Pril zwanger, maar zo bang en gestresst

Ik ben weer zwanger, na een miskraam met 5 weken (als je dat al een miskraam kunt noemen) en na 2 keer ongesteld te zijn geworden na positieve test. Inmiddels ben ik bijna 6 weken zwanger. Maar ik kan totaal niet genieten van het feit dat ik zwanger ben. Zoveel angst dat het (weer) mis gaat.

In tegenstelling tot voorgaande keren nu echt knaltesten en vroeg positief getest, dus qua HCG zit het wel goed. Toch ben ik zo bang dat het weer mis gaat, dat ik helemaal blokkeer. Vandaag kan ik mij nergens op concentreren, slaap slecht en honderd andere vage klachten.

Rationeel weet ik dat ik mij aanstel en dat de kans dat het goed gaat rond de 90% is, maar mijn gevoel wil er niet aan. Want, als het weer misgaat? Dan volgt weer de horror van migraine en ziek zijn, terwijl ik net eindelijk die klachten er onder had of dat ze in ieder geval hanteerbaar waren. Nadat het de vorige keer misging heeft het ruim 3 maanden geduurd voordat ik enigszins weer normaal kan functioneren op werk en sociaal gebied. En toen hebben we IVF moeten aangrijpen om hormonen een reset te geven.

Ik voel mij ook schuldig naar mijn man toe: hij is er afgelopen jaar continue voor mij geweest en nu we eindelijk goed nieuws lijken te hebben kan ik er totaal niet van genieten. Ik loop al bij een psycholoog, maar dat lijkt op dit moment niet zo goed te helpen . In mijn omgeving is het lastig om hier over te praten: nog niet iedereen weet dat ik zwanger ben en degenen die het weten waren snel zwanger en vinden het lastig inleven.

Bedankt weer iedereen Enige wat ik kan doen is afwachten. Maar wat is het lastig.

Lief dat je het vraagt LUV. Inmiddels 8+5. Afgelopen vrijdag een goede echo gehad. Bllijft spannend, maar vertrouwen begint langzaam aan te komen.