Kinderen
alle pijlers
Seksueel gedrag
maandag 10 februari 2020 om 10:01
Ja je meldt het aan school. Dat zou je ook doen als kind A kind B heeft geschopt of geslagen. Verder ga je er niet over hoe school het afhandelt. En je hoeft ook niet te denken dat het kind van school verwijderd wordt.Zilli schreef: ↑10-02-2020 09:57Ben ik het ergens wel mee eens, het zijn kinderen. Een kind van zes heeft niet dezelfde perceptie van dit voorval als een volwassene. Volwassenen zien dit door een heel andere bril. Maar als het als intimiderend/grensoverschrijdend door andere kinderen wordt ervaren, moet er wel iets mee worden gedaan.
Ik denk dat TO er goed aan heeft gedaan het te melden op school, zodat professionals ervoor kunnen zorgen dat de kinderen de begeleiding en eventuele hulp kunnen krijgen die nodig is.
maandag 10 februari 2020 om 10:03
en laat dat vooral aan je zoon merkenWoestijnroos schreef: ↑10-02-2020 09:47Geen machtsmisbruik? Nou dat is wel degelijk het geval geweest.. dat jochie is een beer van een kind.. breed, groot (zo groot als een kind van 9) mijn zoon is klein!! Mijn zoon was bang!!!!
Dit is geen ontdekken meer!
dan word het iets heeel groots
maandag 10 februari 2020 om 10:15
En dat is maar goed ook. Dit kind is ook nog maar 6! Een overdreven heksenjacht is alleen maar schadelijk.
Goede begeleiding is nu heel belangrijk. Dit kind zal moeten leren dat dit gedrag niet kan. Alle kinderen, dus zowel TO's zoontje als het andere kind, moeten zich kunnen ontwikkelen en zich veilig voelen op school, en leren welke grenzen er zijn.
Als er al verdere stappen nodig blijken te zijn is het aan de school om dat te signaleren en te initiëren.
maandag 10 februari 2020 om 10:38
Ik zou het direct melden op school maar ook bij de ouders van dat kind. Misschien heeft dat kind op die leeftijd Nog totaal niet het idee dat zoiets niet kan, en ziet het heel anders dan volwassenen, maar dat kind moet wel leren dat zoiets niet mag. Als het mijn kind was zou ik het dus niet alleen op school melden maar ook direct met de ouders van dat kind gaan zitten
maandag 10 februari 2020 om 10:39
Viel mij ook op. Het kind in kwestie is ook al per definitie schuldig. Dat TO haar eigen kind heel serieus neemt, is vanzelfsprekend, maar dat de kans ook nog bestaat dat wat haar kind vertelt niet precies is wat er is gebeurd (het gaat om een kleuter!) wordt niet eens meer genoemd.SallySpectra* schreef: ↑09-02-2020 23:44Nou het roddelcircuit doet lekker zijn werk bij jullie op school. Fijn.
maandag 10 februari 2020 om 10:40
Dit gebeurt onder supervisie van school dus het is niet aan TO om met de ouders te gaan zitten.Panda1987 schreef: ↑10-02-2020 10:38Ik zou het direct melden op school maar ook bij de ouders van dat kind. Misschien heeft dat kind op die leeftijd Nog totaal niet het idee dat zoiets niet kan, en ziet het heel anders dan volwassenen, maar dat kind moet wel leren dat zoiets niet mag. Als het mijn kind was zou ik het dus niet alleen op school melden maar ook direct met de ouders van dat kind gaan zitten
Als het een goede school is dan ondernemen ze zelf actie richting de ouders, tenzij er andere alarmbellen af gaan en dan zullen ze zelf ook nog een deurtje verder gaan. Dat is niet aan TO.
Stressed is just desserts spelled backwards
maandag 10 februari 2020 om 10:50
Ik weet niet wat een school wel of niet moet in zulke situaties (heb zelf geen kinderen) maar je staat toch vrij om met die ouders te gaan praten? Misschien denk ik wel te negatief hoor, maar ik zou in zo’n geval niet de school afwachten. Als je soms hoort hoe laat (of niet) scholen iets doen aan pesten, of dergelijke situaties.Maleficent schreef: ↑10-02-2020 10:40Dit gebeurt onder supervisie van school dus het is niet aan TO om met de ouders te gaan zitten.
Als het een goede school is dan ondernemen ze zelf actie richting de ouders, tenzij er andere alarmbellen af gaan en dan zullen ze zelf ook nog een deurtje verder gaan. Dat is niet aan TO.
Als me zelf vanavond nog naar die ouders toe kunt gaan is dat toch beter dan via school wat wellicht langer duurt omdat dat eerst intern moet worden voorgelegd? Nogmaals misschien zie ik dingen volledig over het hoofd, maar ik zou het geduld niet hebben
maandag 10 februari 2020 om 10:54
Als mijn kind zulk gedrag zou vertonen, dan zou ik dat liever horen van school en samen met hun een plan opstellen... met andere ouders kom je in een heel ander gesprek.
Daarnaast ALS er sprake is van problematiek thuis (dat weet ik dus niet), dan is school de aangewezen instantie om daar melding van te maken.
Daarnaast ALS er sprake is van problematiek thuis (dat weet ik dus niet), dan is school de aangewezen instantie om daar melding van te maken.
Stressed is just desserts spelled backwards
maandag 10 februari 2020 om 10:56
Als je het topic goed leest dan zie je dat school al ingrijpt, het betreffende jongetje mag niet meer alleen met andere kinderen zijn.Panda1987 schreef: ↑10-02-2020 10:50Ik weet niet wat een school wel of niet moet in zulke situaties (heb zelf geen kinderen) maar je staat toch vrij om met die ouders te gaan praten? Misschien denk ik wel te negatief hoor, maar ik zou in zo’n geval niet de school afwachten. Als je soms hoort hoe laat (of niet) scholen iets doen aan pesten, of dergelijke situaties.
Dat zou voor mij, als moeder, voldoende zijn.
Stressed is just desserts spelled backwards
maandag 10 februari 2020 om 11:21
waarom heet dit topic "Seksueel gedrag"?
Het is namelijk geen seksueel gedrag. Jij vínd het misschien wel seksueel gedrag, maar het is het niet.
Kinderen hebben geen seksuele beleving tot ze in de pubertijd komen. Daar is hun brein simpelweg niet op ingericht.
Hoewel heel veel gedrag iets anders lijkt te laten is is het dat dus ook precies "Lijkt te laten zien".
In vrijwel alle gevallen is er sprake van kopieer-gedrag. Het nadoen van gedrag van ouders, tv of internet. In sommige gevallen is er ook sprake van het nadoen van (ernstig) misbruik. Een kind van 7 zal nooit met erotische bedoelingen aan het lichaam van een ander kind zitten, eenvoudig omdat een kind deze gevoelens niet heeft. Daarmee zeg ik niet dat ze het niet lekker kunnen vinden (in een ander topic gaat het over masturberen op zeer jonge leeftijd) maar het is niet als erotisch ervaren en bedoelt.
Het gedrag dat jij omschrijft is grensverleggend en grensoverschrijdend pestgedrag. Zonder seksuele bijbedoeling. Onwenselijk gedrag ook. Maar waak er voor dit als seksueel te omschrijven, de gevolgen voor de "dader" zijn enorm negatief. En nu zal je als ouder van het slachtoffer waarschijnlijk geen boodschap hebben aan de gevolgen voor de dader, maar laten we eerlijk zijn, een kind van 7 is toch ook slachtoffer. In dit geval slachtoffer van zijn eigen gedrag dat door eigen opvoeders niet gecorrigeerd wordt, dat z’n oorsprong misschien wel in nog ernstiger achtergronden vindt, en waaraan ook deze “dader” geholpen moet worden.
Les 1 in omgang met kinderen: Ze zijn per definitie niet verantwoordelijk, dat zijn hun ouders. Iedere vorm van ongepast en/of ongewenst gedrag dat een kind (of zelfs puber) over het voetlicht breng, is per definitie de ouder(s) aan te rekenen.
Het is namelijk geen seksueel gedrag. Jij vínd het misschien wel seksueel gedrag, maar het is het niet.
Kinderen hebben geen seksuele beleving tot ze in de pubertijd komen. Daar is hun brein simpelweg niet op ingericht.
Hoewel heel veel gedrag iets anders lijkt te laten is is het dat dus ook precies "Lijkt te laten zien".
In vrijwel alle gevallen is er sprake van kopieer-gedrag. Het nadoen van gedrag van ouders, tv of internet. In sommige gevallen is er ook sprake van het nadoen van (ernstig) misbruik. Een kind van 7 zal nooit met erotische bedoelingen aan het lichaam van een ander kind zitten, eenvoudig omdat een kind deze gevoelens niet heeft. Daarmee zeg ik niet dat ze het niet lekker kunnen vinden (in een ander topic gaat het over masturberen op zeer jonge leeftijd) maar het is niet als erotisch ervaren en bedoelt.
Het gedrag dat jij omschrijft is grensverleggend en grensoverschrijdend pestgedrag. Zonder seksuele bijbedoeling. Onwenselijk gedrag ook. Maar waak er voor dit als seksueel te omschrijven, de gevolgen voor de "dader" zijn enorm negatief. En nu zal je als ouder van het slachtoffer waarschijnlijk geen boodschap hebben aan de gevolgen voor de dader, maar laten we eerlijk zijn, een kind van 7 is toch ook slachtoffer. In dit geval slachtoffer van zijn eigen gedrag dat door eigen opvoeders niet gecorrigeerd wordt, dat z’n oorsprong misschien wel in nog ernstiger achtergronden vindt, en waaraan ook deze “dader” geholpen moet worden.
Les 1 in omgang met kinderen: Ze zijn per definitie niet verantwoordelijk, dat zijn hun ouders. Iedere vorm van ongepast en/of ongewenst gedrag dat een kind (of zelfs puber) over het voetlicht breng, is per definitie de ouder(s) aan te rekenen.
jouw leven is een keuze
maandag 10 februari 2020 om 11:27
Dat is ook weer erg kort door de bocht. Zeker bij pubers, maar eigenlijk ook al wel bij basisschoolkinderen, zijn ouders echt niet de enigen die invloed hebben op het gedrag van hun kind.2east schreef: ↑10-02-2020 11:21waarom heet dit topic "Seksueel gedrag"?
Het is namelijk geen seksueel gedrag. Jij vínd het misschien wel seksueel gedrag, maar het is het niet.
Kinderen hebben geen seksuele beleving tot ze in de pubertijd komen. Daar is hun brein simpelweg niet op ingericht.
Hoewel heel veel gedrag iets anders lijkt te laten is is het dat dus ook precies "Lijkt te laten zien".
In vrijwel alle gevallen is er sprake van kopieer-gedrag. Het nadoen van gedrag van ouders, tv of internet. In sommige gevallen is er ook sprake van het nadoen van (ernstig) misbruik. Een kind van 7 zal nooit met erotische bedoelingen aan het lichaam van een ander kind zitten, eenvoudig omdat een kind deze gevoelens niet heeft. Daarmee zeg ik niet dat ze het niet lekker kunnen vinden (in een ander topic gaat het over masturberen op zeer jonge leeftijd) maar het is niet als erotisch ervaren en bedoelt.
Het gedrag dat jij omschrijft is grensverleggend en grensoverschrijdend pestgedrag. Zonder seksuele bijbedoeling. Onwenselijk gedrag ook. Maar waak er voor dit als seksueel te omschrijven, de gevolgen voor de "dader" zijn enorm negatief. En nu zal je als ouder van het slachtoffer waarschijnlijk geen boodschap hebben aan de gevolgen voor de dader, maar laten we eerlijk zijn, een kind van 7 is toch ook slachtoffer. In dit geval slachtoffer van zijn eigen gedrag dat door eigen opvoeders niet gecorrigeerd wordt, dat z’n oorsprong misschien wel in nog ernstiger achtergronden vindt, en waaraan ook deze “dader” geholpen moet worden.
Les 1 in omgang met kinderen: Ze zijn per definitie niet verantwoordelijk, dat zijn hun ouders. Iedere vorm van ongepast en/of ongewenst gedrag dat een kind (of zelfs puber) over het voetlicht breng, is per definitie de ouder(s) aan te rekenen.
Wel eens dat je kinderen niet dezelfde verantwoordelijkheden kunt geven als volwassenen, maar álles bij de ouders neerleggen is ook niet houdbaar.
maandag 10 februari 2020 om 11:31
Tuurlijk wel! Mijn zoon is zes en die weet precies hoe de hazen lopen op sociaal gebied. Hij is best strategisch en kan liegen dat het gedrukt staat. Gelukkig is er weinig aanleiding voor hem om deze ' kwaliteiten' in te moeten zetten op een verkeerde manier. Maar ik denk dat als wij strengere ouders zouden zijn, het wel daartoe zou kunnen komen.
Hij zat een keer in bad met twee meiden en hun jongere broertje en de geslachtsdelen werden uitgebreid bekeken met behulp van een duikbril die ze om de beurt opzetten. ( Meiden twee en vier jaar ouder dan zoon, jongere broertje aan het spelen met een plastic bootje)
Ik vond het op zich vrij normaal en gezond wat ze deden, maar op een gegeven moment duurde het wel erg lang ( ik kon horen wat ze zeiden) en was ik bang dat er aanraking over en weer zou gaan plaatsvinden. ( Het zijn kinderen van vrienden) dus ik besloot er een einde aan te gaan maken. Oudste meisje totaal in de stress dat ik het niet aan haar ouders mocht vertellen etc en er was dus niks zonder toestemming gebeurd! Hun moeder is wel relaxed, dus haar heb ik het verteld zodat ze weet wat haar dochters bezighoudt. Hun vader weet het nu nog steeds niet.... ( Wel dat ze met zijn allen in bad gingen;))
maandag 10 februari 2020 om 11:32
dat doet de wetgever ook hoor.Eze schreef: ↑10-02-2020 11:27Dat is ook weer erg kort door de bocht. Zeker bij pubers, maar eigenlijk ook al wel bij basisschoolkinderen, zijn ouders echt niet de enigen die invloed hebben op het gedrag van hun kind.
Wel eens dat je kinderen niet dezelfde verantwoordelijkheden kunt geven als volwassenen, maar álles bij de ouders neerleggen is ook niet houdbaar.
Als mijn dochter van 7 een ruit vernielt omdat een vriendje haar daar toe dwingt, mag ik de schade betalen, maar dat is een kinderachtig voorbeeld.
Tuurlijk zijn er op kinderen meer factoren van invloed, dan alleen de ouders, maar het is wel de taak, zo niet heilige plicht, van de ouders om de kinderen zo te vormen, in elke fase van hun leven, dat ze om kunnen gaan met deze invloeden. Fouten maken mag. Dat geldt ook voor mij als opvoeder, ik heb de wijsheid ook niet in pacht, aar onder aan de streep is ieder kind, links om, of rechts om een product van de opvoeding. Een opvoeding waar je als ouders verantwoordelijk voor bent. En niemand anders
jouw leven is een keuze
maandag 10 februari 2020 om 11:42
Nee, de wetgever rekent het niet de ouders aan. Je kunt van een kind van 7 niet verwachten dat het de middelen heeft een kapotte ruit te vernielen. Van de ouders wel, en daarom zijn zij verantwoordelijk voor het vergoeden van de schade. Dat is een belangrijk verschil.2east schreef: ↑10-02-2020 11:32dat doet de wetgever ook hoor.
Als mijn dochter van 7 een ruit vernielt omdat een vriendje haar daar toe dwingt, mag ik de schade betalen, maar dat is een kinderachtig voorbeeld.
Tuurlijk zijn er op kinderen meer factoren van invloed, dan alleen de ouders, maar het is wel de taak, zo niet heilige plicht, van de ouders om de kinderen zo te vormen, in elke fase van hun leven, dat ze om kunnen gaan met deze invloeden. Fouten maken mag. Dat geldt ook voor mij als opvoeder, ik heb de wijsheid ook niet in pacht, aar onder aan de streep is ieder kind, links om, of rechts om een product van de opvoeding. Een opvoeding waar je als ouders verantwoordelijk voor bent. En niemand anders
En nee, ieder kind is niet volledig een product van de opvoeding. Dat denken vooral ouders van voorbeeldige peuters, dat het helemaal hun verantwoordelijkheid is dat hun kind zich zo geweldig gedraagt.
Natuurlijk doe je als ouders je best en heb je ook echt wel invloed, maar je bent niet de enige die invloed heeft.
maandag 10 februari 2020 om 11:47
Aan elkaar zitten onder dwang en dreiging valt niet meer onder de noemer doktertje spelen.
maandag 10 februari 2020 om 11:51
Calypso- schreef: ↑10-02-2020 11:47Aan elkaar zitten onder dwang en dreiging valt niet meer onder de noemer doktertje spelen. En een kind van 6 kan wel degelijk macht uitoefenen op een kind van 5. Wij als volwassenen zien een kind van 6. Dat ziet een kind van 5 natuurlijk niet. Die voelt zich gewoon geïntimideerd.
maandag 10 februari 2020 om 11:52
Omdat het kinderen zijn? De uitvoering en het effect blijft hetzelfde.
Mijn destijds 5 jaar oude zoon werd tijdelijk dagelijks geïntimideerd en gepest door een 6 - jarige. Hij had zelfs tegen hem gezegd dat hij hem ooit dood zou maken. Dit betrof een 6 jarige met heel veel issues, waar al een ib’r bovenop zat. Dus mij maak je niks wijs. Zware woorden ja, voor bizar gedrag.
anoniem_392700 wijzigde dit bericht op 10-02-2020 11:56
44.77% gewijzigd
maandag 10 februari 2020 om 11:58
Zou je hier over een apart topic willen openen? Dan kunnen we daar verder over in discussie willen gaan.
maandag 10 februari 2020 om 12:04
Eze schreef: ↑10-02-2020 11:42Nee, de wetgever rekent het niet de ouders aan. Je kunt van een kind van 7 niet verwachten dat het de middelen heeft een kapotte ruit te vernielen. Van de ouders wel, en daarom zijn zij verantwoordelijk voor het vergoeden van de schade. Dat is een belangrijk verschil.
En nee, ieder kind is niet volledig een product van de opvoeding. Dat denken vooral ouders van voorbeeldige peuters, dat het helemaal hun verantwoordelijkheid is dat hun kind zich zo geweldig gedraagt.
Natuurlijk doe je als ouders je best en heb je ook echt wel invloed, maar je bent niet de enige die invloed heeft.
Allereerst is de wetgeving waarin bepaald wordt dat een kind volwassen is vanaf 18 en financieel onafhankelijk vanaf 23, gebasseerd op de emotionele, opvoedkundige en educatieve ontwikkelemogelijkheden van kinderen en jongvolwassenen. Die wetgeving betaat niet op basis van financiele draagkracht.
jouw leven is een keuze
maandag 10 februari 2020 om 12:45
vanaf 212east schreef: ↑10-02-2020 12:04Allereerst is de wetgeving waarin bepaald wordt dat een kind volwassen is vanaf 18 en financieel onafhankelijk vanaf 23, gebasseerd op de emotionele, opvoedkundige en educatieve ontwikkelemogelijkheden van kinderen en jongvolwassenen. Die wetgeving betaat niet op basis van financiele draagkracht.
maandag 10 februari 2020 om 12:52
Dat zei ik al, dat je kinderen en pubers niet dezelfde verantwoordelijkheden kunt geven als volwassenen. Het punt waarop we het oneens zijn, is jouw bewering dat tot die tijd alles wat kinderen doen, de ouders aan te rekenen is. Dat is gewoon niet waar. In een ander perspectief: de (hoge) cijfers die mijn puber haalt, komen echt niet volledig voor mijn rekening. Daar werkt hij echt zelf hard voor én hij heeft de mazzel makkelijk te kunnen leren. Zeker op dat laatste is mijn invloed beperkt.2east schreef: ↑10-02-2020 12:04Allereerst is de wetgeving waarin bepaald wordt dat een kind volwassen is vanaf 18 en financieel onafhankelijk vanaf 23, gebasseerd op de emotionele, opvoedkundige en educatieve ontwikkelemogelijkheden van kinderen en jongvolwassenen. Die wetgeving betaat niet op basis van financiele draagkracht.
Bij het gedrag van de kleuter in dit verhaal is het ook maar de vraag of het de ouders volledig aan te rekenen valt, al is dat natuurlijk wel heel goed mogelijk.
maandag 10 februari 2020 om 13:14
Er zit nogaleen verschil tussen "aan te rekenen" die jij opschrijft en "verantwoordelijk".Eze schreef: ↑10-02-2020 12:52Dat zei ik al, dat je kinderen en pubers niet dezelfde verantwoordelijkheden kunt geven als volwassenen. Het punt waarop we het oneens zijn, is jouw bewering dat tot die tijd alles wat kinderen doen, de ouders aan te rekenen is. Dat is gewoon niet waar. In een ander perspectief: de (hoge) cijfers die mijn puber haalt, komen echt niet volledig voor mijn rekening. Daar werkt hij echt zelf hard voor én hij heeft de mazzel makkelijk te kunnen leren. Zeker op dat laatste is mijn invloed beperkt.
Bij het gedrag van de kleuter in dit verhaal is het ook maar de vraag of het de ouders volledig aan te rekenen valt, al is dat natuurlijk wel heel goed mogelijk.
Als ouder ben je verantwoordelijk. Punt.
Dat er ook, omgevingsfactoren meespelen, en hou ouder het kind, hoe meer factoren, is een feit. Punt.
Daarover geen discussie.
Ik ben alleen van mening dat datvje als ouder(s) zijnde wel degelijk invloed hebt op de manier waarop deze omgevingsfactoren bij je kind binnen komen. Als ouders geef je waarden en normen mee. Direct in opvoeding, door er over te vertellen en aan te leren en veel meer nog door als ouder het voorbeeld te zijn dat je voor je kind kan en/of wil zijn, dus in gedrag. Dàt (en dat wijzen studies ook uit) is van zeer grote invloed op de ontwikkeling van je kind. Omgevingsfactoren zijn minder belangrijk dan veel mensen denken.
Jouw zoon mag een goed stel hersen hebben, en hij mag hard werken. Maar hoe komt hij aan de moraliteit, de disipline en de omstandigheden om dat goede stel hersen op deze manuir te gebruiken? Daar ben jij als ouder in belangrijke mate verantwoordelijk voor. Misschien nog wel meer dan jij je bewust bent.
Dat zie je ook bij negatief gedrag. Ouders hebben ergens in hun opvoeding iets gemist, bewust of onbewust, (vaak onbewust!!!)waardoor negatief gedrag zich heeft kunnen ontwikkelen. De juiste aandacht kan ook veel van dat negatieve gedrag "repareren". En dan hebben we het wel over normale opvoedkundige en geestelijk gezonde situaties. Bij psycho-sociale en medische afwijkingen is het (uiteraard) een ander verhaal.
jouw leven is een keuze
