Vermoeden van hoogbegaafdheid

10-03-2020 19:20 99 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik zit met een vraag en hoop dat hier ouders, leerkrachten zijn die hier ervaring mee hebben en weten wat ik kan doen.

Mijn zoon (8) zit nu in groep 5. Hij is bovengemiddeld intelligent en scoort op alle gebieden erg hoog. Op rekenniveau is de citoscore zelfs bijna niet zichtbaar en vliegt hij de grafiek uit.

Ik hou sinds groep 3 in de gaten of hij goed in zijn vel zit. Hij is erg gesloten, op zichzelf en heeft heel oppervlakkige contacten met zijn klasgenoten. Hij past zich aan en zorgt dat hij niet echt opvalt. Doet wat van hem wordt gevraagd. Toch begin ik me nu zorgen te maken, want hoe goed hij ook kan leren....op sociaal vlak scoort hij zo laag. Samenwerken is moeilijk, samen spelen is lastig. Hij heeft geen intense vriendschappen en is nog nooit uitgenodigd op een kinderfeestje. Hij lijkt hier zelf niet zo mee te zitten, maar aangezien hij niet makkelijk praat vraag ik me af hoe hij zich nu écht voelt.

Naast de gewone lesstof krijgt hij ook een lesmethode aangeboden voor kinderen die verder zijn in hun ontwikkeling. Hij maakt deze opdrachten zelfstandig. Overal waar mogelijk krijgt hij verrijkingsstof, maar dit maakt hem nog steeds niet sociaal.

Wat doet een leerkracht als er vermoeden is van hoogbegaafdheid? Wordt er getest of niet? Is er iets wat de school kan doen om het sociale stuk te verbeteren? Vriendschappen kun je niet dwingen. Hij zit sinds een half jaar op scouting, maar ook hier horen we dat hij zich afzijdig houdt en graag alleen is. Heeft iemand tips hoe ik hier mee om moet gaan?
Alle reacties Link kopieren
MallePietje75 schreef:
13-03-2020 07:58
Voor mij heeft het woord ‘hoogbegaafd’ een lading. Net alsof je daarmee beter bent dan een ander. En op sommige gebieden ben je dat dan ook (nou ja, beter is weer zo’n waardewoord, sneller is misschien accurater), en op andere gebieden niet perse. Maar door dat woord ‘hoogbegaafd’ komt er een lading op, en komt het snel arrogant over als je dat over jezelf zegt.
Ook als dat niet zo bedoeld is.
Alsjeblieft zeg, dir zegt vooral wat over jou. Alsof je er voor kan kiezen?
Alle reacties Link kopieren
Pandax schreef:
13-03-2020 09:37
Dat vinden veel mensen, ook leraren. Daarom is het gesprek over problemen die voortvloeien uit niet-passend onderwijs lastig te voeren. Dat is jammer, want daardoor maken we veel kinderen en hun ouders onnodig ongelukkig.
Dit idd.

Alsof t een vies woord is, en niet iets waar kinderen serieuze problemen door kunnen ervaren. Juist door een omgeving die er niks van snapt
Alle reacties Link kopieren
Poeszie schreef:
14-03-2020 00:20
Alsjeblieft zeg, dit zegt vooral wat over jou. Alsof je er voor kan kiezen?
Alle reacties Link kopieren
Poeszie schreef:
14-03-2020 00:23
Alle reacties Link kopieren
Dubbel
Alle reacties Link kopieren
Ceester schreef:
14-03-2020 00:10
Mijn zoon is anders, maar vindt het niet zo erg geloof ik. Hij heeft verschillende vriendjes, met wie hij verschillende dingen doet. De ene voor knutselen, de andere voor Lego, eentje voor gamen, een paar voor skateboarden etc... Hij past zich feilloos aan en is zijn eigen beste vriend...

Hij is nog maar zes, misschien verandert dit als hij ouder wordt...

Het verschilt vast per kind, maar toen mijn dochter zes was had ze ook nog uitgebreide vriendschappen. Met zeven ging het mis; toen had ze het erg zwaar op school en daar leden haar vriendschappen onder. Dat is inmiddels (10) wel wat bijgetrokken, maar het is niet meer zoals het was.

Ik merk dat niet-passend onderwijs haar een heel andere jeugd geeft dan andere kinderen. Omdat ze zo ongelukkig was, speelt ze minder met andere kinderen en mist ze daardoor sociaal een deel van de dingen die het leven te bieden heeft. Ik vind dat erg verdrietig. En onnodig ook, het had allemaal niet hoeven te gebeuren als ze gewoon in haar eigen tempo verder had kunnen gaan.
Pandax schreef:
13-03-2020 09:37
Dat vinden veel mensen, ook leraren. Daarom is het gesprek over problemen die voortvloeien uit niet-passend onderwijs lastig te voeren. Dat is jammer, want daardoor maken we veel kinderen en hun ouders onnodig ongelukkig.
Jup, ouders worden per definitie weggezet als “ouders die het hoog in hun bol hebben over hun zogenaamde wonderkind.” Of krijgen opmerkingen als “Laat je kind toch kind zijn.”
Herfstblaadje19 schreef:
14-03-2020 07:56
Jup, ouders worden per definitie weggezet als “ouders die het hoog in hun bol hebben over hun zogenaamde wonderkind.” Of krijgen opmerkingen als “Laat je kind toch kind zijn.”
Die ervaring heb ik dan totaal weer niet. Wel in het buitenland, waar ik eerst woonde, maar in Nederland is er veel kennis en vooral veel begrip. Het is niet altijd voldoende wat school doet, maar dat snap ik heel goed en ik weet zelf ook niet altijd de oplossing.

Ik heb ook een kind dat niet hoogbegaafd is (althans we vermoeden van niet) en hij heeft ook een lastige tijd op school. Voor hem is er minder begrip en zijn er minder mogelijkheden. Dat laatste voelt weleens een beetje ongemakkelijk.
Alecta schreef:
14-03-2020 08:26
Ik heb ook een kind dat niet hoogbegaafd is (althans we vermoeden van niet) en hij heeft ook een lastige tijd op school. Voor hem is er minder begrip en zijn er minder mogelijkheden. Dat laatste voelt weleens een beetje ongemakkelijk.
Dat kan ik me voorstellen. In die zin is een etiketje vaak helpend, gaan er makkelijker deuren open.
Poeszie schreef:
14-03-2020 00:23
Wat zegt dit dan over mij? Behalve dat ik het een stom woord vind?
Ik zie dus in mijn omgeving meerdere kinderen vastlopen. En het verdriet van hun ouders (mijn vrienden) dat hun kinderen het niet redden op school, omdat ze afgehaakt zijn. En school die dan maar een lading extra werk over de schutting gooit. Want ze zijn toch hoogbegaafd. En daarom vind ik het dus een stom woord, met een lading.
Wat een herkenning hier voor mij. Hier twee hoogbegaafde kinderen. Allebei didactisch verwaarloosd. Allebei leren ze eigenlijk helemaal niks in de 5,5 uur per dag die ze op school zitten. Bij de oudste heeft dat geresulteerd in een bloedhekel aan school en nu in het voortgezet onderwijs geen idee te hebben hoe hij met leerstof om moet gaan. Bij de jongste resulteert dat in thuis eigen dingen zoeken om te leren. Maar van de leerkracht neemt hij eigenlijk niks meer aan. Zijn hele houding inmiddels is dat hij het toch allemaal al weet, dat ze hem op school niks meer kunnen leren.

Er is wel een plusklasje, maar dat is maar één dagdeel per week.

Het is hier dus helaas nog niet ‘goed gekomen’. In tegendeel, wij hebben grote zorgen.

Maar on topic: oudste is sociaal heel sterk, maar jongste is sociaal wel minder. Ik denk wel dat dat komt door het verschil in denkniveau. Hij en de andere kinderen begrijpen elkaar niet, zitten op een ander level. Hij heeft nu wel een vriend die 2,5 jaar ouder is dan hij. Oudste heeft altijd vrienden die tot wel vijf jaar ouder zijn. Ook op jongere leeftijd. Toen hij negen was, was z’n beste vriend veertien. TO, kan je hem niet op een of andere manier kennis laten maken met oudere kinderen?
anoniem_395304 wijzigde dit bericht op 14-03-2020 09:11
0.36% gewijzigd
Oudste zal nu overigens gaan afstromen (van vwo naar havo, en dan...?). Want dat is de oplossing in het voortgezet onderwijs. Geen vaardigheden, niet weten hoe je je stof op niveau eigen moet maken? Dan maar een niveau lager proberen.
Alle reacties Link kopieren
Herfstblaadje19 schreef:
14-03-2020 07:56
Jup, ouders worden per definitie weggezet als “ouders die het hoog in hun bol hebben over hun zogenaamde wonderkind.” Of krijgen opmerkingen als “Laat je kind toch kind zijn.”
Dit is dus ónze fout geweest. Lekker een standaardkleuterverlenging voor oktoberkinderen want "leren moet nog lang genoeg".

De grootste fout van ons leven dat wij daar achter stonden...

Hij had na groep 0 meteen mee gemoeten naar groep 2. Maar zoiets wéét je gewoon niet. Vervolgens technische/praktische hiaten, zoals schrijven, opgelopen door van 3 naar 5 te gaan.

Intellectueel ging dat prima, maar extra schrijfoefeningen in de zomervakantie zijn geen vervanging voor een jaar oefenen in groep 4.
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
Alle reacties Link kopieren
Herfstblaadje19 schreef:
14-03-2020 08:35
Dat kan ik me voorstellen. In die zin is een etiketje vaak helpend, gaan er makkelijker deuren open.

Hier gaan ook deuren open. Ieder gesprek weer gaan er allerlei deuren open. Maar ze openen nooit, het blijft altijd bij ‘gaan’. Tot mijn grote frustratie. Ik heb inmiddels besloten dat ik niet meer mee doe aan proberen de kraan dicht te krijgen. Ik dweil alleen nog.
Snoesje666 schreef:
14-03-2020 10:05
Dit is dus ónze fout geweest. Lekker een standaardkleuterverlenging voor oktoberkinderen want "leren moet nog lang genoeg".

De grootste fout van ons leven dat wij daar achter stonden...

Hij had na groep 0 meteen mee gemoeten naar groep 2. Maar zoiets wéét je gewoon niet. Vervolgens technische/praktische hiaten, zoals schrijven, opgelopen door van 3 naar 5 te gaan.

Intellectueel ging dat prima, maar extra schrijfoefeningen in de zomervakantie zijn geen vervanging voor een jaar oefenen in groep 4.
Wat ontzettend jammer. Achteraf hè.. als je dit had geweten.
Pandax schreef:
14-03-2020 13:34
Hier gaan ook deuren open. Ieder gesprek weer gaan er allerlei deuren open. Maar ze openen nooit, het blijft altijd bij ‘gaan’. Tot mijn grote frustratie. Ik heb inmiddels besloten dat ik niet meer mee doe aan proberen de kraan dicht te krijgen. Ik dweil alleen nog.
:(
Alle reacties Link kopieren
Realistisch?
In een groep van meer dan 20 leerlingen, met kinderen met een laag IQ, wat gedragsproblemen (ADHD, ASS) en dan een hoogbegaafd kind.
In een gemiddelde klas geef je officieel les op 3 niveau's: degene die vlot aan de slag kunnen en aan een hele korte instructie genoeg hebben, degene die een langere instructie nodig hebben maar de opdrachten dan ook kunnen maken en degene die overal mee moeten worden geholpen. De kinderen met gedragsproblemen zorgen ervoor dat rustig werken alleen mogelijk is als de leerkracht vaak bijstuurt (eigenlijk dus groep 4 en 5; hier gaat veel energie en aandacht in zitten).
Pas als deze kinderen allemaal aan bod zijn geweest komt er ruimte en tijd voor kinderen met een voorsprong.
Je kunt nu zelf wel een voorstelling maken van de hoeveelheid tijd die er voor deze groep is, niet veel.
Bij een excellente leerkracht met waanzinnig goede organisatie-vaardigheden moet je denken aan maximaal 30 minuten per dag, bij een gemiddelde leerkracht ongeveer 15 minuten.
Passend onderwijs op z'n best.

Gedragsproblemen kunnen maar binnen of naar buiten gericht zijn, beide is niet fijn voor zowel het kind in kwestie als voor de rest van de groep.
juffiejuf wijzigde dit bericht op 14-03-2020 14:58
Reden: Nuancering gedrag aangegeven
6.60% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
MallePietje75 schreef:
13-03-2020 07:58
Voor mij heeft het woord ‘hoogbegaafd’ een lading. Net alsof je daarmee beter bent dan een ander. En op sommige gebieden ben je dat dan ook (nou ja, beter is weer zo’n waardewoord, sneller is misschien accurater), en op andere gebieden niet perse. Maar door dat woord ‘hoogbegaafd’ komt er een lading op, en komt het snel arrogant over als je dat over jezelf zegt.
Ook als dat niet zo bedoeld is.
Dat is wel verdrietig voor die hoogbegaafden die problemen ervaren omdat ze anders denken. En bijv geen aansluiting vinden, gedwongen worden in een systeem waarin ze eigenlijk niet passen.
Alle reacties Link kopieren
Juffiejuf schreef:
14-03-2020 14:01
Bij een excellente leerkracht met waanzinnig goede organisatie-vaardigheden moet je denken aan maximaal 30 minuten per dag, bij een gemiddelde leerkracht ongeveer 15 minuten.
Passend onderwijs op z'n best.

En de leerkracht besluit dat die 15 minuten vandaag niet nodig zijn. Iedere dag opnieuw. Want internaliserend probleemgedrag ís geen probleem, gemiddelde scores zijn geen probleem, hoge scores zijn geen probleem. En dus is er geen probleem. En als er geen probleem is, is het vandaag niet nodig om die 15 minuten te besteden. Iedere dag weer.
Alle reacties Link kopieren
Dat is zeer triest!
Ik mag toch hopen dat deze leerkrachten een hele grote uitzondering zijn.

Maar: ik weet ook wel dat er nu, met de grote tekorten, mensen voor de klas staan die het niet kunnen of aankunnen. Dat is ook een realiteit.

Internaliserend is een lastig probleem voor het kind en zijn omgeving, de gevolgen op latere leeftijd veel groter.
Heel naar om te lezen en het moet hartverscheurend zijn als het je kind betreft. :hug:
Ik begrijp ook heel goed dat het te veel is voor de leerkracht. Die verwijt ik ook niks. Het is al een ongelofelijke organisatie om elk vak op drie niveaus te geven. Het gaat mis bij dat er geen kennis en visie is, en dat er te weinig mensen zijn om passend onderwijs goed vorm te geven.
Ik heb heel goede ervaringen met een heel normale plattelandsbasisschool die heel erg meegedacht hebben met een potentiële thuiszitter. Het kan dus wel. Het probleem is alleen dat je dus afhankelijk bent van allerlei andere factoren die bepalen of het kind het onderwijs krijgt dat het nodig heeft. Ik zou dat graag anders zien.
Alle reacties Link kopieren
Wij waren dolblij dat zoon een invalmeester kreeg, afkomstig uit het speciaal onderwijs. Die man kon voor alle niveaus in zijn klas een aangepast pakket maken.

Zoon ging als een speer drie leesniveaus omhoog. De juf kwam terug en tussen de kerst- en de zomervakantie ging zoon een leesniveau áchteruit...

Godzijdank kreeg zoon deze meester het jaar daarna zelfs full-time. Zoon vond deze meester veel te streng, maar wij (en andere hb-ouders) waren dolblij.
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven