Kinderen
alle pijlers
slechte kwaliteit embryo- toch zwanger?
vrijdag 10 oktober 2008 om 22:08
Ik vroeg me af of er mensen zijn die toch zwanger zijn geraakt nadat een behoorlijk slecht embryo was terug geplaatst?
De klinisch embryoloog was niet bijster positief (niet expres maar je kon aan zijn gezicht zien dat hij erg twijfelde) en nu vraag ik me af of er uberhaupt wel kans is...De arts die erbij was nam het direct over en vertelde dat er altijd kans was maar deze meneer is altijd een erge vrolijkert. Wel gezellig natuurlijk maar voor mij niet altijd even geloofwaardig. Natuurlijk is gewoon afwachten tot ik de test mag doen ook een optie maar ik ben toch heel erg benieuwd naar andere verhalen..
Groetjes
Gliene
De klinisch embryoloog was niet bijster positief (niet expres maar je kon aan zijn gezicht zien dat hij erg twijfelde) en nu vraag ik me af of er uberhaupt wel kans is...De arts die erbij was nam het direct over en vertelde dat er altijd kans was maar deze meneer is altijd een erge vrolijkert. Wel gezellig natuurlijk maar voor mij niet altijd even geloofwaardig. Natuurlijk is gewoon afwachten tot ik de test mag doen ook een optie maar ik ben toch heel erg benieuwd naar andere verhalen..
Groetjes
Gliene
woensdag 4 maart 2009 om 21:06
donderdag 5 maart 2009 om 16:37
Gliene, even een korte versie van mijn verhaal:
Sinds de zomer van 2005 proberen manlief en ik zwanger te worden. In het voorjaar van 2007 naar de huisarts gegaan, doorgestuurd naar de gyn van het plaatselijke ziekenhuis. Hier zijn de eerste testen gedaan. Temperatuurcurve bijgehouden, bloedonderzoek gehad. Man ook bloedonderzoek, sperma-onderzoek, samenlevingstest.
Volgens het ziekenhuis was de zaadkwaliteit van man zeer slecht en konden we een eigen kind wel vergeten. Bij de samenlevingstest werden ook geen zaadcellen aangetroffen.
Toen konden we kiezen, direct doorgestuurd worden naar Universitair ziekenhuis, of na 3 maanden nogmaals sperma-onderzoek. Wij kozen voor direct doorsturen. Inmiddels was het het najaar van 2007.
In het universitair ziekenhuis kwamen we bij de androloog terecht. Nieuw sperma-onderzoek wees uit dat er niets mis is met de zaadkwaliteit bij m'n man, en ook bij aanvullend onderzoek (o.a. echo) zijn geen problemen geconstateerd.
Omdat we inmiddels ruim 2 jaar bezig waren, mochten we door voor IUI. Helaas bracht de IUI niet het gewenste resultaat en na 6 behandelingen (we hebben halverwege nog een pauze ingelast van een paar maanden) werden we doorverwezen voor IVF.
Hier zijn we eind vorig jaar mee begonnen. De eerste poging was met Decapeptyl en Gonal-F. Dit leidde tot 2 eicellen, die helaas beide niet bevrucht raakten. Er heeft toen dus ook geen terugplaatsing plaatsgevonden. In overleg met de arts toen besloten dat bij de 2e poging ICSI toegepast zou worden.
De tweede poging was met Gonal-F en Cetrotide, dit leidde tot 3 eicellen, waarna deze dmv ICSI zijn ingespoten met een zaadcel, dit leidde tot 1 bevruchting. Dit embryo is vorige maand teruggeplaatst, maar helaas ben ik 2 weken geleden ongesteld geworden.
We hebben dus nog maar 1 kans en tot nu toe gaat het allemaal niet echt soepel, helaas.
Volgende week op gesprek in het ziekenhuis, ben benieuwd wat de plannen zijn...
Sinds de zomer van 2005 proberen manlief en ik zwanger te worden. In het voorjaar van 2007 naar de huisarts gegaan, doorgestuurd naar de gyn van het plaatselijke ziekenhuis. Hier zijn de eerste testen gedaan. Temperatuurcurve bijgehouden, bloedonderzoek gehad. Man ook bloedonderzoek, sperma-onderzoek, samenlevingstest.
Volgens het ziekenhuis was de zaadkwaliteit van man zeer slecht en konden we een eigen kind wel vergeten. Bij de samenlevingstest werden ook geen zaadcellen aangetroffen.
Toen konden we kiezen, direct doorgestuurd worden naar Universitair ziekenhuis, of na 3 maanden nogmaals sperma-onderzoek. Wij kozen voor direct doorsturen. Inmiddels was het het najaar van 2007.
In het universitair ziekenhuis kwamen we bij de androloog terecht. Nieuw sperma-onderzoek wees uit dat er niets mis is met de zaadkwaliteit bij m'n man, en ook bij aanvullend onderzoek (o.a. echo) zijn geen problemen geconstateerd.
Omdat we inmiddels ruim 2 jaar bezig waren, mochten we door voor IUI. Helaas bracht de IUI niet het gewenste resultaat en na 6 behandelingen (we hebben halverwege nog een pauze ingelast van een paar maanden) werden we doorverwezen voor IVF.
Hier zijn we eind vorig jaar mee begonnen. De eerste poging was met Decapeptyl en Gonal-F. Dit leidde tot 2 eicellen, die helaas beide niet bevrucht raakten. Er heeft toen dus ook geen terugplaatsing plaatsgevonden. In overleg met de arts toen besloten dat bij de 2e poging ICSI toegepast zou worden.
De tweede poging was met Gonal-F en Cetrotide, dit leidde tot 3 eicellen, waarna deze dmv ICSI zijn ingespoten met een zaadcel, dit leidde tot 1 bevruchting. Dit embryo is vorige maand teruggeplaatst, maar helaas ben ik 2 weken geleden ongesteld geworden.
We hebben dus nog maar 1 kans en tot nu toe gaat het allemaal niet echt soepel, helaas.
Volgende week op gesprek in het ziekenhuis, ben benieuwd wat de plannen zijn...
donderdag 5 maart 2009 om 22:35
Sjee Do, wat een verhaal...
Wie weet meid. Driemaal is scheepsrecht zeggen ze! Ik ga in elk geval ook heel hard voor je duimen als je straks weer begint.
Misschien willen ze dit keer toch ICSI proberen? Hoe hoog was je dosis Gonal F? Bij mij de eerste keer 150 per keer en de laatste keer 225 ml per keer. Niet dat ik een arts ben uiteraard, maar wellicht kunnen ze daar ook nog wat mee... Hoop echt dat ze met een goed plan komen volgende week.
De spanning loopt natuurlijk wel echt op zo... het lijkt me heel lastig omgaan met "de laatste kans". Lukt jullie dat een beetje?
Misschien moet je ook niet teveel over nadenken maar dat lijkt me makkelijker gezegd dan gedaan!
tot later ladees!
Wie weet meid. Driemaal is scheepsrecht zeggen ze! Ik ga in elk geval ook heel hard voor je duimen als je straks weer begint.
Misschien willen ze dit keer toch ICSI proberen? Hoe hoog was je dosis Gonal F? Bij mij de eerste keer 150 per keer en de laatste keer 225 ml per keer. Niet dat ik een arts ben uiteraard, maar wellicht kunnen ze daar ook nog wat mee... Hoop echt dat ze met een goed plan komen volgende week.
De spanning loopt natuurlijk wel echt op zo... het lijkt me heel lastig omgaan met "de laatste kans". Lukt jullie dat een beetje?
Misschien moet je ook niet teveel over nadenken maar dat lijkt me makkelijker gezegd dan gedaan!
tot later ladees!
vrijdag 6 maart 2009 om 17:48
Vandaag weer een echo gehad.
Alles zag er super uit! Onze Minimi is alweer 7,5 cm! (in 2 weken tijd 3 cm gegroeid! )
Was zo gaaf om allemaal te zien.
Zagen alles heel goed. Ook de vingertjes, lange beentjes en teentjes.
Doorsnede van het hoofd was prima, lengte ook en nekplooi ook.
De IVF arts ging ff de beeb pesten. Eventjes drukken tegen mijn baarmoeder aan. En die kleine terug schoppen joh! De tranen liepen over mijn wangen, zo mooi vond ik dat.
Begon ook opeens met de armpjes heel erg te bewegen. Hij/zij vond het niet leuk volgens mij.
Helaas konden we het geslacht nog niet zien (zou nu dus al kunnen), want de navelstreng zat tussen de beentjes.
Dus hopenlijk de volgende keer. (over 2,5 week)
Dan gaat mijn mamsie ook mee.
Alles zag er super uit! Onze Minimi is alweer 7,5 cm! (in 2 weken tijd 3 cm gegroeid! )
Was zo gaaf om allemaal te zien.
Zagen alles heel goed. Ook de vingertjes, lange beentjes en teentjes.
Doorsnede van het hoofd was prima, lengte ook en nekplooi ook.
De IVF arts ging ff de beeb pesten. Eventjes drukken tegen mijn baarmoeder aan. En die kleine terug schoppen joh! De tranen liepen over mijn wangen, zo mooi vond ik dat.
Begon ook opeens met de armpjes heel erg te bewegen. Hij/zij vond het niet leuk volgens mij.
Helaas konden we het geslacht nog niet zien (zou nu dus al kunnen), want de navelstreng zat tussen de beentjes.
Dus hopenlijk de volgende keer. (over 2,5 week)
Dan gaat mijn mamsie ook mee.
maandag 9 maart 2009 om 21:28
ik wil op vakantie!
haha
Zit er niet in maar ik heb wel lekker een weekje ameland voor ogen in mei. Ook leuk!
Verder vind ik het heel spannend hoor. Nog steeds geen klachten en soms heb ik echt het gevoel dat het niet goed zit. Maar misschien is dat onbewust toch een soort zelfbescherming ik weet het niet zo goed. Woensdag komt iemand van Moeders voor Moeders en zij doen ook altijd nog een test dus ik hoop wel wat bevestiging weer te krijgen.
Verder probeer ik me er niet druk over te maken en gewoon lekker te genieten van het succes tot nu toe. Dus! Dat doe ik.
Do, heb je al een gesprek gehad in het ziekenhuis??? Ben erg benieuwd.
en jij Nala? Al bijgekomen van de echo? Leuk is dat he??
haha
Zit er niet in maar ik heb wel lekker een weekje ameland voor ogen in mei. Ook leuk!
Verder vind ik het heel spannend hoor. Nog steeds geen klachten en soms heb ik echt het gevoel dat het niet goed zit. Maar misschien is dat onbewust toch een soort zelfbescherming ik weet het niet zo goed. Woensdag komt iemand van Moeders voor Moeders en zij doen ook altijd nog een test dus ik hoop wel wat bevestiging weer te krijgen.
Verder probeer ik me er niet druk over te maken en gewoon lekker te genieten van het succes tot nu toe. Dus! Dat doe ik.
Do, heb je al een gesprek gehad in het ziekenhuis??? Ben erg benieuwd.
en jij Nala? Al bijgekomen van de echo? Leuk is dat he??
dinsdag 10 maart 2009 om 08:26
woensdag 11 maart 2009 om 22:21
Vandaag is onze droom in duigen gevallen.
Geen derde IVF, dus geen zwangerschap, dus geen kind.
De resultaten van de eerste twee pogingen waren zo slecht, dat een derde poging niet eens meer gedaan wordt.
De vooruitzichten zijn zo slecht, dat de behandeling te zwaar wordt geacht voor de minieme kans dat het wat oplevert.
Vanwege het lage aantal eicellen wat bij mij reageerde op de hormonen, krijg ik over twee weken een uitgebreid hormoononderzoek. Dit is puur voor mijn eigen gezondheid, kan niets meer veranderen aan het IVF-standpunt van het ziekenhuis. Resultaat van de onderzoeken is pas na 6 weken bekend, dus duurt nu nog 8 weken.
Er zijn nog alternatieven (zoals bijvoorbeeld eiceldonatie of adoptie) maar voorlopig zijn we in- en inverdrietig en willen/kunnen we daar nog niet aan denken. We moeten nu eerst ons verdriet de vrije loop laten en rouwen om het verlies van onze grote wens, een kind van ons samen.
Geen derde IVF, dus geen zwangerschap, dus geen kind.
De resultaten van de eerste twee pogingen waren zo slecht, dat een derde poging niet eens meer gedaan wordt.
De vooruitzichten zijn zo slecht, dat de behandeling te zwaar wordt geacht voor de minieme kans dat het wat oplevert.
Vanwege het lage aantal eicellen wat bij mij reageerde op de hormonen, krijg ik over twee weken een uitgebreid hormoononderzoek. Dit is puur voor mijn eigen gezondheid, kan niets meer veranderen aan het IVF-standpunt van het ziekenhuis. Resultaat van de onderzoeken is pas na 6 weken bekend, dus duurt nu nog 8 weken.
Er zijn nog alternatieven (zoals bijvoorbeeld eiceldonatie of adoptie) maar voorlopig zijn we in- en inverdrietig en willen/kunnen we daar nog niet aan denken. We moeten nu eerst ons verdriet de vrije loop laten en rouwen om het verlies van onze grote wens, een kind van ons samen.
donderdag 12 maart 2009 om 13:10
zaterdag 14 maart 2009 om 12:03
Verdorie zeg. Dat hakt er wel in.. Hoe is het nu met je Do?
Marf had op dit forum ook al te horen gekregen dat het gewoon niet gaat lukken. Ik neem dat nooit als optie merk ik, als mensen bezig zijn. Ik ben niet gek hoor, ik weet dat het kan maar toch wil het er niet echt in. Ik ben ook een positief mens, dat is ook zo. Maar als ik dan zo lees dat het toch ook kan voorkomen dat het niet gaat lukken... Bah! Ik hoop in elk geval dat je de eerste schok te boven bent. Een dikke knuffel lijkt me wel op zijn plaats dus die krijg je van me!
Nala hoe is het met jou?
Ik heb af en toe een vlaag van misselijkheid (Joepie!) en ben bij het bukken en opstaan standaard duizelig. Lijkt me een goed teken haha. Ik ben erg goed in afwachten zoals jullie merken..
Marf had op dit forum ook al te horen gekregen dat het gewoon niet gaat lukken. Ik neem dat nooit als optie merk ik, als mensen bezig zijn. Ik ben niet gek hoor, ik weet dat het kan maar toch wil het er niet echt in. Ik ben ook een positief mens, dat is ook zo. Maar als ik dan zo lees dat het toch ook kan voorkomen dat het niet gaat lukken... Bah! Ik hoop in elk geval dat je de eerste schok te boven bent. Een dikke knuffel lijkt me wel op zijn plaats dus die krijg je van me!
Nala hoe is het met jou?
Ik heb af en toe een vlaag van misselijkheid (Joepie!) en ben bij het bukken en opstaan standaard duizelig. Lijkt me een goed teken haha. Ik ben erg goed in afwachten zoals jullie merken..
zaterdag 14 maart 2009 om 19:07
Klinkt idd goed Gliene, houden zo!
Wanneer had je nou de echo? Echt 2 weken na de testdatum?
Toen ik het berichtje van Do las heb ik echt ff zitten janken.
Ik ben dus helemaal niet zo'n positief ingesteld persoon en heb vaak aan dit gedacht.
Deed me gewoon heel veel dat Do en Do-man dit nu wel te horen hebben gekregen. Dit gun je niemand.
Hier gaat verder alles ok. Ben wel errug moe, maar ga iedere middag gewoon ff naar bed.
Wanneer had je nou de echo? Echt 2 weken na de testdatum?
Toen ik het berichtje van Do las heb ik echt ff zitten janken.
Ik ben dus helemaal niet zo'n positief ingesteld persoon en heb vaak aan dit gedacht.
Deed me gewoon heel veel dat Do en Do-man dit nu wel te horen hebben gekregen. Dit gun je niemand.
Hier gaat verder alles ok. Ben wel errug moe, maar ga iedere middag gewoon ff naar bed.
zaterdag 14 maart 2009 om 20:04
25 maart heb ik de echo. Ze doen het niet vroeg hier, tenminste vergeleken met Peggy Sue. Die had de terugplaatsing 2 dagen voor mij en zij heeft gisteren al een echo gehad.
Nala, ik had het ook wel hoor. Het is gewoon het scenario waar je niet aan wilt denken omdat er niet voor te stellen is hoe je op zulk nieuws gaat reageren. En hoe moet je verder? Al die vragen en onzekerheden over de toekomst ineens. ..
Ik ben ook heel benieuwd hoe je hier mee omgaat, Do. Het is een rouwproces waar je doorheen moet en alle fases zullen wel aan bod komen helaas.
xx
Nala, ik had het ook wel hoor. Het is gewoon het scenario waar je niet aan wilt denken omdat er niet voor te stellen is hoe je op zulk nieuws gaat reageren. En hoe moet je verder? Al die vragen en onzekerheden over de toekomst ineens. ..
Ik ben ook heel benieuwd hoe je hier mee omgaat, Do. Het is een rouwproces waar je doorheen moet en alle fases zullen wel aan bod komen helaas.
xx
dinsdag 24 maart 2009 om 16:55
Nog 1 dag Gliene!!!
Hoe gaat 'ie? Voel je je nog goed?
En hoe is het met de andere meiden? Sophy al op vakantie?
Ik was vandaag voor het eerst bij de gyn. Gelijk voor het laatst. Want mag naar de vlos.
Was een kort bezoekje, niet echt zoals bij de IVF. Daar nemen ze lang de tijd voor je.
Dus ben blij dat ik daar niet hoef te blijven.
Echo zag er mooi uit.
Maar de gyn wilde niet kijken naar het geslacht. Kon je nog niet duidelijk zien volgens hem.
Hoe gaat 'ie? Voel je je nog goed?
En hoe is het met de andere meiden? Sophy al op vakantie?
Ik was vandaag voor het eerst bij de gyn. Gelijk voor het laatst. Want mag naar de vlos.
Was een kort bezoekje, niet echt zoals bij de IVF. Daar nemen ze lang de tijd voor je.
Dus ben blij dat ik daar niet hoef te blijven.
Echo zag er mooi uit.
Maar de gyn wilde niet kijken naar het geslacht. Kon je nog niet duidelijk zien volgens hem.
dinsdag 24 maart 2009 om 19:35
