Kinderen
alle pijlers
Net zwanger!
dinsdag 31 maart 2009 om 18:52
Hallo!
Ik ben nu ongeveer vijf weken zwanger. Omdat ik het in mijn omgeving nog niet wil vertellen, zijn er weinig mensen waarmee ik deze eerste weken kan delen. Alle blijdschap, kwaaltjes en ook onzekerheden bijvoorbeeld... Daarom mijn vraag: wie is er ook net zwanger en hoe voel je je? Het is niet de bedoeling dat dit een topic wordt met tabel o.i.d., maar gewoon bedoeld om ervaringen uit te wisselen die je verder nog met (bijna) niemand kunt delen!
Zelf heb ik tot nu toe weinig kwaaltjes. Ik heb af en toe wat buikpijn (steekjes e.d.), soms een soort gevoel in buik en rug alsof ik ongesteld ga worden en ik heb gevoelige tepels. Van flinke moeheid of erge misselijkheid is nog niets te merken. Ik ben ontzettend blij met deze zwangerschap, maar ben ook nog wat voorzichtig. Zal het allemaal goed gaan?
Hoe voelen de anderen net-zwangeren zich??
Groetjes, Lispeltuutje
Ik ben nu ongeveer vijf weken zwanger. Omdat ik het in mijn omgeving nog niet wil vertellen, zijn er weinig mensen waarmee ik deze eerste weken kan delen. Alle blijdschap, kwaaltjes en ook onzekerheden bijvoorbeeld... Daarom mijn vraag: wie is er ook net zwanger en hoe voel je je? Het is niet de bedoeling dat dit een topic wordt met tabel o.i.d., maar gewoon bedoeld om ervaringen uit te wisselen die je verder nog met (bijna) niemand kunt delen!
Zelf heb ik tot nu toe weinig kwaaltjes. Ik heb af en toe wat buikpijn (steekjes e.d.), soms een soort gevoel in buik en rug alsof ik ongesteld ga worden en ik heb gevoelige tepels. Van flinke moeheid of erge misselijkheid is nog niets te merken. Ik ben ontzettend blij met deze zwangerschap, maar ben ook nog wat voorzichtig. Zal het allemaal goed gaan?
Hoe voelen de anderen net-zwangeren zich??
Groetjes, Lispeltuutje
maandag 20 april 2009 om 12:05
Hoi allemaal mag ik ook meeschrijven...? Ik heb gisteren een positieve test gedaan, ben helemaal blij. Zit een beetje in hetzelfde schuitje als Timazalot, die ik ook al van een ander topic ken (net als Aruba). Ik heb twee mooie meisjes, waar 1 miskraam tussen zat, en afgelopen aug heb ik gekozen voor een curettage bij een down zwangerschap. In januari weer een miskraam gehad.. Ik vind het dus dood eng allemaal. Maar erg leuk om alle verhalen mee te lezen!
maandag 20 april 2009 om 12:07
Ik ben niet zo'n tegenstander van tabellen, maar het is ook maar net wat je er in zet.
Info als uitgerekende datum en hoeveelste kindje vind ik wel leuk om te weten.
TD, gefeliciteerd met je nieuwe baan!
Wij willen ook gaan trouwen (ooit), maar ook hier een vent die eerst maar eens een aanzoek moet doen.
En ik wil niet zwanger trouwen. We waren van plan om april volgend jaar te gaan trouwen, maar dat zie ik niet zitten, zo kort na een bevalling.
Ach, als deze smurf een jongetje wordt, dan hebben we mooi ons eigen bruidsmeisje en bruidsjonkertje gemaakt
Info als uitgerekende datum en hoeveelste kindje vind ik wel leuk om te weten.
TD, gefeliciteerd met je nieuwe baan!
Wij willen ook gaan trouwen (ooit), maar ook hier een vent die eerst maar eens een aanzoek moet doen.
En ik wil niet zwanger trouwen. We waren van plan om april volgend jaar te gaan trouwen, maar dat zie ik niet zitten, zo kort na een bevalling.
Ach, als deze smurf een jongetje wordt, dan hebben we mooi ons eigen bruidsmeisje en bruidsjonkertje gemaakt
maandag 20 april 2009 om 14:15
Hoi Jessie, gefeliciteerd joh!
Ik lees jouw stukje en moet denken aan een gesprekje dat TDman en ik gisteravond hadden. We bleken het helemaal over eens dat we wel graag willen testen op afwijkingen. En dat we waarschijnlijk eenzelfde beslissing als Jessie zouden nemen in geval van 'niet goed'.
Hoe denken jullie daarover?
Ik lees jouw stukje en moet denken aan een gesprekje dat TDman en ik gisteravond hadden. We bleken het helemaal over eens dat we wel graag willen testen op afwijkingen. En dat we waarschijnlijk eenzelfde beslissing als Jessie zouden nemen in geval van 'niet goed'.
Hoe denken jullie daarover?
maandag 20 april 2009 om 16:18
Thanks voor jullie lieve reacties! Deze kip wordt weer voorzichtig aan wat positiever! Tnt ( even afkloppen..) geen vers bloed meer en ja kotsmisselijk! Ja didda dat heb ik ook moet wel eten anders ga ik zeker over mn nek maar heb absoluut geen trek.. dilemma! En ik word ook wel eens overvallen door een vlag misselijkheid, ook lastig! Maar ik hou maar voor ogen, als ik misselijk ben zit er igg iets hcg te produceren daar binnen!! Nu woe. echo erg spannend!
maandag 20 april 2009 om 16:32
Welkom Jessie! Hoop voor je dat het dit keer helemaal goed gaat.
En TD, bij m'n eerste zwangerschap hebben we heel veel gepraat over wat te doen als het heel erg mis was met de baby.
M'n man heeft met zwaargehandicapte volwassenen gewerkt en is er heel duidelijk in: als de baby ernstig gehandicapt is wil hij een abortus.
Weet niet hoe ik zou reageren als we ooit echt zo'n beslissing moeten nemen maar in principe ben ik het wel met hem eens.
Al lijkt het me wel heel moeilijk als het "alleen maar" om Downsyndroom gaat. Iedereen kent wel een voorbeeld van iemand met Down die een heel gelukkig en redelijk gewoon leven heeft toch? Helemaal op tv, je ziet alleen de leuke kanten en heel af en toe een beetje serieus over dat het toch wel moeilijk is maar met veel liefde is dat altijd zo weer opgelost.
Maar ja, Downsyndroom gaat ook vaak gepaard met ernstige hartproblemen en andere gezondheidsproblemen. En lang niet alle "Downtjes" zijn zo gelukkig als op tv.
In onze eerste woonplaats woonde een jongen met Down, denk dat hij rond de 15 was, en hij was hartstikke agressief. Je kon er echt niet bij in de buurt komen met de kinderwagen want hij stormde regelmatig op babies af en probeerde ze dan op de grond te gooien.
En bejaarden waren ook niet veilig, hij werd helemaal razend van rollators. Beetje lastig want er was een bejaardenhuis in de buurt.
Kan me niet voorstellen dat die jongen gelukkig was.
Dus Jessie, ik ben het echt met je eens dat een curretage/abortus het beste is maar het lijkt me een vreselijk moeilijke beslissing.
En TD, bij m'n eerste zwangerschap hebben we heel veel gepraat over wat te doen als het heel erg mis was met de baby.
M'n man heeft met zwaargehandicapte volwassenen gewerkt en is er heel duidelijk in: als de baby ernstig gehandicapt is wil hij een abortus.
Weet niet hoe ik zou reageren als we ooit echt zo'n beslissing moeten nemen maar in principe ben ik het wel met hem eens.
Al lijkt het me wel heel moeilijk als het "alleen maar" om Downsyndroom gaat. Iedereen kent wel een voorbeeld van iemand met Down die een heel gelukkig en redelijk gewoon leven heeft toch? Helemaal op tv, je ziet alleen de leuke kanten en heel af en toe een beetje serieus over dat het toch wel moeilijk is maar met veel liefde is dat altijd zo weer opgelost.
Maar ja, Downsyndroom gaat ook vaak gepaard met ernstige hartproblemen en andere gezondheidsproblemen. En lang niet alle "Downtjes" zijn zo gelukkig als op tv.
In onze eerste woonplaats woonde een jongen met Down, denk dat hij rond de 15 was, en hij was hartstikke agressief. Je kon er echt niet bij in de buurt komen met de kinderwagen want hij stormde regelmatig op babies af en probeerde ze dan op de grond te gooien.
En bejaarden waren ook niet veilig, hij werd helemaal razend van rollators. Beetje lastig want er was een bejaardenhuis in de buurt.
Kan me niet voorstellen dat die jongen gelukkig was.
Dus Jessie, ik ben het echt met je eens dat een curretage/abortus het beste is maar het lijkt me een vreselijk moeilijke beslissing.
maandag 20 april 2009 om 16:40
Kip, fijn! Hou moed, denk positief, daar heb je (ook statistisch gezien) alle reden toe! Ik duim voor je woensdag.
