Herhaalde miskramen, doormaken en verwerken

14-01-2019 20:06 98 berichten
Alle reacties Link kopieren
Een nieuw topic voor iedereen die één of meerdere miskramen heeft meegemaakt en nog niet toe is aan het mee schrijven in een opnieuw zwanger worden topic.

Hier kunnen we verhalen en ervaringen delen, samen onzeker en verdrietig zijn en bovenal elkaar steunen.
Alle reacties Link kopieren
Ik probeer ook veel te bewegen. Elke dag een flinke wandeling en twee keer per week sporten. Waarschijnlijk zit het in mijn hoofd, maar ergens geloof ik dat het mijn lichaam helpt sneller te herstellen.

Frozen, ik ben nu twee weken thuis, sinds de slechte echo. Maandag ga ik weer aan het werk.
Alle reacties Link kopieren
Ja in de zorg werken is wel
Zwaar. Zie je het met name lichamelijk niet zitten Marge of mentaal? Of beiden.
Maar heel fijn dat alles weg is! Lijkt me zo’n opluchting! En idd goed dat ze hcg controleren. Doen ze bij ook mij ook niet.

Frozen, denk dat een beetje bewegen wel goed is. Ga ik morgen proberen.
Ben alleen lichamelijk zo achteruit gegaan door de zwangerschap, misselijkheid en nierbekkenontsteking. En dan nu de miskraam. Weinig fut en energie. En nu ook weer misselijk. Al met al voel ik me nog steeds zwanger.
Alle reacties Link kopieren
Nijn, het is vooral het mentale aspect dat ik niet zie zitten. Ik merk dat mijn humeur erg wisselt, kan plots erg verdrietig worden. Op mijn werk wordt wel wat mentale stabiliteit vereist.
Alle reacties Link kopieren
Nou... volgens mij ben ik het vruchtzakje zojuist verloren o_o :-o
Maar hoe herken je zoiets he..

Gisteravond begonnen de krampen weer opnieuw en vanmorgen wel echt een flink “stolsel” verloren. Dus denk dat het er inderdaad nu wel uit is.

Het weekend blijf ik nog thuis van werk en de afspraak voor maandag laat ik staan.

Is er bij jou al iets op gang gekomen Nijn?

Ik herken je gevoel marge, ik kan ook zo ineens in tranen uitbarsten wanneer een cliënt vraagt of ik lekker heb geslapen.
Alle reacties Link kopieren
Oh echt Frozen!! Dat zou heel mooi zijn! Ik hoop het voor je:) Weet ook niet of je het evht kan herkennen..
maar het geeft mij hoopndat er de komende dagen nog wat kan gebeuren.

Hier alles rustig, geen krampen, geen bloedverlies. Niks.. Ga denk ik nog wel even het ziekenhuis bellen.

En ik snap het heel goed Marge en Frozen, enorm lastig. Ik barst ook om het geringste in huilen uit... daar zie ik ook wel tegenop met werk.
Vanmiddag misschien even wat drinken met collega die op de hoogte is. Heb al aangegeven dat ik wel een emotioneel wrak ben :cry:
Alle reacties Link kopieren
Misschien helpt het bij jou ook om te bewegen Nijn.

Ik ben gister avond gaan hardlopen en vanmorgen nog een x, gisteravond begonnen de krampen ineens en vanmorgen kwam het er dus zo uit “floepen”.

Even wat drinken met je collega is een goede afleiding en er over praten helpt ook wel.
Met mijn vriend praat ik er ook niet heel veel over, gewoon omdat het voor hem ook heel anders voelt.
Praten met iemand die hetzelfde heeft meegemaakt en precies weet wat en hoe je je voelt heeft mij de afgelopen dagen wel geholpen.

Ergens ben ik ook bang dat dit misschien ooit tussen ons in komt te staan in onze relatie, als het misschien nooit lukt. Dat maakt me dan weer onzeker en verdrietig
Alle reacties Link kopieren
Hardlopen is voor mij nog iets teveel van het goede maar fietsen wandelen moet lukken! Klaart nu op!
Maar kan me wel voorstellen dat het iets op gang kan brengen.

Merk ook wel dat veel mensen heel
Betrokken zijn en het klote vinden voor ons maar eigenlijk hebben verder geen idee... zij gaan daarna gewoon weer verder en vragen nog eens hoe het gaat. En snap ik ook wel want zo werkt dat nu helemaal. Maar helemaal begrepen voel ik me niet alrijd (en ligt niet aan de ander). Daarom ook wel blij met jullie! Daarnaast weet niet iedereen (bijv werk) dat het om de derde miskraam op rij gaat.

Hebben jullie wel goede vriendinnen ofzo die echt meeleven? Ik gelukkig wel, daar deel ik veel mee.

Ik heb het er met m’n vriend ook niet ontzettend veel over. Afgelopen zaterdag wel want waar jij bang voor bent daar ben ik ook wel war bang voor. Maar hij zei heel lief dat hij er echt in gelooft dat het gaat lukken en zo niet hij dan ook gelukkig is..
Alle reacties Link kopieren
Hoi lieverds ik breek even in omdat ik aan jullie dacht en me afvraag of het een beetje gaat.

Frozen, ik weet niet meer hoe ver je was, maar wat betreft herkennen: bij mij was het hartje met 9 weken gestopt vorige keer, met 11weken kwam het er uit en het zag eruit als een mandarijn qua formaat. Bij mij zat het vruchtje ook nog in de vruchtzak. Je kon ook heel mooi een stukje navelstreng zien.

Ik heb het in een bakje water gelegd en er (helaas wel 2 dagen later pas) foto's van gemaakt. Als je twijfelt en je hebt het opgevangen zou je het ook aan de gynaecoloog/VK kunnen laten zien.

Het verdriet blijft nog wel een poos. Ik voel het nu na bijna 4 maanden nog.
De onzekerheid wat betreft relatie herken ik ook. Mijn vriend is 27, ik ben 41. Hij wil erg graag vader worden en ik heb de weken afwachten tot het kwam en daarna echt afgevraagd of ik hem niet moet laten gaan over een paar jaar.

Uiteindelijk hebben we er toch goed over gepraat, eerst wilde ik hem niet lastig vallen met mijn verdriet, en hij bleek er ook meer mee te zitten dan hij dacht dus we waren een beetje kribbig alletwee. Een goed gesprek heeft geholpen, dat was wel moeilijk. Veel mannen vinden het toch al moeilijk om te praten over hun gevoelens.

Als jullie er privé over willen hebben, jullie mogen me altijd een pb sturen. Ik weet hoe het voelt....

Hele dikke knuffel voor jullie allemaal.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb 1 vriendin waarmee ik het er over heb, zij heeft ook een miskraam gehad vorig jaar.
Zij heeft toen ook medicatie gebruikt om het op te wekken en ze stond dus zondag avond ook voor de deur met groter maandverband en bed beschermers.

Op Mn werk ben ik er wel eerlijk over geweest tegen Mn leidinggevende. Hij vroeg of hij mocht vragen waarom ik me wilde ziek melden. Dit was via de telefoon, ik belde hem om me ziek te melden over een paar dagen.
Binnen 5 minuten nadat ik ‘m gebeld had stond hij boven om even een persoonlijk gesprek met mij te voeren. Hij is toen vanuit een vergadering weg gelopen, dus dat vond ik wel heel lief.

Buikpijn en bloedverlies zijn hier ook weer toegenomen dus het zou kunnen dat t bij jou ook even tijd nodig heeft m op gang te komen Nijn.
Ik heb de paracetamol maar weer uit de kast gevist.
Alle reacties Link kopieren
Hi Biekkie, ja ik snap heel goed met jullie leeftijdsverschil en jouw leeftijd dat je het spanning geeft op jullie relatie. Is ook ontzettend lastig, zeker vanuit de vrouw gezien. Heb je die 4 miskramen met hem gehad?
Er samen over praten is het beste ja. En liefde overwint dan hopelijk. Ik hoop evht enorm voor jullie dat her deze keer goed gaat.

Frozen, war een lieve baas!
En is er nog meer losgekomen?

Ik heb gisteren weer even wat normale dingen gedaan. Lekker in de stad war gedronken, wat gefietst etc. Ook wel fijn.
Er gebeurt hier exht niks. Borsten gaan wel minder pijn doen nu. Misselijkheid stuk beter te handelen. Gisteren zelfs een koffie met veel melk en stukje taart gegeten!!
Ik wil gewoon dat her voorbij is en mer beter en fitter gaan voelen. Goed kunnen eten, weer kunnen sporten etc.

Straks even bellen met zh!
Alle reacties Link kopieren
Frozen, dat is echt fijn van je baas.
Hoop dat de buikpijn te doen is...

Nijn, ja, alle miskramen met mijn vriend. Wij doen IVF. Zijn nu 2.5 jaar samen, was niet serieus bedoeld maar we bleken zo goed bij elkaar te passen dat we besloten er voor te gaan. Al ruim anderhalf jaar in de mmm, 6 terugplaatsingen in 2 rondes IVF en 5 x zwanger in iets meer dan een jaar. Het is zwaar, ook alle hormonen spuiten.

Ik gun het hem zo, terwijl hij denkt dat hij liever geen kinderen krijgt maar mij kan houden. Ik wil echter niet dat hij spijt krijgt dus mocht het echt niet lukken moet ik hem over een paar jaar van mezelf toch loslaten uit liefde.
Hij heeft nog tijd zat dus we hebben nog even.

Fijn dat je minder misselijk bent, ik hoop dat het snel op gang komt. Ik vond het zelf heel moeilijk en was zo opgelucht toen het er eindelijk uit was.
Alle reacties Link kopieren
Sorry Biekie ik heb gister helemaal over je bericht heen gelezen.
Ik was rond de 6 weken, precies dezelfde periode als waar het de vorige keer dus ook mis ging.
Inmiddels twijfel ik niet meer over of het het vruchtzakje was en weet t wel zeker dat dat t was.
Ik mag niet klagen als ik jouw verhaal lees.. ik word wel zwanger zonder medische toestanden, maar blijf dus niet zwanger.
Heftig als het al 4x is misgegaan, hopelijk gaat het nu wel goed.

Toen ik Mn vriend de positieve test van deze zwangerschap liet zien was zijn eerste reactie ook; nou afwachten of het dit keer wel goed gaat.
Tsja.. niet dus.

Nijn wat fijn dat je even de deur uit bent geweest gister. Is er inmiddels al iets op gang gekomen? Heb je het ziekenhuis al gebeld?

Ik heb vandaag echt een minder goede dag.
Voel me verdrietig, ik wil dat t bloeden stopt en ik wil voorlopig ook nog niet werken maar het alleen thuis zitten ben ik ook zat. En aan de andere kant heb ik ook geen zin om allerlei mensen onder ogen te komen en dan gezellig te moeten doen. Gister gingen we bij Mn schoonouders eten, ik kon aan mezelf merken dat ik niet lekker in Mn vel zat en heel stilletjes was maar kon t ook niet opbrengen om wat actiever te zijn.

Sorry voor deze klaag post.
Hoe gaat het met jullie verder?

Marge hoe is het met jou? Alweer aan het werk?
Alle reacties Link kopieren
Biekkie, deze moet blijven zitten!!! Maar ik zou er na 4x mis ook een hard hoofd in krijgen. Maar alles kan, hoop houden!!
Ik denk echt niet meer dat ik normaal zwanger kan zijn. Dat wordt elke keer erger. Deze keer idd ook: oh positieve test, eerste Maar afwachten. Gewoon Geen echte blijdschap meer he na positive test.

Oh ik snap je helemaal Frozen. Gezellig doen is niet gemakkelijk nu.
En ik denk dat dit bij mij nog komt, als het m’n lichaam uit is.
Ga je woensdag weer aan de slag denk je? En zijn alle kwaaltjes nu echt weg?
Lijk me eerlijk gezegd lastig om weer te werken en gewoon de draad weer op te pakken.

Ik wil maandag proberen te werken. Anders stapelt het werk zich op en gaan me collega’s echt vragen waarom ik zolang ziek ben. En wat afleiding fijn. En m’n directe collega’s weten het dus ik kan gaan wanneer ik wil.
Er gebeurt hier gewoon niks. Geen druppel bloed meer of ook maar enige buikkramp.

ZH gebeld, medicijnen hebben waarschijnlijk hun werk niet gedaan. Kan nog wel gewoon gebeuren de komende dagen. Dinsdag weer echo en vervolg bespreken. Ik vind het zo lastig.. Afwachten of curretage. Iemand ervaring met curretage?

En marge, Ben ook heel benieuwd hoe het met jou gaat. Dan is Alles goed weg en gaat het leven weer ‘gewoon’ verder..
Alle reacties Link kopieren
Ja ik zou dan kiezen voor curretage denk ik. Ik heb er geen ervaring mee maar het schijnt minder pijnlijk en minder heftig te zijn dan de medicatie.
Enige nadeel is dus dat het voor verklevingen in de baarmoeder kan zorgen.

Ja ik ga woensdag maar weer werken. Hetzelfde als wat jij zegt, anders krijg ik straks ook vragen waarom ik zo lang ziek ben. Ik heb echt geen zin om het aan iedereen uit te leggen.
Er zijn 3 collega’s die het weten, met hun werk ik veel samen dus als t niet gaat weten zij waarom.
Alle reacties Link kopieren
Ik breek weer even in. Lees eigenlijk hier wel alles mee vanwege de herkenning.

Nijntje; bij het zwanger worden na 2 of meerdere miskramen is de laatste tijd ook veel geschreven over ervaringen van curettage, daar 1 van de dames dit nu ook weer moet ondergaan. Wellicht kun je daar wat informatie uit halen.
Mijn ervaring was niet zo positief vanwege flink bloedverlies, maar curettage was ook pas bij 11 w en 4 d. Meeste mensen ervaren het als iets dat erg mee viel.

Sterkte meiden! Het is allemaal niet niks.
Ik kwam 3-12 achter de missed abortion en de ellende is nog steeds niet voorbij.
Alle reacties Link kopieren
Hier gaat het met ups en downs. Ik probeer leuke dingen te ondernemen zodat ik er niet teveel aan denk. Maar het blijft toch altijd in mijn achterhoofd hangen. In mijn omgeving wordt er niet meer gevraagd hoe het gaat, het is al voorbij voor hen, en dat voelt gek. Enkel mijn moeder is nog bezorgd, de rest lijkt het al te zijn vergeten. Het bloeden is nog steeds aan de gang. Ik merk wel dat het minder wordt dus hopelijk ben ik er bijna vanaf.
Maandag ga ik weer aan het werk.

Curretage ben ik geen fan van, wegens de kans op verklevingen, maar soms kan het nu eenmaal niet anders. Als de medicatie niet aanslaat zijn er weinig alternatieven.
Alle reacties Link kopieren
XLau, dan je voor het delen van je ervaring. Ik ga eens meelezen in dat andere topic!
Ik hoor vriendinnen ook best positieve ervaringen. Bij de vorige heb ik afgewacht en na de miskraam heb ik toen ook wéken nog bloedverlies gehad.

Marge, om die reden die jij noemt ben ik ook wat bang voor wen curretage. Dinsdag even vragen in het ZH hoe groot die kans is. Al vind ik dat weinig geruststellend, hoor inmiddels geregeld bij de ‘uitzondering’...

Naar he Marge, dat mensen het snel weer vergeten. Ik heb gelukkig wel wat mensen in m’n omgeving die (hopelijk) over twee weken ook nog wel vragen hoe het gaat. Maat iedereen gaat door met z’n leven en dat probeer je zelf ook maar dat verdriet zit nog zo op de oppervlakte.
Hopelijk valt het mee weer aan het werk te gaan.
Alle reacties Link kopieren
Hoe gaat het nu Nijn?
Alweer aan het werk?

Niets gebeurd het weekend?
Spannend morgen weer een echo, dat vind ik misschien wel het ergste.
Weer die bevestiging dat het niet goed is en er niets meer groeit.

Weet je al waar je voor gaat?

Ik ga morgen naar de diploma uitreiking van Mn leerling en woensdag maar weer aan het werk.
Hopelijk valt het allemaal mee.
Alle reacties Link kopieren
Dames ik kom even spieken hoe het met jullie gaat. Moet nog wel regelmatig aan jullie denken en het andere topic (uitgerekend augustus na mk) is volgens mij in slaapstand!

Nijn ik las dat er bij jou weinig beweging in zit. Wat shit zeg! Hopelijk heb je een begripvolle gyn morgen. Zo dubbel he, dat je vanalles voelt maar weet dat het gewoon nergens meer voor dient. Ik hoop echt dat je dit lichamelijk gezien snel mag afsluiten.

Frozen heel veel succes morgen met werken weer! Zal best wel even pittig zijn, dus als het niet gaat vraag niet teveel van jezelf hoor!

Marge viel het bij jou een beetje mee vandaag? Jij werkte toch in een mannenomgeving of heb ik dat verkeerd onthouden? En ik herken het wel dat je omgeving vrij snel weer aanneemt dat het normaal is. Ik merk dat ook heel sterk terwijl je verlangen alleen maar toegenomen is en het verdriet ook zo zijn aandacht eist.

Biekkie ik hoop dat het bij jou allemaal goed mag blijven gaan en jullie grote wens mag uitkomen. Zeker omdat je qua leeftijd natuurlijk ook niet meer alle tijd hebt.

Knuffel voor jullie allemaal! Jullie zijn powervrouwen vergeet dat niet.
Alle reacties Link kopieren
Wat lief Kippetje!! Bij jou is je cyclus weer snel op gang gekomen he?

Frozen, had je vandaag niet de controle echo, of morgen? HOpelijk is alles weg!

Nee hier nog niks gebeurd. Heb ook niet het gevoel dat er iets aan zit te komen. Baal daar echt ontzettend van. Weet ook nog steeds niet wat ik wil. Vriend wil wel afwachten ivm de risico's van curretage. Maar hij vindt alles prima wat ik wil omdat ik me niet lekker voel. Ik denk dat het curretage inplannen wordt en dat ik heel erg hoop dat het daarvoor vanzelf komt. En ik hoop vooral dat deze keer m'n cyclus wat sneller weer normaal is. Vorige keer werd ik pas na ruim 3 maanden weer ongesteld.. En ik voel gewoon een enorme druk ivm m'n leeftijd.. Dus even aan de gyn vragen hoe dat met curretage zit (voor zover ze er iets over kunnen zeggen).

Vandaag gewerkt. Fijn om wat afleiding te hebben en er lag geen druk dus dat is fijn. Best wat kunnen doen. Maar was doodmoe, heel slecht geslapen vannacht. Zit nu dus uitgeteld op de bank.
Alle reacties Link kopieren
Kippetje, dat moet iemand anders zijn die in een mannenomgeving werkt. Het viel wel mee vandaag. Werk zorgt voor afleiding. Maar de motivatie is nog ver te zoeken. Bedankt om er naar te vragen.

Pff Nijn, echt balen dat het niet op gang komt.

Ik hoop zo dat mijn menstruatie niet te lang uitblijft. Echt geen zin om nog maanden te wachten. :-(
Alle reacties Link kopieren
Nijn, ik had de afspraak voor vandaag afgezegd. Deze afspraak had ik gemaakt omdat er ook nog niet veel gebeurd was maar uiteindelijk is alles er dus alsnog uit gekomen denk ik.
Heb voor 7 februari nog een controle afspraak staan om te kijken of alles schoon is en dan gaan we het ook over de mogelijke onderzoeken hebben. Ik moet mijn gyn nog wel een beetje overtuigen omdat het “pas” 2x is mis gegaan, maar ik vind het zelf al 2x teveel.

Het bloeden is hier inmiddels gestopt na precies een week. Symptomen zijn ook verdwenen, heb enkel nog wat last van Mn rechter borst soms.

Ik hoop dat Mn cyclus ook snel weer normaal is, de vorige keer was het bloeden ook gestopt en begon na 3 dagen weer opnieuw.
3 maanden wachten tot je weer ongesteld wordt lijkt me ook niet echt iets waarop je zit te wachten marge.
Hoe was het op je werk? Ben je de dag een beetje doorgekomen?

Ik weet wel heel zeker dat ik in maart/april niet zwanger wil worden ivm uitgerekende datum in december dan. Mocht t dit keer dan wel goed gaan.

Ik wil het tijdens de controle afspraak met de gyn ook hebben over het eventuele gebruik van aspirine en de mogelijke gevolgen of bijwerkingen daarvan.

Kippetje dank je voor je lieve woorden.
Alle reacties Link kopieren
Frozen, ja snap dat je de echo hebt afgezegd. Ben benieuwd of ze gewoon de onderzoeken gaan doen bij jullie. In ons ziekenhuis kan het na 2 miskramen al wel als je wil. Wij hebben er toen niet voor gekozen maar nu wel.

Ik ben een aantal uren in het zh geweest, pff. Eerst echo en zoals ik al zeker wist zat alles er nog. Daarna gesprek met gyn, curretage ingepland voor volgende week. Kan morgen als ik wil nog een keer pillen proberen. Soms werkt t wel, vaak niet. Dus ik twijfel wat. Verder al bloed laten prikken en naar de anesthesist geweest, dat was een hilarische man. Dus in principe is alles geregeld voor dinsdag. Hoop natuurlijk dat t niet nodig is!

Marge, ging het werken een beetje?
Frozen, jij morgen weer?
Ik vanmorgen gewerkt maar morgen dus waarschijnlijk weer niet... schiet niet op!
Alle reacties Link kopieren
Ik ben vandaag even op werk geweest.
Toen ik op Mn afdeling kwam vroegen Mn collega’s direct hoe het ging en van 1 kreeg ik de opmerking; “het komt wel goed, we zijn nog jong” :hamer: :thunder:

Tsja... ik was eigenlijk te flabbergasted om te vragen hoe ze überhaupt op de hoogte waren want ik heb de genen aan wie ik t verteld heb nog specifiek gevraagd geen details te geven.

Dat beloofd dus wat voor morgen.. ik heb me nu ook voorgenomen om dan dus wel te vragen wat ze weten en hoe ze aan de informatie komen.

Mn teammanager zei vandaag nog; “laat maar weten wanneer je weer komt” dus ik had nog wel een weekje thuis kunnen blijven.
Misschien had ik t moeten doen met al die sneeuw toestanden.

Heb je een nieuwe dosis meegekregen nijn? En weet je al of je het gaat gebruiken?
Tsjee wat een lastige keuze.. ik zou het zo ook niet weten, ook omdat je de afspraak voor curretage al hebt staan.
Alle reacties Link kopieren
Oh wat een vreselijke opmerking Frozen!! Daar heb je zo niks aan..
Dat zeggen ze tegen mij niet :facepalm:

En wel vervelend dat ze het ineens wisten..
Vind het wel lastig met collega’s. Zijn erg betrokken en vragen vanmorgen of ik weer beter was. Ik zo ja, maar vanmiddag was ik dus weer afwezig en morgen ook. Dus weet niet welk verhaal we nu moeten gaan opgangen :?:
Volgende week waarschijnlijk ook afwezig..

Fijn dat je je trouwens weer goed voelt Frozen. Kijk ik ook naar uit. Dan gaan we direct heeeeeel lekker uit eten.

Ga morgen de pillen proberen ja. Donderdag niet een tweede dosis want dan de afspraak mrt de gyn en anders moeten we die weer verplaatsen.
Voel sinds de echo vnmiddag wel wat in m’n onderbuik..

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven