Wonden buikwandcorrectie en borstlift

Hi! Ik heb een prangende vraag, eigenlijk zelfs meerdere Ik heb bijna 5 weken geleden een buikwandcorrectie gedaan icm een borstlift. Zijn er mensen die een dergelijke operatie ook hebbben gehad en ervaringen kunnen delen? In eerste instantie leek het herstel heel voorspoedig te gaan. Echter, nu ben ik bijna 5 weken verder, zijn mijn wonden nog steeds niet dicht en gaan de wonden weer meer pijn doen en worden ze roder. Concreet;
Buikwandwond bevat 4 plekken die gek zijn en afwijken van de rest (rest is mooi aan t genezen), op 2 plekken komt er vocht (wit/geel) uit de icm bloed, de andere 2 plekken zijn wel redelijk dicht, maar zijn heel erg aan het vervellen (alsof ik heel erg ben verbrand, wat niet zo is). Alle 4 de punten doen pijn en de huid eromheen is rood. Wat mijn borsten betreft; de littekens zijn weer roder dan eerst, borsten doen ontzettend veel pijn (kan ze nauwelijks aanraken), meer dan eerst. De wonden vertonen gaatjes (open plekken) waar ook zo nu en dan gelig vocht uitkomt. Hebben andere mensen hier op dit forum ook last gehad van zulke complicaties na een buikwandcorrectie en/of borstlift? Ik hoor graag jullie verhalen.

Theamuts schreef: ↑

12-08-2018 12:07

Dat zit in je hoofd. Dat je je leven in de waagschaal wil zetten om je lichaam (die daarna toch weer aftakelt) op te kalefateren vind ik bizar.

Wow, jeetje al deze reacties.. Zijn helemaal afgedwaald van het onderwerp denk ik.
Niet dat ik mezelf hoef uit te leggen, maar om misschien een breder perspectief bij je te creeeren: ik ben 22, ben door een zeer ongelukkige jeugd heel veel aangekomen. Daarna ben ik 50 kg afgevallen. Ik hoef denk ik niet uit te leggen wat dat met je de lichaam doet. Maar laten we het erop houden dat het lijf van mijn moeder van 55 er aantrekkelijker uitziet dan dat van mij. Het enige wat nu nog (of voor de operatie) 'gek' was aan mijn lijf was al die overtollige huid. Nog los van het fysieke/esthetische aspect, deed dit mij continu herinneren aan die nare periode waarin ik ben gaan eten om mijn depressieve gevoelens te onderdrukken (wat natuurlijk niet werkt, maar dit terzijde). Als je dan eindelijk je leven op de rit hebt, zoveel bent afgevallen en weer beetje gelukkig begint te worden, is het heel jammer als je continu wordt herinnerd aan die periode als je naar beneden kijkt, als je naar de wc gaat, als je gaat sporten en bepaalde oefeningen niet (goed) kunt doen omdat er een stuk leeg vel in de weg zit. Rennend naar de beneden van de trap af, kon ik niet zonder strakke bh, want dat deed pijn aan mijn borsten omdat ze zo erg hingen. Dat is dan het fysieke en emotionele aspect. Dat mijn oppaskinderen aan mij vroegen of zwanger was, vond ik ook niet zo heel leuk. Dan hebben we het esthetische aspect; ik durfde niet intiem te zijn met mannen omdat ik me, op zo'n jonge leeftijd, schaam voor mijn lijf. En dan kan je wel zeggen het gaat om het innerlijk, daar ben ik het helemaal mee eens, maar toch voelde ik me er niet prettig bij. Deze operaties zijn herstellende operaties. Geen operaties waarbij ik ben goh, ik vind dit niet zo mooi, en moeder natuur had het beter moeten doen, dus laat ik 'even' onder het mes gaan. Ik vind bijv. mijn neus erg groot (daardoor lelijk), idealiter zou ik dan een nosejob kunnen nemen. Echter, dat doe ik niet want die is gewoon zoals ie is, en daar zal ik het mee moeten doen. Daar zit het verschil. Ik wil graag het lijf hebben dat ik had gehad, als ik al deze ellende niet had gehad. Nou gaat dat natuurlijk nooit lukken, maar een benadering is in ieder geval al fijn. Dat over mijn keuze voor een dergelijke operatie. Wat betreft het doktersadvies etc. ik neem niet aan dat mensen op apps/fora mij een goed medisch advies kunnen geven. Ik ben niet achterlijk. Wel heb ik lichtelijk schroom om mijn kliniek te benaderen, omdat ik vind dat ik er niet prettig (genoeg) behandeld wordt. Als ik denk dat mijn symptomen/bijverschijnselen de klauwen uit lopen, dan onderneem ik echt wel actie. Het gaat hier om mijn lijf, niet om een kledingstuk waarvan ik geen zin heb om het terug te brengen. De kliniek waar ik ben behandeld is mijns insziens erg laks wat betreft de nazorg en informatie over het herstel en de eventuele complicaties. Daarom was ik benieuwd naar verhalen van anderen. Dat zij het herstel bijv ook veel langer vonden duren of juist niet etc. Ik ga morgen langs mijn huisarts, zodat ik zeker weet dat ik niet met een ontsteking ergens in het buitenland zit.
En waarschijnlijk komt het allemaal goed. Bedankt voor de mensen die meedachten en ervaringen deelden!

LunaLoona schreef: ↑

12-08-2018 14:08

Bedankt voor je toelichting, TO. Je hebt gelijk, je bent ons geen verantwoording schuldig maar het zet dingen wel in perspectief. In jouw geval was de operatie noodzakelijk, vervelend dat een nare jeugd ook lichamelijk sporen heeft nagelaten... Ik vind het vervelend voor je dat je last hebt van complicaties en ik hoop dat de kliniek haar verantwoordelijkheid neemt.

Heb je al contact gehad met de kliniek of kan dat pas na het weekend? En hou je ons op de hoogte hoe het verder is gegaan?

Ik zal jullie zeker op de hoogte houden! Voor nu heb ik morgen een afspraak met de huisarts, zodat hij kan checken of ik evt een ontsteking heb aan mijn borsten (dan kan hij me antibioticakuur/zalf voorschrijven). De buik ziet er vandaag al een stuk beter uit, er zitten mooie korstjes (klinkt goor, sorry) op de twee open plekjes. Maargoed, morgen dus huisarts. En mocht dat niet afdoende zijn, zal de plastisch chirurg voorlopig nog niet van me af zijn!

FiddlyDiddlyDoo schreef: ↑

12-08-2018 14:10

Hey Lily. Als de arts de je heeft geopereerd je niet wil helpen, dan kun je het beste morgen je huisarts bezoeken. Wat je zelf nu het beste kunt doen is zorgen voor een goede hygiëne. Spoel je wonden twee keer per dag uit met de douchekop. Dek ze af met een steriel verband. In een willekeurige drogist kun je steriele gazen en betadinegaas kopen. Knip (met een schone schaar! Reinig deze voor gebruik met 70% alcohol!) een stukje betadinegaas ter grootte van je wondje, dek deze af met een iets groter stukje steriel gaas en fixeer deze met leukopor oid. Morgen direct een huisarts bezoeken hoor.

Dank voor het advies!!

Anoniem1208181437 schreef: ↑

12-08-2018 14:08

Heb je al contact gehad met de kliniek of kan dat pas na het weekend? En hou je ons op de hoogte hoe het verder is gegaan?

Update: vandaag bij de kliniek geweest. Ik heb gevraagd om een andere, vrouwelijke chirurg (zodat ik me wat prettiger voelde). De wonden zijn goed en niet ontstoken. De onderhuidse hechtingen zijn aan t oplossen (wat ook de bedoeling is) maar op dikke plekken (waar bijv een knoopje zit in de hechting) kan je huid soms daarop reageren met het aanmaken van vocht en dan groeien de gaatjes ook minder snel dicht. Dit kan gebeuren en is niet erg. Ik baal wel eigenlijk want had gedacht dat het ontstoken was en dat ik antibiotica zou krijgen en dat ik dan binnen 2 dagen vd pijn af zou zijn. Want dit is behoorlijk pijnlijk.. Maargoed, even op de blaren zitten dus. Oh en wat zwemmen op vakantie betreft dat kan ik op (weliswaar nu strakke) buik schrijven.. Ik moet wel zeggen dat ik nogal teleurgesteld ben in de kliniek, niet wat betreft hun kundigheid maar omdat ze me gewoon echt niet goed geïnformeerd hebben over alle risico’s, complicatie etc. Dan had ik me daar namelijk op kunnen instellen. Maargoed, voor de rest wel heel mooi resultaat, dus ik ga daar maar heel hard aan denken!