Relaties
alle pijlers
Moeite met exen van vriend
maandag 9 maart 2009 om 20:57
quote:Flits schreef op 09 maart 2009 @ 20:51:
Hallo allemaal,
Sinds een half jaar heb ik een hele lieve vriend. Ik zit alleen met een paar dingen waarvan ik gewoon niet meer weet hoe ik die uit mijn hoofd kan krijgen. Voor mij is hij mijn eerste vriend. Hij heeft voor mij een paar keer een vriendin gehad. Ik weet dat dat normaal is, alleen toch doet het mij pijn dat wat voor mij allemaal nieuw is, dat hij dat allemaal al eerder met anderen heeft gehad. Daar komt bij dat voor mij sex iets is wat meer betekent dan alleen dat, voor mij heeft het echt met liefde te maken en is het echt iets waarmee ik voor mijn gevoel een deel van mezelf geef en waarvan ik dan ook hoop dat dat met één iemand zal zijn (realiseer me echt wel dat dat anders kan lopen, hoop het alleen niet). En dat heeft hij dus al eerder gehad met anderen, ik weet dat dat tegenwoordig allemaal als normaal gezien wordt, maar het blijft mij pijn doen. Het lijkt mij zo mooi om elkaars enige te zijn. Misschien ouderwets (is trouwens niet vanwege geloof), maar zijn deze gevoelens nou zo vreemd? En belangrijker wat doe ik er aan?
Verder had één van zijn vriendinnen een vriend op dat moment. En dat blijft mij dwars zitten. Ik vind vreemdgaan dus absoluut niet kunnen en dat heeft hij dan wel niet zelf gedaan, maar hij heeft er wel aan meegewerkt en daarmee een ander (haar vriend) pijn gedaan. Bovendien begrijp ik niet hoe hij dat überhaupt heeft gekund, iets hebben met iemand waarvan je weet dat ze iemand bedriegt en bewust pijn doet. Hij vindt vreemdgaan ook niet kunnen, wat het voor mij nog onbegrijpelijker maakt. Hij zegt dat haar relatie niet goed liep en dat ze bij haar vriend weg zou en zich later weer bedacht heeft, maar dan denk ik ten eerste hoe heb je er in kunnen trappen (naar mijn idee is dat nl altijd het verhaal) en ten tweede ook al zou ze weg bij hem dan wacht je toch minstens tot het uit is. Dat was tijdens een bepaalde periode in zijn leven die belangrijk voor hem was en waar hij het nog vaak over heeft en elke keer kan ik dan alleen maar aan haar denken. Ik weet dat het tot zijn verleden hoort, maar kan het gewoon niet uit mijn hoofd zetten. Ik weet zelf ook niet precies wat het is, maar het blijft mij pijn doen. Naar mijn idee zou ik me enorm belazerd voelen (als mij zoiets was overkomen, wat ik me trouwens niet voor kan stellen) als iemand dan als je er wat mee begonnen bent toch weer terug gaat naar de vorige vriend zoals in dit geval. Ik kan me voorstellen dat het mijn vriend waarschijnlijk ook pijn gedaan heeft, maar hij zegt nu nog over haar 'we hadden het zo leuk samen'. En dat snap ik dan niet. Hoe kan je dat van zo iemand nog zeggen? Soms geeft me dat gewoon het gevoel dat hij eigenlijk nog steeds om haar geeft, terwijl ik echt wel weet dat hij van mij houdt. Wat kan ik hieraan doen? Ik hou echt van hem, maar dit doet mij op de een of andere manier zo'n verdriet en werpt een schaduw over alles aangezien ik er steeds weer aan moet denken. Herkent iemand iets van die gevoelens? Ik weet dat ik mij misschien in de ogen van sommigen aanstel, dat is echter niet wat ik wil horen, maar puur of er mensen zijn die het herkennen en of er mensen zijn die tips hebben hoe hier mee om te gaan.
Het is kiezen of delen. Of je leert zijn "verleden" te accepteren of je verbreekt de relatie. Zijn verleden gaat namelijk niet zomaar weg.
Waarom wil je trouwens niet horen dat je je aanstelt? Het zou wel eens heel verhelderend kunnen zijn om van anderen te horen dat het zonde is om op deze wijze een op zich prettige relatie te verpesten.
Hallo allemaal,
Sinds een half jaar heb ik een hele lieve vriend. Ik zit alleen met een paar dingen waarvan ik gewoon niet meer weet hoe ik die uit mijn hoofd kan krijgen. Voor mij is hij mijn eerste vriend. Hij heeft voor mij een paar keer een vriendin gehad. Ik weet dat dat normaal is, alleen toch doet het mij pijn dat wat voor mij allemaal nieuw is, dat hij dat allemaal al eerder met anderen heeft gehad. Daar komt bij dat voor mij sex iets is wat meer betekent dan alleen dat, voor mij heeft het echt met liefde te maken en is het echt iets waarmee ik voor mijn gevoel een deel van mezelf geef en waarvan ik dan ook hoop dat dat met één iemand zal zijn (realiseer me echt wel dat dat anders kan lopen, hoop het alleen niet). En dat heeft hij dus al eerder gehad met anderen, ik weet dat dat tegenwoordig allemaal als normaal gezien wordt, maar het blijft mij pijn doen. Het lijkt mij zo mooi om elkaars enige te zijn. Misschien ouderwets (is trouwens niet vanwege geloof), maar zijn deze gevoelens nou zo vreemd? En belangrijker wat doe ik er aan?
Verder had één van zijn vriendinnen een vriend op dat moment. En dat blijft mij dwars zitten. Ik vind vreemdgaan dus absoluut niet kunnen en dat heeft hij dan wel niet zelf gedaan, maar hij heeft er wel aan meegewerkt en daarmee een ander (haar vriend) pijn gedaan. Bovendien begrijp ik niet hoe hij dat überhaupt heeft gekund, iets hebben met iemand waarvan je weet dat ze iemand bedriegt en bewust pijn doet. Hij vindt vreemdgaan ook niet kunnen, wat het voor mij nog onbegrijpelijker maakt. Hij zegt dat haar relatie niet goed liep en dat ze bij haar vriend weg zou en zich later weer bedacht heeft, maar dan denk ik ten eerste hoe heb je er in kunnen trappen (naar mijn idee is dat nl altijd het verhaal) en ten tweede ook al zou ze weg bij hem dan wacht je toch minstens tot het uit is. Dat was tijdens een bepaalde periode in zijn leven die belangrijk voor hem was en waar hij het nog vaak over heeft en elke keer kan ik dan alleen maar aan haar denken. Ik weet dat het tot zijn verleden hoort, maar kan het gewoon niet uit mijn hoofd zetten. Ik weet zelf ook niet precies wat het is, maar het blijft mij pijn doen. Naar mijn idee zou ik me enorm belazerd voelen (als mij zoiets was overkomen, wat ik me trouwens niet voor kan stellen) als iemand dan als je er wat mee begonnen bent toch weer terug gaat naar de vorige vriend zoals in dit geval. Ik kan me voorstellen dat het mijn vriend waarschijnlijk ook pijn gedaan heeft, maar hij zegt nu nog over haar 'we hadden het zo leuk samen'. En dat snap ik dan niet. Hoe kan je dat van zo iemand nog zeggen? Soms geeft me dat gewoon het gevoel dat hij eigenlijk nog steeds om haar geeft, terwijl ik echt wel weet dat hij van mij houdt. Wat kan ik hieraan doen? Ik hou echt van hem, maar dit doet mij op de een of andere manier zo'n verdriet en werpt een schaduw over alles aangezien ik er steeds weer aan moet denken. Herkent iemand iets van die gevoelens? Ik weet dat ik mij misschien in de ogen van sommigen aanstel, dat is echter niet wat ik wil horen, maar puur of er mensen zijn die het herkennen en of er mensen zijn die tips hebben hoe hier mee om te gaan.
Het is kiezen of delen. Of je leert zijn "verleden" te accepteren of je verbreekt de relatie. Zijn verleden gaat namelijk niet zomaar weg.
