
therapeuten issue
vrijdag 21 juli 2017 om 16:05
UPDATE
ik heb zojuist telefoon gehad. zijn arbeidsovereenkomst is verbroken en ze gaan naar de tuchtcommissie.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ik zit met een dilemma.. Ik vind het lastig dit stuk online te gooien omdat ik weet dat ik zelf ook fout ben en ik mij erg schaam.
ik zal bij het begin beginnen.
Ik heb een tijdje in een kliniek gezeten, waar ik helemaal idolaat was een oudere man , mijn therapeut en persoonlijk begeleider daar op de groep. Ik had dus veel afspraken met hem en heb hem ook aangegeven dat ik er last van had zo idolaat van hem te zijn. hij wist dus dat ik een zwak voor hem had. en dat het een probleem van mij is om snel persoonlijk te worden met een therapeut ( dit heb ik hem ook aangegeven omdat dat vaker was gebeurd in het verleden)
ik ben daar een jaar in behandeling geweest en mijn band werd steeds beter met die man. we gingen ook wel is wandelen en we kregen ook steeds meer een soort van vriendschappelijke band. we konden over alles kletsen zoals muziek en films bijv. maar ook over mijn problemen. ik zat tenslotte niet voor niets daar in de kliniek.
Tenslotte ging ik daar uit de behandeling en kwam ik weer thuis bij mijn vriend te wonen. Ondertussen had ik wel het nummer avn die therapeut want hij heeft ooit met zijn prive telefoon een foto naar mij gestuurd die die van mij had gemaakt.
zo bleven we dus in contact. dit eindigde uiteindelijk in sekschatten.
en nu komt mijn dilemma.
ik ben hierover eerlijk geweest naar mijn vriend en in mijn nabehandeling van therapie. dat ik wel is deed sekschatten. ik deed dat wel is vaker ook buiten die man om. en in (nabehandeling)therapie heb ik dit toen kunnen stoppen. alleen nu begint het langzaam weer die kant op te gaan met die man terwijl hij weet dat dit mijn issue is..
Ik heb bij mijn nieuwe therapie dit ook aangegeven dat dit speelde. en zij zei dat het een kwalijke zaak was dat die man dit deed. ze snapte dat mijn behoefte naar aandacht en bevestiging dit deed (waarmee ik het niet goed wil praten, maar ik snap ergens ook wel dat het mijn "ziekte"is.. ) maar dat hij zich als professional had moeten gedragen.
ik voel me er bijzonder door. dat hij met mij die uitzondering wil maken. ik voel me geliefd en bijzonder. maar is het dat wel zei mijn vriendin me.. ze zei je moet je afvragen of je wel de enigste bent als hij zo makkelijk over die grens gaat.
en nu komt mijn dilemma dus. moet ik er iets mee? moet ik er een melding van maken? wat zouden jullie doen? ik ga zo hem soweiso blokkeren. hoe moeilijk ik dit ook vind want het heeft me al die tijd ook aandacht en bevestiging opgeleverd. ik ben erg bang voor de reacties maar ook beniuewd hoe jullie er tegen aan kijken. ik hoor graag van jullie.
ik heb zojuist telefoon gehad. zijn arbeidsovereenkomst is verbroken en ze gaan naar de tuchtcommissie.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ik zit met een dilemma.. Ik vind het lastig dit stuk online te gooien omdat ik weet dat ik zelf ook fout ben en ik mij erg schaam.
ik zal bij het begin beginnen.
Ik heb een tijdje in een kliniek gezeten, waar ik helemaal idolaat was een oudere man , mijn therapeut en persoonlijk begeleider daar op de groep. Ik had dus veel afspraken met hem en heb hem ook aangegeven dat ik er last van had zo idolaat van hem te zijn. hij wist dus dat ik een zwak voor hem had. en dat het een probleem van mij is om snel persoonlijk te worden met een therapeut ( dit heb ik hem ook aangegeven omdat dat vaker was gebeurd in het verleden)
ik ben daar een jaar in behandeling geweest en mijn band werd steeds beter met die man. we gingen ook wel is wandelen en we kregen ook steeds meer een soort van vriendschappelijke band. we konden over alles kletsen zoals muziek en films bijv. maar ook over mijn problemen. ik zat tenslotte niet voor niets daar in de kliniek.
Tenslotte ging ik daar uit de behandeling en kwam ik weer thuis bij mijn vriend te wonen. Ondertussen had ik wel het nummer avn die therapeut want hij heeft ooit met zijn prive telefoon een foto naar mij gestuurd die die van mij had gemaakt.
zo bleven we dus in contact. dit eindigde uiteindelijk in sekschatten.
en nu komt mijn dilemma.
ik ben hierover eerlijk geweest naar mijn vriend en in mijn nabehandeling van therapie. dat ik wel is deed sekschatten. ik deed dat wel is vaker ook buiten die man om. en in (nabehandeling)therapie heb ik dit toen kunnen stoppen. alleen nu begint het langzaam weer die kant op te gaan met die man terwijl hij weet dat dit mijn issue is..
Ik heb bij mijn nieuwe therapie dit ook aangegeven dat dit speelde. en zij zei dat het een kwalijke zaak was dat die man dit deed. ze snapte dat mijn behoefte naar aandacht en bevestiging dit deed (waarmee ik het niet goed wil praten, maar ik snap ergens ook wel dat het mijn "ziekte"is.. ) maar dat hij zich als professional had moeten gedragen.
ik voel me er bijzonder door. dat hij met mij die uitzondering wil maken. ik voel me geliefd en bijzonder. maar is het dat wel zei mijn vriendin me.. ze zei je moet je afvragen of je wel de enigste bent als hij zo makkelijk over die grens gaat.
en nu komt mijn dilemma dus. moet ik er iets mee? moet ik er een melding van maken? wat zouden jullie doen? ik ga zo hem soweiso blokkeren. hoe moeilijk ik dit ook vind want het heeft me al die tijd ook aandacht en bevestiging opgeleverd. ik ben erg bang voor de reacties maar ook beniuewd hoe jullie er tegen aan kijken. ik hoor graag van jullie.
anoniem_351103 wijzigde dit bericht op 25-10-2017 13:08
Reden: update
Reden: update
4.89% gewijzigd

vrijdag 4 augustus 2017 om 13:25
Helaas. het is uitgesteld wegens de vakantie en het duurt nog langer voordat ik iets hoor.
Ik heb vakantie dus heel weinig te doen. ik word aardig gek van het n eits doen en ik word ook telkens onzeker over wat ik allemaal wel niet in gang heb gebracht. ondertussen zag ik dat de therapeut mij geblokkeerd heeft op de app . dat zorgde ook voor een paniek aanval. (ik had hem nog bewaard omdat ik nog bewijs heb)
tips zijn altijd welkom. ter afleiding of hoe ik het rationele vast kan houden (mijn schuldgevoel en dat ik fout ben overheerst vaak)
Ik heb vakantie dus heel weinig te doen. ik word aardig gek van het n eits doen en ik word ook telkens onzeker over wat ik allemaal wel niet in gang heb gebracht. ondertussen zag ik dat de therapeut mij geblokkeerd heeft op de app . dat zorgde ook voor een paniek aanval. (ik had hem nog bewaard omdat ik nog bewijs heb)
tips zijn altijd welkom. ter afleiding of hoe ik het rationele vast kan houden (mijn schuldgevoel en dat ik fout ben overheerst vaak)

vrijdag 4 augustus 2017 om 16:33
Ratio:
Schrijf alle argumenten op.
Lees de reacties hier terug.
Praat er desnoods 100 keer over met vriend, ouders, pvp en evt de huisarts. (Is die al op de hoogte trouwens? Zo niet: maandag bellen voor een afspraak.
Afleiding:
Luisterboeken werken voor mij ideaal. Je moet je dan focussen op het verhaal en kunt dus niet meer met je gedachten bezig zijn. Ik haal luisterboeken uit de bieb of luister ze via de apps LuisterBieb of storytel.
Kleuren doe ik ook veel. Kleuren voor volwassenen. Bij action heb je al kleurboeken voor minder dan een euro, en kleurpotloden voor 2 euro. Als je een printer hebt: Pinterest staat vol platen.
Puzzelen (legpuzzels of puzzelboekjes) schijnen ook goed te werken.
Uiteraard kun je bovenstaande dingen ook combineren
Schrijf alle argumenten op.
Lees de reacties hier terug.
Praat er desnoods 100 keer over met vriend, ouders, pvp en evt de huisarts. (Is die al op de hoogte trouwens? Zo niet: maandag bellen voor een afspraak.
Afleiding:
Luisterboeken werken voor mij ideaal. Je moet je dan focussen op het verhaal en kunt dus niet meer met je gedachten bezig zijn. Ik haal luisterboeken uit de bieb of luister ze via de apps LuisterBieb of storytel.
Kleuren doe ik ook veel. Kleuren voor volwassenen. Bij action heb je al kleurboeken voor minder dan een euro, en kleurpotloden voor 2 euro. Als je een printer hebt: Pinterest staat vol platen.
Puzzelen (legpuzzels of puzzelboekjes) schijnen ook goed te werken.
Uiteraard kun je bovenstaande dingen ook combineren

vrijdag 4 augustus 2017 om 17:46
blueeyes*3, heeft al goede afleidingstips.
Verder zou je je omgeving nog kunnen vragen en dus elke dag iets in te plannen, wandelen met een vriendin, ergens wat drinken met je ouders, zoek dingen, park, restaurant, winkels, leuke ijssalon, waar je ooit nog heen wou en ga elke dag wat leuks doen.
Succes met het zoeken van afleiding!
Ik denk ook dat het goed is om je huisarts bij te praten.
Verder zou je je omgeving nog kunnen vragen en dus elke dag iets in te plannen, wandelen met een vriendin, ergens wat drinken met je ouders, zoek dingen, park, restaurant, winkels, leuke ijssalon, waar je ooit nog heen wou en ga elke dag wat leuks doen.
Succes met het zoeken van afleiding!
Ik denk ook dat het goed is om je huisarts bij te praten.
vrijdag 4 augustus 2017 om 17:51
Eigenlijk zijn alle creatieve dingen goed, omdat je bijvoorbeeld niet kunt tekeningen of schilderen en tegelijkertijd kunt piekeren.
Die dingen zitten beide in een verschillend deel van je hersens.
Probeer maar eens gek te dansen en ondertussen te piekeren.
Geef jezelf vakantie. Soms helpt het ook iets te parkeren (moeilijk). De 1 niemt het, stop het in een hokje voor nu, de ander parkeert het, zet het in de vriezer tijdelijk, wat voor jou maar helpt, ga naar de huisarts, vertel het daar en laat het voorlopig daar, totdat je weer bericht krijgt.
Misschien heb je er wat aan.
Vakantie duurt zeker 3 weken, dus ben bang dat het nog wel even gaat duren
Die dingen zitten beide in een verschillend deel van je hersens.
Probeer maar eens gek te dansen en ondertussen te piekeren.
Geef jezelf vakantie. Soms helpt het ook iets te parkeren (moeilijk). De 1 niemt het, stop het in een hokje voor nu, de ander parkeert het, zet het in de vriezer tijdelijk, wat voor jou maar helpt, ga naar de huisarts, vertel het daar en laat het voorlopig daar, totdat je weer bericht krijgt.
Misschien heb je er wat aan.
Vakantie duurt zeker 3 weken, dus ben bang dat het nog wel even gaat duren


dinsdag 22 augustus 2017 om 08:46
ik heb officieel een klacht ingediend. Het is naar de inspectie gegaan een die beslissen over het gevolg(waar ik niets over hoor wegens zijn privacy ofzoiets) hij heeft gelukkig alles toe gegeven dus we zijn niet in een welles nietes verhaal beland.
Het is nu voorbij en nu moet ik het los gaan laten.
dankjewel allemaal voor jullie steun!
Het is nu voorbij en nu moet ik het los gaan laten.
dankjewel allemaal voor jullie steun!


dinsdag 22 augustus 2017 om 10:06

dinsdag 12 september 2017 om 17:48
hoi hoi
weer even een berichtje van mij , een kleine update;
Het is dus allemaal niet afgerond en afgelopen helaas.
Ik moet zelfs op gesprek komen in kader van het onderzoek. dit geeft ontzettend veel stress, wat gaan ze vragen? kan ik wel genoeg helpen? gaan ze mij niet veroordelen? gaan ze mij niet afkeuren? is het niet mijn eigen schuld allemaal en gaan hun dat tegen mij zeggen? ik ben al een tijdje flink van slag. vooral omdat ik dacht dat het afgerond was. Ik had alles weggegooid en moest nu alles als bewijs terug zoeken. Wat veel herinneringen opriep en ook veel afhankelijke trekken, nu speelt het emotionele stukje op dat ik hem mis. vooral in het contact. deels was ik ook afhankelijk van hem, naja niet deels maar best wel flink... omdat ik door al de mails foto's en berichten moest gaan.... denk ik nu weer veel aan hem en denk soms had ik maar het contact gehouden. ik moet zo tegen mijn gevoel in blijven denken en handelen. dat is ontzettend moeilijk... als je iemand erg mist.... ik snap dat hij helemaal niet zo'n goeie man was als i dacht. binnenkort hebben mijn moeder en vriend een gesprek bij de organisatie om hun verhaal te doen.
Ik ga wel horen hoe het afloopt en wat de gevolgen zijn.
ik schrijf hier een berichtje omdat ik hier zoveel steun uit haal.. voel me erg alleen momenteel.
weer even een berichtje van mij , een kleine update;
Het is dus allemaal niet afgerond en afgelopen helaas.
Ik moet zelfs op gesprek komen in kader van het onderzoek. dit geeft ontzettend veel stress, wat gaan ze vragen? kan ik wel genoeg helpen? gaan ze mij niet veroordelen? gaan ze mij niet afkeuren? is het niet mijn eigen schuld allemaal en gaan hun dat tegen mij zeggen? ik ben al een tijdje flink van slag. vooral omdat ik dacht dat het afgerond was. Ik had alles weggegooid en moest nu alles als bewijs terug zoeken. Wat veel herinneringen opriep en ook veel afhankelijke trekken, nu speelt het emotionele stukje op dat ik hem mis. vooral in het contact. deels was ik ook afhankelijk van hem, naja niet deels maar best wel flink... omdat ik door al de mails foto's en berichten moest gaan.... denk ik nu weer veel aan hem en denk soms had ik maar het contact gehouden. ik moet zo tegen mijn gevoel in blijven denken en handelen. dat is ontzettend moeilijk... als je iemand erg mist.... ik snap dat hij helemaal niet zo'n goeie man was als i dacht. binnenkort hebben mijn moeder en vriend een gesprek bij de organisatie om hun verhaal te doen.
Ik ga wel horen hoe het afloopt en wat de gevolgen zijn.
ik schrijf hier een berichtje omdat ik hier zoveel steun uit haal.. voel me erg alleen momenteel.
anoniem_351103 wijzigde dit bericht op 12-09-2017 17:50
Reden: onvolledig
Reden: onvolledig
3.91% gewijzigd

dinsdag 12 september 2017 om 18:54
Jij denkt dat het aan jou ligt. Nee, ze nemen het zo serieus dat ze er een complete onderzoekscommissie op zetten. Ze hechten dus geloof en waarde aan wat jij zegt. Als ze je niet hadden geloofd, hadden ze ofwel je klacht niet ontvankelijk verklaard ofwel het met een brief afgedaan.
Nee, ze gaan jou niet veroordelen. Dit is namelijk gewoon heel erg hartstikke fout van hem geweest. Ze gaan hem veroordelen, niet jou. Hij is een patiënten misbruikende klootzak!
(Oké, de commissie zal hem geen klootzak noemen. Maar ze denken het stiekem wel!)
Wat ze gaan vragen: denk aan feiten: hoe verliep dat contact, heb jij aangegeven dat je gevoelens voor hem kreeg, wat heeft hij daarmee gedaan. Dat soort dingen vragen ze ook aan hem. Jij hebt die appjes als bewijs, en die heb je al eens opgestuurd. Daar kan hij en kan die commissie niet omheen.
Je had contact met de pvp, toch? De patiënt vertrouwenspersoon? Bel/mail die weer, vraag of die je wil helpen met dit onderzoek. Voorbereiden, meegaan, jou extra steunen...
Heb je op dit moment nog ergens begeleiding of behandeling? Bel/mail daar ook zo snel mogelijk mee, dan kunnen ze je daar ook helpen met de emoties.
En nogmaals: jij goed, jij lief, jij dapper. Hij stomme stomme stomme klootzak. En hij mag hopen dat ik hem nooit tegenkom, want dan krijgt hij een knietje. Hard. Op de juiste plek.
Nee, ze gaan jou niet veroordelen. Dit is namelijk gewoon heel erg hartstikke fout van hem geweest. Ze gaan hem veroordelen, niet jou. Hij is een patiënten misbruikende klootzak!
(Oké, de commissie zal hem geen klootzak noemen. Maar ze denken het stiekem wel!)
Wat ze gaan vragen: denk aan feiten: hoe verliep dat contact, heb jij aangegeven dat je gevoelens voor hem kreeg, wat heeft hij daarmee gedaan. Dat soort dingen vragen ze ook aan hem. Jij hebt die appjes als bewijs, en die heb je al eens opgestuurd. Daar kan hij en kan die commissie niet omheen.
