Autisme wie ook? Deel 3

29-11-2017 22:29 3027 berichten
Deel 2
psyche/autisme-wie-ook-deel-2/list_mess ... 1#23774901

Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 3. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
Alle reacties Link kopieren
@gele_suikerspin, er komen hier allerlei onderwerpen voorbij van luchtig tot zwaar.
Als ik ergens niks over mee te praten heb dan meng ik me daar niet in en heb ik het over iets anders. Je bent niet verplicht overal op in te haken. Dus is een onderwerp je te zwaar dan gewoon lekker links laten liggen toch?
Zou zonde zijn als je daarom weg zou blijven en de onderwerpen die je wel wat zeggen daardoor mist.
Biebeltje schreef:
16-06-2018 23:34
Dat heb ik allemaal ook, maar dat betekent niet dat er dan 'dus' geen sprake is van lijdensdruk. Want jemig, wat kost het mij veel moeite om dit plaatje in stand te houden.
Mag er van de buitenkant wel uit zien alsof ik alles op orde heb en nergens last van heb (of niet moet klagen), maar van binnen is het een grote chaos...
Dat snap ik, maar ik had t over die DSM waarbij je volgens die link niet genoeg punten kunt scoren als je dat allemaal hebt.
Alle reacties Link kopieren
Ik kan moeilijk grenzen aangeven of herkennen, vaak pas achteraf. Deze week allemaal onregelmatige diensten gedraaid, ook extra. Bijvoorbeeld om 22u thuis en dan volgende dag om 6u weer op om te werken. Dan heb je maar een paar uurtjes rust en de klap komt later. Maar ja anders zit ik dagen thuis dus pak ik toch maar werk aan.
Zulk een leuk chatcontact gehad voor de laatste maand dat ik op reis was. Echt een potentieel relatiemateriaal, vrijdag date gehad.. In het the cht nog leuker dan ik dacht, tweede afspraak ook gepland, maar toch dat onbehaaglijke gveoel, dat enthousiasme in het chatten dat afnam. Uiteindelijk wou ze alleen dan afspreken als vrienden. Ik was een beetje tekeurgesteld, maar stem toe als afspreken als vrienden, bedenkt ze zich weer. Ze had niet de 'de chemistry'.

Ik ben erg teleurgesteld en verdrietig en boos, zij was precies wat ik had verwacht, en zij maak een maand lang een enorme inschattingsfout en verspilt mijn tijd. Ik kan nog steeds er niet tegen, elke keer die teleurstelling. Nooit eens dat het wel goed gaat. Hoe zet ik dit nu van me af? Ik heb niet echt nog een andere potentieel om me op te richten, geen werk om me mee af te leiden.
Lijkt er meer op dat jij een inschattingsfout maakt door iemand nog voor je elkaar ontmoet als relatiemateriaal te beschouwen. Wil je niet teveel en te snel waardoor je mensen benauwt en wegjaagt?
Ik was juist (omdat ik op reis was) redelijk afstandelijk met contact, zij zocht het steeds wel op, en als we dan een langer gesprek hadden was het leuk, ze was enthousiast.. Veel fotos uitgewisseld e,d.. Ik doe altijd heel relaxt en zonder verwachtingen. Dat is wat ik uittstraal in tekst

Nee ik heb niet het idee dat ik te snel ging etc. zij was akkoord met een tweede meeting en bedenkt zich ineens. Terwijl ik haar niet eens overmatig heb benaderd naderhand de eerste ontmoeting.

Misschien had ik juist wat meer flirterig moeten zijn de eertse date. Maar ik had een koortslip dus ik moest een afstand houden.
Alle reacties Link kopieren
Kennelijk vond zij jou in het echt minder leuk. En miste idd de chemistry, zoals ze zelf ook zegt.
In de tijd dat ik nog wel eens aan internetdaten deed, had ik dat ook vaak. Dat het met chatten vreselijk klikte, maar live helemaal niet. En andersom ook trouwens. Mijn huidige vriend is schriftelijk een ramp, appen doen we dan ook alleen functioneel of we sturen fotos.
impala wijzigde dit bericht op 18-06-2018 07:55
12.63% gewijzigd
.
Dat idee heb ik ook, via geschreven woord vul je een hoop tussen de regels voor jezelf in en dat beeld is vaak mooier dan de werkelijkheid als je hoge verwachtingen hebt.
Chemistry is superbelangrijk. Ik heb 2 x een viva ontmoeting gehad van 2 verschillende topics. En de vrouwen waar ik op viva goed mee klikte, bleek in het echt niet mijn match en de vrouwen waarvan ik dacht dat ik daar niks mee had, vond ik irl veel leuker. Kortom, een goede match online hoeft niks te zeggen. Het kan meevallen, maar net zo goed tegenvallen.
We hebben 6 uren lang hartstikke leuk zitten kletsen, eten en drinken. Ik vraag me wel eens af wat nou die chemistry moet zijn dan, ik was qua uiterlijk haar type, ze zei dat ik een leuke stem heb en we konden in het echt even leuk praten als op chat. Wat ontbreekt er dan nog, vraag ik me af. Zo snel al besluiten dat het niks is, en ik geef het altijd 3 afspraken de tijd.

Chemistry kan ook groeien denk ik dan, ik ben wel eens pas na twee maanden afspreken verliefd geworden op iemand, maar niemand lijkt de moeite te willen nemen om mij goed te leren kennen.
redbulletje schreef:
17-06-2018 23:47
Lijkt er meer op dat jij een inschattingsfout maakt door iemand nog voor je elkaar ontmoet als relatiemateriaal te beschouwen. Wil je niet teveel en te snel waardoor je mensen benauwt en wegjaagt?
Relatiemateriaal criteria kan je makkelijk vooraf stellen, bijvoorbeeld wel of geen roker, opleidingsniveau, toekomstvisie, wel of geen kinderen, huisdiervoorkeuren, leeftijd, uiterlijk, kledingstijl etc. etc.
Alle reacties Link kopieren
biobitch1984 schreef:
18-06-2018 18:18
Relatiemateriaal criteria kan je makkelijk vooraf stellen, bijvoorbeeld wel of geen roker, opleidingsniveau, toekomstvisie, wel of geen kinderen, huisdiervoorkeuren, leeftijd, uiterlijk, kledingstijl etc. etc.
Nee joh. Op die manier gaat t hem echt niet worden. Aantrekkingskracht zit in hele andere dingen en daarvoor moet je iemand live zien. En dan word je verliefd op iemand die totaal niet aan je wensenlijst voldoet.

Andersom kan iemand perfect lijken te matchen en dan ontmoet je elkaar en is er helemaal niks. Of alleen vriendschap. Dat laatste lijkt mij hier het geval.
.
Ik vraag me serieus af in hoeverre mijn autistische brein invloed heeft op mijn charisma en sex appeal. Bij mannen totaal geen problemen met aantrekkelijk gevonden te worden (meestal wel bij sukkeltjes) maar bij vrouwen is er iets onaantastbaars waar ik geen grip op krijg. En na 13 jaar proberen krijg ik daar elke keer meer schrik van.. Er is geen balans, qua positieve en teleurstellende ervaringen. 1x is het maar voorgekomen in 13 jaar dat ik iemand moest afwijzen, de rest is mutual desinteresse of een gebroken hart/ego bij mij.

Mijn leven heeft geen invulling zo, ik heb geen specifieke passie, ik sukkel maar wat door het leven zonder genegenheid en liefde, mijn vrienden kunnen me dat niet geven, ik kan dat alleen delen als ik verkiefd ben op iemand.

Daarom vlucht ik steeds 'op reis', mensen denken dat ik daarom heel interessant ben. Heeft er niks mee te maken, ik probeer wanstaltig een gat in mijn ziel te vullen door interessante dingen te doen. Ik heb zelf gemerkt dat reizen en interessant doen me enorme stress geven. Gevolg is dat ik nu meer last heb van mijn kwalen dan in dat rustige jaartje op een eiland wonen.

Ik ben op papier een fantastisch persoon, maar ik mis aantrekkingskracht, en de gedachte dat ik hier niks aan kan veranderen steeds maakt me mismoedig.

Zijn er ook medicijnen die je kunnen stoppen met dit soort deprimerende cirkelredeneringen, die je minder stress leveren?
Maar een relatie kan toch nooit invulling geven, hooguit aanvulling? Ik ben ook nooit goed geweest in relaties, maar ik heb juist geleerd dat ik meer ellende ondervind op de momenten dat ik iets in die richting probeerde dan wanneer ik gewoon lekker op mezelf ben. Dit had ik al door voordat ik wist dat ik autist was. En mijn diagnose is alleen maar 'n bevestiging dat dat voor mij de beste keus is.

Mijn laatste reis heeft mij trouwens ook meer stress dan plezier gebracht, maar dat komt bij mij ook door lichamelijke klachten.
Alle reacties Link kopieren
Wat RB zegt: als je een relatie nodig hebt (of denkt te hebben) om je leven in te vullen, dan kan dat niet anders dan tot teleurstellingen leiden.
Ik heb rond mijn 30 besloten relatievrij door het leven te gaan, tot op heden meestal tot volle tevredenheid.
Zeker als je er zo veel vanaf laat hangen kan dat nooit goed gaan volgens mij.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.

David Dunning
Alle reacties Link kopieren
Fijn nu ook een andere kant van je te zien Redbulletje!

Ben het eens met de vorige berichten.
Al snap ik je behoefte aan een relatie wel. Ik zou ook erg graag weer een relatie willen maar durf niet echt iets te ondernemen. Eerst maar eens mezelf beter leren kennen en de rust terugvinden, dan kijk ik wel weer verder.
Nou ja ik heb mijn leven verder wel voor elkaar, veel vrienden, maar ik geloof niet in dat invulling aanvulling geneuzel en gelukkig met jezelf blablablaat. Meeste mensen zien hun gezin/relatie als de invulling van hun leven. Werken, sporten, vrienden zijn allemaal bijzaak of noodzakelijk om hun gezinsleven te onderhouden. De hele omgeving is er ook op ingericht..overal die kleffe hetero's die hun affectie overal maar in het openbaar tentoonspreiden. Vreselijk is het, totaal geen schaamte.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou toch graag een vriendin willen die gelukkig is met zichzelf, als ze (deels) daarvan van mij afhankelijk is lijkt me dat heel zwaar.
Zelf gelukkig zijn en samen nog gelukkiger, dat lijkt me mooi.
Ohja, maar ik ben normaal gesproken helemaal niet zo zwaar op de hand.. Maar wel de eerste drie dagen na een afwijzing :$ . Het was ook allemaal wat veel, net terug van mijn eiland, belastingaangifte doen (ingewikkeld), weer op reis, weer terugkomen en logeren bij mensen, dan hop even een date tussendoor. Weer terug naar ouders op bezoek en dan die teleurstelling verwerken en problemen Met de belastingaangifte wat nu blijkt. Ook het gedoe met zorgverzekeringen, reisverzekeringen maakt het allemaal een beetje zwaarmoedig.

Ik heb graag controle over mijn leven, en dit is nou net een onderdeel waar ik geen vat op heb
Alle reacties Link kopieren
Het is m.i. allebei waar. Je moet in de eerste plaats invulling geven aan je eigen leven en je mag nooit een ander verantwoordelijk maken voor jouw geluk. Maar zonder partner, intimiteit en knuffels ben ik ook niet 100 procent gelukkig. Van op reis gaan, al dan niet alleen, wordt ik trouwens wel heel happy. Zit nu in Duitsland. Alleen :)
impala wijzigde dit bericht op 18-06-2018 22:35
2.36% gewijzigd
.
multomap schreef:
18-06-2018 22:12
Ik zou toch graag een vriendin willen die gelukkig is met zichzelf, als ze (deels) daarvan van mij afhankelijk is lijkt me dat heel zwaar.
Zelf gelukkig zijn en samen nog gelukkiger, dat lijkt me mooi.
Ik ben wel gelukkig met mezelf, dat is het probleem niet. Ik ben niet gelukkig met het feit dat de mensen die ik date niet gelukkig worden van mij :rofl:
Alle reacties Link kopieren
Met lesbische relaties geen ervaring dus geen idee of autisme dan meer in de weg zou zitten. Ken wel lesbiennes met autisme én een relatie.
.
Alle reacties Link kopieren
biobitch1984 schreef:
18-06-2018 22:29
Ohja, maar ik ben normaal gesproken helemaal niet zo zwaar op de hand.. Maar wel de eerste drie dagen na een afwijzing :$ . Het was ook allemaal wat veel, net terug van mijn eiland, belastingaangifte doen (ingewikkeld), weer op reis, weer terugkomen en logeren bij mensen, dan hop even een date tussendoor. Weer terug naar ouders op bezoek en dan die teleurstelling verwerken en problemen Met de belastingaangifte wat nu blijkt. Ook het gedoe met zorgverzekeringen, reisverzekeringen maakt het allemaal een beetje zwaarmoedig.

Ik heb graag controle over mijn leven, en dit is nou net een onderdeel waar ik geen vat op heb
Ja dat is idd een beetje veel allemaal. Logisch dat je stabiliteit daaronder lijdt en zal zeker meespelen bij de reactie op deze afwijzing.
Virtuele knuffel dan maar voor jou.
.
Alle reacties Link kopieren
redbulletje schreef:
18-06-2018 21:44


Mijn laatste reis heeft mij trouwens ook meer stress dan plezier gebracht, maar dat komt bij mij ook door lichamelijke klachten.
Wat jammer dat die reis niet zo geslaagd was. Thailand toch? Ik las al dat je die hitte enzo niet meer trekt. Ik ook niet, ik ben blij dat ik daar geweest ben, maar ik zoek het nu niet meer op.
Maar had je extra last door je ziekte of ben je 'gewoon' ziek geworden daar? Dat lijkt me wel hell, echt ziek zijn op vakantie als je alleen bent. Zeker in zo'n land, waar je ook de taal niet spreekt.
impala wijzigde dit bericht op 18-06-2018 23:14
24.92% gewijzigd
.
multomap schreef:
18-06-2018 22:12
Ik zou toch graag een vriendin willen die gelukkig is met zichzelf, als ze (deels) daarvan van mij afhankelijk is lijkt me dat heel zwaar.
Zelf gelukkig zijn en samen nog gelukkiger, dat lijkt me mooi.

Zo. Echt precies dit. Ik hik er toch ook best wel veel tegenaan de laatste tijd.
Ik heb een tijdje gedate met iemand en het was een leuke man, maar heel erg onzeker over zichzelf. Hij is wat ouder dan mij en woont nog thuis. Zijn ouders (vooral moeder) doet alles voor hem. Houdt zijn agenda bij etc. Er waren vanuit zijn kant nogal wat problemen waardoor ik het mezelf aantrok als het slecht met hem ging. Uiteindelijk de boot afgehouden.
Ik ben zelf bi, maar merk wel dat ik me bij vrouwen meer op mijn gemak voel dan bij mannen. Ik trek meestal foute mannen aan, of ze zijn bezet. Ik heb een paar vrouwen ook de liefde verklaart maar helaas.

Ik heb het nu ook gewoon te druk voor een relatie denk ik. Ik ben nog bezig met studeren, en dat slokt veel tijd en energie. Maar speel weleens met de gedachte om op een datingsite te gaan. Die stap vind ik makkelijker dan een kroeg of feest in te duiken, dat 'directe' contact vind ik doodeng. Liever dat er eerst een scherm tussenzit.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven