Zwanger
alle pijlers
Abortus met 21 weken
zondag 10 juni 2018 20:01
.
Ik niet. Ik hoop dat ze ver blijft van dit topic en de kwetsende berichten hierin en in het echte leven mensen heeft die haar wens respecteren en haar steunen ipv veroordelen.
zondag 10 juni 2018 20:04
Helemaal mee eens. Jammer dat het hier zo gierend uit de klauwen is gelopen door alle moraalridders die er wat van moeten vinden. Tussen al die onnodige sentimenten slechts 1 iemand met ervaring zoals TO zocht.
zondag 10 juni 2018 20:19
Gadsiedarrie zeg, waarom snappen sommige mensen niet dat het een wezenlijk verschil is of je gewenst of ongewenst zwanger bent?
Waarom snappen jullie niet dat je je absoluut GEEN moeder voelt als je ongewenst zwanger bent?
Waarom maken jullie in deze situatie een vergelijking met vrouwen die wél graag een kind willen, die wél een emotionele binding aangaan met de foetus/kind in de buik?
Waarom snappen jullie niet dat dat bij een ongewenste zwangerschap heel anders ligt? Je voelt geen binding, je wil dat 'ding in je buik' helemaal niet.
Waarom proberen om TO een schuldgevoel aan te praten? Waarom die projectie van zij die wel graag een kind willen op iemand die het absoluut niet wil?
Denken jullie dat TO daar op zit te wachten?
Wil je geen kind, word je verdomme toch nog zwanger, kom je er verdomme ook nog eens zo laat achter, denken jullie dat dat een pretje is? Doen we wel even? Gezellig, een dagje uit naar de kliniek, leuk, zo'n operatie, heerlijk, daarna een week pijn en bloedingen.
En dan durft zo'n stelletje moraalridders hier TO een schuldgevoel aan te komen praten? Dan wordt er hier gesproken over moord? Dan worden alle zielige verhalen over vrouwen die wél graag een kind wilden maar een vroeggeboorte kregen uit de kast getrokken? Dan wordt er hier onjuiste informatie gegeven?
Serieus mensen, ga sokjes breien in plaats van op TO te hakketakken, die heeft het zo al zwaar genoeg. Ga toch weg mensen. Bah.
Waarom snappen jullie niet dat je je absoluut GEEN moeder voelt als je ongewenst zwanger bent?
Waarom maken jullie in deze situatie een vergelijking met vrouwen die wél graag een kind willen, die wél een emotionele binding aangaan met de foetus/kind in de buik?
Waarom snappen jullie niet dat dat bij een ongewenste zwangerschap heel anders ligt? Je voelt geen binding, je wil dat 'ding in je buik' helemaal niet.
Waarom proberen om TO een schuldgevoel aan te praten? Waarom die projectie van zij die wel graag een kind willen op iemand die het absoluut niet wil?
Denken jullie dat TO daar op zit te wachten?
Wil je geen kind, word je verdomme toch nog zwanger, kom je er verdomme ook nog eens zo laat achter, denken jullie dat dat een pretje is? Doen we wel even? Gezellig, een dagje uit naar de kliniek, leuk, zo'n operatie, heerlijk, daarna een week pijn en bloedingen.
En dan durft zo'n stelletje moraalridders hier TO een schuldgevoel aan te komen praten? Dan wordt er hier gesproken over moord? Dan worden alle zielige verhalen over vrouwen die wél graag een kind wilden maar een vroeggeboorte kregen uit de kast getrokken? Dan wordt er hier onjuiste informatie gegeven?
Serieus mensen, ga sokjes breien in plaats van op TO te hakketakken, die heeft het zo al zwaar genoeg. Ga toch weg mensen. Bah.
zondag 10 juni 2018 20:48
Ik denk dat iedereen reageert uit hun eigen verhaal , emotie of hoe je het ook maar wilt noemen. Het is van mij uit helemaal niet de bedoeling om haar te hakketakken. Ik geloof direct dat ze het heel moeilijk heeft. Ik zou wensen dat het anders voor haar was. Ik begrijp dat ze helemaal niet zwanger wil zijn en het liefst vandaag weg wilt hebben.
Ik denk ook aan het kind in haar buik. Mijn meiden zijn ook ter adoptie afgestaan. Je kan er tegen zijn of niet maakt niet uit. Maar onze meiden doen het heel goed, het gaat goed met ze. Waarom dit kind niet de kans geven om te leven? Daar zijn weer heel veel antwoorden op te vinden snap ik ook. Ik wil de andere kant laten zien van mij als adoptiemoeder met 2 kinderen waar het heel goed mee gaat. Daar heeft TO niets aan , misschien kan het een inzicht geven. Ik wil je heel veel sterkte wensen met je besluit, ik heb echt met je te doen en dat meen ik uit de grond van mijn hart. ! Net zoals het jaren geleden zo waarschijnlijk is gegaan met de biologische moeder van mijn kinderen, Ik denk nog iedere dag aan haar.
Ik denk ook aan het kind in haar buik. Mijn meiden zijn ook ter adoptie afgestaan. Je kan er tegen zijn of niet maakt niet uit. Maar onze meiden doen het heel goed, het gaat goed met ze. Waarom dit kind niet de kans geven om te leven? Daar zijn weer heel veel antwoorden op te vinden snap ik ook. Ik wil de andere kant laten zien van mij als adoptiemoeder met 2 kinderen waar het heel goed mee gaat. Daar heeft TO niets aan , misschien kan het een inzicht geven. Ik wil je heel veel sterkte wensen met je besluit, ik heb echt met je te doen en dat meen ik uit de grond van mijn hart. ! Net zoals het jaren geleden zo waarschijnlijk is gegaan met de biologische moeder van mijn kinderen, Ik denk nog iedere dag aan haar.
zondag 10 juni 2018 20:51
En dan natuurlijk wel graag de positieve ervaringen. Geen verhalen over nabloedingen, schuldgevoel, later niet/moeilijk gewenst zwanger kunnen worden en dat wijten aan de abortus.Koffiehagedis schreef: ↑10-06-2018 17:27Ja, eens, Ik word ontzettend verdrietig van dit topic. Maar vooral omdat iedereen het maar ok vindt om haar mening over dit onderwerp hier te ventileren, over de rug van TO heen. Dat abortus moord 'is', hoe inhumaan de procedure voor de foetus zou zijn, onjuiste propaganda over hoe zo'n procedure in zijn werking zou gaan... Walgelijk. Als men geen intentie heeft TO bij haar vraag te helpen (die toch vrij duidelijk was), maar vooral wil 'zeggen wat men vindt' had er een apart topic over abortus in het tweede trimester geopend kunnen worden.
TO, grote kans dat je later gewoon zwanger kunt worden en dat je geen moment meer denkt dat je het niet verdient om moeder te worden.
De kans bestaat ook dat die gedachte je wel van tijd tot tijd overvalt. Net zoals je bij het zien van baby”s emotioneel kunt worden en gaat denken “ die van mij zou ook zo oud geweest zijn”.
Alles kan.
“Intelligentie zonder vriendelijkheid is een zeer gevaarlijk wapen”. (Francoise Sagan)
"De moord die niet mocht worden opgelost". (Maaike Vaatstra)
"De moord die niet mocht worden opgelost". (Maaike Vaatstra)
zondag 10 juni 2018 20:54
Gelukkig slechts 1.
“Intelligentie zonder vriendelijkheid is een zeer gevaarlijk wapen”. (Francoise Sagan)
"De moord die niet mocht worden opgelost". (Maaike Vaatstra)
"De moord die niet mocht worden opgelost". (Maaike Vaatstra)
zondag 10 juni 2018 20:56
Het lijkt mij in ieder geval heel moeilijk, ook al mag het volgens de wet. Wereldwijd zijn er een aantal incidentele gevallen van kinderen/mensen die met 21 weken geboren zijn, en die dat overleefd hebben. Natuurlijk is die kans heel klein, en in Nederland wordt daarom ook een latere grens aangehouden, maar toch.... Moeilijk hoor! Als je dan toch die beslissing wil/moet nemen, moet je er echt wel 10 keer over nadenken of je er geen spijt van gaat krijgen. Dat lijkt mij een relevantere vraag dan de vraag naar complicaties (maar misschien heb je je die vraag al 10 keer gesteld en inmiddels ook beantwoord). Vraag anders hulp bij de verwerking.
zondag 10 juni 2018 20:58
Dit zeg ik nergens. dus leg me dat niet in de mond. En die ervaringen hadden vast gemogen, maar die kwamen evengoed niet. Enkel 'ik heb gelezen dat' en veel meningen.simbalabimba schreef: ↑10-06-2018 20:51En dan natuurlijk wel graag de positieve ervaringen. Geen verhalen over nabloedingen, schuldgevoel, later niet/moeilijk gewenst zwanger kunnen worden en dat wijten aan de abortus.
zondag 10 juni 2018 20:59
Omdat TO al een besluit had genomen en vroeg naar ervaringen met abortus. Simpelweg daarom.
zondag 10 juni 2018 21:03
Dit! Onbegrijpelijk dat dit in NL gewoon kan ook.Vief74 schreef: ↑09-06-2018 13:36Wow, ik ben absoluut niet tegen abortus (heb er zelf een gehad op mijn 20e, met 5 weken) maar 21 weken? Dat zou ik niet over mijn hart kunnen verkrijgen hoor...tenzij een ernstige afwijking dan. Het is geen klompje cellen meer, ofzo. Is adoptie geen mogelijkheid? (En ja, ik snap dat dat ook heel erg ingrijpend is).
zondag 10 juni 2018 21:10
zondag 10 juni 2018 21:17
Heel simpel: ze wil niet nog 18 weken zwanger zijn en ook geen kind op de wereld zetten. En dat mag gewoon. Wat iemand anders al zei: ze doet helemaal niets verkeerd.
Lijkt wel een reformatorisch bolwerk hier zo.
zondag 10 juni 2018 21:17
Echt hè... Nog nooit zoiets meegemaakt op dit forum. Wat een taboe, kennelijk.
zondag 10 juni 2018 21:23
Ja in sommige posts klinkt afkeuring door, maar sommige van die posts hebben ook vooral als doel om haar te informeren. Lees haar eigen posts nog eens door. Zoveel zekerheid in haar besluit hoor ik niet, niet alleen maar in ieder geval. Ik hoor een vrouw die de eerste weken niet wist dat ze zwanger was en nu 21 weken is. Een boel weken waarin ze blijkbaar getwijfeld heeft, gezocht heeft naar antwoorden. Wat ze zelf trouwens ook aangeeft. Wat ze nu aangeeft is dat ze vanwege financiële redenen deze keus maakt. Ze geeft op voorhand al aan bang te zijn geen kinderen meer te kunnen krijgen of zelfs niet te mogen krijgen, schuldgevoel. Hoe vreselijk lijkt het me dan om alleen maar te horen, je hebt het recht, laat je niet tegenhouden door mensen die er anders over denken, sterkte. Dat is maar zo'n fractie van alles wat er in haar om lijkt te gaan. Ze heeft iemand nodig die alles met haar bespreekt, alle kanten dus ook de andere opties, ook de pijn, maar ook dat ze het recht heeft als ze daarvoor kiest en dat ze dan niet schuldig is ergens aan.
Ik hoop zo voor haar dat er iemand is die haar steunt, die samen met haar zoekt naar professionele hulp, om daar alles door te spreken. Ja dit topic is uit de hand gelopen, niet alleen door mensen die het veroordelen maar ook door mensen die dat dan zogenaamd weer veroordelen.
zondag 10 juni 2018 21:47
Waarom wel? Waarom nog eens zo'n twintig weken met iets in je lichaam rond lopen dat je daar helemaal niet wil hebben? Waarom baren en uitscheuren van voor tot achter? Waarom zou je jezelf dat aandoen? Het is nu nog niet te laat voor een abortus, de foetus is nog niet levensvatbaar.
zondag 10 juni 2018 21:48
Dit!AbsolutelyFabulous schreef: ↑10-06-2018 21:47Waarom wel? Waarom nog eens zo'n twintig weken met iets in je lichaam rond lopen dat je daar helemaal niet wil hebben? Waarom baren en uitscheuren van voor tot achter? Waarom zou je jezelf dat aandoen? Het is nu nog niet te laat voor een abortus, de foetus is nog niet levensvatbaar.
zondag 10 juni 2018 21:48
Gelukkig ja. En die ene heeft er ook meteen een spiraal in laten zetten, zoiets gebeurt je niet nog eens.
zondag 10 juni 2018 22:07
Geen zorgen, ik heb TO al aan aangeraden extra mega supergroot maandverband in te slaansimbalabimba schreef: ↑10-06-2018 20:51En dan natuurlijk wel graag de positieve ervaringen. Geen verhalen over nabloedingen, schuldgevoel, later niet/moeilijk gewenst zwanger kunnen worden en dat wijten aan de abortus.
TO, grote kans dat je later gewoon zwanger kunt worden en dat je geen moment meer denkt dat je het niet verdient om moeder te worden.
De kans bestaat ook dat die gedachte je wel van tijd tot tijd overvalt. Net zoals je bij het zien van baby”s emotioneel kunt worden en gaat denken “ die van mij zou ook zo oud geweest zijn”.
Alles kan.
Wat betreft de emotionele kant, eventueel het schuldgevoel dat kan opspelen.. Wanneer je al zo ver in je zwangerschap bent en je kiest toch voor een abortus, dan weet je echt wel heel zeker dat je dat kind absoluut niet wil. Ik denk dat je dan zekerder bent dan wanneer je die keuze moet maken wanneer je pakweg een week of zes, zeven, acht bent.
Ik heb die keuze moeten maken ergens in mijn twintiger jaren, toen ik nog studeerde. Nu ben ik op een leeftijd dat mijn eierstokken mijn lichaam uit zouden moeten rammelen. Nooit heb ik één dag spijt gehad. Soms bedenk ik me wel eens dat ik al een kind zou kunnen hebben van X jaar oud, en dan ben ik alleen maar heel erg opgelucht dat ik dat niet heb.
zondag 10 juni 2018 22:14
Maar dat is dan jouw gevoel, voor jou heeft dat zo gewerkt. Alleen to geeft zelf aan later nog wel kinderen te willen.AbsolutelyFabulous schreef: ↑10-06-2018 22:07Geen zorgen, ik heb TO al aan aangeraden extra mega supergroot maandverband in te slaan
Wat betreft de emotionele kant, eventueel het schuldgevoel dat kan opspelen.. Wanneer je al zo ver in je zwangerschap bent en je kiest toch voor een abortus, dan weet je echt wel heel zeker dat je dat kind absoluut niet wil. Ik denk dat je dan zekerder bent dan wanneer je die keuze moet maken wanneer je pakweg een week of zes, zeven, acht bent.
Ik heb die keuze moeten maken ergens in mijn twintiger jaren, toen ik nog studeerde. Nu ben ik op een leeftijd dat mijn eierstokken mijn lichaam uit zouden moeten rammelen. Nooit heb ik één dag spijt gehad. Soms bedenk ik me wel eens dat ik al een kind zou kunnen hebben van X jaar oud, en dan ben ik alleen maar heel erg opgelucht dat ik dat niet heb.
Wanneer iemand zo duidelijk heeft geen kinderen te willen maar alleen door enorme pech er zo laat achterkomt en dan dus voor abortus kiest is veel invoelbaarder. Bij to lijkt dat anders als je haar posts goed leest
zondag 10 juni 2018 22:16
Dit!lux- schreef: ↑10-06-2018 12:34Jaja en zeker al die filmpjes gekeken met die zogenaamd van pijn spartelende foetussen die 'wegduiken' voor de tang waarmee ze aan stukken gescheurd worden. Alsof zo'n foetus op ook maar enige manier de cognitieve capaciteiten heeft om te snappen waar die tang voor dient, of hem überhaupt kan ZIEN, want hij is hartstikke stekeltjeblind. En iedereen die wel eens een dreumes op bezoek heeft gehad weet dat dreumesen 0 begrip hebben van gevaar of sterfelijkheid of hoe je jezelf kunt bezeren, dus dat een foetus dat zou kunnen, laat me niet lachen.
Dit soort stemmingmakerij daar word ik altijd pas misselijk van.
Lieve TO, als jij dit de juiste keuze vindt dan is dit de juiste keuze voor jou. Klaar. Ik wil je heel veel sterkte wensen, het lijkt me een hele moeilijke situatie en niet in de laatste plaats omdat het maatschappelijk heel erg ongeaccepteerd is, zoals je hier wel kunt lezen, en ik me dus kan voorstellen dat je moeilijk je verhaal kwijt kunt bij mensen die naar jou willen luisteren, ipv willen roeptoeteren. Ik hoop dat je in je omgeving mensen hebt die er voor je kunnen zijn
LindaBarda, je doet niks verkeerd en als dit voor jou de beste keuze op dit moment is dan is dat goed. Die keuze mag je maken, die is heel rot en moeilijk. En dat mag je ook vinden. Je mag hier boos en verdrietig en (straks) opgelucht over zijn. En je zult waarschijnlijk momenten krijgen waarop deze gevoelens je overvallen. Laat die er gewoon zijn. Dat maakt het makkelijker voor jezelf.
En je kunt gewoon weer kinderen krijgen (tenzij er ernstige complicaties optreden). En dan zul je weer geconfronteerd worden met dit moment. Maar onthoud altijd, dit was de beste keuze voor dit moment.
Ik hoop echt dat je in je privé leven iemand hebt waar je terecht kunt. Vraag om hulp, dit hoef je niet alleen te doen.
Sterkte vrouw
.
Just because you have the emotional range of a teaspoon doesn’t mean we all have.
zondag 10 juni 2018 22:59
Klopt, ik zeg ook nergens dat het voor TO ook zo gaat werken. Dat was gewoon mijn ervaring oh hee toevallig dat is wat TO vroeg, ervaringenChristel78 schreef: ↑10-06-2018 22:14Maar dat is dan jouw gevoel, voor jou heeft dat zo gewerkt. Alleen to geeft zelf aan later nog wel kinderen te willen.
Wanneer iemand zo duidelijk heeft geen kinderen te willen maar alleen door enorme pech er zo laat achterkomt en dan dus voor abortus kiest is veel invoelbaarder. Bij to lijkt dat anders als je haar posts goed leest
zondag 10 juni 2018 23:00
Heel mooi verwoord!Kia•Ora schreef: ↑10-06-2018 22:16Dit!
LindaBarda, je doet niks verkeerd en als dit voor jou de beste keuze op dit moment is dan is dat goed. Die keuze mag je maken, die is heel rot en moeilijk. En dat mag je ook vinden. Je mag hier boos en verdrietig en (straks) opgelucht over zijn. En je zult waarschijnlijk momenten krijgen waarop deze gevoelens je overvallen. Laat die er gewoon zijn. Dat maakt het makkelijker voor jezelf.
En je kunt gewoon weer kinderen krijgen (tenzij er ernstige complicaties optreden). En dan zul je weer geconfronteerd worden met dit moment. Maar onthoud altijd, dit was de beste keuze voor dit moment.
Ik hoop echt dat je in je privé leven iemand hebt waar je terecht kunt. Vraag om hulp, dit hoef je niet alleen te doen.
Sterkte vrouw
