Relaties
alle pijlers
zwanger en vriend is vreemgegaan
vrijdag 17 april 2009 om 10:43
Hallo mensen,
Ik zit met een groot probleem. Ik ben nu 4 maanden zwanger en mijn vriend heeft vorige week verteld dat hij vreem is gegaan. Hij heeft een meisje leren kennen en heeft haar 3 keer gezien waarvan hij 1 keer de nacht met haar heeft doorgebracht. Hij kon niet leven met deze leugen en heeft alles dus meteen opgebiecht. Die avond heb ik hem gevraagd te vertrekken. Vanaf dat moment zijn we wel dagelijks in gesprek op zijn initiatief. Hij geeft aan verliefd te zijn en hij zegt dat hij op dit moment geen gevoelens heeft voor mij. Op dit moment zijn we 8,5 jaar samen en we hebben zo onze ups en downs gehad, zoals iedere relatie deze kent. Hij is helemaal in de war, geeft aan met zichzelf in de knoei te zitten en hij twijfelt over de toekomst met mij. Vervolgens geeft hij aan dat hij in gesprek wil blijven met mij, alleen met mij en niemand anders. Hij heeft haar laten weten dat ie met mij in gesprek is en dat dit redelijk goed verloopt en dat hij nu maar met 1 ding tegelijk bezig kan zijn. Afgelopen dinsdag heeft hij mij laten weten dat hij een goed gevoel heeft over onze gesprekken en dat hij er alles aan wil doen om onze relatie te redden. Een dag later spreek ik hem en dan is hij weer negatief en weet ie het allemaal niet meer.
Hij wil rust om na te denken en zijn hoofd leeg te maken.
Ik zit met zoveel vragen in mijn hoofd en hij blijft aangeven dat hij al een hele tijd niet meer weet wat hij voor mij voelt maar dit heeft hij nooit uitgesproken. Ook zijn lichaamstaal heeft mij dit niet laten zien, niemand heeft dit aan zien komen. Iedereen staat verstelt van zijn gedrag op dit moment maar niemand hefet er grip op.
Ik wil hem de tijd geven die hij nodig heeft en hem niet verder weg duwen maar ik weet niet of ik hier goed aan doe.
Iemand hier ervaring mee?
Ik zit met een groot probleem. Ik ben nu 4 maanden zwanger en mijn vriend heeft vorige week verteld dat hij vreem is gegaan. Hij heeft een meisje leren kennen en heeft haar 3 keer gezien waarvan hij 1 keer de nacht met haar heeft doorgebracht. Hij kon niet leven met deze leugen en heeft alles dus meteen opgebiecht. Die avond heb ik hem gevraagd te vertrekken. Vanaf dat moment zijn we wel dagelijks in gesprek op zijn initiatief. Hij geeft aan verliefd te zijn en hij zegt dat hij op dit moment geen gevoelens heeft voor mij. Op dit moment zijn we 8,5 jaar samen en we hebben zo onze ups en downs gehad, zoals iedere relatie deze kent. Hij is helemaal in de war, geeft aan met zichzelf in de knoei te zitten en hij twijfelt over de toekomst met mij. Vervolgens geeft hij aan dat hij in gesprek wil blijven met mij, alleen met mij en niemand anders. Hij heeft haar laten weten dat ie met mij in gesprek is en dat dit redelijk goed verloopt en dat hij nu maar met 1 ding tegelijk bezig kan zijn. Afgelopen dinsdag heeft hij mij laten weten dat hij een goed gevoel heeft over onze gesprekken en dat hij er alles aan wil doen om onze relatie te redden. Een dag later spreek ik hem en dan is hij weer negatief en weet ie het allemaal niet meer.
Hij wil rust om na te denken en zijn hoofd leeg te maken.
Ik zit met zoveel vragen in mijn hoofd en hij blijft aangeven dat hij al een hele tijd niet meer weet wat hij voor mij voelt maar dit heeft hij nooit uitgesproken. Ook zijn lichaamstaal heeft mij dit niet laten zien, niemand heeft dit aan zien komen. Iedereen staat verstelt van zijn gedrag op dit moment maar niemand hefet er grip op.
Ik wil hem de tijd geven die hij nodig heeft en hem niet verder weg duwen maar ik weet niet of ik hier goed aan doe.
Iemand hier ervaring mee?
vrijdag 17 april 2009 om 19:11
Basje,
Ik heb ooit in exact dezelfde situatie als jou gezeten, maar met één verschil: ik heb hem namelijk wél direct de deur gewezen! het was moeilijk dat zeker (we waren nog langer dan jullie bij elkaar), heb gigantisch veel verdriet gehad, maarrrr.....het was, en is, de beste beslissing die ik ooit heb genomen!
En nu, jaren verder kan ik oprecht zeggen dat mijn leven zoals die nu is vele malen beter is als toen samen met hem!
Ik heb ooit in exact dezelfde situatie als jou gezeten, maar met één verschil: ik heb hem namelijk wél direct de deur gewezen! het was moeilijk dat zeker (we waren nog langer dan jullie bij elkaar), heb gigantisch veel verdriet gehad, maarrrr.....het was, en is, de beste beslissing die ik ooit heb genomen!
En nu, jaren verder kan ik oprecht zeggen dat mijn leven zoals die nu is vele malen beter is als toen samen met hem!
vrijdag 17 april 2009 om 21:00
Hoi Basje,
Ook ik had zoiets van: 'hier log ik voor in'. Normaal ben ik nogal passief gebruiker van het forum, maar hier wilde ik toch wel graag op reageren.
De reacties van medeforummers vind ik erg goed. Alle argumenten die je leest helpen je misschien om alles voor jezelf op een rijtje te zetten. Maar bovenal wens ik je heel veel steun toe en het allerbeste voor je kleintje.
Liefs, Eva
Ook ik had zoiets van: 'hier log ik voor in'. Normaal ben ik nogal passief gebruiker van het forum, maar hier wilde ik toch wel graag op reageren.
De reacties van medeforummers vind ik erg goed. Alle argumenten die je leest helpen je misschien om alles voor jezelf op een rijtje te zetten. Maar bovenal wens ik je heel veel steun toe en het allerbeste voor je kleintje.
Liefs, Eva
vrijdag 17 april 2009 om 23:07
quote:Basje1978 schreef op 17 april 2009 @ 14:12:
Zo makkelijk al de meeste reageren, zo makkelijk is het niet. Ik denk dat als je zelf in zo´n situatie terecht komt je ook niet makkelijk zegt dat je alleen doorgaat. Het is namelijk zo dat wij al 8 jaar een hele goede relatie hebben en dit stralen wij ook uit naar iedereen, heel liefdevol en vol vertrouwen. Onzin natuurlijk, en dat weet je eigenlijk zelf ook. Zo heel liefdevol en vol vertrouwen is het niet om niets meer te voelen voor je partner maar dat niet te zeggen en vervolgens ondertussen nog even een relatie te beginnen met een ander waar je wel verliefd op bent. Vandaar dat iedereen ook verbijsterd is door dit gebeuren! Voor dat hij haar tegen kwam zijn we nog heerlijk samen op vakantie geweest en waren we bezig met de toekomst. Hij is haar tegengekomen en heeft haar 3 keer gezien en weet nu niet wat hij voelt. Dat weet hij wel, hij voelt verliefdheid voor haar, en niets voor jou. Sorry dat ik het zo kort door de bocht zeg, maar meer kan ik er niet van maken. Hij weet alleen nog niet of hij er geen spijt van krijgt of zij hem niet gaat dumpen. De psycholoog zegt ook dat wij beide nu helemaal geen beslissingen moeten nemen omdat deze in deze fase niet reeel zijn. Ik zit met verdriet en boosheid en hij zit met zijn gevoelens in de knoop. Mijn vriend wil met me in gesprek blijven en kijken of we verder kunnen, daarnaast wil hij uitzoeken wat zijn gevoel is. Hier moet ik hem dan ook de kans voor geven. Jij moet niets behalve een goede basis gaan creeëren voor je kindje. Je bent met z´n 2/en in een relatie en je bent mens dus een misstap wil niet altijd zeggen einde relatie. Ik wil eigenlijk alleen maar vragen of anderen deze situatie herkennen en hoe zij hiermee om zijn gegaan. Moet je hem volledig loslaten of met hem in gesprek blijven zodat er nog een kans is. Hij is tenslotte de vader van mijn kind en ik hou ontzettend veel van hem. Altijd al gedaan en dit is niet zo maar weg natuurlijk..Hij zal als vader van je kind altijd een plek blijven houden bij je, maar dat wil niet zeggen dat je kind daarom maar door een ongelukkige moeder moet worden opgevoed. Een kind krijgen staat niet per definitie gelijk aan lang en gelukkig samen. Die droom valt voor je in duigen, maar hij voelt al langer niets voor je. Dat wat hij eerder voor je voelde kan niet ineens weg zijn gegaan op het moment dat hij die andere vrouw voor het eerst zag. Hij stond er open voor, anders had ie zijn lul wel in zijn broek gehouden.
Zo makkelijk al de meeste reageren, zo makkelijk is het niet. Ik denk dat als je zelf in zo´n situatie terecht komt je ook niet makkelijk zegt dat je alleen doorgaat. Het is namelijk zo dat wij al 8 jaar een hele goede relatie hebben en dit stralen wij ook uit naar iedereen, heel liefdevol en vol vertrouwen. Onzin natuurlijk, en dat weet je eigenlijk zelf ook. Zo heel liefdevol en vol vertrouwen is het niet om niets meer te voelen voor je partner maar dat niet te zeggen en vervolgens ondertussen nog even een relatie te beginnen met een ander waar je wel verliefd op bent. Vandaar dat iedereen ook verbijsterd is door dit gebeuren! Voor dat hij haar tegen kwam zijn we nog heerlijk samen op vakantie geweest en waren we bezig met de toekomst. Hij is haar tegengekomen en heeft haar 3 keer gezien en weet nu niet wat hij voelt. Dat weet hij wel, hij voelt verliefdheid voor haar, en niets voor jou. Sorry dat ik het zo kort door de bocht zeg, maar meer kan ik er niet van maken. Hij weet alleen nog niet of hij er geen spijt van krijgt of zij hem niet gaat dumpen. De psycholoog zegt ook dat wij beide nu helemaal geen beslissingen moeten nemen omdat deze in deze fase niet reeel zijn. Ik zit met verdriet en boosheid en hij zit met zijn gevoelens in de knoop. Mijn vriend wil met me in gesprek blijven en kijken of we verder kunnen, daarnaast wil hij uitzoeken wat zijn gevoel is. Hier moet ik hem dan ook de kans voor geven. Jij moet niets behalve een goede basis gaan creeëren voor je kindje. Je bent met z´n 2/en in een relatie en je bent mens dus een misstap wil niet altijd zeggen einde relatie. Ik wil eigenlijk alleen maar vragen of anderen deze situatie herkennen en hoe zij hiermee om zijn gegaan. Moet je hem volledig loslaten of met hem in gesprek blijven zodat er nog een kans is. Hij is tenslotte de vader van mijn kind en ik hou ontzettend veel van hem. Altijd al gedaan en dit is niet zo maar weg natuurlijk..Hij zal als vader van je kind altijd een plek blijven houden bij je, maar dat wil niet zeggen dat je kind daarom maar door een ongelukkige moeder moet worden opgevoed. Een kind krijgen staat niet per definitie gelijk aan lang en gelukkig samen. Die droom valt voor je in duigen, maar hij voelt al langer niets voor je. Dat wat hij eerder voor je voelde kan niet ineens weg zijn gegaan op het moment dat hij die andere vrouw voor het eerst zag. Hij stond er open voor, anders had ie zijn lul wel in zijn broek gehouden.
zaterdag 18 april 2009 om 03:48
zelfde meegemaakt, ik kon geen beslissing nemen ik voelde me zo heen en weer getrokken tussen alles wat ik voelde, hoe hij zich voelde, enige wat ik NU kan zeggen, blijf positief je weet nooit hoe de dingen zullen gaan misschien komt hij terug misschien ook niet, leef je niet te veel in in hem want dan wordt het helemaal een rollercoaster, trek je terug, trek je eigen plan volg je eigen gevoelens en laat hem, hij weet zelf niet eens wat hij wil, mijn (ex)man zei 2 jaar later dat hij overspannen was
zaterdag 18 april 2009 om 10:37
quote:Basje1978 schreef op 17 april 2009 @ 14:12:
Zo makkelijk al de meeste reageren, zo makkelijk is het niet. Ik denk dat als je zelf in zo´n situatie terecht komt je ook niet makkelijk zegt dat je alleen doorgaat. Het is namelijk zo dat wij al 8 jaar een hele goede relatie hebben en dit stralen wij ook uit naar iedereen, heel liefdevol en vol vertrouwen. Vandaar dat iedereen ook verbijsterd is door dit gebeuren! Voor dat hij haar tegen kwam zijn we nog heerlijk samen op vakantie geweest en waren we bezig met de toekomst. Hij is haar tegengekomen en heeft haar 3 keer gezien en weet nu niet wat hij voelt. De psycholoog zegt ook dat wij beide nu helemaal geen beslissingen moeten nemen omdat deze in deze fase niet reeel zijn. Ik zit met verdriet en boosheid en hij zit met zijn gevoelens in de knoop. Mijn vriend wil met me in gesprek blijven en kijken of we verder kunnen, daarnaast wil hij uitzoeken wat zijn gevoel is. Hier moet ik hem dan ook de kans voor geven. Je bent met z´n 2/en in een relatie en je bent mens dus een misstap wil niet altijd zeggen einde relatie. Ik wil eigenlijk alleen maar vragen of anderen deze situatie herkennen en hoe zij hiermee om zijn gegaan. Moet je hem volledig loslaten of met hem in gesprek blijven zodat er nog een kans is. Hij is tenslotte de vader van mijn kind en ik hou ontzettend veel van hem. Altijd al gedaan en dit is niet zo maar weg natuurlijk..
Dat is zeker niet zo maar weg.
Weggaan is helemaal niet aan de orde nu. Eerst maar eens kijken hoe het de komende tijd gaat. Jullie zijn allebei verschrikkelijk in de war. Hij zal ook niet weten wat hem gebeurde.
Ik vind het stom van hem dat hij naar bed is gegaan met die andere vrouw. Dat had hij zeker niet moeten doen. Daarmee heeft hij de boel gecompliceerder gemaakt dan zou hebben gehoeven.
Verliefd worden kan gebeuren, er naar handelen is een beslissing die je bewust neemt. Per ongeluk vreemdgaan bestaat niet. Spijt hebben er van is dom. Dan had je het niet moeten doen.
Maar ik denk niet dat jouw vriend spijt heeft. Hij zit met zichzelf in de knoop. Zijn verliefdheid neemt momenteel de overhand en hij weet niet of hij er in mee moet gaan, of dat hij jullie samen nog een kans moet geven. Met een derde, onafhankelijke persoon praten kan duidelijkheid scheppen. Dat hoeft niet per se positief uit te pakken voor je relatie, heel erg maar het kan zijn dat je vriend toch écht het idee heeft dat het over is.
Ik begrijp dat je dat niet wil, dat je daar niet aan moet denken maar meid, ook dát zal een optie zijn, hou er in ieder geval rekening mee. Als het altijd zo fijn is geweest tussen jullie dan zou ik zo op het eerste gezicht zeggen dat er toch iets te redden moet zijn. Maar goed, dat weet ik natuurlijk niet, ik geloof jou op je woord als je zegt dat je een goede relatie had.
Hier op het forum is het niet echt done om te zeggen dat je bij je vreemdgaande man wil blijven. Het wordt gezien als een zwakte. Ik ben het daar absoluut niet mee eens. Punt één heb ik echt de meest fantastische mensen vreemd zien gaan, ook mensen van wie ik het niet verwacht had en punt twee vind ik het proberen te redden van een relatie in zwaar weer geen zwakte maar juist heel sterk.
Weggaan is de makkelijkste weg. Blijven en kijken wat er nog is, is veel en veel moeilijker. Er is ook geen garantie dat het nog goed komt allemaal, Een relatie waarin een van de partners vreemdging kan nog jaren laten stuk lopen op die misstap. Maar proberen er uit te komen vind ik heel sterk en bewonderenswaardig.
Nu is het zaak dat jullie blijven praten samen en die eerste, moeilijke tijd doorkomen. Een beslissing over hoe nu verder of uit elkaar komt wel. Dat hoef niet nu van stel op sprong.
Zo makkelijk al de meeste reageren, zo makkelijk is het niet. Ik denk dat als je zelf in zo´n situatie terecht komt je ook niet makkelijk zegt dat je alleen doorgaat. Het is namelijk zo dat wij al 8 jaar een hele goede relatie hebben en dit stralen wij ook uit naar iedereen, heel liefdevol en vol vertrouwen. Vandaar dat iedereen ook verbijsterd is door dit gebeuren! Voor dat hij haar tegen kwam zijn we nog heerlijk samen op vakantie geweest en waren we bezig met de toekomst. Hij is haar tegengekomen en heeft haar 3 keer gezien en weet nu niet wat hij voelt. De psycholoog zegt ook dat wij beide nu helemaal geen beslissingen moeten nemen omdat deze in deze fase niet reeel zijn. Ik zit met verdriet en boosheid en hij zit met zijn gevoelens in de knoop. Mijn vriend wil met me in gesprek blijven en kijken of we verder kunnen, daarnaast wil hij uitzoeken wat zijn gevoel is. Hier moet ik hem dan ook de kans voor geven. Je bent met z´n 2/en in een relatie en je bent mens dus een misstap wil niet altijd zeggen einde relatie. Ik wil eigenlijk alleen maar vragen of anderen deze situatie herkennen en hoe zij hiermee om zijn gegaan. Moet je hem volledig loslaten of met hem in gesprek blijven zodat er nog een kans is. Hij is tenslotte de vader van mijn kind en ik hou ontzettend veel van hem. Altijd al gedaan en dit is niet zo maar weg natuurlijk..
Dat is zeker niet zo maar weg.
Weggaan is helemaal niet aan de orde nu. Eerst maar eens kijken hoe het de komende tijd gaat. Jullie zijn allebei verschrikkelijk in de war. Hij zal ook niet weten wat hem gebeurde.
Ik vind het stom van hem dat hij naar bed is gegaan met die andere vrouw. Dat had hij zeker niet moeten doen. Daarmee heeft hij de boel gecompliceerder gemaakt dan zou hebben gehoeven.
Verliefd worden kan gebeuren, er naar handelen is een beslissing die je bewust neemt. Per ongeluk vreemdgaan bestaat niet. Spijt hebben er van is dom. Dan had je het niet moeten doen.
Maar ik denk niet dat jouw vriend spijt heeft. Hij zit met zichzelf in de knoop. Zijn verliefdheid neemt momenteel de overhand en hij weet niet of hij er in mee moet gaan, of dat hij jullie samen nog een kans moet geven. Met een derde, onafhankelijke persoon praten kan duidelijkheid scheppen. Dat hoeft niet per se positief uit te pakken voor je relatie, heel erg maar het kan zijn dat je vriend toch écht het idee heeft dat het over is.
Ik begrijp dat je dat niet wil, dat je daar niet aan moet denken maar meid, ook dát zal een optie zijn, hou er in ieder geval rekening mee. Als het altijd zo fijn is geweest tussen jullie dan zou ik zo op het eerste gezicht zeggen dat er toch iets te redden moet zijn. Maar goed, dat weet ik natuurlijk niet, ik geloof jou op je woord als je zegt dat je een goede relatie had.
Hier op het forum is het niet echt done om te zeggen dat je bij je vreemdgaande man wil blijven. Het wordt gezien als een zwakte. Ik ben het daar absoluut niet mee eens. Punt één heb ik echt de meest fantastische mensen vreemd zien gaan, ook mensen van wie ik het niet verwacht had en punt twee vind ik het proberen te redden van een relatie in zwaar weer geen zwakte maar juist heel sterk.
Weggaan is de makkelijkste weg. Blijven en kijken wat er nog is, is veel en veel moeilijker. Er is ook geen garantie dat het nog goed komt allemaal, Een relatie waarin een van de partners vreemdging kan nog jaren laten stuk lopen op die misstap. Maar proberen er uit te komen vind ik heel sterk en bewonderenswaardig.
Nu is het zaak dat jullie blijven praten samen en die eerste, moeilijke tijd doorkomen. Een beslissing over hoe nu verder of uit elkaar komt wel. Dat hoef niet nu van stel op sprong.
zondag 19 april 2009 om 14:32
Hallo Basje,
Ik heb in een soortgelijke situatie gezeten. ik ben er zelf achter moeten komen dat hij vreemd ging. Hij wist het ook allemaal niet en dat bleef zo. Uiteindelijk ben ik gegaan vlak voor mijn bevalling. En dat is de beste keuze die ik had kunnen maken. ondanks alle verdriet en pijn begin ik nu (na bijna 2 jaar) weer een beetje orde op zaken te krijgen en kan ik zeggen dat ik voor mijzelf, maar zeker ook voor mijn zoontje heb gekozen! Wat wil je je kind straks meegeven, bedenk je dat vooral. En zit de kans erin dat hij ooit verantwoordelijkheden gaat nemen. Als je daar al over twijfelt, kun je duizenden kansen geven, maar dan gaat het niet gebeuren en word je zelf ongelukkig.
Ik heb heel veel steun gehad aan vrienden en familie en mijn gevoel van eigenwaarde weer terug.
Succes met je beslissing, maar denk vooral eens een keer WEL aan jezelf!
groeten snorkel
Ik heb in een soortgelijke situatie gezeten. ik ben er zelf achter moeten komen dat hij vreemd ging. Hij wist het ook allemaal niet en dat bleef zo. Uiteindelijk ben ik gegaan vlak voor mijn bevalling. En dat is de beste keuze die ik had kunnen maken. ondanks alle verdriet en pijn begin ik nu (na bijna 2 jaar) weer een beetje orde op zaken te krijgen en kan ik zeggen dat ik voor mijzelf, maar zeker ook voor mijn zoontje heb gekozen! Wat wil je je kind straks meegeven, bedenk je dat vooral. En zit de kans erin dat hij ooit verantwoordelijkheden gaat nemen. Als je daar al over twijfelt, kun je duizenden kansen geven, maar dan gaat het niet gebeuren en word je zelf ongelukkig.
Ik heb heel veel steun gehad aan vrienden en familie en mijn gevoel van eigenwaarde weer terug.
Succes met je beslissing, maar denk vooral eens een keer WEL aan jezelf!
groeten snorkel
zondag 19 april 2009 om 20:04
quote:sheherazade schreef op 17 april 2009 @ 13:52:
Dit lees ik zo vaak, dat de vrouw zwanger is en de man dan vreemd gaat. Ik snap niets van dat soort mannen. TO, het lijkt me een hele vervelende situatie en ik hoop dat je er snel weer bovenop bent.Ik denk, omdat ze zwangere vrouwen/moeders niet meer aantrekkelijk vinden. Ik maak zelf nu mee dat jonge vaders maar al te graag met me "in contact" willen staan. Ik denk dat het ze ergens weghoud van die verplichtingen en zo en dat een kinderloze vrouw "geiler"' is.
Dit lees ik zo vaak, dat de vrouw zwanger is en de man dan vreemd gaat. Ik snap niets van dat soort mannen. TO, het lijkt me een hele vervelende situatie en ik hoop dat je er snel weer bovenop bent.Ik denk, omdat ze zwangere vrouwen/moeders niet meer aantrekkelijk vinden. Ik maak zelf nu mee dat jonge vaders maar al te graag met me "in contact" willen staan. Ik denk dat het ze ergens weghoud van die verplichtingen en zo en dat een kinderloze vrouw "geiler"' is.
maandag 20 april 2009 om 02:36
Ik vind het heel erg voor TO, wat een rotstreek.
Ik ben zelf ook alleenstaande mama, ook allerlei toestanden tijdens mijn zwangerschap, volgens mij ook vreemdgaan (heb geen bewijs, weet het gewoon).
Het is zóveel rustiger in huis zonder z'on man met al die problemen die hij je bezorgt!! Maar dat is mijn persoonlijke mening (ook door ervaring opgedaan). Ieder moet dat voor zichzelf uitmaken wat het beste is.
Ik wens je veel sterkte, en een super zwangerschap, ondanks alles. Zorg dat je er later met (ook) goeie herinneringen op terug kan kijken!!
Ik ben zelf ook alleenstaande mama, ook allerlei toestanden tijdens mijn zwangerschap, volgens mij ook vreemdgaan (heb geen bewijs, weet het gewoon).
Het is zóveel rustiger in huis zonder z'on man met al die problemen die hij je bezorgt!! Maar dat is mijn persoonlijke mening (ook door ervaring opgedaan). Ieder moet dat voor zichzelf uitmaken wat het beste is.
Ik wens je veel sterkte, en een super zwangerschap, ondanks alles. Zorg dat je er later met (ook) goeie herinneringen op terug kan kijken!!
maandag 20 april 2009 om 10:49
Hallo mensen,
Ik heb hem uiteindelijk gisteren gezegd dat ik hier niet mee om kan gaan en dat ik niet op de wachtbank geplaatst wil worden. Hij weet namelijk nog steeds niet wat hij voelt en is nog steeds in de war. Als ik op hem ga zitten wachten heeft ben ik te afhankelijk van zijn keuze. Heb hem gezegd geen contact nu te willen en dit voelt goed en sterk. Nu ga ik voor mezelf en de kleine en hij moet maar kijken wat hij doet.
Ik word door mijn hele omgeving zo ontzettend gesteund, ik ga nu voorlopig mijn eigen weg. Ik ben wel meer waard dan dit!
Ik heb hem uiteindelijk gisteren gezegd dat ik hier niet mee om kan gaan en dat ik niet op de wachtbank geplaatst wil worden. Hij weet namelijk nog steeds niet wat hij voelt en is nog steeds in de war. Als ik op hem ga zitten wachten heeft ben ik te afhankelijk van zijn keuze. Heb hem gezegd geen contact nu te willen en dit voelt goed en sterk. Nu ga ik voor mezelf en de kleine en hij moet maar kijken wat hij doet.
Ik word door mijn hele omgeving zo ontzettend gesteund, ik ga nu voorlopig mijn eigen weg. Ik ben wel meer waard dan dit!
maandag 20 april 2009 om 10:54
quote:Basje1978 schreef op 20 april 2009 @ 10:49:
Hallo mensen,
Ik heb hem uiteindelijk gisteren gezegd dat ik hier niet mee om kan gaan en dat ik niet op de wachtbank geplaatst wil worden. Hij weet namelijk nog steeds niet wat hij voelt en is nog steeds in de war. Als ik op hem ga zitten wachten heeft ben ik te afhankelijk van zijn keuze. Heb hem gezegd geen contact nu te willen en dit voelt goed en sterk. Nu ga ik voor mezelf en de kleine en hij moet maar kijken wat hij doet.
Ik word door mijn hele omgeving zo ontzettend gesteund, ik ga nu voorlopig mijn eigen weg. Ik ben wel meer waard dan dit!
Heel goed meid,jij en je kindje komen nu eerst even op de eerste plaats.
En nee dat is niet makkelijk ik weet er alles van maar je komt er wel..
Hallo mensen,
Ik heb hem uiteindelijk gisteren gezegd dat ik hier niet mee om kan gaan en dat ik niet op de wachtbank geplaatst wil worden. Hij weet namelijk nog steeds niet wat hij voelt en is nog steeds in de war. Als ik op hem ga zitten wachten heeft ben ik te afhankelijk van zijn keuze. Heb hem gezegd geen contact nu te willen en dit voelt goed en sterk. Nu ga ik voor mezelf en de kleine en hij moet maar kijken wat hij doet.
Ik word door mijn hele omgeving zo ontzettend gesteund, ik ga nu voorlopig mijn eigen weg. Ik ben wel meer waard dan dit!
Heel goed meid,jij en je kindje komen nu eerst even op de eerste plaats.
En nee dat is niet makkelijk ik weet er alles van maar je komt er wel..
maandag 20 april 2009 om 11:47
maandag 20 april 2009 om 13:00
Knap van je Basje! Fijn ook dat je steun krijgt uit je omgeving.
Misschien heel vervelend om nu aan te moeten denken, maar ga ook even langs je huisarts om te praten over een soa-test. Je ex is wel vreemd gegaan, wie weet heeft hij het ook niet veilig gedaan!
Misschien heel vervelend om nu aan te moeten denken, maar ga ook even langs je huisarts om te praten over een soa-test. Je ex is wel vreemd gegaan, wie weet heeft hij het ook niet veilig gedaan!
I only get one shot at life - so I shoot to kill
maandag 20 april 2009 om 13:24
Goed gedaan Basje. Je kunt je nu richten op de dingen die je zelf onder controle hebt: jouw leven, jouw zwangerschap en jouw kind. Over zijn gevoelens en beslissingen heb je geen controle, die beslissingen moet hij zelf nemen. Focus nu op jezelf en je baby (en alle praktische dingen die je daarvoor moet regelen). Dat is al moeilijk genoeg zonder dat je je ook nog druk moet maken om de verwarde gevoelens van je vriend. En mocht hij straks toch echt verder willen met jou, en jij met hem, dan kunnen jullie het altijd nog proberen.
Gelukkig dat je zo gesteund wordt door je omgeving, dat maakt het allemaal iets dragelijker.
Ik wens je heel veel sterkte, wat moet het moeilijk zijn om je toekomst zo in duigen te zien vallen terwijl de hormonen door je lijf razen.
Gelukkig dat je zo gesteund wordt door je omgeving, dat maakt het allemaal iets dragelijker.
Ik wens je heel veel sterkte, wat moet het moeilijk zijn om je toekomst zo in duigen te zien vallen terwijl de hormonen door je lijf razen.
mahna mahna tuduuuudududu
maandag 20 april 2009 om 16:02
Basje, ik wil je bij deze toch een hart onder de riem steken. Het is heel moedig van je. Ik weet uit ervaring dat het niet gemakkelijk is. Ik kon niet zo sterk zijn als jij. Ook ik was zwanger toen mijn man vreemdging. Hij wist niet meer of hij nog van me hield. Ik heb als een hondje achter hem aan gehold terwijl hij me maar bleef bedriegen en beliegen. Hij ging een week weg en kwam terug, en steeds liet ik hem weer toe. Dit heeft geduurd tot ons zoontje 6 maand oud was, en dan was ik EINDELIJK klaar om te zeggen : VERTREK!
Het is ontzettend moeilijk, maar ik besef dat dit het beste was, ookal hou ik nog van hem, ookal doet het nog pijn, zo een man verdient me niet!
Intussen heeft hij ook die del met wie hij me bedroog al gedumpt en woont hij al samen met iemand anders.
Al na 3 maanden! hij is vertrokken en had onmiddellijk WEER een andere. ach, laat hem maar doen. Ooit beseffen die mannen wel wat ze kwijt zijn, en dat begint nu al bij mijn ex.
Maar heb hem 1000 kansen gegeven, hij heeft ze niet gegrepen, en nu ik zover ben mag hij smeken zoveel hij wilt, het is voorbij. Ik voed mijn kind alleen op, en het lukt me perfect! en je hebt een ander beeld in je hoofd als je eraan begint, maar vergeet dat beeld, het is niet langer realiteit. Wen aan het nieuwe beeld, zoals het echt is en je zal zien dat het nog niet zo slecht is...
Het is ontzettend moeilijk, maar ik besef dat dit het beste was, ookal hou ik nog van hem, ookal doet het nog pijn, zo een man verdient me niet!
Intussen heeft hij ook die del met wie hij me bedroog al gedumpt en woont hij al samen met iemand anders.
Al na 3 maanden! hij is vertrokken en had onmiddellijk WEER een andere. ach, laat hem maar doen. Ooit beseffen die mannen wel wat ze kwijt zijn, en dat begint nu al bij mijn ex.
Maar heb hem 1000 kansen gegeven, hij heeft ze niet gegrepen, en nu ik zover ben mag hij smeken zoveel hij wilt, het is voorbij. Ik voed mijn kind alleen op, en het lukt me perfect! en je hebt een ander beeld in je hoofd als je eraan begint, maar vergeet dat beeld, het is niet langer realiteit. Wen aan het nieuwe beeld, zoals het echt is en je zal zien dat het nog niet zo slecht is...
maandag 20 april 2009 om 16:14
maandag 20 april 2009 om 16:27
maandag 20 april 2009 om 17:20
quote:rousette schreef op 20 april 2009 @ 16:02:
Basje, ik wil je bij deze toch een hart onder de riem steken. Het is heel moedig van je. Ik weet uit ervaring dat het niet gemakkelijk is. Ik kon niet zo sterk zijn als jij. Ook ik was zwanger toen mijn man vreemdging. Hij wist niet meer of hij nog van me hield. Ik heb als een hondje achter hem aan gehold terwijl hij me maar bleef bedriegen en beliegen. Hij ging een week weg en kwam terug, en steeds liet ik hem weer toe. Dit heeft geduurd tot ons zoontje 6 maand oud was, en dan was ik EINDELIJK klaar om te zeggen : VERTREK!
Het is ontzettend moeilijk, maar ik besef dat dit het beste was, ookal hou ik nog van hem, ookal doet het nog pijn, zo een man verdient me niet!
Intussen heeft hij ook die del met wie hij me bedroog al gedumpt en woont hij al samen met iemand anders.
Al na 3 maanden! hij is vertrokken en had onmiddellijk WEER een andere. ach, laat hem maar doen. Ooit beseffen die mannen wel wat ze kwijt zijn, en dat begint nu al bij mijn ex.
Maar heb hem 1000 kansen gegeven, hij heeft ze niet gegrepen, en nu ik zover ben mag hij smeken zoveel hij wilt, het is voorbij. Ik voed mijn kind alleen op, en het lukt me perfect! en je hebt een ander beeld in je hoofd als je eraan begint, maar vergeet dat beeld, het is niet langer realiteit. Wen aan het nieuwe beeld, zoals het echt is en je zal zien dat het nog niet zo slecht is...
Rousette, even off topic. Hoe gaat het met je ??? Zie ineens je naam voorbij komen en heb nog regelmatig aan je moeten denken.
Knuffel en ik hoop zo dat jij er sterker uitkomt.
Moniekk
Basje, ik wil je bij deze toch een hart onder de riem steken. Het is heel moedig van je. Ik weet uit ervaring dat het niet gemakkelijk is. Ik kon niet zo sterk zijn als jij. Ook ik was zwanger toen mijn man vreemdging. Hij wist niet meer of hij nog van me hield. Ik heb als een hondje achter hem aan gehold terwijl hij me maar bleef bedriegen en beliegen. Hij ging een week weg en kwam terug, en steeds liet ik hem weer toe. Dit heeft geduurd tot ons zoontje 6 maand oud was, en dan was ik EINDELIJK klaar om te zeggen : VERTREK!
Het is ontzettend moeilijk, maar ik besef dat dit het beste was, ookal hou ik nog van hem, ookal doet het nog pijn, zo een man verdient me niet!
Intussen heeft hij ook die del met wie hij me bedroog al gedumpt en woont hij al samen met iemand anders.
Al na 3 maanden! hij is vertrokken en had onmiddellijk WEER een andere. ach, laat hem maar doen. Ooit beseffen die mannen wel wat ze kwijt zijn, en dat begint nu al bij mijn ex.
Maar heb hem 1000 kansen gegeven, hij heeft ze niet gegrepen, en nu ik zover ben mag hij smeken zoveel hij wilt, het is voorbij. Ik voed mijn kind alleen op, en het lukt me perfect! en je hebt een ander beeld in je hoofd als je eraan begint, maar vergeet dat beeld, het is niet langer realiteit. Wen aan het nieuwe beeld, zoals het echt is en je zal zien dat het nog niet zo slecht is...
Rousette, even off topic. Hoe gaat het met je ??? Zie ineens je naam voorbij komen en heb nog regelmatig aan je moeten denken.
Knuffel en ik hoop zo dat jij er sterker uitkomt.
Moniekk
dinsdag 21 april 2009 om 10:39
quote:Basje1978 schreef op 20 april 2009 @ 10:49:
Hallo mensen,
Ik heb hem uiteindelijk gisteren gezegd dat ik hier niet mee om kan gaan en dat ik niet op de wachtbank geplaatst wil worden. Hij weet namelijk nog steeds niet wat hij voelt en is nog steeds in de war. Als ik op hem ga zitten wachten heeft ben ik te afhankelijk van zijn keuze. Heb hem gezegd geen contact nu te willen en dit voelt goed en sterk. Nu ga ik voor mezelf en de kleine en hij moet maar kijken wat hij doet.
Ik word door mijn hele omgeving zo ontzettend gesteund, ik ga nu voorlopig mijn eigen weg. Ik ben wel meer waard dan dit!
Wow, super gedaan meid!
Hallo mensen,
Ik heb hem uiteindelijk gisteren gezegd dat ik hier niet mee om kan gaan en dat ik niet op de wachtbank geplaatst wil worden. Hij weet namelijk nog steeds niet wat hij voelt en is nog steeds in de war. Als ik op hem ga zitten wachten heeft ben ik te afhankelijk van zijn keuze. Heb hem gezegd geen contact nu te willen en dit voelt goed en sterk. Nu ga ik voor mezelf en de kleine en hij moet maar kijken wat hij doet.
Ik word door mijn hele omgeving zo ontzettend gesteund, ik ga nu voorlopig mijn eigen weg. Ik ben wel meer waard dan dit!
Wow, super gedaan meid!
dinsdag 21 april 2009 om 14:09
Hey Moniekk,
Met mij begint alles stilletjes aan goed te komen. Ik heb er vrede mee, met het feit dat hij alweer een ander heeft en ermee samen woont. Zijn kindje heeft hij nog steeds niet veel bekeken, ook al blijft hij beweren dat het zijn alles is.
Ik heb de indruk dat hij bang is van zijn nieuwe vlam.
Eens het huis verkocht is hoop ik weer te kunnen herbeginnen en mijn eigen gang te gaan.
Ik kan niet wachten.
Vandaag is hij zijn meubels komen halen,het huis staat dus half leeg, en dat doet weer raar, maar dat kan er wel nog bij.
Basje, goed zo! Maak niet dezelfde fout als ik, want hoe meer je achter hen aan holt, hoe minder het uithaalt. Heb al gemerkt dat hij heel anders doet nu ik echt verdwenen ben uit zijn leven.
Laat je niet neerhalen door zo een onvolwassen puber die aan een kind begint en dan zijn zwangere vriendin in de steek laat. Deze mannen zijn het daglicht niet waard!
Met mij begint alles stilletjes aan goed te komen. Ik heb er vrede mee, met het feit dat hij alweer een ander heeft en ermee samen woont. Zijn kindje heeft hij nog steeds niet veel bekeken, ook al blijft hij beweren dat het zijn alles is.
Ik heb de indruk dat hij bang is van zijn nieuwe vlam.
Eens het huis verkocht is hoop ik weer te kunnen herbeginnen en mijn eigen gang te gaan.
Ik kan niet wachten.
Vandaag is hij zijn meubels komen halen,het huis staat dus half leeg, en dat doet weer raar, maar dat kan er wel nog bij.
Basje, goed zo! Maak niet dezelfde fout als ik, want hoe meer je achter hen aan holt, hoe minder het uithaalt. Heb al gemerkt dat hij heel anders doet nu ik echt verdwenen ben uit zijn leven.
Laat je niet neerhalen door zo een onvolwassen puber die aan een kind begint en dan zijn zwangere vriendin in de steek laat. Deze mannen zijn het daglicht niet waard!
dinsdag 21 april 2009 om 14:28
Rousette, dus de dame waar hij steeds back and forward mee ging is nu ook voltooid verleden tijd ?
En alweer een nieuwe vlam ?
Ik denk dat hij toch ook behoorlijk op de vlucht is als ik dit zo lees.
Dit zal ook wel nergens toe leiden.
Maar ik lees dat het huis nog niet is verkocht en je daar nog woont.
Ik heb veel met je meegelezen en soms ook met pijn in mijn hart. Zoveel (onnodig) verdriet.
Je hebt een mooie zoon en dat is jouw toekomst.
Man is duidelijk in de war maar dat is nu zijn probleem en niet meer het jouwe.
Ik wens je veel sterkte en kracht en weet dat ook jij er beter uit komt.
Ik lees hier en daar stilletjes mee, soms post ik ook wat, maar soms weet ik gewoon ook echt even niet wat te zeggen.
Zoals ook deze TO. Wat een verhaal en je leest dat ze krachtiger wordt en ook haar grenzen gaat stellen nadat zij van de eerste shock is bekomen.
Het nieuws dat er wordt vreemdgegaan is ook werkelijk "ONwerkelijk" en heeft bij mij ook echt moeten inwerken.
De schade is en blijft groot en de pijn diep.
En alweer een nieuwe vlam ?
Ik denk dat hij toch ook behoorlijk op de vlucht is als ik dit zo lees.
Dit zal ook wel nergens toe leiden.
Maar ik lees dat het huis nog niet is verkocht en je daar nog woont.
Ik heb veel met je meegelezen en soms ook met pijn in mijn hart. Zoveel (onnodig) verdriet.
Je hebt een mooie zoon en dat is jouw toekomst.
Man is duidelijk in de war maar dat is nu zijn probleem en niet meer het jouwe.
Ik wens je veel sterkte en kracht en weet dat ook jij er beter uit komt.
Ik lees hier en daar stilletjes mee, soms post ik ook wat, maar soms weet ik gewoon ook echt even niet wat te zeggen.
Zoals ook deze TO. Wat een verhaal en je leest dat ze krachtiger wordt en ook haar grenzen gaat stellen nadat zij van de eerste shock is bekomen.
Het nieuws dat er wordt vreemdgegaan is ook werkelijk "ONwerkelijk" en heeft bij mij ook echt moeten inwerken.
De schade is en blijft groot en de pijn diep.
