Werk & Studie
alle pijlers
contract niet verlengd, ziekmelden?
vrijdag 20 maart 2009 om 19:41
Mijn jaar contract wordt niet verlengd. Nu werk ik al een aantal jaar voor deze werkgever maar eerst als freelancer (wel fulltime) en sinds bijna een jaar dus in dienst. Ik heb me altijd uit de naad gewerkt, had onlangs nog een goede beoordeling en toch lig ik er op een heel lullige manier uit. Bezuinigingen, ja dat weet ik, maar waarom de keuze op mij is gevallen weet ik niet. Wordt me niet verteld.
Ik heb veel verdriet, ben boos (ook omdat ik een aantal andere fikse tegenslagen heb moeten verwerken onlangs) en uitgeput. Ik heb keihard gewerkt voor dit bedrijf, dat zit in mijn aard en verlangt de organisatie ook wel van je. Daar zijn natuurlijk gradaties in. Ik ben behoorlijk productief en perfectionistisch. Mijn werk is inhoudelijk goed en snel af.
Nu ik er dus uit lig trek ik 't niet meer om terug te gaan. Ik heb de afgelopen jaren zoveel van mezelf gegeven, heb qua gezondheid een heftige periode door gemaakt (wat nog niet over is) maar waar mijn werkgever nauwelijks last van heeft gehad en ook geen weet van heeft (omdat ik bang was dat 't voor hen reden zou zijn om me niet te behouden).
Ik kan het niet meer aan me zo te moeten in zetten. De koek is voor mij op. Ik ben kapot, moe en voel me afgewezen. Ok dit alles is meer voor 't psyche forum waar ik idd over de last die ik hier van heb een topic heb geopend. Wat ik eigenlijk wil weten is kan ik me ziek melden? En wat zijn de consequenties daar van? Mijn contract loopt nog een paar maanden. Het idee om al die maanden keihard door te werken trek ik niet. Maar die maanden thuis zitten, is dat slecht voor de relatie met de werkgever en kan dat betekenen dat je geen referenties krijgt? Mijn werkgever weet dus niets van mijn andere problemen, maar dat zijn wel degelijk dusdanige problemen en met wat er nu bij komt zou er (ben ik bang) weer een depressie de kop op kunnen steken. Enigzins pas op de plaats is denk ik wel goed voor me. Maar snijd ik mezelf daarmee niet in de vingers?
Graag advies, als 't kan juridisch
Ik heb veel verdriet, ben boos (ook omdat ik een aantal andere fikse tegenslagen heb moeten verwerken onlangs) en uitgeput. Ik heb keihard gewerkt voor dit bedrijf, dat zit in mijn aard en verlangt de organisatie ook wel van je. Daar zijn natuurlijk gradaties in. Ik ben behoorlijk productief en perfectionistisch. Mijn werk is inhoudelijk goed en snel af.
Nu ik er dus uit lig trek ik 't niet meer om terug te gaan. Ik heb de afgelopen jaren zoveel van mezelf gegeven, heb qua gezondheid een heftige periode door gemaakt (wat nog niet over is) maar waar mijn werkgever nauwelijks last van heeft gehad en ook geen weet van heeft (omdat ik bang was dat 't voor hen reden zou zijn om me niet te behouden).
Ik kan het niet meer aan me zo te moeten in zetten. De koek is voor mij op. Ik ben kapot, moe en voel me afgewezen. Ok dit alles is meer voor 't psyche forum waar ik idd over de last die ik hier van heb een topic heb geopend. Wat ik eigenlijk wil weten is kan ik me ziek melden? En wat zijn de consequenties daar van? Mijn contract loopt nog een paar maanden. Het idee om al die maanden keihard door te werken trek ik niet. Maar die maanden thuis zitten, is dat slecht voor de relatie met de werkgever en kan dat betekenen dat je geen referenties krijgt? Mijn werkgever weet dus niets van mijn andere problemen, maar dat zijn wel degelijk dusdanige problemen en met wat er nu bij komt zou er (ben ik bang) weer een depressie de kop op kunnen steken. Enigzins pas op de plaats is denk ik wel goed voor me. Maar snijd ik mezelf daarmee niet in de vingers?
Graag advies, als 't kan juridisch
maandag 23 maart 2009 om 11:20
Referenties zijn vrij op te geven. Referenties zijn ook alleen na te trekken wanneer iemand die zelf opgeeft. Dus ik neem aan dat TO wel weet welke ze dan zou moeten opgeven.
En écht, je hoeft niet aan je nieuwe werkgever te vertellen waar je gaat werken. Desnoods zeg je 'ik neem ontslag en ik heb geen ander werk'. Het gaat niemand wat aan.
Zie echt het probleem niet zo.
En écht, je hoeft niet aan je nieuwe werkgever te vertellen waar je gaat werken. Desnoods zeg je 'ik neem ontslag en ik heb geen ander werk'. Het gaat niemand wat aan.
Zie echt het probleem niet zo.
maandag 23 maart 2009 om 11:22
maandag 23 maart 2009 om 11:22
quote:klusserin schreef op 23 maart 2009 @ 11:16:
Tot slot:
TO: men neme een heel vervelende buikgriep... die weleens twee weken kan gaan duren. In die twee weken ga je solliciteren of inschrijven bij uitzendbureau's en je op jezelf concentreren. Misschien kan je dan snel opzeggen en wegwezen daar. Dat zou nog beter zijn.
Dus jij suggereert hierbij fraude?
En wanneer mag dat dan níet, bijvoorbeeld? Of mag dat wel altijd? Waar ligt de grens? Als jouw premies weer omhoog moeten?
Tot slot:
TO: men neme een heel vervelende buikgriep... die weleens twee weken kan gaan duren. In die twee weken ga je solliciteren of inschrijven bij uitzendbureau's en je op jezelf concentreren. Misschien kan je dan snel opzeggen en wegwezen daar. Dat zou nog beter zijn.
Dus jij suggereert hierbij fraude?
En wanneer mag dat dan níet, bijvoorbeeld? Of mag dat wel altijd? Waar ligt de grens? Als jouw premies weer omhoog moeten?
maandag 23 maart 2009 om 11:26
Dalai Lama:
Dus jij suggereert hierbij fraude?
En wanneer mag dat dan níet, bijvoorbeeld? Of mag dat wel altijd? Waar ligt de grens? Als jouw premies weer omhoog moeten?
Fraude???!! Hahahahahahahahaaaaaaa... wat sneu! Wat ontzettend sneu!
Hey, zeg je dat ook tegen jezelf wanneer je na koninginnedag je een beetje brakjes voelt en niet gaat? Of wanneer je eigenlijk na je griepje wel kan werken maar er 2 dagen achteraan plakt?
Laat mij niet lachen zeg!
Ik zeg niet dat ziekmelden zonder reden goedgekeurd moet worden. Maar in dit geval: TO kan gewoon niet meer. Die is er stuk van. Dan kan je toch wel een beetje compassie tonen in plaats van de moralistische ridder uit te hangen?!
Dus jij suggereert hierbij fraude?
En wanneer mag dat dan níet, bijvoorbeeld? Of mag dat wel altijd? Waar ligt de grens? Als jouw premies weer omhoog moeten?
Fraude???!! Hahahahahahahahaaaaaaa... wat sneu! Wat ontzettend sneu!
Hey, zeg je dat ook tegen jezelf wanneer je na koninginnedag je een beetje brakjes voelt en niet gaat? Of wanneer je eigenlijk na je griepje wel kan werken maar er 2 dagen achteraan plakt?
Laat mij niet lachen zeg!
Ik zeg niet dat ziekmelden zonder reden goedgekeurd moet worden. Maar in dit geval: TO kan gewoon niet meer. Die is er stuk van. Dan kan je toch wel een beetje compassie tonen in plaats van de moralistische ridder uit te hangen?!
maandag 23 maart 2009 om 11:27
quote:klusserin schreef op 23 maart 2009 @ 11:22:
Ik ben in deze ook zwart wit achtig.
Bedrijven hebben meer middelen dan de individuele werknemer. Mijn hart gaat eerder uit naar de individuele werknemer dan naar de manager van een bedrijf (of hij het nou vervelend vond of niet, ik vind het nóg vervelender voor degene die op straat komt te staan).
Dus dan maar grijpen naar middelen die niet geoorloofd zijn ipv open zijn over wat je dwars zit en trouw blijven aan jezelf?
Persoonlijk vind ik dat een armoedige redenering.
Ik ben in deze ook zwart wit achtig.
Bedrijven hebben meer middelen dan de individuele werknemer. Mijn hart gaat eerder uit naar de individuele werknemer dan naar de manager van een bedrijf (of hij het nou vervelend vond of niet, ik vind het nóg vervelender voor degene die op straat komt te staan).
Dus dan maar grijpen naar middelen die niet geoorloofd zijn ipv open zijn over wat je dwars zit en trouw blijven aan jezelf?
Persoonlijk vind ik dat een armoedige redenering.
maandag 23 maart 2009 om 11:29
Whopper: Dus dan maar grijpen naar middelen die niet geoorloofd zijn ipv open zijn over wat je dwars zit en trouw blijven aan jezelf?
Persoonlijk vind ik dat een armoedige redenering.
Volgens mij zit TO er doorheen of niet?
Maar de meeste moeten meteen schermen wat wel en niet netjes is. TO moet doen waar ze zich lekker bij voelt.
Persoonlijk vind ik dat een armoedige redenering.
Volgens mij zit TO er doorheen of niet?
Maar de meeste moeten meteen schermen wat wel en niet netjes is. TO moet doen waar ze zich lekker bij voelt.
maandag 23 maart 2009 om 11:32
quote:klusserin schreef op 23 maart 2009 @ 11:24:
Wat zijn we allemaal braafjes! Maar oh oh als we straks zelf op straat komen te staan, terwijl je je de tering hebt gewerkt voor een bedrijf... dan voelt het vast wel even anders, of niet? Of blijf je dan lekker naar je werk gaan?
Ja. Ik heb doorgewerkt tot de laatste dag.
Toegeven; ik werkte van 10 tot 5 omdat er neits meer te doen was, maar ik ging wel. En ik kwam op mijn flipflops, omdat het me geen zak meer kon schelen hoe ik erbij liep, maar ik ben tot de laatste dag geweest. Totdat ik op non-actief wed gezet met nog 50 anderen omdat er gewoon geen werk meer was en we dus naar huis mochten. Maar ik vind jou erg makkelijk hoor. Heel erg makkelijk.
Wat zijn we allemaal braafjes! Maar oh oh als we straks zelf op straat komen te staan, terwijl je je de tering hebt gewerkt voor een bedrijf... dan voelt het vast wel even anders, of niet? Of blijf je dan lekker naar je werk gaan?
Ja. Ik heb doorgewerkt tot de laatste dag.
Toegeven; ik werkte van 10 tot 5 omdat er neits meer te doen was, maar ik ging wel. En ik kwam op mijn flipflops, omdat het me geen zak meer kon schelen hoe ik erbij liep, maar ik ben tot de laatste dag geweest. Totdat ik op non-actief wed gezet met nog 50 anderen omdat er gewoon geen werk meer was en we dus naar huis mochten. Maar ik vind jou erg makkelijk hoor. Heel erg makkelijk.
maandag 23 maart 2009 om 11:33
quote:klusserin schreef op 23 maart 2009 @ 11:30:
@whopper:
Dan denk ik dat jij vast een witte aura om je mooie hoofdje hebt.
Jij bent echt het braafste meisje van de werkvloer. Hulde!
Nou ja zeg, wat een vreemde reaktie.
Als je dus gewoon doet wat je moet doen dan kun je rekenen op een sneer? Heel typisch.
@whopper:
Dan denk ik dat jij vast een witte aura om je mooie hoofdje hebt.
Jij bent echt het braafste meisje van de werkvloer. Hulde!
Nou ja zeg, wat een vreemde reaktie.
Als je dus gewoon doet wat je moet doen dan kun je rekenen op een sneer? Heel typisch.
maandag 23 maart 2009 om 11:33
Ik nok er hiermee:
TO: het is jouw leven. Als je niet meer kan, dan kan je niet meer. Je hoeft niet stuk te gaan aan je werk.
En voor alle schijnheilen hier: wacht maar tot jezelf een keer op straat wordt gezet en je niet meer kunt functioneren van de zorgen die je hebt. Kijken of je dan nog zo vreselijk braafjes en maatschappelijk verantwoord bent.. maar dat denk ik niet.
Toedels!
TO: het is jouw leven. Als je niet meer kan, dan kan je niet meer. Je hoeft niet stuk te gaan aan je werk.
En voor alle schijnheilen hier: wacht maar tot jezelf een keer op straat wordt gezet en je niet meer kunt functioneren van de zorgen die je hebt. Kijken of je dan nog zo vreselijk braafjes en maatschappelijk verantwoord bent.. maar dat denk ik niet.
Toedels!
maandag 23 maart 2009 om 11:35
quote:klusserin schreef op 23 maart 2009 @ 11:29:
Whopper: Dus dan maar grijpen naar middelen die niet geoorloofd zijn ipv open zijn over wat je dwars zit en trouw blijven aan jezelf?
Persoonlijk vind ik dat een armoedige redenering.
Volgens mij zit TO er doorheen of niet?
Maar de meeste moeten meteen schermen wat wel en niet netjes is. TO moet doen waar ze zich lekker bij voelt.
Ja, maar daar kun je toch over praten? Dat je er helemaal doorheen zit, het niet meer trekt en dus een week thuis blijft? Je hoeft daar toch geen griep voor te verzinnen?
Ik snap niet wat er mis is met open zijn. Je werkgever kan hier nl ook nog iets van leren.
Whopper: Dus dan maar grijpen naar middelen die niet geoorloofd zijn ipv open zijn over wat je dwars zit en trouw blijven aan jezelf?
Persoonlijk vind ik dat een armoedige redenering.
Volgens mij zit TO er doorheen of niet?
Maar de meeste moeten meteen schermen wat wel en niet netjes is. TO moet doen waar ze zich lekker bij voelt.
Ja, maar daar kun je toch over praten? Dat je er helemaal doorheen zit, het niet meer trekt en dus een week thuis blijft? Je hoeft daar toch geen griep voor te verzinnen?
Ik snap niet wat er mis is met open zijn. Je werkgever kan hier nl ook nog iets van leren.
maandag 23 maart 2009 om 11:38
Klusserin, het is duidelijk dat jij nog nooit in de schoenen van de werkgever hebt gestaan. Wat een armoedige opvatting van de verantwoordelijkheden van een werknemer heb jij.
Overigens ben ik freelancer/zelfstandig ondernemer. Als ik ziek ben, ontvang ik gewoon niks. Als mijn opdrachtgever mij niet meer ziet zitten, is er geen enkele opzegtermijn waarin ik mijn loon doorbetaald krijg. Van de ene op de andere dag stopt het dan gewoon. Nu jij weer.
Overigens ben ik freelancer/zelfstandig ondernemer. Als ik ziek ben, ontvang ik gewoon niks. Als mijn opdrachtgever mij niet meer ziet zitten, is er geen enkele opzegtermijn waarin ik mijn loon doorbetaald krijg. Van de ene op de andere dag stopt het dan gewoon. Nu jij weer.
En zo is het toevallig ook nog eens een keer
maandag 23 maart 2009 om 11:38
Ik ben ook makkelijk: het leven draait om mij en om niemand anders dan om mij. Als ik stuk denk te gaan aan mijn werk omdat ze mij op straat zetten dan kies ik voor mezelf en niet voor het bedrijf. Waarom? Omdat ik de belangrijkste persoon op aarde ben en weiger stuk te gaan aan een werkgever die je toch niet meer wilt hebben. Ik zou wel gek zijn. Het bedrijf kan na een week al je naam niet meer spellen. Je wordt lachend uitgezwaaid en in de pauze wordt nog 1x over je gesproken en vergeten ben je... Dus ja, als ik TO was zou ik voor mezelf kiezen in deze. Of het nou netjes moet of niet.
Goodbye!
Goodbye!
maandag 23 maart 2009 om 11:39
quote:klusserin schreef op 23 maart 2009 @ 11:29:
TO moet doen waar ze zich lekker bij voelt.
TO moet niet zoveel, zag ik zojuist.
Maar ik blijf maar doorzeuren over hetzelfde (schijnt de bedoeling in dit topic te zijn). Moralistische argumenten boeien me niks. Maar TO doet er mogelijk verstandig aan niet alleen te kijken naar wat nu lekker voelt.
TO moet doen waar ze zich lekker bij voelt.
TO moet niet zoveel, zag ik zojuist.
Maar ik blijf maar doorzeuren over hetzelfde (schijnt de bedoeling in dit topic te zijn). Moralistische argumenten boeien me niks. Maar TO doet er mogelijk verstandig aan niet alleen te kijken naar wat nu lekker voelt.
maandag 23 maart 2009 om 11:39
quote:klusserin schreef op 23 maart 2009 @ 11:33:
Ik nok er hiermee:
TO: het is jouw leven. Als je niet meer kan, dan kan je niet meer. Je hoeft niet stuk te gaan aan je werk.
En voor alle schijnheilen hier: wacht maar tot jezelf een keer op straat wordt gezet en je niet meer kunt functioneren van de zorgen die je hebt. Kijken of je dan nog zo vreselijk braafjes en maatschappelijk verantwoord bent.. maar dat denk ik niet.
Toedels!
Wat een ontzettend flauwe reaktie.
Als je normaal functioneert ben je een schijnheilige. Types als jij verzieken het voor de rest die wel gewoon hun ding doen.
En ja, ik heb het allemaal meegemaakt. Van gedwongen ontslag tot een volledig burnout. En toch ben ik blijven werken. Gedeeltelijk, maar toch. Gewoon voor mijn eigen welbevinden. En daar hoef ik echt geen sneer over mijn mooie hoofdje, want ik hoef de goedkeuring van anderen niet; die haal ik uit mezelf. En waarom? Omdat ik niet bij de pakken neer ga zitten. Ik ga door, op mijn eigen manier en onder mijn voorwaarden, en ik kan trots zijn op mezelf.
Ik denk dat TO trotser op zichzelf kan zijn als ze doorgaat dan als ze zich ziek meldt.
Ik hoop dat jij ook ooit nog eens iets hebt om trots op te zijn want ik zou me doodschamen met een mentaliteit als de jouwe.
Ik nok er hiermee:
TO: het is jouw leven. Als je niet meer kan, dan kan je niet meer. Je hoeft niet stuk te gaan aan je werk.
En voor alle schijnheilen hier: wacht maar tot jezelf een keer op straat wordt gezet en je niet meer kunt functioneren van de zorgen die je hebt. Kijken of je dan nog zo vreselijk braafjes en maatschappelijk verantwoord bent.. maar dat denk ik niet.
Toedels!
Wat een ontzettend flauwe reaktie.
Als je normaal functioneert ben je een schijnheilige. Types als jij verzieken het voor de rest die wel gewoon hun ding doen.
En ja, ik heb het allemaal meegemaakt. Van gedwongen ontslag tot een volledig burnout. En toch ben ik blijven werken. Gedeeltelijk, maar toch. Gewoon voor mijn eigen welbevinden. En daar hoef ik echt geen sneer over mijn mooie hoofdje, want ik hoef de goedkeuring van anderen niet; die haal ik uit mezelf. En waarom? Omdat ik niet bij de pakken neer ga zitten. Ik ga door, op mijn eigen manier en onder mijn voorwaarden, en ik kan trots zijn op mezelf.
Ik denk dat TO trotser op zichzelf kan zijn als ze doorgaat dan als ze zich ziek meldt.
Ik hoop dat jij ook ooit nog eens iets hebt om trots op te zijn want ik zou me doodschamen met een mentaliteit als de jouwe.
