
Single Mums

maandag 23 februari 2009 om 20:37
Inmiddels is dit een single mums topic waar we ervaringen kunnen delen die je als single mum tegenkomt.
Kan van alles zijn........
Iedereen is welkom en kan meeschrijven.
Ik laat mijn oorspronkelijke openingspost nog wel staan omdat het nog niet is afgehandeld en er dus ook nog voer gesproken word.
HalloIk zal proberen het allemaal zo duidelijk mogelijk te omschrijven hoe de situatie is en wat er tot nu toe is voor gevallen.Best lang verhaal..........sorryMijn zoontje van 4,5 geeft de laatste weken zeer regelmatig, paar keer per week aan dat hij niet meer naar zijn vader wil.Er zit een stijgende lijn in de manier waarop hij het kenbaar maakt aan mij.Hij huilt steeds intensiever.Mijn ex en ik zijn nu bijna 4 jaar gescheiden.Zoon was toen 9 maanden.Hij is vanaf het begin elk weekend naar zijn vader geweest.Misschien 1 of 2 keer niet door omstandigheden en dan in overleg.De scheiding was voor mij erg heftig en heb er lang over gedaan om weer de boel op de rails te krijgen.Ik ben naar zoon toe altijd positief over zijn vader geweest. De leuke dingen benoemen, Zijn vader ook wel eens benoemen als dat zo uitkomt.Zijn vader heeft nu ongeveer 3,5 jaar een relatie en met haar kon hij het vanaf het begin erg goed vinden. Ze behandeld hem alsof hij van haar is(positief bedoeld)Sinds augustus vorig jaar hebben hun nu samen eenb kindje.Hier word zoon erg bij betrokken zowel tijdens de zwangerschap als nu bij de verzorging, badderen fles geven spelen, buggy duwen enz enzOok zorgen ze er voor dat hij nog wel aandacht alleen van zijn vader rkijgt door af en toe ff wat samen te doen buiten de deur of tijdens slapen van baby een spelletje te doen enzo.Sinds een maand zegt zoon regelmatig dat hij niet naar papa toe wil.Ik vraag dan waarom en de antwoorden die ik dan krijg varieren van ik wil bij jou blijven of papa is strenger dan jou(wat ook zo is)Ook zegt hij regelmatig dat hij mij dan zo mist.Vorige week vroeg hij zo ineens waarom papa en ik niet meer verliefd op elkaar zijn.....Ik was stomverbaasd............huh..........die zag ik niet aankomen.Hem verteld dat wij erg veel ruzie hadden en dat het daarom niet meer gezellig was samen.Ik heb het expres zo neutraal mogelijk gehouden omdat ik vind dat zoon nu in ieder geval nog niks met de oorzaak van onze scheiding te maken heeft.Vervolgens vroeg hij of papa toen zijn vriendin heeft leren kennen.Ik antwoorde hier bevestigend op .Vervolgens begint zoon enorm te huilen...Ik mis je zo mama ik wil niet meer .Ik heb geprobeerd een gesprekje aan te gaan met hem.Heb hem vragen gesteld over of hij misschien bij papa wil wonen, dat hij zijn broertje mist, is hun huis mooier of hier.Misschien vreemd maar zo probeerde ik een beetje zijn gedachtengang duidelijk te krijgen.Ik heb hem steeds duidelijk gezegt dat papa en vriendin ook erg graag voor hem willen zorgen en ook heel veel van hem houden.Vervolgens heb ik hem gezegt dat als hij papa mist hij hem altijd mag bellen.Of hij dat nu ook wilde.Nee nu niet, 2 minuten later, mama ik wil papa wel bellen.Prima hier komt papa.......Papa praat ff met hem en vraagt oa aan hem hoe hij zich voelt.En standaard antwoord is dan.........goedNu reageerde hij heel timide met ..........Ik weet het niet, met een snik.....Papa was verbaasd en ik zei dat iuk het hem zo uitzou leggen.Ex is ff langsgewest maar zoon wilde het er met hem niet over hebben........Vanavond was het weer raak........huilen en intens verdrietig......Ik wil ECHT niet meer mama.............echt nietEn ik wist gewoon niet meer wat ik moest zeggen......Ik wil hem troosten en hem het gevoel geven dat ik hem heel serieus neem maar hij zal wel naar zijn vader gaan.......Op deze momenten baal ik zo...........voel ik me zo machteloos, en schuldig.............Ik doe er alles aan dat hij er zo weinig mogelijk last van heeft maar het lukt dus niet om te voorkomen dat hij er last van heeft en zijnb verdriet er over heeft...Ik vind van alles van mijn ex...............negatief danMaar............hij is wel de vader, wil graag ene goede band hebben en hij heeft het er niet slecht volgens mij, gewoon goed.Wat wil ik hier nu mee?Misschien tips , herkenning, schop onder de kont........
Kan van alles zijn........
Iedereen is welkom en kan meeschrijven.
Ik laat mijn oorspronkelijke openingspost nog wel staan omdat het nog niet is afgehandeld en er dus ook nog voer gesproken word.
HalloIk zal proberen het allemaal zo duidelijk mogelijk te omschrijven hoe de situatie is en wat er tot nu toe is voor gevallen.Best lang verhaal..........sorryMijn zoontje van 4,5 geeft de laatste weken zeer regelmatig, paar keer per week aan dat hij niet meer naar zijn vader wil.Er zit een stijgende lijn in de manier waarop hij het kenbaar maakt aan mij.Hij huilt steeds intensiever.Mijn ex en ik zijn nu bijna 4 jaar gescheiden.Zoon was toen 9 maanden.Hij is vanaf het begin elk weekend naar zijn vader geweest.Misschien 1 of 2 keer niet door omstandigheden en dan in overleg.De scheiding was voor mij erg heftig en heb er lang over gedaan om weer de boel op de rails te krijgen.Ik ben naar zoon toe altijd positief over zijn vader geweest. De leuke dingen benoemen, Zijn vader ook wel eens benoemen als dat zo uitkomt.Zijn vader heeft nu ongeveer 3,5 jaar een relatie en met haar kon hij het vanaf het begin erg goed vinden. Ze behandeld hem alsof hij van haar is(positief bedoeld)Sinds augustus vorig jaar hebben hun nu samen eenb kindje.Hier word zoon erg bij betrokken zowel tijdens de zwangerschap als nu bij de verzorging, badderen fles geven spelen, buggy duwen enz enzOok zorgen ze er voor dat hij nog wel aandacht alleen van zijn vader rkijgt door af en toe ff wat samen te doen buiten de deur of tijdens slapen van baby een spelletje te doen enzo.Sinds een maand zegt zoon regelmatig dat hij niet naar papa toe wil.Ik vraag dan waarom en de antwoorden die ik dan krijg varieren van ik wil bij jou blijven of papa is strenger dan jou(wat ook zo is)Ook zegt hij regelmatig dat hij mij dan zo mist.Vorige week vroeg hij zo ineens waarom papa en ik niet meer verliefd op elkaar zijn.....Ik was stomverbaasd............huh..........die zag ik niet aankomen.Hem verteld dat wij erg veel ruzie hadden en dat het daarom niet meer gezellig was samen.Ik heb het expres zo neutraal mogelijk gehouden omdat ik vind dat zoon nu in ieder geval nog niks met de oorzaak van onze scheiding te maken heeft.Vervolgens vroeg hij of papa toen zijn vriendin heeft leren kennen.Ik antwoorde hier bevestigend op .Vervolgens begint zoon enorm te huilen...Ik mis je zo mama ik wil niet meer .Ik heb geprobeerd een gesprekje aan te gaan met hem.Heb hem vragen gesteld over of hij misschien bij papa wil wonen, dat hij zijn broertje mist, is hun huis mooier of hier.Misschien vreemd maar zo probeerde ik een beetje zijn gedachtengang duidelijk te krijgen.Ik heb hem steeds duidelijk gezegt dat papa en vriendin ook erg graag voor hem willen zorgen en ook heel veel van hem houden.Vervolgens heb ik hem gezegt dat als hij papa mist hij hem altijd mag bellen.Of hij dat nu ook wilde.Nee nu niet, 2 minuten later, mama ik wil papa wel bellen.Prima hier komt papa.......Papa praat ff met hem en vraagt oa aan hem hoe hij zich voelt.En standaard antwoord is dan.........goedNu reageerde hij heel timide met ..........Ik weet het niet, met een snik.....Papa was verbaasd en ik zei dat iuk het hem zo uitzou leggen.Ex is ff langsgewest maar zoon wilde het er met hem niet over hebben........Vanavond was het weer raak........huilen en intens verdrietig......Ik wil ECHT niet meer mama.............echt nietEn ik wist gewoon niet meer wat ik moest zeggen......Ik wil hem troosten en hem het gevoel geven dat ik hem heel serieus neem maar hij zal wel naar zijn vader gaan.......Op deze momenten baal ik zo...........voel ik me zo machteloos, en schuldig.............Ik doe er alles aan dat hij er zo weinig mogelijk last van heeft maar het lukt dus niet om te voorkomen dat hij er last van heeft en zijnb verdriet er over heeft...Ik vind van alles van mijn ex...............negatief danMaar............hij is wel de vader, wil graag ene goede band hebben en hij heeft het er niet slecht volgens mij, gewoon goed.Wat wil ik hier nu mee?Misschien tips , herkenning, schop onder de kont........
donderdag 5 maart 2009 om 16:22
Was ik weer.
Nou, ik werd vanmiddag gebeld door de overblijfservice van school: zoon had wederom - met hetzelfde jongetje als eerder deze week - gevochten. Ditmaal heeft de leiding het zien gebeuren. Vriendje had mijn zoon aan de muts getrokken van zijn jas. Leiding had hem hier op aangesproken en toen was het even goed gegaan. Maar vervolgens had hij het weer gedaan en nu zo hard, dat de muts van de jas is losgescheurd. Mijn zoontje was hierop zó boos geworden, dat hij vriendje een bloedneus heeft geslagen!!
Oh...het is me wat, die twee! Ik heb de juf hier nog even over gebeld en haar op de hoogte gesteld. Zij vertelde mij dat zoon in de groep een prima indruk maakt: vrolijk en doet overal goed aan mee. Ze merkt eigenlijk niets aan hem.
Gelukkig is zoon de laatste paar dagen weer als vanouds (vrolijk en opgewekt).
Wel ben ik nog altijd niet teruggebeld door de kinderpsycholoog. Ik heb vorige week donderdag mijn verhaal op de mail gezet, vervolgens zou ik dinsdag worden teruggebeld ivm vakantie daar. Dit gebeurde niet. Ik heb dinsdag zelf 2x opnieuw gebeld, met het verzoek om teruggebeld te worden. Vandaag weer gebeld en weer de belofte dat ik teruggebeld zou worden, maar tot op heden nog niets.
Ik vind dit zó vreemd. Ik ben er 1x eerder zelf alleen geweest voor een intake. Dit gesprek ging prima naar mijn idee. Na afloop werd mij ook gezegd dat ik altijd terug mocht komen als er iets was. En vervolgens hoor ik dus alsmaar niets...
Nou, ik werd vanmiddag gebeld door de overblijfservice van school: zoon had wederom - met hetzelfde jongetje als eerder deze week - gevochten. Ditmaal heeft de leiding het zien gebeuren. Vriendje had mijn zoon aan de muts getrokken van zijn jas. Leiding had hem hier op aangesproken en toen was het even goed gegaan. Maar vervolgens had hij het weer gedaan en nu zo hard, dat de muts van de jas is losgescheurd. Mijn zoontje was hierop zó boos geworden, dat hij vriendje een bloedneus heeft geslagen!!
Oh...het is me wat, die twee! Ik heb de juf hier nog even over gebeld en haar op de hoogte gesteld. Zij vertelde mij dat zoon in de groep een prima indruk maakt: vrolijk en doet overal goed aan mee. Ze merkt eigenlijk niets aan hem.
Gelukkig is zoon de laatste paar dagen weer als vanouds (vrolijk en opgewekt).
Wel ben ik nog altijd niet teruggebeld door de kinderpsycholoog. Ik heb vorige week donderdag mijn verhaal op de mail gezet, vervolgens zou ik dinsdag worden teruggebeld ivm vakantie daar. Dit gebeurde niet. Ik heb dinsdag zelf 2x opnieuw gebeld, met het verzoek om teruggebeld te worden. Vandaag weer gebeld en weer de belofte dat ik teruggebeld zou worden, maar tot op heden nog niets.
