Seks
alle pijlers
Minnaar deel 37
dinsdag 20 november 2018 om 18:26
Al 36 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.
Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!
Kleine AKL:
Een date is gewoon een date en géén PAK.
Een PAK is een porneauw aftel kalender.
Een PP is een porneauwpaal en de LR zijn de lage regionen.
Dan hebben we nog de Jonge God (JG) en dus ook de Oude God (OG)
Evt de GVGL oftewel God van gelijke leeftijd.
Hou het gezellig.
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.
Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!
Kleine AKL:
Een date is gewoon een date en géén PAK.
Een PAK is een porneauw aftel kalender.
Een PP is een porneauwpaal en de LR zijn de lage regionen.
Dan hebben we nog de Jonge God (JG) en dus ook de Oude God (OG)
Evt de GVGL oftewel God van gelijke leeftijd.
Hou het gezellig.
maandag 4 maart 2019 om 16:16
Ah, jij kent geen jaloezie. Nou ja, tot nu toe dan!
Lijkt me heerlijk, echt.
Soms kan ik het ook, een poosje geleden vergezelde een lieve vriendin ons in het liefdesnest en ik kon heel goed mijn gevoelens observeren en determineren. Zij waren lekker bezig en ik was alleen maar blij. Ik wilde echt, serieus dat ik het altijd zo kon voelen, het zou mijn leven een stukje makkelijker maken denk ik.
Ken je ook geen onzekerheid? Want ik dénk... dat het daaruit voortkomt grotendeels.
Lijkt me heerlijk, echt.
Soms kan ik het ook, een poosje geleden vergezelde een lieve vriendin ons in het liefdesnest en ik kon heel goed mijn gevoelens observeren en determineren. Zij waren lekker bezig en ik was alleen maar blij. Ik wilde echt, serieus dat ik het altijd zo kon voelen, het zou mijn leven een stukje makkelijker maken denk ik.
Ken je ook geen onzekerheid? Want ik dénk... dat het daaruit voortkomt grotendeels.
.
maandag 4 maart 2019 om 16:33
Oh ik ken zeker onzekerheid. Er gaat geen dag voorbij dat ik niet denk dat ik door de mand zal vallen, dat mensen inzien dat mijn deskundigheid op niets gebaseerd is, me zullen ontmaskeren als charlatan.
Maar ik ben niet onzeker over mijzelf als mens. Ik ben een matig sociaal mens, onhandig in de communicatie en hoewel ik weet dat er mensen zijn die me enorm waarderen, weet ik ook dat er meer mensen zijn die me een arrogante eikel vinden. En de meeste mensen zullen mij niet als warme vriend, of zelfs maar gezellig persoon zien. Dat weet ik, maar daar ben ik niet onzeker over. Ik ben als kind al gestopt deel te nemen, en me gaan opstellen als waarnemer.
En in mijn relatie ben ik niet onzeker. We zijn inmiddels al zo lang samen, door uiterst diepe dalen gegaan, en toch steeds weer duidelijk voor elkaar blijven kiezen.
Seksueel ben ik evenmin onzeker, maar dan vooral omdat ik ook daar mezelf nooit iets heb wijs gemaakt. Ik heb geen aantrekkelijk lichaam, Charles_Gentle en BeerVanEenVent overtreffen me zonder enige twijfel in centimeters, ik bezorg niemand een black-out, sterren zien of onbedwingbare oerwoud-kreten. Dus ik heb niks om onzeker over te zijn, er lopen 100% zeker talloze betere minnaars rond dan ik.
Maar ik ben niet onzeker over mijzelf als mens. Ik ben een matig sociaal mens, onhandig in de communicatie en hoewel ik weet dat er mensen zijn die me enorm waarderen, weet ik ook dat er meer mensen zijn die me een arrogante eikel vinden. En de meeste mensen zullen mij niet als warme vriend, of zelfs maar gezellig persoon zien. Dat weet ik, maar daar ben ik niet onzeker over. Ik ben als kind al gestopt deel te nemen, en me gaan opstellen als waarnemer.
En in mijn relatie ben ik niet onzeker. We zijn inmiddels al zo lang samen, door uiterst diepe dalen gegaan, en toch steeds weer duidelijk voor elkaar blijven kiezen.
Seksueel ben ik evenmin onzeker, maar dan vooral omdat ik ook daar mezelf nooit iets heb wijs gemaakt. Ik heb geen aantrekkelijk lichaam, Charles_Gentle en BeerVanEenVent overtreffen me zonder enige twijfel in centimeters, ik bezorg niemand een black-out, sterren zien of onbedwingbare oerwoud-kreten. Dus ik heb niks om onzeker over te zijn, er lopen 100% zeker talloze betere minnaars rond dan ik.
Like a great eternal Klansman
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
maandag 4 maart 2019 om 16:59
Ik kan me voorstellen dat ik over 20 jaar ook beduidend anders kijk naar mijn lief als dat ik nu doe. Dan is het rozigste wel van de bril gepoetst, dan heeft hij me waarschijnlijk al in allerlei zeer genante poses gezien en is het schitterende goud zo ongeveer veranderd in best wel okee-je koper. Ach en dan doet ie een keer een slippertje, nou ja, dat overleven we dan ook wel.
Of ik glij een keertje uit, kan ook.
Fijn, die onvoorwaardelijke liefde, dan kan en mag er een hoop zonder dat je de ander meteen de deur uit duwt!
Of ik glij een keertje uit, kan ook.
Fijn, die onvoorwaardelijke liefde, dan kan en mag er een hoop zonder dat je de ander meteen de deur uit duwt!
.
maandag 4 maart 2019 om 19:04
Ik ben mij er van bewust dat er ook wel wat sleur in zal komen, maar ik ben er vrij gerust in... Er zijn een aantal zaken waar hij hoog op scoort, integenstelling tot mijn man (en niet dat dat in het begin anders was)Rooss4.0 schreef: ↑04-03-2019 16:07Of het gras daadwerkelijk groener is weet je na 2 jaar samenwonen, sokken wassen, ochtendadem ruiken enz. Of het gras groener is weet je pas als de sleur ingetreden is en die passievolle seks ook morgen kan ipv vandaag en als morgen volgende week wordt want ja, dat lijf ligt daar toch wel, in jouw bed, altijd beschikbaar.
Tweede, derde en volgende relaties hebben heel veel minder kans op slagen dan die eerste, laten-we-maar-kindertjes krijgen sleurrelatie.
Het is vanzelfsprekend helemaal je eigen beslissing, dat staat buiten kijf maar ik zie wel een rood vlaggetje. Samen een huisje huren lijkt nu zo idyllisch want je zit nog volledig in de roze bril fase maar stel nou dat het toch fout gaat... poeh.
Sex met mijn man is nooit super geweest en hij heeft mij nooit (allez hooguit 4 keer op 15 jaar) willen beffen, wat ik nochtans wreed graag heb en verschillende keren (tevergeefs) gevraagd heb, zelfs als verjaardagscadeau. Het lief doet niet liever en doet dat geweldig goed.
Verder is het lief enorm proper op zichzelf, zijn kleren, zijn spullen, ruikt hij lekker, ruimt hij op terwijl ik mij al zo lang erger aan mijn man tegen wie ik altijd moet zeggen dat hij propere kleren moet aantrekken of zich wassen omdat hij niet goed ruikt. En dan nog heeft dat niet altijd effect, want ja, met zijn droog vel is douchen niet goed... Maar op de duur krijg ik er gewoon een degout van. Ook aan al de rommel die hij maakt, in huis, in de tuin, overal...
Daarnaast is het lief attent, romantisch, misschien wat melig soms, en heeft hij mij uitgevraagd met valentijn. Had een speciaal restaurantje uitgezocht dat helemaal mijn goesting was. Dit was mijn allereerste valentijnsdate, echt! Voor mijn man is dat allemaal commerciele bullshit, net als moederdag, kerst.... en zijn verjaardagen dagen zoals elke andere. Hij was er ook niet met mijn verjaardag.
En het lief praat, veel, misschien ga ik daar ook nog zot van worden, maar het is een verademing te weten wat er in hem omgaat. Als hij ergens twijfels over heeft, of boos zal ik het direct weten. Mijn man is zo gesloten als een oester en kropt alles op. Als hij praat gaat het over verbouwen of over politiek. Nooit iets persoonlijks.
Achteraf gezien had ik misschien nooit zo lang bij mijn man moeten blijven. Toen ik hem leerde kennen had ik het erg moeilijk. Depressief omdat ik zo lang alleen was en niemand vond. Tot ik hem tegenkwam. Mijne redder. Zo heb ik hem lang gezien. En ik denk dat ik daarmee misschien wat rap content was. Let wel, hij heeft ook goeie kanten he, mijne man. Doet enorm veel voor mij, is een goeie papa, maar emotioneel is er... niks.
maandag 4 maart 2019 om 19:32
Lisanne, ik vind het zo bijzonder dat je steeds zegt : mijn man heeft geen minnares of heeft er geen nodig.
Hoe weet je dat toch zo zeker?
Dat dacht ik ook altijd !! Omdat wij SAMEN date met stellen.
Tis niet dat ik jou onzeker wil maken, echt niet maar ik was daar ook zo van overtuigd door onze gesprekken. Eén grote illusie. Hij had er niet 1 maar 2 tegelijk. Ik hoop dat je dat inzicht eens krijgt inpl van op wolkjes te zweven.
Hoe weet je dat toch zo zeker?
Dat dacht ik ook altijd !! Omdat wij SAMEN date met stellen.
Tis niet dat ik jou onzeker wil maken, echt niet maar ik was daar ook zo van overtuigd door onze gesprekken. Eén grote illusie. Hij had er niet 1 maar 2 tegelijk. Ik hoop dat je dat inzicht eens krijgt inpl van op wolkjes te zweven.
maandag 4 maart 2019 om 20:13
Valentijn is natuurlijk ook verschrikkelijk commercieel! Een man geeft mij echt niet een speciaal gevoel als hij iets op Valentijnsdag organiseerd hoor, liever niet zelfs. Ik ben niet gevoelig voor dit soort commerciële opgelegde dagen.Vlamindepan schreef: ↑04-03-2019 19:04
Daarnaast is het lief attent, romantisch, misschien wat melig soms, en heeft hij mij uitgevraagd met valentijn. Had een speciaal restaurantje uitgezocht dat helemaal mijn goesting was. Dit was mijn allereerste valentijnsdate, echt! Voor mijn man is dat allemaal commerciele bullshit,
Achteraf gezien had ik misschien nooit zo lang bij mijn man moeten blijven. Toen ik hem leerde kennen had ik het erg moeilijk. Depressief omdat ik zo lang alleen was en niemand vond. Tot ik hem tegenkwam. Mijne redder. Zo heb ik hem lang gezien.
Ik krijg door jouw jouw verhaal, sorry dat ik het zeg, het gevoel dat jouw minnaar ook jouw redder is op dit moment. Zeker als ik lees dat je al meteen met hem wil gaan samenwonen. Hij is dit, hij doet dat, bla bla bla. Je verliest ook nu jezelf totaal in een (andere) man, zelfs met een kind van 6. Kun je wel zeggen dat zij hem graag ziet etc, maar het is natuurlijk alles behalve gezond om meteen met hem te gaan samenwonen. Je zegt dat je wellicht te lang bij je man bent gebleven, maar nu stap je meteen over naar je andere redder. Wat is er mis met eerst eens voor jezelf en je dochter leren zorgen. Wil niet zeggen dat je minnaar niet kunt zien, maar dit is wel erg makkelijk en je verliest daarbij ook oog voor de gevoelens van je dochter, vind ik.
Ik weet, je zal allerlei argumenten hebben dat het wel goed zit, maar dat zie je niet helder in mijn ogen.
maandag 4 maart 2019 om 20:18
Huh?
Ik ga er blind vanuit dat Lisanne en haar man daar open over gesproken hebben, haar man weet immers ook van haar minnaar? Hij heeft hoogstwaarschijnlijk gezegd dat hij geen buitenvrouw hoeft, dan mag ze hem toch gewoon op zijn mooie blauwe ogen geloven?
Ik zie daar geen roze wolkjes in, Diana.
Ik zie wél dat jij nog steeds alles op jezelf en jullie situatie betrekt. Je bent nog geen steek opgeschoten!
.
maandag 4 maart 2019 om 20:25
Eens!Rooss4.0 schreef: ↑04-03-2019 20:18Huh?
Ik ga er blind vanuit dat Lisanne en haar man daar open over gesproken hebben, haar man weet immers ook van haar minnaar? Hij heeft hoogstwaarschijnlijk gezegd dat hij geen buitenvrouw hoeft, dan mag ze hem toch gewoon op zijn mooie blauwe ogen geloven?
Ik zie daar geen roze wolkjes in, Diana.
Ik zie wél dat jij nog steeds alles op jezelf en jullie situatie betrekt. Je bent nog geen steek opgeschoten!
Diana, ook ik heb het idee dat je totaal niet verder komt in jouw verwerkingsproces. Je blijft immers nog steeds jouw situatie projecteren op andere personen, maar jouw beleving en situatie is niet die van een ander. Zo lang je dat niet beseft denk ik dat jij ook nooit een stap verder komt. Op een gegeven moment zul je er toch een streep onder moeten kunnen zetten (wellicht nooit vergeten) en accepteren dat jij hebt geaccepteerd dat dit alles is gebeurd en jij er zelf voor gekozen hebt verder te gaan met je man. Of denk je dat je dit voor altijd voor zn voeten kunt blijven gooien?
maandag 4 maart 2019 om 20:28
Het zijn zijn woorden die ze hier herhaalt. Wat moet ze dan?
Niet alle mannen zijn zoals de jouwe, Diana. En over dat opschieten, ik weet het niet. Ik zie je vaak (ook op de relatiepijler) vanuit je bitterheid reageren, volgens mij zit je er nog heel diep in.
.
maandag 4 maart 2019 om 20:29
Maar dat kan toch ook dat ze dat zeker weet, zeker omdat zij open communiceren. Dat gebeurde dus niet binnen jullie relatie of mss ook wel, maar was jouw man niet echt open. Kun je er niet automatisch vanuit gaan dat een andere man exact hetzelfde zegt of doet.
dinsdag 5 maart 2019 om 01:59
dinsdag 5 maart 2019 om 12:03
Diana, ik heb je inmiddels al een aantal keer verteld dat mijn man die behoefte niet heeft. Dat het voor jou lastig te begrijpen is en dat je het bijzonder vindt komt omdat je zelf dusdanig getroffen bent, dat je op dit moment alleen vanuit je eigen perspectief naar mijn situatie kunt kijken. Ik begrijp dat, en voel zelfs compassie met je, maar voel niet de behoefte nog een zoveelste keer uitgebreid uitleg te geven.. lees even terug anders..
Verder ben ik het met Roos eens, ik denk ook, gezien jij de behoefte hebt om alsmaar op dit punt in te haken, en gezien je manier van reageren, dat je nog een boel te verwerken hebt.. Ik kan je daar niet bij helpen door steeds maar antwoord te geven maar ik wil je wel oprecht sterkte wensen in dit proces. Ik hoop dat het je lukt de zwarte bril waardoor je nu nog kijkt, in de toekomst af te zetten.. in je eigen belang.
Lois, ik heb dat nog nooit letterlijk uitgesproken, maar door opmerkingen die hij soms maakt, weten we van elkaar dat dit zo is en dat hij dit weet. Hij maakt daarbij steeds ook héél duidelijk dat het een absolute no go is hierover te praten. Dit is zijn manier om hiermee om te gaan, dat begrijp ik en respecteer ik.
Verder ben ik het met Roos eens, ik denk ook, gezien jij de behoefte hebt om alsmaar op dit punt in te haken, en gezien je manier van reageren, dat je nog een boel te verwerken hebt.. Ik kan je daar niet bij helpen door steeds maar antwoord te geven maar ik wil je wel oprecht sterkte wensen in dit proces. Ik hoop dat het je lukt de zwarte bril waardoor je nu nog kijkt, in de toekomst af te zetten.. in je eigen belang.
Lois, ik heb dat nog nooit letterlijk uitgesproken, maar door opmerkingen die hij soms maakt, weten we van elkaar dat dit zo is en dat hij dit weet. Hij maakt daarbij steeds ook héél duidelijk dat het een absolute no go is hierover te praten. Dit is zijn manier om hiermee om te gaan, dat begrijp ik en respecteer ik.
woensdag 6 maart 2019 om 12:03
Nou, zal ik dan maar een alinea toevoegen? 
Het gaat weer wat beter, nr2 (nu op vakantie) en ik hebben even via app gesproken over mijn twijfels en daarna ging het beter.. het minimale contact nu met deze vakantie valt ons allebei behoorlijk tegen. We hebben allebei onderschat dat dit zo zou gaan voelen, (het is idioot want is maar een week vakantie), maar het is het gevoel, en het is fijn dat hij t zelfde voelt.. ik merk aan alles dat hij graag in contact wil zijn. Gisteren heeft ie zelfs 20 minuten op de wc zitten appen, terwijl voetbalwedstrijd gaande was, wetende hoe belangrijk dit voor hem is, geeft toch even weer die bevestiging, ook al weet ik dat t goed zit. Ik hoop hem dit weekend te zien (nog niet zeker).. ik denk dat het belangrijk is even met elkaar over te praten, hoe we de balans kunnen behouden,we zitten er beide wel heel diep in. Het beste zou ik mijn focus meer verleggen naar andere dingen, maar tegelijk is dat lastig omdat het contact zo fijn is, mijn gevoel wil alleen maar meer, terwijl mijn verstand soms liever de rem er op zet juist om mijn gevoel te beschermen.
Het gaat weer wat beter, nr2 (nu op vakantie) en ik hebben even via app gesproken over mijn twijfels en daarna ging het beter.. het minimale contact nu met deze vakantie valt ons allebei behoorlijk tegen. We hebben allebei onderschat dat dit zo zou gaan voelen, (het is idioot want is maar een week vakantie), maar het is het gevoel, en het is fijn dat hij t zelfde voelt.. ik merk aan alles dat hij graag in contact wil zijn. Gisteren heeft ie zelfs 20 minuten op de wc zitten appen, terwijl voetbalwedstrijd gaande was, wetende hoe belangrijk dit voor hem is, geeft toch even weer die bevestiging, ook al weet ik dat t goed zit. Ik hoop hem dit weekend te zien (nog niet zeker).. ik denk dat het belangrijk is even met elkaar over te praten, hoe we de balans kunnen behouden,we zitten er beide wel heel diep in. Het beste zou ik mijn focus meer verleggen naar andere dingen, maar tegelijk is dat lastig omdat het contact zo fijn is, mijn gevoel wil alleen maar meer, terwijl mijn verstand soms liever de rem er op zet juist om mijn gevoel te beschermen.
woensdag 6 maart 2019 om 12:31
Nou hier gaat het niet beter bah.
Ik heb al zijn kadootjes in een doos gestopt en wil die aan hem terug sturen. Want wat moet ik ermee, weg uit mijn huis. Wil die herinneringen niet.
Ik breng hem niet in de problemen als ik ze stuur, want hij woont nu niet bij zn vrouw. Of gewoon maar in de kliko met die zooi ? Dat is wel zonde.
Maar hij zal ook niet weten wat hij er mee moet.
Ik heb al zijn kadootjes in een doos gestopt en wil die aan hem terug sturen. Want wat moet ik ermee, weg uit mijn huis. Wil die herinneringen niet.
Ik breng hem niet in de problemen als ik ze stuur, want hij woont nu niet bij zn vrouw. Of gewoon maar in de kliko met die zooi ? Dat is wel zonde.
Maar hij zal ook niet weten wat hij er mee moet.
woensdag 6 maart 2019 om 13:19
Ik zou van die zooi af willen, hop de kliko in, vind ik ook mooi symbolisch.
Lisanne, ik ben benieuwd of jullie op termijn de balans een beetje weten te vinden, voor nu lijkt ie behoorlijk zoek inderdaad. Ik zou het als vrouw trouwens behoorlijk bijzonder vinden als mijn man 20 minuten op de wc zat met zijn telefoon. Alle ingrediënten voor alarmbelletjes lijkt me zo. Of had ze het niet in de gaten?
Het is mijn ervaring dat een rem niet werkt, het is alsof je een laagje beton in je hart probeert te storten om hem niet te diep in dat hart te laten zinken maar dan gaat hij júist meer ruimte innemen omdat je zo actief bezig bent met dat beton storten zeg maar.
De remedie (is wederom mijn ervaring hoor, daar lijk je een beetje allergisch voor maar ik noem m toch maar, wie weet heeft iemand er iets aan) is het er maar gewoon te laten zijn. Accepteren dat het is zoals het is met alle pieken en dalen die erbij horen. Accepteren dat hij nu eenmaal een grote plek inneemt, dat noncontact pijn doet en onzekerheden erbij horen, dan ben je niet zo aan het knokken en wordt het niet groter dan het moet zijn.
Op den duur gaat het makkelijker, dan wordt je zekerder van elkaar en ís hij er nu eenmaal. Dan heb je ervaren dat hij niet wegrent bij het eerste lastige dingetje en stap je ook makkelijker over een paar stille dagen heen.
Lisanne, ik ben benieuwd of jullie op termijn de balans een beetje weten te vinden, voor nu lijkt ie behoorlijk zoek inderdaad. Ik zou het als vrouw trouwens behoorlijk bijzonder vinden als mijn man 20 minuten op de wc zat met zijn telefoon. Alle ingrediënten voor alarmbelletjes lijkt me zo. Of had ze het niet in de gaten?
Het is mijn ervaring dat een rem niet werkt, het is alsof je een laagje beton in je hart probeert te storten om hem niet te diep in dat hart te laten zinken maar dan gaat hij júist meer ruimte innemen omdat je zo actief bezig bent met dat beton storten zeg maar.
De remedie (is wederom mijn ervaring hoor, daar lijk je een beetje allergisch voor maar ik noem m toch maar, wie weet heeft iemand er iets aan) is het er maar gewoon te laten zijn. Accepteren dat het is zoals het is met alle pieken en dalen die erbij horen. Accepteren dat hij nu eenmaal een grote plek inneemt, dat noncontact pijn doet en onzekerheden erbij horen, dan ben je niet zo aan het knokken en wordt het niet groter dan het moet zijn.
Op den duur gaat het makkelijker, dan wordt je zekerder van elkaar en ís hij er nu eenmaal. Dan heb je ervaren dat hij niet wegrent bij het eerste lastige dingetje en stap je ook makkelijker over een paar stille dagen heen.
.
woensdag 6 maart 2019 om 14:53
Lisanne. Die stilte tijdens vakantie,s heb ik ook nog nooit fijn gevonden. Maar het hoort er wel bij. Hoe kan nr 2 nou ooit nog ontspannen van zijn vakantie genieten als hij alle zeilen bij moet zetten om contact te houden.
Ik gun mijn nr 2 een relaxte vakantie dus hou ik mij gedeisd. Hoe lastig ik het ook vind. Eens met rooss op den duur wordt het makkelijker. Weet je wat je aan elkaar hebt en is een week minder , soms zelfs dagen stilte. Best te overbruggen.
Voor mij hoeft nr 2 niet zijn favoriete voetbal wedstrijd te missen om mij de bevestiging te geven. Die hebben we ook niet nodig.
En als hij dan wel weer contact kan hebben en begint met een “ ik heb je gemist “ dan is dat voor mij voldoende
Ik gun mijn nr 2 een relaxte vakantie dus hou ik mij gedeisd. Hoe lastig ik het ook vind. Eens met rooss op den duur wordt het makkelijker. Weet je wat je aan elkaar hebt en is een week minder , soms zelfs dagen stilte. Best te overbruggen.
Voor mij hoeft nr 2 niet zijn favoriete voetbal wedstrijd te missen om mij de bevestiging te geven. Die hebben we ook niet nodig.
En als hij dan wel weer contact kan hebben en begint met een “ ik heb je gemist “ dan is dat voor mij voldoende
woensdag 6 maart 2019 om 15:24
-Rooss4.0 schreef: ↑06-03-2019 13:19
Lisanne, ik ben benieuwd of jullie op termijn de balans een beetje weten te vinden, voor nu lijkt ie behoorlijk zoek inderdaad. Ik zou het als vrouw trouwens behoorlijk bijzonder vinden als mijn man 20 minuten op de wc zat met zijn telefoon. Alle ingrediënten voor alarmbelletjes lijkt me zo. Of had ze het niet in de gaten?
Het is mijn ervaring dat een rem niet werkt, het is alsof je een laagje beton in je hart probeert te storten om hem niet te diep in dat hart te laten zinken maar dan gaat hij júist meer ruimte innemen omdat je zo actief bezig bent met dat beton storten zeg maar.
De remedie (is wederom mijn ervaring hoor, daar lijk je een beetje allergisch voor maar ik noem m toch maar, wie weet heeft iemand er iets aan) is het er maar gewoon te laten zijn. Accepteren dat het is zoals het is met alle pieken en dalen die erbij horen. Accepteren dat hij nu eenmaal een grote plek inneemt, dat noncontact pijn doet en onzekerheden erbij horen, dan ben je niet zo aan het knokken en wordt het niet groter dan het moet zijn.
Op den duur gaat het makkelijker, dan wordt je zekerder van elkaar en ís hij er nu eenmaal. Dan heb je ervaren dat hij niet wegrent bij het eerste lastige dingetje en stap je ook makkelijker over een paar stille dagen heen.
Nee hoor, niet allergisch, thanks!
Mooie vergelijking met dat laagje beton..
Gewoon laten zijn, met alle ups en downs, omdat je dan niet aan het knokken bent.. klinkt mooi..
Ik ben deze rollercoaster helemáál niet gewend, mijn leven is jaren lang wat vlakkig en ingekakt geweest, nu deze pieken en dalen.. poeh, ik moet daar echt enorm aan wennen.. al die gevoelens, heftig!!
Ik heb de rollercoaster in een ver verleden eens eerder meegemaakt (14 jaar geleden).. dat is toen helemaal verkeerd afgelopen, het dal waar ik toen in beland ben was dieper dan ik destijds aankon, ik denk dat ik daarom zo zelf beschermend ben, steeds weer die angst en twijfel, en dan loop ik inderdaad te knokken. Ik blijf mezelf maar voorhouden; de situatie van toen is deze niet, hoewel beide personen een groot deel van mijn hart innamen/innemen, is de situatie compleet anders. Hij is totaal anders, op hem kan ik tot op bepaalde hoogte wel bouwen denk ik alleen dat vertrouwen moet nog groeien..
Ik hoop echt dat tijd het beter gaat maken.. het blijft mijn grootste struikelpunt.
Maar de pieken zijn te mooi, om de dalen niet te kunnen accepteren, maar wat een heftige emoties allemaal komen er op mij af, totaal niks meer gewend
De balans is inderdaad totaal zoek.. dit is alles behalve aanvulling, maar ik geloof dat we die beide ook wel heel fijn vinden zo..
Nee, zal 'ze' niet in de gaten hebben gehad, in mijn beleving is hij extreem voorzichtig en kiest hij zijn momenten weloverwogen uit.. hij zat op dat moment met vrienden, die het blijkbaar niet gek vinden dat hij 20 minuten op de wc zit
woensdag 6 maart 2019 om 15:34
-Spinsels schreef: ↑06-03-2019 14:53Lisanne. Die stilte tijdens vakantie,s heb ik ook nog nooit fijn gevonden. Maar het hoort er wel bij. Hoe kan nr 2 nou ooit nog ontspannen van zijn vakantie genieten als hij alle zeilen bij moet zetten om contact te houden.
Ik gun mijn nr 2 een relaxte vakantie dus hou ik mij gedeisd. Hoe lastig ik het ook vind. Eens met rooss op den duur wordt het makkelijker. Weet je wat je aan elkaar hebt en is een week minder , soms zelfs dagen stilte. Best te overbruggen.
Voor mij hoeft nr 2 niet zijn favoriete voetbal wedstrijd te missen om mij de bevestiging te geven. Die hebben we ook niet nodig.
En als hij dan wel weer contact kan hebben en begint met een “ ik heb je gemist “ dan is dat voor mij voldoende
Ik ben het ook volledig met je eens! Ik wil ook niet anders dan dat hij rust heeft op zijn vakantie, en relaxed is en zeker niet in allerlei bochten moet wringen, ik heb dit dan ook vooraf meerdere malen aangegeven. Het laatste wat ik wil is voor iemand te veel zijn, dat weet hij ook.
Hij wil dit contact zelf. Ik zou niet eens willen dat hij iets mist.
Hier kiest hij zelf voor, hij zoekt zelf het contact regelmatig op, als hij dat doet is dat prima en fijn. Hij hoeft niets te bevestigen, maar het feit dat hij dit automatisch en geheel uit zichzelf doet, voelt voor mij in deze dagen wel extra fijn.
Er zijn de afgelopen dagen dingen gebeurd die ik hem bewust niet verteld heb, omdat ik juist die rust wil bewaren, dat is ook lastig omdat hij gevraagd heeft of ik dingen en mijn gevoelens wel met hem wil delen, ik weeg af wat ik wel en niet kan vertellen.. sommige dingen vertel ik pas als hij terug is, juist omdat ik hem die rust gun.
