Kinderen
alle pijlers
3 kinderen of 2
vrijdag 6 maart 2020 om 21:51
Goede avond allen 
Vanwege herkenbaarheid heb ik een nieuwe naam aangemaakt. Speciaal voor dit onderwerp...
Mijn man en ik (begin 30, 10 jaar samen, 2 dochters leeftijden 5 en 3) twijfelen enorm. We zijn super gelukkig met onze meiden. De keuze voor de eerste was heel duidelijk en voor de tweede eigenlijk ook. Maar nu vragen we ons af; een derde ja of nee?
We komen er samen maar niet uit en hadden de knoop eigenlijk doorgehakt. Man wilde zelfs ergens de komende weken naar de huisarts om een doorverwijzing te vragen voor een vasectomie. Sinds de geboorte van de jongste hebben we condooms gebruikt als anticonceptie en daar zijn we wel klaar mee. Ik wil geen spiraal of andere anticonceptie meer gebruiken omdat ik veel last heb van de hormonen.
Altijd riep ik dat er echt geen derde zou komen, en nu begin ik te twijfelen.
Praktisch en financieel gezien zou het allemaal kunnen. De hele babyfase zit ik niet echt op te wachten eerlijk gezegd, maar ze worden zo snel groot, ik zou het misschien nog wel eens willen meemaken om er extra hard van te genieten.
En mijn man zegt 'als jij het wil dan gaan we er voor'. De komende paar jaar zouden we dan de zolder kunnen verbouwen, de slaapkamers zijn groot genoeg om een paar jaar de oudste 2 op een kamer te leggen.
Wat een luxe 'probleem' hé?
Mijn man heeft nu het standpunt ingenomen 'we plannen gewoon die vasectomie en als het voor die tijd nog lukt is het leuk en zo niet dan kunnen we het ook loslaten'. Maar dat voelt als een soort Russische roulette...
Hoe hebben jullie deze keuze gemaakt? Wat raden jullie mij/ons aan?
Vanwege herkenbaarheid heb ik een nieuwe naam aangemaakt. Speciaal voor dit onderwerp...
Mijn man en ik (begin 30, 10 jaar samen, 2 dochters leeftijden 5 en 3) twijfelen enorm. We zijn super gelukkig met onze meiden. De keuze voor de eerste was heel duidelijk en voor de tweede eigenlijk ook. Maar nu vragen we ons af; een derde ja of nee?
We komen er samen maar niet uit en hadden de knoop eigenlijk doorgehakt. Man wilde zelfs ergens de komende weken naar de huisarts om een doorverwijzing te vragen voor een vasectomie. Sinds de geboorte van de jongste hebben we condooms gebruikt als anticonceptie en daar zijn we wel klaar mee. Ik wil geen spiraal of andere anticonceptie meer gebruiken omdat ik veel last heb van de hormonen.
Altijd riep ik dat er echt geen derde zou komen, en nu begin ik te twijfelen.
Praktisch en financieel gezien zou het allemaal kunnen. De hele babyfase zit ik niet echt op te wachten eerlijk gezegd, maar ze worden zo snel groot, ik zou het misschien nog wel eens willen meemaken om er extra hard van te genieten.
En mijn man zegt 'als jij het wil dan gaan we er voor'. De komende paar jaar zouden we dan de zolder kunnen verbouwen, de slaapkamers zijn groot genoeg om een paar jaar de oudste 2 op een kamer te leggen.
Wat een luxe 'probleem' hé?
Mijn man heeft nu het standpunt ingenomen 'we plannen gewoon die vasectomie en als het voor die tijd nog lukt is het leuk en zo niet dan kunnen we het ook loslaten'. Maar dat voelt als een soort Russische roulette...
Hoe hebben jullie deze keuze gemaakt? Wat raden jullie mij/ons aan?
zaterdag 7 maart 2020 om 07:43
Bedankt voor alle reacties! Het gaat niet om het krijgen van een zoon. We hebben in de afgelopen 3 jaar altijd gezegd dat als het mis zou gaan met het condoom dat het welkom zou zijn we hebben genoeg liefde te geven we zijn altijd heel secuur geweest met condooms. Nooit gedacht 'ach vandaag n keer zonder' of in een dronken bui vergeten.
Als ik eraan denk dat ik niet zwanger ben als de vasectomie plaatsvindt dan heb ik daar vrede mee. Als ik eraan denk dat ik nooit meer zwanger zal zijn vind ik dat ook goed.
Natuurlijk heb ik de zorg dat als het zo zou zijn dat het dan een tweeling is of een kind met een beperking wat ons hele gezin overhoop trekt. Het voelt nu in balans, maar voelt het ook echt compleet? De afgelopen 3 jaar was ik compleet, maar nu twijfel ik ineens...
we zijn altijd heel secuur geweest met condooms. Nooit gedacht 'ach vandaag n keer zonder' of in een dronken bui vergeten. Dit vind ik wel goed verwoord, is inderdaad wat er nu speelt. De keuze wel of niet een derde voelt als een veel bewuster besluit dan de eerste of tweede...Morgenstond_ schreef: ↑06-03-2020 22:59Ik lees nou niet echt de wens voor een derde in je topic. Meer een "het is nu een optie en moeten we daar wat mee?"
Als ik eraan denk dat ik niet zwanger ben als de vasectomie plaatsvindt dan heb ik daar vrede mee. Als ik eraan denk dat ik nooit meer zwanger zal zijn vind ik dat ook goed.
Natuurlijk heb ik de zorg dat als het zo zou zijn dat het dan een tweeling is of een kind met een beperking wat ons hele gezin overhoop trekt. Het voelt nu in balans, maar voelt het ook echt compleet? De afgelopen 3 jaar was ik compleet, maar nu twijfel ik ineens...
zaterdag 7 maart 2020 om 07:56
Is het ook niet een stukje weemoed?3kinderenof2 schreef: ↑07-03-2020 07:43Bedankt voor alle reacties! Het gaat niet om het krijgen van een zoon. We hebben in de afgelopen 3 jaar altijd gezegd dat als het mis zou gaan met het condoom dat het welkom zou zijn we hebben genoeg liefde te geven
Dit vind ik wel goed verwoord, is inderdaad wat er nu speelt. De keuze wel of niet een derde voelt als een veel bewuster besluit dan de eerste of tweede...
Als ik eraan denk dat ik niet zwanger ben als de vasectomie plaatsvindt dan heb ik daar vrede mee. Als ik eraan denk dat ik nooit meer zwanger zal zijn vind ik dat ook goed.
Natuurlijk heb ik de zorg dat als het zo zou zijn dat het dan een tweeling is of een kind met een beperking wat ons hele gezin overhoop trekt. Het voelt nu in balans, maar voelt het ook echt compleet? De afgelopen 3 jaar was ik compleet, maar nu twijfel ik ineens...
Melancholie? Hoe het voelt om een kleintje te hebben, weer dat “verliefde“ gevoel van een nieuw iemand in de familie te hebben?
zaterdag 7 maart 2020 om 07:57
Na 2 pittige zwangerschappen en postnatale depressies, heb ik me voorgenomen dat hier geen derde meer zou komen. Dat zou voor niemand goed zijn.
Een weloverwogen besluit en toch kriebelt het weleens. Als ik een mooie zwangere buik zie, een pasgeboren kindje vast mag houden, de foto’s terug zie van de babytijd.
Maar met 2 energieke kinderen heb ik mijn twee handen vol. Een derde zou gewoon ook niet passen. Praktisch gezien geen slaapkamer meer, een andere auto, geen ruimte voor de vijfde fiets, financieel niet handig en zo kan ik nog even doorgaan.
Ook als ik ga nadenken over de slapeloze nachten, de hectiek, etc weet ik dat twee gewoon genoeg is voor mij.
Een weloverwogen besluit en toch kriebelt het weleens. Als ik een mooie zwangere buik zie, een pasgeboren kindje vast mag houden, de foto’s terug zie van de babytijd.
Maar met 2 energieke kinderen heb ik mijn twee handen vol. Een derde zou gewoon ook niet passen. Praktisch gezien geen slaapkamer meer, een andere auto, geen ruimte voor de vijfde fiets, financieel niet handig en zo kan ik nog even doorgaan.
Ook als ik ga nadenken over de slapeloze nachten, de hectiek, etc weet ik dat twee gewoon genoeg is voor mij.
zaterdag 7 maart 2020 om 08:18
Ik vind dat in NL juist wel meevallen. In mijn omgeving zijn er evenveel mensen die bewust kinderloos blijven dan dat ze voor kinderen gaan. En dan vaak ook nog bewust 1. Geld, tijd, milieu, alles is uitgedacht bij de vraag waarom wel/niet. Ik vind het in veel andere landen juist opvallend dat iedereen er maar minstens 2 of 3 moet ongeacht de situatie, en kinderloos (of nog erger, single) blijven is raar. Wat dat betreft vind ik het hier echt meevallen eigenlijk.
zaterdag 7 maart 2020 om 08:18
Heb je hier ervaring mee? Dit is hier nl nog nooit een probleem geweest. Altijd gewoon oppas voor 3 gevonden. (Laten logeren vind ik wel lastig om te vragen, maar dat vond ik bij 2 net zo lastig)Rosanna1985 schreef: ↑07-03-2020 03:15Trouwens opgelet: voor 3 kinderen is het veel moeilijker om een oppas te vinden dan voor 2! Drie kinderen bij iemand brengen is al erg veel gevraagd, en een tienermeisje op 3 kinderen laten passen is wellicht ook wat veel. Vaak komt het erop neer dat je ze al over 2 adressen moet verdelen, en dus veel minder vaak nog weg kan zonder kinderen.
zaterdag 7 maart 2020 om 08:27
Ik was een paar maanden terug zwanger van de potentiële derde, dat werd een miskraam. Maar het heeft mij in ieder geval veel aan het denken gezet. Mij lijkt een derde ontzettend onhandig, alleen al het oppas verhaal inderdaad. Ik kan mij ook niet herinneren dat mijn twee siblings en ik ooit met zijn drieën bij opa en oma waren. Ik heb 2 kinderen die nu al om mijn schoot vechten, soms denk ik weleens waar zou die derde dan moeten liggen/zitten. En wat mij opviel was hoe weinig mensen daadwerkelijk 3 kinderen hebben. Dat schijnt in bepaalde delen van Nederland meer te zijn, maar waar ik woon zijn het echt de uitzonderingen. Niet dat het uitmaakt wat anderen doen.
Toch ben ik er voor mijzelf nog niet helemaal uit. Mocht ik ooit nog een oerwens krijgen als de jongste eenmaal naar school gaat, dan zou ik er misschien nog wel voor gaan. Maar als ik niet die oerwens krijg ga ik lekker genieten van mijn simpele leven met twee wat grotere kinderen. Maar het idee dat mijn man zich laat steriliseren zou ik heel onprettig vinden. Ik wil nog wel nog een aantal jaar een keuze kunnen hebben.
Toch ben ik er voor mijzelf nog niet helemaal uit. Mocht ik ooit nog een oerwens krijgen als de jongste eenmaal naar school gaat, dan zou ik er misschien nog wel voor gaan. Maar als ik niet die oerwens krijg ga ik lekker genieten van mijn simpele leven met twee wat grotere kinderen. Maar het idee dat mijn man zich laat steriliseren zou ik heel onprettig vinden. Ik wil nog wel nog een aantal jaar een keuze kunnen hebben.
zaterdag 7 maart 2020 om 08:30
Wij hebben ook erg getwijfeld. Drie is absoluut niet praktisch, zoals de vele voorbeelden hierboven. Het zal drukker worden, vooral ook wanneer iedereen op een sport zit, maar ook in huis. Het betekend ook minder tijd voor jezelf.
Ons neefje blijft vaak logeren en vind het altijd heel gezellig met drie kinderen maar besef ook dat zo'n logeerpartijtje extra gezellig is en het anders is dan de dagelijkse sleur.
Maar ik heb nu wel dat gevoel wat ik eigenlijk niet bij de andere keren heb gehad. Bij het zien van een baby word ik al emotioneel. Al kan dat ook zijn omdat we de knoop hebben doorgehakt.
Onze jongste was namelijk een huilbaby en had medisch problemen wat ook effect had op de oudste. Die periode heeft ons echt verouderd en was de grootste reden om het bij twee te houden.
Het is gewoon heel persoonlijk. Lijstjes maken met plus- en minpunten heeft geen zin. Het is gewoon gevoel en gezond verstand.
Ons neefje blijft vaak logeren en vind het altijd heel gezellig met drie kinderen maar besef ook dat zo'n logeerpartijtje extra gezellig is en het anders is dan de dagelijkse sleur.
Maar ik heb nu wel dat gevoel wat ik eigenlijk niet bij de andere keren heb gehad. Bij het zien van een baby word ik al emotioneel. Al kan dat ook zijn omdat we de knoop hebben doorgehakt.
Onze jongste was namelijk een huilbaby en had medisch problemen wat ook effect had op de oudste. Die periode heeft ons echt verouderd en was de grootste reden om het bij twee te houden.
Het is gewoon heel persoonlijk. Lijstjes maken met plus- en minpunten heeft geen zin. Het is gewoon gevoel en gezond verstand.
zaterdag 7 maart 2020 om 08:33
Dit is wel mijn ervaring, het schrikt veel mensen toch wel af, oppassen op een baby, een peuter en een kleuter. Maar dingen als je hebt maar twee handen, de oudste was 5 en hoefde echt geen handje meer toen de jongste geboren werd. En met uitstapjes ging papa heel vaak mee, die had ook nog twee handen. Een onhandig aantal koekjes in een pak, nou koop ik twee of drie pakken koekjes. Hotelkamers voor 5 is misschien een probleem, maar een appartement, huisje of kamperen niet. Zwemles was niet echt mijn favoriet, maar de jongste twee hebben na A, B en C ook nog gekozen om zwemvaardigheid 1, 2 en 3 te doen en zijn nu bezig meer snorkelen 2. Dus ik zit nog steeds in het zwembad
Verder is het heel gezellig.
zaterdag 7 maart 2020 om 08:34
Een koperspiraal nemen, zodat condooms niet meer nodig zijn en jullie nog wat langer kunnen wachten met een definitieve beslissing?
Overigens hoor ik op mijn werk echt heel veel gezinnen met 3 kinderen, dus dat is in die omgeving heel gewoon. Maar ik vind dat iedereen zelf moet besluiten of en hoeveel kinderen ze willen proberen te krijgen, als je de emotionele, fysieke en financiele mogelijkheden ervoor hebt.
Overigens hoor ik op mijn werk echt heel veel gezinnen met 3 kinderen, dus dat is in die omgeving heel gewoon. Maar ik vind dat iedereen zelf moet besluiten of en hoeveel kinderen ze willen proberen te krijgen, als je de emotionele, fysieke en financiele mogelijkheden ervoor hebt.
zaterdag 7 maart 2020 om 08:50
Misschien is het een soort rouw om een periode die dan afgesloten wordt... Is het over 5 jaar wel het juiste moment vraag ik me af?
Mijn man is er eigenlijk heel makkelijk in 'als er een bijkomt is dat prima maar het hoeft niet perse van mij' hij neigt meer naar niet dan wel.
En ik zie ook zeker de voordelen van 2 kinderen, over een jaar gaat de jongste naar school en heb ik eindelijk wat meer tijd voor mezelf! Minder opvangkosten! We willen over een paar jaar eens op vliegvakantie met de kinderen (gaan nu meestal kamperen en dat vinden we erg leuk, maar vliegen is ook weer een ervaring) en als ze dan kunnen zwemmen allebei dan zie ik me helemaal liggen langs het zwembad
Dus misschien maar bij 2 laten en gewoon heel gelukkig zijn en genieten van iedere minuut
Mijn man is er eigenlijk heel makkelijk in 'als er een bijkomt is dat prima maar het hoeft niet perse van mij' hij neigt meer naar niet dan wel.
En ik zie ook zeker de voordelen van 2 kinderen, over een jaar gaat de jongste naar school en heb ik eindelijk wat meer tijd voor mezelf! Minder opvangkosten! We willen over een paar jaar eens op vliegvakantie met de kinderen (gaan nu meestal kamperen en dat vinden we erg leuk, maar vliegen is ook weer een ervaring) en als ze dan kunnen zwemmen allebei dan zie ik me helemaal liggen langs het zwembad
Dus misschien maar bij 2 laten en gewoon heel gelukkig zijn en genieten van iedere minuut
zaterdag 7 maart 2020 om 08:58
Wat een rare redenen komen er voorbij om niet voor een derde te gaan. Bijna lachwekkend.
To, als je het nu nog niet weet dan wacht je toch nog even. Wijzelf merkte dat we bij de eerste alles uitgedacht hadden. Hele studie naar de naam. Los op kleertjes, spullen. Alles erop en eraan. Met de derde was dat veel minder. Dat was gewoon een beslissing. Geen groot verlangen. Maar de derde was wel de kers op de taart. En net zo geliefd als de andere kinderen.
To, als je het nu nog niet weet dan wacht je toch nog even. Wijzelf merkte dat we bij de eerste alles uitgedacht hadden. Hele studie naar de naam. Los op kleertjes, spullen. Alles erop en eraan. Met de derde was dat veel minder. Dat was gewoon een beslissing. Geen groot verlangen. Maar de derde was wel de kers op de taart. En net zo geliefd als de andere kinderen.
zaterdag 7 maart 2020 om 09:00
Alle bezwaren die hier genoemd worden zijn voor mij niet herkenbaar. Behalve de belasting voor het milieu dan, dat feit kan ik niet omheen.
Maar twee handen hebben, slechts 1 schoot hebben, hotelkamer boeken voor 5, oppas regelen, langdurige zwemles op blijkbaar onhandige tijden..het is allemaal nog nooit een probleem geweest bij ons.
Desalniettemin pleit ik niet voor een derde kindje afgaande op de OP. Want het klinkt gewoon echt niet alsof jullie allebei heel graag die derde willen. Alsof jullie in de toekomst kijken denken 'wat zou ik daar nog graag een derde koppie willen zien'. Het gaat allemaal om redenen als 'als jij wil, doe ik wel mee' en 'nog een keer mee maken'. Ik vind dat geen redenen om oprecht dat kindje te willen. En ik lees dat je je aankomende vrijheid en de huidige stabiliteit erg waardeert. Dat ga je weer een tijdje verliezen. Dus klinkt voor mij als een nee.
Maar wat je ook kan doen is die ingreep gewoon niet doen en een passende anticonceptie zoeken. Het hóeft niet nu allemaal besloten te worden. Die druk leg je jezelf op.
Maar twee handen hebben, slechts 1 schoot hebben, hotelkamer boeken voor 5, oppas regelen, langdurige zwemles op blijkbaar onhandige tijden..het is allemaal nog nooit een probleem geweest bij ons.
Desalniettemin pleit ik niet voor een derde kindje afgaande op de OP. Want het klinkt gewoon echt niet alsof jullie allebei heel graag die derde willen. Alsof jullie in de toekomst kijken denken 'wat zou ik daar nog graag een derde koppie willen zien'. Het gaat allemaal om redenen als 'als jij wil, doe ik wel mee' en 'nog een keer mee maken'. Ik vind dat geen redenen om oprecht dat kindje te willen. En ik lees dat je je aankomende vrijheid en de huidige stabiliteit erg waardeert. Dat ga je weer een tijdje verliezen. Dus klinkt voor mij als een nee.
Maar wat je ook kan doen is die ingreep gewoon niet doen en een passende anticonceptie zoeken. Het hóeft niet nu allemaal besloten te worden. Die druk leg je jezelf op.
zaterdag 7 maart 2020 om 09:16
Welke andere landen?Violet-Nebula schreef: ↑07-03-2020 08:18Ik vind dat in NL juist wel meevallen. In mijn omgeving zijn er evenveel mensen die bewust kinderloos blijven dan dat ze voor kinderen gaan. En dan vaak ook nog bewust 1. Geld, tijd, milieu, alles is uitgedacht bij de vraag waarom wel/niet. Ik vind het in veel andere landen juist opvallend dat iedereen er maar minstens 2 of 3 moet ongeacht de situatie, en kinderloos (of nog erger, single) blijven is raar. Wat dat betreft vind ik het hier echt meevallen eigenlijk.
Ik woon in Spanje, hier hebben vrijwel alle gezinnen 1 of 2 kinderen.
Daarentegen hebben de meeste gezinnen die ik in NL ken 2 of 3 kinderen. Als ik hier toeristen met een "groter" gezin zie: Duits of Nederlands.
zaterdag 7 maart 2020 om 09:18
Wat wij ook belangrijk vonden in de keuze voor hoeveel kinderen was of we nog net zo goed voor ons gezin zouden kunnen zorgen als één van ons zou wegvallen. Zowel financieel als praktisch. In het dagelijks leven maar denk ook aan vakantie etc.
Met twee vond ik dat haalbaar, met drie is dat toch een stuk lastiger (zonder extra hulp).
Met twee vond ik dat haalbaar, met drie is dat toch een stuk lastiger (zonder extra hulp).
zaterdag 7 maart 2020 om 09:54
Stof tot nadenken... Maar waar trek je de grens? Financieel is het geen punt, ook niet als een van ons weg zou vallen. Maar praktisch vind ik 3 kinderen onder de 10 heel anders dan 3 pubers. Maar wat nou als er binnen 5 jaar een van ons wegvalt? Moet er niet aan denken!Rosalind schreef: ↑07-03-2020 09:18Wat wij ook belangrijk vonden in de keuze voor hoeveel kinderen was of we nog net zo goed voor ons gezin zouden kunnen zorgen als één van ons zou wegvallen. Zowel financieel als praktisch. In het dagelijks leven maar denk ook aan vakantie etc.
Met twee vond ik dat haalbaar, met drie is dat toch een stuk lastiger (zonder extra hulp).
zaterdag 7 maart 2020 om 10:02
Het midden oosten, delen van Amerika en de noord Afrikaanse landen zijn de delen van de wereld die ik gezien heb in mijn leven waarbij me dit opviel.
zaterdag 7 maart 2020 om 10:07
Ik herken de twijfel, lang 'op de wip' gezeten. Man wilde eigenlijk niet, dus nu een paar jaar verder. En wat ben ik blij dat het nu 2 gebleven is! (Dus wat iemand schreef, je wil die derde eigenlijk nooit meer terugstoppen, maar andersom wel: wat ik ervaar hoor ik ook juist wel vaker). Onze kinderen schelen relatief weinig, dus we kunnen leuke dingen doen nu met z'n vieren. Met een derde had dat niet gekund (toch verschillende fases en sowieso duurt het een aantal jaar voordat je uit die kleine kind fase bent weer), zie ik nu ook bij vriendinnen. Ook is voor ons twee kinderen goed te combineren met zelf een leuk, rijk leven hebben (Leuke baan, hobbies e.d.). Dat laatste is wellicht persoonlijk, maar ik denk zeker dat ik minder energie over had gehad bij 3. Misschien heb je er wat aan in je overweging.
zaterdag 7 maart 2020 om 10:12
Ik ook niet, maar het kan wel gebeuren.3kinderenof2 schreef: ↑07-03-2020 09:54Stof tot nadenken... Maar waar trek je de grens? Financieel is het geen punt, ook niet als een van ons weg zou vallen. Maar praktisch vind ik 3 kinderen onder de 10 heel anders dan 3 pubers. Maar wat nou als er binnen 5 jaar een van ons wegvalt? Moet er niet aan denken!
zaterdag 7 maart 2020 om 11:03
Juist pubers zijn zwaar. Jij gaat om 23:00 naar bed, je puberella's ook. Je hebt nu nog van 19:00 tot 23:00 kindvrije tijd met je man. Dat heb je over tien jaar niet meer.3kinderenof2 schreef: ↑07-03-2020 09:54Stof tot nadenken... Maar waar trek je de grens? Financieel is het geen punt, ook niet als een van ons weg zou vallen. Maar praktisch vind ik 3 kinderen onder de 10 heel anders dan 3 pubers. Maar wat nou als er binnen 5 jaar een van ons wegvalt? Moet er niet aan denken!
zaterdag 7 maart 2020 om 11:10
Ja joh, een pleegkind doe je er gewoon een beetje bij.madamzonderm schreef: ↑07-03-2020 10:52Kan je het niet bij twee houden en af en toe op een neefje of nichtje passen of zo? Of een pleegkind?
zaterdag 7 maart 2020 om 11:11
Nee maar bovenstaande geldt nu ook al met 2, dus hoe dat in deze discussie relevant is snap ik niet helemaal.
zaterdag 7 maart 2020 om 11:11
Eh, nee, dat is een serieuze overweging, net als wel of geen derde zelfgemaakt kind.
