Kinderen
alle pijlers
Groep 0/1
vrijdag 7 februari 2020 om 02:25
Tweede wenweek voor dochter. Vorige week maar twee ochtendjes geweest, ze heeft er namelijk een babybroertje bijgekregen!
Deze week was het de bedoeling dat ze alle vijf de ochtenden zou gaan. Gister heb ik haar echter thuisgehouden, ze was zo moe en stond te huilen bij de voordeur.
Ze zegt vaak dat ze school wel leuk vindt (vooral de juf, de andere kinderen zijn nog een beetje eng), maar dat ze niet wil gaan omdat ze ons dan zo moet missen. Ze heeft ook al vaker moeten huilen in de loop van de ochtend vertelde haar juf.
Als ze in de ochtend zegt dat ze niet wil gaan, vind ik dat echt sneu en weet ik niet goed hoe ik daarop moet reageren. Ik wil wel dat ze gewoon gaat namelijk, maar vind het lastig hoe ik haar moet zeggen dat ze 'moet' zonder het te dwingend te maken, want dan ben ik bang haar helemaal in het harnas te jagen.
Hoe doen jullie dit of zouden jullie dit doen als kind niet wil?
Deze week was het de bedoeling dat ze alle vijf de ochtenden zou gaan. Gister heb ik haar echter thuisgehouden, ze was zo moe en stond te huilen bij de voordeur.
Ze zegt vaak dat ze school wel leuk vindt (vooral de juf, de andere kinderen zijn nog een beetje eng), maar dat ze niet wil gaan omdat ze ons dan zo moet missen. Ze heeft ook al vaker moeten huilen in de loop van de ochtend vertelde haar juf.
Als ze in de ochtend zegt dat ze niet wil gaan, vind ik dat echt sneu en weet ik niet goed hoe ik daarop moet reageren. Ik wil wel dat ze gewoon gaat namelijk, maar vind het lastig hoe ik haar moet zeggen dat ze 'moet' zonder het te dwingend te maken, want dan ben ik bang haar helemaal in het harnas te jagen.
Hoe doen jullie dit of zouden jullie dit doen als kind niet wil?
vrijdag 7 februari 2020 om 07:22
Drama? Overdrijf ff niet zo zeg.Zeepje-uit-de-zee schreef: ↑06-02-2020 21:49Wat een drama maak je er van zeg.. en dat je man eigenlijk jullie dochter wil thuishouden. Wat is t ergste dat kan gebeuren?
Ik vind het gewoon onnodig! Mijn dochter geeft al regelmatig aan dat ze het koud heeft in de klas en dan heeft ze dus al een trui aan. Ik zou niet weten hoe ik haar nu nóg warmer kan aankleden. Ja de jas aanhouden in de klas, maar dat is weer niet handig als ze naar buiten gaan.
vrijdag 7 februari 2020 om 21:12
Maillot onder broek, wollen hemd aan, wollen sokken, colletje aan, etc.Redballoon schreef: ↑07-02-2020 07:22Drama? Overdrijf ff niet zo zeg.
Ik vind het gewoon onnodig! Mijn dochter geeft al regelmatig aan dat ze het koud heeft in de klas en dan heeft ze dus al een trui aan. Ik zou niet weten hoe ik haar nu nóg warmer kan aankleden. Ja de jas aanhouden in de klas, maar dat is weer niet handig als ze naar buiten gaan.
•
vrijdag 7 februari 2020 om 21:18
Belangrijkste is erachter komen waaróm ze niet wil, en dat oplossen.Lotje0207 schreef: ↑07-02-2020 02:25Tweede wenweek voor dochter. Vorige week maar twee ochtendjes geweest, ze heeft er namelijk een babybroertje bijgekregen!
Deze week was het de bedoeling dat ze alle vijf de ochtenden zou gaan. Gister heb ik haar echter thuisgehouden, ze was zo moe en stond te huilen bij de voordeur.
Ze zegt vaak dat ze school wel leuk vindt (vooral de juf, de andere kinderen zijn nog een beetje eng), maar dat ze niet wil gaan omdat ze ons dan zo moet missen. Ze heeft ook al vaker moeten huilen in de loop van de ochtend vertelde haar juf.
Als ze in de ochtend zegt dat ze niet wil gaan, vind ik dat echt sneu en weet ik niet goed hoe ik daarop moet reageren. Ik wil wel dat ze gewoon gaat namelijk, maar vind het lastig hoe ik haar moet zeggen dat ze 'moet' zonder het te dwingend te maken, want dan ben ik bang haar helemaal in het harnas te jagen.
Hoe doen jullie dit of zouden jullie dit doen als kind niet wil?
Ik luister altijd goed en bespreek het met kind, en erken het gevoel zonder te noemen dat kind niet/wel zal gaan.
- Afscheid moeilijk vinden: goede afspraken maken en uitvoeren die passen bij je kind
- Mij missen: het gemis erkennen, uitleggen hoeveel tijd we vanmiddag nog samen hebben en wat we dan gaan doen, liefdesbrief van mij mee in z’n zak
- Geen zin: bespreken dat dat heel normaal is, dat ik ook soms geen zin heb in werk, en dat ik sommige dingen op werk wel en sommige niet leuk vind, en dan lekker verder kletsen erover
- Iets eng vinden: oplossing zoeken en vertrouwen uitspreken in kind dat hij het kan/fixt
En vooral ondertussen gewoon doorgaan met het ochtendritueel.
•
zaterdag 8 februari 2020 om 10:22
Gefeliciteerd met je zoontje!!Lotje0207 schreef: ↑07-02-2020 02:25Tweede wenweek voor dochter. Vorige week maar twee ochtendjes geweest, ze heeft er namelijk een babybroertje bijgekregen!
Deze week was het de bedoeling dat ze alle vijf de ochtenden zou gaan. Gister heb ik haar echter thuisgehouden, ze was zo moe en stond te huilen bij de voordeur.
Ze zegt vaak dat ze school wel leuk vindt (vooral de juf, de andere kinderen zijn nog een beetje eng), maar dat ze niet wil gaan omdat ze ons dan zo moet missen. Ze heeft ook al vaker moeten huilen in de loop van de ochtend vertelde haar juf.
Als ze in de ochtend zegt dat ze niet wil gaan, vind ik dat echt sneu en weet ik niet goed hoe ik daarop moet reageren. Ik wil wel dat ze gewoon gaat namelijk, maar vind het lastig hoe ik haar moet zeggen dat ze 'moet' zonder het te dwingend te maken, want dan ben ik bang haar helemaal in het harnas te jagen.
Hoe doen jullie dit of zouden jullie dit doen als kind niet wil?
Een nieuwe baby is natuurlijk ook wel even wennen voor haar.
Toch zou ik doorzetten. Hoe moeilijk ook.
Idd probeer er achter te komen waarom ze niet wil. Meestal is dit omdat ze gewoon thuis willen blijven. Helaas moeten ze leren dat dit niet altijd kan en dat school ook leuk is.
Afscheid kort houden is het beste! Ja ze zal even verdrietig zijn en als ouder breekt dit je hart (in de opvang vaak gezien en dochter had het eerste 2 weken ook af en toe). Maar doorzetten en ook duidelijk zijn dat ze gewoon naar school moet is wel beter.
Meestal is het een kwestie van wennen. Als ze merkt dat ze thuis mag blijven als ze huilt zal ze dit blijven doen, niet aan toegeven.
Tenzij er natuurlijk echt iets aan de hand is, maar dat lees ik niet zo in je verhaal.
En misschien kan ze eerst 3 en daarna 4 en als ze er aan toe is 5 dagen gaan. Sommige kinderen moeten langer wennen.
-Wit beyond measure is man's greatest treasure.-
Rowena Ravenclaw
Rowena Ravenclaw
zaterdag 8 februari 2020 om 10:27
Hierom thuis houden??? Sorry maar wat een drama maakt hij ervan. Ze zitten niet een halve dag in een ijsgrot.Redballoon schreef: ↑06-02-2020 18:17Morgen doen ze bij de instroomklas van m'n dochter warme truien dag ten behoeve van het klimaat.
Dan gaat de verwarming helemaal uit de hele dag. Ik sta hier echt totaal niet achter, bij die kleintjes. m'n man wil haar eigenlijk thuis houden maar ik heb geen zin in discussie en trek haar een extra warme trui en sokken aan, zoals in de brief vermeld staat. Hoop maar dat de kou meevalt.
Er zal nog wel meer komen waar hij het niet mee eens gaat zijn. Thuis houden is haar buitensluiten van de rest van school. Dat is erger dan een dag in je dikke trui.
Zo koud was het niet, de zon scheen zelfs. Waarom sta je er niet achter? Ik vond het juist jammer dat hier de kleuters niet mee deden. Je kunt ook de kleine kinderen op een speelse manier goed leren dat we zuinig moeten zijn op het klimaat.
Hier deden de hogere klassen lekker warme pyjama's aan en dekens om. Gezellig.
-Wit beyond measure is man's greatest treasure.-
Rowena Ravenclaw
Rowena Ravenclaw
zaterdag 8 februari 2020 om 10:28
Heeft ze wel hemd aan?Redballoon schreef: ↑07-02-2020 07:22Drama? Overdrijf ff niet zo zeg.
Ik vind het gewoon onnodig! Mijn dochter geeft al regelmatig aan dat ze het koud heeft in de klas en dan heeft ze dus al een trui aan. Ik zou niet weten hoe ik haar nu nóg warmer kan aankleden. Ja de jas aanhouden in de klas, maar dat is weer niet handig als ze naar buiten gaan.
Staat bij jullie thuis de verwarming erg hoog dat ze dat gewend is?
Bij een normale binnen temperatuur en met trui aan zou een kind het niet koud moeten hebben.
-Wit beyond measure is man's greatest treasure.-
Rowena Ravenclaw
Rowena Ravenclaw
dinsdag 11 februari 2020 om 09:54
Dochter is vandaag voor de tweede keer naar school. Ze rende voor me uit naar binnen, propte zelf haar jas en tas in haar kluisje en ging vrolijk in de kring zitten kletsen met een ander meisje. "Doei mam! Tot straks!"
Ik ben zo enorm opgelucht. Dochter is een stuk jonger (3,5) dan de andere kindjes die instromen en daar is natuurlijk goed over nagedacht en er zijn allemaal heel erg goede redenen waarom wij daar (samen met een leger professionals) voor gekozen hebben, maar toch is het spannend om zo'n ukkepukje naar school te laten gaan. Gelukkig lijkt het erop dat we écht de goede keuze hebben gemaakt.
Ik ben zo enorm opgelucht. Dochter is een stuk jonger (3,5) dan de andere kindjes die instromen en daar is natuurlijk goed over nagedacht en er zijn allemaal heel erg goede redenen waarom wij daar (samen met een leger professionals) voor gekozen hebben, maar toch is het spannend om zo'n ukkepukje naar school te laten gaan. Gelukkig lijkt het erop dat we écht de goede keuze hebben gemaakt.
dinsdag 11 februari 2020 om 15:08
Oh fijn zeg! Hier ook overwogen, maar uiteindelijk niet gedaan.Krootje schreef: ↑11-02-2020 09:54Dochter is vandaag voor de tweede keer naar school. Ze rende voor me uit naar binnen, propte zelf haar jas en tas in haar kluisje en ging vrolijk in de kring zitten kletsen met een ander meisje. "Doei mam! Tot straks!"
Ik ben zo enorm opgelucht. Dochter is een stuk jonger (3,5) dan de andere kindjes die instromen en daar is natuurlijk goed over nagedacht en er zijn allemaal heel erg goede redenen waarom wij daar (samen met een leger professionals) voor gekozen hebben, maar toch is het spannend om zo'n ukkepukje naar school te laten gaan. Gelukkig lijkt het erop dat we écht de goede keuze hebben gemaakt.
Ik herken wel de opluchting bij de start.
•
dinsdag 11 februari 2020 om 17:49
dinsdag 18 februari 2020 om 19:01
Ik kan eindelijk ook echt meepraten: vanochtend is zoon voor het eerst naar school geweest! Afgelopen weekend z’n 4e verjaardag gevierd en nu was het dan zover. Hij had eigenlijk niet zoveel zin (‘Ik wil bij jullie thuisblijven!’), maar uiteindelijk ging het hartstikke goed 
. Zo schattig, zo’n hummel met een rugtas op naar school.
Juf zei ook dat het goed ging vanochtend, alleen hij begreep nog niet helemaal dat hij in de kring alleen mocht praten als het z’n beurt was
Morgen mag ‘ie weer!
. Zo schattig, zo’n hummel met een rugtas op naar school. Juf zei ook dat het goed ging vanochtend, alleen hij begreep nog niet helemaal dat hij in de kring alleen mocht praten als het z’n beurt was
Morgen mag ‘ie weer!
vrijdag 28 februari 2020 om 14:14
Ok ik weet even niet hoe hiermee om te gaan.
Ik kom dochter vandaag ophalen.
Vader van een vriendinnetje van haar is er ook. De moeder van het meisje had ik al wel gezien, vader niet.
Vader en ik kijken elkaar aan en we zien meteen een blik: shit ik ken jou!
En dan geen goede ik ken jou!
Ik ken hem uit mijn jeugd, toen we beiden nog in dorp van herkomst woonden.
Hij was 1 van de grootste pesters van mijn broer! Hij heeft mijn broer op vreselijke wijze in elkaar geslagen toen hij 14/15 was.
Ik was toen 16 ong, dus zeg maar 18 jaar geleden. Ik heb hem toen op niet heel vriendelijk manier duidelijk gemaakt dat hij (en zijn kameraadjes) maar beter heel erg ver bij mijn broertje uit de buurt konden blijven.
(Ok dat was niet zo tactvol maar het hielp wel). Daarna was het , zo goed als, klaar.
Wat zouden jullie doen? Ik heb vader niet gesproken maar dochter en dit meisjes kunnen erg goed samen dus op den duur zullen er ook speelafspraakjes komen.
Ik wil graag denken: het was 18 jaar terug, ik ben veranderd, hij vast ook.
Maar hij zag er nog precies hetzelfde uit en daardoor denk ik alleen maar: jij bent een grote klootzak en mijn kind komt nooit in jouw huis!
Ik heb dus even shop onder mn reet nodig.
Ik haatte mijn oude dorp en alle mensen erin,zelf ook erg gepest. Daarom verhuisd en dan kom je er nog niet vanaf. Die gedachte helpt ook niet haha.
Ik kom dochter vandaag ophalen.
Vader van een vriendinnetje van haar is er ook. De moeder van het meisje had ik al wel gezien, vader niet.
Vader en ik kijken elkaar aan en we zien meteen een blik: shit ik ken jou!
En dan geen goede ik ken jou!
Ik ken hem uit mijn jeugd, toen we beiden nog in dorp van herkomst woonden.
Hij was 1 van de grootste pesters van mijn broer! Hij heeft mijn broer op vreselijke wijze in elkaar geslagen toen hij 14/15 was.
Ik was toen 16 ong, dus zeg maar 18 jaar geleden. Ik heb hem toen op niet heel vriendelijk manier duidelijk gemaakt dat hij (en zijn kameraadjes) maar beter heel erg ver bij mijn broertje uit de buurt konden blijven.
(Ok dat was niet zo tactvol maar het hielp wel). Daarna was het , zo goed als, klaar.
Wat zouden jullie doen? Ik heb vader niet gesproken maar dochter en dit meisjes kunnen erg goed samen dus op den duur zullen er ook speelafspraakjes komen.
Ik wil graag denken: het was 18 jaar terug, ik ben veranderd, hij vast ook.
Maar hij zag er nog precies hetzelfde uit en daardoor denk ik alleen maar: jij bent een grote klootzak en mijn kind komt nooit in jouw huis!
Ik heb dus even shop onder mn reet nodig.
Ik haatte mijn oude dorp en alle mensen erin,zelf ook erg gepest. Daarom verhuisd en dan kom je er nog niet vanaf. Die gedachte helpt ook niet haha.
-Wit beyond measure is man's greatest treasure.-
Rowena Ravenclaw
Rowena Ravenclaw
zaterdag 29 februari 2020 om 00:14
Ik wou dat dit zo makkelijk was.
Ik hoop dat het gaat lukken.
Voelde gewoon meteen weer die boosheid. Hij heeft hem nl letterlijk de eerste hulp in geslagen.
Blauw oog had ik makkelijker los kunnen laten.
Maar goed kids zitten nu eenmaal bij elkaar in de klas dus zal er toch mee moeten dealen.
Ik ga zelf nu door een moeilijke tijd dat helpt niet erg.
Ik probeer het los te gaan laten, ga echt denken dat de tijd zal leren en wie weet is hij verandert.
Moest het denk ik even kwijt..
-Wit beyond measure is man's greatest treasure.-
Rowena Ravenclaw
Rowena Ravenclaw
zaterdag 29 februari 2020 om 23:19
Nou ik snap heel goed dat je ervan schrikt hoor! Hij kan wel veranderd zijn en nieuwe levensfase nu enz., maar je hebt er wel hele nare herinneringen aan overgehouden.
Zou het je helpen als je gewoon open kaart speelt tegen hem? Nu staat het zo tussen jullie in, het lijkt me zo’n lastige situatie zo, en om nou net te doen alsof er niets gebeurd is, dat voelt ook niet goed denk ik.
Zou het je helpen als je gewoon open kaart speelt tegen hem? Nu staat het zo tussen jullie in, het lijkt me zo’n lastige situatie zo, en om nou net te doen alsof er niets gebeurd is, dat voelt ook niet goed denk ik.
zondag 1 maart 2020 om 00:18
Ja mochten er ooit speelafspraakjes komen dan lijkt me dat wel een goede. Het is, iig voor mij, te heftig wat er toen gebeurd is om zomaar even te doen alsof het niet zo is gebeurd. Al zou ik graag willen dat ik dat kon.bettiepage_2 schreef: ↑29-02-2020 23:19Nou ik snap heel goed dat je ervan schrikt hoor! Hij kan wel veranderd zijn en nieuwe levensfase nu enz., maar je hebt er wel hele nare herinneringen aan overgehouden.
Zou het je helpen als je gewoon open kaart speelt tegen hem? Nu staat het zo tussen jullie in, het lijkt me zo’n lastige situatie zo, en om nou net te doen alsof er niets gebeurd is, dat voelt ook niet goed denk ik.
Met ophalen van de kids zijn er natuurlijk allemaal andere ouders bij en kinderen dus dan geen goed idee en dat is ook maar even.
-Wit beyond measure is man's greatest treasure.-
Rowena Ravenclaw
Rowena Ravenclaw
dinsdag 10 maart 2020 om 21:14
Zoon is vandaag voor het eerst met een werkblaadje thuisgekomen (woordjes omcirkelen). Ik keek even verbaasd toen hij daarmee naar buiten kwam. Normaal doet groep 1 nog niks met werkblaadjes maar de leerkracht kwam naar mij toe en zei dat dit een taakje voor groep 2 was en mijn kind toen vroeg of hij het ook mocht maken. Hij was zelf ook zo trots!
Sociaal was er wel een dingetje, hij is helaas vaak hardhandig en walst letterlijk over iedereen heen. Dit zagen we ook bij de peuters en zien we ook thuis (beide broers bij elkaar...) We hebben hem hier thuis ook op aangesproken maar ik weet niet of het echt landt. Hij is nog klein natuurlijk maar wat zou het fijn zijn als dat sociale aspect eens een béétje beter voelbaar zou worden voor onze kinderen. Vind het ook moeilijk in te schatten hoe ik hen hier bij kan helpen. Ze lijken vaak zo “vol” te zitten, haast te hebben, zo intens te zijn. Herkent iemand dit?
Sociaal was er wel een dingetje, hij is helaas vaak hardhandig en walst letterlijk over iedereen heen. Dit zagen we ook bij de peuters en zien we ook thuis (beide broers bij elkaar...) We hebben hem hier thuis ook op aangesproken maar ik weet niet of het echt landt. Hij is nog klein natuurlijk maar wat zou het fijn zijn als dat sociale aspect eens een béétje beter voelbaar zou worden voor onze kinderen. Vind het ook moeilijk in te schatten hoe ik hen hier bij kan helpen. Ze lijken vaak zo “vol” te zitten, haast te hebben, zo intens te zijn. Herkent iemand dit?