Je had contact met de pvp, toch? De patiënt vertrouwenspersoon? Bel/mail die weer, vraag of die je wil helpen met dit onderzoek. Voorbereiden, meegaan, jou extra steunen...
Heb je op dit moment nog ergens begeleiding of behandeling? Bel/mail daar ook zo snel mogelijk mee, dan kunnen ze je daar ook helpen met de emoties.
En nogmaals: jij goed, jij lief, jij dapper. Hij stomme stomme stomme klootzak. En hij mag hopen dat ik hem nooit tegenkom, want dan krijgt hij een knietje. Hard. Op de juiste plek.
woensdag 4 oktober 2017 om 17:03
Hoi Fieke,
Kan me voorstellen dat het allemaal even erg heftig en verwarrend is. Ik ben heel benieuwd hoe het nu met je is? Is alles inmiddels een beetje afgerond?
Vervelend dat je nu juist weer zoveel aan hem denkt, ook het missen. Maar Je hebt echt de juiste keuze gemaakt. Niet vergeten trots op jezelf te zijn!
Kan me voorstellen dat het allemaal even erg heftig en verwarrend is. Ik ben heel benieuwd hoe het nu met je is? Is alles inmiddels een beetje afgerond?
Vervelend dat je nu juist weer zoveel aan hem denkt, ook het missen. Maar Je hebt echt de juiste keuze gemaakt. Niet vergeten trots op jezelf te zijn!
Pivot! PIVOT!!!
woensdag 4 oktober 2017 om 17:47
Ja.
Een hulpverlener kan en mag dit niet doen omdat het door zijn professie en jouw kwetsbare positie per definitie een ongelijkwaardige relatie is. Dat jij moeite hebt om hiermee te stoppen kan goed, juist omdat jij zo afhankelijk van zijn ondersteuning bent (geweest). Dit is echt een hele foute relatie ook voor jou. Hij maakt gebruik van jouw kwetsbaarheden.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
woensdag 4 oktober 2017 om 18:10
Schakel juridische bijstand in, laat hen alle correspondentie, klacht etc. Lezen en vraag hen om met jullie mee te denken.Fieke123 schreef: ↑12-09-2017 17:48hoi hoi
weer even een berichtje van mij , een kleine update;
Het is dus allemaal niet afgerond en afgelopen helaas.
Ik moet zelfs op gesprek komen in kader van het onderzoek. dit geeft ontzettend veel stress, wat gaan ze vragen? kan ik wel genoeg helpen? gaan ze mij niet veroordelen? gaan ze mij niet afkeuren? is het niet mijn eigen schuld allemaal en gaan hun dat tegen mij zeggen? ik ben al een tijdje flink van slag. vooral omdat ik dacht dat het afgerond was. Ik had alles weggegooid en moest nu alles als bewijs terug zoeken. Wat veel herinneringen opriep en ook veel afhankelijke trekken, nu speelt het emotionele stukje op dat ik hem mis. vooral in het contact. deels was ik ook afhankelijk van hem, naja niet deels maar best wel flink... omdat ik door al de mails foto's en berichten moest gaan.... denk ik nu weer veel aan hem en denk soms had ik maar het contact gehouden. ik moet zo tegen mijn gevoel in blijven denken en handelen. dat is ontzettend moeilijk... als je iemand erg mist.... ik snap dat hij helemaal niet zo'n goeie man was als i dacht. binnenkort hebben mijn moeder en vriend een gesprek bij de organisatie om hun verhaal te doen.
Ik ga wel horen hoe het afloopt en wat de gevolgen zijn.
ik schrijf hier een berichtje omdat ik hier zoveel steun uit haal.. voel me erg alleen momenteel.
Niet zomaar gaan, je eerst laten voorlichten.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
donderdag 5 oktober 2017 om 17:50
Ondertussen ben ik op gesprek geweest in het kader van het onderzoek.
Dat wasspannend maar ook fijn. Om even te vertellen wat de impact op mij was en het daarna wat losser te laten.
De melding (klacht) is nu naar de inspectie van volksgezondheid. Volgende week krijg ik hierover uitslag als het goed is. Welke dag precies weet ik niet, maar zodra ik hier iets over hoor zal ik het laten weten.
Dat wasspannend maar ook fijn. Om even te vertellen wat de impact op mij was en het daarna wat losser te laten.
De melding (klacht) is nu naar de inspectie van volksgezondheid. Volgende week krijg ik hierover uitslag als het goed is. Welke dag precies weet ik niet, maar zodra ik hier iets over hoor zal ik het laten weten.