Ik vind dit zó vreemd. Ik ben er 1x eerder zelf alleen geweest voor een intake. Dit gesprek ging prima naar mijn idee. Na afloop werd mij ook gezegd dat ik altijd terug mocht komen als er iets was. En vervolgens hoor ik dus alsmaar niets...
donderdag 5 maart 2009 om 19:42
Moeilijk Yaya,
Het klinkt wel herkenbaar hoor.... instanties, en zeker degenen die bezig zijn met Jeugd, zijn traag....lastig te bereiken...en ze hebben het hartstikke druk!!
Ik hoop dat je snel iets hoort van de kinderpsycholoog....
Op zich wel een heel goed teken dat hij weer vrolijk en opgewekt is en dat hij zo goed meedoet in de klas!!
Die ruzies met zijn 'vriendje'..... zal hij op dit moment gebruiken als manier om zijn frustraties te uiten denk ik.....Ik hoop dat er snel duidelijkheid komt!
Hier druk met de voorbereiding voor de zaak morgen. Mijn hele 'advocatenmap' ligt uitgespreid op tafel. Bah!
Vandaag had ik een gesprek met Jeugdzorg. Ze gaan ons doorverwijzen voor Omgangsbegeleiding (Hoera!) en ze vinden dat ex een verwarde indruk maakt en is geobsedeerd door mij....('t zal je maar gebeuren......). De Jeugdzorg dame zei zelfs dat er een kans was dat de rechter eerst duidelijkheid wil over de 'status' van ex, voor hij de omgang doorzet....
Ik vrees van niet. Hij en zijn HaaiBaai-advocaat hebben vast al een emmertje modder klaarstaan...
Morgen weer bericht!
Het klinkt wel herkenbaar hoor.... instanties, en zeker degenen die bezig zijn met Jeugd, zijn traag....lastig te bereiken...en ze hebben het hartstikke druk!!
Ik hoop dat je snel iets hoort van de kinderpsycholoog....
Op zich wel een heel goed teken dat hij weer vrolijk en opgewekt is en dat hij zo goed meedoet in de klas!!
Die ruzies met zijn 'vriendje'..... zal hij op dit moment gebruiken als manier om zijn frustraties te uiten denk ik.....Ik hoop dat er snel duidelijkheid komt!
Hier druk met de voorbereiding voor de zaak morgen. Mijn hele 'advocatenmap' ligt uitgespreid op tafel. Bah!
Vandaag had ik een gesprek met Jeugdzorg. Ze gaan ons doorverwijzen voor Omgangsbegeleiding (Hoera!) en ze vinden dat ex een verwarde indruk maakt en is geobsedeerd door mij....('t zal je maar gebeuren......). De Jeugdzorg dame zei zelfs dat er een kans was dat de rechter eerst duidelijkheid wil over de 'status' van ex, voor hij de omgang doorzet....
Ik vrees van niet. Hij en zijn HaaiBaai-advocaat hebben vast al een emmertje modder klaarstaan...
Morgen weer bericht!
vrijdag 6 maart 2009 om 09:35
Augustus,
Heel veel succes vandaag met de rechtzaak! Ik denk aan je. Ben benieuwd hoe de rechter gaat reageren.
(jee zeg, wat een rotidee wanneer er een uitspraak wordt gedaan dat je ex geobserdeerd is door jou! Dat maakt het voor jou vrijwel onmogelijk om los van hem te komen dan, of niet..? Sterkte meid!!)
Heel veel succes vandaag met de rechtzaak! Ik denk aan je. Ben benieuwd hoe de rechter gaat reageren.
(jee zeg, wat een rotidee wanneer er een uitspraak wordt gedaan dat je ex geobserdeerd is door jou! Dat maakt het voor jou vrijwel onmogelijk om los van hem te komen dan, of niet..? Sterkte meid!!)
vrijdag 6 maart 2009 om 10:02
vrijdag 6 maart 2009 om 10:12
Hoi 30-,
Ja, dat is ook zo, dat het ene kind nu eenmaal sneller van zich afmept dan het andere kind. En inderdaad, ditmaal was het niet zonder aanleiding. Het is ook niet zo dat ik nu op m'n kop sta van de zorgen of zo hoor. Het is duidelijk dat de 2 mannetjes flink aan elkaar gewaagd zijn, ha ha.
En op zich vind ik het ook prima, hoor. Hij hoeft zich beslist niet op zijn kop te laten zitten! Ik leer hem wel dat hij nooit als 1e mag beginnen met slaan of schoppen. Dat hij het eerst zegt tegen het bewuste kind, daarna kan hij de juf inlichten, en als het dan nóg door blijft gaan...ja, dan vind ik dat hij ecth wel voor zichzelf mag opkomen
En wat de psycholoog betreft: ik blijf inderdaad wel bellen, maar het stoort me ontzettend dat ze niet terugbelt, nu na 5 telefoontjes van mij + verhaal op de mail. Ik vind het onderhand bijna onprofessioneel, een dergelijk gedrag. Ik vind op zijn minst dat je even de moeite kunt nemen om iemand terug te bellen, helemaal wanneer er inmiddels al 5x contact gezocht is! Het is dat ik haar nodig heb, maar wanneer het een commerciële instantie o.i.d. was geweest, was ik allang op zoek gegaan naar een ander.
Maar tegenwoordig schijnt dit meer uitzondering dan regel te zijn geloof ik, gewoonweg niet teruggebeld worden. Ik ervaar het bij diverse instanties. Je hoort gewoon niks meer..
Ja, dat is ook zo, dat het ene kind nu eenmaal sneller van zich afmept dan het andere kind. En inderdaad, ditmaal was het niet zonder aanleiding. Het is ook niet zo dat ik nu op m'n kop sta van de zorgen of zo hoor. Het is duidelijk dat de 2 mannetjes flink aan elkaar gewaagd zijn, ha ha.
En op zich vind ik het ook prima, hoor. Hij hoeft zich beslist niet op zijn kop te laten zitten! Ik leer hem wel dat hij nooit als 1e mag beginnen met slaan of schoppen. Dat hij het eerst zegt tegen het bewuste kind, daarna kan hij de juf inlichten, en als het dan nóg door blijft gaan...ja, dan vind ik dat hij ecth wel voor zichzelf mag opkomen
En wat de psycholoog betreft: ik blijf inderdaad wel bellen, maar het stoort me ontzettend dat ze niet terugbelt, nu na 5 telefoontjes van mij + verhaal op de mail. Ik vind het onderhand bijna onprofessioneel, een dergelijk gedrag. Ik vind op zijn minst dat je even de moeite kunt nemen om iemand terug te bellen, helemaal wanneer er inmiddels al 5x contact gezocht is! Het is dat ik haar nodig heb, maar wanneer het een commerciële instantie o.i.d. was geweest, was ik allang op zoek gegaan naar een ander.
Maar tegenwoordig schijnt dit meer uitzondering dan regel te zijn geloof ik, gewoonweg niet teruggebeld worden. Ik ervaar het bij diverse instanties. Je hoort gewoon niks meer..
vrijdag 6 maart 2009 om 12:12
maandag 9 maart 2009 om 14:24
Update:
inmiddels contact gehad met kinderpsych. Ga toch op zoek naar een ander adres, gezien haar behandelmethode niet wordt vergoed en ik het wel erg veel geld vind.
Ben dus druk aan het zoeken naar iets anders.
Gisteravond nog even met zoon gesproken over de huidige situatie. Zoon gaf aan dat hij soms wel boos was over het feit dat wij niet meer samen zijn. Toen ik hem vroeg of het iemand's schuld was (n.a.v. zijn heftige reactie vorige week en mijn poging hem hierin gerust te stellen), wees hij heel voorzichtig met zijn vinger naar mij en zei: 'Jij bent begonnen. Toen werd papa daar verdrietig van en daarna is papa begonnen'.
Hoewel ik nog altijd niets echt hard kan bewijzen, is dit feitelijk de 2e keer dat zoon met deze uitspraak komt. Ditmaal wat meer in zijn eigen bewoordingen vertaald, maar ondanks dat ex bij hoog en bij laag volhoudt niets van dergelijke strekkingen tegen zoon te zeggen, geloof ik hem simpelweg niet. Het gaat er bij mij niet in dat zoon zo uit zichzelf bedenkt dat ik de schuldige ben, dat ik begonnen ben en dat papa daar verdrietig van werd.
Ik blijf toch erg sterk het gevoel houden dat dit hem wel degelijk door ex is ingefluisterd, hoezeer die ook het tegendeel beweert.
Vind het vervelend en wil zien dat ik op korte termijn hier hulp in krijg. Ik zou graag advies willen hoe ik zoon hier het best in kan begeleiden.
inmiddels contact gehad met kinderpsych. Ga toch op zoek naar een ander adres, gezien haar behandelmethode niet wordt vergoed en ik het wel erg veel geld vind.
Ben dus druk aan het zoeken naar iets anders.
Gisteravond nog even met zoon gesproken over de huidige situatie. Zoon gaf aan dat hij soms wel boos was over het feit dat wij niet meer samen zijn. Toen ik hem vroeg of het iemand's schuld was (n.a.v. zijn heftige reactie vorige week en mijn poging hem hierin gerust te stellen), wees hij heel voorzichtig met zijn vinger naar mij en zei: 'Jij bent begonnen. Toen werd papa daar verdrietig van en daarna is papa begonnen'.
Hoewel ik nog altijd niets echt hard kan bewijzen, is dit feitelijk de 2e keer dat zoon met deze uitspraak komt. Ditmaal wat meer in zijn eigen bewoordingen vertaald, maar ondanks dat ex bij hoog en bij laag volhoudt niets van dergelijke strekkingen tegen zoon te zeggen, geloof ik hem simpelweg niet. Het gaat er bij mij niet in dat zoon zo uit zichzelf bedenkt dat ik de schuldige ben, dat ik begonnen ben en dat papa daar verdrietig van werd.
Ik blijf toch erg sterk het gevoel houden dat dit hem wel degelijk door ex is ingefluisterd, hoezeer die ook het tegendeel beweert.
Vind het vervelend en wil zien dat ik op korte termijn hier hulp in krijg. Ik zou graag advies willen hoe ik zoon hier het best in kan begeleiden.
woensdag 11 maart 2009 om 13:48
Ha Allemaal,
Even omhoog hoor met dit topic.
@ Augustus
Fijn voor jullie. Voel je er ok bij?
@YaYa
Vervelend joh die dubbele signalen. Wat zegt je gevoel?
Hier is alles wel rustig. Maar ik denk binnenkort niet meer
Mijn ex moet nog de indexatie gaan betalen. Ik heb de "ballen" er nog niet voor gehad om hem hierover te mailen. Aangezien hij niets wil mee betalen aan zwemles, voetbal etc zijn de euro's toch wel erg hard nodig om rond te komen.
Hoe doen jullie het trouwens met kleren? Ik had vrijdag Draak nieuwe kleren aangetrokken en gevraagd of hij ze maandag dan w eer aan kon naar school .
Waar komt Draak mee naar school? Oude flutzooi wat daar waarschijnlijk nog in de kast lag. Ex koopt zelf kleren voor hem (Hij heeft nogal een aparte dure smaak) en die mag hij niet aan naar mij toe. Ik vind het zo kinderachtig om Draak die oude kleren weer naar hem aan te moeten doen, maar ik kan het ook niet lijden om die nieuwe kleren weer een week niet te hebben.
Wat te doen?
Even omhoog hoor met dit topic.
@ Augustus
Fijn voor jullie. Voel je er ok bij?
@YaYa
Vervelend joh die dubbele signalen. Wat zegt je gevoel?
Hier is alles wel rustig. Maar ik denk binnenkort niet meer
Mijn ex moet nog de indexatie gaan betalen. Ik heb de "ballen" er nog niet voor gehad om hem hierover te mailen. Aangezien hij niets wil mee betalen aan zwemles, voetbal etc zijn de euro's toch wel erg hard nodig om rond te komen.
Hoe doen jullie het trouwens met kleren? Ik had vrijdag Draak nieuwe kleren aangetrokken en gevraagd of hij ze maandag dan w eer aan kon naar school .
Waar komt Draak mee naar school? Oude flutzooi wat daar waarschijnlijk nog in de kast lag. Ex koopt zelf kleren voor hem (Hij heeft nogal een aparte dure smaak) en die mag hij niet aan naar mij toe. Ik vind het zo kinderachtig om Draak die oude kleren weer naar hem aan te moeten doen, maar ik kan het ook niet lijden om die nieuwe kleren weer een week niet te hebben.
Wat te doen?
Wie zonder zonde is gooie de eerste steen

vrijdag 13 maart 2009 om 13:23
Sja dertigmin, dat heb ik ook vaak, dat ik Snaak meegeef met een tas vol kleren en de helft maar terug krijg. De rest komt dan wel weer, maar daar heb ik op dat moment niks aan. En alles word er zo ingepropt, niks gevouwen of schoon, alles krijg ik zo weer mee, zucht..
Vanmiddag word ze weer opgehaald, ze wilde vorige keer zo graag 3 nachtjes blijven, wij stonden er versteld van, en nu wil de zat weer, vraagt me de hele week al of dat mag. Van mij mag het, als ze dat leuk vind, waarom niet. Maar ik heb het niet gevraagd aan ex, hij weet dat ze dit graag wil, vorige keer nog over gehad, dat hij het moet aangeven wanneer het kan en ik daar wel mee akkoord ga, dus ik ben benieuwd wanneer er initiateif van die kant komt..
Hoe is bij jullie eigenlijk de omgang geregeld? Staat dat allemaal op papier? Hier nog niks op papier, wel druk mee bezig, maar mn advocaat raadde me aan om behalve de weekendregeling niks vast te laten leggen. Ex werkt graag en veel, dus het komt hem nooit uit om Snaak eens extra te 'hebben'. Vorig jaar is ze in de zomer na lang aandringen van mij een weekje geweest, en met Kerst een paar dagen extra, maar dat was ook de max. Op zich vind ik dat ex zijn verantwoordelijkheid hierin moet nemen, en dus gewoon die extra weken erbij hoort te nemen. Maar.. mn advocaat zei dus dat hij daar misbruik van kan maken, dus door Snaak 'op te eisen' net als wij met haar op vakantie zullen gaan of iets dergelijks, en als ik dat dan weiger, belemmer ik de omgang.. Dus vandaar dat ik dat zo laat, vroeg me af hoe jullie dat geregeld hebben.
Wat een weertje he, ik heb wat leuke plantjes gekocht, dus ik ga in de tuin, fijn weekend allemaal!
Vanmiddag word ze weer opgehaald, ze wilde vorige keer zo graag 3 nachtjes blijven, wij stonden er versteld van, en nu wil de zat weer, vraagt me de hele week al of dat mag. Van mij mag het, als ze dat leuk vind, waarom niet. Maar ik heb het niet gevraagd aan ex, hij weet dat ze dit graag wil, vorige keer nog over gehad, dat hij het moet aangeven wanneer het kan en ik daar wel mee akkoord ga, dus ik ben benieuwd wanneer er initiateif van die kant komt..
Hoe is bij jullie eigenlijk de omgang geregeld? Staat dat allemaal op papier? Hier nog niks op papier, wel druk mee bezig, maar mn advocaat raadde me aan om behalve de weekendregeling niks vast te laten leggen. Ex werkt graag en veel, dus het komt hem nooit uit om Snaak eens extra te 'hebben'. Vorig jaar is ze in de zomer na lang aandringen van mij een weekje geweest, en met Kerst een paar dagen extra, maar dat was ook de max. Op zich vind ik dat ex zijn verantwoordelijkheid hierin moet nemen, en dus gewoon die extra weken erbij hoort te nemen. Maar.. mn advocaat zei dus dat hij daar misbruik van kan maken, dus door Snaak 'op te eisen' net als wij met haar op vakantie zullen gaan of iets dergelijks, en als ik dat dan weiger, belemmer ik de omgang.. Dus vandaar dat ik dat zo laat, vroeg me af hoe jullie dat geregeld hebben.
Wat een weertje he, ik heb wat leuke plantjes gekocht, dus ik ga in de tuin, fijn weekend allemaal!