Waarom wil je trouwens niet horen dat je je aanstelt? Het zou wel eens heel verhelderend kunnen zijn om van anderen te horen dat het zonde is om op deze wijze een op zich prettige relatie te verpesten.
maandag 9 maart 2009 om 21:00
Weet je meis, je hebt twee keuzes. Of op zoek gaan naar een maagd, of accepteren dat je vriend al (een bescheiden zo te horen) een verleden heeft.
Het komt mij stabiel over als iemand met goed gevoel terug kijkt op een ex (overmatig verliefd gedrag en niet los kunnen laten uiteraard niet, maar daarvan is hier toch geen sprake?) Dat getuigt van een man die relaties serieus neemt en respect heeft voor de vrouwen waar hij mee is geweest.
Een man die negatief is over zijn exen op overdreven mate is oppassen geblazen.
Je laat het zelf een schaduw werpen. Dat je niet zijn eerste bent, betekent niet dat je niet speciaal bent.
Het komt mij stabiel over als iemand met goed gevoel terug kijkt op een ex (overmatig verliefd gedrag en niet los kunnen laten uiteraard niet, maar daarvan is hier toch geen sprake?) Dat getuigt van een man die relaties serieus neemt en respect heeft voor de vrouwen waar hij mee is geweest.
Een man die negatief is over zijn exen op overdreven mate is oppassen geblazen.
Je laat het zelf een schaduw werpen. Dat je niet zijn eerste bent, betekent niet dat je niet speciaal bent.
maandag 9 maart 2009 om 21:00
Ik herken het niet. Als mijn vriend positief over exen spreekt vind ik dat juist voor hem spreken. Dat hij niet meteen een heel persoon afkraakt omdat het tussen hun niet werkte, dat die ander dan niet ineens een gruwel is ofzo. En natuurlijk waren ze leuk, anders was hij nooit voor ze gevallen.
Ik denk dat het meeste zich in jouw hoofd afspeelt en dat je dat iedere keer ook zelf moet stoppen (die gedachten). Hij kan dat niet voor je doen.
Je weet dat hij om je geeft, dat merk je zeg je. Wat is het probleem dan. Als hij bij een ander had willen zijn was hij niet bij jou hoor. Maak dus van jouw probleem niet zijn probleem. Zet het van je af. Je zult vast een manier vinden om hiermee om te gaan.
Ik denk dat het meeste zich in jouw hoofd afspeelt en dat je dat iedere keer ook zelf moet stoppen (die gedachten). Hij kan dat niet voor je doen.
Je weet dat hij om je geeft, dat merk je zeg je. Wat is het probleem dan. Als hij bij een ander had willen zijn was hij niet bij jou hoor. Maak dus van jouw probleem niet zijn probleem. Zet het van je af. Je zult vast een manier vinden om hiermee om te gaan.
maandag 9 maart 2009 om 21:03
maandag 9 maart 2009 om 21:04
Hoe oud zijn jullie eigenlijk?
Het is hoe dan ook normaal dat iedereen zijn eigen "rugzakje" meedraagt met verleden.
Dat dat niet altijd even leuke dingen zijn voor jou die in dat rugzakje zitten, okee.
Maar het rugzakje hoort bij hem en dat heb je te accepteren.
Zolang je geen reden hebt om hem te wantrouwen moet je van elkaar genieten. Je hebt er nl niks aan om je boos te maken om dingen die je niet kunt veranderen.
Zonde van de tijd, zeker wanneer jullie het verder leuk hebben samen.
Praat erover met hem, wie weet hoe fijn hij jou gerust kan stellen.
Het is hoe dan ook normaal dat iedereen zijn eigen "rugzakje" meedraagt met verleden.
Dat dat niet altijd even leuke dingen zijn voor jou die in dat rugzakje zitten, okee.
Maar het rugzakje hoort bij hem en dat heb je te accepteren.
Zolang je geen reden hebt om hem te wantrouwen moet je van elkaar genieten. Je hebt er nl niks aan om je boos te maken om dingen die je niet kunt veranderen.
Zonde van de tijd, zeker wanneer jullie het verder leuk hebben samen.
Praat erover met hem, wie weet hoe fijn hij jou gerust kan stellen.
