Steeds kritiek van echtgenoot

08-03-2009 21:38 49 berichten
Alle reacties Link kopieren
Moet het even van me afschrijven hoor.....het gaat de laatste tijd niet zo lekker tussen mij en mn man. Hij is zo afstandelijk, we hebben al 2 maanden niet meer gesexed (ok, ik had een slecht uitstrijkje, moest daarna een biopsie en een bevriezing van die slechte cellen maar nu ben ik gewoon weer ok). Hij zoent me niet meer op mond omdat ik zoals hij zegt uit mn mond stink (een of twee keer kan ik me voorstellen maar ik geloof niet dat ik constant stink....). Hij is blij als onze baby van 14 maanden s avonds naar bed gaat want hij heeft het gevoel dat hij er de hele dag achteraan loopt (terwijl ik alles doe). Emmm wat nog meer ;) Wat me nog het meest irriteert is dat ie me 'dom' noemt. Wat ik ook doe, alles is 'dom' aan mij. Lekker irritant, vooral omdat ik universitair geschoold ben en hij niet eens de middelbare school heeft afgerond. Weg gaan is een beetje moeilijk, we wonen in het buitenland en om nu ergens anders te gaan zitten met een baby lijkt me ook geen oplossing. Net een nieuw huis. Een lekkere baan vanuit huis (volgens hem zit ik de hele dag te chatten en levert mn werk nix op). Weet het effe niet meer. Is ook zo vervelend als iemand aangeeft dat ie zich constant aan je stoort. Een vriendin/minnares heeft ie niet want hij is de hele dag thuis in de winter (wonen op vakantie-eiland waar bijna iedereen alleen in de zomer werkt). Het is niet zo'n prater: we hebben immers geen probleem: IK ben het probleem ;)



Sorry voor het onsamenhangende verhaal.
Alle reacties Link kopieren
Wat wil jij?
Alle reacties Link kopieren
Hoe denk je dat het straks voor je kind is als hij of zij papa hoort zeggen hoe dom mama wel niet is? Wil je je kind niet meegeven dat je dit soort uitspraken nooit hoeft te pikken. Wat voor signaal geef je af aan je kind als je dit wel pikt.



Heb je je man al gevraagd waarom hij nog bij je is, aangezien jij het probleem van alle bent en je bovendien dom bent?
Alle reacties Link kopieren
Ik wil gewoon met hem en onze baby een leuk gezin zijn...waren ook van plan om voor een 2e te gaan (met ivf) maar als hij nu ineens zo afstandelijk doet begin ik ook mn twijfels te krijgen. Ik heb eigenlijk het gevoel dat ie een beetje in een midlife crisis zit. In deze fase heeft ie geen behoefte aan sex zegt ie, maar ondertussen zit ie wel tot 's nachts laat sexfilms te kijken op filmnet. Hij is ook op dieet, misschien dat ie daarom niet te pruimen is...

Ik vind het vooral vervelend dat hij mij gewoon constant het gevoel geef dat ik nergens voor deug. Terwijl ik toch zelf zie dat ik het prima voor elkaar heb (zonder lullig over te komen): mn baby doet het echt fantastisch, ik heb fantastisch werk en dat nog wel vanuit huis. En als ik dan vraag waarom ie me dan zo dom vind dan komt er zo'n (dom) antwoord dat ie pas zal ophouden me dom te noemen als ik me niet meer zo dom gedraag (nou jaaaaa).
Alle reacties Link kopieren
Dat klinkt rot. Het klinkt ook alsof hij weinig respect voor je heeft. Hoe komt dat? Geef jij wel je grenzen aan? Wij zeggen hier ook wel eens iets dat de ander kwetst, maar dat wordt niet zomaar op zijn beloop gelaten of geslikt. De ander wordt gelijk tot de orde geroepen en het wordt uitgepraat. Wederzijds respect is de basis van een goede relatie.
En zo is het toevallig ook nog eens een keer
Alle reacties Link kopieren
Het gekke is dat hij achter mn rug om (naar onze families) juist heel erg laat blijken dat ie trots op me is.

Vroeger werkte ik in loondienst en was ik 's ochtends en 's avonds op mn werk. Misschien dat ie nu het gevoel heeft dat ik constant op zn nek zit. Ondertussen heb ik echt geen moment voor mezelf. Ik hou me de hele dag bezig met de kleine en als ze slaapt of speelt dan zit ik achter de computer vanwege mn werk. Soms als ik veel werk heb sta ik ook gewoon om 5 uur 's ochtends op om deadlines te halen. Als je dan moet horen dat je alweer zit te chatten.....oke, nu zit ik ook hier op het vivaforum maar dat is omdat ik jullie advies graag wou hebben.



Wat is de beste manier om je grenzen aan te geven? Heb nu al regelmatig gezegd dat ie me niet meer dom mag noemen (met geschreeuw, met gehuil, met hem 'lul' noemen elke keer als hij mij dom noemt) maar dat helpt ook niet veel.
Alle reacties Link kopieren
Wat een nare situatie. Ik kan me voorstellen dat je hier verdrietig van wordt. Jammer genoeg kunnen we hier niet veel meer doen dan begrip hebben voor wat je doormaakt.

De enige die kan vertellen waarom het gaat zoals het gaat is jouw man. Jullie zullen toch moeten praten. Wat zit hem dwars.

Probeer eens rustig aan hem uit te leggen wat het met je doet als hij zo met je omgaat. Vertel dat je het niet begrijpt en vraag naar zijn kant van het verhaal.
Alle reacties Link kopieren
quote:marijo08 schreef op 08 maart 2009 @ 21:56:

Wat is de beste manier om je grenzen aan te geven? Heb nu al regelmatig gezegd dat ie me niet meer dom mag noemen (met geschreeuw, met gehuil, met hem 'lul' noemen elke keer als hij mij dom noemt) maar dat helpt ook niet veel.

Met direct het gesprek te stoppen als hij zich bedient van zo'n term. En wanneer hij om opheldering vraagt, als een mantra herhalen dat je zo niet wilt worden toegesproken. Vooral geen discussie aangaan.



Sterkte. Ik weet niet of het beter wordt. Ik weet niet of je zit te wachten op een toekomst waarin je continu je grenzen moet bewaken.
Misschien is het voor hem een idee om in de wintermaanden een baan erbij te zoeken. Het klinkt alsof hij zich enorm verveelt en zich minderwaardig voelt omdat jij wel gewoon werk hebt.

Trouwens...als hij de hele dag thuis niks zit te doen kan hij toch voor jullie kindje zorgen? Jij bent immers aan het werk.



Je man komt op mij over als een heel vervelend persoon die erg egoïstisch bezig is (jou dom noemen, jou voor jullie kind laten opdraaien terwijl je moet werken, zelf niks doen en maar schoppen tegen alles).



Zet hem maar eens voor het blok; als hij je werkelijk zo dom etc vindt, rot hij maar op.
Alle reacties Link kopieren
Het klink niet allemaal respectvol wat er gebeurt.



Je kan hem niet dwingen je respect te geven, maar je kan wel vertrekken (korter of langer) omdat je niet bij iemand wil zijn die je geen respect geeft...



Ik zou het iig niet accepteren.. Eigenlijk is het onvoorstelbaar dat je degeen die je de liefste zou moeten vinden zo behandelt..



(Zit hem iets dwars of zo?)
Alle reacties Link kopieren
Klinkt alsof hij zijn eigen frustraties op jou botviert. Vind ie zichzelf niet stiekem dom? Voelt hij zich bedreigd omdat jij wel gestudeerd hebt en hij niet? Het is niet ongewoon voor sommige mensen om hun zwarte blinde vlekken op anderen te projecteren. Dan zijn zij van het nare gevoel af door een ander zich rot te laten voelen. De vraag is of jij hiervoor wilt lenen. Dat een ander over jouw rug heen zijn eigen frustraties op jou botviert? Als je diep in jezelf weet dat je niet zijn boksbal wilt zijn dan komt het grenzen aangeven vanzelf. Maar dan moet je diep overtuigd zijn van je eigen waarde. Als je dat niet bent dan kun je schreeuwen wat je wilt en hem uitschelden maar het zal idd geen zoden aan de dijk zetten.



Wens je veel sterkte en wijsheid!
Alle reacties Link kopieren
Ik zou ook alleen heel duidelijk zeggen dat hij ermee moet stoppen je zo te noemen. Geen geschreeuw, gehuil of gescheld. Nogmaals probeer te praten en er achter te komen of er wat achter zijn gedrag zit. Is hij ongelukkig, jaloers, etc.

Geef aan dat je dit niet pikt en dat je op deze manier niet gelukkig met hem bent. Natuurlijk probeer je dit heel duidelijk en rustig te zeggen. Maakt veel meer indruk dan als je dit huilend tijdens een ruzie naar hem gilt.
Alle reacties Link kopieren
Het klinkt inderdaad alsof jullie veel op elkaars nek zitten: hij werkt niet in de winter en jij werkt vanuit huis.

Misschien kan hij een hobby zoeken in plaats van jou beledigen?

Wat ik ook niet begrijp is dat jij alles met de baby doet terwijl jij ook nog gewoon je werk hebt en hij momenteel niets doet. Het lijkt me voor jou wel erg moeilijk, je zit daar toch maar alleen in het buitenland met kind en een vent die zich onuitstaanbaar gedraagt

Is hij Nederlands of komt hij daar vandaan?
Alle reacties Link kopieren
Sensy heeft gelijk. Je moet voelen/weten/overtuigd zijn dat je het waard bent om met respect behandeld te worden, dan is het niet moeilijk meer om je grenzen aan te geven. Waarom laat je je zo behandelen?
En zo is het toevallig ook nog eens een keer
quote:mamzelle schreef op 08 maart 2009 @ 22:02:

[...]



Met direct het gesprek te stoppen als hij zich bedient van zo'n term. En wanneer hij om opheldering vraagt, als een mantra herhalen dat je zo niet wilt worden toegesproken. Vooral geen discussie aangaan.



Goed advies, mamzelle. Niet huilen, niet schreeuwen - gewoon op een kalme toon zeggen dat je dat niet accepteert van hem. Punt. Geen discussie verder. Heeft bij mij geholpen! Een paar keer, en toen zei hij het niet meer.



Veel sterkte, marijo
Alle reacties Link kopieren
Hoe lang denk je dit nog vol te kunnen houden/te kunnen/willen accepteren?????



Wil je zo oud worden, met hem verder?

Waarom is met baby naar elders/Nederland geen optie?? Een partner die je blijkbaar al lang(er) zo behandelt lijkt me weinig positiefs toe te voegen aan jouw leven en dat van jullie kindje......
Alle reacties Link kopieren
noemt hij je misschien dom omdat hij zelf onzeker is?

jij universitair, hij geen diploma, jij een goeie baan vanuit huis, hij 'zit' thuis..?

misschien wordt hem dat teveel. en nee.. dat zal hijzelf vast niet toegeven.



hoe geef je grenzen aan? idd door gewoon te zeggen dat je zulke opmerkingen niet pikt.
Alle reacties Link kopieren
Klinkt als mijn ex, naar de buitenwereld ophemelen, maar binnenshuis afkraken. Sommige mensen willen alles, en hebben ze het, dan moet het stuk.

Ook ik werd voortdurend afgekraakt en hoe ik ook aangaf dat dit mij kwetste, dat ik dat niet fijn vond, ongelijkwaardig vond: het was per definitie mijn schuld. Als de buurman zijn auto sloopte, trad regel 1 automatisch in werking...

Achteraf bezien snapte ik niet waarom ik het nog zolang volhield. Maar ik weet nu wel: dat accepteer ik van niemand meer.

Wel eens bedacht dat jij voor zijn gevoel boven hem staat? Niet dat je dat uitstraalt, maar jij hebt univ,hij niet. Jij rooit en runt de hele zooi, hij niet. Ik had met ex een redelijk vergelijkbare situatie. Ex kon niet leven met het idee dat hij - voor zijn gevoel - in mijn schaduw stond. Het leek alsof mij meer lukte, ik meer dingen kon dan hij. Hij ging als een gewond paard - zoals jouw man - om zich heen trappen. Wel eens bedacht dat jij alles bent wat hij wil zijn maar niet kan zijn, en dat hij dat ook weet?
Alle reacties Link kopieren
quote:marijo08 schreef op 08 maart 2009 @ 21:38:

Een vriendin/minnares heeft ie niet want hij is de hele dag thuis in de winter (wonen op vakantie-eiland waar bijna iedereen alleen in de zomer werkt). Het is niet zo'n prater: we hebben immers geen probleem: IK ben het probleem ;)



Sorry voor het onsamenhangende verhaal.



Dit geeft jou voldoende vertrouwen dat ie niet vreemd zou gaan? Ik wil je niks aanpraten maar misschien is ie wel zo onbeschoft omdat ie z'n liefje niet ziet en vergeet de mogelijkheden die internet biedt niet.

En dat ie opeens gaat lijnen, vreemd. Zou ik absoluut mijn twijfels over hebben.

Ik weet natuurlijk niet hoe jullie relatie voor deze toestand was.

Hoop voor jou dat dit niet aan de orde is en zou wel alles op alles zetten om uit hem te zien krijgen wat er met hem aan de hand is en waarom ie zo naar jou kijkt.
Alle reacties Link kopieren
Tja als weggaan geen oplossing is dan zal je toch echt hier genoegen mee moeten nemen. Mensen kan je niet veranderen dus je moet zelf de verantwoordelijkheid nemen
Alle reacties Link kopieren
Misschien gewoon negeren en je eigen gang gaan. Zo te horen heb je het prima voor elkaar. Neem het niet persoonlijk. Misschien is hij inderdaad chagerijnig door zin dieet, of de midlifecrisis. Misschien zit hij gewoon een beetje in de knoop met zichzelf nu. Misschien wil het dieet niet zo lukken.

Neem een beetje afstand van hem.

Als hij ruzie wil maken doet hij dat maar met een ander.
quote:isolde55 schreef op 09 maart 2009 @ 06:38:

Misschien gewoon negeren en je eigen gang gaan. Zo te horen heb je het prima voor elkaar. Neem het niet persoonlijk. Misschien is hij inderdaad chagerijnig door zin dieet, of de midlifecrisis. Misschien zit hij gewoon een beetje in de knoop met zichzelf nu. Misschien wil het dieet niet zo lukken.

Neem een beetje afstand van hem.

Als hij ruzie wil maken doet hij dat maar met een ander.

Neem het niet persoonlijk?! Hoe kun je het nou NIET persoonlijk nemen als je eigen man tegen je zegt dat je dom bent??



Lijkt me toch dat hij een probleem heeft, en niet jij!

Wat ik zou doen: hem op een rustig moment, dus als er niks aan de hand is op de bank zetten, en voor eens en altijd uitleggen wat het met je doet als hij dat soort dingen tegen je zegt. Laat hem dan maar eens rustig en redelijk uitleggen waarom hij zo doet en praat. Heeft hij misschien moeite met het feit dat hij vader is geworden, voelt hij zich minderwaardig? Drukt hij zich alleen maar erg onhandig uit? Heeft hij er moeite mee dat hij zo weinig te doen heeft?

Wij kunnen hier wel zitten bedenken wat er in zijn hoofd omgaat en wat jij daar dan mee kunt, maar uiteindelijk is hij de enige die weet waarom hij zo doet.

Als je daar antwoord op hebt, kun je pas verder kijken naar oplossingen. Als je geen antwoord krijgt is dat trouwens ook al een soort antwoord natuurlijk!
Alle reacties Link kopieren
Bedankt voor de vele antwoorden, niet verwacht!

Dat van dat plotseling lijnen heeft niets met een eventuele minnares te maken: hij was op een gegeven moment rond de 110 kilo dus er moest echt iets van af.

Ik herken wel iets in het minderwaardigheidsgevoel na de komst van de baby. Hij houdt heel veel van de kleine maar zou zich er echt niet de hele dag mee bezig kunnen houden. Als ik bv iets in de stad moet regelen bij verzekering of apotheek of zo moet ik echt zo snel mogelijk weer naar huis omdat hij dat oppassen niets vindt. Ja, zo kom ik nergens meer natuurlijk....

Ook zoiets raars, durf het bijna niet neer te zetten: gister had ie gedouched (doet ie als het meezit maar 1 x per week) dus ik probeerde hem te verleiden....wou ie niet want hij had net gedouched!!!! Dan zou ie zich weer moeten wassen....(ja sorry hoor als ik je vies maak..pfff). Nou, ik laat hem er niet meer in als ie niet gewassen is (letterlijk dan ;) ). Hij komt trouwens uit het Zuid-Europese land waar we wonen. Ik ben Nederlandse. De winter heeft ie echt nodig om uit te rusten want in de zomer werkt ie vaak wel 20 uur per dag (ja, dat kan hier), dagenlang, wekenlang, maandenlang. Het is hier dus echt alles of niets. Het is ook niet dat ie in de winter niets te doen heeft, we hebben net een nieuw huis en daar is ook nog van alles mee en rondom te doen. En dat doet ie ook. En hij kookt graag. Draait zn hand er niet voor om om schoon te maken. Het is dus niet zo dat ie als een zoutzak op de bank zit.
Alle reacties Link kopieren
quote:Als ik bv iets in de stad moet regelen bij verzekering of apotheek of zo moet ik echt zo snel mogelijk weer naar huis omdat hij dat oppassen niets vindt. Ja, zo kom ik nergens meer natuurlijk....



dat lees ik wel vaker, je past toch niet op op je eigen kind.

oppassen doe je op een nichtje/neefje/buurkind



1x pw douchen, lekker fris

Als hij 20 uur per dag werkt, zal hij niet echt naar roosjes ruiken aan het eind van de dag.



Beetje macho-cultuur zo te lezen.



Vind het advies van mamzelle heel goed.

Geen discussie aangaan en blijven herhalen dat je zo niet wil worden aangesproken
Alle reacties Link kopieren
Klink als of ie behoorlijk depressief is. Als dit er al een beetje in zit kan het versterkt worden door lijnen.



Sterkte

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven