Kinderen
alle pijlers
Ik zie er best weer tegenop...
zondag 5 april 2009 om 14:54
Misschien herkennen vrouwen zich in mijn verhaal. En anders ben ik benieuwd hoe zij het krijgen van een tweede kindje ervaren.
Ik ben zwanger van de 2e. Het was een verrassing, maar we zijn er superblij mee! Ik ben nu 12 weken heen en begin me weer wat beter te voelen. Tegelijkertijd gaat het nu 'inzinken' wat het betekent straks om 2 kleine kindjes tegelijk te hebben (zoon is nu bijna 18 maanden en als nummer 2 geboren is, is hij net 2 jaar geworden).
Ik zie er soms best tegenop. Tenminste, als ik kijk hoe het bij mijn eerste zoon is gegaan vond ik het eerste jaar loodzwaar. Een heel vrolijk en makkelijk kind, maar doorslapen wat iets wat pas met 9 maanden gebeurde. Met het wennen op de creche liep hij met 2,5 maand het RS-virus op (ziekenhuisopname) waarop een herfst/winter volgde met veel benauwdheid (vooral 's nachts) en vele bezoekjes aan huisarts, kinderarts, EHBO en weekenddokterspost. Nog steeds is hij aan de puffers, maar dat gaat nu erg goed. Ik hoop dat hij er komende winter overheen blijkt te zijn gegroeid. Hij kreeg lang borstvoeding (17 maanden) vanwege zijn allergische genen en zijn eczeem- en luchtwegenproblemen, maar dat lange kolven op mijn werk, de vele nachtvoedingen en de combi werk en zorg heeft mijn energie echt opgevroten. Ik durf zelfs te beweren dat het een groot debet is geweest aan het kwijtraken van mijn baan.
Sinds hij 14 maanden is begin ik me weer een beetje mens te voelen. Ik heb een nieuwe baan, maak ondoorbroken nachten en heb niet zoveel zorgen om zijn gezondheid. Maar nu ik zwanger ben probeer ik me wel eens voor te stellen hoe het straks met twee kindjes zal gaan. Vooral het niet-doorslapen boezemt mij angst in. Zit nu al te denken aan hoe ik dat ga voorkomen en maak al plannen hoe we dat dan gaan doen. Stom natuurlijk, want elk kindje is anders. En doorslapen hangt van veel factoren af.
Hoe hebben jullie dit ervaren? En viel het uiteindelijk mee of tegen?
Ik ben zwanger van de 2e. Het was een verrassing, maar we zijn er superblij mee! Ik ben nu 12 weken heen en begin me weer wat beter te voelen. Tegelijkertijd gaat het nu 'inzinken' wat het betekent straks om 2 kleine kindjes tegelijk te hebben (zoon is nu bijna 18 maanden en als nummer 2 geboren is, is hij net 2 jaar geworden).
Ik zie er soms best tegenop. Tenminste, als ik kijk hoe het bij mijn eerste zoon is gegaan vond ik het eerste jaar loodzwaar. Een heel vrolijk en makkelijk kind, maar doorslapen wat iets wat pas met 9 maanden gebeurde. Met het wennen op de creche liep hij met 2,5 maand het RS-virus op (ziekenhuisopname) waarop een herfst/winter volgde met veel benauwdheid (vooral 's nachts) en vele bezoekjes aan huisarts, kinderarts, EHBO en weekenddokterspost. Nog steeds is hij aan de puffers, maar dat gaat nu erg goed. Ik hoop dat hij er komende winter overheen blijkt te zijn gegroeid. Hij kreeg lang borstvoeding (17 maanden) vanwege zijn allergische genen en zijn eczeem- en luchtwegenproblemen, maar dat lange kolven op mijn werk, de vele nachtvoedingen en de combi werk en zorg heeft mijn energie echt opgevroten. Ik durf zelfs te beweren dat het een groot debet is geweest aan het kwijtraken van mijn baan.
Sinds hij 14 maanden is begin ik me weer een beetje mens te voelen. Ik heb een nieuwe baan, maak ondoorbroken nachten en heb niet zoveel zorgen om zijn gezondheid. Maar nu ik zwanger ben probeer ik me wel eens voor te stellen hoe het straks met twee kindjes zal gaan. Vooral het niet-doorslapen boezemt mij angst in. Zit nu al te denken aan hoe ik dat ga voorkomen en maak al plannen hoe we dat dan gaan doen. Stom natuurlijk, want elk kindje is anders. En doorslapen hangt van veel factoren af.
Hoe hebben jullie dit ervaren? En viel het uiteindelijk mee of tegen?
zondag 5 april 2009 om 15:06
hoi appeltje..hier een mama van 2 dochters.
ook mijn oudste was net 2 (3 weken) toen de jongste werd geboren.Ook mijn 1e jaar met oudste dochter was een drama..sliep met 11 maanden nog niet door,verkeerde adviezen van het consultatiebureau, slechte eter, kortom niet de leukste babytijd. Ook ik had de bibbers over hoe het zou gaan met 2 zulke kleintjes,maar mijn zorgen waren ongegrond..2e dochter ging zo met de flow mee zeg maar.
Ik heb 1 tropenjaar gehad zolas ik dat noem, oudste 3 ,nog niet op school en dan de jongste 1 die dan gaat lopen enz enz.Maar nu....heerlijk! het leeftijdsverschil van 2 jaar heeft bij mij zo goed uitgepakt,de dames kunnen ondanks een onvermijdelijke ruzie zo lekker samen overweg .doen veel samen, geen problemen met vriendinnetjes,spelen gewoon met beide dochters.Ik hoop dat je een hele fijne zwangerschap hebt, probeer er van te genieten, je weet nog helemaal niet hoe het gaat uitpakken,maar maak je daar pas druk om als het zover is! Als je nog meer wilt weten of je verhaal a en toe kwijt wilt,laat maar weten!
ook mijn oudste was net 2 (3 weken) toen de jongste werd geboren.Ook mijn 1e jaar met oudste dochter was een drama..sliep met 11 maanden nog niet door,verkeerde adviezen van het consultatiebureau, slechte eter, kortom niet de leukste babytijd. Ook ik had de bibbers over hoe het zou gaan met 2 zulke kleintjes,maar mijn zorgen waren ongegrond..2e dochter ging zo met de flow mee zeg maar.
Ik heb 1 tropenjaar gehad zolas ik dat noem, oudste 3 ,nog niet op school en dan de jongste 1 die dan gaat lopen enz enz.Maar nu....heerlijk! het leeftijdsverschil van 2 jaar heeft bij mij zo goed uitgepakt,de dames kunnen ondanks een onvermijdelijke ruzie zo lekker samen overweg .doen veel samen, geen problemen met vriendinnetjes,spelen gewoon met beide dochters.Ik hoop dat je een hele fijne zwangerschap hebt, probeer er van te genieten, je weet nog helemaal niet hoe het gaat uitpakken,maar maak je daar pas druk om als het zover is! Als je nog meer wilt weten of je verhaal a en toe kwijt wilt,laat maar weten!
zondag 5 april 2009 om 15:16
Hier is de tweede er, hij is nu twee maanden.
Het zweanger worden van nr 1 heeft een tijdje geduurd, hierdoor hebben we geen AC gebruikt met het idee dat het niet zo'n vaart zou lopen en dat mochten het ooit wel weer lukken, het tweede kindje enorm welkom zou zijn.
Na de BV ben ik 2x ongesteld geworden en tussen onze twee kindjes zitten nu maar 16 maanden.
Mijn man was direct heel erg blij toen we de positieve test in handen hadden, ik schrok me in eerste instantie het rambam......
Ik ben er heeeel erg blij mee maar heb ook een hoop beren gezien.
Onze dochter heeft BV gehad al heb ik alles moeten kolven helaas maar was en is een heel makkelijk kind wat overal slaapt en nooit ziek is geweest. Wel vond ik de eerste periode lastig om mijn draai te vinden en ik moet zeggen dat ik die hele kleine kindjes ook niet heel veel aan vind. Mijn wereld is erg veranderd door de komst van haar en af en toe vond ik het best zwaar.
Nu is onzo zoon er dus bij en ik vind het een eitje!!!!!!
Slaapt nagenoeg door, drinkt gelukkig wel lekker aan de borst en is ontzettend tevreden. Eerlijk gezegd doen we hem er 'gewoon' bij. Dochter bepaalt het ritme van de dag en we passen zijn ritme er bij aan.
Ik zag er veel meer tegenop en het valt echt enorm mee.
Bij jou is het verleden natuurlijk heel anders maar je zegt zelf al dat ieder kindje anders is. Geniet van je zwangerschap en maak je geen zorgen. Zorgen zullen gerust wel komen maar je weet niet hoe erg en in welke vorm, wacht het af en deal ermee op het moment dat het er is.
Het zweanger worden van nr 1 heeft een tijdje geduurd, hierdoor hebben we geen AC gebruikt met het idee dat het niet zo'n vaart zou lopen en dat mochten het ooit wel weer lukken, het tweede kindje enorm welkom zou zijn.
Na de BV ben ik 2x ongesteld geworden en tussen onze twee kindjes zitten nu maar 16 maanden.
Mijn man was direct heel erg blij toen we de positieve test in handen hadden, ik schrok me in eerste instantie het rambam......
Ik ben er heeeel erg blij mee maar heb ook een hoop beren gezien.
Onze dochter heeft BV gehad al heb ik alles moeten kolven helaas maar was en is een heel makkelijk kind wat overal slaapt en nooit ziek is geweest. Wel vond ik de eerste periode lastig om mijn draai te vinden en ik moet zeggen dat ik die hele kleine kindjes ook niet heel veel aan vind. Mijn wereld is erg veranderd door de komst van haar en af en toe vond ik het best zwaar.
Nu is onzo zoon er dus bij en ik vind het een eitje!!!!!!
Slaapt nagenoeg door, drinkt gelukkig wel lekker aan de borst en is ontzettend tevreden. Eerlijk gezegd doen we hem er 'gewoon' bij. Dochter bepaalt het ritme van de dag en we passen zijn ritme er bij aan.
Ik zag er veel meer tegenop en het valt echt enorm mee.
Bij jou is het verleden natuurlijk heel anders maar je zegt zelf al dat ieder kindje anders is. Geniet van je zwangerschap en maak je geen zorgen. Zorgen zullen gerust wel komen maar je weet niet hoe erg en in welke vorm, wacht het af en deal ermee op het moment dat het er is.
zondag 5 april 2009 om 19:32
ik herken het hoor. Mijn zoon zal bijna 3 zijn als ons tweede kindje geboren wordt. Ik ben nu 9 weken zwanger. Ik vond de eerste anderhalf jaar van zoon vreselijk. Ppd, heel pittig mannetje, veel zorgen om hem, rare werksituatie. Niets zat mee om het zo maar te zeggen.
Ik vond het om andere redenen zwaar dan jij, maar zie er ook behoorlijk tegenop.
Ik vond het om andere redenen zwaar dan jij, maar zie er ook behoorlijk tegenop.
zondag 5 april 2009 om 20:16
Nou hoor ik vaak dat het met nummer 2 een stuk makkelijker gaat, dus dat geeft wel hoop. Niet dat ik nu me echt zorgen maak in de zin dat ik niet kan genieten van mijn zwangerschap, maar ik neem nu wel bijvoorbeeld voorzorgsmaatregelen om bepaalde problemen die ik met mijn zoontje had voor te zijn.
Hij zal bijvoorbeeld pas met 4 maanden naar de creche gaan, zodat hij/zij iets sterker/ouder is om tegen virussen - zoals het RS-virus - op te kunnen. Daarnaast had ik de eerste 9 weken spruw en was overal resistent voor. Pas het laatste middel volgens het protocol (flucanazolkuur) sloeg aan. Ik zal met mijn huisarts afspreken dat ik bij de volgende bij de eerste tekenen van spruw meteen flucanazol krijg. Ook de borstvoeding kwam traag op gang (mede door de pijn van de spruw kreeg ik geen goede tsr waardoor zoontje te weinig binnenkreeg en teveel afviel) waardoor ik vanaf dag 3 een heftig voed-, nakolf- en bijvoedschema volgde dat zo'n 2 uur in beslag nam. Nu heb ik bedacht dat ik voor de bevalling al een consult bij mij lactatiekundige aanvraag en dan binnen 48 uur na de bevalling weer. Misschien dat we dan kunnen bespreken wat ik al kan doen om problemen voor te zijn. Wellicht wel vanaf dag 1 na elke voeding kolven om sneller een hogere productie te krijgen. En meteen de oxytocine neusspray gebruiken.
En ik had met mijn zoontje erg veel last van harde buiken vanaf 19 weken. Zelfs zo dat ik met 25,5 week in het ziekenhuis kwam met harde buiken om de 5 minuten en 1 cm ontsluiting. Gelukkig is hij door (bed)rust wel lang blijven zitten (zelfs ruim over tijd - 41,5 week), maar ik hoop wel het geen herhaling wordt bij nummer 2. Volgens de verloskundige is daar wel een grotere kans op, maar het kan heel goed volledig wegblijven. Fysieke inspanning triggerde destijds die harde buiken, maar mijn zoontje heeft - logisch - nog veel verzorging nodig. Ik moet hem nog vrij veel tillen en achterna rennen (hij is vlug als water).
Maar ja.... het is nog een half jaar weg en ik heb nog even de tijd. Als ik het nu zo teruglees moet ik geloof ik nog een stukje verwerking doen van het afgelopen jaar en projecteer ik dat teveel op nummer 2. Arme ongeboren frummel.
Meer verhalen (op tips) zijn welkom.
Hij zal bijvoorbeeld pas met 4 maanden naar de creche gaan, zodat hij/zij iets sterker/ouder is om tegen virussen - zoals het RS-virus - op te kunnen. Daarnaast had ik de eerste 9 weken spruw en was overal resistent voor. Pas het laatste middel volgens het protocol (flucanazolkuur) sloeg aan. Ik zal met mijn huisarts afspreken dat ik bij de volgende bij de eerste tekenen van spruw meteen flucanazol krijg. Ook de borstvoeding kwam traag op gang (mede door de pijn van de spruw kreeg ik geen goede tsr waardoor zoontje te weinig binnenkreeg en teveel afviel) waardoor ik vanaf dag 3 een heftig voed-, nakolf- en bijvoedschema volgde dat zo'n 2 uur in beslag nam. Nu heb ik bedacht dat ik voor de bevalling al een consult bij mij lactatiekundige aanvraag en dan binnen 48 uur na de bevalling weer. Misschien dat we dan kunnen bespreken wat ik al kan doen om problemen voor te zijn. Wellicht wel vanaf dag 1 na elke voeding kolven om sneller een hogere productie te krijgen. En meteen de oxytocine neusspray gebruiken.
En ik had met mijn zoontje erg veel last van harde buiken vanaf 19 weken. Zelfs zo dat ik met 25,5 week in het ziekenhuis kwam met harde buiken om de 5 minuten en 1 cm ontsluiting. Gelukkig is hij door (bed)rust wel lang blijven zitten (zelfs ruim over tijd - 41,5 week), maar ik hoop wel het geen herhaling wordt bij nummer 2. Volgens de verloskundige is daar wel een grotere kans op, maar het kan heel goed volledig wegblijven. Fysieke inspanning triggerde destijds die harde buiken, maar mijn zoontje heeft - logisch - nog veel verzorging nodig. Ik moet hem nog vrij veel tillen en achterna rennen (hij is vlug als water).
Maar ja.... het is nog een half jaar weg en ik heb nog even de tijd. Als ik het nu zo teruglees moet ik geloof ik nog een stukje verwerking doen van het afgelopen jaar en projecteer ik dat teveel op nummer 2. Arme ongeboren frummel.
Meer verhalen (op tips) zijn welkom.
zondag 5 april 2009 om 20:46
Ik dacht dat doe ik er even bij nummer 2. Dat viel toch even weer tegen. Je begint toch weer opnieuw met zo'n kleintje. Maar al snel hadden we onze draai weer gevonden, sneller dan bij de 1e en liep het allemaal weer. Nu is nummer 2 net 1 jaar geworden en nummer 1 3 1/2 jaar en is het heel gezellig. Ik kon bij nummer 2 ook veel makkelijker denken over nachtvoedingen, krampjes en verstopte neuzen. Ik wist dat het weer over zou gaan en niet voor altijd zou zijn.
zondag 5 april 2009 om 20:49
Jouw tweede kindje gaat het makkelijker hebben dan je eerste. Jij bent een ervaren moeder, je partner is een ervaren ouder. Jullie kennen alle ups en downs, herkennen huiltjes, fases, vermoeidheid etc. veel sneller. Jullie leven is al ingericht op kinderen!
Je oudste kind zit nog net niet in zijn jaloerse fase als zijn broer of zus geboren wordt, maar kan al wel helemaal zelf lopen, traplopen, en begrijpt heel veel.
Over borstvoeding: je weet hoe het in het slechtste geval kan lopen, Je zou haast denken: het kan alleen maar beter gaan.
En als het net zo moeizaam gaan, je hebt een keuze. Je kunt ervoor kiezen om een fles te geven, als het je echt te zwaar valt.
Ik vond het bij de tweede vooral makkelijker. Onze eerste zoon was een supermakkelijk ventje, supergezond, ging perfect...
De tweede zoon had een veel lastiger eerste jaar. Maar toch vond ik het makkelijker, omdat je er minder in opgaat. Je bent je meer bewust van het feit dat alles een fase is, dat alles weer overgaat en dat ik het eerste jaar nou eenmaal niet het leukste jaar vindt.
Succes met alles! t Komt goed!
Je oudste kind zit nog net niet in zijn jaloerse fase als zijn broer of zus geboren wordt, maar kan al wel helemaal zelf lopen, traplopen, en begrijpt heel veel.
Over borstvoeding: je weet hoe het in het slechtste geval kan lopen, Je zou haast denken: het kan alleen maar beter gaan.
En als het net zo moeizaam gaan, je hebt een keuze. Je kunt ervoor kiezen om een fles te geven, als het je echt te zwaar valt.
Ik vond het bij de tweede vooral makkelijker. Onze eerste zoon was een supermakkelijk ventje, supergezond, ging perfect...
De tweede zoon had een veel lastiger eerste jaar. Maar toch vond ik het makkelijker, omdat je er minder in opgaat. Je bent je meer bewust van het feit dat alles een fase is, dat alles weer overgaat en dat ik het eerste jaar nou eenmaal niet het leukste jaar vindt.
Succes met alles! t Komt goed!
zondag 5 april 2009 om 21:14
Tussen mijn dochters zit 27 maandjes. Ik kan niet anders zeggen dan dat het bij ons harstikke goed gaat.
Het eerste jaar met onze oudste was ook moeilijk. De oudste was een spugertje, viel ook veel af en was ook erg laat met haar motorische ontwikkeling. En nu...? een heerlijke ondeugende kletskous die heel erg goed helpt bij de verzorging van de jongste: samen naar bedje brengen, samen verschonen, samen in badje doen. Ik betrek haar heel erg bij de verzorging en dat vindt ze leuk. De jongste draait gewoon mee in het gezin. Je hebt toch minder tijd dan bij de eerste dus je zult moeten schipperen. Onze tweede is, tot nu toe, heel gemakkelijk en dat is ook wel erg fijn in vergelijking met de oudste.
Als de jongste op bed ligt gaan we samen leuke dingen doen zoals buiten spelen, knutselen etc. Ik moet volgende week weer aan het werk en ik heb daar helemaal geen zin in. Maar goed... dat komt vanzelf weer.
Het eerste jaar met onze oudste was ook moeilijk. De oudste was een spugertje, viel ook veel af en was ook erg laat met haar motorische ontwikkeling. En nu...? een heerlijke ondeugende kletskous die heel erg goed helpt bij de verzorging van de jongste: samen naar bedje brengen, samen verschonen, samen in badje doen. Ik betrek haar heel erg bij de verzorging en dat vindt ze leuk. De jongste draait gewoon mee in het gezin. Je hebt toch minder tijd dan bij de eerste dus je zult moeten schipperen. Onze tweede is, tot nu toe, heel gemakkelijk en dat is ook wel erg fijn in vergelijking met de oudste.
Als de jongste op bed ligt gaan we samen leuke dingen doen zoals buiten spelen, knutselen etc. Ik moet volgende week weer aan het werk en ik heb daar helemaal geen zin in. Maar goed... dat komt vanzelf weer.
zondag 5 april 2009 om 22:00
Mijn oudste dochter wordt eind van de maand 2 en onze 2e dochter is nu 4 maanden. Ik herken het heel erg, bij ons duurde het ook heel lang voordat nr.1 werd geboren dus ik dacht het niet zo'n vaart zou lopen, maar het was bij de 1e ronde zonder anticonceptie al raak. Tuurlijk waren we er heel blij mee, maar ik zag ook wel beren op de weg tijdens mijn zwangerschap. En ik moet zeggen, het is best pittig, vooral de 1e 2/3 maanden, maar nu gaat het supergoed. De bv is bij de 2e helaas niet gelukt en dat vond ik heel jammer, maar ik voel me nu wel fitter dan na de 1e. De jongste is een stuk makkelijker dan de 1e en ik ben zelf meer ervaren natuurlijk). Het is echt een heerlijk meisje, slaapt goed, drinkt goed, is altijd vrolijk, huilt nauwelijks. Het hoeft natuurlijk niet altijd zo te zijn, maar over het algemeen hoor ik dat 2e kindjes vaak veel makkelijker zijn dan de 1e.
zondag 5 april 2009 om 22:09
Bij mij zit er 23 maanden tussen en ja ik vond het ook loodzwaar. Mijn oudste is supermakkelijk, een echt lief rustig meisje. Mijn jongste is een wild mannetje wat onwijs veel huilde in het begin. Nu hij bijna 2 is begint het weer wat makkelijker te worden. Hij gaat praten, en wordt zelfstandiger.
Maar, het is niet alleen zwaar, je krijgt er ook weer een kindje bij om van te houden.
Maar, het is niet alleen zwaar, je krijgt er ook weer een kindje bij om van te houden.
dinsdag 7 april 2009 om 13:08
goeiemiddag,
Tussen mijn twee kinderen zit 12 en een halve maand( de pil en spugen gaat niet zo best samen) en ook maakte me druk over hoe ik dat moest gaan doen vooral omdat mijn vriend vijf dagen en nachten van huis is in de week en ik moet zeggen ...het valt me vooral mee.
Je bent met een tweede gewoon zoveel makkelijker, je weet een beetje hoe het werkt, je reageert in mijn geval dan relaxter op huilen enzo en de tweede gaat idd een beetje met de flow mee van de eerste , samen in bad , samen slapen enzovoort, het enige waar ik echt veel moeite mee heb zijn de nachtvoedingen...kan mijn ogen niet open houden..gebeurt dan ook regelmatig dat ik wakker word met een klein jongetje naast me , maar das dan ook wel weer heel gezellig..
Groetjes Purk
Tussen mijn twee kinderen zit 12 en een halve maand( de pil en spugen gaat niet zo best samen) en ook maakte me druk over hoe ik dat moest gaan doen vooral omdat mijn vriend vijf dagen en nachten van huis is in de week en ik moet zeggen ...het valt me vooral mee.
Je bent met een tweede gewoon zoveel makkelijker, je weet een beetje hoe het werkt, je reageert in mijn geval dan relaxter op huilen enzo en de tweede gaat idd een beetje met de flow mee van de eerste , samen in bad , samen slapen enzovoort, het enige waar ik echt veel moeite mee heb zijn de nachtvoedingen...kan mijn ogen niet open houden..gebeurt dan ook regelmatig dat ik wakker word met een klein jongetje naast me , maar das dan ook wel weer heel gezellig..
Groetjes Purk
dinsdag 7 april 2009 om 13:51
Tussen mijn kinderen zit 19 maanden en ik zag er eigenlijk helemaal niet tegenop. Uiteindelijk was het toch lastiger dan ik had gedacht. De praktische dingen kan je allemaal wel, maar nu zijn er veel nieuwe dingen waar je je druk om maakt. De eerste moet genoeg aandacht krijgen, maar de baby natuurlijk ook. Vooral die verdeling vond ik erg moeilijk.
Nu is mijn zoon een half jaar en loopt het allemaal soepel, maar wij vonden het wel echt moeilijk.
Maar zoals ik het lees stel je je nu al in op het ergste en kan het straks alleen maar meevallen. Ik hoop dat je nog wel van je zwangerschap kan genieten
Nu is mijn zoon een half jaar en loopt het allemaal soepel, maar wij vonden het wel echt moeilijk.
Maar zoals ik het lees stel je je nu al in op het ergste en kan het straks alleen maar meevallen. Ik hoop dat je nog wel van je zwangerschap kan genieten
dinsdag 7 april 2009 om 14:01
Mijn oudste is 16 maanden, mijn jongste 2 maanden. En ja, het is zwaar. Maar ook ja, het is geweldig!
Mijn zwangerschap was heel zwaar, omdat ik nog niet de periode had bereikt dat ik alweer mens was. Ik gaf nog borstvoeding, mijn lijf was nog lang niet ontzwangerd. Met het gevolg dat ik nu nog last heb van mijn bekken en rug.
Maar de tweede is zo anders dan de eerste! Bij ons meisje hadden we de eerste maanden last van huilen, krampjes, veel voeden, etc. We waren dag en nacht met haar bezig en ze heeft tot een maand of 6 meerdere nachtvoedingen gehad.
Ons mannetje is veel relaxter. De eerste 5 weken heb ik wel dag en nacht iedere 1 a 2 uur gevoed, dat was zwaar. Maar nu is hij veel gemakkelijker geworden. Zelfs al 2 nachten doorgeslapen, meestal 1 nachtvoeding. Ook is het gemakkelijker omdat je weet dat alles een fase is en over gaat!
Ik ben "per ongeluk" zwanger geworden van de tweede, maar nu merk ik al dat het heel leuk is om er 2 te hebben. Ja, het is zwaar, je moet op 2 kinderen letten die in mijn geval allebei nog niet lopen. Maar het is zeker de moeite waard!
Mijn zwangerschap was heel zwaar, omdat ik nog niet de periode had bereikt dat ik alweer mens was. Ik gaf nog borstvoeding, mijn lijf was nog lang niet ontzwangerd. Met het gevolg dat ik nu nog last heb van mijn bekken en rug.
Maar de tweede is zo anders dan de eerste! Bij ons meisje hadden we de eerste maanden last van huilen, krampjes, veel voeden, etc. We waren dag en nacht met haar bezig en ze heeft tot een maand of 6 meerdere nachtvoedingen gehad.
Ons mannetje is veel relaxter. De eerste 5 weken heb ik wel dag en nacht iedere 1 a 2 uur gevoed, dat was zwaar. Maar nu is hij veel gemakkelijker geworden. Zelfs al 2 nachten doorgeslapen, meestal 1 nachtvoeding. Ook is het gemakkelijker omdat je weet dat alles een fase is en over gaat!
Ik ben "per ongeluk" zwanger geworden van de tweede, maar nu merk ik al dat het heel leuk is om er 2 te hebben. Ja, het is zwaar, je moet op 2 kinderen letten die in mijn geval allebei nog niet lopen. Maar het is zeker de moeite waard!
dinsdag 7 april 2009 om 14:48
Hoi Layla! Ja zeker alles gaat goed hier! En met jou en de meiden?
On topic:
Bij mij was de eerste supermakkelijk, we hebben het nooit zwaar gehad het eerste jaar. Hoe klein ze al was, altijd vrolijk. Ze werd zingend wakker, lag zo nog een tijdje in bed met haar knuffels. De tweede is veel drukker en vergt meer van me, dat heeft denk ik ook wel meegeholpen aan het gevoel dat het zwaar was. Als we ze in andere volgorde hadden gehad was het allemaal meegevallen de 2e keer.
On topic:
Bij mij was de eerste supermakkelijk, we hebben het nooit zwaar gehad het eerste jaar. Hoe klein ze al was, altijd vrolijk. Ze werd zingend wakker, lag zo nog een tijdje in bed met haar knuffels. De tweede is veel drukker en vergt meer van me, dat heeft denk ik ook wel meegeholpen aan het gevoel dat het zwaar was. Als we ze in andere volgorde hadden gehad was het allemaal meegevallen de 2e keer.
dinsdag 7 april 2009 om 15:11
Het voordeel van een kindje ná je eerste kindje is dat je weet hoe je dingen wel en niet wil, je bent je nu ook al aan het voorbereiden.
En ook al is elk kind (en bevalling) anders, de basis blijft hetzelfde en je hoeft niet alles meer te leren.
Je herkent de type huiltjes, je doet veel dingen in routine (een badje kost je lang niet zoveel tijd meer)
En je word er makkelijker in.
Hier 3 kinderen en ook al zijn het allemaal draakjes in de nachten en slapen ze echt nooit door, het verzorgen en de dag indelingen dat gaat me makkelijk af.
Het is natuurlijk wel eens puzzelen, maar niet lastig.
Misschien dat je de eerste weken weer even je ritme moet vinden.
Over de nachten en het slechte slapen kan ik geen tips geven, want hier ook nog slechte nachten (jongste is 11 mnd)
En ook al is elk kind (en bevalling) anders, de basis blijft hetzelfde en je hoeft niet alles meer te leren.
Je herkent de type huiltjes, je doet veel dingen in routine (een badje kost je lang niet zoveel tijd meer)
En je word er makkelijker in.
Hier 3 kinderen en ook al zijn het allemaal draakjes in de nachten en slapen ze echt nooit door, het verzorgen en de dag indelingen dat gaat me makkelijk af.
Het is natuurlijk wel eens puzzelen, maar niet lastig.
Misschien dat je de eerste weken weer even je ritme moet vinden.
Over de nachten en het slechte slapen kan ik geen tips geven, want hier ook nog slechte nachten (jongste is 11 mnd)
Op het dak zie je kleine musjes,
je weet; ze krijgen wormen ... maar het lijken kusjes!
je weet; ze krijgen wormen ... maar het lijken kusjes!
dinsdag 7 april 2009 om 15:52
hier zit bijna 16mnd tussen de eerste en tweede
(tweede nu bijna 6mnd) en ik zag er ook vrselijk tegenop.
Ten eerste die bevalling, maar vooral daarna het geregeld krijgen!?
Gelukkig valt het me tot nu toe reuze mee, de oudste reageert heel makkelijk en de jongste is makkelijker/relaxter dan ik me van de oudste herinner. De nachten zijn 5mnd slecht geweest maar door tijdig bij te slapen en 1nacht/week de baby naar opa/oma te laten gaan was het vol te houden.
Ik was er wel heel blij om dat ik weer aan het werk kon !
En...dat er één ochtend in de week is waarop ze wel naar het kdv gaan en ik gewoon thuis ben. Door het werk en die ochtend alleen is er meer dan genoeg Marit-tijd en is tijd met de kinderen heel leuk !
dinsdag 7 april 2009 om 16:29
Nou, gelukkig genoeg bemoedigende verhalen.
Ik geniet zeker van mijn zwangerschap, maar omdat het voor ons een verrassing was, voelde ik me misschien wat overvallen door dit nieuws. Ik gaf nog borstvoeding en was dus nog niet echt ontzwangerd. Maar ik heb er wel heel erg veel zin in. Ook ben ik ervan overtuigd dat het dit keer gewoon anders gaat. Ik werk 4 dagen (en mijn man ook), dus ik heb maar 1 zorgdag voor 2 tegelijk strakjes en misschien kan ik het bij deze werkgever wel zo regelen dat ik bij zware nachten een uurtje later mag beginnen. Mijn 2 uur kolftijd gebruik ik toch niet volledig en zo kan ik het misschien wat makkelijker maken voor mijzelf. Ook mijn man werkt nu om de hoek waardoor de zorg 's ochtends en 's avonds met brengen/halen beter verdeeld kan worden. Bij nummer 1 deed ik dat zelf omdat mijn man toen van 7.00 - 19.00 uur aan het werk (vooral reizen) was.
Nou... dat moet allemaal goedkomen toch? Net weer het hartje gehoord, vandaag de magische 12 wekengrens gepasseerd, dus genoeg reden om definitief zitting te nemen op mijn wolkje.
Ik geniet zeker van mijn zwangerschap, maar omdat het voor ons een verrassing was, voelde ik me misschien wat overvallen door dit nieuws. Ik gaf nog borstvoeding en was dus nog niet echt ontzwangerd. Maar ik heb er wel heel erg veel zin in. Ook ben ik ervan overtuigd dat het dit keer gewoon anders gaat. Ik werk 4 dagen (en mijn man ook), dus ik heb maar 1 zorgdag voor 2 tegelijk strakjes en misschien kan ik het bij deze werkgever wel zo regelen dat ik bij zware nachten een uurtje later mag beginnen. Mijn 2 uur kolftijd gebruik ik toch niet volledig en zo kan ik het misschien wat makkelijker maken voor mijzelf. Ook mijn man werkt nu om de hoek waardoor de zorg 's ochtends en 's avonds met brengen/halen beter verdeeld kan worden. Bij nummer 1 deed ik dat zelf omdat mijn man toen van 7.00 - 19.00 uur aan het werk (vooral reizen) was.
Nou... dat moet allemaal goedkomen toch? Net weer het hartje gehoord, vandaag de magische 12 wekengrens gepasseerd, dus genoeg reden om definitief zitting te nemen op mijn wolkje.
dinsdag 7 april 2009 om 16:36
quote:reisa1978 schreef op 05 april 2009 @ 20:46:
Ik kon bij nummer 2 ook veel makkelijker denken over nachtvoedingen, krampjes en verstopte neuzen. Ik wist dat het weer over zou gaan en niet voor altijd zou zijn.Hier hetzelfde! Omdat ik nu weet hoe kort die echte babytijd eigenlijk is, vind ik het lang niet zo heftig allemaal. Ik kan nu veel beter genieten van deze bijzondere periode dan bij de 1e.
Ik kon bij nummer 2 ook veel makkelijker denken over nachtvoedingen, krampjes en verstopte neuzen. Ik wist dat het weer over zou gaan en niet voor altijd zou zijn.Hier hetzelfde! Omdat ik nu weet hoe kort die echte babytijd eigenlijk is, vind ik het lang niet zo heftig allemaal. Ik kan nu veel beter genieten van deze bijzondere periode dan bij de 1e.
