Ervaringen IVF op latere leeftijd

11-12-2019 07:04 82 berichten
Lieve meiden,

Mijn vriend en ik staan voor de volgende keuze: wel of geen IVF.
We zijn onderzocht en er is niks afwijkends uit de onderzoeken gekomen. Vanwege onze leeftijd, ik 39, vriend 45, adviseert de gyneacologe nu IVF (voor IUI kom ik helaas niet meer in aanmerking).

Ik merk dat ik het lastig vind om de knoop door te hakken. Maar we zijn inmiddels 1,5 jaar aan het proberen zwanger te raken.
Om een betere keuze te maken ben ik op zoek naar ervaringen van stellen van onze leeftijd die wel/niet gekozen hebben voor IVF.
De onderzoeken vooraf vonden wij al zwaar, dus we vragen ons af of het voor ons niet te zwaar gaat worden. Bovendien hoor je vaker dat het op oudere leeftijd nou eenmaal langer duurt.
Graag hoor ik van jullie waarom jullie wel of juist niet voor deze behandeling hebben gekozen. Liefs!
Alle reacties Link kopieren
Hoi,

Ik heb ervaring. Op mijn 35e voor het eerst naar de gynaecoloog gegaan omdat zwanger worden niet lukte. Via een lange weg op mijn 40e de eerste poging ivf gehad. Diverse embryo's gehad, maar nooit een innesteling. Ook bij de 2e ivf poging hetzelfde verhaal. Uiteindelijk op mijn 41e naar België gegaan omdat er in NL een standaardprotocol is wat voor ons niet werkte.
Daar uitgebreidere onderzoeken gehad, bleek dat oa mijn schildklier niet goed werkte. Ook heb ik daar scratching gehad. Uiteindelijk van mijn laatste embryo uit poging 3 op mijn 42e zwanger geraakt. Helaas is dat geëindigd in een miskraam.
Iom de artsen een vierde ivf poging gedaan. Daar uiteindelijk 1 embryo aan over gehouden, en dat heeft geresulteerd in een blijvende zwangerschap. Op mijn 43e ben ik bevallen van een gezonde zoon.

Niet iedereen gelooft er in, ik ben zelf ook nuchter, maar heb bij de laatste terugplaatsing uit poging 3 acupunctuur gehad. Daarna had ik 2 eeb innesteling, terwijl de medische behandeling hetzelfde was.
ik wilde voor mezelf het gevoel hebben dat ik er alles aan had gedaan.

Achteraf vind ik het jammer dat we niet eerder naar Gent zijn gegaan, nu komt er vanwege mijn leeftijd geen broertje of zusje meer bij.

Ik heb het traject zeker als zwaar ervaren, vond mijn zwangerschap ook in het begin moeilijk en heb daar wel hulp in gezocht.

Stel terugvragen, alleen kan het even duren voordat ik weer reageer ivm rondkruipen de dreumes.

Ga ook eens kijken van de vele topics over ivf, niet iedereen is van dezelfde leeftijd,maar zit wel i dezelfde situatie
Dank voor je uitgebreide antwoord en fijn te lezen dat het uiteindelijk toch is gelukt. Je zegt dat acupunctuur je ook heeft geholpen. Wellicht om de energie in je lichaam in balans te brengen. Kan me voorstellen dat dat door de extra hormonen wel gaat schommelen.
Mijn schildklier is in orde, ook elke maand ongesteld, heel regelmatig. Waaraan zou het kunnen liggen dat er geen innestelling komt? Wellicht door de oudere eicellen?ook een miskraam of missed abortion heb ik nog nooit gehad.
Ik sta zelf wel open voor een poging, vriend is wat minder happig en daardoor heb ik ook mijn twijfels.

Heb in augustus een laparoscopie (kijkoperatie) gehad om te bekijken of alles er ok uitziet. Dit ook naar aanleiding van pijnklachten. Ik voel iedere maand duidelijk mijn eisprong en heb daarna de rest vd maand een pijnlijk gevoel in linker eierstok. De gyneacoloog heeft overigens nooit mijn cyclus in kaart gebracht of bijv gekeken of ik vijandig baarmoederslijm heb. De eisprong is ook niet uitgebreid gevolgd. Ik vind direct ivf een vrij grote stap maar snap ook dat ze die keuze geeft ivm mijn leeftijd
Alle reacties Link kopieren
Ik was iets jonger toen ik begon met IVF of ICSI in mijn geval.
Ik was bijna 38 (en behoorlijk fit, dat maakt wellicht wat uit). De tweede poging resulteerde in een doorgaande zwangerschap. Maar ik had wel leeftijdgerelateerde issues. Mijn eicelvoorraad was laag en de eicellen van slechte kwaliteit waardoor er steeds weinig (soms geen, ook afgebroken pogingen gehad) goede eicellen waren en vervolgens lieten die zich ook heel moeilijk bevruchten.
Op mijn 39ste en 40ste nog 5 pogingen gedaan, waarvan de laatste in Duitsland. Daarvan is uit alle pogingen slechts 2 x 1 goed embryo ontstaan en geen doorgaande zwangerschap.
Mijn leeftijd had wel veel te maken met het niet slagen van de pogingen.
Ik vond het traject fysiek totaal niet zwaar. Ik heb geen moeite mezelf te prikken, heb 7 pijnloze puncties gehad en niet of nauwelijks last van de hormonen.
Dankjewel Duufje. Was er een reden voor dat het een icsi-behandeling werd? En was dat in Duitsland?
Fijn dat je totaal geen last had van de hormonen!
Alle reacties Link kopieren
grapjasje schreef:
11-12-2019 08:08
Op mijn 35e voor het eerst naar de gynaecoloog gegaan omdat zwanger worden niet lukte. Via een lange weg op mijn 40e de eerste poging ivf gehad.
Jeetje wat een ontzettend lange aanloop naar IVF. Ik neem aan dat je minimaal een jaar onderweg was voordat je bij de gyn kwam dus dan heeft het zes jaar geduurd tot de eerste ivf... hebben jullie zelf pauzes ingelast in de medische trajecten of hoe komt het dat het zo'n lange weg was?
Alle reacties Link kopieren
Maandag was er een goed 2doc documentaire over (het uitstel van) kinderen krijgen. Misschien even terug kijken. https://www.2doc.nl/documentaires/serie ... deren.html#

Met 43 waren mijn eitjes toch echt te oud voor IVF, 1 poging en die is mislukt.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
Alle reacties Link kopieren
SSandra38 schreef:
11-12-2019 08:26
De gyneacoloog heeft overigens nooit mijn cyclus in kaart gebracht of bijv gekeken of ik vijandig baarmoederslijm heb. De eisprong is ook niet uitgebreid gevolgd. Ik vind direct ivf een vrij grote stap maar snap ook dat ze die keuze geeft ivm mijn leeftijd

Heb je ook gevraagd aan de gyn waarom hij/zij ervoor kiest om je ivf aan te bieden nu en waarom niet verdere onderzoeken naar je cyclus en baarmoeder?
Twijfel je nu tussen niks doen en hopen dat het alsnog lukt of het traject instappen?

De kans is in het eerste geval wel groot dat je dan met lege handen blijft staan. Vanwege je leeftijd en de tijd die zo'n traject in beslag neemt, zou ik de kans pakken. Ligt er natuurlijk ook aan hoe hevig je kinderwens is.
Ik had persoonlijk al een pauze nodig na onze eerste onderzoeken, dus kan me voorstellen dat het hele traject een heel persoonlijk iets is....
Heb ook al een paar keer geroepen dat ivf niks voor mij is, maar nu is de twijfel toch weer begonnen
Alle reacties Link kopieren
SSandra38 schreef:
11-12-2019 09:05
Dankjewel Duufje. Was er een reden voor dat het een icsi-behandeling werd? En was dat in Duitsland?
Fijn dat je totaal geen last had van de hormonen!
Wij kwamen alleen in aanmerkig voor ICSI omdat het zaad van mijn man van zeer slechte kwaliteit was, IVF had geen zin.
We zijn dus in eerste instantie met ICSI begonnen vanwege een probleem met het zaad van man, pas tijdens de behandelingen bleek dat het bij mij ook niet (meer) helemaal 100 punten was.
Alleen de laatste poging hebben we in dld gedaan, omdat daar toch iets meer mogelijkheden zijn. Maar het heeft niet gebaat en dat had veel met mijn leeftijd en de kwaliteit van mijn eicellen te maken, het zaad van mijn man was tijdens alle pogingen 'goed genoeg' voor ICSI.
Heb volgende week een telefonisch gesprek met de gyneacologe om verdere vragen te bespreken. Zal zeker vragen waarom er geen duidelijkere onderzoeken zijn geweest. Heb zelf de temp-methode gebruikt, ovulatietesten etc en dat kwam vaak overeen met wat ik voelde. Heb kijkoperatie gehad dus er is wel iets gedaan. Ook echos gehad om de eierstokken te bekijken. Ze noemde mijn eierstokken 'jong' voor mijn leeftijd. Nogal vaag dus...
Dankje voor de tip Hamerhaai!
Alle reacties Link kopieren
Hoi,

Nee, de acupunctuur ging verder. Het is te uitgebreid om nu te vertellen, maar het ging oa over mijn baarmoederwand. Ik heb ook een voedingsadvies gekregen. Ik weet niet waar je woont, maar in Oosterhout zit een goede. Een kennismakingsgesprek kan altijd.

Waarom er bij geen innesteling plaats vond id nooit duidelijk geworden. De artsen zeggen ook dat het stukje is waar ze weinig tot geen invloed op hebben.

In NL was mijn schildklier ook in orde, in België gaven ze gelijk aan dat hij voor hen iets te hoog was en dat dat wel degelijk invloed kan hebben op een innesteling.

Ik snap dat het lastige beslissingen zijn.
Alle reacties Link kopieren
S-Groot schreef:
11-12-2019 09:05
Jeetje wat een ontzettend lange aanloop naar IVF. Ik neem aan dat je minimaal een jaar onderweg was voordat je bij de gyn kwam dus dan heeft het zes jaar geduurd tot de eerste ivf... hebben jullie zelf pauzes ingelast in de medische trajecten of hoe komt het dat het zo'n lange weg was?
Ook wat pauzes en eerst een niet echt meewerkende gynaecoloog. We moesten eerst zelf aan de slag met ovulatiestesten, hop weer een half jaar verder. Toen IUI moest 8 x omdat er anders geen betrouwbaar beeld was. In combinatie met vakanties ed, weer een jaar verder.
De gynaecoloog vond het niet echt zorgelijk allemaal en wij vertrouwden op haar oordeel. Uiteindelijk een andere gynaecoloog gekregen, die wel actie onder nam. Zij heeft ons na 2 pogingen ook geadviseerd om naar het buitenland uit te wijken. Ik vond het traject wel zwaar, niet zozeer lichamelijk, maar wel geestelijk en ook voor onze relatie.
grapjasje wijzigde dit bericht op 11-12-2019 09:28
Reden: .
0.67% gewijzigd
Ja het is moeilijk. Ik merk dat hoe meer ik erover nadenk, hoe slechter ik me ga voelen. Nu zijn keuzes maken nooit mijn sterkste punt geweest :rolling:
Ja ik herken je in dat geestelijke Grapjasje. Wij hebben een maand lang vrij instabiel geleefd na het gedoe rondom onze uitslagen en een vriend die niet staat te springen. Vriend zegt dat hij het voor mij wel wil doen (waardoor de keuze nog lastiger wordt dan wanneer we het allebei heel graag willen)
Alle reacties Link kopieren
grapjasje schreef:
11-12-2019 09:20


In NL was mijn schildklier ook in orde, in België gaven ze gelijk aan dat hij voor hen iets te hoog was en dat dat wel degelijk invloed kan hebben op een innesteling.

Hier lopen ze in Nederland zo op achter! In Nederland houden ze de 4 als grens aan, in bijna de rest van de wereld 2.5.

To, ik weet je waardes niet, en die hoef je ook niet per se te delen, maar mocht ie hoger zijn dan 2.5 is het echt de moeite waard daar met je arts over te praten en aan te dringen op verder onderzoek.
Ik ben drie jaar bezig geweest (ook medische molen, "niks aan de hand"), maar pas sinds ik aan de medicatie zit voor mijn schildklier (die 4/5/6/4 steeds was) en hij 2.5 werd, was ik binnen no time zwanger..... Wel alsnog met IUI, maar voordat ik aan de medicatie was, waren die steeds vruchteloos.
Alle reacties Link kopieren
grapjasje schreef:
11-12-2019 09:26
Ook wat pauzes en eerst een niet echt meewerkende gynaecoloog. We moesten eerst zelf aan de slag met ovulatiestesten, hop weer een half jaar verder. Toen IUI moest 8 x omdat er anders geen betrouwbaar beeld was. In combinatie met vakanties ed, weer een jaar verder.
De gynaecoloog vond het niet echt zorgelijk allemaal en wij vertrouwden op haar oordeel. Uiteindelijk een andere gynaecoloog gekregen, die wel actie onder nam. Zij heeft ons na 2 pogingen ook geadviseerd om naar het buitenland uit te wijken. Ik vond het traject wel zwaar, niet zozeer lichamelijk, maar wel geestelijk en ook voor onze relatie.

Lijk me vooral zo jammer dat er door die hele lange aanloop uiteindelijk geen tweede meer kon komen terwijl de wens er wel was.
Hoe zou het voor je zijn als je geen pogingen doet? Een leven hebt zonder kinderen. Zie je dat voor je? Kan je daar positieve dingen in ontdekken? Hoe zou dat voelen?
Jeetje echt Irisch? Ik zal bij gesprek volgende week naar vragen! Heb nooit waardes gehoord. Alleen dat deze prima was (2 keer getest)
Alle reacties Link kopieren
SSandra38 schreef:
11-12-2019 09:33
Ja ik herken je in dat geestelijke Grapjasje. Wij hebben een maand lang vrij instabiel geleefd na het gedoe rondom onze uitslagen en een vriend die niet staat te springen. Vriend zegt dat hij het voor mij wel wil doen (waardoor de keuze nog lastiger wordt dan wanneer we het allebei heel graag willen)

Ik vind dit wel zorgelijk. Zo'n traject kan een enorme wissel trekken op je relatie en als de een er dan ook nog niet echt achter staat dan lijkt me de kans dat de relatie standhoudt niet heel groot. Hoe groot is je kinderwens?
Ik zou zonder kinderen kunnen accepteren (met verdriet)
Ik zal gelukkiger zijn als ik met mijn vriend een gezin zou kunnen zijn, zie het echt als verrijking/verdieping in het leven
Wilde altijd al moeder worden, ben het verzorgende type, maar is vanwege omstandigheden eerder niet mogelijk geweest.
Alle reacties Link kopieren
SSandra38 schreef:
11-12-2019 09:50
Ik zou zonder kinderen kunnen accepteren (met verdriet)
Ik zal gelukkiger zijn als ik met mijn vriend een gezin zou kunnen zijn, zie het echt als verrijking/verdieping in het leven
Wilde altijd al moeder worden, ben het verzorgende type, maar is vanwege omstandigheden eerder niet mogelijk geweest.

Dan zou ik geen ivf gaan doen zolang je vriend het niet zelf ook écht wil.
s-groot wijzigde dit bericht op 11-12-2019 09:54
0.66% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Ik heb geen ervaring met IVF. Maar denk gewoon dat je ervoor moet gaan.....Lukt het niet dan kan je niet anders dan accepteren dat je geen kinderen hebt. Het lijkt me heel erg om achteraf te moeten denken , van had ik toen toch maar......

Ik heb een hele lieve vriendin die met 43 moeder geworden is.....

Ik wens je veel geluk....

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven