Relaties
alle pijlers
Steeds kritiek van echtgenoot
zondag 8 maart 2009 om 21:38
Moet het even van me afschrijven hoor.....het gaat de laatste tijd niet zo lekker tussen mij en mn man. Hij is zo afstandelijk, we hebben al 2 maanden niet meer gesexed (ok, ik had een slecht uitstrijkje, moest daarna een biopsie en een bevriezing van die slechte cellen maar nu ben ik gewoon weer ok). Hij zoent me niet meer op mond omdat ik zoals hij zegt uit mn mond stink (een of twee keer kan ik me voorstellen maar ik geloof niet dat ik constant stink....). Hij is blij als onze baby van 14 maanden s avonds naar bed gaat want hij heeft het gevoel dat hij er de hele dag achteraan loopt (terwijl ik alles doe). Emmm wat nog meer 
Wat me nog het meest irriteert is dat ie me 'dom' noemt. Wat ik ook doe, alles is 'dom' aan mij. Lekker irritant, vooral omdat ik universitair geschoold ben en hij niet eens de middelbare school heeft afgerond. Weg gaan is een beetje moeilijk, we wonen in het buitenland en om nu ergens anders te gaan zitten met een baby lijkt me ook geen oplossing. Net een nieuw huis. Een lekkere baan vanuit huis (volgens hem zit ik de hele dag te chatten en levert mn werk nix op). Weet het effe niet meer. Is ook zo vervelend als iemand aangeeft dat ie zich constant aan je stoort. Een vriendin/minnares heeft ie niet want hij is de hele dag thuis in de winter (wonen op vakantie-eiland waar bijna iedereen alleen in de zomer werkt). Het is niet zo'n prater: we hebben immers geen probleem: IK ben het probleem
Sorry voor het onsamenhangende verhaal.
Wat me nog het meest irriteert is dat ie me 'dom' noemt. Wat ik ook doe, alles is 'dom' aan mij. Lekker irritant, vooral omdat ik universitair geschoold ben en hij niet eens de middelbare school heeft afgerond. Weg gaan is een beetje moeilijk, we wonen in het buitenland en om nu ergens anders te gaan zitten met een baby lijkt me ook geen oplossing. Net een nieuw huis. Een lekkere baan vanuit huis (volgens hem zit ik de hele dag te chatten en levert mn werk nix op). Weet het effe niet meer. Is ook zo vervelend als iemand aangeeft dat ie zich constant aan je stoort. Een vriendin/minnares heeft ie niet want hij is de hele dag thuis in de winter (wonen op vakantie-eiland waar bijna iedereen alleen in de zomer werkt). Het is niet zo'n prater: we hebben immers geen probleem: IK ben het probleem Sorry voor het onsamenhangende verhaal.
maandag 9 maart 2009 om 08:15
quote:marijo08 schreef op 09 maart 2009 @ 07:05:
Ik herken wel iets in het minderwaardigheidsgevoel na de komst van de baby. Hij houdt heel veel van de kleine maar zou zich er echt niet de hele dag mee bezig kunnen houden. Als ik bv iets in de stad moet regelen bij verzekering of apotheek of zo moet ik echt zo snel mogelijk weer naar huis omdat hij dat oppassen niets vindt. Ja, zo kom ik nergens meer natuurlijk.....
Mijn ex vond het ook heel naar dat hij mij moest delen met de baby. Ineens stond hij niet meer in het stralende middelpunt van mijn belangstelling. Niet dat hij daar nou altijd in had gestaan, maar goed, dat dacht hij dus wel. Ook hij had altijd 'oppasdienst', het valt me op dat veel mannen zoiets hebben, trouwens. Maar goed.
Mijn ex dacht simpelweg niet na. Als ik dan weg moest voor een boodschap en kind liever niet meenam om wat voor reden dan ook, dan kon hij rustig zijn schoenen aandoen terwijl ik met mijn jas aan stond om weg te gaan en te roepen dat hij 'even naar zijn broer ging'. Als ik dan vroeg: 'en het kind dan?' kreeg ik de meest verbaasde blikken...
Is er een mogelijkheid dat hij zich letterlijk verveelt? Hij heeft nu in de rustige periode niet veel te doen, en jij reddert ondertussen gewoon door. Als jij hem vraagt je te helpen, dan vind hij datgene waarmee je hem moet helpen ws. niet leuk.
Kun je een tijdje naar Nederland? Als een soort van afkoelingsperiode, met de baby? Je hoeft niet maanden weg te blijven, maar als je bijv. een week of 2, 3 eens wegkan, dan kun je het ook van een afstand bekijken. En kun je kijken wat hij doet om van zijn kant de relatie te repareren. Want daarvan is wel sprake, vrees ik....
Ik herken wel iets in het minderwaardigheidsgevoel na de komst van de baby. Hij houdt heel veel van de kleine maar zou zich er echt niet de hele dag mee bezig kunnen houden. Als ik bv iets in de stad moet regelen bij verzekering of apotheek of zo moet ik echt zo snel mogelijk weer naar huis omdat hij dat oppassen niets vindt. Ja, zo kom ik nergens meer natuurlijk.....
Mijn ex vond het ook heel naar dat hij mij moest delen met de baby. Ineens stond hij niet meer in het stralende middelpunt van mijn belangstelling. Niet dat hij daar nou altijd in had gestaan, maar goed, dat dacht hij dus wel. Ook hij had altijd 'oppasdienst', het valt me op dat veel mannen zoiets hebben, trouwens. Maar goed.
Mijn ex dacht simpelweg niet na. Als ik dan weg moest voor een boodschap en kind liever niet meenam om wat voor reden dan ook, dan kon hij rustig zijn schoenen aandoen terwijl ik met mijn jas aan stond om weg te gaan en te roepen dat hij 'even naar zijn broer ging'. Als ik dan vroeg: 'en het kind dan?' kreeg ik de meest verbaasde blikken...
Is er een mogelijkheid dat hij zich letterlijk verveelt? Hij heeft nu in de rustige periode niet veel te doen, en jij reddert ondertussen gewoon door. Als jij hem vraagt je te helpen, dan vind hij datgene waarmee je hem moet helpen ws. niet leuk.
Kun je een tijdje naar Nederland? Als een soort van afkoelingsperiode, met de baby? Je hoeft niet maanden weg te blijven, maar als je bijv. een week of 2, 3 eens wegkan, dan kun je het ook van een afstand bekijken. En kun je kijken wat hij doet om van zijn kant de relatie te repareren. Want daarvan is wel sprake, vrees ik....
maandag 9 maart 2009 om 08:52
Terug naar Nederland is wel het laatste wat ik wil. Ik zit hier nu meer dan 10 jaar, wat moet ik in godsnaam in Nld en dan nog wel met een baby. Ik wil ook helemaal niet weg. Heb het hier prima, behalve dan die 'fase' van mn man. Kreeg net alweer de schuld dat die wc-hanger (die in de wc hangt voor een geurtje) in de plee viel, hoe ie dat voor elkaar kreeg weet ik ook niet. Daarna moest ik een telefoonnummer op internet zoeken (makkelijk, zo'n meid die alles op internet kan vinden ) en dat deed ik blijkbaar niet snel genoeg en begon ie toch een potje irritant te doen.....gelukkig is ie nu naar zn moeder want die krijgt een nieuwe keuken. Die heb ik net al snel effe ingelicht, zij staat aan mijn kant want ze zegt zelf altijd dat ze een moeilijke zoon heeft. Ben benieuwd hoe ie vanavond thuis komt.
) en dat deed ik blijkbaar niet snel genoeg en begon ie toch een potje irritant te doen.....gelukkig is ie nu naar zn moeder want die krijgt een nieuwe keuken. Die heb ik net al snel effe ingelicht, zij staat aan mijn kant want ze zegt zelf altijd dat ze een moeilijke zoon heeft. Ben benieuwd hoe ie vanavond thuis komt.
maandag 9 maart 2009 om 08:52
maandag 9 maart 2009 om 09:04
quote:marijo08 schreef op 09 maart 2009 @ 08:52:
Terug naar Nederland is wel het laatste wat ik wil. Ik zit hier nu meer dan 10 jaar, wat moet ik in godsnaam in Nld en dan nog wel met een baby. Ik wil ook helemaal niet weg. Heb het hier prima, behalve dan die 'fase' van mn man. Kreeg net alweer de schuld dat die wc-hanger (die in de wc hangt voor een geurtje) in de plee viel, hoe ie dat voor elkaar kreeg weet ik ook niet. Daarna moest ik een telefoonnummer op internet zoeken (makkelijk, zo'n meid die alles op internet kan vinden ) maar je doet het dus wel, je kan ook zeggen, zoek het even zelf op en dat deed ik blijkbaar niet snel genoeg en begon ie toch een potje irritant te doen.....en hoe reageer jij dan? gelukkig is ie nu naar zn moeder want die krijgt een nieuwe keuken. Die heb ik net al snel effe ingelicht, zij staat aan mijn kant handig om kampen te gaan vormen want ze zegt zelf altijd dat ze een moeilijke zoon heeft. Ben benieuwd hoe ie vanavond thuis komt.krijg een beetje het gevoel dat je ook wel geniet van dit 'gedoe'
Terug naar Nederland is wel het laatste wat ik wil. Ik zit hier nu meer dan 10 jaar, wat moet ik in godsnaam in Nld en dan nog wel met een baby. Ik wil ook helemaal niet weg. Heb het hier prima, behalve dan die 'fase' van mn man. Kreeg net alweer de schuld dat die wc-hanger (die in de wc hangt voor een geurtje) in de plee viel, hoe ie dat voor elkaar kreeg weet ik ook niet. Daarna moest ik een telefoonnummer op internet zoeken (makkelijk, zo'n meid die alles op internet kan vinden
) maar je doet het dus wel, je kan ook zeggen, zoek het even zelf op en dat deed ik blijkbaar niet snel genoeg en begon ie toch een potje irritant te doen.....en hoe reageer jij dan? gelukkig is ie nu naar zn moeder want die krijgt een nieuwe keuken. Die heb ik net al snel effe ingelicht, zij staat aan mijn kant handig om kampen te gaan vormen want ze zegt zelf altijd dat ze een moeilijke zoon heeft. Ben benieuwd hoe ie vanavond thuis komt.krijg een beetje het gevoel dat je ook wel geniet van dit 'gedoe'
maandag 9 maart 2009 om 09:37
Het lijkt erop dat jullie elkaar niet serieus nemen. Je hoeft nou ook weer niet op hem neer te kijken, net zo min als hij jou als minderwaardig mag beschouwen.
Het is een volwassen vent, laat hem lekker zelf zijn telefoonnummer opzoeken, als jij dat op dit moment niet voor hem wilt of kunt doen.
En inderdaad met zijn moeder bonden en dan samen lekker klagen dat hij zo moeilijk is, is ook niet echt netjes. Je hebt het niet over een kleuter van vier of over een dwarse puber.
Het is een volwassen vent, laat hem lekker zelf zijn telefoonnummer opzoeken, als jij dat op dit moment niet voor hem wilt of kunt doen.
En inderdaad met zijn moeder bonden en dan samen lekker klagen dat hij zo moeilijk is, is ook niet echt netjes. Je hebt het niet over een kleuter van vier of over een dwarse puber.
En zo is het toevallig ook nog eens een keer
maandag 9 maart 2009 om 09:42
Het is lekker makkelijk voor hem. Waarschijnlijk voelt hij zich niet zo goed over zichzelf en zijn leven en dat reageert hij op jou af. Het is namelijk geen constructieve manier om iemand zo op zijn of haar minpunten te wijzen.
Ik ben ook iemand die heel kritisch is, maar ik hoop niet dat mijn man zo'n gevoel van mij krijgt... Ik vind het heel belangrijk dat hij op tijd dingen laat weten, bv als hij een avond weg is, of een evenement heeft. Als hij dat na tien keer nog niet begrijpt kan ik echt heel onredelijk boos worden. Bij jou zie ik dat niet zo terug komen... geen idee waarom je man zo reageert.
Over je kindje; de leeftijd tussen 1 en 2 kan natuurlijk best wel lastig zijn omdat ze overal aan zitten en 'nee' nog niet echt kennen... misschien is dit een fase waar je man nog niet zo veel mee heeft.
Ik sluit me bij Jacqi aan; gewoon zeggen dat je niet wil dat iemand zo tegen je praat en dat er gewoon wederzijds respect moet zijn. Vraag hem dan ook direct waarom hij zo doet en of hij ergens mee zit. Dan haal je het van jezelf af en richt je op hem. Je mag best zeggen dat iemand uit zijn mond ruikt, maar zeg het gewoon een beetje lief: "Neem even een kauwgummetje, schat". Dat is toch beter?
Ik ben ook iemand die heel kritisch is, maar ik hoop niet dat mijn man zo'n gevoel van mij krijgt... Ik vind het heel belangrijk dat hij op tijd dingen laat weten, bv als hij een avond weg is, of een evenement heeft. Als hij dat na tien keer nog niet begrijpt kan ik echt heel onredelijk boos worden. Bij jou zie ik dat niet zo terug komen... geen idee waarom je man zo reageert.
Over je kindje; de leeftijd tussen 1 en 2 kan natuurlijk best wel lastig zijn omdat ze overal aan zitten en 'nee' nog niet echt kennen... misschien is dit een fase waar je man nog niet zo veel mee heeft.
Ik sluit me bij Jacqi aan; gewoon zeggen dat je niet wil dat iemand zo tegen je praat en dat er gewoon wederzijds respect moet zijn. Vraag hem dan ook direct waarom hij zo doet en of hij ergens mee zit. Dan haal je het van jezelf af en richt je op hem. Je mag best zeggen dat iemand uit zijn mond ruikt, maar zeg het gewoon een beetje lief: "Neem even een kauwgummetje, schat". Dat is toch beter?
maandag 9 maart 2009 om 09:58
k dacht ergens idd, cultuurverschil.
de vrouw mag al het werk doen, en de man.. die geniet ofzo.
de jouwes dan weer niet, die mekkert etc.
ik zou t niet kunnen iig, in zo'n relatie. ben erg van de gelijkwaardigheid. maar als jij al 10 jaar daar woont, dan ken je de cultuur dus heb je bewust gekozen lijkt me.
waarom dan zo klagen?
de vrouw mag al het werk doen, en de man.. die geniet ofzo.
de jouwes dan weer niet, die mekkert etc.
ik zou t niet kunnen iig, in zo'n relatie. ben erg van de gelijkwaardigheid. maar als jij al 10 jaar daar woont, dan ken je de cultuur dus heb je bewust gekozen lijkt me.
waarom dan zo klagen?
maandag 9 maart 2009 om 10:39
quote:marijo08 schreef op 09 maart 2009 @ 07:05:
Hij houdt heel veel van de kleine maar zou zich er echt niet de hele dag mee bezig kunnen houden. Als ik bv iets in de stad moet regelen bij verzekering of apotheek of zo moet ik echt zo snel mogelijk weer naar huis omdat hij dat oppassen niets vindt. Ja, zo kom ik nergens meer natuurlijk....
.
Julllie hebben toch samen gekozen voor een kindje? Of hadden jullieafgesproken dat je alle zorg op je zou nemen als het kindje er was?
En wat er al eerder was geschreven, je past op op je neefje of iets maar niet op je eigen kindje......
Hij houdt heel veel van de kleine maar zou zich er echt niet de hele dag mee bezig kunnen houden. Als ik bv iets in de stad moet regelen bij verzekering of apotheek of zo moet ik echt zo snel mogelijk weer naar huis omdat hij dat oppassen niets vindt. Ja, zo kom ik nergens meer natuurlijk....
.
Julllie hebben toch samen gekozen voor een kindje? Of hadden jullieafgesproken dat je alle zorg op je zou nemen als het kindje er was?
En wat er al eerder was geschreven, je past op op je neefje of iets maar niet op je eigen kindje......
Nee echt?
maandag 9 maart 2009 om 10:48
Marijo, als ik dit zo lees lijkt het mij dat hij een minderwaardigheidscomplex op jou afreageert .... Je bent hoger opgeleid, jij kunt 'makkelijk' werken vanuit huis, terwijl hij - laagopgeleid - 's zomers keihard buffelt. Dat is dan wellicht in de horeca? En hij komt wellicht uit een cultuur waar mannen nu eenmaal veel meer macho zijn dan Nederlandse mannen. Dat is vragen om moeilijkheden, hij moet toch érgens dat macho-gedrag uit kunnen putten .....
Zou het helpen wanneer je hem juist positief tegemoet treedt en telkens benoemt waarin hij goed is, wat je lief van hem vindt, wat hij goed kan?
Maar: tegelijkertijd ook duidelijk uitspreken wat je niet in hem waardeert, en dat in 'ik' zinnen. Dus niet als een beschuldiging: 'Jij doet altijd zo .....' maar door je eigen gevoelens te benoemen: 'Ik vind het heel vervelend/Ik voel me zo verdrietig als je ...... doet'.
Zou het helpen wanneer je hem juist positief tegemoet treedt en telkens benoemt waarin hij goed is, wat je lief van hem vindt, wat hij goed kan?
Maar: tegelijkertijd ook duidelijk uitspreken wat je niet in hem waardeert, en dat in 'ik' zinnen. Dus niet als een beschuldiging: 'Jij doet altijd zo .....' maar door je eigen gevoelens te benoemen: 'Ik vind het heel vervelend/Ik voel me zo verdrietig als je ...... doet'.
maandag 9 maart 2009 om 12:02
Ik dacht dat het me zou opluchten als ik hier mn verhaal zou doen.....het tegendeel is eigenlijk waar. Ik begin me er steeds meer bewust van te worden dat zijn gedrag ten opzichte van mij eigenlijk niet door de beugel kan. Over een maand begint het seizoen weer, dan is ie dus constant van huis. Ben benieuwd of ik het tot dan volhoud. Ik zou wel een paar dagen bij iemand anders in kunnen trekken maar of dat iets oplost is de vraag.
maandag 9 maart 2009 om 12:07
Mijn vraag over Nld was meer dat je bijv. even hier zou zitten bij vrienden of familie, even afstand nemen. Niet om definitief terug te gaan hoor, zeker niet na 10 jaar.
Maar dit is niet normaal. Het is niet normaal dat meneer zo ontploft omdat het wc-dingetje in de pot belandt. Hij zat toch met zijn kont op die bril?
Wil jij zo doorgaan? Doorgaan met beschimpt worden, afgewezen worden omdat je 'stinkt' terwijl ik denk van, 1 keer per week douchen vind ik pas goor?
En dat zijn moeder het iedere keer weer moet beslechten? Hoezeer ik ook aan jouw kant sta, het feit dat zijn moeder ook aan jouw kant staat, zal hem alleen maar meer prikkelen en irriteren...
Maar dit is niet normaal. Het is niet normaal dat meneer zo ontploft omdat het wc-dingetje in de pot belandt. Hij zat toch met zijn kont op die bril?
Wil jij zo doorgaan? Doorgaan met beschimpt worden, afgewezen worden omdat je 'stinkt' terwijl ik denk van, 1 keer per week douchen vind ik pas goor?
En dat zijn moeder het iedere keer weer moet beslechten? Hoezeer ik ook aan jouw kant sta, het feit dat zijn moeder ook aan jouw kant staat, zal hem alleen maar meer prikkelen en irriteren...
maandag 9 maart 2009 om 12:10
quote:marijo08 schreef op 09 maart 2009 @ 12:02:
Ik dacht dat het me zou opluchten als ik hier mn verhaal zou doen.....het tegendeel is eigenlijk waar. Ik begin me er steeds meer bewust van te worden dat zijn gedrag ten opzichte van mij eigenlijk niet door de beugel kan. Over een maand begint het seizoen weer, dan is ie dus constant van huis. Ben benieuwd of ik het tot dan volhoud. Ik zou wel een paar dagen bij iemand anders in kunnen trekken maar of dat iets oplost is de vraag.
En wat dan? Meneer hoepelt op omdat het seizoen begint, maar in oktober zakt het weer in. En dan?
Weglopen lost inderdaad niets op, maar het kan wel even een moment zijn dat jij letterlijk en figuurlijk afstand neemt. En een signaal afgeeft: ik pik dit niet meer, meneertje...
Ik dacht dat het me zou opluchten als ik hier mn verhaal zou doen.....het tegendeel is eigenlijk waar. Ik begin me er steeds meer bewust van te worden dat zijn gedrag ten opzichte van mij eigenlijk niet door de beugel kan. Over een maand begint het seizoen weer, dan is ie dus constant van huis. Ben benieuwd of ik het tot dan volhoud. Ik zou wel een paar dagen bij iemand anders in kunnen trekken maar of dat iets oplost is de vraag.
En wat dan? Meneer hoepelt op omdat het seizoen begint, maar in oktober zakt het weer in. En dan?
Weglopen lost inderdaad niets op, maar het kan wel even een moment zijn dat jij letterlijk en figuurlijk afstand neemt. En een signaal afgeeft: ik pik dit niet meer, meneertje...
maandag 9 maart 2009 om 13:59
Marijo, ik snap dat je nu de druk van de 'viva-vrouwen' voelt en dat je je langzaam gaat beseffen dat er iets moet gebeuren. Maar zachte heelmeesters maken stinkende wonden en hier op viva krijg je dus gewoon de waarheid te horen. Ik begrijp dat het hard aankomt bij je.
Maar stel je nu eens voor dat een vriendin van je met dit verhaal bij jou om raad komt. Wat zou je dan zeggen?
Maar stel je nu eens voor dat een vriendin van je met dit verhaal bij jou om raad komt. Wat zou je dan zeggen?
dinsdag 10 maart 2009 om 09:11
Gisteravond kwam ie pas rond 22 uur thuis, met een ongelooflijk moe (hij had de hele dag bij zn moeder een keuken gesloopt) en met een chagerijnige kop. Hij zei niet eens hallo toen ie binnenkwam. Meestal ben ik degene die de hele dag met zo'n ruzie in mn hoofd rondloop terwijl hij het al lang vergeten is (schijnen meer mannen te hebben). Ik ging ondertussen met de kleine naar boven voor een fles melk en slapen. Hij is op de bank blijven slapen en vanochtend om 7 uur ging ie weer weg. Met mijn auto. Weet bij God niet waar ie naar toe is, waarschijnlijk naar een of andere instantie want als ie naar zn moeder was gegaan had ie de andere auto wel meegenomen en zn werkkleren aan gedaan. Nou ja, we zien wel.
vrijdag 13 maart 2009 om 20:29
wacht even...
Hij vindt dat jij uit je mond stinkt, maar zelf douched hij maar 1 keer per week????
ehm...
Hoe moet hij wel niet ruiken, en niet eens alleen uit zijn mond :puke:
Sorry hoor, maar vind dit wel heel erg smerig allemaal, ik neem aan dat je daar wel wat van zegt!
in iedergeval sterkte, het lijkt me vreselijk om door mijn eigen vriend zo te kakken worden gezet. Zou het ook niet pikken trouwens. Maar goed, makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk.
Hij vindt dat jij uit je mond stinkt, maar zelf douched hij maar 1 keer per week????
ehm...
Hoe moet hij wel niet ruiken, en niet eens alleen uit zijn mond :puke:
Sorry hoor, maar vind dit wel heel erg smerig allemaal, ik neem aan dat je daar wel wat van zegt!
in iedergeval sterkte, het lijkt me vreselijk om door mijn eigen vriend zo te kakken worden gezet. Zou het ook niet pikken trouwens. Maar goed, makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk.
vrijdag 13 maart 2009 om 21:25
Bah, dat klinkt echt als een ongezonde relatie! Ik heb zelf ook zo'n vent gehad die me continu belachelijk maakte, en vervolgens mocht ik er niet om zeuren want 't was maar een grapje' en ik 'overdrijf altijd zo', pas nu ik daar heel veel afstand van heb genomen, zie ik hoe negatief dat mij gevormd heeft en hoe dat mijn zelfverzekerdheid heeft gekost. Maar ik zie ook in dat ík dat heb toegestaan...
Maar hij kan natuurlijk ook alles doen en maken, als hij weet dat jij toch geen andere plek hebt om naar toe te gaan en toch wel bij hem blijft.
Ik wil ook niet gemeen zijn, maar je doet jezelf echt tekort door bij zo'n vent te blijven, en ik hoop dat je dat zelf ook inziet. Kom op, laat je niet zo behandelen, omdat je er middenin zit zul je het zelf niet zo zien, maar tis echt een absurde situatie waar je in zit.
Maar hij kan natuurlijk ook alles doen en maken, als hij weet dat jij toch geen andere plek hebt om naar toe te gaan en toch wel bij hem blijft.
Ik wil ook niet gemeen zijn, maar je doet jezelf echt tekort door bij zo'n vent te blijven, en ik hoop dat je dat zelf ook inziet. Kom op, laat je niet zo behandelen, omdat je er middenin zit zul je het zelf niet zo zien, maar tis echt een absurde situatie waar je in zit.
