Werk & Studie
alle pijlers
Onredelijke baas
vrijdag 8 november 2019 om 20:13
Goedenavond
Na lange tijd twijfelen toch besloten om hier mijn verhaal te doen.
Ik werk al een paar jaar in een groot bedrijf als afdelingsmanager.
Sinds 1 jaar met een manager (hij) die totaal anders is dan ik. Ik ben erg mensgericht en sociaal en hij lijkt zijn gevoel thuisgelaten te hebben altijs op werk.
Ik heb ook een jaar lang onder mijn schaal gewerkt (omdat ik pas nieuw was op de afdeling en durfde er niets van te zeggen, hoe stom het ook is achteraf)
Nu sinds kort heeft hij eindelijk mijn schaal verhoogd nadat ik er iets van gezegd had een paar keer.
Het is een heel lang verhaal maar zal korte voorbeelden geven waar ik mee zit;
Hij geeft nooit of zelden een compliment, ik werk me uit mn naad voor het resultaat waar we uiteindelijk allebei voor werken.
Het staat in ons functieprofiel dat de manager en de afdelingsmanager als 1 geheel moet functioneren. Hij deelt bijna nooit wat met me, pas als ik erom vraag.
Nadat ik op vakantie ben geweest vraagt hii niet hoe het was terwijl ik dat wel altijd doe en vind dat het hoort.
Hij wordt soms boos in het bijzijn van andere teamleden wat ik niet vind kunnen.
Soms weet ik nog geen eens wanneer hij moet werken, pasgeleden zat ik op kantoor en kwam er een collega van een andere vestiging en ik was verbaasd ik zei joh wat kom je doen, waarop hij antwoorde wist je niet dat ik een afspraak had met de manager (om even geen namen te noemen).
Waarop ik heel verbaasd keek en me zeer ongemakkelijk voelde.. vervolgens kwam de manager en hadden ze een vergadering dus loop na een tijdje na kantoor zie ik dat de manager zijn jas al aanhad en weg wilde gaan.. ik zeg joh hoe is t? Want ik was een paar dagen vrij geweesy en hij ook dus we hadden elkaar al 5 dagen niet gezien of gesproken.
Dus hij zei ja goed hoor, hier ook? Ja dan is t prima toch? Ik ga doeei.
Ik vond het zo verschrikkelijk erg en voelde me zo niey serieus genomen..
Een klein ander voorbeeld; ik had een opdraicht gekregen van hem waar ik werkelijk elke dag 8 tot 8 aan heb gewerkt drie dagen lang (omdat we onderbezet waren en ik de deadline toch wilde halen). Alles was af en ik kreeg nog geen eens een compliment.. ik vroeg hoe hij het vond en hij zei “matig”
Terwijl alle andere teamleden het top vonden..
Ik kan zo wel doorgaan maar de kern is denk ik wel duidelijk.. ik ben zo verdrietig en zou het liefst een andere baan zoeken maar dat durf ik niet.. ik ben 35 en werk al 18 jaar bij dit bedrijf.. voel me zo ongelukkig..
Ik hoop dat ik tips kan krijgen van jullie om hiermee om te gaan
Na lange tijd twijfelen toch besloten om hier mijn verhaal te doen.
Ik werk al een paar jaar in een groot bedrijf als afdelingsmanager.
Sinds 1 jaar met een manager (hij) die totaal anders is dan ik. Ik ben erg mensgericht en sociaal en hij lijkt zijn gevoel thuisgelaten te hebben altijs op werk.
Ik heb ook een jaar lang onder mijn schaal gewerkt (omdat ik pas nieuw was op de afdeling en durfde er niets van te zeggen, hoe stom het ook is achteraf)
Nu sinds kort heeft hij eindelijk mijn schaal verhoogd nadat ik er iets van gezegd had een paar keer.
Het is een heel lang verhaal maar zal korte voorbeelden geven waar ik mee zit;
Hij geeft nooit of zelden een compliment, ik werk me uit mn naad voor het resultaat waar we uiteindelijk allebei voor werken.
Het staat in ons functieprofiel dat de manager en de afdelingsmanager als 1 geheel moet functioneren. Hij deelt bijna nooit wat met me, pas als ik erom vraag.
Nadat ik op vakantie ben geweest vraagt hii niet hoe het was terwijl ik dat wel altijd doe en vind dat het hoort.
Hij wordt soms boos in het bijzijn van andere teamleden wat ik niet vind kunnen.
Soms weet ik nog geen eens wanneer hij moet werken, pasgeleden zat ik op kantoor en kwam er een collega van een andere vestiging en ik was verbaasd ik zei joh wat kom je doen, waarop hij antwoorde wist je niet dat ik een afspraak had met de manager (om even geen namen te noemen).
Waarop ik heel verbaasd keek en me zeer ongemakkelijk voelde.. vervolgens kwam de manager en hadden ze een vergadering dus loop na een tijdje na kantoor zie ik dat de manager zijn jas al aanhad en weg wilde gaan.. ik zeg joh hoe is t? Want ik was een paar dagen vrij geweesy en hij ook dus we hadden elkaar al 5 dagen niet gezien of gesproken.
Dus hij zei ja goed hoor, hier ook? Ja dan is t prima toch? Ik ga doeei.
Ik vond het zo verschrikkelijk erg en voelde me zo niey serieus genomen..
Een klein ander voorbeeld; ik had een opdraicht gekregen van hem waar ik werkelijk elke dag 8 tot 8 aan heb gewerkt drie dagen lang (omdat we onderbezet waren en ik de deadline toch wilde halen). Alles was af en ik kreeg nog geen eens een compliment.. ik vroeg hoe hij het vond en hij zei “matig”
Terwijl alle andere teamleden het top vonden..
Ik kan zo wel doorgaan maar de kern is denk ik wel duidelijk.. ik ben zo verdrietig en zou het liefst een andere baan zoeken maar dat durf ik niet.. ik ben 35 en werk al 18 jaar bij dit bedrijf.. voel me zo ongelukkig..
Ik hoop dat ik tips kan krijgen van jullie om hiermee om te gaan
maandag 11 november 2019 om 10:07
Natuurlijk is het fijn als je met sociale en complimenteuze mensen werkt als je daar zelf waarde aan hecht, maar niet iedereen heeft dat in zich. Waarom trek jij je dat zo persoonlijk aan? Zoals iemand al schreef; hij geeft toch netjes antwoord op vragen?
Verder vind ik jouw houding niet echt passen bij een 35-jarige met een leidinggevende functie. Waarom benadruk je dat je 3 lange dagen hebt gemaakt om een deadline te halen? In veel bedrijven komt dat incidenteel wel eens voor, en dan doe je toch gewoon wat nodig is? En als je dat echt niet kan of wil, waarom zou een deadline dat dan onmogelijk maken? Als je een project aanneemt onder omstandigheden, en die omstandigheden veranderen onderweg, dan getuigt het juist van leiderschap als je daarover aan de bel trekt en in overleg gaat over mogelijke oplossingen (overwerk, deadline opschuiven, extra mensen erbij betrekken, enz.) En waarom zou jij je ongemakkelijk moeten voelen als je - na een paar dagen vrij - toevallig niet weet dat de manager even naar kantoor komt voor een overleg op een dag dat hij er kennelijk niet zou zijn? Ik zie dat probleem echt niet?
Kortom, ik snap echt niet zoveel van jouw bezwaren?
Verder vind ik jouw houding niet echt passen bij een 35-jarige met een leidinggevende functie. Waarom benadruk je dat je 3 lange dagen hebt gemaakt om een deadline te halen? In veel bedrijven komt dat incidenteel wel eens voor, en dan doe je toch gewoon wat nodig is? En als je dat echt niet kan of wil, waarom zou een deadline dat dan onmogelijk maken? Als je een project aanneemt onder omstandigheden, en die omstandigheden veranderen onderweg, dan getuigt het juist van leiderschap als je daarover aan de bel trekt en in overleg gaat over mogelijke oplossingen (overwerk, deadline opschuiven, extra mensen erbij betrekken, enz.) En waarom zou jij je ongemakkelijk moeten voelen als je - na een paar dagen vrij - toevallig niet weet dat de manager even naar kantoor komt voor een overleg op een dag dat hij er kennelijk niet zou zijn? Ik zie dat probleem echt niet?
Kortom, ik snap echt niet zoveel van jouw bezwaren?
maandag 11 november 2019 om 10:29
Het valt me op dat veel mensen reageren met 'zoek een andere baan'. Natuurlijk kan dat, als je het probleem niet kan oplossen. Maar je moet eerst proberen om aan het probleem zelf te werken, zou ik zeggen. Ik vind het niet overkomen alsof je alles al geprobeerd hebt.
Het zou je helpen om onderscheid te maken naar 'sociale' problemen en 'inhoudelijke' problemen. Je moet accepteren dat hij niet zo'n sociaal mens is en je verwachting bijstellen. (Tenzij hij tegen iedereen aardig doet en alles van de vakanties weet, behalve bij jou). Zie het meer als "we hebben geen klik, we zijn erg anders" en niet als "hij is onredelijk".
Als hij onvoldoende deelt over werk inhoud, dan kan je daarover in gesprek. Maar in een constructieve manier, niet klagen. Je schrijft dat je 'als een geheel moet functioneren'. Misschien kan je specifieke voorbeelden verzinnen wat beter kan, en dat voorstellen in een gesprek. Bijvoorbeeld: "Vorige week duurde het erg lang om probleem X op te lossen. Dat was sneller gegaan als we van elkaar wisten hoe we het aanpakten. Ik stel voor dat we bij een dergelijk project een wekelijks overleg inplannen, en dat je me op de hoogte stelt van belangrijke zaken zoals Y." Het is dus belangrijk wát hij dan moet delen, en waarom. niet alleen "Hij deelt nooit wat met me tenzij ik het vraag." Of: "Als je een meeting hebt met manager X, laat het me dan even weten, want het is handig als ik erbij zit of je van tevoren een update geef." Het is mij namelijk niet duidelijk waarom dat een probleem was, van die afspraak. Maar als het jou wel duidelijk is, kan je het ook aangeven.
Je kan ook constructief feedback geven op zijn gedrag. Bijvoorbeeld: "Vorige week werd je erg boos op de collega's. Ik vond dat ongepast en ik merkte dat het slecht was voor de sfeer in het team."
Tenslotte kan je coaching vragen van een collega die jullie allebei kent, of in gesprek gaan met het hogere management. Als twee mensen in de organisatie onder mij niet met elkaar om kunnen gaan, zou ik het graag weten zodat ik het kan proberen op te lossen.
Het zou je helpen om onderscheid te maken naar 'sociale' problemen en 'inhoudelijke' problemen. Je moet accepteren dat hij niet zo'n sociaal mens is en je verwachting bijstellen. (Tenzij hij tegen iedereen aardig doet en alles van de vakanties weet, behalve bij jou). Zie het meer als "we hebben geen klik, we zijn erg anders" en niet als "hij is onredelijk".
Als hij onvoldoende deelt over werk inhoud, dan kan je daarover in gesprek. Maar in een constructieve manier, niet klagen. Je schrijft dat je 'als een geheel moet functioneren'. Misschien kan je specifieke voorbeelden verzinnen wat beter kan, en dat voorstellen in een gesprek. Bijvoorbeeld: "Vorige week duurde het erg lang om probleem X op te lossen. Dat was sneller gegaan als we van elkaar wisten hoe we het aanpakten. Ik stel voor dat we bij een dergelijk project een wekelijks overleg inplannen, en dat je me op de hoogte stelt van belangrijke zaken zoals Y." Het is dus belangrijk wát hij dan moet delen, en waarom. niet alleen "Hij deelt nooit wat met me tenzij ik het vraag." Of: "Als je een meeting hebt met manager X, laat het me dan even weten, want het is handig als ik erbij zit of je van tevoren een update geef." Het is mij namelijk niet duidelijk waarom dat een probleem was, van die afspraak. Maar als het jou wel duidelijk is, kan je het ook aangeven.
Je kan ook constructief feedback geven op zijn gedrag. Bijvoorbeeld: "Vorige week werd je erg boos op de collega's. Ik vond dat ongepast en ik merkte dat het slecht was voor de sfeer in het team."
Tenslotte kan je coaching vragen van een collega die jullie allebei kent, of in gesprek gaan met het hogere management. Als twee mensen in de organisatie onder mij niet met elkaar om kunnen gaan, zou ik het graag weten zodat ik het kan proberen op te lossen.
dinsdag 12 november 2019 om 09:44
Nadat ik op vakantie ben geweest vraagt hii niet hoe het was terwijl ik dat wel altijd doe en vind dat het hoort.
Alles was af en ik kreeg nog geen eens een compliment.. ik vroeg hoe hij het vond en hij zei “matig”
Terwijl alle andere teamleden het top vonden..
Dodelijk vermoeiend medewerkers zoals jij die vinden dat hun maatstaf DE maatstaf is .
Die beste man heeft gewoon geen zin in jou, doe gewoon je werk , stel je professioneel op en ga naar huis, en hou op met proberen, want daarmee stoot je hem juist af.
Alles was af en ik kreeg nog geen eens een compliment.. ik vroeg hoe hij het vond en hij zei “matig”
Terwijl alle andere teamleden het top vonden..
Dodelijk vermoeiend medewerkers zoals jij die vinden dat hun maatstaf DE maatstaf is .
Die beste man heeft gewoon geen zin in jou, doe gewoon je werk , stel je professioneel op en ga naar huis, en hou op met proberen, want daarmee stoot je hem juist af.
Uiteindelijk kiest iedereen voor zichzelf
