Lijf & Lijn alle pijlers

Intermittent Fasting 5:2 of 6:1 ervaringen?

20-11-2017 18:29 45 berichten
Hoi allemaal,

Ik heb er inmiddels al een halve studie op zitten via Google, maar ben wel benieuwd of hier ook dames zitten die Intermittent Fasting doen. En om welke reden. Om af te vallen, je gewicht gelijk te houden of vanwege vermeende gezondheidsvoordelen?

Ik heb vorige week een keer 5:2 gedaan nadat ik een beetje was aangekomen en daar niet blij mee was. (Ik weet dat ik een goed gewicht heb met vandaag 55,0 bij 1.73, maar net dat beetje minder voelt toch beter, op 54,0...)

Met twee dagen "vasten" (onder de 500 kCal op een vast-dag en veel water drinken) ben ik na vorige week 1,2 kg lichter. Vandaag nog maar een vast-dag gedaan en woensdag eentje in de planning. Maar in tegenstelling tot vorige week maandag en woensdag voel ik me er nu niet echt fijn bij. Ik heb het heel koud, ben moe en zit nu echt de avond uit te wachten omdat ik wil gaan slapen. Misschien heb ik ook niet meer "nodig" dan dit, of eventueel komende woensdag er nog bij, om terug te gaan naar 1 dag per week vasten. Nog die ene kg nog eraf en dan stabiel blijven, lijkt me ideaal. Normaal schommel ik tussen 54,0 en 55,0, soms wel 56,0 en van dat laatste gewicht word ik niet vrolijk...

Wie doet dit ook? Helpt het 1 dag in de week nog wel om op gewicht te blijven? Of blijf je afvallen? En op welke dag vast je?
Maandag lijkt me het meest logisch, na het weekend, maar straks heb ik op maandag een ander soort therapie (GGz) voor 1,5 jaar en die combi lijkt me onhandig. Kan woensdag net zo goed? En hoe lang kun je dit blijven doen..?

Groetjes, Poes.
Och, to, je wil blij zijn met jezelf. Maar door het volgen van die therapie heb je al een geweldige eerste stap gezet. Wees daar trots op. De rest komt wel. Blij zijn met jezelf koppel je nu ten onrechte aan je gewicht; dat komt door je eetstoornis. LAAT het rusten. Na de therapie zul je al veel blijer met jezelf zijn. The only way is up! Ga ervoor, werk aan jezelf, maar niet door minder te eten of meer cardio te doen. wees lief voor jezelf. :hug:
Alle reacties Link kopieren
Ja hoor; ik eet overdag meestal niet. Als ik dat wel deed zou ik per dag meer calorieën binnenkrijgen dan ik verbrand.
Ik verbruik per dag 1850 kcal, dus meer dan dat eet ik per dag niet.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
retrostar schreef:
20-11-2017 21:18
Ja hoor; ik eet overdag meestal niet. Als ik dat wel deed zou ik per dag meer calorieën binnenkrijgen dan ik verbrand.
Ik verbruik per dag 1850 kcal, dus meer dan dat eet ik per dag niet.
Misschien even verder lezen dan je eigen lijn ver is... ik denk maar he...
poesiepoes schreef:
20-11-2017 20:36
Maar ik wil zo graag één keer echt blij kunnen zijn met mezelf...
Volgens mij is dat je gedachtengang nog steeds: als ik afval ben ik blijer met mezelf. Dat is niet gezond, niet voor je lichaam en niet voor je geest. Je moet leren om blij te zijn met jezelf zoals je bent. Je bent nu al superslank, je hebt ondergewicht. Je hoeft dus niet verder af te vallen. Sterker nog: je zou meer moeten eten om een gezond gewicht te bereiken en gezond te blijven.
Als je dunner word. Word je niet blijer. En van dit gewicht word je ook niet gelulkig. Anders zou je dat nu ook wel zijn he.

Je hebt een zware periode achter de rug. Beter ga je richten op het verwerken/ herstellen daarvan.

Goed, genoeg en gezond eten dus. Gewoon 3 keer per dag. Zodat je de energie hebt om aan jezelf te werken. Als je wat voor je goed over jezelf voelen doet. Lijkt dat me een betere stap dan 5:2. Heel veel succes.
Hmmm... dit komt wel binnen. Tegelijkertijd is eten lastiger als er nadruk op wordt gelegd.
@Kia-Ora, goede vraag nog. Ik vind die aankomende therapie wel spannend ja, ik ben geen held in groepen. En ook niet in vervelende emoties van een ander of mezelf, ik dissocieer vrij snel.
Eind dit jaar gaat mijn psychologe weg en vanwege de MBT heb ik ook deze sociotherapeut dan niet meer. De psychiater is net met zwangerschapsverlof. Verder staat "ons" (nu Katers) huis te koop en zal ik daardoor ook ons paard dat met pensioen is niet meer zien (100 km afstand...) Mijn behandelaren vinden dat ik daar van alles bij voel, alleen ik niet...
Okee, ik weet hoe dom het is... Maar vandaag kon ik het niet laten. Hopelijk is met deze dag bereikt wat de bedoeling was. Ik voel me er beter bij dan maandag, maar lig nu wel op de bank te wachten tot de avond over is. Nog een uur. De meeste prikkels zijn teveel, maar dat heeft daar weinig mee te maken.

Rare vraag misschien maar, als je nou geen calorieën telt, hoe weet je dan of je goed zit? Ik ben eerder weleens wat aangekomen en dat vond ik verschrikkelijk. Bleek er ontzettend veel te zitten in koek die ik net had ontdekt. En eerder al eens de mist in gegaan doordat mensen steeds zeiden dat ik mager was, dus ik aan de vla etc, kwam ik teveel aan. Dat was niet de bedoeling... Toen ben ik ook gaan tellen om erachter te komen hoe het kwam.

Ook niet handig is dat ik vaak de seinen van mijn lijf niet doorkrijg. Zo wordt er regelmatig gevraagd of ik het niet te warm heb. Na het uittrekken van jas, sjaal en handschoenen blijkt dat inderdaad comfortabeler. Echt trek van binnenuit heb ik ook vaak niet. Ik lunch vooral omdat het 13u is, en omdat ik dan medicatie heb, niet omdat ik per se honger heb. Ik kan wel zin hebben in dingen maar soms dagenlang alleen maar tegenzin in eten. Zeker als het minder met me gaat. Daar doorheen toch eten geeft een rotgevoel. En vaak denk ik dan verdorie, dit was een kans om wat kCal te skippen... Dat is toch handig juist, af en toe iets overslaan waar je toch al geen zin in hebt, om op gewicht te blijven?

Hoe blijven jullie op gewicht?
Alle reacties Link kopieren
Jammer dat je bewust je gezondheid om zeep helpt
Alle reacties Link kopieren
poesiepoes schreef:
22-11-2017 20:17
Okee, ik weet hoe dom het is... Maar vandaag kon ik het niet laten. Hopelijk is met deze dag bereikt wat de bedoeling was. Ik voel me er beter bij dan maandag, maar lig nu wel op de bank te wachten tot de avond over is. Nog een uur. De meeste prikkels zijn teveel, maar dat heeft daar weinig mee te maken.

Rare vraag misschien maar, als je nou geen calorieën telt, hoe weet je dan of je goed zit? Ik ben eerder weleens wat aangekomen en dat vond ik verschrikkelijk. Bleek er ontzettend veel te zitten in koek die ik net had ontdekt. En eerder al eens de mist in gegaan doordat mensen steeds zeiden dat ik mager was, dus ik aan de vla etc, kwam ik teveel aan. Dat was niet de bedoeling... Toen ben ik ook gaan tellen om erachter te komen hoe het kwam.

Ook niet handig is dat ik vaak de seinen van mijn lijf niet doorkrijg. Zo wordt er regelmatig gevraagd of ik het niet te warm heb. Na het uittrekken van jas, sjaal en handschoenen blijkt dat inderdaad comfortabeler. Echt trek van binnenuit heb ik ook vaak niet. Ik lunch vooral omdat het 13u is, en omdat ik dan medicatie heb, niet omdat ik per se honger heb. Ik kan wel zin hebben in dingen maar soms dagenlang alleen maar tegenzin in eten. Zeker als het minder met me gaat. Daar doorheen toch eten geeft een rotgevoel. En vaak denk ik dan verdorie, dit was een kans om wat kCal te skippen... Dat is toch handig juist, af en toe iets overslaan waar je toch al geen zin in hebt, om op gewicht te blijven?

Hoe blijven jullie op gewicht?
Ik vind het verstandig dat je dit gaat bespreken met de vervanger van je psych. Je kunt niet (goed genoeg) behandeld worden als er geen brandstof in je bolletje zit... en zij moeten weten hoe diep jij nu zit in je es.
Want dat is heel duidelijk, dat je er steeds dieper induikt. En hoe meer jij bij je gevoel gaat komen tijdens therapie hoe harder jij je gaat vasthouden aan je es.

Wat zegt je man hierover?

Waarom vind je dat je daarbij niks voelt? Het is toch niet meer dan logisch dat dit vanalles oproept? Het is spannend, eng, leuk, vervelend, verdrietig, etc. Ik snap dat je moeite hebt met dit te ervaren, waar ben je zo bang voor? Weet je dat?

Verder, ga een gezond eetpatroon aanhouden. Ontbijt, tussendoortje, lunch, tussendoortje, avondeten, tussendoortje. Het is even zoeken naar wat je lekker vindt en de hoeveelheid die bij jou past, maar dat is echt beter voor je. Als brood niet gaat dan brinta, yoghurt met fruit, beschuitje, cracker, fruitontbijt.
Bij een gezond eetpatroon zul je niet zomaar aankomen, maar dat weet je zelf natuurlijk ook wel. Probeer dat es stemmetje niet te laten winnen. :hug:
Kia aka brandhout voor de hel, aangenaam.
poesiepoes schreef:
22-11-2017 20:17
Hoe blijven jullie op gewicht?
Dat is niet belangrijk. Belangijk voor jou is dat je je eetprobleem weer gaat aanpakken. Jouw houding tegenover eten, gewicht, afvallen en je eigen lichaam klinkt heel erg ongezond. Jij moet niet afvallen en jij moet je geen zorgen maken over aankomen. Omdat je die gedachten wel hebt eet je ontzettend ongezond (en te weinig!!) Een ongezond voedingspatroon is slecht voor je lichaam, maar ook je geestelijk welbevinden lijdt eronder. Zoek daarbij alsjeblieft hulp!
Alle reacties Link kopieren
Je gaat echt niet ineens wel blij zijn met jezelf als je een kilo minder weegt, dan nu, want al die andere problemen zijn er dan nog steeds En die zijn belangrijker, zeg je zelf ook. Dus je kunt pas blij worden met jezelf als je aan die belangrijke dingen hebt gewerkt. En dan ben je ook blij als je 57 kilo weegt, of 59...
poesiepoes schreef:
20-11-2017 18:43
Eh ja, daar moet ik jullie op zich gelijk geven.. Ik ben 1.73m (niet 1.77), maar volgens de regels heb ik inderdaad licht ondergewicht. Hoewel de diëtiste op de PAAZ BMI 18,0 aanhoudt, en dan is 54,0 kg precies goed. Dat vind ik een mooi gewicht. Ik kan het niet goed uitleggen, voel me er gewoon beter bij. Minder dik, ook al weet ik dat ik niet echt dik ben. Ik ben niet echt sportief, op wandelen met de honden, paardrijden en dansles na doe ik alleen een klein beetje cardio. Echt spieren heb ik niet. Ik weet dat het niet lager mag. Dat was toen op de PAAZ wel (50,0 omdat ik van de stress weken niet had kunnen eten - behoorlijk lastig om dan weer aan te komen).
Ik heb "formeel" ook een eetstoornis NAO volgens de boekjes, omdat ik zo met kCal bezig ben en heel bang om aan te komen. Heb alleen nog wat meer diagnoses die ze bij de GGz belangrijker vinden om ons op te richten...

Maar desondanks, ik hoop hier toch op ervaringen...
Ik krijg de indruk dat je advies aan ons vraagt om jou te helpen je eetstoornis in stand te houden. En om eerlijk te zijn, klinkt dit voor mij als aandachttrekkerij... bel de Paaz

Toevoeging: ik vind ook dat je wel erg veel smoezen verzint om jezelf zielig te vinden. Alles wat je nu aan ons vertelt, moet je aan je hulpverleners vertellen. Zij zijn ervoor om jou door deze (voor jou lastige) veranderingen heen te helpen. Ik krijg de indruk dat je van ons vooral veel aandacht wil...
Mijn vraag is nog steeds hoe houd je je gewicht gelijk en kan dat met dat vasten? Ik ben bij de GGz. Zal straks zeggen dat het eten / gewicht nu meer op de voorgrond staat.

(Zijn niet alle berichten op Viva bedoeld om een antwoord van anderen te vragen?)
(En nee, ik vind mezelf niet zielig. Maar ik kan niet alles vrijuit schrijven hier en dat maakt het lastig.)

@ Kia: ik voel heel vaak niks, dat is dissociatie. Vaak ziet de ander wel iets aan mij, maar ik zelf niet. Voel ik wel iets, dan kom ik er weer haast niet uit. Daar kan ik bij MBT hopelijk veel over leren.
anoniem_35141 wijzigde dit bericht op 23-11-2017 08:31
38.26% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Volgens mij weet je prima dat dat vasten voor jou niet geschikt is.
Alle reacties Link kopieren
Je hebt een eetstoornis en probeert kunstmatig je gewicht (iets) te laag te houden. En bent je ook bewust van die diagnose. Ik vind het dan niet erg netjes om dan aan ons om ervaringen te vragen: wij hebben geen zin om jou te steunen in een ongezond doel, dat is voor niemand fijn en helpend. Hulp moet je vragen om gezonder te worden, niet om je te helpen bij destructiviteit.

Hoe je je gewicht gelijk houdt: gezond en voldoende eten, regelmatig, met afwisselende gezonde producten. Dan vindt je lichaam vanzelf het gewicht dat bij je past. In jouw geval ligt dat waarschijnlijk hoger dan je wensgewicht. Ik hoop dat je in therapie zo ver komt dat gezondheid belangrijker wordt dan een getalletje op de weegschaal.

Wist je trouwens dat dissociëren ook erger wordt van te weinig eten? Het kan je therapie behoorlijk in de weg zitten.
Alle reacties Link kopieren
dus ik aan de vla etc, kwam ik teveel aan.
Dit zal allemaal wel meevallen. Je zit behoorlijk laag en mag echt wel wat kilo'tjes winnen voordat het 'teveel' is. Voor overgewicht moet je met jouw lengte de 70 kilo ongeveer over. Daarnaast is een schommeling van +- 2 kilo in gewicht normaal, en is 'aankomen' soms simpelweg maaginhoud.

Ik snap en herken dat een eetstoornis en aanverwante problematiek heel erg lastig is, maar rationeel relativeringsvermogen is ook voor jou haalbaar.
Alle reacties Link kopieren
poesiepoes schreef:
23-11-2017 08:23
Mijn vraag is nog steeds hoe houd je je gewicht gelijk en kan dat met dat vasten?


Als dat alleen je vraag is, dan is het antwoord: door genoeg gezond en gevarieerd te eten. Drie maaltijden per dag, en tussendoor fruit, kwark of een paar noten. Daarmee hou je je gewicht gelijk. Niet door te vasten.
Alle ‘adviezen’ over eten die TO hier haalt, zijn alleen maar voeding voor haar ongezonde ideeën...

Ik denk dat jij nu vooral veel behoefte hebt aan vitamine A (Aandacht). Heel prettig dat iedereen steeds bevestigt dat je veel te licht bent. Want dat is m.i. de voornaamste reden dat je hier nu met dit verhaal komt leuren.
Dat zal het zijn... Daarom open ik er ook tig topics over :facepalm:
Misschien wel zo aardig om de eerdere reacties te lezen voordat je zoiets schrijft. Het is maar goed dat je niet in de GGz werkt (hoop ik).

Aan de anderen: Het klinkt wel logisch dat het niet alleen in het gewicht zit. En toch is er dat bekende stemmetje. Straks naar de psych en het bespreken. Haar idee is dat ik mezelf daarmee afleid van wat er werkelijk speelt en dat het zelfdestructief is. Dat je ook sneller dissocieert, wist ik niet. Dat gebeurt de laatste tijd wel vrij snel. Maar het ging ook niet zo goed de afgelopen weken. Dus ik weet het daaraan.

Ik realiseer me ineens ook dat ik de laatste tijd mijn zo-nodig medicatie probeer te vermijden (extra Seroquel, daar ga je van eten...). En ook de manier die het best werkt om de dissociatie minder te maken, namelijk een grote lolly nemen (geen idee waarom maar het werkt; wilde ik niet vanwege de kCal). Dat is niet handig en werkt de behandeling tegen. Hoe verleidelijk ook, geen Intermittent Fasting dus voor Poes. Bedankt voor het meedenken. Zo geconfronteerd te worden is niet leuk, maar wel helpend.
Goed van je TO dat je besluit om dit niet te doen en goed dat je het met je psych gaat bespreken. Je problemen zijn heftig en wij zijn leken die maar wat schrijven :)
De vraag die je hebt staat gelijk aan je problemen daarom kunnen wij er geen antwoord op geven, dit hoort bij de GGZ thuis. Ik hoop dat je jezelf beter gaat voelen en sterkte met het traject wat je aangaat. Zal niet makkelijk voor je zijn. :hug:

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven