Zoon van 19 en niets doen

Ik zet het maar even onder kinderen maar officieel is ‘ie dat niet meer natuurlijk.

Om te beginnen: 19jr, hoogbegaafd, add, dyslectisch, DCD.

Hij heeft drie jaar gekleuterd. De reden om hem niet naar groep 3 te laten gaan was ‘omdat ie af en toe ineens als een teiger door de klas gaat springen’ en dus was ie niet klaar voor groep 3. Vervolgens alles op de basisschool met twee vingers in de neus en daar kwam ook nog bij dat hij door zijn motorische achterstand en zijn snelle begrip veel minder hoefde te doen dan zijn klasgenoten maar daarvoor kwam niet iets verdiepends of verbredende in de plaats.

Op het VO dacht ie zo lekker verder te kunnen en dat lukte in klas 1 nog wel maar bleef zitten in klas 2 en vervolgens in klas 3 weer. We hebben orthopedagogen, onszelf (docent VO), psychologen etc ingezet om hem aan het leren te krijgen maar hij zei ja en amen en deed nee en fuck you. Op advies zijn we toen opgehouden met ‘pushen’ en hebben hem alleen herinnerd en verder moest ie het zelf uitzoeken. Dit omdat andere kinderen in het gezin hier ook last van houden en om de goede sfeer te behouden. Uiteindelijk twee jaar geleden zijn TL (mavo) gehaald en hij ging naar een leuke mbo-opleiding.

Daar bleek hij veel van de dingen uit jaar 1 al zichzelf te hebben geleerd (ook zijn hobby) en dus haakte hij af. ROC wilde voor hem wel een aangepast programma maken zodat ie in twee ipv drie jaar klaar zou zijn. Maar nee, dit wilde hij niet. Toen hij achttien was is ie gestopt met de opleiding. Zijn vader zei dat de voorwaarde voor dit tussenjaar dan wel was dat hij ging werken.

In het inmiddels verstreken 1,25jr heeft hij welgeteld in totaal zes weken gewerkt. Hij zegt het in het begin leuk te vinden maar al gauw haakt ie af met allerlei smoesjes. Dat ie moet werken om zichzelf in levensonderhoud te voorzien krijg je er niet in.

Ondertussen houdt ie zich thuis niet aan de regels, doet wat ie zelf wil. Rookt, blowt en drinkt. Zijn vrienden wonen bij mij in de buurt en de verleiding was te groot om er snachts tussenuit te knijpen.
In de weken dat hij bij zijn vader was, dan ben ik bij mijn vriend, kwam hij daar gewoon niet thuis en zat ie stiekem in mijn huis met zijn vrienden. Voor oud en nieuw vorig jaar had ie gevraagd of ie dat met zijn vrienden in mijn huis mocht vieren. Ik heb dat verboden omdat een eerder feestje uit de hand was gelopen (dat wil zeggen: niets was opgeruimd en planten vertrapt enz).

Op nieuwjaarsdag bleken ze toch in mijn huis te zitten. Toen ik aan kwam zaten er een stuk of dertig kerels in mijn woonkamer te roken en blowen. Ze hadden dus gewoon ingebroken! Een sleutel had ie al lang niet meer. Zoon had een raampje zo opengezet van tevoren dat het leek dat ie op slot zat. Voor de rest was alles hermetisch gesloten. Dat ze door een raam naar binnen moesten vonden ze achteraf inderdaad wel een beetje vreemd.

Toen hebben we besloten dat hij door de week bij zijn vader moest zijn (woont in een dorp 15km verderop) en in het weekend kon hij dan hier zijn, mits ik er was.

Inmiddels is ie bij een psychiater en twee psychologen (en verslavingszorg heeft zich er nog even mee bemoeid) geweest maar hij leidt ze om de tuin en ze hebben nu ook gezegd dat hij momenteel niet te helpen is. Omdat ie thuis (beide huizen) zijn eigen regels bepaalt is er een ultimatum gesteld dat hij op 1 feb uit huis moet. Dat ie dan dus een kamer moet hebben en voorlopig zijn eigen boontjes moet doppen. Hij moet eerst op zijn bek vallen zegmaar.

Nu ben ik het daar mee eens (was al eerder mijn voorstel maar bij zijn vader duurt het altijd even voor ie dit soort dingen beseft).
Alleen: we hebben zorgplicht tot ie 21 is. Ik heb zelf geen financiële middelen hem te ondersteunen en bovendien moet ie zelf werken om inkomsten te krijgen.

Hoe pakken we dit op een goede manier aan?

Hij weet deze deadline al twee maanden overigens en heeft tot dusver niets ondernomen. We weten dat dingen in het verleden wellicht beter aangepakt hadden moeten worden maar dat valt nu niet meer te veranderen natuurlijk.

JollyRider schreef: ↑

20-01-2019 12:12

In alle eerlijkheid, ik zou hem het huis uit zetten. Deze jongen heeft heel dringend een confrontatie met de werkelijkheid nodig, niet nog meer bescherming imho

Dat is dus ook de bedoeling. Misschien was het niet duidelijk genoeg maar vanaf 1 februari moet hij het zelf uitzoeken.

attribuutje schreef: ↑

20-01-2019 12:13

Meid de mijne is onderhand 28 en woont nog thuis, die hebben we vroeger tot 2 keer toe op straat gezet, heeft allemaal niets geholpen. Hoe komt hij nu aan geld dan om te blowen?

Lenen bij vrienden, zich als katvanger laten gebruiken, geld op zijn rekening laten storten door ‘vrienden’ en het er dan weer afpinnen enz enz. Zal nooit zuivere koffie zijn. Heb met de wijkagent gesproken erover en hij zei dat dit hele ongrijpbare zaken zijn waar ook zij niet zoveel mee kunnen.

attribuutje schreef: ↑

20-01-2019 12:15

Hij is nog wel op een leeftijd dat instanties misschien nog wat kunnen betekenen.

Probleem is: hij is 19 dus WIJ kunnen iig niet iets met instanties. We zijn van de zomer bij een aantal begeleidkamerwonenprojecten geweest maar dan laat ie het erbij zitten en dan vinden ze hem niet gemotiveerd genoeg en wordt dus niet ingeschreven.

c_estelle schreef: ↑

20-01-2019 12:33

Klopt, maar die hoeft niet bij jou thuis te zijn.

Ik loop tegen dezelfde dingen aan met mijn zoon. Hij woont inmiddels niet meer thuis, dat ging niet meer.
Waar hij nu woont heeft hij meer controle en begeleiding. Mijn zoon werkt nu wel maar heeft, behalve zijn MBO niveau 1, geen opleiding afgemaakt. Hij wil ook niet meer naar school, ik hoop alleen dat hij zich nog gaat beseffen dat hij zonder opleiding niet verder komt.
Ik ben inmiddels zo ver dat ik het van me af kan zetten en het zie als zijn eigen verantwoordelijkheid. Hij heeft zelf zijn toekomst in de hand, ik niet. Ik kan hem tips geven maar als hij daar niet naar wil luisteren is dat aan hem.

Is maatschappelijk werk al ingeschakeld? Zij hebben misschien voor jouw situatie nog goede tips en adviezen.

Mocht je vragen hebben dan kun je me PB-en.

Ik vind het niet zo’n ramp als ie liever werkt dan naar school gaat, maar dat doet ie ook niet. Hij is wat ze noemen een creatief HB’er maar heeft daar op school nooit echt ruimte voor gekregen.
Maatschappelijk werk hetzelfde verhaal als met de psychologen. Ze hebben nog geprobeerd of ie via Lentis terecht kan maar wederom kwam motivatie bovendrijven.

Solomio schreef: ↑

20-01-2019 12:34

Ik krijg het helemaal benauwd als ik de OP lees.
Ik snap dat je een ultimatum stelt, maar ik lees vooral een jongen waar iets mee is en die niet de juiste hulp krijgt.
Dat ultimatum heeft als risico dat ie nog verder afglijdt.
Hij mag dan 19 zijn, ik vermoed dat hij door zijn ADD nog niet in staat is volwassen beslissingen te nemen en daarvan de gevolgen te overzien en te dragen.
Maar ja, hij is 19, dus je kunt hem ook niet meer dwingen om hulp aan te nemen.

HET dilemma van alle ouders van jongvolwassenen die eigenlijk nog niet in staat zijn die verantwoordelijkheid te dragen.

Klopt, zowel zijn vader als ik snappen die houding niet omdat we zelf helemaal niet zo waren. Ik ben zelf ook HB en heb het volwassen worden heel snel moeten leren toen ik zwanger was van hem. Hij vind zichzelf erg volwassen en ook dat ie geen probleem heeft.
De situatie wordt onhoudbaar voor alle andere kinderen (4 zusjes en 3 broertjes). Die hebben last van zijn gedrag en het is niet bepaald een goed voorbeeld. Veilig Thuis (ja, je belt wat af) zegt ook dat het voor de andere kinderen wel veilig moet zijn. Ik heb met ze en zoon gesproken en nu laat ie het drinken en blowen hier thuis gelukkig achterwege en verder moet ie zijn eigen boontjes doppen. Dus kleding wassen moet ie zelf doen. Eten zelf maken als ie te laat is enz. Maar zolang hij zijn telefoon en WiFi heeft (bij vader is ie daarvan afgesloten) en een warme plek is hij ermee tevreden.

Dahlia74 schreef: ↑

20-01-2019 12:37

TO, heb jij begeleiding van verslavingszorg? Zij kunnen je vast adviseren bij deze vragen.

Houdt je wel aan je ultimatum. En vooral houdt ook vol en accepteer dat hij dan mogelijk een zwervend bestaat gaat leiden. Je moederhart zal breken, een verslaafd kind is een verschrikking. Stel ook de politie op de hoogte dat je je zon het huis uitzet, dat heeft echt nut kan ik je uit ervaring van dichtbij vertellen. En vertel het ook je buren.

Denk ook aan de veiligheid van je andere kinderen.

Ja, hij is daar geweest en we hebben daar contact mee gehad. Probleem is 1. Ze zien blowen niet als een zwaar probleem (wij wel omdat ie gewoon echt anders is) en
2. Ook hier praat ie ze om de tuin.

Broer van een vriendin van mij blowde ook veel maar hij studeerde en werkte gewoon. Heeft zelf bij verslavingszorg gewerkt zelfs maar ook hij zegt dat ie eerst zelf het besef moet krijgen dat het zo niet kan.

Solomio schreef: ↑

20-01-2019 12:38

Als hij geen inkomen of uitkering heeft, heeft hij gewoon recht op bijstand en evt toeslagen. Informeer bij de gemeente.
Ik gok dat hij geen idee heeft hoe hij dat zelf moet regelen, help hem dus.
Idem met het zoeken van een kamer.

Mijn voornaamste advies: help hem, help hem, help hem.
En zoek zelf hulp om duidelijk te krijgen hoe je hem kunt helpen.
Ga bijv naar MEE, of naar de psych waar je zoon als laatste geweest is.

Hij heeft geen recht op bijstand omdat hij geen startkwalificatie heeft. Hij weet heel goed hoe hij een kamer moet zoeken. Hij had van de zomer ook een kamer aangeboden gekregen maar ook dat heeft ie moeten laten gaan omdat hij de borg van €250,- niet kon betalen. Als we dit voorschieten (ik heb die mogelijkheid al niet) is het weer iets dat ie zelf niet heeft gedaan en is het gewoon handje ophouden, dan ziet ie weer geen noodzaak om te werken blijft ie daar zitten totdat ze om de huur komen, dat betaalt ie niet enz enz.

Woensdag jl was het laatste gesprek met de psych. Zijn vader is daarbij geweest.

impala schreef: ↑

20-01-2019 13:09

Eens met Solomio. Die jongen heeft psychische problemen. Een handicap, mag je wel zeggen, die DCD diagnose is niet niks.
Die ga je niet op straat schoppen, die heeft hulp nodig. In de eerste plaats van zijn ouders. Hoe uitputtend dat ook is. Dat is nu eenmaal jouw taak als ouder.
Hij zou mi in elk geval moeten stoppen met blowen, en daarvoor zou hij om te beginnen uit zijn eigen omgeving weg moeten. Kan hij niet naar een kliniek? Dat lijkt misschien wat drastisch maar een blowverslaving wordt zwaar onderschat. Dat blowen zorgt ervoor dat hij op geen enkel punt verder gaat komen en dat zijn ontwikkeling - die vanwege de DCD toch al moeizaam verloopt- stil staat.
En iets van begeleid wonen lijkt me ook niet verkeerd. Het klinkt niet alsof hij in staat is om voor zichzelf te zorgen.
Wat zal hij angstig zijn, nu 1 feb nadert en hij geen idee heeft hoe het verder moet. Enige oplossing die hij nu ziet is wsl nog meer blowen en drinken om die paniek te onderdrukken.

Zijn DCD is nauwelijks nog van invloed. Alleen het schrijven is nog steeds niet echt te lezen. Verder had ie een 9 voor gym op zijn eindlijst .
Mijn neefje (zelfde vriendengroep) heeft drie maanden in een kliniek gezeten. Maar die zag in dat hij een probleem heeft. Zoon niet.
Ik heb er wel eens aan gedacht om hem naar mijn broertje te sturen, die woont aan de andere kant van het land. Alleen hebben zij hun hele hebben en houwen verkocht en zijn voor onbepaalde tijd op wereldreis.

sito1970 schreef: ↑

20-01-2019 13:13

als een teiger door de klas gaat springen

Wat is een teiger?

Tijger, wat erg van mij