
single maar niet meer happy
zaterdag 28 februari 2009 om 19:27
hallo,
ben al geruime tijd single, woon al jaren alleen - vond dat nooit zo'n heel groot probleem...
sinds 3 jaar heb ik problemen met mijn gezondheid - baan kwijt, dus kwam thuis te zitten.
ben niet happy met mijn huis en vind het alleen wonen heel erg ongezellig. heb veel vrienden maar die wonen allemaal samen in koophuis met eerste en soms al 2e kind. ik vind het heel confronterend dat het leven van iedereen in razendsnel tempo verandert en ik stilsta, heb altijd een druk gezellig sociaal leven gehad en ben nu merendeel alleen - ben sociaal best handig maar iedereen is druk met gezin en wil ook geen overjarige kroegtijger worden... - t wknd. vind ik echt killing wil heel erg graag een ander leven; verbinding met een ander/gezelligheid, samen dingen doen, kinderen - heb me ingeschreven op een datingsite...maar dat heeft helaas nog niets opgeleverd.
hoe doe jij dat??!
ik voel me er hopeloos bij...
overweeg te verhuizen naar Adam (zie ander topic) - maar weet niet of dat de oplossing is...
ben al geruime tijd single, woon al jaren alleen - vond dat nooit zo'n heel groot probleem...
sinds 3 jaar heb ik problemen met mijn gezondheid - baan kwijt, dus kwam thuis te zitten.
ben niet happy met mijn huis en vind het alleen wonen heel erg ongezellig. heb veel vrienden maar die wonen allemaal samen in koophuis met eerste en soms al 2e kind. ik vind het heel confronterend dat het leven van iedereen in razendsnel tempo verandert en ik stilsta, heb altijd een druk gezellig sociaal leven gehad en ben nu merendeel alleen - ben sociaal best handig maar iedereen is druk met gezin en wil ook geen overjarige kroegtijger worden... - t wknd. vind ik echt killing wil heel erg graag een ander leven; verbinding met een ander/gezelligheid, samen dingen doen, kinderen - heb me ingeschreven op een datingsite...maar dat heeft helaas nog niets opgeleverd.
hoe doe jij dat??!
ik voel me er hopeloos bij...
overweeg te verhuizen naar Adam (zie ander topic) - maar weet niet of dat de oplossing is...
zondag 1 maart 2009 om 15:56
@Emmeke, wat een prachtige post! Ik denk dat je helemaal hebt omschreven waar het om gaat! In ieder geval wat ik zelf herken dan..
Ik ben nu niet single, maar tot voor kort wel heel lang geweest. En ik zocht iets, idd een gevoel van verbondenheid met anderen. Ik koppelde dat te veel aan het hebben van een relatie, vooral ook omdat dat zo ingegeven wordt door de maatschappij. Voor mij is het meer een illusie geworden dat dat per se met een relatie te maken heeft. Bovendien is alles relatief en kan alles zo omslaan, zeker relaties.
Daarom wil ik verbondenheid voelen vanuit mezelf alleen en ook een zinvolle levensinvulling hebben als individu. Ik ben daar nog altijd veel over aan het nadenken, maar met nadenken kom je er niet.
Laatst ontdekte ik een mooi boek wat hier helemaal over gaat. Het is van Stefanie Dowrick en het heet : Single liefde, intimiteit en alleen zijn'. Helaas is het niet meer verkrijgbaar in het Nederlands (bij Bol dan), maar wel in het Engels. Hier staat ook in dat helaas te vaak gezegd wordt dat mensen vanzelf uit hun eenzaamheid komen als ze maar een relatie hebben. Dit is onzin. Het heeft met hele andere dingen te maken, waaronder met of je in je jeugd al dan niet geleerd hebt dat je je nog steeds verbonden kan voelen met anderen, als ze er niet zijn.
Ik zelf herken heel erg dat ik me verbonden wil voelen met anderen en iets voor anderen wil betekenen. Daar hoef je geen relatie voor te hebben (al is het alleen maar gemakkelijker om dan te denken dat je voor iemand heel belangrijk is- dat is nog maar de vraag, haha)- je kunt heel veel betekenen voor vrienden (zelfs als ze in andere fase zitten), familie, in het werk dat je doet en bv middels vrijwilligerswerk.
Zo veel mensen voelen zich eenzaam. Een stukje eenzaamheid hoort er denk ik ook gewoon bij, alleen drukken sommige mensen dit weg.
Ik ben nu niet single, maar tot voor kort wel heel lang geweest. En ik zocht iets, idd een gevoel van verbondenheid met anderen. Ik koppelde dat te veel aan het hebben van een relatie, vooral ook omdat dat zo ingegeven wordt door de maatschappij. Voor mij is het meer een illusie geworden dat dat per se met een relatie te maken heeft. Bovendien is alles relatief en kan alles zo omslaan, zeker relaties.
Daarom wil ik verbondenheid voelen vanuit mezelf alleen en ook een zinvolle levensinvulling hebben als individu. Ik ben daar nog altijd veel over aan het nadenken, maar met nadenken kom je er niet.
Laatst ontdekte ik een mooi boek wat hier helemaal over gaat. Het is van Stefanie Dowrick en het heet : Single liefde, intimiteit en alleen zijn'. Helaas is het niet meer verkrijgbaar in het Nederlands (bij Bol dan), maar wel in het Engels. Hier staat ook in dat helaas te vaak gezegd wordt dat mensen vanzelf uit hun eenzaamheid komen als ze maar een relatie hebben. Dit is onzin. Het heeft met hele andere dingen te maken, waaronder met of je in je jeugd al dan niet geleerd hebt dat je je nog steeds verbonden kan voelen met anderen, als ze er niet zijn.
Ik zelf herken heel erg dat ik me verbonden wil voelen met anderen en iets voor anderen wil betekenen. Daar hoef je geen relatie voor te hebben (al is het alleen maar gemakkelijker om dan te denken dat je voor iemand heel belangrijk is- dat is nog maar de vraag, haha)- je kunt heel veel betekenen voor vrienden (zelfs als ze in andere fase zitten), familie, in het werk dat je doet en bv middels vrijwilligerswerk.
Zo veel mensen voelen zich eenzaam. Een stukje eenzaamheid hoort er denk ik ook gewoon bij, alleen drukken sommige mensen dit weg.
maandag 2 maart 2009 om 13:52
Hai!
Ik herken je(en de andere) verhaal heel goed.
2 jaar geleden werd ik na 8 jaar weer vrijgezel. Na 5 jaar samengewoond te hebben besloot ook ik in amsterdam te gaan wonen. Ik dacht dat is een bruisende stad, altijd veel te doen en ook veel singles net als ik.
Ik had er ook twee vriendinnen wonen wat natuurlijk al veel scheelde. Toch heb ik me misschien wel juist de grote van de stad mee soms juist heel eenzaam en anoniem gevoeld. Ik miste de veilligheid van mijn oude omgeving, vrienden, relatie, en huis. Natuurlijk genoot ik ook van het stapleven, en de aandacht die daar bij komt kijken, maar uiteindelijk kwam ik weer alleen thuis, op een plek waar ik voor mijn gevoel niet echt thuis hoorde met een gat van tijd voor me: de zondag? wat ga ik doen? met wie? waar?
Ook door de week voelde ik me vaak eenzaam, en dacht dan na wat ik dan s'avonds ging doen, behalve dan sporten en weer voor mezelf koken.
Het klinkt allemaal een beetje zielig, terwijl ik eigenlijk ook best veel vriendinnen heb(helaas wonen ze allemaal ver weg) en uiteindelijk best veel te doen heb altijd. Maar op de momenten dat ik echt alleen was/ben voel ik me dan ineens ook heel alleen. Wat echt helpt is denk ik mensen om je heen zoeken waar je herkenning ziet en erkenning krijgt. Nou heb ik dat tot nu toe nog niet zo heel erg, maar merk dat als het gebeurd ik me gelijk een stuk beter voel. én me niet alleen spiegel aan de mensen die trouwplannen hebben, zwanger zijn, samen een reis maken, een huis kopen enz enz......
Wat doe jij tot nu toe(behalve misschien plannen maken voor verhuizen) als je alleen bent of je zo voelt?
Ik herken je(en de andere) verhaal heel goed.
2 jaar geleden werd ik na 8 jaar weer vrijgezel. Na 5 jaar samengewoond te hebben besloot ook ik in amsterdam te gaan wonen. Ik dacht dat is een bruisende stad, altijd veel te doen en ook veel singles net als ik.
Ik had er ook twee vriendinnen wonen wat natuurlijk al veel scheelde. Toch heb ik me misschien wel juist de grote van de stad mee soms juist heel eenzaam en anoniem gevoeld. Ik miste de veilligheid van mijn oude omgeving, vrienden, relatie, en huis. Natuurlijk genoot ik ook van het stapleven, en de aandacht die daar bij komt kijken, maar uiteindelijk kwam ik weer alleen thuis, op een plek waar ik voor mijn gevoel niet echt thuis hoorde met een gat van tijd voor me: de zondag? wat ga ik doen? met wie? waar?
Ook door de week voelde ik me vaak eenzaam, en dacht dan na wat ik dan s'avonds ging doen, behalve dan sporten en weer voor mezelf koken.
Het klinkt allemaal een beetje zielig, terwijl ik eigenlijk ook best veel vriendinnen heb(helaas wonen ze allemaal ver weg) en uiteindelijk best veel te doen heb altijd. Maar op de momenten dat ik echt alleen was/ben voel ik me dan ineens ook heel alleen. Wat echt helpt is denk ik mensen om je heen zoeken waar je herkenning ziet en erkenning krijgt. Nou heb ik dat tot nu toe nog niet zo heel erg, maar merk dat als het gebeurd ik me gelijk een stuk beter voel. én me niet alleen spiegel aan de mensen die trouwplannen hebben, zwanger zijn, samen een reis maken, een huis kopen enz enz......
Wat doe jij tot nu toe(behalve misschien plannen maken voor verhuizen) als je alleen bent of je zo voelt?
maandag 2 maart 2009 om 14:04
Trouwens, Tjonge! je schrijft precies zoals ik er ook over denk! (en alleen dat helpt al om nu erkenning te voelen!)
Ik ben nu ook voorkort niet meer vrijgezel,maar merk inderdaad dat de eenzaamheid niet alleen te maken heeft met het wel of niet hebben van een partner, maar je verbonden voelen met de mensen om je heen én ook vooral met jezelf! En wat ook heel waar is Tjonge: als je een relatie hebt kan je het gevoel hebben dat je dan dus heel belangrijk voor iemand bent(jeee ik voel me verbonden!) maar soms blijkt dat dan helemaal niet zo te zijn, en voel je je weer of misschien nog erger eenzaam.
Ik ben nu ook voorkort niet meer vrijgezel,maar merk inderdaad dat de eenzaamheid niet alleen te maken heeft met het wel of niet hebben van een partner, maar je verbonden voelen met de mensen om je heen én ook vooral met jezelf! En wat ook heel waar is Tjonge: als je een relatie hebt kan je het gevoel hebben dat je dan dus heel belangrijk voor iemand bent(jeee ik voel me verbonden!) maar soms blijkt dat dan helemaal niet zo te zijn, en voel je je weer of misschien nog erger eenzaam.
zaterdag 14 maart 2009 om 18:01
hoi allemaal - bedankt voor de reacties! fijn en heel lief ook.
ik ben het contact met veel vrienden verloren sinds zij massaal getrouwd/gesetteled zijn, kids - goede job. & vooral veel leuke sament - met - hun partner dingen...
er zijn vriendinnen waarvan ik denk, als jij alleen komt te staan spreek ik je nog wel een keer...
ik vind het onbegrip niet t ergste - maar vooral de eenzaamheid. - ik was in mijn vriendinnenkring altijd een beetje de 'spil' de organisator etc. ik werd altijd veel gevraagd, gebeld, gemaild - bezocht etc. begrijp zelf niet zo goed hoe de situatie ineens zo drastisch veranderd is... twijfel of het vooral komt door wegvallen van ritme en structuur door verlies job - kunnen jullie overal 'gelukkig' zijn? iemand schreef - verbinding met de wereld voelen - door het hebben van een relatie... ik begreep en begrijp die zin... heel goed.
ik ben een enorm gezelligheidsmens - hou heel erg van samen - iets afspr., koffiedr. etc. winkelen haat ik dus ook samen. maar samen koken/eten/sporten oid... graag!
als kind - puber - student en jongvolwassene voelde ik mij nooit eenzaam en alleen - ik wil heel graag open staan voor goede nieuwe dingen en kan enorm blij worden van flieft zijn - maar ook enorm teleurgesteld raken door de enorme pijn van eenzijdig enthousiasme of ehhh mannen die al bezet/getrouwd etc. zijn... ik wil graag de moeite waard zijn en geen 2 e viool.
Ik weet niet hoe ik weer in de goede oude, vertrouwde enthousiaste aantrekkelijke sociale vriendschappelijke modus kom te staan... tips!
ik ben het contact met veel vrienden verloren sinds zij massaal getrouwd/gesetteled zijn, kids - goede job. & vooral veel leuke sament - met - hun partner dingen...
er zijn vriendinnen waarvan ik denk, als jij alleen komt te staan spreek ik je nog wel een keer...
ik vind het onbegrip niet t ergste - maar vooral de eenzaamheid. - ik was in mijn vriendinnenkring altijd een beetje de 'spil' de organisator etc. ik werd altijd veel gevraagd, gebeld, gemaild - bezocht etc. begrijp zelf niet zo goed hoe de situatie ineens zo drastisch veranderd is... twijfel of het vooral komt door wegvallen van ritme en structuur door verlies job - kunnen jullie overal 'gelukkig' zijn? iemand schreef - verbinding met de wereld voelen - door het hebben van een relatie... ik begreep en begrijp die zin... heel goed.
ik ben een enorm gezelligheidsmens - hou heel erg van samen - iets afspr., koffiedr. etc. winkelen haat ik dus ook samen. maar samen koken/eten/sporten oid... graag!
als kind - puber - student en jongvolwassene voelde ik mij nooit eenzaam en alleen - ik wil heel graag open staan voor goede nieuwe dingen en kan enorm blij worden van flieft zijn - maar ook enorm teleurgesteld raken door de enorme pijn van eenzijdig enthousiasme of ehhh mannen die al bezet/getrouwd etc. zijn... ik wil graag de moeite waard zijn en geen 2 e viool.
Ik weet niet hoe ik weer in de goede oude, vertrouwde enthousiaste aantrekkelijke sociale vriendschappelijke modus kom te staan... tips!
zaterdag 14 maart 2009 om 18:10
wow lees de laatste teksten van LEREMPE en Tjonge net nog even - het gaat absoluut om dat ene VERBINDING voelen - verbinding voelen met de mensen en de wereld om je heen!!!
Ik haat alleen zijn en vind eenzaamheid echt killing - erger dan hard werken, een rotopdracht voor je studie, minder lekker eten etc.
Ik weet niet of ik dicht gevoel zonder relatie helemaal kan opheffen - vroeger had ik veel afspr. met vriendinnen en door de vriendschappelijke en vertrouwelijke gesprekken voelde ik me goed.
ik ben niet verlegen, maak snel contact, maar vrienden maken is moeilijker dan gewoon oppervl. contact maken/kenissen zeg maar ... heb het gevoel dat mijn vriendinnen geen interesse meer hebben in mijn leven door de vele negatieve dingen die er gebeurt zijn, zij hebben mij een beetje 'losgelaten'- automatisch durf ik heb niet zo gamakkelijk meer te bellen, mailen, sms-en contacten in het algemeen, wat meespeelt is dat ik hoe lelijk het ook klinkt - jaloerse gevoelens heb (nooit gehad... btw) dat is rot voor mezelf - maar een ander voelt dat ook... - straks meer - even op adem komen v. dit driftige getik op dit forum...
iedereen ah eten of zijn er dames/heren, die willen reageren.
ik wil graag mijn hele leven omgooien, ik wil graag weer een graag gezien en blij/vrolijk type zijn en beter slagen in de strijd die leven heet.... - als een verhuizing naar een andere stad (bijv. adam volgens velen niet helpt, - wat helpt er dan... iig weggaan uit t huis waar ik doodongelukkig ben geworden...?
zucht.
Ik haat alleen zijn en vind eenzaamheid echt killing - erger dan hard werken, een rotopdracht voor je studie, minder lekker eten etc.
Ik weet niet of ik dicht gevoel zonder relatie helemaal kan opheffen - vroeger had ik veel afspr. met vriendinnen en door de vriendschappelijke en vertrouwelijke gesprekken voelde ik me goed.
ik ben niet verlegen, maak snel contact, maar vrienden maken is moeilijker dan gewoon oppervl. contact maken/kenissen zeg maar ... heb het gevoel dat mijn vriendinnen geen interesse meer hebben in mijn leven door de vele negatieve dingen die er gebeurt zijn, zij hebben mij een beetje 'losgelaten'- automatisch durf ik heb niet zo gamakkelijk meer te bellen, mailen, sms-en contacten in het algemeen, wat meespeelt is dat ik hoe lelijk het ook klinkt - jaloerse gevoelens heb (nooit gehad... btw) dat is rot voor mezelf - maar een ander voelt dat ook... - straks meer - even op adem komen v. dit driftige getik op dit forum...
iedereen ah eten of zijn er dames/heren, die willen reageren.
ik wil graag mijn hele leven omgooien, ik wil graag weer een graag gezien en blij/vrolijk type zijn en beter slagen in de strijd die leven heet.... - als een verhuizing naar een andere stad (bijv. adam volgens velen niet helpt, - wat helpt er dan... iig weggaan uit t huis waar ik doodongelukkig ben geworden...?
zucht.
zaterdag 14 maart 2009 om 18:16
quote:blond01 schreef op 28 februari 2009 @ 19:27:
hallo,
ben al geruime tijd single, woon al jaren alleen - vond dat nooit zo'n heel groot probleem...
sinds 3 jaar heb ik problemen met mijn gezondheid - baan kwijt, dus kwam thuis te zitten.
hoe is dit nu? zit je nog steeds thuis of heb je inmiddels een andere baan gevonden?
ben niet happy met mijn huis en vind het alleen wonen heel erg ongezellig. wat vind je zo ongezellig aan je huis, is het de omgeving, ligt het aan je interieur? heb veel vrienden maar die wonen allemaal samen in koophuis met eerste en soms al 2e kind. ik vind het heel confronterend dat het leven van iedereen in razendsnel tempo verandert en ik stilsta, heb altijd een druk gezellig sociaal leven gehad en ben nu merendeel alleen heel herkenbaar!- ben sociaal best handig maar iedereen is druk met gezin en wil ook geen overjarige kroegtijger worden... - t wknd. vind ik echt killing wil heel erg graag een ander leven; verbinding met een ander/gezelligheid, samen dingen doen, kinderen - heb me ingeschreven op een datingsite...maar dat heeft helaas nog niets opgeleverd.
hoe doe jij dat??!
ik voel me er hopeloos bij...
overweeg te verhuizen naar Adam (zie ander topic) - maar weet niet of dat de oplossing is...waarom wil je naar a'dam verhuizen?
verder weet ik je niet goed tips te geven, ik lees in ieder geval mee, omdat ik hier zelf ook wat aan kan hebben.
ik moet erbij zeggen dat ik nog niet het hele topic heb gelezen (ga ik nu doen) dus als ik dingen vraag die al gezegd zijn, sorry!
hallo,
ben al geruime tijd single, woon al jaren alleen - vond dat nooit zo'n heel groot probleem...
sinds 3 jaar heb ik problemen met mijn gezondheid - baan kwijt, dus kwam thuis te zitten.
hoe is dit nu? zit je nog steeds thuis of heb je inmiddels een andere baan gevonden?
ben niet happy met mijn huis en vind het alleen wonen heel erg ongezellig. wat vind je zo ongezellig aan je huis, is het de omgeving, ligt het aan je interieur? heb veel vrienden maar die wonen allemaal samen in koophuis met eerste en soms al 2e kind. ik vind het heel confronterend dat het leven van iedereen in razendsnel tempo verandert en ik stilsta, heb altijd een druk gezellig sociaal leven gehad en ben nu merendeel alleen heel herkenbaar!- ben sociaal best handig maar iedereen is druk met gezin en wil ook geen overjarige kroegtijger worden... - t wknd. vind ik echt killing wil heel erg graag een ander leven; verbinding met een ander/gezelligheid, samen dingen doen, kinderen - heb me ingeschreven op een datingsite...maar dat heeft helaas nog niets opgeleverd.
hoe doe jij dat??!
ik voel me er hopeloos bij...
overweeg te verhuizen naar Adam (zie ander topic) - maar weet niet of dat de oplossing is...waarom wil je naar a'dam verhuizen?
verder weet ik je niet goed tips te geven, ik lees in ieder geval mee, omdat ik hier zelf ook wat aan kan hebben.
ik moet erbij zeggen dat ik nog niet het hele topic heb gelezen (ga ik nu doen) dus als ik dingen vraag die al gezegd zijn, sorry!
zaterdag 14 maart 2009 om 19:30
quote:newstylista schreef op 14 maart 2009 @ 18:16:
[...]
waarom wil je naar a'dam verhuizen?
verder weet ik je niet goed tips te geven, ik lees in ieder geval mee, omdat ik hier zelf ook wat aan kan hebben.
ik moet erbij zeggen dat ik nog niet het hele topic heb gelezen (ga ik nu doen) dus als ik dingen vraag die al gezegd zijn, sorry!
ha stylista even checken of dit werkt, ben je er nog...
[...]
waarom wil je naar a'dam verhuizen?
verder weet ik je niet goed tips te geven, ik lees in ieder geval mee, omdat ik hier zelf ook wat aan kan hebben.
ik moet erbij zeggen dat ik nog niet het hele topic heb gelezen (ga ik nu doen) dus als ik dingen vraag die al gezegd zijn, sorry!
ha stylista even checken of dit werkt, ben je er nog...
zaterdag 14 maart 2009 om 19:32
nou maar even een nw scherm.
voor jou herkenbaar?
met mijn interieur is niets mis.
ik woon in appt. 2e etage geen uitzicht - nabij de stad
heb twijfels over de stad - weinig vrienden hier, veel mensen zijn druk met eigen gezin - wil met jou wel even verder mailen!
is dat een optie?
adam - omdat ik het gevoel heb dat in adam veel singles zijn en veel ondernemende types...
mmm wat denk jij?
ik hou niet zo veel van tv kijken en al helemaal niet in mijn eentje
maar ehhh
voor jou herkenbaar?
met mijn interieur is niets mis.
ik woon in appt. 2e etage geen uitzicht - nabij de stad
heb twijfels over de stad - weinig vrienden hier, veel mensen zijn druk met eigen gezin - wil met jou wel even verder mailen!
is dat een optie?
adam - omdat ik het gevoel heb dat in adam veel singles zijn en veel ondernemende types...
mmm wat denk jij?
ik hou niet zo veel van tv kijken en al helemaal niet in mijn eentje
maar ehhh
zaterdag 14 maart 2009 om 19:33
@Ierempje: voor mij ook een gevoel van erkenning dat jij er precies zo over denkt! En wat je schrijft is helemaal waar: dat het ook zo belangrijk is je verbonden te voelen met jezelf.
@blond01: waarom denk je dat je vriendinnen geen interesse meer hebben in je leven? Ze bellen je minder? Kan het ook zijn dat ze denken dat jij er minder behoefte aan hebt?
Volgens mij voel je je pas niet meer/minder eenzaam als je leert anders naar jezelf te kijken, positiever. Ik denk te lezen dat je je ervoor schaamt of jezelf veroordeelt omdat je jaloezie-gevoelens hebt tov vriendinnen die zogenaamd 'verder' zijn ..Nou en, dan heb je die gevoelens! Het zijn maar gevoelens, je bent ze niet!
Volgens mij moet jij iedere dag in de spiegel kijken en tegen jezelf zeggen wat er allemaal mooi en fijn aan je is. En dat je zelf prima gezelschap bent voor jezelf en anderen. En vanuit meer kracht en zelfliefde kun je dan je vriendinnen bellen en aangeven dat je behoefte hebt aan meer contact met hen. En nieuwe contacten leggen met anderen (via hobby's of internet), ookal is dat lastig-er zijn altijd mensen die ervoor open staan.
Ik wil overigens niet belerend overkomen of zo, snap dat dit moeilijk is en herken veel gevoelens die je beschrijft!
O, even iets heel anders..een kennis van mij (in de 30) vertelde laatst dat ze in een woongroep gaat wonen, precies om de redenen dat ze meer gezelligheid wil in huis en vaker behoefte heeft aan gezelschap dan nu voorhanden is. Hoe zie je dat?
@blond01: waarom denk je dat je vriendinnen geen interesse meer hebben in je leven? Ze bellen je minder? Kan het ook zijn dat ze denken dat jij er minder behoefte aan hebt?
Volgens mij voel je je pas niet meer/minder eenzaam als je leert anders naar jezelf te kijken, positiever. Ik denk te lezen dat je je ervoor schaamt of jezelf veroordeelt omdat je jaloezie-gevoelens hebt tov vriendinnen die zogenaamd 'verder' zijn ..Nou en, dan heb je die gevoelens! Het zijn maar gevoelens, je bent ze niet!
Volgens mij moet jij iedere dag in de spiegel kijken en tegen jezelf zeggen wat er allemaal mooi en fijn aan je is. En dat je zelf prima gezelschap bent voor jezelf en anderen. En vanuit meer kracht en zelfliefde kun je dan je vriendinnen bellen en aangeven dat je behoefte hebt aan meer contact met hen. En nieuwe contacten leggen met anderen (via hobby's of internet), ookal is dat lastig-er zijn altijd mensen die ervoor open staan.
Ik wil overigens niet belerend overkomen of zo, snap dat dit moeilijk is en herken veel gevoelens die je beschrijft!
O, even iets heel anders..een kennis van mij (in de 30) vertelde laatst dat ze in een woongroep gaat wonen, precies om de redenen dat ze meer gezelligheid wil in huis en vaker behoefte heeft aan gezelschap dan nu voorhanden is. Hoe zie je dat?
zaterdag 14 maart 2009 om 19:39
ha tjonge, thanks voor re.!
verbonden met jezelf inderdaad!
ja wellicht denken zij dat ik er geen behoefte meer aan heb..
het is nogal jezelf kwetsbaar opstellen om publiekelijk bekend te maken dat ik me eenzaam en alleen voel..
schaamte inderdaad...
je tips zijn wel heel lief!
vwb woongroep dat heb ik ook al heel vaak gedacht...
mmm, hoe handle jij voor jezelf de situatie?
en zijn er meer mensen in jouw directe omgeving die je hier weleens over hoort?
zullen vrienden binnen een relatie zich altijd geliefd en gewaardeerd en bijzonder voelen... en in verbinding?
ik denk dat t ook heel erg met kinderen te maken heeft, of lijkt jou dat onzin?
in mijn oude woonplaats kende ik veel mensen, al was t maar een gezellig kletspraatje of een hoi in de supermarkt...
voel me zo dolend...
jij dan?
verbonden met jezelf inderdaad!
ja wellicht denken zij dat ik er geen behoefte meer aan heb..
het is nogal jezelf kwetsbaar opstellen om publiekelijk bekend te maken dat ik me eenzaam en alleen voel..
schaamte inderdaad...
je tips zijn wel heel lief!
vwb woongroep dat heb ik ook al heel vaak gedacht...
mmm, hoe handle jij voor jezelf de situatie?
en zijn er meer mensen in jouw directe omgeving die je hier weleens over hoort?
zullen vrienden binnen een relatie zich altijd geliefd en gewaardeerd en bijzonder voelen... en in verbinding?
ik denk dat t ook heel erg met kinderen te maken heeft, of lijkt jou dat onzin?
in mijn oude woonplaats kende ik veel mensen, al was t maar een gezellig kletspraatje of een hoi in de supermarkt...
voel me zo dolend...
jij dan?
zaterdag 14 maart 2009 om 19:43
quote:blond01 schreef op 14 maart 2009 @ 19:32:
nou maar even een nw scherm.
voor jou herkenbaar?
met mijn interieur is niets mis.
ik woon in appt. 2e etage geen uitzicht - nabij de stad
heb twijfels over de stad - weinig vrienden hier, veel mensen zijn druk met eigen gezin - wil met jou wel even verder mailen!
is dat een optie?
adam - omdat ik het gevoel heb dat in adam veel singles zijn en veel ondernemende types...
mmm wat denk jij?
ik hou niet zo veel van tv kijken en al helemaal niet in mijn eentje
maar ehhh
wat herkenbaar is voor mij, dat veel van mijn vrienden ook een relatie hebben en zich aan het settelen zijn en eigenlijk geen tijd hebben. aan de ene kant kan ik me dit voorstellen, als ik een weekend moet plannen hoef ik alleen rekening met mezelf te houden, hun hebben ook nog eens een partner waar ze rekening mee moeten houden.
Maar vraag me af, word ik straks zelf ook zo als ik een serieuze relatie krijg? ga ik dan ook alleen nog met stelletjes om? ik zeg steeds van niet, ik denk namelijk dat ik niet zo in elkaar zit.
maar als je in a'dam gaat wonen, moet je wel helemaal op nieuw beginnen, dus nieuwe contacten aangaan, zie je dat zitten? bestaat er dan niet juist de kans dat jij je nog eenzamer gaat voelen?
ik zag ook dat iemand opperde om single mensen te ontmoeten, maar vraag me af of zit zin heeft, wat als hun ook een relatie krijgen, dan kun je weer op nieuw beginnen. ligt het niet gewoon aan de persoon zelf?
heb je het er weel eens over gehad met je vriendinnen dat je hun mist en dat je graag wat meer dingen met ze wilt ondernemen?
mailen is een optie hoor, nodig me maar uit, oke?
nou maar even een nw scherm.
voor jou herkenbaar?
met mijn interieur is niets mis.
ik woon in appt. 2e etage geen uitzicht - nabij de stad
heb twijfels over de stad - weinig vrienden hier, veel mensen zijn druk met eigen gezin - wil met jou wel even verder mailen!
is dat een optie?
adam - omdat ik het gevoel heb dat in adam veel singles zijn en veel ondernemende types...
mmm wat denk jij?
ik hou niet zo veel van tv kijken en al helemaal niet in mijn eentje
maar ehhh
wat herkenbaar is voor mij, dat veel van mijn vrienden ook een relatie hebben en zich aan het settelen zijn en eigenlijk geen tijd hebben. aan de ene kant kan ik me dit voorstellen, als ik een weekend moet plannen hoef ik alleen rekening met mezelf te houden, hun hebben ook nog eens een partner waar ze rekening mee moeten houden.
Maar vraag me af, word ik straks zelf ook zo als ik een serieuze relatie krijg? ga ik dan ook alleen nog met stelletjes om? ik zeg steeds van niet, ik denk namelijk dat ik niet zo in elkaar zit.
maar als je in a'dam gaat wonen, moet je wel helemaal op nieuw beginnen, dus nieuwe contacten aangaan, zie je dat zitten? bestaat er dan niet juist de kans dat jij je nog eenzamer gaat voelen?
ik zag ook dat iemand opperde om single mensen te ontmoeten, maar vraag me af of zit zin heeft, wat als hun ook een relatie krijgen, dan kun je weer op nieuw beginnen. ligt het niet gewoon aan de persoon zelf?
heb je het er weel eens over gehad met je vriendinnen dat je hun mist en dat je graag wat meer dingen met ze wilt ondernemen?
mailen is een optie hoor, nodig me maar uit, oke?
zaterdag 14 maart 2009 om 19:45
quote:blond01 schreef op 28 februari 2009 @ 21:24:
jemig jij weet wel de goede woorden te gevenn aan wat ik inderdaad bedoel!
de zogenaamde vrijheid ervaar ik al geruime tijd niet meer
het gemis van delen is t grootst - daarna verdriet en boosheid van erbuiten staan, niet uit de verf komen zoals dat wel had gekund. ik zou een veel fijner, blijer en gezelliger mens kunnen zijn. als er interactie is - in vriendschap of per def. in menselijjk contact voel ik me 'gezien' - dat je er toe doet...
dat is van zo'n wezelijk belang. ik mis het ook fysiek in de vorm van aanraking. ik voel me een soort van uitgerangeerd - terwijl ik in de bloei ben van leven... mmm zoiets...
veel vrienden hebben een 'veilig' leventje. mijn leven is zo ontzettend anders. ik ben erg echt gedeprimeerd door - ga mijn vriendinnen ook uit de weg terwijl ik ze verschrikkelijk mis. Maar geniet helemaal niet van de single status zoals veel mannen dat weleens omschrijven - ik voel vooral veel leegte en zinloosheid. in contact met de ander kun je zo blij en warm worden van een simpel sms-je of een eetafspr. een telefoongesprek laat op de avond of samen wakker worden, de kleine dingen (die mis ik echt heel erg) kan mijn enthousiasme niet delen, en wordt steeds afgestompter - ik denk echt dat een heleboel klachten te maken amet een gevoel v. pure eenzaamheid (en ik weet ook dat het de grootste angst is van iedereen!) ik moet zeggen dat ik de praktijk nog rotter vind dan de angst die ik voor voelde...
Hoe hanteer jij het voor jezelf wendy - hoe los jij het alleen zijn op?dit herken ik ook, dit is een hele goede verwoording van hoe ik me voel!
jemig jij weet wel de goede woorden te gevenn aan wat ik inderdaad bedoel!
de zogenaamde vrijheid ervaar ik al geruime tijd niet meer
het gemis van delen is t grootst - daarna verdriet en boosheid van erbuiten staan, niet uit de verf komen zoals dat wel had gekund. ik zou een veel fijner, blijer en gezelliger mens kunnen zijn. als er interactie is - in vriendschap of per def. in menselijjk contact voel ik me 'gezien' - dat je er toe doet...
dat is van zo'n wezelijk belang. ik mis het ook fysiek in de vorm van aanraking. ik voel me een soort van uitgerangeerd - terwijl ik in de bloei ben van leven... mmm zoiets...
veel vrienden hebben een 'veilig' leventje. mijn leven is zo ontzettend anders. ik ben erg echt gedeprimeerd door - ga mijn vriendinnen ook uit de weg terwijl ik ze verschrikkelijk mis. Maar geniet helemaal niet van de single status zoals veel mannen dat weleens omschrijven - ik voel vooral veel leegte en zinloosheid. in contact met de ander kun je zo blij en warm worden van een simpel sms-je of een eetafspr. een telefoongesprek laat op de avond of samen wakker worden, de kleine dingen (die mis ik echt heel erg) kan mijn enthousiasme niet delen, en wordt steeds afgestompter - ik denk echt dat een heleboel klachten te maken amet een gevoel v. pure eenzaamheid (en ik weet ook dat het de grootste angst is van iedereen!) ik moet zeggen dat ik de praktijk nog rotter vind dan de angst die ik voor voelde...
Hoe hanteer jij het voor jezelf wendy - hoe los jij het alleen zijn op?dit herken ik ook, dit is een hele goede verwoording van hoe ik me voel!
zaterdag 14 maart 2009 om 19:51
jemig, voor mij fijn om van jou te horen dat je het herkent en dat het een goede verwoording is van hoe jij je ook voelt...
wat doe jij zelf letterlijk om MEER samen te zijn - meer verbinding te creeeren onder vrienden - eh familie...
ik heb een poesje gekregen v. mijn ouders en dat is wel heel gezellig maar nog niet de oplossing.
ik denk steeds hoe zou ik mezelf voelen met iemand naast me...
wat doe jij zelf letterlijk om MEER samen te zijn - meer verbinding te creeeren onder vrienden - eh familie...
ik heb een poesje gekregen v. mijn ouders en dat is wel heel gezellig maar nog niet de oplossing.
ik denk steeds hoe zou ik mezelf voelen met iemand naast me...
zaterdag 14 maart 2009 om 19:57
quote:blond01 schreef op 14 maart 2009 @ 19:51:
jemig, voor mij fijn om van jou te horen dat je het herkent en dat het een goede verwoording is van hoe jij je ook voelt...
wat doe jij zelf letterlijk om MEER samen te zijn - meer verbinding te creeeren onder vrienden - eh familie...
ik heb een poesje gekregen v. mijn ouders en dat is wel heel gezellig maar nog niet de oplossing.
ik denk steeds hoe zou ik mezelf voelen met iemand naast me...
ik heb geprobeerd om hun uit te leggen dat ik meer wou afspreken, maar uiteindelijk moet het initiatief nog altijd van mij uitkomen en daar heb ik niet altijd zin in.
nu is verbondenheid voor mij een moeilijke hoor, ik zou me heel graag verbonden met iemand willen voelen, maar zou niet weten hoe.
met familie heb ik geen contact meer, daarom zijn vrienden voor mij zo belangrijk, hun situatie is anders, dus hebben zij hier wellicht minder behoefte aan
ik nodig jouw wel even uit, de uitnodiging komt in je mailbox (gaat via de vivasite)
jemig, voor mij fijn om van jou te horen dat je het herkent en dat het een goede verwoording is van hoe jij je ook voelt...
wat doe jij zelf letterlijk om MEER samen te zijn - meer verbinding te creeeren onder vrienden - eh familie...
ik heb een poesje gekregen v. mijn ouders en dat is wel heel gezellig maar nog niet de oplossing.
ik denk steeds hoe zou ik mezelf voelen met iemand naast me...
ik heb geprobeerd om hun uit te leggen dat ik meer wou afspreken, maar uiteindelijk moet het initiatief nog altijd van mij uitkomen en daar heb ik niet altijd zin in.
nu is verbondenheid voor mij een moeilijke hoor, ik zou me heel graag verbonden met iemand willen voelen, maar zou niet weten hoe.
met familie heb ik geen contact meer, daarom zijn vrienden voor mij zo belangrijk, hun situatie is anders, dus hebben zij hier wellicht minder behoefte aan
ik nodig jouw wel even uit, de uitnodiging komt in je mailbox (gaat via de vivasite)