Ik weet het even niet meer.

16-08-2018 11:31 81 berichten
Alle reacties Link kopieren
Zoals de titel het al zegt, ik zit even met mijn handen in mijn haar. Schrijf dit uit emotie en pure wanhoop, probeer het kort te houden.

Ik heb sinds een half jaar eindelijk liefde gevonden voor het eerst in 35 jaar (hij ook 35 jaar), ik ben voor het eerst verliefd op de perfect man voor mij. In het begin hebben wij het gesprek exen gehad en hem verteld dat ik met 10 mannen voor hem naar bed ben geweest vanaf mijn 21e waarvan 1 keer 2 jaar relatie en 1 keer 3 jaar en de rest daten (is dit veel?).
In het begin was het geen issue maar naar mate hij meer voor mij begon te voelen en ook verliefd werd op mij begon het hem dwars te zitten. Hij begon vragen te stellen van hoe vaak, welke standjes, heb je hem gepijpt etc. Alle details wilde hij weten en heb ik hem eerlijk verteld. Ook dat ik een keer (heel fout) sex met een collega heb gehad op de wc omdat ik wilde uitvinden of daar een relatie in zat en waar ik me voor schaam.
Ook heb ik 2 jaar in een relatie met een narcist gezeten die vreselijke dingen met me heeft gedaan maar waar ik gewoon niet uit kon stappen en na jaren therapie gelukt is maar waar hij dus nu last van heeft.

Hij heeft ondertussen hulp ingeschakeld bij een psycholoog omdat hij een hele zware jeugd heeft gehad met gescheiden ouders, het hele binding verhaal ontbrak in zijn jeugd en zo kan ik nog wel even doorgaan, erg moeilijk allemaal maar hij zit dus in een traject.

Nou hadden we afgelopen weekend (voor de zoveelste keer) een gesprek over exen en hoeveel jongens ik gezoend had en zei hij, laat ik niet merken dat er meer zijn geweest want dat trek ik niet en dan maak ik het uit als blijkt dat je de waarheid niet spreekt (hij heeft een vertrouwens issue want is door zijn ex heel erg belazerd).

Nou heb ik heel stom gisteren een lijstje gemaakt omdat ik zeker wilde weten dat ik idd niet dingen vergeten ben en alle namen opgeschreven met wie ik heb gezoend omdat niet tegen hem wil liegen. Ik kreeg bijna een hartverzakking want wat blijkt, 7 jaar geleden heb ik 1 keer sex gehad met iemand die ik dus gewoon was vergeten, dus 11 in totaal.
Nou de bom is gebarsten, hij snapt niet hoe ik zo iets kan vergeten (en ik eigenlijk ook niet) nadat we het er zo vaak over hebben gehad (hij weet soms beter het rijtje en leeftijden beter dan ik). Ik ben meteen misselijk naar huis gegaan en bedacht of en hoe ik het hem moest vertellen, wat ik dus wel gedaan heb.

Nu weet hij niet wat hij wil, is hij qua gevoel en emotie weer helemaal terug bij af en heeft hij de hele nacht geen oog dicht gedaan.

Ik weet niet wat ik moet.. Ik heb eindelijk liefde gevonden, een man die me met respect behandelt, die goed voor me is, IK BEN ZO VERLIEFD voor het eerst in mijn leven, ik verkramp niet tijdens de sex en kan er voor het eerst in mijn leven van genieten, wil met hem oud worden, wil geen leven zonder hem, vertel hem alles maar het lijkt wel alsof hij me niet nu niet meer vertrouwd. Hij heeft trouwens met veel meer vrouwen sex gehad dan ik met mannen, geen idee hoeveel precies maar is na zijn ex 2 jaar "los" gegaan.

Ik weet echt even niet meer wat ik moet doen en moest even van me afschrijven.
Alle reacties Link kopieren
Luistervink schreef:
16-08-2018 16:27
Hm. Tja, wij zijn er niet bij natuurlijk.

Toch denk ik: je hebt toch gewoon een leuke man verdiend? Het feit dat hij het niet expres doet, wil toch niet zeggen dat jij daar dan iets mee moet? Zoals ik het nu lees, geef je jezelf de schuld. En je zei eerder dat hij wel boos werd dat je iemand was vergeten op het lijstje. Het lijkt erop dat je het nu weer voor hem opneemt, alsof je hem moet beschermen.

Ik ken een stel waarbij de jongen flinke psychische problemen heeft en zij is daar voortdurend mee aan het schipperen. Ja, natuurlijk is het zielig en zou hij het ook anders willen, maar ondertussen is er in de relatie totaal geen ruimte voor haar en loopt ze voortdurend op haar tenen. Ik moet denken aan codependency of een relatieverslaving (https://www.mijnkindisverslaafd.nl/01-0 ... van-jezel/), waar mensen andermans behoefte boven die van zichzelf stellen. Let je wel op je eigen behoeften en grenzen?

En als er geen probleem is, waarom open je dit topic eigenlijk?
Ik heb een leuke man gevonden, alleen een die onverwerkte problemen heeft uit zijn jeugd, dat projecteert door jaloers/onzeker te zijn over dat ik met andere mannen ben geweest, en daar dus hulp voor heeft gezocht en het wilt oplossen. Ik vind wel, als partner, dat ik daar iets mee moet door hem te helpen en te steunen in zijn traject. Ik geef mezelf nergens de schuld van, en hij ook niet, hij heeft me al meerdere malen duidelijk gemaakt dat het probleem bij hem ligt en niet bij mij. Ik heb nergens gezegd dat hij boos is geworden, alleen de bom is gebarsten en daar bedoelde ik mee dat hij na een paar gesprek sessies helemaal terug bij af was in zijn angst en emotie.

Ik wilde gewoon even van mij afschrijven en de mening horen van andere vrouwen, wellicht die het ook met hun partner hebben meegemaakt waardoor ik hem ook beter kan helpen. Ik let zeker op mijn grenzen en behoeftes, maar ik vind dat je je partner moet ondersteunen als hij in gevecht is met zichzelf en de moeite doet om er aan te werken met een psycholoog. Had ik andersom ook fijn gevonden i.p.v. alleen maar te horen dat je moet wegrennen. Als iemand een probleem inziet en daar moeite voor wilt doen het op te lossen vind ik dat een erg kortzichtige oplossing.
Alle reacties Link kopieren
"Hij heeft gewoon een issue met mijn verleden."

Nou, dit is niet "gewoon" hoor. Dit is onvolwassen en in de mate waarin hij het heeft zelfs abnormaal.
Laat brandnetels staan; juist op brandnetels leggen vlinders hun eitjes.
suzyqfive schreef:
16-08-2018 16:08
Ik kijk er wel een beetje anders naar. In een goede relatie hoef je je verleden toch niet te verbergen. Als je al begint met 'dat gaat hem toch niks aan' heb je meteen al een verkeerde basis.

Mijn vriend is ook meermalen belazerd door zijn exen, of eigenlijk allemaal... Ik snap wel dat je dan heel onzeker wordt en dat is het vooral. Onzekerheid, bang om weer belazerd te worden en zelfbescherming. Natuurlijk is dat zijn issue en daar werkt ie ook aan. Dat maakt hem niet meteen een slechte man of een narcist.
Je eerste en tweede alinea zouden in mijn ogen niets met elkaar te maken moeten hebben.
In een goede relatie hoeft je je verleden niet te verbergen. Klopt, eens. Maar je partner vragen naar standjes en specifieke handelingen. ...nee, dat valt voor mij echt niet onder 'verleden verbergen'. Mijn partner heeft daar nooit naar gevraagd en ik vind na 18 jaar samen nog steeds dat dat hem ook niets aan gaat. Ik weet van hem ook geen details over zijn seksleven vóór mij. Wil ik ook helemaal niet; wat voegt dat nou toe?
Ik zou er zijn broer op zetten.
Ik hoor man ook altijd uit over al zijn scharrels en relaties. Ik smul daar van. Andersom zeg ik vrij weinig, hij is daar te jaloers voor. Trekt dat niet.
Als je vriend daar niet tegen kan, moet hij het niet vragen.

11 mannen is niet heel weinig, maar ook niet bizar veel. Daarbij kan je het toch niet terug draaien. Dus laat dat los.

Jaloezie is naar, maar jij hebt niets verkeerds gedaan.
Alle reacties Link kopieren
Zit je nog steeds in therapie? Want laat dit dan eens aan je therapeut lezen, horen we daarna wel of dit een slechte man is of niet. Ons wil je schijnbaar niet geloven...
The eyes are useless when the mind is blind.
Heb je zelf echt niet in de gaten hoe jij op je tenen loopt, nu al, in deze relatie om hem te ontzien?

Pas alsjeblieft op met betrokken te raken bij die therapie van hem, zo te lezen wordt er op jou een beroep gedaan om hem te "helpen/ te redden".

Die verliefdheid is echt niet gezond, hoe moeilijk voor jou ook. Maar je klinkt zo wanhopig om dit niet te willen loslaten.
Jol1983 schreef:
16-08-2018 16:38
Ik heb een leuke man gevonden, alleen een die onverwerkte problemen heeft uit zijn jeugd, dat projecteert door jaloers/onzeker te zijn over dat ik met andere mannen ben geweest, en daar dus hulp voor heeft gezocht en het wilt oplossen. Ik vind wel, als partner, dat ik daar iets mee moet door hem te helpen en te steunen in zijn traject. Ik geef mezelf nergens de schuld van, en hij ook niet, hij heeft me al meerdere malen duidelijk gemaakt dat het probleem bij hem ligt en niet bij mij. Ik heb nergens gezegd dat hij boos is geworden, alleen de bom is gebarsten en daar bedoelde ik mee dat hij na een paar gesprek sessies helemaal terug bij af was in zijn angst en emotie.

Ik wilde gewoon even van mij afschrijven en de mening horen van andere vrouwen, wellicht die het ook met hun partner hebben meegemaakt waardoor ik hem ook beter kan helpen. Ik let zeker op mijn grenzen en behoeftes, maar ik vind dat je je partner moet ondersteunen als hij in gevecht is met zichzelf en de moeite doet om er aan te werken met een psycholoog. Had ik andersom ook fijn gevonden i.p.v. alleen maar te horen dat je moet wegrennen. Als iemand een probleem inziet en daar moeite voor wilt doen het op te lossen vind ik dat een erg kortzichtige oplossing.
Hem helpen doe je niet door hem te voeden, maar door hem in te laten zien dat zijn gedrag absurt is. Door het bij hem te laten en te zeggen: schat je stapt na mijn idee in een oud patroon, bespreek dit eens met je psych.

Wat jij doet is met hem mee bewegen, waardoor hij niet naar zichzelf gaat kijken maar jij de boosdoener wordt/bent van zijn angst/verdriet.

Dit is niet gezond, jullie patroon met elkaar. Neem even afstand zodat je weer helder kunt zien. Heel goed dat hij aan zichzelf werkt, valt te prijzen. Jij hoeft daarin echt niet zo hard mee te werken. Het is zijn verantwoordelijkheid en laat die ook daar.
Steunen kan zeker, dat is alleen heel anders dan de hulpverleningsrol die je je nu toebedeeld hebt. En het boetekleed die je er ook nog bij aan trekt.

Pas op jezelf.
Alle reacties Link kopieren
ywtje schreef:
16-08-2018 17:06
Hem helpen doe je niet door hem te voeden, maar door hem in te laten zien dat zijn gedrag absurt is. Door het bij hem te laten en te zeggen: schat je stapt na mijn idee in een oud patroon, bespreek dit eens met je psych.

