Relaties
alle pijlers
Wie snapt hier iets van??
dinsdag 24 februari 2009 om 23:14
... ik alleszins niks maar.
Dit is mijn verhaal. Ik ben een alleenstaande mama sinds 1 jaar en een beetje. Ongeveer een 10 maanden geleden is mijn beste vriend tevens collega, ook mijn seksvriendje geworden. Ik was op dat moment eigenlijk wel verliefd, maar dat ging over. Had vrij lange relatie achter de rug en dan beetje aandacht en zo, maar gevoel ging weg. Tijdens de zomer, weinig contact gehad met beste vriend, vakantie en ik die met mijn kindjes veel wegging en hij met vrienden. Dus ja, toen iemand leren kennen ,die geweldig was met mijn kindjes. Ja, beetje laten vangen en van het ene kwam het andere. Dus alles opgebiecht zoals het hoort aan mijn beste vriend en toen kwam het plots uit dat hij meer voelde voor mij. Dus na 2-3 weken met zomervriend gestopt, (klikte beter met mijn kinderen dan met mij.)
En toen kwam het besef er echt, ik voelde echt wel iets voor mijn beste vriend. Heb de kans gekregen om dit te vertellen aan hem, maar hij was kwaad. En ik kon niet bij hem terecht.
Door samen te moeten werken, stilaan terug contact gekregen en tegen eind oktober was alles beter dan ooit tevoren. Seks, knuffelen, elkaar sturen dat we elkaar misten. Maar echt spreken over al die gevoelens deden we geen van beiden.
Tegen nieuwjaar weer veel minder tijd voor elkaar, maar constant bellen en smsen en missen en noem maar op. Ik werkte in het weekend in horeca en dat vond hij niet leuk. dan stuurde hij berichten zoals "ik wil jou eigenlijk voor mij alleen". En hij was nooit gerust, altijd bang dat er iets zou gebeuren (was nogal vechtcafé). Dus om onder andere deze redenen gestopt met horeca.
Eind januari dan toch de knoop doorgehakt en gezegd van hoe zit het?? Zo kan dit niet blijven duren, dit ga ik niet nog een jaar volhouden. De reactie die ik kreeg was de volgende "kweet dat wel, maar ik ben niet klaar voor een relatie, snap da wel da ge iets wilt weten" en dat was het.
Diezelfde avond heeft zijn broer jammer genoeg een heel zwaar ongeval gehad (ligt reeds vier weken in coma). Dus logischerwijs weer zo goed als geen contact en kreeg tot vorige week bijna nie de kans om hem te steunen of zo, zelf op werk bijna geen woord tegen mij, maar tegen anderen wel. Weet ook dat dit het moment niet is om nu over "ons" verder te praten, maar weet mezelf geen raad. Soms hoop ik alles, soms niks.
Wie heeft raad , wie snapt dit, wie vind achter alles logica, ben ik gewoon een seksvriendin, ben ik meer???
Ik weet het niet meer...
Dit is mijn verhaal. Ik ben een alleenstaande mama sinds 1 jaar en een beetje. Ongeveer een 10 maanden geleden is mijn beste vriend tevens collega, ook mijn seksvriendje geworden. Ik was op dat moment eigenlijk wel verliefd, maar dat ging over. Had vrij lange relatie achter de rug en dan beetje aandacht en zo, maar gevoel ging weg. Tijdens de zomer, weinig contact gehad met beste vriend, vakantie en ik die met mijn kindjes veel wegging en hij met vrienden. Dus ja, toen iemand leren kennen ,die geweldig was met mijn kindjes. Ja, beetje laten vangen en van het ene kwam het andere. Dus alles opgebiecht zoals het hoort aan mijn beste vriend en toen kwam het plots uit dat hij meer voelde voor mij. Dus na 2-3 weken met zomervriend gestopt, (klikte beter met mijn kinderen dan met mij.)
En toen kwam het besef er echt, ik voelde echt wel iets voor mijn beste vriend. Heb de kans gekregen om dit te vertellen aan hem, maar hij was kwaad. En ik kon niet bij hem terecht.
Door samen te moeten werken, stilaan terug contact gekregen en tegen eind oktober was alles beter dan ooit tevoren. Seks, knuffelen, elkaar sturen dat we elkaar misten. Maar echt spreken over al die gevoelens deden we geen van beiden.
Tegen nieuwjaar weer veel minder tijd voor elkaar, maar constant bellen en smsen en missen en noem maar op. Ik werkte in het weekend in horeca en dat vond hij niet leuk. dan stuurde hij berichten zoals "ik wil jou eigenlijk voor mij alleen". En hij was nooit gerust, altijd bang dat er iets zou gebeuren (was nogal vechtcafé). Dus om onder andere deze redenen gestopt met horeca.
Eind januari dan toch de knoop doorgehakt en gezegd van hoe zit het?? Zo kan dit niet blijven duren, dit ga ik niet nog een jaar volhouden. De reactie die ik kreeg was de volgende "kweet dat wel, maar ik ben niet klaar voor een relatie, snap da wel da ge iets wilt weten" en dat was het.
Diezelfde avond heeft zijn broer jammer genoeg een heel zwaar ongeval gehad (ligt reeds vier weken in coma). Dus logischerwijs weer zo goed als geen contact en kreeg tot vorige week bijna nie de kans om hem te steunen of zo, zelf op werk bijna geen woord tegen mij, maar tegen anderen wel. Weet ook dat dit het moment niet is om nu over "ons" verder te praten, maar weet mezelf geen raad. Soms hoop ik alles, soms niks.
Wie heeft raad , wie snapt dit, wie vind achter alles logica, ben ik gewoon een seksvriendin, ben ik meer???
Ik weet het niet meer...
woensdag 25 februari 2009 om 19:50
quote:mama2kapoentjes schreef op 25 februari 2009 @ 17:41:
[...]
Inderdaad, ik doe alles wat hij vraagt, maar krijg niks in ruil. Moet hier echt wel eens met stoppen. Deze situatie maakt me compleet zot.Als je écht wilt stoppen hiermee, ben je al op de helft. Emotioneel zul je je nog even rot voelen, maar iedere dag zal het beter gaan. Niet meer reageren is het beste. Hij is enkel een collega. Onthoud dat, dan zul je het straks ook zo gaan voelen. Sterkte hoor.
[...]
Inderdaad, ik doe alles wat hij vraagt, maar krijg niks in ruil. Moet hier echt wel eens met stoppen. Deze situatie maakt me compleet zot.Als je écht wilt stoppen hiermee, ben je al op de helft. Emotioneel zul je je nog even rot voelen, maar iedere dag zal het beter gaan. Niet meer reageren is het beste. Hij is enkel een collega. Onthoud dat, dan zul je het straks ook zo gaan voelen. Sterkte hoor.
donderdag 26 februari 2009 om 00:18
herken je heel goed hoor,
zelfde beetje bij mij zo gegaan, ook seks gehad. Gevraagd lekker makkelijk je wil mij alleen voor de seks. Je gebruikt me, ook ik kreeg terug nee ik wil je dat gevoel niet geven want dat is niet zo
( wij vrouw weer helemaal blij dat is wat we willen horen ) maar is gewoon de keiharde waarheid het is wel zo.
Ik wilde relatie en duidelijkheid, maar ik kreeg te horen waarom zo zeuren over relatie. Ik toon toch intresse in jou, familie, vrienden enz ( joehoe vrouw weer blij )
maar ondertussen weet je het allemaal zelf zo goed.. Wat hij eigenlijk zegt is vindt heerlijk om je om mij heen te hebben, is gezellig het klikt vind je onwijs aantrekkelijk seks is goed..
Maar hoh maar om afspraken te maken, vrienden en of ouders te ontmoeten..
Dus eigenlijk is het zo ik wil gewoon geen relatie met je en dat zegt hij niet maar de daden zijn er wel naar
En dit is jou geval precies het zelfde, hij wil je niet voor een relatie
maar stop er mee meid je sloopt je zelf niet doen, je verdient beter en bent het waard dat iemand wel voor je gaat!!!
je bent sterk dus je komt er boven op en uiteindelijk ben je stuk gelukkig dan
sterkte
zelfde beetje bij mij zo gegaan, ook seks gehad. Gevraagd lekker makkelijk je wil mij alleen voor de seks. Je gebruikt me, ook ik kreeg terug nee ik wil je dat gevoel niet geven want dat is niet zo
( wij vrouw weer helemaal blij dat is wat we willen horen ) maar is gewoon de keiharde waarheid het is wel zo.
Ik wilde relatie en duidelijkheid, maar ik kreeg te horen waarom zo zeuren over relatie. Ik toon toch intresse in jou, familie, vrienden enz ( joehoe vrouw weer blij )
maar ondertussen weet je het allemaal zelf zo goed.. Wat hij eigenlijk zegt is vindt heerlijk om je om mij heen te hebben, is gezellig het klikt vind je onwijs aantrekkelijk seks is goed..
Maar hoh maar om afspraken te maken, vrienden en of ouders te ontmoeten..
Dus eigenlijk is het zo ik wil gewoon geen relatie met je en dat zegt hij niet maar de daden zijn er wel naar
En dit is jou geval precies het zelfde, hij wil je niet voor een relatie
maar stop er mee meid je sloopt je zelf niet doen, je verdient beter en bent het waard dat iemand wel voor je gaat!!!
je bent sterk dus je komt er boven op en uiteindelijk ben je stuk gelukkig dan
sterkte
vrijdag 27 februari 2009 om 16:20
quote:lieve_mirjam schreef op 26 februari 2009 @ 00:18:
herken je heel goed hoor,
zelfde beetje bij mij zo gegaan, ook seks gehad. Gevraagd lekker makkelijk je wil mij alleen voor de seks. Je gebruikt me, ook ik kreeg terug nee ik wil je dat gevoel niet geven want dat is niet zo
( wij vrouw weer helemaal blij dat is wat we willen horen ) maar is gewoon de keiharde waarheid het is wel zo.
