Aardige, sociale, attente acties van je medemens

21-03-2018 17:19 427 berichten
Ik ben eigenlijk best wel een misantroop, weinig vertrouwen in de mensheid, maar misschien juist wel daarom word ik altijd enorm blij van mensen die iets goeds of aardigs doen voor een ander.

Zoals bijvoorbeeld dit wat ik vandaag in de krant las (en waar op Actueel ook al een topic over is geopend :P)

https://www.ad.nl/amersfoort/wie-gaf-es ... ~a139ef78/

Welke aardige gebaren zijn jou altijd bijgebleven?
Alle reacties Link kopieren
IBIopviva schreef:
21-03-2018 18:37
Wat? Ja echt hoe bizar dan denk ik echt dat jij het was want was idd traject Breda en deze vrouw liep idd voorbij bij het uitstappen. Kan haast niet anders of jij was het. Wat enorm bizar en bijzonder.
Weet je dat ik dat briefje nog jarenlang in mijn portemonnee heb gehad. Opeens was het weg vind dat altijd nog jammer.

Nou ja bij deze weet je dus hoeveel deze actie van jou betekend heeft. :thumbsup:
:heart:
Wat mooi dit!
Alle reacties Link kopieren
Een keer toen de laatste bus ‘s avonds bij het eindpunt nog een man of vijf in de bus had zitten (waaronder ikzelf) en die allevijf met de bus naar de halte die het dichtst bij hun huis bracht. Zo fijn om één uur ‘s nachts, hele lieve buschauffeur!

Een keer was ik met mijn vriend op weg naar een theatervoorstelling ergens in een afgelegen theater, en we hadden de tijd helemaal fout ingeschat en het zag er naar uit dat we het niet meer zouden redden (waren lopend vanaf een bushalte), toen er een auto stopte met een gezin erin (man, vrouw, kindje, hond) of we naar het theater moesten en dat we wel konden meerijden want ze moesten toch die kant op. Dankzij die mensen kwamen we nog op tijd, heel lief!

Heb zelf een keer toen ik als achttienjarige gup van mijn horeca bijbaantje terug naar huis fietste ‘s nachts een jongen die dezelfde route liep een lift achterop aangeboden want het was zo’n lange weg en dat nog zo laat. Hij was heel blij en bood aan om zelf te fietsen en mij achterop te nemen.
Toen ik net m'n rijbewijs had stond ik een keer muurvast in een kronkelig smal straatje met aan weerszijden geparkeerde auto's waarvan er één half uit het vak en dus half op straat stond. Ik kon niet meer vooruit, want halverwege de straat stond een verhuiswagen te lossen en dat ging nog wel een uurtje duren. Ik m'n best gedaan om achteruit die straat weer uit te komen, maar ik kreeg het gewoon niet voor elkaar. Elke keer liep ik vast op dat stuk waar die auto half uit het vak stond. Een man die in zijn huis zat had mijn gehannes blijkbaar gezien, was naar buiten gekomen, gaf aan dat die auto daar al een week zo stond en dat niemand wist van wie die was, dus dat hij ook de eigenaar niet kon vragen de auto te verplaatsen, maar dat hij wel mijn auto weer terug naar het begin van de straat kon rijden.

Ik was daar zo blij mee, wist echt niet hoe ik zonder schade uit die straat moest komen (het was ook nog eens niet mijn auto). Heb die man hartelijk bedankt. Klein gebaar misschien, maar ik was zo opgelucht en blij dat iemand me te hulp schoot. Moet er altijd nog aan denken als ik weer door die straat kom.
Als tiener nam ik vaak de laatste bus naar huis. Een bepaalde buschauffeur stopte altijd tussen 2 haltes in voor mij want dan kon ik doorsteken en was in een minuutje thuis.
Alle reacties Link kopieren
De buschauffeur die midden op de route de bus aan de kant zet met de mededeling "niet schrikken ik breng even de ov-kaart naar dat huis was verloren"

De keer dat ik een nacht in moest en de bewaakte fietsenstalling ineens gesloten was. Er stond ook een meneer die kon zijn fiets niet meekrijgen. Hij op mijn fiets naar huis en de volgende ochtend toen ik terugkwam stond mijn fiets keurig in de fietsenstalling (met een gesmeerde ketting).
Alle reacties Link kopieren
Fijn topic!
Alle reacties Link kopieren
Ik vergeet nooit meer dat ik tijdens de uitvaart van mijn vader, die onverwachts vrij jong stierf, twee personen van mijn werk in de kerk zag zitten. Dat vond ik zó attent en had ik nooit van ze verwacht. Één ervan was iemand van dezelfde gang maar van een geheel andere afdeling en met diegene maakte ik slechts af en toe een gezellig praatje maar inhoudelijk nagenoeg niets met elkaar te maken.
Had die dag geen gelegenheid om nog met ze te spreken, maar heb later op mijn werk hen nog wel laten weten dat ik hun aanwezigheid bijzonder had gewaardeerd.
Alle reacties Link kopieren
Wat een mooie verhalen. Jullie maken me aan het huilen dames. :heart:

Een paar weken terug kwam mijn vriend 's avonds laat bijna uur later als verwacht en zeiknat thuis terwijl het maar miezerde en wij vlak bij het station wonen. Wat bleek op het station stond een meisje met haar ouders te bellen dat ze niet alleen naar huis durfde te fietsen over de dijk maar er was niemand die haar kon ophalen. Hij is toen ruim 20 minuten met haar mee gefietst om haar thuis te brengen.
Alle reacties Link kopieren
Er is ook een ‘Voor jou van mij’ FB pagina.
Je kunt anoniem een klein cadeautje ergens achter laten, verpakt ik doorzichtig folie (vanwege veiligheid), al dan niet met een briefje er bij. De vinder kan dan op die pagina de anonieme gever bedanken, er zitten mooie ‘het kwam op het juiste moment!’ verhalen bij.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
IBIopviva schreef:
21-03-2018 18:37
Wat? Ja echt hoe bizar dan denk ik echt dat jij het was want was idd traject Breda en deze vrouw liep idd voorbij bij het uitstappen. Kan haast niet anders of jij was het. Wat enorm bizar en bijzonder.
Weet je dat ik dat briefje nog jarenlang in mijn portemonnee heb gehad. Opeens was het weg vind dat altijd nog jammer.

Nou ja bij deze weet je dus hoeveel deze actie van jou betekend heeft. :thumbsup:
Inderdaad hoe bizar en bijzonder! Zo bizar dat ik echt even twijfelde of jij en ik dat echt wel waren geweest. Maar het kan haast niet anders, je schreef oa ov, kon ook in de bus/tram zijn. Hetzelfde traject, dezelfde herinneringen. Klopt de tijd, 4/5 jaar geleden ook? Ongeloofelijk dit! Wat fijn om te horen dat zo'n klein en moeiteloos gebaar zoveel voor je betekend heeft! Ik weet nog dat ik het liefst naast je was komen zitten en een arm om je heen had geslagen, maar je straalde echt uit dat je daar totaal niet voor open stond. Ik heb nog vaak aan je gedacht en gehoopt dat het beter met je ging! :rose:
krullen-bol schreef:
21-03-2018 18:46
Wooooow zo bijzonder mooi dit! :cheer2:
Ja, prachtig! :heart:
:cheer2:
Mooi topic, word ik vrolijk van!

Ik had een keer mijn auto helemaal volgetankt en was mijn portemonnee vergeten. Normaal moet je dan blijkbaar een id achterlaten maar die zat dus ook in mijn portemonnee. helemaal in paniek, toen heeft de man achter me het bedrag voorgeschoten (toch zo'n 60 euro). Heb het diezelfde avond nog naar hem overgemaakt.
Fijn dat er nog mensen zijn die een vreemde uit de brand willen helpen.
normandina schreef:
21-03-2018 19:10
Inderdaad hoe bizar en bijzonder! Zo bizar dat ik echt even twijfelde of jij en ik dat echt wel waren geweest. Maar het kan haast niet anders, je schreef oa ov, kon ook in de bus/tram zijn. Hetzelfde traject, dezelfde herinneringen. Klopt de tijd, 4/5 jaar geleden ook? Ongeloofelijk dit! Wat fijn om te horen dat zo'n klein en moeiteloos gebaar zoveel voor je betekend heeft! Ik weet nog dat ik het liefst naast je was komen zitten en een arm om je heen had geslagen, maar je straalde echt uit dat je daar totaal niet voor open stond. Ik heb nog vaak aan je gedacht en gehoopt dat het beter met je ging! :rose:
Ik word hier helemaal week van, wat mooi dit Normandina! :heart:
Alle reacties Link kopieren
Lillybit schreef:
21-03-2018 18:56
Als tiener nam ik vaak de laatste bus naar huis. Een bepaalde buschauffeur stopte altijd tussen 2 haltes in voor mij want dan kon ik doorsteken en was in een minuutje thuis.
Oh ja, toen ik zwanger was van mijn oudste, wachtte de buschauffeur altijd even op me als ik niet snel genoeg naar de halte waggelde.
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
Ik deze week nog. Ik belde mijn tante, haar man gaat niet meer beter worden en wilde informeren hoe zij er beiden onder waren. Vervolgens hang ik 45 minuten met haar aan de telefoon en wilde ze vooral weten hoe het met mij ging nadat ik haar vertelde dat ik thuis zit met een burn out en pas een diagnose ADHD heb gekregen.

We hadden zo'n fijn gesprek en kreeg ik vervolgens nog een appje van haar dat ze zoveel had opgestoken van mij in dat gesprek. Terwijl ik het gewoon heel fijn vond met haar te praten en dat het me echt goed gedaan had. Daar heb ik haar ook echt voor bedankt.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben juist wel altijd blij met auto's die je voor laten als ik moet wachten met de fiets. Vooral als het regent vind ik dat wel fijn.

En ooit eens in het buitenland, Ecuador, toen ik van plaats A naar plaats C de hele dag onderweg was en de bus niet verder reed dan plaats B, gezien het tijdstip. Ik raakte toen in een soort lichte paniek want had afgesproken in plaats C.
De jongen naast mij bood toen aan dat zijn broer me wel naar plaats C zou brengen.
Natuurlijk nooit doen, in het donker in een vreemd land bij een vreemde in de auto stappen. Maar is allemaal goed gekomen, ben keurig op de afgesproken plek afgezet.
"Want iedereen verdient een 23ste kans"
Remco Veldhuis (Een lang verhaal kort)
Ik vind dit topic eigenlijk een grote attente actie, want ik word er ontzettend blij van :heart: . Precies wat ik kon gebruiken na een aantal nare berichten.

Dingen die mij zijn bijgebleven
- Een buitenlandse mevrouw die mij in stromende regen haar paraplu gaf toen ze in de bus stapte en ik nog moest wachten. Ik heb de paraplu later in een zelfde situatie weer doorgegeven, hopelijk blijft hij rond gaan ;-D
- Soms als ik midden in de nacht naar huis moet, neem ik een taxi omdat ik niet alleen wil fietsen. En ze wachten altijd tot ik binnen ben voor ze verder rijden en dat vind ik ook heel lief.
- Een keer in de supermarkt met geen geld meer, waarop degene achter me in de rij het heeft betaald. Weigerde zijn gegevens te geven zodat ik het kon terug betalen, want iemand had dat ook ooit voor hem gedaan en daar was hij toen heel dankbaar voor dus wilde hij nu hetzelfde doen :heart:\
- Oh en, niet persoonlijk voor mij, maar er is dus een reddit-pagina waarop mensen die in financiële nood zitten om welke reden dan ook hulp kunnen vragen om eten te kopen voor hun huisdieren. En mensen sturen dan voer en speeltjes enzo op. Er wordt gewoon geen misbruik van gemaakt, je ziet niet vaak dat iemand twee keer komt vragen. Het is gewoon zo lief.
Zo mooi dit! Vooral dat van dat briefje en elkaar hier nu weer treffen! :heart:

Wat ik me zo gauw voor de geest kan halen:

Mijn collega die op internationale vrouwendag voor alle vrouwelijke collega's een bloem had meegenomen

De stratenmaker die vandaag mn fiets over de opengebroken weg heeft getild nadat ik moeilijk stond te doen op de stoep
Wat een hartverwarmende verhalen hier! Mogen verhalen van anderen of je kinderen ook? Er schiet me er net weer 1 te binnen van mijn zoon en dochter toen ze 7 en 8 waren, nu 27 en 28.

Opgevoed met liegen en stelen mag niet en heb je naasten lief bracht mij in het volgende onverwachte dillema;

Zoon en dochter, hierna te noemen Z en D, kwamen thuis van een boodschap voor mij. Ik vond het al wat lang duren maar allee, kinderen blijven nog weleens hangen. Toen ze wat bedremmeld de keuken binnen kwamen schuiven wist ik dat er wat gebeurd was.

Na enig aandringen kwam de aap uit de mouw. Mama, we hebben iets gestolen bij de ah. Lang verhaal kort; er zat een zwerver voor de ah. In het kader hebt uw naasten lief vroegen zij hem of hij honger had. De man zei dat hij wel een broodje en een cola lustte. Z en D hebben toen een zak broodjes, kaas en 1 cola gejat en aan de man gegeven.

Man was erg blij en bedankte de kinderen uitvoerig, niet wetende dat ze gestolen hadden. Z en D ook blij, want naastenliefde was goed, tot ze, al huppelend naar huis bedachten dat ze gestolen hadden en liegen niet goed was. Ik heb met ze gepraat, gezegd dat als ze nog eens in zo'n situatie kwamen ze niet moesten stelen maar naar huis moesten komen om wat geld te halen.

Straf hebben ze niet gekregen en stiekum was ik trots op ze. En tot nu toe kijken ze op niemand neer en staat naastenliefde hoog in het vaandel voor ze. Stelen hoeft niet meer met hun inkomen. :flirting:
Alle reacties Link kopieren
Lea32 schreef:
21-03-2018 18:27
Mijn grootvader (toen al dik in de 80), die in de stromende regen naar mijn huis is gelopen met zijn rollator om een bosje rozen aan mijn voordeur te hangen. Had toen geen relatie en hij wilde dat ik toch kon genieten van mooie rozen met Valentijnsdag.
Wat onwijs lief!
Alle reacties Link kopieren
IBIopviva schreef:
21-03-2018 17:43
En ik zat ook eens te huilen in het ov, heel stilletjes en ik dacht en hoopte onopvallend. Tot er een vrouw naar mij toe kwam die mij een briefje gaf met veel sterkte erop. Deed me goed.
:'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'(
Alle reacties Link kopieren
Lea32 schreef:
21-03-2018 18:27
Mijn grootvader (toen al dik in de 80), die in de stromende regen naar mijn huis is gelopen met zijn rollator om een bosje rozen aan mijn voordeur te hangen. Had toen geen relatie en hij wilde dat ik toch kon genieten van mooie rozen met Valentijnsdag.
:love: :love: :love: :love: :love: :love: :love: :love: :love:
minnimouse schreef:
21-03-2018 19:51
:'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'(

Je hebt het mooiste van dat verhaal nog niet eens gehad ;)
Alle reacties Link kopieren
RégineFilange schreef:
21-03-2018 20:00
Je hebt het mooiste van dat verhaal nog niet eens gehad ;)
Ik las het naderhand inderdaad ;-)
Alle reacties Link kopieren
Nog een klein en lief gebaar; de tandartsassistente die afgelopen maandag met een tissue de tranen van mijn wangen depte toen ik lag te creperen van de pijn tijdens een anderhalf uur durende wortelkanaalbehandeling die niet goed verdoofd kon worden.
Ja, het hoort waarschijnlijk bij haar werk maar het was net wat ik even nodig had op dat moment. En ze voorkwam daarmee dat mijn oren vol traanvocht liepen ;-D
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven