Zwanger maar twijfel
maandag 25 maart 2019 om 15:41
Hallo,
Ik ben altijd van het meelezen geweest maar nu heb ik zelf een groot dilemma waar ik hoop dat jullie me mee kunnen helpen..
ik ben zwanger, vandaag 6 weken en mijn man wil het niet.. of ik het wil? Twijfels
Twijfels twijfels hier onder eerst mijn verhaal:
een van ons is midden 20
De ander eind 20, ik probeer het maar even zo vaag mogelijk te houden ivm bang voor herkenning. We hebben beide geen vaste baan, sterker nog ik moet weg met een kans op terugkeer of toch mogelijk nog een vast contract ( we zitten in een overname) en mijn man moet het nog horen. we hebben wel een eigen huis en 10 jaar een relatie waarvan er ook al een aantal getrouwd.
Zoals boven vermeld wil mijn man het echt niet hij heeft nooit een sterke kinderwens gehad en ik ook niet, tot ik ouder werd ( 3 a 4 jaar geleden kwam dat besef ) en besefte het ooit op een dag wel te willen ( in de leeftijd 30/35 leek het mij mooi) dus we hebben een goed gesprek gehad en hij begreep mij wel, en was het er ook mee eens. Maar goed we zijn beide nog niet op de leeftijd die in de planning stond en er zit toch echt al iets in mijn buik.
Mijn man wil het dus absoluut niet en loopt nu al een week ( zolang weten we het) dood ongelukkig rond, hij heeft zelfs al geroepen aan zelfmoord te denken.. hij ziet het allemaal echt niet meer zitten een van zijn grote redenen is ook onze leeftijd en geen vast contract te hebben, ik heb zelf vrij jonge ouders en hij juist oudere ouders ( al met pensioen) waardoor ik mij juist heel erg ben gaan beseffen dat ik geen “oude” moeder wil zijn. Met hem is dus ook echt geen gesprek mogelijk terwijl ik zelf juist ook heel erg twijfel, ben ik er wel klaar voor? Wil ik mijn leventje wel opgeven? Mijn moeder gaf aan dat ik best egoïstisch leef en of ik wel klaar ben dat op te geven? Ben ik dat wel? Maar abortus nee.. er op tegen ben ik niet maar voor mezelf ben ik er wel op tegen, en over een aantal jaar zou ik toch wel een kindje willen dus waarom zou het dan nu weg moeten? Alleen omdat het nu niet het juiste moment is? Is dat een reden? En wat als het over een x aantal jaar dan niet lukt? Op momenten ben ik blij en het volgende moment gaan er weer zoveel gedachtes door me heen over hoe dit niet kan op dit moment. Ik weet het op sommige momenten echt niet meer..
Ik weet hoe ontzettend egoïstisch ik klink en hoeveel mensen dit zo graag zouden willen en ik zit hier te twijfelen? Ja ik schaam me diep..
Iemand advies?
Ik ben altijd van het meelezen geweest maar nu heb ik zelf een groot dilemma waar ik hoop dat jullie me mee kunnen helpen..
ik ben zwanger, vandaag 6 weken en mijn man wil het niet.. of ik het wil? Twijfels
Twijfels twijfels hier onder eerst mijn verhaal:
een van ons is midden 20
De ander eind 20, ik probeer het maar even zo vaag mogelijk te houden ivm bang voor herkenning. We hebben beide geen vaste baan, sterker nog ik moet weg met een kans op terugkeer of toch mogelijk nog een vast contract ( we zitten in een overname) en mijn man moet het nog horen. we hebben wel een eigen huis en 10 jaar een relatie waarvan er ook al een aantal getrouwd.
Zoals boven vermeld wil mijn man het echt niet hij heeft nooit een sterke kinderwens gehad en ik ook niet, tot ik ouder werd ( 3 a 4 jaar geleden kwam dat besef ) en besefte het ooit op een dag wel te willen ( in de leeftijd 30/35 leek het mij mooi) dus we hebben een goed gesprek gehad en hij begreep mij wel, en was het er ook mee eens. Maar goed we zijn beide nog niet op de leeftijd die in de planning stond en er zit toch echt al iets in mijn buik.
Mijn man wil het dus absoluut niet en loopt nu al een week ( zolang weten we het) dood ongelukkig rond, hij heeft zelfs al geroepen aan zelfmoord te denken.. hij ziet het allemaal echt niet meer zitten een van zijn grote redenen is ook onze leeftijd en geen vast contract te hebben, ik heb zelf vrij jonge ouders en hij juist oudere ouders ( al met pensioen) waardoor ik mij juist heel erg ben gaan beseffen dat ik geen “oude” moeder wil zijn. Met hem is dus ook echt geen gesprek mogelijk terwijl ik zelf juist ook heel erg twijfel, ben ik er wel klaar voor? Wil ik mijn leventje wel opgeven? Mijn moeder gaf aan dat ik best egoïstisch leef en of ik wel klaar ben dat op te geven? Ben ik dat wel? Maar abortus nee.. er op tegen ben ik niet maar voor mezelf ben ik er wel op tegen, en over een aantal jaar zou ik toch wel een kindje willen dus waarom zou het dan nu weg moeten? Alleen omdat het nu niet het juiste moment is? Is dat een reden? En wat als het over een x aantal jaar dan niet lukt? Op momenten ben ik blij en het volgende moment gaan er weer zoveel gedachtes door me heen over hoe dit niet kan op dit moment. Ik weet het op sommige momenten echt niet meer..
Ik weet hoe ontzettend egoïstisch ik klink en hoeveel mensen dit zo graag zouden willen en ik zit hier te twijfelen? Ja ik schaam me diep..
Iemand advies?
maandag 25 maart 2019 om 19:37
Het kind is toch niet ongewenst door zijn moeder? Zelf heb ik nooit veel aan mijn vader gehad, ondanks dat ik door beide ouders gewenst was en er lang over gedaan hebben om me te verwekken. Gelukkig kreeg ik uit mijn omgeving vooral reacties van mensen die blij voor me waren en zeiden dat ik het prima zou kunnen in mijn eentje. Die mensen heb ik ook bewust opgezocht, want zwartkijkers te over. Die heb ik ingelicht toen ik zelf helemaal aan het idee gewend was.lilalinda schreef: ↑25-03-2019 18:4415 jaar nadat abortus in diverse staten in de VS werd toegestaan, begonnen de gevangenissen minder vol te raken
Veel ongewenste kinderen, werden nu niet geboren. Ongewenste kinderen komen namelijk erg vaak slecht terecht.
Ongewenste kinderen kunnen echt beter niet ter wereld komen
maandag 25 maart 2019 om 19:45
MinkeDeWit schreef: ↑25-03-2019 19:37Het kind is toch niet ongewenst door zijn moeder? Zelf heb ik nooit veel aan mijn vader gehad, ondanks dat ik door beide ouders gewenst was
Vroeger was het opvoeden van kinderen ook voornamelijk een taak die aan vrouwen werd over gelaten.
Gelukkig is er inmiddels heel wat veranderd en zijn vaders net zo betrokken bij hun kroost als de moeders.
maandag 25 maart 2019 om 19:46
Maar deze man blijft het kinds vader, een onwillende vader, een dramatische vader.MinkeDeWit schreef: ↑25-03-2019 19:37Het kind is toch niet ongewenst door zijn moeder? Zelf heb ik nooit veel aan mijn vader gehad, ondanks dat ik door beide ouders gewenst was en er lang over gedaan hebben om me te verwekken. Gelukkig kreeg ik uit mijn omgeving vooral reacties van mensen die blij voor me waren en zeiden dat ik het prima zou kunnen in mijn eentje. Die mensen heb ik ook bewust opgezocht, want zwartkijkers te over. Die heb ik ingelicht toen ik zelf helemaal aan het idee gewend was.
TO kan echt beter met een andere man een kind krijgen, zo fijn, om keus te hebben. En slimme dingen te doen.
maandag 25 maart 2019 om 19:52
En een idiote vader, die altijd een rare sfeer zal brengen in haar levenMinkeDeWit schreef: ↑25-03-2019 19:51Het zou mooi zijn als ze in vrijheid zou kunnen beslissen zonder mensen die zeggen dat ze niet wijs is als ze het houdt. Dat kind wordt namelijk wel groot, en heeft een moeder en andere familie die van hem houden.
Ik snap niet, waarom je TO en haar kind zoveel narigheid toewenst.
maandag 25 maart 2019 om 20:38
justagirly schreef: ↑25-03-2019 20:23En Minke de Wit begrijp ik heel goed. Dat gelul over garnaal, bewustzijn van mier, nog geen kind![]()
Als ik zwanger ben, geen haar op mijn hoofd dat ik dat dan zo VOEL!!!!
Ook niet met maar 6 weken, nee.
Jij bent dan gewenst zwanger. Dat is voor JOUW gevoel - overigens heel begrijpelijk- anders. Doet niks af aan het feit dat met 6 weken nog geen sprake is van een kindje dat levensvatbaar is, of er zelfs maar uitziet als een kindje. Het is een letter C met een staart. Ik kan daarom erg weinig mee als er wordt gezegd dat "je leven afbreekt".
dinsdag 26 maart 2019 om 06:08
Met ongeveer 6 weken heeft een embryo een kloppend hartje. Dus ik zie abortus ook als het afbreken van een leven. Maar soms is het beter dan een kindje geboren te laten worden.
Het valt mij wel op dat de geschiedenis zich vaak herhaalt.
Vrouwen die zelf niet uit een gezin komen waar een vader aanwezig was en die zelf weinig aandacht hebben gekregen van hun vader eindigen vaker alleenstaamde moeders.
Feit is dit kind is ongewenst door zijn vader. De gedachte dat als je deze zwangerschap afbreekt je misschien nooit meer zwanger wordt en geen kind zal krijgen is onrealistisch.
Je bent nog jong en blijkbaar vruchtbaar. Er is dus geen enkele reden om aan te nemen waarom je in een relatie met een andere man die ook kinderen wil niet weer zwanger zal raken.
Waarom je zelf en je toekomstige kind niet een optimale situatie gunnen.
Het valt mij wel op dat de geschiedenis zich vaak herhaalt.
Vrouwen die zelf niet uit een gezin komen waar een vader aanwezig was en die zelf weinig aandacht hebben gekregen van hun vader eindigen vaker alleenstaamde moeders.
Feit is dit kind is ongewenst door zijn vader. De gedachte dat als je deze zwangerschap afbreekt je misschien nooit meer zwanger wordt en geen kind zal krijgen is onrealistisch.
Je bent nog jong en blijkbaar vruchtbaar. Er is dus geen enkele reden om aan te nemen waarom je in een relatie met een andere man die ook kinderen wil niet weer zwanger zal raken.
Waarom je zelf en je toekomstige kind niet een optimale situatie gunnen.
dinsdag 26 maart 2019 om 06:35
Een hele moeilijke situatie.
Je man wil het niet! Dat is overduidelijk. Het feit dat hij er zeer onder gebukt gaat dat jij zwanger bent zegt al genoeg.
Ga het niet lopen pushen. Hij wil het overduidelijk niet en zou diepongelukkig worden als je de situatie op z’n beloop liet.
Dus vraagt het aktie van jou.
Ga je het houden of laat je een abortus doen. Hou je veel van je vriend? Wil je absoluut samen met hem blijven?
Kun je gelukkig met hem zijn zonder kinderen?
Je zult diep naar binnen moeten wroeten bij jezelf.
Praat er over met een vertrouwd iemand zodat je meer duidelijkheid krijgt omtrent je eigen situatie en wat het belangrijkste voor je is in het leven.
Veel sterkte/ succes
Je man wil het niet! Dat is overduidelijk. Het feit dat hij er zeer onder gebukt gaat dat jij zwanger bent zegt al genoeg.
Ga het niet lopen pushen. Hij wil het overduidelijk niet en zou diepongelukkig worden als je de situatie op z’n beloop liet.
Dus vraagt het aktie van jou.
Ga je het houden of laat je een abortus doen. Hou je veel van je vriend? Wil je absoluut samen met hem blijven?
Kun je gelukkig met hem zijn zonder kinderen?
Je zult diep naar binnen moeten wroeten bij jezelf.
Praat er over met een vertrouwd iemand zodat je meer duidelijkheid krijgt omtrent je eigen situatie en wat het belangrijkste voor je is in het leven.
Veel sterkte/ succes
dinsdag 26 maart 2019 om 10:59
Dat moet vreselijk moeilijk zijn, jij wil het kindje houden en de zwangerschapshormonen gieren door je lijf..
Een abortus is niet niks, maar een door vader ongewenst kind alleen opvoeden lijkt mij vele malen heftiger.
Gun jezelf en je toekomstige kind een fijne en veilige start, met een partner die voor jou en zijn kind kiest. Die je zal steunen en een waardevolle rol in het leven van je kind zal spelen. Je bent echt nog jong, vruchtbaar en het is echt niet te laat om dit samen met een liefdevolle en enthousiaste partner te doen!
Een abortus is niet niks, maar een door vader ongewenst kind alleen opvoeden lijkt mij vele malen heftiger.
Gun jezelf en je toekomstige kind een fijne en veilige start, met een partner die voor jou en zijn kind kiest. Die je zal steunen en een waardevolle rol in het leven van je kind zal spelen. Je bent echt nog jong, vruchtbaar en het is echt niet te laat om dit samen met een liefdevolle en enthousiaste partner te doen!
dinsdag 26 maart 2019 om 19:15
Dreigen met zelfmoord, toe maar ...
En wat is dat hier eigenlijk altijd met de overtuiging dat een vrouw die ongepland zwanger is het er wel om gedaan zal hebben? Bij mijn weten ben je nog altijd met twee, dus als hij echt zeker wou zijn dat er geen zwangerschap van kwam had hij ook zijn maatregelen kunnen nemen.
Of ze komt tegen zoals je nog al hoort: man wil geen kind, vrouw geeft kinderwens op en als ze te oud is om mama te worden gaat man ineens aan de haal met een jonge scharrel waarmee hij binnen de kortste keren ineens toch een schare kinderen heeft.
Van ongewenst zijn kan ik meepraten, idd al het gevoel hebben dat het feit dat je er bent al teveel is. Aangekeken worden alsof je iets uitermate smerigs bent waar ze juist met hun gloednieuwe schoenen in gaan staan zijn.
Ik kan je geen raad geven, TO, maar als je twijfelt over abortus zou ik toch nog even andere pistes bekijken. Heb je bvb al nagedacht over adoptie? Veel moed gewenst!
En wat is dat hier eigenlijk altijd met de overtuiging dat een vrouw die ongepland zwanger is het er wel om gedaan zal hebben? Bij mijn weten ben je nog altijd met twee, dus als hij echt zeker wou zijn dat er geen zwangerschap van kwam had hij ook zijn maatregelen kunnen nemen.
Of ze komt tegen zoals je nog al hoort: man wil geen kind, vrouw geeft kinderwens op en als ze te oud is om mama te worden gaat man ineens aan de haal met een jonge scharrel waarmee hij binnen de kortste keren ineens toch een schare kinderen heeft.
Van ongewenst zijn kan ik meepraten, idd al het gevoel hebben dat het feit dat je er bent al teveel is. Aangekeken worden alsof je iets uitermate smerigs bent waar ze juist met hun gloednieuwe schoenen in gaan staan zijn.
Ik kan je geen raad geven, TO, maar als je twijfelt over abortus zou ik toch nog even andere pistes bekijken. Heb je bvb al nagedacht over adoptie? Veel moed gewenst!
Ik ben het levende bewijs dat je niet moet drinken om onnozel te doen.
donderdag 28 maart 2019 om 09:06
Hier ben ik weer. Om jullie toch een beetje op de hoogte te houden, ik moet zeggen mijn man trekt al iets bij.. hij eet weer en maakt er zelfs grapjes over, hij heeft zelfs al geopperd dat mijn schoonmoeder wel bij de bevalling moet zijn... niks ik zo wispelturig als het weer in NL toch? Dan kennen jullie mijn man nog niet.. ik heb hem ook gewoon eerlijk gevraagd als ik dit toch door zet moet ik dan bang zijn dat je gaat lopen? En hij zegt zelf van niet.. mijn man is ook te gek op mij dat ik die angst eerlijk gezegd ook niet heb. Maar dat is niet het grootste probleem ik wil ook niet verantwoordelijk zijn om zijn leven te “verkloten” als hij dat echt zo blijft zien..
en ja dames ik realiseer me echt dat de tijd dringt we gaan straks al de 7e week in..
en ja dames ik realiseer me echt dat de tijd dringt we gaan straks al de 7e week in..
anoniem_384322 wijzigde dit bericht op 28-03-2019 14:00
0.13% gewijzigd
donderdag 28 maart 2019 om 09:25
Wat je ook doet, vraag je zelf wel heel goed af wat je met je man wil. Pfoooee, wat een bizarre reactie. En zeker als hij nu bijdraait, stel je voor dat jij net zo emotioneel had gereageerd en al abortus had gepleegd. Stel grenzen, want zo'n reactie is niet normaal. En wat belooft het voor de toekomst? Dit is de heftigste vorm van manipuleren die maar denkbaar is.
Daarnaast kan iedereen hier haar mening geven, waar het om draait , is hoe graag wil jij het kind? Wat heb je er voor over? Het alleen opvoeden eventueel, altijd gecombineerd met flink wat werken, want alleenstaande ouder? Als je dan nog ja zegt, doen. Als je je bedenkingen krijgt, weet je ook wat te doen.
Daarnaast kan iedereen hier haar mening geven, waar het om draait , is hoe graag wil jij het kind? Wat heb je er voor over? Het alleen opvoeden eventueel, altijd gecombineerd met flink wat werken, want alleenstaande ouder? Als je dan nog ja zegt, doen. Als je je bedenkingen krijgt, weet je ook wat te doen.
zondag 31 maart 2019 om 12:07
Waarom worden woorden als doordrukken steeds gebruikt als het om het houden van het kind gaat?
Ik vind het doordrukken van de man tot weg laten halen nog een tandje erger als het gaat om doordrukken.
En dreigen met zelfmoord is wel de meest laffe manier om je zin door te drijven.
Hoe vaak gaat hij die kaart nog uitspelen in andere situaties?
zondag 31 maart 2019 om 12:13
Nu maar afwachten wanneer man het weer op zijn heupen krijgt. Ik zou zijn uitspraak nooit vergeten en altijd op mijn hoede zijn. Daar gaat je "zorgeloze" zwangerschap.
zondag 31 maart 2019 om 13:19
Doordrukken is altijd fout, en nooit goeie start van samen een kind krijgenVesper- schreef: ↑31-03-2019 12:07Waarom worden woorden als doordrukken steeds gebruikt als het om het houden van het kind gaat?
Ik vind het doordrukken van de man tot weg laten halen nog een tandje erger als het gaat om doordrukken.
En dreigen met zelfmoord is wel de meest laffe manier om je zin door te drijven.
Hoe vaak gaat hij die kaart nog uitspelen in andere situaties?