Ja, dat vind ik echt.
maandag 9 maart 2009 om 21:17
misschien hebben jullie teveel erover gepraat, Hij is heel eerlijk geweest. dit is wie hij is, dit is zijn verleden, daar moet je mee leren leven, en het is toch mooi dat hij een goed gevoel heeft over zijn exen?
ik zou als ik jou was, niet teveel details willen weten, want jij bent er nog niet aan toe....kijk naar wat jullie samen hebben nu.
ik zou als ik jou was, niet teveel details willen weten, want jij bent er nog niet aan toe....kijk naar wat jullie samen hebben nu.
maandag 9 maart 2009 om 21:38
Get over it. Serieus. Hij heeft een verleden, daar kan hij en jij niets aan veranderen. Je kunt wel je houding ten opzichte van dat verleden veranderen. Anders loop je het risico dat hij er snel genoeg van krijgt. Het is niet fijn of leuk om je voor je verleden steeds te moeten verontschuldigen tegen iemand die er niets mee te maken had of heeft.
maandag 9 maart 2009 om 21:42
maandag 9 maart 2009 om 21:57
quote:FluffyC schreef op 09 maart 2009 @ 21:38:
Get over it. Serieus. Hij heeft een verleden, daar kan hij en jij niets aan veranderen. Je kunt wel je houding ten opzichte van dat verleden veranderen. Anders loop je het risico dat hij er snel genoeg van krijgt. Het is niet fijn of leuk om je voor je verleden steeds te moeten verontschuldigen tegen iemand die er niets mee te maken had of heeft.
Heb je het bericht van TO niet goed gelezen ofzo? Ze schrijft toch ook dat ze beseft dat hij een geschiedenis heeft en ze vraagt toch ook om tips/adviezen om haar houding ten opzichte van dat verleden te veranderen!
TO, misschien moet je proberen om jezelf ertoe te dwingen het er iig niet meer met je vriend over te hebben, als je de neiging voelt bedenk dan dat het erover hebben niets aan jouw gevoel zal veranderen, het zal dan alleen maar blijven leven in je hoofd. En mischien kan je proberen of het je lukt om zodra de gedachten eraan bij je opkomen 'stop' tegen jezelf te zeggen en je vervolgens te concentreren op realistische gedachten (het is normaal dat hij een verleden heeft én dat hij gek op andere vrouwen is geweest; dat neemt niet weg dat zijn gevoel voor mij niet echt of whatever zou zijn; zijn gevoelens voor mij blijken uit......enz).
Verder vind ik je geen aansteller of wat dan ook hoor, je hebt nu eenmaal die gevoelens (was ik maar de enige), je zult echt niet de enige zijn en het is je eerste relatie, dus alles/dit soort gevoelens is wellicht ook nieuw voor je. Maar idd is het denk ik wel verstandig voor jezelf en jullie relatie om die gedachten een halt toe te roepen. Kop op, je kan het, geloof in jezelf!
Get over it. Serieus. Hij heeft een verleden, daar kan hij en jij niets aan veranderen. Je kunt wel je houding ten opzichte van dat verleden veranderen. Anders loop je het risico dat hij er snel genoeg van krijgt. Het is niet fijn of leuk om je voor je verleden steeds te moeten verontschuldigen tegen iemand die er niets mee te maken had of heeft.
Heb je het bericht van TO niet goed gelezen ofzo? Ze schrijft toch ook dat ze beseft dat hij een geschiedenis heeft en ze vraagt toch ook om tips/adviezen om haar houding ten opzichte van dat verleden te veranderen!
TO, misschien moet je proberen om jezelf ertoe te dwingen het er iig niet meer met je vriend over te hebben, als je de neiging voelt bedenk dan dat het erover hebben niets aan jouw gevoel zal veranderen, het zal dan alleen maar blijven leven in je hoofd. En mischien kan je proberen of het je lukt om zodra de gedachten eraan bij je opkomen 'stop' tegen jezelf te zeggen en je vervolgens te concentreren op realistische gedachten (het is normaal dat hij een verleden heeft én dat hij gek op andere vrouwen is geweest; dat neemt niet weg dat zijn gevoel voor mij niet echt of whatever zou zijn; zijn gevoelens voor mij blijken uit......enz).
Verder vind ik je geen aansteller of wat dan ook hoor, je hebt nu eenmaal die gevoelens (was ik maar de enige), je zult echt niet de enige zijn en het is je eerste relatie, dus alles/dit soort gevoelens is wellicht ook nieuw voor je. Maar idd is het denk ik wel verstandig voor jezelf en jullie relatie om die gedachten een halt toe te roepen. Kop op, je kan het, geloof in jezelf!
maandag 9 maart 2009 om 22:03
Wees blij dat jij niet zijn eerste bent, er zitten namelijk ook voordelen aan. Natuurlijk is het een raar gevoel dat hij jouw eerste en echte liefde is, en dat hij dat ook eens met iemand anders had. Maar een man die al eerder relaties heeft gehad weet ook beter hoe het werkt in een relatie en ik ben persoonlijk van mening dat jouw relatie met hem dan meer kans van slagen heeft (er was een keer zo'n viva-artikel over lang leve de ex, iets met dat zij hem heeft geleerd om z'n sokken in de was te doen ofzo, iig ik denk dat de ex van mijn vriend hem heeft geleerd hoe fout vreemdgaan is door hem keihard te dumpen waar hij best wel stuk van was achteraf). Hoe dan ook, wees blij dat je niet bij een onervaren kerel maar bij eentje die weet hoe hij een vrouw moet behandelen.
maandag 9 maart 2009 om 22:10
CharlotteC (cool, zijn we familie?) , ik heb het gelezen, maar er is niet veel wat TO of vriend eraan kan doen. Soms moet je gewoon iets uit je hoofd bannen. Get over it. Of als TO heel onzeker is, dan zal ze daar iets aan moeten doen.
anoniem_78251 wijzigde dit bericht op 09-03-2009 22:11
Reden: te weinig slaap, teveel toetsen...
Reden: te weinig slaap, teveel toetsen...
% gewijzigd
maandag 9 maart 2009 om 22:17
hoi TO,
ik lees jouw verhaal en ik hoor mijn huidige vriend. anders moet je mijn topic : tijdelijke break en dan weer opnieuw beginnen? erbij pakken, waarin ik mijn verhaal heb gedaan. lees je de andere kant van het verhaal...
mijn vriend denkt net als jij. en in ons geval heeft het de relatie bijna doen strandden. mijn verleden bleef hem pijn doen, het bleef hem dwars zitten en we bleven er maar over praten en ruzie krijgen. voor mij was het allemaal heel pijnlijk. het had nl niks met hem te maken, ik HAD niks met hem te maken en iedereen heeft zijn/haar baggage. op een gegeven moment werd ik en mijn gevoelens voor hem zo in twijfel getrokken door hem, dat ik het echt uit wilde maken.
het koste mij erg veel energie om mezelf voor te blijven houden dat ik niks verkeerd had gedaan en hem duidelijk te blijven maken hoe speciaal hij voor mij was (ondanks anderen!) dat het echt bijna klapte.
toen hebben we besloten dat we het er niet meer over zouden hebben, dat we voor elkaar gingen en hij dus koos voor mij, en dus mijn verleden en het op die manier probeerde te accepteren en vooruit te gaan.
echt meid, zet het van je af. jullie denken beiden anders, hebben andere ervaringen en sommige dingen krijg je niet op 1 lijn. dan kun je er dus voor kiezen om het je relatie te laten vergiftigen, of om elkaar te accepteren.want zolang jij dit niet kan accepteren, kies je niet 100% voor hem!
geniet van elkaar, richt je op de positieve dingen, probeer van elkaar te leren en laat je onzekerheid/jaloezie niet de overhand nemen en zo misschien wel een hele leuke, lieve, oprechte man verliezen.
ik lees jouw verhaal en ik hoor mijn huidige vriend. anders moet je mijn topic : tijdelijke break en dan weer opnieuw beginnen? erbij pakken, waarin ik mijn verhaal heb gedaan. lees je de andere kant van het verhaal...
mijn vriend denkt net als jij. en in ons geval heeft het de relatie bijna doen strandden. mijn verleden bleef hem pijn doen, het bleef hem dwars zitten en we bleven er maar over praten en ruzie krijgen. voor mij was het allemaal heel pijnlijk. het had nl niks met hem te maken, ik HAD niks met hem te maken en iedereen heeft zijn/haar baggage. op een gegeven moment werd ik en mijn gevoelens voor hem zo in twijfel getrokken door hem, dat ik het echt uit wilde maken.
het koste mij erg veel energie om mezelf voor te blijven houden dat ik niks verkeerd had gedaan en hem duidelijk te blijven maken hoe speciaal hij voor mij was (ondanks anderen!) dat het echt bijna klapte.
toen hebben we besloten dat we het er niet meer over zouden hebben, dat we voor elkaar gingen en hij dus koos voor mij, en dus mijn verleden en het op die manier probeerde te accepteren en vooruit te gaan.
echt meid, zet het van je af. jullie denken beiden anders, hebben andere ervaringen en sommige dingen krijg je niet op 1 lijn. dan kun je er dus voor kiezen om het je relatie te laten vergiftigen, of om elkaar te accepteren.want zolang jij dit niet kan accepteren, kies je niet 100% voor hem!
geniet van elkaar, richt je op de positieve dingen, probeer van elkaar te leren en laat je onzekerheid/jaloezie niet de overhand nemen en zo misschien wel een hele leuke, lieve, oprechte man verliezen.
maandag 9 maart 2009 om 22:42
quote:JC_79_ schreef op 09 maart 2009 @ 21:50:
Ik vind het juist wel fijn dat mijn vriend wat relaties heeft gehad. Hij zegt ook wel eens dat hij daardoor heel goed weet wat voor iemand hij wil en dat ik de juiste persoon voor hem ben. Door relaties leer je jezelf ook goed kennen.
helemaal mee eens.
je leert jezelf kennen, en daarnaast weet je ook dat iemand volwassen genoeg is om een relatie aan te kunnen/willen/durven.
iemand die 0 ervaring heeft, weet gewoon niet zo goed wat het allemaal inhoud. en als jij dan de eerste zou zijn bij wie die dat moet leren krijg je hele andere problemen.
probeer de positieve kant ervan te zien (zoals hierboven gezegd). dan kun je het misschien wat makkelijker aan.
en n ander punt. het zijn niet voor niks exen!
Ik vind het juist wel fijn dat mijn vriend wat relaties heeft gehad. Hij zegt ook wel eens dat hij daardoor heel goed weet wat voor iemand hij wil en dat ik de juiste persoon voor hem ben. Door relaties leer je jezelf ook goed kennen.
helemaal mee eens.
je leert jezelf kennen, en daarnaast weet je ook dat iemand volwassen genoeg is om een relatie aan te kunnen/willen/durven.
iemand die 0 ervaring heeft, weet gewoon niet zo goed wat het allemaal inhoud. en als jij dan de eerste zou zijn bij wie die dat moet leren krijg je hele andere problemen.
probeer de positieve kant ervan te zien (zoals hierboven gezegd). dan kun je het misschien wat makkelijker aan.
en n ander punt. het zijn niet voor niks exen!
maandag 9 maart 2009 om 22:47
Dank jullie wel voor jullie reacties. Zelf weet ik ook wel dat ik moet proberen het te accepteren, maar dat is nou juist wat ik zo moeilijk vind en ik wil het echt wel proberen. Zijn andere vriendinnen vind ik jammer, maar ik denk dat ik daar nog wel mee om kan gaan en ja ik zie de voordelen ook wel, alleen wegen die voor mij dan weer niet op tegen dit gevoel wat ik nu heb. Wat betreft dat hij positief over zijn vriendinnen spreekt, ja tuurlijk is dat goed. Tenminste met uitzondering van die ene die ik genoemd heb kan ik het begrijpen. Alleen van haar dus niet. In feite heeft ze hem in mijn ogen net zo hard belazerd door hem van alles wijs te maken. In mijn ogen zat hij net zo goed fout als zij door samen wat te beginnen. En dat is wat mij zo dwars zit, dat hij daar dan nu nog goed over kan spreken. Vinden jullie het dan wel zo normaal om met iemand iets te beginnen die al een vriend heeft? Ik snap gewoon niet dat je dan nog positief over iemand kan zijn.
En ja, zoals hierboven gezegd, het zijn niet voor niks exen. Alleen is hij niet degene die er een eind aan maakte, misschien dat dat het ook wel moeilijker maakt voor me.
En ja, zoals hierboven gezegd, het zijn niet voor niks exen. Alleen is hij niet degene die er een eind aan maakte, misschien dat dat het ook wel moeilijker maakt voor me.
maandag 9 maart 2009 om 22:54
Zoals je zelf al zegt, hij is net zo fout geweest als haar. Waarom zou hij dan niet goed over haar kunnen spreken? Ze heeft iets gedaan, samen met hem, wat niet door de beugel kan. Dat betekent niet dat ze dan meteen een verschrikkelijke heks is. Het is een persoon die een fout heeft gemaakt samen met je vriend. Niet meer en niet minder.
Voel jij je bedreigd door haar? Ben je bang, ook omdat hij niet degene is die het uit heeft gemaakt, zij je vriend weer terug wil en dat ze dat doet, ongeacht zijn relatie met jou en dat hij daar op ingaat omdat hij dat eerder heeft gedaan?
Voel jij je bedreigd door haar? Ben je bang, ook omdat hij niet degene is die het uit heeft gemaakt, zij je vriend weer terug wil en dat ze dat doet, ongeacht zijn relatie met jou en dat hij daar op ingaat omdat hij dat eerder heeft gedaan?
maandag 9 maart 2009 om 23:03
maandag 9 maart 2009 om 23:10
Soms doet men dingen die niet door de beugel kunnen. Hij heeft dat gedaan. Een mens is daartoe in staat. Ook jij hebt je schaduw kanten. Dat betekent niet dat hij het weer doet. Bovendien is hij nooit vreemdgegaan. Hij heeft er welliswaar aan meegewerkt, die relatie was niet zijn verantwoording. Nog niet correct, maar wel een verzachtende omstandigheid.
Behalve dat hij nog positief is over haar, heb je verder reden tot twijfel?
Behalve dat hij nog positief is over haar, heb je verder reden tot twijfel?
maandag 9 maart 2009 om 23:20
Nee, in feite heb ik daar geen reden voor, het is echt in mijn hoofd dat dat probleem speelt dat weet ik zelf ook wel, maar daar wordt het niet makkelijker door. Ik haal me idd in mijn hoofd dat ik haar er zo voor aan zie ineens te bedenken dat ze hem terug wil (dat ik er ben zal haar niks uitmaken) en hem zover te krijgen. Ze heeft hem immers eerder zover gekregen. En doordat hij nog dingen zegt als we hadden het leuk samen (wat er bij mij dan weer niet in gaat aangezien ik de hele tijd alleen maar zou vergaan van schuldgevoel, maar dat ben ik dan en blijkbaar is dat een vreemde gedachte) ga ik denken dat hij haar nog steeds leuk vindt.
Laatst was er iets waarin hij een bepaalde uitspraak over vreemdgaan deed, dat gaf mij meteen het gevoel dat hij haar alsnog zat te verdedigen. Later hadden we het er over en zei hij dat hij het niet zo bedoeld had en dat hij vreemdgaan idd niet vindt kunnen, maar dan ga ik wel weer twijfelen. Zo dacht hij er immers blijkbaar niet altijd over.
Laatst was er iets waarin hij een bepaalde uitspraak over vreemdgaan deed, dat gaf mij meteen het gevoel dat hij haar alsnog zat te verdedigen. Later hadden we het er over en zei hij dat hij het niet zo bedoeld had en dat hij vreemdgaan idd niet vindt kunnen, maar dan ga ik wel weer twijfelen. Zo dacht hij er immers blijkbaar niet altijd over.
maandag 9 maart 2009 om 23:21
Het is trouwens niet zo dat ik je niet geheel begrijp. Ik doe mijn naam ook eer aan, al zijn die gevoelens eeuwen geleden toen ik zelf nog jong en onschuldig was.
Maar ik wil je wel waarschuwen. Je staat vrij naief in het leven lijkt wel en ook onzeker en met verwachtingen van anderen om je gerust te stellen. Dit is een perfecte coctail om enorm gekwetst te raken en teleurgesteld te raken. Niet alleen in mannen, ook in mensen en in jezelf.
Probeer wat zekerder van jezelf te worden. Niet afhankelijk van hem, al gaat hij er vandoor met haar. Dat zou zeer doen, maar het mooie is, het leven gaat toch door. Er is maar 1 persoon waar jij het in je leven mee moet doen, en dat ben je zelf. Kan je maar beter de allerbeste vriendjes mee worden. Want alleen jij bent 100% verantwoordelijk voor je geluk. Als je dat gaat vinden, ga je stukje bij stukje steeds meer ontdekken dat je niet meer zo bang bent. Dat je nog oud met hem wil worden en dat het je streven is, maar als dat zijn streven niet meer is dat het je zal raken, maar niet meer overhoop zou halen.
Maar ik wil je wel waarschuwen. Je staat vrij naief in het leven lijkt wel en ook onzeker en met verwachtingen van anderen om je gerust te stellen. Dit is een perfecte coctail om enorm gekwetst te raken en teleurgesteld te raken. Niet alleen in mannen, ook in mensen en in jezelf.
Probeer wat zekerder van jezelf te worden. Niet afhankelijk van hem, al gaat hij er vandoor met haar. Dat zou zeer doen, maar het mooie is, het leven gaat toch door. Er is maar 1 persoon waar jij het in je leven mee moet doen, en dat ben je zelf. Kan je maar beter de allerbeste vriendjes mee worden. Want alleen jij bent 100% verantwoordelijk voor je geluk. Als je dat gaat vinden, ga je stukje bij stukje steeds meer ontdekken dat je niet meer zo bang bent. Dat je nog oud met hem wil worden en dat het je streven is, maar als dat zijn streven niet meer is dat het je zal raken, maar niet meer overhoop zou halen.
maandag 9 maart 2009 om 23:27
Dat het naief overkomt kan ik me ergens voorstellen en aan de andere kant ook weer niet. Ik denk dat het echt genoeg meevalt. Het verbaast me alleen wel eens dat blijkbaar iedereen het maar normaal vindt dat iedereen maar relaties aan gaat en weer verbreekt en met iedereen het bed in duikt. Dat moet iedereen wat mij betreft zelf weten, maar als er dan iemand is waarvoor het meer betekent is dat blijkbaar meteen raar. Net als dat het blijkbaar raar is dat ik het niet als normaal zie iets te beginnen met iemand die al een relatie heeft.
maandag 9 maart 2009 om 23:35
dat je het niet leuk vind dat hij met haar is gegaan snap ik. maar zie dat los van jou. definiëer zijn karakter niet met dat ene ding wat hij gedaan heeft, maar aan alle andere dingen die je aan hem ziet en zoals hij nu is, want mensen kunnen veranderen en anders naar dingen kijken. hij is gek op jou, nu op dit moment en daar kun je je het beste op richten. het verleden kun je nl niet veranderen.
echt, zoek alfeiding, schrijf het op en verscheur het weer. probeer het niet steeds ter sprake te brengen maar geef het een plek. dan pas kun je verder een fijne relatie opbouwen.
bij ons gaat het overigens goed. we geven elkaar de ruimte, en als we elkaar zien dan maken we ook echt tijd voor elkaar, doen leuke dingen en kijken niet teveel naar de toekomst. dat komt allemaal wel, en dat geeft een heel rustig gevoel. ik merk dat hij steeds minder piekert, van het leven geniet en ook zijn eigen dingen oppakt naast de leuke dingen die we samen hebben. we zijn door een flink dal gegaan maar alles is nu veel beter in balans gelukkig!
echt, zoek alfeiding, schrijf het op en verscheur het weer. probeer het niet steeds ter sprake te brengen maar geef het een plek. dan pas kun je verder een fijne relatie opbouwen.
bij ons gaat het overigens goed. we geven elkaar de ruimte, en als we elkaar zien dan maken we ook echt tijd voor elkaar, doen leuke dingen en kijken niet teveel naar de toekomst. dat komt allemaal wel, en dat geeft een heel rustig gevoel. ik merk dat hij steeds minder piekert, van het leven geniet en ook zijn eigen dingen oppakt naast de leuke dingen die we samen hebben. we zijn door een flink dal gegaan maar alles is nu veel beter in balans gelukkig!
