Relaties
alle pijlers
man heeft gevoelens voor een collega. Nog samen op vakantie?
vrijdag 20 juli 2018 om 19:21
Hallo, ik had nooit nooit nooit gedacht dat ik hier een topic over zou openen, omdat het zo'n beetje het allerverste scenario is wat ik in mijn hoofd kon halen als ik denk aan mijn relatie.
Mijn man en ik zijn 25 jaar samen, sinds ons 19e en 20e. Wij hebben 2 inmiddels grotere kinderen en vandaag hebben wij elkaar een brief geschreven. Op met name het verzoek van mijn man, omdat hij al een tijdje last heeft van de verzuring binnen onze relatie. En daar wilde hij het over hebben.
Ik heb dus zijn brief gelezen, waarin hij mij bekende al een tijd (anderhalf jaar) de vonk of chemie te zijn verloren voor mij en inmiddels geraakt te zijn door een vrouwelijke collega van hem. Dit viel voor mij precies als een puzzelstukje op z'n plek. Maar tevens wist ik niet wat voor donkere wolk zich zo plotseling en onaangekondigd boven mijn hoofd begaf.
Ik heb gehuild. En geschreeuwd vandaag.
We zijn gaan wandelen en tijdens het wandelen vertelde hij meer. Blijkt dus dat hij denkt niet per se door mij of door hem een crush te zijn gaan voelen voor zijn collega. Maar doordat hij het gevoel heeft al langer niet echt gelukkig te zijn. Hij weet niet waarom, denkt dat het misschien een midlife crisis is. Zegt ook nooit over de schreef te zijn gegaan met zijn collega. Maar ze hebben wel naar elkaar opgebiecht hetzelfde te voelen. Als sinds november dit jaar. Ze hebben intens app contact gehad met elkaar en dat vond ik al die tijd al vreemd. Heb ook wel eens gevraagd of hij meer voelde voor haar. Maar dat werd steeds weggewuifd met natuurlijk niet. En je hoeft nergens onzeker over te zijn.
Blijkt dat ik toch zo gek niet was.
Ik ben zo ontzettend onthutst. Voel me een vreemde in dit verhaal. Heb het gevoel alsof het een slechte grap is en ik in een of andere rare filmscene ben beland. Maar goed, hoe dan ook zouden wij dit weekend samen vertrekken voor een paar dagen weg en ik wil helemaal niks nu. Ik wil niet bij hem zijn, niet door hem getroost worden, niet samen in 1 bed liggen.
Wat doe je in zo'n situatie? Wat mag ik van mijn man verwachten? Wat doe ik hier in godsnaam mee?
Mijn man en ik zijn 25 jaar samen, sinds ons 19e en 20e. Wij hebben 2 inmiddels grotere kinderen en vandaag hebben wij elkaar een brief geschreven. Op met name het verzoek van mijn man, omdat hij al een tijdje last heeft van de verzuring binnen onze relatie. En daar wilde hij het over hebben.
Ik heb dus zijn brief gelezen, waarin hij mij bekende al een tijd (anderhalf jaar) de vonk of chemie te zijn verloren voor mij en inmiddels geraakt te zijn door een vrouwelijke collega van hem. Dit viel voor mij precies als een puzzelstukje op z'n plek. Maar tevens wist ik niet wat voor donkere wolk zich zo plotseling en onaangekondigd boven mijn hoofd begaf.
Ik heb gehuild. En geschreeuwd vandaag.
We zijn gaan wandelen en tijdens het wandelen vertelde hij meer. Blijkt dus dat hij denkt niet per se door mij of door hem een crush te zijn gaan voelen voor zijn collega. Maar doordat hij het gevoel heeft al langer niet echt gelukkig te zijn. Hij weet niet waarom, denkt dat het misschien een midlife crisis is. Zegt ook nooit over de schreef te zijn gegaan met zijn collega. Maar ze hebben wel naar elkaar opgebiecht hetzelfde te voelen. Als sinds november dit jaar. Ze hebben intens app contact gehad met elkaar en dat vond ik al die tijd al vreemd. Heb ook wel eens gevraagd of hij meer voelde voor haar. Maar dat werd steeds weggewuifd met natuurlijk niet. En je hoeft nergens onzeker over te zijn.
Blijkt dat ik toch zo gek niet was.
Ik ben zo ontzettend onthutst. Voel me een vreemde in dit verhaal. Heb het gevoel alsof het een slechte grap is en ik in een of andere rare filmscene ben beland. Maar goed, hoe dan ook zouden wij dit weekend samen vertrekken voor een paar dagen weg en ik wil helemaal niks nu. Ik wil niet bij hem zijn, niet door hem getroost worden, niet samen in 1 bed liggen.
Wat doe je in zo'n situatie? Wat mag ik van mijn man verwachten? Wat doe ik hier in godsnaam mee?
vrijdag 20 juli 2018 om 21:26
Dat is dus ook wat ik vind dat TO moet doen.blijfgewoonbianca schreef: ↑20-07-2018 21:17Als ik dat zou denken, of weten, dan pakte ik zijn spullen in en pleurde die vanavond nog bij zijn collega in de gang.
Ik had nog niet al haar posts gelezen maar inmiddels wel, en ik lees dat hij sowieso al glashard tegen haar kan liegen. Dat in combinatie met het niet over de toekomst willen praten (die wil hij namelijk niet met TO, daarom wordt hij daar boos van), hem niet overeind kunnen krijgen (want hij is niet meer de jongste en als je op kantoor als je met zijn tweeën bent al hebt liggen ketsen dan lukt het thuis niet meer) en het steeds ruzie zoeken / verwijten maken / klagen (hij moet het voor zichzelf goedpraten dus moet TO een trut zijn en de relatie slecht, ook al is dat niet zo) wijzen wat mij betreft op vreemdgaan.
Ik zou hem lekker naar die collega sturen en zelf op vakantie gaan. Willen de kinderen niet mee, TO?
Am Yisrael Chai!
vrijdag 20 juli 2018 om 21:26
vrijdag 20 juli 2018 om 21:26
Klopt, maar zo werkt het bij bijna iedereen die verliefd wordt op een ander. Ze liegen tegen hun partner en tegen zichzelf.diyer schreef: ↑20-07-2018 21:24Nee en ja. Ik zou me alles en meer voelen wat je beschrijft, maar wel minder erg dan nu. Want er zou 1 belangrijk deel minder zwaar wegen en dat is het gevoel dat ik voorgelogen ben. Het gevoel dat ik antennes heb die heel goed werkten, maar het als vals alarm afdeed, omdat mijn man dat immers tegen me zei. En als mijn man het dan ook nog uit zichzelf tegen me had gezegd, in plaats van nadat ik meerdere sessies boze man over me heenkreeg, had ook iets gescheeld in mijn verwijt. In dit stadium vraag ik me af wat er was gebeurd als ik helemaal zelf niet had geeist op een verklaring voor zijn gedrag. Hoe lang was hij hier dan mee doorgegaan?
Dat stuk vertrouwen is verder kapot dan het had hoeven zijn. Want verliefd worden, dat kan. Helaas, maar ik hou het als mogelijk binnen een langdurige relatie. Maar zodra je merkt dat het verder gaat dan een crush en je zoekt steeds verder de nabijheid op van de ander, dan begin je excuses te verzinnen voor je gedrag (zoals mijn man deed) en dan weet je eigenlijk al dat je fout bezig bent.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 20 juli 2018 om 21:37
Iemand vroeg het:
collega is 1 jaar ouder dan ik. Getrouwd in een matig huwelijk (haar man weet namelijk niet of hij echt wel blij met haar is, hoe ironisch) met 2 jonge kinderen van 10 en 8 jaar.
Misschien een gekke vraag, maar wat vinden jullie dat ik zou mogen verwachten van mijn man op gebied van werk en prive?
Ik heb hem gezegd dat ik wil dat hij het app contact verbreekt en dat hij tegen de collega (die ik ook ken en hoe ironisch gisteren nog gezien heb) zegt dat ik op de hoogte ben. Het allerliefst heb ik dat hij een andere baan zoekt, maar dat is waarschijnlijk niet realistisch. Zou het raar zijn als ik van hem het eerste half jaar zou vragen om vaker thuis te werken (dan ben ik zelf aan het werk, maar dan weet ik iig dat er minder of geen gezellige onderonsjes kunnen ontstaan) of zijn buro op een andere plek te zetten? Of moet ik dit loslaten en hem hierop gewoon vertrouwen dat hij nu serieus voelt hoe geschrokken ik eigenlijk ben van dit alles en dat dit geen kattenpis is?
Zou ik mogen controleren of hij inderdaad het contact verbroken heeft? Of moet ik wederom loslaten en vertrouwen? Liefde kun je toch niet afdwingen immers. En vinden jullie dat ik van hem kan verwachten dat hij gaat praten met een psycholoog oid? Omdat ik namelijk het idee heb dat hij al langer niet goed in zijn vel zit en dit blijkbaar niet zelf opgelost krijgt. Ik wil namelijk niet op mijn tenen hoeven lopen om het gezellig te hebben tussen ons. En hoe lang zouden jullie hem geven om duidelijkheid te krijgen?
Als er nu namelijk 1 ding is wat me ontzettend tegen staat, is lichamelijk contact. Hij wil me knuffelen en troosten, omdat hij me zielig vindt. Maar ik wil hem helemaal niet eens bij me in de buurt hebben. Laat staan in 1 bed slapen. Ik zit dus al boven op mijn werkkamer annex logeerkamer (is een beetje mijn eigen plekje, dus verder wel confortabel en fijne plek). Maar ik zal toch weer naar beneden moeten en zeker nu we allebei vakantie hebben zijn we dus thuis. Maar ik weet NU niet eens wat ik MORGEN wil...
collega is 1 jaar ouder dan ik. Getrouwd in een matig huwelijk (haar man weet namelijk niet of hij echt wel blij met haar is, hoe ironisch) met 2 jonge kinderen van 10 en 8 jaar.
Misschien een gekke vraag, maar wat vinden jullie dat ik zou mogen verwachten van mijn man op gebied van werk en prive?
Ik heb hem gezegd dat ik wil dat hij het app contact verbreekt en dat hij tegen de collega (die ik ook ken en hoe ironisch gisteren nog gezien heb) zegt dat ik op de hoogte ben. Het allerliefst heb ik dat hij een andere baan zoekt, maar dat is waarschijnlijk niet realistisch. Zou het raar zijn als ik van hem het eerste half jaar zou vragen om vaker thuis te werken (dan ben ik zelf aan het werk, maar dan weet ik iig dat er minder of geen gezellige onderonsjes kunnen ontstaan) of zijn buro op een andere plek te zetten? Of moet ik dit loslaten en hem hierop gewoon vertrouwen dat hij nu serieus voelt hoe geschrokken ik eigenlijk ben van dit alles en dat dit geen kattenpis is?
Zou ik mogen controleren of hij inderdaad het contact verbroken heeft? Of moet ik wederom loslaten en vertrouwen? Liefde kun je toch niet afdwingen immers. En vinden jullie dat ik van hem kan verwachten dat hij gaat praten met een psycholoog oid? Omdat ik namelijk het idee heb dat hij al langer niet goed in zijn vel zit en dit blijkbaar niet zelf opgelost krijgt. Ik wil namelijk niet op mijn tenen hoeven lopen om het gezellig te hebben tussen ons. En hoe lang zouden jullie hem geven om duidelijkheid te krijgen?
Als er nu namelijk 1 ding is wat me ontzettend tegen staat, is lichamelijk contact. Hij wil me knuffelen en troosten, omdat hij me zielig vindt. Maar ik wil hem helemaal niet eens bij me in de buurt hebben. Laat staan in 1 bed slapen. Ik zit dus al boven op mijn werkkamer annex logeerkamer (is een beetje mijn eigen plekje, dus verder wel confortabel en fijne plek). Maar ik zal toch weer naar beneden moeten en zeker nu we allebei vakantie hebben zijn we dus thuis. Maar ik weet NU niet eens wat ik MORGEN wil...
vrijdag 20 juli 2018 om 21:38
Dus je hebt de appjes niet mogen lezen?
Dat in combinatie met dat hij geen erectie van je krijgt maar er lichamelijks niks voor is gevonden zou bij mij toch alarmbellen laten rinkelen.
En collega haar relatie gaat ook slecht... Ze werken in een klein team en zijn vaak samen op pad. Tsja....
Is hij ook veel weg voor zijn werk, overwerken, zakenreis?
Dat in combinatie met dat hij geen erectie van je krijgt maar er lichamelijks niks voor is gevonden zou bij mij toch alarmbellen laten rinkelen.
En collega haar relatie gaat ook slecht... Ze werken in een klein team en zijn vaak samen op pad. Tsja....
Is hij ook veel weg voor zijn werk, overwerken, zakenreis?
Levensgenieter 
vrijdag 20 juli 2018 om 21:39
Heb je nadat hij eerlijk werd zijn appjes wel gelezen of moet je hem nu dankbaar zijn voor zijn eerlijkheid en daarop vertrouwen omdat je dat altijd hebt kunnen doen?
Het klinkt alsof hij zichzelf erg zielig vindt en heel handig weg probeert te draaien van wat hij gedaan heeft. Geen applaus hier voor niet vreemdgaan (ik ben zo'n persoon die dat eigenlijk vanzelfsprekend vindt), maar afkeer van zijn leugens en zijn willens en wetens jou op een twijfelend en verkeerd spoor zetten.
De nare rancuneuze heks in mij zou tegen hem zeggen "een man moet wel een gouden pik hebben om zoiets te willen accepteren".
Het klinkt alsof hij zichzelf erg zielig vindt en heel handig weg probeert te draaien van wat hij gedaan heeft. Geen applaus hier voor niet vreemdgaan (ik ben zo'n persoon die dat eigenlijk vanzelfsprekend vindt), maar afkeer van zijn leugens en zijn willens en wetens jou op een twijfelend en verkeerd spoor zetten.
De nare rancuneuze heks in mij zou tegen hem zeggen "een man moet wel een gouden pik hebben om zoiets te willen accepteren".
feow wijzigde dit bericht op 20-07-2018 21:46
0.08% gewijzigd
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
vrijdag 20 juli 2018 om 21:44
Hoezo kan hij geen ander werk zoeken?
Dat zou voor mij 1 van de hoofdvoorwaarden zijn om mijn relatie nog iets van kans te geven.
Als hij dat "niet kan" (niet wil) dan stopt het gewoon.
Elke dag die andere zien, elke dag contact, ... nee, dank je.
Ze hebben allebei duidelijk hun gevoelens uitgesproken ... Dat stopt niet ineens en dan zet je dus letterlijk de kat bij de melk.
Dat zou voor mij 1 van de hoofdvoorwaarden zijn om mijn relatie nog iets van kans te geven.
Als hij dat "niet kan" (niet wil) dan stopt het gewoon.
Elke dag die andere zien, elke dag contact, ... nee, dank je.
Ze hebben allebei duidelijk hun gevoelens uitgesproken ... Dat stopt niet ineens en dan zet je dus letterlijk de kat bij de melk.
anoniem_351483 wijzigde dit bericht op 20-07-2018 21:45
20.70% gewijzigd
vrijdag 20 juli 2018 om 21:45
Ik zou morgen doen waar jij je morgen het beste bij voelt. Ook als allebei klote voelt, dan maar wat je het minst klote lijkt.diyer schreef: ↑20-07-2018 21:37Iemand vroeg het:
collega is 1 jaar ouder dan ik. Getrouwd in een matig huwelijk (haar man weet namelijk niet of hij echt wel blij met haar is, hoe ironisch) met 2 jonge kinderen van 10 en 8 jaar.
Misschien een gekke vraag, maar wat vinden jullie dat ik zou mogen verwachten van mijn man op gebied van werk en prive?
Ik heb hem gezegd dat ik wil dat hij het app contact verbreekt en dat hij tegen de collega (die ik ook ken en hoe ironisch gisteren nog gezien heb) zegt dat ik op de hoogte ben. Het allerliefst heb ik dat hij een andere baan zoekt, maar dat is waarschijnlijk niet realistisch. Zou het raar zijn als ik van hem het eerste half jaar zou vragen om vaker thuis te werken (dan ben ik zelf aan het werk, maar dan weet ik iig dat er minder of geen gezellige onderonsjes kunnen ontstaan) of zijn buro op een andere plek te zetten? Of moet ik dit loslaten en hem hierop gewoon vertrouwen dat hij nu serieus voelt hoe geschrokken ik eigenlijk ben van dit alles en dat dit geen kattenpis is?
Zou ik mogen controleren of hij inderdaad het contact verbroken heeft? Of moet ik wederom loslaten en vertrouwen? Liefde kun je toch niet afdwingen immers. En vinden jullie dat ik van hem kan verwachten dat hij gaat praten met een psycholoog oid? Omdat ik namelijk het idee heb dat hij al langer niet goed in zijn vel zit en dit blijkbaar niet zelf opgelost krijgt. Ik wil namelijk niet op mijn tenen hoeven lopen om het gezellig te hebben tussen ons. En hoe lang zouden jullie hem geven om duidelijkheid te krijgen?
Als er nu namelijk 1 ding is wat me ontzettend tegen staat, is lichamelijk contact. Hij wil me knuffelen en troosten, omdat hij me zielig vindt. Maar ik wil hem helemaal niet eens bij me in de buurt hebben. Laat staan in 1 bed slapen. Ik zit dus al boven op mijn werkkamer annex logeerkamer (is een beetje mijn eigen plekje, dus verder wel confortabel en fijne plek). Maar ik zal toch weer naar beneden moeten en zeker nu we allebei vakantie hebben zijn we dus thuis. Maar ik weet NU niet eens wat ik MORGEN wil...
Mits financieel haalbaar zou het mij niet eens onredelijk lijken als je zou eisen dat hij zijn baan opgeeft als jij het een kans wil geven maar het niet kan als er contact tussen hen blijft.
En als hij je wil troosten en jij niet aangeraakt kan worden kan je prima zeggen dat jij geen behoefte aan hem hebt. Heeft hij immers ook zo lang gedaan, even heel hard gezegd, en dan ook nog eens zonder reden, en dat laatste heb jij nu absoluut en hij heeft dat allemaal maar te slikken wat mij betreft.
vrijdag 20 juli 2018 om 21:46
klopt
Is hij ook veel weg voor zijn werk, overwerken, zakenreis?
nee.
Maar ik snap nu pas (jezus, de puzzelstukjes vallen hier echt ter plekke in elkaar, terwijl ik zit te forummen) dat hij er nogal een milde mening op nahield over zijn baas die verliefd is geworden op een andere veel jongere vrouw en bij zijn eigen vrouw en kind is weggegaan.
Vroeger (lees 10 jaar geleden) zou hij daar principieel een hele sterke mening over gehad hebben en ik vond zijn mening nu zo anders, zo vreemd. Heb hem zelfs nog gevraagd of dat kwam, omdat hij zelf niet meer wist hoe en wat met onze relatie. Ik werd gewoon letterlijk onzeker van deze man die ik niet kende en nooit eerder zo over relaties had horen praten. Want zo stellig als mijn man is over meningen, zo zie je ze niet vaak...
Maar neeeeee, tuurlijk niet, dat was gewoon voorschrijdend inzicht wat je krijgt als je ouder wordt. Mijn god, hoe blind kan ik zijn zeg
anoniem_354676 wijzigde dit bericht op 20-07-2018 21:54
11.53% gewijzigd
vrijdag 20 juli 2018 om 21:47
Die is heel mooi gevonden.feow schreef: ↑20-07-2018 21:39Heb je nadat hij eerlijk werd zijn appjes wel gelezen of moet je hem nu dankbaar zijn voor zijn eerlijkheid en daarop vertrouwen omdat je dat altijd hebt kunnen doen?
Het klinkt alsof hij zichzelf erg zielig vindt en heel handig weg probeert te draaien van wat hij gedaan heeft. Geen applaus hier voor niet vreemdgaan (ik ben zo'n persoon die dat eigenlijk vanzelfsprekend vind), maar afkeer van zijn leugens en zijn willens en wetens jou op een twijfelend en verkeerd spoor zetten.
De nare rancuneuze heks in mij zou tegen hem zeggen "een man moet wel een gouden pik hebben om zoiets te willen accepteren".
vrijdag 20 juli 2018 om 21:47
diyer schreef: ↑20-07-2018 21:37Iemand vroeg het:
collega is 1 jaar ouder dan ik. Getrouwd in een matig huwelijk (haar man weet namelijk niet of hij echt wel blij met haar is, hoe ironisch) met 2 jonge kinderen van 10 en 8 jaar.
Misschien een gekke vraag, maar wat vinden jullie dat ik zou mogen verwachten van mijn man op gebied van werk en prive?
Ik heb hem gezegd dat ik wil dat hij het app contact verbreekt en dat hij tegen de collega (die ik ook ken en hoe ironisch gisteren nog gezien heb) zegt dat ik op de hoogte ben. Het allerliefst heb ik dat hij een andere baan zoekt, maar dat is waarschijnlijk niet realistisch. Zou het raar zijn als ik van hem het eerste half jaar zou vragen om vaker thuis te werken (dan ben ik zelf aan het werk, maar dan weet ik iig dat er minder of geen gezellige onderonsjes kunnen ontstaan) of zijn buro op een andere plek te zetten? Of moet ik dit loslaten en hem hierop gewoon vertrouwen dat hij nu serieus voelt hoe geschrokken ik eigenlijk ben van dit alles en dat dit geen kattenpis is?
Zou ik mogen controleren of hij inderdaad het contact verbroken heeft? Of moet ik wederom loslaten en vertrouwen? Liefde kun je toch niet afdwingen immers. En vinden jullie dat ik van hem kan verwachten dat hij gaat praten met een psycholoog oid? Omdat ik namelijk het idee heb dat hij al langer niet goed in zijn vel zit en dit blijkbaar niet zelf opgelost krijgt. Ik wil namelijk niet op mijn tenen hoeven lopen om het gezellig te hebben tussen ons. En hoe lang zouden jullie hem geven om duidelijkheid te krijgen?
Als er nu namelijk 1 ding is wat me ontzettend tegen staat, is lichamelijk contact. Hij wil me knuffelen en troosten, omdat hij me zielig vindt. Maar ik wil hem helemaal niet eens bij me in de buurt hebben. Laat staan in 1 bed slapen. Ik zit dus al boven op mijn werkkamer annex logeerkamer (is een beetje mijn eigen plekje, dus verder wel confortabel en fijne plek). Maar ik zal toch weer naar beneden moeten en zeker nu we allebei vakantie hebben zijn we dus thuis. Maar ik weet NU niet eens wat ik MORGEN wil...
Weet je, ik vind het allemaal niet onredelijk wat je vraagt maar waarom zou je het willen? De Bottom line is dat als hij jou wil houden, hij degene moet zijn die zijn best doet en jouw vertrouwen terug wint. Dat hoef jij niet te gaan voorkauwen, ben je mal, hij is toch geen debiel? Hij kan heus zelf wel bedenken (maar dat kon hij 2 jaar geleden ook al, en deed het niet...) dat als hij zijn huwelijk wil redden hij leuke dingen met jou moet doen in plaats van te zitten appen met haar.
Het is geen rocket science, hoor.
Am Yisrael Chai!
vrijdag 20 juli 2018 om 22:02
En dan wordt hij heel boos.
En dan heel blij, en hij koopt een motor.
En dan komt hij op zijn knieën smekend terug.
En dan is het nog maar de vraag of jij hem nog terug wilt.
TO: recht je rug. Jij bent leuk. Hij niet, hij heeft een probleem. En dat probleem is niet zijn collega, maar hijzelf.
Ik zou haar ook niet zo belangrijk maken dat je contact op het werk gaat verbieden. Dan behandel je haar als de magische haast onweerstaanbare verleiding. Laat die magie maar verdwijnen doordat hij het te druk heeft met het goedmaken met jou en met zichzelf.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
vrijdag 20 juli 2018 om 22:13
Ik zou om weer vertrouwen te krijgen in het samen aan de relatie werken alle kaarten op tafel gooien. Dus haar man ook inlichten, zodat deze mevrouw in ieder geval nu stopt met van twee walletjes te eten. Ik geloof er namelijk niks van dat zij afwachtend is of haar man verder wil met haar, want dan had ze al veel verder gegaan met jou man. Hij staat er namelijk volledig voor open en wacht alleen nog op een sein van haar. Als hij jullie vrienden al informeert, niet over de toekomst wil praten met jou en sex elders heeft of in anders al tijden droog staat dan is het einde zoek. En hoe respectloos is dit niet naar jou? Alsof je nu nog lekker op visite zit bij vrienden die nog eerder wisten wat er bij man speelde dan jijzelf.
Hij heeft de relatie bewust om zeep geholpen door je eerst keihard voor te liegen terwijl hij een emotionele relatie aanging met zijn collega, en nu hoopt hij dat jij er een punt achter zet zodat die dame hopelijk voor hem kiest en haar man verlaat.
Hij heeft de relatie bewust om zeep geholpen door je eerst keihard voor te liegen terwijl hij een emotionele relatie aanging met zijn collega, en nu hoopt hij dat jij er een punt achter zet zodat die dame hopelijk voor hem kiest en haar man verlaat.
vrijdag 20 juli 2018 om 22:32
Goed gezegd.Het-groepje schreef: ↑20-07-2018 19:57Ach diyer.
Ik ben denk ik wat hard maar ik zou de volledige last van dit gedoe zoveel mogelijk bij hem neerleggen.
Hij is niet zuinig op je en denkt dat hij maar tegen je kan uitvallen en nu dit weer.
Hij zou wat mij betreft ergens kunnen gaan logeren per direct, en pas terugkomen als hij voor de volle 100% voor mij kiest en zijn fatsoen weer heeft gevonden.
No way dat ik weken in stress met zo'n lambal om me heen zou doorbrengen.
Nee hoor, in mijn eentje stress zat dus wegwezen.
Weet je wat het is?
Hij heeft nu en het comfort van een mooie relatie en wat jullie hebben opgebouwd en denkt vanuit daar.
Nee.
Hij heeft iets stukgemaakt, zijn comfort zou wat mij betreft weg zijn en mocht ik er nog zin in hebben dan zou hij erg zijn best mogen doen.
Maargoed, dat is tegenwoordig niet meer modern of verstandig maar ik zou hier niet zomaar mee kunnen leven.
Ik zou hem zelf een tijdje ergens laten 'verzuren'.
Misselijk om dit op TO af te schuiven omdat hij zelf issues heeft.
vrijdag 20 juli 2018 om 22:41
Dat hij zijn hart lucht of om raad vraagt bij zijn vrienden vind ik niet heel gek, eigenlijk.PotjePindakaas schreef: ↑20-07-2018 22:13Ik zou om weer vertrouwen te krijgen in het samen aan de relatie werken alle kaarten op tafel gooien. Dus haar man ook inlichten, zodat deze mevrouw in ieder geval nu stopt met van twee walletjes te eten. Ik geloof er namelijk niks van dat zij afwachtend is of haar man verder wil met haar, want dan had ze al veel verder gegaan met jou man. Hij staat er namelijk volledig voor open en wacht alleen nog op een sein van haar. Als hij jullie vrienden al informeert, niet over de toekomst wil praten met jou en sex elders heeft of in anders al tijden droog staat dan is het einde zoek. En hoe respectloos is dit niet naar jou? Alsof je nu nog lekker op visite zit bij vrienden die nog eerder wisten wat er bij man speelde dan jijzelf.
Hij heeft de relatie bewust om zeep geholpen door je eerst keihard voor te liegen terwijl hij een emotionele relatie aanging met zijn collega, en nu hoopt hij dat jij er een punt achter zet zodat die dame hopelijk voor hem kiest en haar man verlaat.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 20 juli 2018 om 22:45
Ik vind het apart dat hij er met vrienden over heeft gesproken. Waarom? Het lijkt me dat je niet trots bent wanneer je binnen je huwelijk verliefd wordt op een ander en daar lekker intiem mee zit te doen. Het lijkt voor mij een beetje alsof hij het pad al een beetje vrij probeerde te maken naar een ander leven. Net zoals hij niet met jou over de toekomst wil praten en daar zelfs geïrriteerd van raakt.
Ondertussen zit jij angstvallig te bedenken hoe jij hem bij je kunt houden. Therapie? Meer thuis werken? Niet meer met haar appen?
Hij moet zélf met al die dingen komen. Hij moet willen vechten voor jullie relatie, niet alleen met woorden, maar met daden. En jij moet stoppen met trekken aan een dood paard. Laat hij maar knokken voor jou. Wil hij dat niet? Dan weet je genoeg.
Mochten jullie verder met elkaar gaan, dan lijkt me zijn werksituatie onhoudbaar. Als hij nog een beetje gemotiveerd is om aan een relatie met jou te werken, gaat hij heel snel op zoek naar een andere baan. Ook hiervan mag je verwachten dat hij dat zelf bedenkt.
Ondertussen zit jij angstvallig te bedenken hoe jij hem bij je kunt houden. Therapie? Meer thuis werken? Niet meer met haar appen?
Hij moet zélf met al die dingen komen. Hij moet willen vechten voor jullie relatie, niet alleen met woorden, maar met daden. En jij moet stoppen met trekken aan een dood paard. Laat hij maar knokken voor jou. Wil hij dat niet? Dan weet je genoeg.
Mochten jullie verder met elkaar gaan, dan lijkt me zijn werksituatie onhoudbaar. Als hij nog een beetje gemotiveerd is om aan een relatie met jou te werken, gaat hij heel snel op zoek naar een andere baan. Ook hiervan mag je verwachten dat hij dat zelf bedenkt.
♥
vrijdag 20 juli 2018 om 22:48
Het zou hem inderdaad enorm sieren als hij dat soort dingen aandraagt.Jillian69 schreef: ↑20-07-2018 22:45Ik vind het apart dat hij er met vrienden over heeft gesproken. Waarom? Het lijkt me dat je niet trots bent wanneer je binnen je huwelijk verliefd wordt op een ander en daar lekker intiem mee zit te doen. Het lijkt voor mij een beetje alsof hij het pad al een beetje vrij probeerde te maken naar een ander leven.
Misschien om om raad te vragen, om te sparren ? Zoals heel veel mensen dat doen als ze een probleem hebben.
Net zoals hij niet met jou over de toekomst wil praten en daar zelfs geïrriteerd van raakt.
Ondertussen zit jij angstvallig te bedenken hoe jij hem bij je kunt houden. Therapie? Meer thuis werken? Niet meer met haar appen?
Hij moet zélf met al die dingen komen. Hij moet willen vechten voor jullie relatie, niet alleen met woorden, maar met daden. En jij moet stoppen met trekken aan een dood paard. Laat hij maar knokken voor jou. Wil hij dat niet? Dan weet je genoeg.
Mochten jullie verder met elkaar gaan, dan lijkt me zijn werksituatie onhoudbaar. Als hij nog een beetje gemotiveerd is om aan een relatie met jou te werken, gaat hij heel snel op zoek naar een andere baan. Ook hiervan mag je verwachten dat hij dat zelf bedenkt.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