Ik wilde relatie en duidelijkheid, maar ik kreeg te horen waarom zo zeuren over relatie. Ik toon toch intresse in jou, familie, vrienden enz ( joehoe vrouw weer blij )
maar ondertussen weet je het allemaal zelf zo goed.. Wat hij eigenlijk zegt is vindt heerlijk om je om mij heen te hebben, is gezellig het klikt vind je onwijs aantrekkelijk seks is goed..
Maar hoh maar om afspraken te maken, vrienden en of ouders te ontmoeten..
Dus eigenlijk is het zo ik wil gewoon geen relatie met je en dat zegt hij niet maar de daden zijn er wel naar
En dit is jou geval precies het zelfde, hij wil je niet voor een relatie
maar stop er mee meid je sloopt je zelf niet doen, je verdient beter en bent het waard dat iemand wel voor je gaat!!!
je bent sterk dus je komt er boven op en uiteindelijk ben je stuk gelukkig dan
sterkte
Klopt perfect, heb na een jaar nog nooit iemand van zijn vrienden leren kennen en omgekeerd. Zelfs mijn kinderen heeft hij nog nooit gezien.
Ik ga er inderdaad onderdoor, constant hoop en dan steeds zelf beseffen da het niet klopt. Vrees alleen dat ik niet sterk genoeg ben om hem uit mijn leven te bannen. Weet wel dat ik voetje voor voetje steeds verder aan het stappen ben. Ik hoop aleen dat ik niet terug achteruitloop. Vroeg of laat moet het stoppen en dat besef ik maar al te goed.
herken je heel goed hoor,
zelfde beetje bij mij zo gegaan, ook seks gehad. Gevraagd lekker makkelijk je wil mij alleen voor de seks. Je gebruikt me, ook ik kreeg terug nee ik wil je dat gevoel niet geven want dat is niet zo
( wij vrouw weer helemaal blij dat is wat we willen horen ) maar is gewoon de keiharde waarheid het is wel zo.
Ik wilde relatie en duidelijkheid, maar ik kreeg te horen waarom zo zeuren over relatie. Ik toon toch intresse in jou, familie, vrienden enz ( joehoe vrouw weer blij )
maar ondertussen weet je het allemaal zelf zo goed.. Wat hij eigenlijk zegt is vindt heerlijk om je om mij heen te hebben, is gezellig het klikt vind je onwijs aantrekkelijk seks is goed..
Maar hoh maar om afspraken te maken, vrienden en of ouders te ontmoeten..
Dus eigenlijk is het zo ik wil gewoon geen relatie met je en dat zegt hij niet maar de daden zijn er wel naar
En dit is jou geval precies het zelfde, hij wil je niet voor een relatie
maar stop er mee meid je sloopt je zelf niet doen, je verdient beter en bent het waard dat iemand wel voor je gaat!!!
je bent sterk dus je komt er boven op en uiteindelijk ben je stuk gelukkig dan
sterkte
Klopt perfect, heb na een jaar nog nooit iemand van zijn vrienden leren kennen en omgekeerd. Zelfs mijn kinderen heeft hij nog nooit gezien.
Ik ga er inderdaad onderdoor, constant hoop en dan steeds zelf beseffen da het niet klopt. Vrees alleen dat ik niet sterk genoeg ben om hem uit mijn leven te bannen. Weet wel dat ik voetje voor voetje steeds verder aan het stappen ben. Ik hoop aleen dat ik niet terug achteruitloop. Vroeg of laat moet het stoppen en dat besef ik maar al te goed.
vrijdag 27 februari 2009 om 18:00
He mama, ga voor de grap nu eens wel uit van je eigen kracht. probeer het gewoon. Ik heb zelf heel lang geleden in dezelfde situatie gezeten. Ik vond het ook heel moeilijk om ermee te kappen, vooral omdat het een collega was. Ik zat stevig aan de lijn. Soms liep ik wat verder weg en dan gaf ie weer een ruk. Kreeg ik weer hoop en wist hij me altijd weer op m'n ziel te trappen. Kortom: dan was ik weer terug bij af. Je kon er de klok op gelijk zetten, aantrekken en afstoten. iedere keer weer. Ik zocht allerlei verklaringen voor zijn gedrag, terwijl die juist het minst interessant waren. Ik vergat mijn eigen rol in het verhaal.
Of het nu bindingsangst was of voor hem de plezier van de jacht whatever, het kon me plotseling niet meer boeien. Ik had er genoeg van en heb stantepede de lijn doorgeknaagd. Op een gegeven moment was ik er zo ontzettend klaar mee! Het kwartje dat tot dat moment in de gleuf was blijven hangen, viel ineens door
Daarna kwam hij nog terug met mooie woorden, mooie brieven, etc. Voor mij was het echter afgelopen. Ik had geen tijd en zin meer in dergelijke spelletjes. Het vertrouwen was weg en da's toch wel de basis voor een (goede) relatie. Uiteindelijk vond ik dat ik beter verdiende en daar draait het om.
Geloof me het moment dat je klaar bent met deze kerel is dichterbij dan je zelf denkt. Het kwartje wiebelt nl al wel in die gleuf...
Of het nu bindingsangst was of voor hem de plezier van de jacht whatever, het kon me plotseling niet meer boeien. Ik had er genoeg van en heb stantepede de lijn doorgeknaagd. Op een gegeven moment was ik er zo ontzettend klaar mee! Het kwartje dat tot dat moment in de gleuf was blijven hangen, viel ineens door
Daarna kwam hij nog terug met mooie woorden, mooie brieven, etc. Voor mij was het echter afgelopen. Ik had geen tijd en zin meer in dergelijke spelletjes. Het vertrouwen was weg en da's toch wel de basis voor een (goede) relatie. Uiteindelijk vond ik dat ik beter verdiende en daar draait het om.
Geloof me het moment dat je klaar bent met deze kerel is dichterbij dan je zelf denkt. Het kwartje wiebelt nl al wel in die gleuf...
vrijdag 27 februari 2009 om 19:10
quote:alice33 schreef op 27 februari 2009 @ 18:00:
He mama, ga voor de grap nu eens wel uit van je eigen kracht. probeer het gewoon. Ik heb zelf heel lang geleden in dezelfde situatie gezeten. Ik vond het ook heel moeilijk om ermee te kappen, vooral omdat het een collega was. Ik zat stevig aan de lijn. Soms liep ik wat verder weg en dan gaf ie weer een ruk. Kreeg ik weer hoop en wist hij me altijd weer op m'n ziel te trappen. Kortom: dan was ik weer terug bij af. Je kon er de klok op gelijk zetten, aantrekken en afstoten. iedere keer weer. Ik zocht allerlei verklaringen voor zijn gedrag, terwijl die juist het minst interessant waren. Ik vergat mijn eigen rol in het verhaal.
Of het nu bindingsangst was of voor hem de plezier van de jacht whatever, het kon me plotseling niet meer boeien. Ik had er genoeg van en heb stantepede de lijn doorgeknaagd. Op een gegeven moment was ik er zo ontzettend klaar mee! Het kwartje dat tot dat moment in de gleuf was blijven hangen, viel ineens door
Daarna kwam hij nog terug met mooie woorden, mooie brieven, etc. Voor mij was het echter afgelopen. Ik had geen tijd en zin meer in dergelijke spelletjes. Het vertrouwen was weg en da's toch wel de basis voor een (goede) relatie. Uiteindelijk vond ik dat ik beter verdiende en daar draait het om.
Geloof me het moment dat je klaar bent met deze kerel is dichterbij dan je zelf denkt. Het kwartje wiebelt nl al wel in die gleuf...
Begin zo stilaan te geloven dat ik dus niet alleen ben die dit tegenkomt. Dacht eigenlijk dat ik gewoon veel te naïef was en dat het daarom is dat ik dit tegenkom.
Ik heb nu de eigenlijk de kans om hem los te laten. Hij heeft door de crisis samen met enkele anderen zijn ontslag gekregen vandaag. Zal nu wel ondervinden hoe het zit zeker en veel gemakkelijker kunnen er een eind aan maken. Hoop dat ik in de komende week niet weer in de val loop, want ga hem jammer genoeg ongelooflijk missen. Tegen beter weten in.
Dank je wel voor steun en raad. Maar moet jammer genoeg zelf volharden.
He mama, ga voor de grap nu eens wel uit van je eigen kracht. probeer het gewoon. Ik heb zelf heel lang geleden in dezelfde situatie gezeten. Ik vond het ook heel moeilijk om ermee te kappen, vooral omdat het een collega was. Ik zat stevig aan de lijn. Soms liep ik wat verder weg en dan gaf ie weer een ruk. Kreeg ik weer hoop en wist hij me altijd weer op m'n ziel te trappen. Kortom: dan was ik weer terug bij af. Je kon er de klok op gelijk zetten, aantrekken en afstoten. iedere keer weer. Ik zocht allerlei verklaringen voor zijn gedrag, terwijl die juist het minst interessant waren. Ik vergat mijn eigen rol in het verhaal.
Of het nu bindingsangst was of voor hem de plezier van de jacht whatever, het kon me plotseling niet meer boeien. Ik had er genoeg van en heb stantepede de lijn doorgeknaagd. Op een gegeven moment was ik er zo ontzettend klaar mee! Het kwartje dat tot dat moment in de gleuf was blijven hangen, viel ineens door
Daarna kwam hij nog terug met mooie woorden, mooie brieven, etc. Voor mij was het echter afgelopen. Ik had geen tijd en zin meer in dergelijke spelletjes. Het vertrouwen was weg en da's toch wel de basis voor een (goede) relatie. Uiteindelijk vond ik dat ik beter verdiende en daar draait het om.
Geloof me het moment dat je klaar bent met deze kerel is dichterbij dan je zelf denkt. Het kwartje wiebelt nl al wel in die gleuf...
Begin zo stilaan te geloven dat ik dus niet alleen ben die dit tegenkomt. Dacht eigenlijk dat ik gewoon veel te naïef was en dat het daarom is dat ik dit tegenkom.
Ik heb nu de eigenlijk de kans om hem los te laten. Hij heeft door de crisis samen met enkele anderen zijn ontslag gekregen vandaag. Zal nu wel ondervinden hoe het zit zeker en veel gemakkelijker kunnen er een eind aan maken. Hoop dat ik in de komende week niet weer in de val loop, want ga hem jammer genoeg ongelooflijk missen. Tegen beter weten in.
Dank je wel voor steun en raad. Maar moet jammer genoeg zelf volharden.
vrijdag 27 februari 2009 om 19:54
mamma2kapoentjes (geinige nick) wees niet te streng voor jezelf. Dan loop je weer in de val? Niets aan de hand. Dan begin je gewoon weer opnieuw met loskomen. Mij hielp het in ieder geval om vaak genoeg in de val te lopen. Ik vind dat alice33 het heel mooi verwoordt...dat kwartje wiebelt in die gleuf en soms is er nog wat actie-reactie nodig om het kwartje definitief te laten vallen. Maar op dat moment snapt je gevoel ook meteen dat het niet gaat werken. Nu niet en nooit niet.
Relax hoe erg het je gedachten ook beheerst. Niets moe nu op dit moment behalve dat je goed voor jezelf en je kindjes zorgt!
Relax hoe erg het je gedachten ook beheerst. Niets moe nu op dit moment behalve dat je goed voor jezelf en je kindjes zorgt!
vrijdag 27 februari 2009 om 23:33
quote:Sensy12 schreef op 27 februari 2009 @ 19:54:
mamma2kapoentjes (geinige nick) wees niet te streng voor jezelf. Dan loop je weer in de val? Niets aan de hand. Dan begin je gewoon weer opnieuw met loskomen. Mij hielp het in ieder geval om vaak genoeg in de val te lopen. Ik vind dat alice33 het heel mooi verwoordt...dat kwartje wiebelt in die gleuf en soms is er nog wat actie-reactie nodig om het kwartje definitief te laten vallen. Maar op dat moment snapt je gevoel ook meteen dat het niet gaat werken. Nu niet en nooit niet.
Relax hoe erg het je gedachten ook beheerst. Niets moe nu op dit moment behalve dat je goed voor jezelf en je kindjes zorgt!Das misschien de manier ook om los te laten, voor mijn kindjes (automatisch) en voor mij zorgen en ondertussen gewoon daarmee voortdoen. Op den duur zal hij den wel uit hoofd en hart gaan zeker.
mamma2kapoentjes (geinige nick) wees niet te streng voor jezelf. Dan loop je weer in de val? Niets aan de hand. Dan begin je gewoon weer opnieuw met loskomen. Mij hielp het in ieder geval om vaak genoeg in de val te lopen. Ik vind dat alice33 het heel mooi verwoordt...dat kwartje wiebelt in die gleuf en soms is er nog wat actie-reactie nodig om het kwartje definitief te laten vallen. Maar op dat moment snapt je gevoel ook meteen dat het niet gaat werken. Nu niet en nooit niet.
Relax hoe erg het je gedachten ook beheerst. Niets moe nu op dit moment behalve dat je goed voor jezelf en je kindjes zorgt!Das misschien de manier ook om los te laten, voor mijn kindjes (automatisch) en voor mij zorgen en ondertussen gewoon daarmee voortdoen. Op den duur zal hij den wel uit hoofd en hart gaan zeker.
zaterdag 28 februari 2009 om 00:57
oh en wat zal je sterk zijn, want dat ben je namelijk wel.
Denk maar eens alle andere ellendige of vervelende dingen die je al hebt mee gemaakt, en hoe je daar uit hebt gered..
je kan het wel, maar inderdaad ik had het ook je moet er klaar mee zijn. Dan pas kan je het ook echt afsluiten.
Bij mij ook 2 jaar geduurd en vaak pogingen ondernomen maar langer dan 3 weken hield ik et niet vol en stond ik weer op de stoep verhaal te halen bij hem.
Nu na een klein iets gewoon gehad en echt goed gehad, en sta er sterker in dan ooit te voren.. Ik wil dit niet, ik wordt niet gelukkig zo... dat verdien je toch niet!!!
Dus bundel je krachten, wis alles, en welke verleiding dan ook om contact met hem op te nemen, bel dat een vriendin
ga achter computer zitten en laat hier berichtje achter
Denk alles mag, maar niet meer in concact met heb blijven!!
liefs
Denk maar eens alle andere ellendige of vervelende dingen die je al hebt mee gemaakt, en hoe je daar uit hebt gered..
je kan het wel, maar inderdaad ik had het ook je moet er klaar mee zijn. Dan pas kan je het ook echt afsluiten.
Bij mij ook 2 jaar geduurd en vaak pogingen ondernomen maar langer dan 3 weken hield ik et niet vol en stond ik weer op de stoep verhaal te halen bij hem.
Nu na een klein iets gewoon gehad en echt goed gehad, en sta er sterker in dan ooit te voren.. Ik wil dit niet, ik wordt niet gelukkig zo... dat verdien je toch niet!!!
Dus bundel je krachten, wis alles, en welke verleiding dan ook om contact met hem op te nemen, bel dat een vriendin
ga achter computer zitten en laat hier berichtje achter
Denk alles mag, maar niet meer in concact met heb blijven!!
liefs
donderdag 5 maart 2009 om 23:32
Heb bij deze mijn eigen weer eens liggen gehad. Heb al gans de week contact gehad. Maar vandaag heb ik toch wel eens ferm mijn gedacht gezegd. Heb hem alles gezegd da mij belange nie aanstaat van hem en hem ook gevraagd wa ik nu echt ben. Maar rara, weer geen antwoord. Miljaar ik zen da kotsbeu.
Weet het, heb het feitelijk mijn eigen weer eens aangedaan. Maar tes verdomd moeilijk om die te negeren. Khoop echt da er binnenkort nen dag komt dat ik inderdaad al die krachten bundel en zeg daag!!
Weet het, heb het feitelijk mijn eigen weer eens aangedaan. Maar tes verdomd moeilijk om die te negeren. Khoop echt da er binnenkort nen dag komt dat ik inderdaad al die krachten bundel en zeg daag!!
donderdag 5 maart 2009 om 23:40
ik hoop met je mee!
maar weet je? je hoeft hem niet te vragen wat je nu echt bent, dat weet je diep van binnen al en dat moet je dus aan jezelf vragen, en geef jezelf ook hardop antwoord.
dat is een eerlijk antwoord, van hem niet, hij draait erom heen of geeft helemaal geen antwoord want wil je wel aan het lijntje houden.
je hebt hem nu alles gezegd wat je dwars zat zei je, laat het daar dan bij, zie dat als je 'daag' tegen hem en heb verder geen contact meer.
klinkt makkleijker dan het is, ik weet het maar wel het beste.
maar weet je? je hoeft hem niet te vragen wat je nu echt bent, dat weet je diep van binnen al en dat moet je dus aan jezelf vragen, en geef jezelf ook hardop antwoord.
dat is een eerlijk antwoord, van hem niet, hij draait erom heen of geeft helemaal geen antwoord want wil je wel aan het lijntje houden.
je hebt hem nu alles gezegd wat je dwars zat zei je, laat het daar dan bij, zie dat als je 'daag' tegen hem en heb verder geen contact meer.
klinkt makkleijker dan het is, ik weet het maar wel het beste.
donderdag 5 maart 2009 om 23:50
Kinkt inderdaad veel makkelijker dan het is. Weet zo al da ik morgen wel weer een kweenie hoe lief bericht ga krijgen en da hem ga zeggen dat ik gelijk heb, maar dat hij een beetje overdonderd was dat ik dat allemaal zei, en veel bla bla bla.
Begin echt blijkbaar heel goed te beseffen zelf hoe het spelletje zit. Zou die zo graag een koekje van eigen deeg willen geven, maar dan kwets ik mezelf nog harder denk ik.
Nu hopen dat er morgen nergens geen gsm-verbindingen werken, dan heb ik tenminste al één dag kunnen volharden
Dank je voor je snelle reactie en raad.
Begin echt blijkbaar heel goed te beseffen zelf hoe het spelletje zit. Zou die zo graag een koekje van eigen deeg willen geven, maar dan kwets ik mezelf nog harder denk ik.
Nu hopen dat er morgen nergens geen gsm-verbindingen werken, dan heb ik tenminste al één dag kunnen volharden
Dank je voor je snelle reactie en raad.
donderdag 5 maart 2009 om 23:50
Awel, ik zou het hem morgen gewoon nóg een keer vragen. En de dag erop nóg een keer. Je hebt best kans dat ie dan zo onnoemelijk de t**ing erin krijgt, dat ie subiet de kuierlatten vat. Wat je dan kan doen, is gewoon terloops nóg een keer informeren hoe het nou zit. Ik garandeer je; je bent dan voorgoed van hem verlost. Succes
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
zondag 8 maart 2009 om 21:27
Vraag m wanneer ie bij je intrekt en/of zeg dat je m graag als je neuwe vriend aan je kinderen wil voorstellen. werkt ws nog beter m m de kuierlatten te laten nemen.
Of stop voorlopig met sex hebben. Als het hem niet alleen maar om de sex gaat, maar echt om jou dan vind ie het vast niet erg als er de komende twee maanden niet geneukt wordt.
Of stop voorlopig met sex hebben. Als het hem niet alleen maar om de sex gaat, maar echt om jou dan vind ie het vast niet erg als er de komende twee maanden niet geneukt wordt.
dinsdag 10 maart 2009 om 21:29
Hey,
ben er nog steeds niet vanaf. Ligt voorlopig toch nog grotendeels aan mezelf. Ik vindt de moed niet. Bovenal nu stuurt hij ineens alle dagen weer massa's berichten. Zelf als ik uren niet antwoord den blijft hij zelf vriendelijke berichten sturen, geen geslijm of gedoe of zo.
En inderdaad had zo ook wel gedacht van als ik hem even met een broek vol laat zitten, wat dan?? Dus hij heeft al twee keer niet gemogen en bleek daar totaal niet mee in te zitten. Hij knuffelde wel, maar probeerde niks. Zelf in die talloze berichten gaat het niet over sex.
Snap dus echt niks van die jongen. Maar het kan me op dit moment eigenlijk allemaal weinig, voelt gewoon. Ben niet kwaad, niet radeloos, niet dolverliefd, niet wanhopig, niet teleurgesteld. Heb zo'n beetje het gevoel van 'ik stond erbij en ik keek ernaar'. Weet niet hoe ik het anders moet zeggen.
Groetjes
ben er nog steeds niet vanaf. Ligt voorlopig toch nog grotendeels aan mezelf. Ik vindt de moed niet. Bovenal nu stuurt hij ineens alle dagen weer massa's berichten. Zelf als ik uren niet antwoord den blijft hij zelf vriendelijke berichten sturen, geen geslijm of gedoe of zo.
En inderdaad had zo ook wel gedacht van als ik hem even met een broek vol laat zitten, wat dan?? Dus hij heeft al twee keer niet gemogen en bleek daar totaal niet mee in te zitten. Hij knuffelde wel, maar probeerde niks. Zelf in die talloze berichten gaat het niet over sex.
Snap dus echt niks van die jongen. Maar het kan me op dit moment eigenlijk allemaal weinig, voelt gewoon. Ben niet kwaad, niet radeloos, niet dolverliefd, niet wanhopig, niet teleurgesteld. Heb zo'n beetje het gevoel van 'ik stond erbij en ik keek ernaar'. Weet niet hoe ik het anders moet zeggen.
Groetjes
zaterdag 13 juni 2009 om 18:46
Hej allemaal,
Dacht ik doe gewoon verder op mijn oud topic.
Het heeft inderdaad nog lang geduurd, maar denk dat het muntje vandaag gevallen es.
Ik weet eigenlijk niet echt waarom ik nu terug op mijn topic schrijf, maar voel me even héél leeg. Heb dan ook wel pech dat ik op dit moment niks om handen heb. Kindjes zijn bij hun papa, beste vriendin naar trouwfeest. Andere vriendinnen ook op zwier.
Dus nu zit ik hier.
Misschien iemand die een bemoedigende reactie of zo heeft??
Ik weet het allemaal zelf even niet zo goed.
Groetjes
Dacht ik doe gewoon verder op mijn oud topic.
Het heeft inderdaad nog lang geduurd, maar denk dat het muntje vandaag gevallen es.
Ik weet eigenlijk niet echt waarom ik nu terug op mijn topic schrijf, maar voel me even héél leeg. Heb dan ook wel pech dat ik op dit moment niks om handen heb. Kindjes zijn bij hun papa, beste vriendin naar trouwfeest. Andere vriendinnen ook op zwier.
Dus nu zit ik hier.
Misschien iemand die een bemoedigende reactie of zo heeft??
Ik weet het allemaal zelf even niet zo goed.
Groetjes
zaterdag 13 juni 2009 om 19:23
quote:mama2kapoentjes schreef op 24 februari 2009 @ 23:14:
... ik alleszins niks maar.
Dit is mijn verhaal. Ik ben een alleenstaande mama sinds 1 jaar en een beetje. Ongeveer een 10 maanden geleden is mijn beste vriend tevens collega, ook mijn seksvriendje geworden. Ik was op dat moment eigenlijk wel verliefd, maar dat ging over. Had vrij lange relatie achter de rug en dan beetje aandacht en zo, maar gevoel ging weg. Tijdens de zomer, weinig contact gehad met beste vriend, vakantie en ik die met mijn kindjes veel wegging en hij met vrienden. Dus ja, toen iemand leren kennen ,die geweldig was met mijn kindjes. Ja, beetje laten vangen en van het ene kwam het andere. Dus alles opgebiecht zoals het hoort aan mijn beste vriend en toen kwam het plots uit dat hij meer voelde voor mij. Dus na 2-3 weken met zomervriend gestopt, (klikte beter met mijn kinderen dan met mij.)
En toen kwam het besef er echt, ik voelde echt wel iets voor mijn beste vriend. Heb de kans gekregen om dit te vertellen aan hem, maar hij was kwaad. En ik kon niet bij hem terecht.
Door samen te moeten werken, stilaan terug contact gekregen en tegen eind oktober was alles beter dan ooit tevoren. Seks, knuffelen, elkaar sturen dat we elkaar misten. Maar echt spreken over al die gevoelens deden we geen van beiden.
Tegen nieuwjaar weer veel minder tijd voor elkaar, maar constant bellen en smsen en missen en noem maar op. Ik werkte in het weekend in horeca en dat vond hij niet leuk. dan stuurde hij berichten zoals "ik wil jou eigenlijk voor mij alleen". En hij was nooit gerust, altijd bang dat er iets zou gebeuren (was nogal vechtcafé). Dus om onder andere deze redenen gestopt met horeca.
Eind januari dan toch de knoop doorgehakt en gezegd van hoe zit het?? Zo kan dit niet blijven duren, dit ga ik niet nog een jaar volhouden. De reactie die ik kreeg was de volgende "kweet dat wel, maar ik ben niet klaar voor een relatie, snap da wel da ge iets wilt weten" en dat was het.
Diezelfde avond heeft zijn broer jammer genoeg een heel zwaar ongeval gehad (ligt reeds vier weken in coma). Dus logischerwijs weer zo goed als geen contact en kreeg tot vorige week bijna nie de kans om hem te steunen of zo, zelf op werk bijna geen woord tegen mij, maar tegen anderen wel. Weet ook dat dit het moment niet is om nu over "ons" verder te praten, maar weet mezelf geen raad. Soms hoop ik alles, soms niks.
Wie heeft raad , wie snapt dit, wie vind achter alles logica, ben ik gewoon een seksvriendin, ben ik meer???
Ik weet het niet meer...Welk deel daarvan begrijp jij niet?
... ik alleszins niks maar.
Dit is mijn verhaal. Ik ben een alleenstaande mama sinds 1 jaar en een beetje. Ongeveer een 10 maanden geleden is mijn beste vriend tevens collega, ook mijn seksvriendje geworden. Ik was op dat moment eigenlijk wel verliefd, maar dat ging over. Had vrij lange relatie achter de rug en dan beetje aandacht en zo, maar gevoel ging weg. Tijdens de zomer, weinig contact gehad met beste vriend, vakantie en ik die met mijn kindjes veel wegging en hij met vrienden. Dus ja, toen iemand leren kennen ,die geweldig was met mijn kindjes. Ja, beetje laten vangen en van het ene kwam het andere. Dus alles opgebiecht zoals het hoort aan mijn beste vriend en toen kwam het plots uit dat hij meer voelde voor mij. Dus na 2-3 weken met zomervriend gestopt, (klikte beter met mijn kinderen dan met mij.)
En toen kwam het besef er echt, ik voelde echt wel iets voor mijn beste vriend. Heb de kans gekregen om dit te vertellen aan hem, maar hij was kwaad. En ik kon niet bij hem terecht.
Door samen te moeten werken, stilaan terug contact gekregen en tegen eind oktober was alles beter dan ooit tevoren. Seks, knuffelen, elkaar sturen dat we elkaar misten. Maar echt spreken over al die gevoelens deden we geen van beiden.
Tegen nieuwjaar weer veel minder tijd voor elkaar, maar constant bellen en smsen en missen en noem maar op. Ik werkte in het weekend in horeca en dat vond hij niet leuk. dan stuurde hij berichten zoals "ik wil jou eigenlijk voor mij alleen". En hij was nooit gerust, altijd bang dat er iets zou gebeuren (was nogal vechtcafé). Dus om onder andere deze redenen gestopt met horeca.
Eind januari dan toch de knoop doorgehakt en gezegd van hoe zit het?? Zo kan dit niet blijven duren, dit ga ik niet nog een jaar volhouden. De reactie die ik kreeg was de volgende "kweet dat wel, maar ik ben niet klaar voor een relatie, snap da wel da ge iets wilt weten" en dat was het.
Diezelfde avond heeft zijn broer jammer genoeg een heel zwaar ongeval gehad (ligt reeds vier weken in coma). Dus logischerwijs weer zo goed als geen contact en kreeg tot vorige week bijna nie de kans om hem te steunen of zo, zelf op werk bijna geen woord tegen mij, maar tegen anderen wel. Weet ook dat dit het moment niet is om nu over "ons" verder te praten, maar weet mezelf geen raad. Soms hoop ik alles, soms niks.
Wie heeft raad , wie snapt dit, wie vind achter alles logica, ben ik gewoon een seksvriendin, ben ik meer???
Ik weet het niet meer...Welk deel daarvan begrijp jij niet?
