
Wie kan dit gedrag analyseren? Aub?
zaterdag 6 januari 2018 om 23:28
Goedendag,
Om te beginnen: ik zag er tegenop om een situatie van vandaag neer te typen. Ik heb er een tijd over getwijfeld, maar wil mijn verhaal toch kwijt. Ik had me namelijk voorgenomen om positief te blijven denken over anderen, maar toch zorgen bepaalde dingen ervoor dat ik weer uren ga piekeren. Ik probeer de ander dan altijd te ''begrijpen'', zodat ik in het vervolg niets meer zal zeggen wat ''fout'' is in de ogen van die ander.
Al jaren ben ik zo, maar het is me nog nooit gelukt om de ander te analyseren/om preventief ruzies te voorkomen. Integendeel: het enige wat ik heb bereikt, is een hoofd vol onnodige ballast, vermoeide hoofd en grijze haren her en der. De ander is nog steeds een raadsel. Het is me niet gelukt om de liefde van een andere te winnen. Hoeveel ik de ander ook probeer te bewijzen...Positef denken, is me vandaag ook niet gelukt. Het ging als volgt..
Ik heb een zusje. Ze is 1,5 jaar jonger dan ik ben en ik snap haar vaak niet. Ik loop altijd op eieren rond haar en ben altijd bang dat ik weer iets fouts zeg, waardoor ze woedend wordt. Hele dag door vraag ik of ze wat wilt bij de supermarkt, of ik bijv. een smoothie kan maken...gewoon om in goede aarde bij haar te vallen. Ik zeg dr dat haar haar of haar kleding goed zit. Het lukt me niet om haar goedkeuring te winnen.
Er kwam vandaag een beroemde vrouw op tv. Ik gaf aan dat ik haar een mooie vrouw vind om te zien. Mijn zusje gaf stug aan dat ze haar lelijk vindt en dat respecteerde ik. Ze bleef doorgaan dat ze haar heel lelijk vindt en zei opeens tegen me: ''Zou jij blij zijn als mensen zeiden dat je op haar leek?'' Ik zei: Ja, ik zou het als een compliment beschouwen. Daarna merkte ze op ''Denk jij dat je op haar lijkt?''. Ik zei: Nee. Mijn zusje zei toen: maar je zei een keer toen je je slecht voelde dat je vond dat je op haar leek. Ik zei dat ik me dit niet kon herinneren en als het zo was dit jaren geleden was en ik haar nu wel heel mooi vind. Daarna noemde ik een andere vrouw die ik mooi vond (om het onderwerp te veranderen) en toen begon ze weer over die andere ''lelijke'' vrouw ''Ja, maar die lelijke vrouw staat er heel erg van af hoor''. Dus ze was constant met die lelijke vrouw bezig en mij. Enfin, ik liet het er verder bij en ik respecteerde haar zienswijze hierover.
Vele uren later begon ze over een man, terwijl ik bezig was om een haarmasker in elkaar te mengen. Ik zei tegen haar dat ik ook intussen het recept op mijn telefoon aan het uitzoeken was, dus ik reageerde wat kort. Ze zei dat een vent die ze leuk vindt haar nu wel regelmatig foto's stuurt ( hij is nu op vakantie). En ze merkte op dat hij liever doet als zij lief is. Ik reageerde met dat hun omgang de goede kant op ging. Ik vroeg hoe haar ex was en zij zei dat hij als een slaafje was (?). Ik vroeg verder hoe haar huidige vlam reageerde als hij geirriteerd was (Intussen kreeg ik een ingeving dat ze wellicht bezig was om een ruzie op te stoken, maar ik wuifde het weg) en zij zei dat hij niet reageerde/dat hij zich inhoudt en ik merkte op (terwijl ik bezig was met dat haarmengelstje) ''oh daarom heeft hij zulke wallen! Want hij kropt alles op'' Dit was een geintje van me. En zij zei dat dit gemeen was en dat vond ik zelf ook... Ik zei dat was inderdaad niet zo aardig van me en dat het niet mijn intentie was, omdat ik mijn aandacht moest verdelen floepte ik er iets ondoordachts uit (ik gaf mijn fout meteen toe) En toen zei ze van: alsof jij mij het niet gunt..alsof jij mij hem niet gunt. Hier was ik erg verbaasd over en zei dat ik helemaal niet bezig was om haar een slecht gevoel te geven. Ik was immers bezig met dat receptt uitzoeken, haarmengsel maken en proberen reacties op haar te geven.. Ze liep heel kwaad weg en schreeuwde venijnig van boven: ''Ik zeg je 1 ding en dat is niet dat je moet denken dat je beter dan wat ik krijg kan krijgen''. Ze schreeuwde nog paar dingen. Ik vond dit heel venijnig. Hierna deed ik mijn oordopjes in en wilde me niet verder laten kwetsen. Ik moet meteen terugdenken aan hoe ze de mannen, waarmee ik contact had, altijd zo afkraakte. Ik zag er destijds geen kwaad in. Ik dacht dat ze me hielp. Maar hoe ze op mij reageert, ga ik denken dat zij haar eigen gedachtes op mij projecteert. Dat zij degene is die mij niets gunt.
Ze doet dit nu al jaren. Ze zegt vaker ''wie moet jou nou''. En toen ik mijn hbo diploma nog niet had, zei ze vaak tijdns ruzies dat ik te dom was om dit te halen.
Dat ik haar iets niet gun, is nooit geweest. Ondanks al haar beschuldigingen, gun ik haar alles. Maar naar mijn gevoel blijft ze me aanvallen en het put me geestelijk uit. Mijn verleden acties bewijzen dat ik juist iemand ben die mensen iets gunt. Ik gun altijd iedereen alles, ik weet zeker dat ze dit weet. Anyway, ze schreeuwt me zo al jaren van alles toe en praten helpt niet...ze zegt nooit sorry. Er zit niets anders op dan proberen te analyseren. Hoe kan ik dit gedrag snappen. Ben ik echt zo sociaal awkward? Haat ze mij? Is het jaloezie? Is het onverschilligheid? Wat kan het zijn? Ik weet dat ik goede intenties heb, maar ik probeer het te snappen...
Om te beginnen: ik zag er tegenop om een situatie van vandaag neer te typen. Ik heb er een tijd over getwijfeld, maar wil mijn verhaal toch kwijt. Ik had me namelijk voorgenomen om positief te blijven denken over anderen, maar toch zorgen bepaalde dingen ervoor dat ik weer uren ga piekeren. Ik probeer de ander dan altijd te ''begrijpen'', zodat ik in het vervolg niets meer zal zeggen wat ''fout'' is in de ogen van die ander.
Al jaren ben ik zo, maar het is me nog nooit gelukt om de ander te analyseren/om preventief ruzies te voorkomen. Integendeel: het enige wat ik heb bereikt, is een hoofd vol onnodige ballast, vermoeide hoofd en grijze haren her en der. De ander is nog steeds een raadsel. Het is me niet gelukt om de liefde van een andere te winnen. Hoeveel ik de ander ook probeer te bewijzen...Positef denken, is me vandaag ook niet gelukt. Het ging als volgt..
Ik heb een zusje. Ze is 1,5 jaar jonger dan ik ben en ik snap haar vaak niet. Ik loop altijd op eieren rond haar en ben altijd bang dat ik weer iets fouts zeg, waardoor ze woedend wordt. Hele dag door vraag ik of ze wat wilt bij de supermarkt, of ik bijv. een smoothie kan maken...gewoon om in goede aarde bij haar te vallen. Ik zeg dr dat haar haar of haar kleding goed zit. Het lukt me niet om haar goedkeuring te winnen.
Er kwam vandaag een beroemde vrouw op tv. Ik gaf aan dat ik haar een mooie vrouw vind om te zien. Mijn zusje gaf stug aan dat ze haar lelijk vindt en dat respecteerde ik. Ze bleef doorgaan dat ze haar heel lelijk vindt en zei opeens tegen me: ''Zou jij blij zijn als mensen zeiden dat je op haar leek?'' Ik zei: Ja, ik zou het als een compliment beschouwen. Daarna merkte ze op ''Denk jij dat je op haar lijkt?''. Ik zei: Nee. Mijn zusje zei toen: maar je zei een keer toen je je slecht voelde dat je vond dat je op haar leek. Ik zei dat ik me dit niet kon herinneren en als het zo was dit jaren geleden was en ik haar nu wel heel mooi vind. Daarna noemde ik een andere vrouw die ik mooi vond (om het onderwerp te veranderen) en toen begon ze weer over die andere ''lelijke'' vrouw ''Ja, maar die lelijke vrouw staat er heel erg van af hoor''. Dus ze was constant met die lelijke vrouw bezig en mij. Enfin, ik liet het er verder bij en ik respecteerde haar zienswijze hierover.
Vele uren later begon ze over een man, terwijl ik bezig was om een haarmasker in elkaar te mengen. Ik zei tegen haar dat ik ook intussen het recept op mijn telefoon aan het uitzoeken was, dus ik reageerde wat kort. Ze zei dat een vent die ze leuk vindt haar nu wel regelmatig foto's stuurt ( hij is nu op vakantie). En ze merkte op dat hij liever doet als zij lief is. Ik reageerde met dat hun omgang de goede kant op ging. Ik vroeg hoe haar ex was en zij zei dat hij als een slaafje was (?). Ik vroeg verder hoe haar huidige vlam reageerde als hij geirriteerd was (Intussen kreeg ik een ingeving dat ze wellicht bezig was om een ruzie op te stoken, maar ik wuifde het weg) en zij zei dat hij niet reageerde/dat hij zich inhoudt en ik merkte op (terwijl ik bezig was met dat haarmengelstje) ''oh daarom heeft hij zulke wallen! Want hij kropt alles op'' Dit was een geintje van me. En zij zei dat dit gemeen was en dat vond ik zelf ook... Ik zei dat was inderdaad niet zo aardig van me en dat het niet mijn intentie was, omdat ik mijn aandacht moest verdelen floepte ik er iets ondoordachts uit (ik gaf mijn fout meteen toe) En toen zei ze van: alsof jij mij het niet gunt..alsof jij mij hem niet gunt. Hier was ik erg verbaasd over en zei dat ik helemaal niet bezig was om haar een slecht gevoel te geven. Ik was immers bezig met dat receptt uitzoeken, haarmengsel maken en proberen reacties op haar te geven.. Ze liep heel kwaad weg en schreeuwde venijnig van boven: ''Ik zeg je 1 ding en dat is niet dat je moet denken dat je beter dan wat ik krijg kan krijgen''. Ze schreeuwde nog paar dingen. Ik vond dit heel venijnig. Hierna deed ik mijn oordopjes in en wilde me niet verder laten kwetsen. Ik moet meteen terugdenken aan hoe ze de mannen, waarmee ik contact had, altijd zo afkraakte. Ik zag er destijds geen kwaad in. Ik dacht dat ze me hielp. Maar hoe ze op mij reageert, ga ik denken dat zij haar eigen gedachtes op mij projecteert. Dat zij degene is die mij niets gunt.
Ze doet dit nu al jaren. Ze zegt vaker ''wie moet jou nou''. En toen ik mijn hbo diploma nog niet had, zei ze vaak tijdns ruzies dat ik te dom was om dit te halen.
Dat ik haar iets niet gun, is nooit geweest. Ondanks al haar beschuldigingen, gun ik haar alles. Maar naar mijn gevoel blijft ze me aanvallen en het put me geestelijk uit. Mijn verleden acties bewijzen dat ik juist iemand ben die mensen iets gunt. Ik gun altijd iedereen alles, ik weet zeker dat ze dit weet. Anyway, ze schreeuwt me zo al jaren van alles toe en praten helpt niet...ze zegt nooit sorry. Er zit niets anders op dan proberen te analyseren. Hoe kan ik dit gedrag snappen. Ben ik echt zo sociaal awkward? Haat ze mij? Is het jaloezie? Is het onverschilligheid? Wat kan het zijn? Ik weet dat ik goede intenties heb, maar ik probeer het te snappen...
anoniem_362046 wijzigde dit bericht op 06-01-2018 23:31
2.86% gewijzigd
zaterdag 6 januari 2018 om 23:51
Nietssssssss. Helemaal nietssss. Net zoals in Amsterdam.Semperflorens schreef: ↑06-01-2018 23:50Idd drama om niks. Maar zij wordt altijd kwaad, om alles wat ik zeg, dus daarom vraag ik mij af: wat is hier aan de hand?
Geen bijzonderheden
zaterdag 6 januari 2018 om 23:51
Ik denk dat je zusje en jij in een bepaalde dynamiek zitten: jij pleast haar als zij bepaald gedrag vertoont en zij weet dat jij haar pleast als zij bepaald gedrag vertoont.
Jullie komen niet uit dit gedrag zonder iets drastisch: ofwel dat een van jullie twee ergens anders gaat wonen ofwel therapie.
Jullie komen niet uit dit gedrag zonder iets drastisch: ofwel dat een van jullie twee ergens anders gaat wonen ofwel therapie.
zaterdag 6 januari 2018 om 23:52
zaterdag 6 januari 2018 om 23:52
Dus gewoon laten gaan, zefs als het kwetst? Moeilijk, maar ik ga het proberen. Mijn zwakte is dat ik mensen te veel wil begrijpen en misschien best sneu van mij.
zaterdag 6 januari 2018 om 23:52
Ja, maar daar heb je je antwoord toch al?Semperflorens schreef: ↑06-01-2018 23:49Als ik dit vraag, reageert ze extreem geirriteerd. Ik doe zo mijn best omdat ze me anders behoorlijk veel uitscheldt en dan heb ik het over ziekteverwensingen. Daar kan ik niet tegen en vandaar dat please gedrag.


zaterdag 6 januari 2018 om 23:53
Oja, oeps...
TO kan je even heel duidelijk zeggen dat zowel jij als je zus geen (zelf)moordneigingen hebben en eigenlijk heel gelukkig zijn samen? En dat jullie volgende keer als pappa en maman uit zijn op zaterdagavond, dat jullie dan niet meer kijvend op de bank lelijke dingen naar elkaar zullen zeggen?
Voor de mods hoor! Dat alles toch wel flexx lijkt bij jullie thuis enzo ondanks je topic


zaterdag 6 januari 2018 om 23:54
We wonen ook niet samen. Kan je nagaan.... Maar als we bij elkaar zijn, wordt ze nog steeds heel kwaad. Het is vermoeiend. Ik probeer dr al te ontwijken. Ze denkt ook altijd dat ik stook tussen haar en familieleden, terwijl ik ook niet zo ben.Celaena_Aelin schreef: ↑06-01-2018 23:51Ik denk dat je zusje en jij in een bepaalde dynamiek zitten: jij pleast haar als zij bepaald gedrag vertoont en zij weet dat jij haar pleast als zij bepaald gedrag vertoont.
Jullie komen niet uit dit gedrag zonder iets drastisch: ofwel dat een van jullie twee ergens anders gaat wonen ofwel therapie.
zaterdag 6 januari 2018 om 23:54
Sneu is misschien niet t juiste woord, maar i.p.v. je de ander probeert te begrijpen, kun je ook eens proberen vanjezelf uit te gaan.Semperflorens schreef: ↑06-01-2018 23:52Dus gewoon laten gaan, zefs als het kwetst? Moeilijk, maar ik ga het proberen. Mijn zwakte is dat ik mensen te veel wil begrijpen en misschien best sneu van mij.
zaterdag 6 januari 2018 om 23:56
Hoe kan het dan dat jullie een hele dag samen zijn? Dan vertrek je toch?Semperflorens schreef: ↑06-01-2018 23:54We wonen ook niet samen. Kan je nagaan.... Maar als we bij elkaar zijn, wordt ze nog steeds heel kwaad. Het is vermoeiend. Ik probeer dr al te ontwijken. Ze denkt ook altijd dat ik stook tussen haar en familieleden, terwijl ik ook niet zo ben.


zaterdag 6 januari 2018 om 23:56
Je komt over als een goedbedoelde meid, maar je bent inmiddels een volwassen vrouw geworden.
Een analyse op jullie gedrag is verkapt beschreven....jullie zitten teveel op elkaars huid (wonen nog in hetzelfde huis).
Jullie hebben beiden duidelijke behoefte aan vrijheid (uit huis gaan!) om elkaar meer te kunnen waarderen. Je zus is gewoonweg onzeker (frustraties afreageren of continue vragen voor advies), maar het beste is om haar vooral alles bij zichzelf te laten.
Jij daarentegen moet nagaan waar je prioriteiten liggen (of het receptje maken of aandacht aan je zus geven) en niet alles voor de helft willen doen voor die 'lieve vrede'.
Maar echt....ik zou de adviezen ter harte nemen en gauw op jezelf gaan wonen; meer rust en meer waardering van je zus als je er wel kunt zijn voor haar als ze naar je vraagt
Een analyse op jullie gedrag is verkapt beschreven....jullie zitten teveel op elkaars huid (wonen nog in hetzelfde huis).
Jullie hebben beiden duidelijke behoefte aan vrijheid (uit huis gaan!) om elkaar meer te kunnen waarderen. Je zus is gewoonweg onzeker (frustraties afreageren of continue vragen voor advies), maar het beste is om haar vooral alles bij zichzelf te laten.
Jij daarentegen moet nagaan waar je prioriteiten liggen (of het receptje maken of aandacht aan je zus geven) en niet alles voor de helft willen doen voor die 'lieve vrede'.
Maar echt....ik zou de adviezen ter harte nemen en gauw op jezelf gaan wonen; meer rust en meer waardering van je zus als je er wel kunt zijn voor haar als ze naar je vraagt
zaterdag 6 januari 2018 om 23:57
zaterdag 6 januari 2018 om 23:57
Nou, dan is het heel simpel: als zij zo doet in jouw huis, stuur je haar weg, als zij zo doet als jij bij haar bent, ga jij weg. Als zij het doet waar anderen bij zijn, negeer je haar.Semperflorens schreef: ↑06-01-2018 23:54We wonen ook niet samen. Kan je nagaan.... Maar als we bij elkaar zijn, wordt ze nog steeds heel kwaad. Het is vermoeiend. Ik probeer dr al te ontwijken. Ze denkt ook altijd dat ik stook tussen haar en familieleden, terwijl ik ook niet zo ben.

zaterdag 6 januari 2018 om 23:58
Ja ik zit er net aan te denken. Moeten jullie niet uitgaan ofzo? Allebei naar een andere kroeg. In Amsterdam gebeuren leuke dingen en je schijnt als meisje vanalles gratis te krijgen. Hop dames, feestschoenen aan en ga je vermaken!

zaterdag 6 januari 2018 om 23:58
Denk dat het gewoon 'zussen die te lang bij elkaar in één huis wonen' gedrag is.
Toen mijn broers en ik nog in één huis woonden hadden we ook altijd ruzie om niks, gewoon omdat je elkaar op een gegeven moment begint te irriteren en je broers/zussen een makkelijk, maar ook veilig doelwit zijn.
Pas toen we niet meer bij mijn ouders woonden konden we met goed elkaar opschieten, dus probeer het gedrag niet zo te analyseren en ga gewoon je eigen weg.
Toen mijn broers en ik nog in één huis woonden hadden we ook altijd ruzie om niks, gewoon omdat je elkaar op een gegeven moment begint te irriteren en je broers/zussen een makkelijk, maar ook veilig doelwit zijn.
Pas toen we niet meer bij mijn ouders woonden konden we met goed elkaar opschieten, dus probeer het gedrag niet zo te analyseren en ga gewoon je eigen weg.
zaterdag 6 januari 2018 om 23:58
Ik bedoel dat je haar de ruimte geeft om jouw zo te behandelen, omdat je t anders lastig vindt. Jij pleaset haar, omdat je bang bent voorhaar reactie. En om die redengeef je alleen maar meer ruimte voor haar gedragSemperflorens schreef: ↑06-01-2018 23:55En wat is het antwoord? Na al die jaren weet ik het gewoon niet. Zit er te diep in

zaterdag 6 januari 2018 om 23:59
Je komt nogal onzeker over TO.
Weet je, bloedband is geen garantie voor het worden van dikke vrienden.
Echt, stop met dat pleasen van je zus, want het leidt tot niets goeds en voor wie doe je het nu eigenlijk?
En volgens mij zou het geen kwaad kunnen eens te gaan denken aan op jezelf wonen. Je eigen ruimte en grote kans dat de relatie tussen jullie ook 'rustiger' en wellicht beter wordt, omdat jullie niet meer continu op elkaars lip zitten.
Weet je, bloedband is geen garantie voor het worden van dikke vrienden.
Echt, stop met dat pleasen van je zus, want het leidt tot niets goeds en voor wie doe je het nu eigenlijk?
En volgens mij zou het geen kwaad kunnen eens te gaan denken aan op jezelf wonen. Je eigen ruimte en grote kans dat de relatie tussen jullie ook 'rustiger' en wellicht beter wordt, omdat jullie niet meer continu op elkaars lip zitten.
zondag 7 januari 2018 om 00:01
Waardoor je geen grenzen aangeeft en mensen dus doorgaan met gedrag dat jij kwetsend vindt.Semperflorens schreef: ↑06-01-2018 23:52Dus gewoon laten gaan, zefs als het kwetst? Moeilijk, maar ik ga het proberen. Mijn zwakte is dat ik mensen te veel wil begrijpen en misschien best sneu van mij.
•
zondag 7 januari 2018 om 00:02