Wat jij doet is met hem mee bewegen, waardoor hij niet naar zichzelf gaat kijken maar jij de boosdoener wordt/bent van zijn angst/verdriet.

Dit is niet gezond, jullie patroon met elkaar. Neem even afstand zodat je weer helder kunt zien. Heel goed dat hij aan zichzelf werkt, valt te prijzen. Jij hoeft daarin echt niet zo hard mee te werken. Het is zijn verantwoordelijkheid en laat die ook daar.
Steunen kan zeker, dat is alleen heel anders dan de hulpverleningsrol die je je nu toebedeeld hebt. En het boetekleed die je er ook nog bij aan trekt.

Pas op jezelf.
Daar heb je helemaal gelijk in, zijn psycholoog heeft mij ook verboden nog verder antwoord te geven op zijn vragen, op die manier kan ik hem helpen en dooft het vlammetje van hem alles te willen weten uit.

Bedankt, aan dit soort opmerkingen heb ik tenminste wat.
Alle reacties Link kopieren
recipe for disaster.

Ben je bang dat je alleen overblijft TO?
Dat je dit allemaal maar ondergaat?

Tenslotte ben je 'al' 35.

Ergens twijfel je, anders had je hier geen topic over geopend.
Ergens voel je de problemen al.

Drie pagina's vol met adviezen van vrouwen die je bijna allemaal hetzelfde zeggen. Wat ga je er mee doen?
Veni, vidi, vagina.
Hij kwam en zag dat het kut was
Alle reacties Link kopieren
Je hoeft je verleden niet met iedereen te delen.
Ohhh, Je wilt het graag bagatelliseren... Zeg dat dan gewoon.

Wat goed dat je blijft en hem steunt in zn gekke verzoeken. Je bent zelf ook helemaal niet ver heen als je totaal in paniek schiet van de uitkomst van een lijstje. Het is ook een heel normale reactie om dan die bom maar achter je te hebben liggen en het hem zo snel mogelijk te vertellen. Niks geks aan hoor meid! Als hij maar gelukkig Is!

https://www.bol.com/nl/p/als-hij-maar-g ... lsrc=aw.ds
Alle reacties Link kopieren
TO, waar zat dan eerst je wanhoop? Dat schrijf in de OP.
De reacties die je daarna geeft lijken die wanhoop nogal te ontkrachten, want er is tenslotte niets ergs aan de hand en jij redt je wel.

Van iemand die wanhopig is en misselijk wordt van de situatie, had ik niet verwacht dat het nu alleen maar gaat om zijn terugslag op emotioneel gebied.
Dat hoort er vaak bij en het is niet jouw verantwoordelijkheid om dat te voorkomen.

De relatie die je omschrijft zou niet de mijne zijn omdat ik er niet op zit te wachten om op eieren te lopen in een contact waar je juist jezelf zou moeten kunnen zijn
Jol1983 schreef:
16-08-2018 17:11
Daar heb je helemaal gelijk in, zijn psycholoog heeft mij ook verboden nog verder antwoord te geven op zijn vragen, op die manier kan ik hem helpen en dooft het vlammetje van hem alles te willen weten uit.

Bedankt, aan dit soort opmerkingen heb ik tenminste wat.
Graag gedaan. Misschien nog eens mee naar zijn psycholoog. En wat ook kan helpen is naar jezelf te kijken, wat maakt dat jij het nodig hebt in de redders rol te stappen. Als je daar voor jezelf ook wat mee kan, kom je ook weer verder.
Alle reacties Link kopieren
strikjemetstippels schreef:
16-08-2018 16:48
Ik zou er zijn broer op zetten.
:hihi:
Behold, the field in which I grow my fucks. Lay thine eyes upon it.. thou shalt see that it is barren!
Een man van 35 die én zijn jeugd én zijn vorige relatie nog niet heeft verwerkt. Die je uithoort over privédetails en vervolgens daarover flipt. Een psycholoog heeft die jou verbiedt (!!) bepaalde onderwerpen aan te snijden.

Jullie hebben nog maar een halfjaar een relatie. Je zou nog in de zevende hemel moeten zitten. Ik zou mezelf zo veel meer gunnen.
Je bent 35? Je lijkt wel een bang vogeltje van 16. Dumpen die gast. De weg die hij nog te gaan heeft is lang. Ga je daarop wachten?
Poppy_del_Rio schreef:
16-08-2018 18:47
Een man van 35 die én zijn jeugd én zijn vorige relatie nog niet heeft verwerkt. Die je uithoort over privédetails en vervolgens daarover flipt. Een psycholoog heeft die jou verbiedt (!!) bepaalde onderwerpen aan te snijden.

Jullie hebben nog maar een halfjaar een relatie. Je zou nog in de zevende hemel moeten zitten. Ik zou mezelf zo veel meer gunnen.
Dit!!!
Alle reacties Link kopieren
Jol1983 schreef:
16-08-2018 16:38
Ik heb een leuke man gevonden, alleen een die onverwerkte problemen heeft uit zijn jeugd, dat projecteert door jaloers/onzeker te zijn over dat ik met andere mannen ben geweest, en daar dus hulp voor heeft gezocht en het wilt oplossen. Ik vind wel, als partner, dat ik daar iets mee moet door hem te helpen en te steunen in zijn traject. Ik geef mezelf nergens de schuld van, en hij ook niet, hij heeft me al meerdere malen duidelijk gemaakt dat het probleem bij hem ligt en niet bij mij. Ik heb nergens gezegd dat hij boos is geworden, alleen de bom is gebarsten en daar bedoelde ik mee dat hij na een paar gesprek sessies helemaal terug bij af was in zijn angst en emotie.

Ik wilde gewoon even van mij afschrijven en de mening horen van andere vrouwen, wellicht die het ook met hun partner hebben meegemaakt waardoor ik hem ook beter kan helpen. Ik let zeker op mijn grenzen en behoeftes, maar ik vind dat je je partner moet ondersteunen als hij in gevecht is met zichzelf en de moeite doet om er aan te werken met een psycholoog. Had ik andersom ook fijn gevonden i.p.v. alleen maar te horen dat je moet wegrennen. Als iemand een probleem inziet en daar moeite voor wilt doen het op te lossen vind ik dat een erg kortzichtige oplossing.
Een hoop mannen leggen hun probleem bij hun vriendin neer, geef jezelf een ultimatum om aan een dood paard te trekken en deel het ultimatum aan hem mee, goed dat die psycholoog zegt dat je niks meer mag delen want het is echt ziek gedrag wat zijn obsessie voedt.
Zijn moeilijke jeugd mag geen excuus zijn, je moet hem er juist op af rekenen, omdat hij het moeilijk had moet jij boeten?
Maar goed ik zou sowieso nog even niet aan kinderen beginnen..
Alle reacties Link kopieren
Féline schreef:
16-08-2018 17:46
Ohhh, Je wilt het graag bagatelliseren... Zeg dat dan gewoon.

Wat goed dat je blijft en hem steunt in zn gekke verzoeken. Je bent zelf ook helemaal niet ver heen als je totaal in paniek schiet van de uitkomst van een lijstje. Het is ook een heel normale reactie om dan die bom maar achter je te hebben liggen en het hem zo snel mogelijk te vertellen. Niks geks aan hoor meid! Als hij maar gelukkig Is!

https://www.bol.com/nl/p/als-hij-maar-g ... lsrc=aw.ds
+1
Behold, the field in which I grow my fucks. Lay thine eyes upon it.. thou shalt see that it is barren!
Jol1983 schreef:
16-08-2018 15:38
Het komt nu over alsof het een slechte man is, dat is het echter zeker niet, en dat heb ik ondertussen door mijn therapieën wel geleerd :)
Hij heeft gewoon een issue met mijn verleden, daarom is hij een week nadat hij merkte dat dit opspeelde in therapie gegaan (en nog steeds) om uit te vinden waar het vandaan komt. Hij wil dit kost wat het kost oplossen. Ik had duidelijk beter geen antwoorden kunnen geven op zijn vragen maar zag er in het begin geen kwaad in, en later dacht ik dat het hem zou helpen rust te vinden, beetje naïef achteraf. Ik ben ook 1 keer met hem mee geweest naar zijn psycholoog en zag hoe hij daar met zichzelf worstelde. Het enige wat hij wilt is gelukkig zijn met mij, nu en zonder gedachtes aan het verleden (zijn eigen verleden/jeugd is de oorzaak van zijn probleem, ook aldus de psycholoog). Ook klinkt het nu alsof het kommer en kwel is maar 95% van de tijd gaat het gewoon fantastisch en hebben we het hartstikke leuk, betrekt mij bij zijn familie en andersom, dus het beeld wat sommige hier schetsen is echt totaal niet van toepassing over hoe hij is.
Overal zijn wachtlijsten, maar hij zat na en week op de goede plek met de goede therapie?

Ik denk echt dat je je moet afvragen wat deze relatie jou brengt. Na een half jaar moet je nog in de zevende hemel zijn. Niet je hoeven verantwooden, rare vragen te beantwoorden of op eieren hoeven lopen. Ook niet als je partner een kutjeugd heeft gehad en daarna boehoehoe ook nog slechte relaties heeft gehad.
Jol1983 schreef:
16-08-2018 16:38

Ik wilde gewoon even van mij afschrijven en de mening horen van andere vrouwen, wellicht die het ook met hun partner hebben meegemaakt waardoor ik hem ook beter kan helpen.......


Had ik andersom ook fijn gevonden i.p.v. alleen maar te horen dat je moet wegrennen. Als iemand een probleem inziet en daar moeite voor wilt doen het op te lossen vind ik dat een erg kortzichtige oplossing.
Ja, ik was zo iemand. Probeerde hem te redden van al zijn angsten, vooral te laten zijn dat er geen reden was om jaloers te zijn. Niemand zei mij dat ik moest maken dat ik weg kwam. De verliefdheid was heel intens. Hoe meer drama, hoe meer je hormonen knallen. Onbezorgd en blij genieten ervan was er niet bij.

Deze man wilde niet aan zichzelf werken en die van jou wel. Maar dat maakt niet uit. Deze eerste tijd had je de vleugels moeten geven om naar je roze wolk te glijden.

Ik denk niet dat het goed komt en mijn advies zou zijn om de relatie te verbreken. Hij heeft een lange weg van therapie voor zich en ik vermoed dat wat je hem verteld hebt over je een altijd tussen jullie in blijft staan.
Alle reacties Link kopieren
Féline schreef:
16-08-2018 17:46
Ohhh, Je wilt het graag bagatelliseren... Zeg dat dan gewoon.

Wat goed dat je blijft en hem steunt in zn gekke verzoeken. Je bent zelf ook helemaal niet ver heen als je totaal in paniek schiet van de uitkomst van een lijstje. Het is ook een heel normale reactie om dan die bom maar achter je te hebben liggen en het hem zo snel mogelijk te vertellen. Niks geks aan hoor meid! Als hij maar gelukkig Is!

https://www.bol.com/nl/p/als-hij-maar-g ... lsrc=aw.ds
Ah ja, dat bedoelde ik inderdaad! Goed boek ook.
Alle reacties Link kopieren
Ik begrijp iets niet. De man is veel leuker dan dat iedereen denkt (op basis van jouw OP!!) en toch open je topic met deze titel. Wie hou je nou voor de gek?
Alle reacties Link kopieren
Als jij dit onder "perfecte man" verstaat... !?! Brrrrr ik zou er van wegrennen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven