Namendilemma

Vind het maar gezeik. Als jullie die naam leuk vinden, doe je het toch? Je geeft zelf al aan dat jullie niet heel close zijn. Ik zou het wel meedelen. Let op: dus niet vragen. Zij hoeven toch geen toestemming te geven voor de naam van jullie kind?

Ik zou juist trots zijn dat iemand de naam ook zo leuk vindt dat die hem zelf wil gebruiken.

In een andere situatie vond ik het zelfs jammer dat iemand alleen daarom een andere naam had genomen. Nee ik vind het een compliment.



En ben het ook eens met Azur, je hoopt en gaat er niet vanuit, maar stel dat je om wat voor reden over een jaar geen contact meer hebt met je vrienden, maar je kind houdt wel die naam voor zijn of haar leven.



Als het een naam van een neefje of nichtje zou zijn, denk ik dat ik er nog een nachtje over zou slapen.

Tuurlijk kan dat. Ik zou alleen wel even checken of je niet toevallig een heel populaire naam hebt gekozen, of je moet dat niet erg vinden.



Kennissen van mij kregen 3 jaar geleden een zoon en noemden heb Luke. Vonden ze zóó orgineel. De naam stond toen al drie jaar in de top 5, staat hij nu nog geloof ik.... Anderhalf jaar later volgde Sem. Hadden ze ook nog nóóit van gehoord, zo bijzonder. Nou ja, als ze het maar leuke namen vinden. En nog vinden als Luke straks met 4 andere Luke's de klas moet delen

quote:kjong schreef op 10 februari 2009 @ 22:40:

Een naam 'ingepikt'.

Ut mot niet gekker worruh.Nou, inderdaad ja. Alsof er copyright op een naam zit. Als dat zo was had je hem vast zelf ook niet mogen gebruiken...

hoi vitabella,



begrijp je dillema heel goed, omdat wij in een soortgelijke situatie zaten. nu hadden wij wel als beperkende factor dat vader niet nederlands is van origine en wij graag een naam wilden die door alle familie goed kon worden uitgesproken, dus de keuze was beperkt. maar toen wij een naam hadden gevonden waar we allemaal blij mee waren. bevielen vrienden van ons en gaven hun kind "onze" naam (ik moest toen nog drie maanden). heb toen toch wel erg getwijfeld (zagen elkaar ook vrij vaak) maar we konden echt niets anders bedenken waar we allemaal achter stonden, uiteindelijk heb ik ze gewoon verteld dat we voor ons kind dezelfde naam in gedachten hadden en ze vonden het alleen maar geweldig. toen ons kindje geboren was vond ik het in eerste instantie wel een beetje moeilijk om te vertellen dat het dezelfde naam had, maar iedereen reageerde alleen maar positief en nu zijn we er helemaal niet meer mee bezig en alleen maar heel gelukkig dat we bij onze eigen keuze zijn gebleven. een naam heb je tenslotte, zoals al eerder gezegd, voor het leven en dan kun je er maar beter 100% tevreden mee zijn. probeer na te gaan waar jij je het prettigst bij voelt, ik vond het bijvoorbeeld wel fijn dat ik met mijn vriendin had gesproken, zodat zij het al wist. hoewel dat voor haar helemaal niet belangrijk was voelde ik me daar gewoon het prettigst bij. veel succes met jullie beslissing.

Ik vind dat hier nogal stoer gedaan wordt over "als je dat toch wil dan doe je dat toch lekker?". Uiteraard beslis je uiteindelijk zelf, maar er bestaat ook nog zoiets als boerenfatsoen. Ik vind het niet meer dan normaal dat je je (goede) vrienden vantevoren even raadpleegt ("Hoe zouden jullie er tegenover staan als...") of op z'n minst inlicht. Zelfs als je een jurk hebt die je vriendin ook heeft, en je loopt het risico hem beiden aan te trekken op hetzelfde feestje, dan overleg je even. Laat staan als het over een naam gaat.

Mijn broertje en zusje hebben allebei een naam die zeer weinig gegeven wordt. Beide namen zijn daarna gebruikt door buren en vrienden van ons. Die hebben dat wel eerst met mijn ouders overlegd, en dat werd gewaardeerd.

Ik vind het wel kunnen, zeker als je die vrienden helemaal niet zo vaak ziet en het echt de naam is die jullie allebei het aller- allermooiste vinden.

wat is die naam...ben nu wel erg benieuwd welek naam jullie allebei zooo mooi vinden

Wij zitten met hetzelfde dilemma. Oké kind nummer 2 is nog niet onderweg, maar toch. Ik moest wel even slikken toen vriendin vertelde welke naam ze aan hun zoontje hadden gegeven. Wij vinden het nog steeds de meest geweldige jongensnaam.

Ik heb het haar ook verteld. Ze zou het helemaal niet erg vinden als wij ons eventuele tweede kind ook zo zouden noemen.

Maar goed, eerst maar eens zwanger worden en wie weet krijgen we wel weer een meisje.



Al met al zou ik het zeker wel even "overleggen", gewoon uit fatsoen en kijken hoe ze reageren. Ondertussen zou ik ook nog steeds door blijven zoeken.



Wij dachten ook helemaal zeker te zijn van een naam. Totdat ik 37 weken zwanger was en tegen een nog mooiere naam aan liep!



Succes met je keuze, geniet nog even van je zwangerschap !(al zul je het denk ik al wel aardig nieuwsgierig worden naar jullie kleintje )