OCG, goedemorgen! Jouw overwegingen zijn de mijne. Ook wij hebben beiden (zij het sporadisch) ervaring met het begeleiden van Down-kinderen. Hoewel we het beiden erg naar ons zin hebben gehad, zijn we erg geschrokken van de situatie waarin zij en hun ouders terechtkomen qua zorg, afhankelijkheid en zoveel meer. Ik ben heel eerlijk: ik wil dat niet. Men mag ons absoluut egoïstisch daarin noemen.
Maar aangezien een kinderwens op zich al egoïstisch genoemd mag worden, stel ik dat in het verlengde daarvan en leg ik me neer bij een mening die iemand anders daarover mag hebben. Hoe verdrietig ik er ook om zal zijn, en met mij TD-man. Wij houden het liefst ons kind in december in onze armen, er staat inmiddels een door ons samen gekocht mini-knuffeltje op de rechtmatige eigenaar te wachten...
Jessie, veel respect voor je beslissing en het dragen van de consequenties. Hoe sta je er zelf tegenover?
OCG, goedemorgen! Jouw overwegingen zijn de mijne. Ook wij hebben beiden (zij het sporadisch) ervaring met het begeleiden van Down-kinderen. Hoewel we het beiden erg naar ons zin hebben gehad, zijn we erg geschrokken van de situatie waarin zij en hun ouders terechtkomen qua zorg, afhankelijkheid en zoveel meer. Ik ben heel eerlijk: ik wil dat niet. Men mag ons absoluut egoïstisch daarin noemen.
Maar aangezien een kinderwens op zich al egoïstisch genoemd mag worden, stel ik dat in het verlengde daarvan en leg ik me neer bij een mening die iemand anders daarover mag hebben. Hoe verdrietig ik er ook om zal zijn, en met mij TD-man. Wij houden het liefst ons kind in december in onze armen, er staat inmiddels een door ons samen gekocht mini-knuffeltje op de rechtmatige eigenaar te wachten...
Jessie, veel respect voor je beslissing en het dragen van de consequenties. Hoe sta je er zelf tegenover?
maandag 20 april 2009 om 19:57
Tsja, ik denk dat je niet echt kunt weten hoe je zult reageren als zoiets je overkomt, maar voor ons was de belangrijkste reden om voor curettage te kiezen, dat we nu twee mooie meisjes hebben die enorm veel aandacht krijgen, en absoluut naar het tweede plan zouden zijn verdwenen bij een kindje dat alle aandacht nodig zou hebben. Daarnaast weet je natuurlijk niet in hoeverre zo'n kindje gezond (of niet) zal zijn, hartproblemen bijvoorbeeld komen vaak voor. Zonder iemand voor het hoofd te willen stoten (want er zijn natuurlijk genoeg mensen die niet dezelfde keuze maken), vraag ik me af hoe realistisch het "Life goes on"-beeld van een Down kindje is.. Maar nogmaals, iedereen zijn of haar keuze.
maandag 20 april 2009 om 20:50
hoi allemaal! ben ik ook weer! was een heerlijk weekend aan zee! sorry dat ik niet op iedereen kan reageren, er is alweer zoveel gepost!
met mij gaat het vooralsnog goed, onzekerheid komt met ups en downs. donderdag echo dus erg spannend.
kip, ik hoop voor je dat het loos alarm is en het verder goed gaat!!
ik meng me wel gelijk even in de discussie wel/geen testen rond de 12 week en wat te doen met een minder gunstige uitslag.
mijn partner en ik hebben het er ook over gehad. Mijn eerste reactie was, ja goh leuk, een extra echo kan altijd! Maar..., zei mijn huisarts terecht, als je gaat testen moet je van te voren weten wat je gaat doen of hoe je omgaat met een minder gunstige uitslag. Stel je hebt een uitslag van 1:400, is best een grote kans, maar je krijgt geen vervolgonderzoek aangeboden en zit je tot het eind van je zwangerschap in de rats....
Stel je hebt een uitslag van 1:4000, dat is relatief een klein kans, maar er is altijd die ene. Een goede vriendin van mij was met zo'n uitslag die ene, bij overigens een perfecte 20 weken echo. de verrassing bij de geboorte was erg groot.
En dan is Down, waar op getest wordt, nog lang niet eens het ergst wat je kan overkomen. Het life goes on beeld waar jessie het over heeft, kan je volgens mij van te voren nooit goed inschatten. Als je een gezond kind krijgt weet je al niet wat je toebedeeld krijgt, laat staan een kind met een beperking. Met andere woorden, op basis van vooronderstellingen kun je niet beslissen vind ik, want je weet niet hoe het werkelijk verloopt.
En dan .... stel dat uit alle nare (risicovolle) testen blijkt dat het mis is. En je grijpt in (met alle respect jessie!) dan moet je je afvragen of je dat kan handelen, of je daarmee verder kan leven. Want volgens mij houd je (hoe rationeel je ook kan denken) altijd het gevoel dat jij een einde hebt gemaakt aan het leven van je kind. Jij hebt het de kans niet gegeven om er te zijn op basis van jouw verwachtingen. Persoonlijk lijkt me dat nogal heftig, misschien nog wel heftiger dan het hebben van een beperkt kind, dat vooral praktische bezwaren met zich meebrengt.
kortom, moge duidelijk zijn, wij testen niet. De combinatietest geeft je domweg te weinig zekerheid. Persoonlijk sta ik alleen achter zwangerschapsbeeindiging als er sprake is van een aandoening die niet met het leven verenigbaar is, met andere woorden: als het kindje niet levensvatbaar is.
En ja, diep in mijn hart vind ook ik dat een "kastplantjeskind" geen kwaliteit van leven heeft, maar waarop wordt kwaliteit van leven gebaseerd? op onze eigen normen en waarden die wij met ons volle verstands en gevoelsvermogen hebben vastgesteld. misschien voelt een kastplantjeskind dat wel heel anders?
moeilijk!!! maar wij testen dus niet. Ook omdat ik ergens het vertrouwen in mijn lichaam heb dat het zelf ingrijpt als het fout is, zo is het immers de laatste keer gegaan. Hoewel dat misshien een kul argument is.
nogmaals, ik respecteer een ieders keuze, als je er maar goed overnagedacht hebt en voor 100% achter je keuze kan staan.
tot een volgende keer!
en oja, gonien, dit is niet lullig bedoeld,m aar je avatar, is it you? kzou hem gauw even wijzigen..........hij is niet bepaald flateus... haha
met mij gaat het vooralsnog goed, onzekerheid komt met ups en downs. donderdag echo dus erg spannend.
kip, ik hoop voor je dat het loos alarm is en het verder goed gaat!!
ik meng me wel gelijk even in de discussie wel/geen testen rond de 12 week en wat te doen met een minder gunstige uitslag.
mijn partner en ik hebben het er ook over gehad. Mijn eerste reactie was, ja goh leuk, een extra echo kan altijd! Maar..., zei mijn huisarts terecht, als je gaat testen moet je van te voren weten wat je gaat doen of hoe je omgaat met een minder gunstige uitslag. Stel je hebt een uitslag van 1:400, is best een grote kans, maar je krijgt geen vervolgonderzoek aangeboden en zit je tot het eind van je zwangerschap in de rats....
Stel je hebt een uitslag van 1:4000, dat is relatief een klein kans, maar er is altijd die ene. Een goede vriendin van mij was met zo'n uitslag die ene, bij overigens een perfecte 20 weken echo. de verrassing bij de geboorte was erg groot.
En dan is Down, waar op getest wordt, nog lang niet eens het ergst wat je kan overkomen. Het life goes on beeld waar jessie het over heeft, kan je volgens mij van te voren nooit goed inschatten. Als je een gezond kind krijgt weet je al niet wat je toebedeeld krijgt, laat staan een kind met een beperking. Met andere woorden, op basis van vooronderstellingen kun je niet beslissen vind ik, want je weet niet hoe het werkelijk verloopt.
En dan .... stel dat uit alle nare (risicovolle) testen blijkt dat het mis is. En je grijpt in (met alle respect jessie!) dan moet je je afvragen of je dat kan handelen, of je daarmee verder kan leven. Want volgens mij houd je (hoe rationeel je ook kan denken) altijd het gevoel dat jij een einde hebt gemaakt aan het leven van je kind. Jij hebt het de kans niet gegeven om er te zijn op basis van jouw verwachtingen. Persoonlijk lijkt me dat nogal heftig, misschien nog wel heftiger dan het hebben van een beperkt kind, dat vooral praktische bezwaren met zich meebrengt.
kortom, moge duidelijk zijn, wij testen niet. De combinatietest geeft je domweg te weinig zekerheid. Persoonlijk sta ik alleen achter zwangerschapsbeeindiging als er sprake is van een aandoening die niet met het leven verenigbaar is, met andere woorden: als het kindje niet levensvatbaar is.
En ja, diep in mijn hart vind ook ik dat een "kastplantjeskind" geen kwaliteit van leven heeft, maar waarop wordt kwaliteit van leven gebaseerd? op onze eigen normen en waarden die wij met ons volle verstands en gevoelsvermogen hebben vastgesteld. misschien voelt een kastplantjeskind dat wel heel anders?
moeilijk!!! maar wij testen dus niet. Ook omdat ik ergens het vertrouwen in mijn lichaam heb dat het zelf ingrijpt als het fout is, zo is het immers de laatste keer gegaan. Hoewel dat misshien een kul argument is.
nogmaals, ik respecteer een ieders keuze, als je er maar goed overnagedacht hebt en voor 100% achter je keuze kan staan.
tot een volgende keer!
en oja, gonien, dit is niet lullig bedoeld,m aar je avatar, is it you? kzou hem gauw even wijzigen..........hij is niet bepaald flateus... haha
maandag 20 april 2009 om 21:22
Wat een interesse in mijn persoon timzalot. Waar komt dat vandaan? Mijn kop staat je niet aan? Ik heb iets verkeerds gezegd of geschreven?
Ik begrijp eerlijk gezegd niet zo goed waar je heen wil?
Maar om antwoord te geven op je vraag: ik draag tijdens mijn zwangerschap positiekleding.
En dat koop ik bij allerlei zaken: Future Maman, Hennes en Mauritz, C&A.
En jij?
Ik begrijp eerlijk gezegd niet zo goed waar je heen wil?
Maar om antwoord te geven op je vraag: ik draag tijdens mijn zwangerschap positiekleding.
En dat koop ik bij allerlei zaken: Future Maman, Hennes en Mauritz, C&A.
En jij?
maandag 20 april 2009 om 21:35
nou nou gonien, niet zo defensief, ik heb alleen wat kritiek op ja avatar, vind hem gewoon niet flateus zoals ik al schreef, maar de wereld vergaat daarom niet hoor, take it easy.
en jij zegt dat je domweg niet mooier bent, jouw woorden!
en de positiekleding vraag was om on topic te blijven en om op slinkse wijze ( ) te polsen of je je uiterlijk niet toch ergens een beetje belangrijk vind, of draag je zulks alleen omdat het lekker(der) zit?
en dan nog een oprechte vraag, maar nu moet je niet écht boos worden hoor, jullie waren nogal geschrokken van deze zwangerschap, gebruikte jullie geen ac dan of vertrouwde je volledig op de bortsvoeding?
en jij zegt dat je domweg niet mooier bent, jouw woorden!
en de positiekleding vraag was om on topic te blijven en om op slinkse wijze ( ) te polsen of je je uiterlijk niet toch ergens een beetje belangrijk vind, of draag je zulks alleen omdat het lekker(der) zit?
en dan nog een oprechte vraag, maar nu moet je niet écht boos worden hoor, jullie waren nogal geschrokken van deze zwangerschap, gebruikte jullie geen ac dan of vertrouwde je volledig op de bortsvoeding?
dinsdag 21 april 2009 om 07:47
Goedemorgen allemaal!
Kip, wat fijn dat het allemaal wat rustiger is, en gelukkig morgen al een echo! Hopelijk kun je dan helemaal gerustgesteld worden.
Wij gaan wel laten testen. Ik ken kinderen met Down, en kinderen met andere (ernstige) aangeboren handicaps, en heb besloten dat ik dat mijn kind liever bespaar. Bovendien ben ik een oude moeder, dus ik heb ook meer kans en vertrouw dus niet zonder meer op mijn lichaam. Ik heb respect voor ieders keuze hierin, ik denk dat dit zo persoonlijk ligt (levensinstelling, geloof, sociaal netwerk, gezinssituatie) dat je eigenlijk nooit voor een ander kunt bepalen of dit de juiste keuze is.
Ik heb eigenlijk ook een positiekleding vraag voor degenen onder ons die al eerder zwanger zijn geweest, namelijk: hoe werkt dit? (ja, ja, beetje blonde vraag ) Koop je iets dat nu past, rekt dat dan nog een tijdje mee? Hoe schat je de juiste maat in?
Kip, wat fijn dat het allemaal wat rustiger is, en gelukkig morgen al een echo! Hopelijk kun je dan helemaal gerustgesteld worden.
Wij gaan wel laten testen. Ik ken kinderen met Down, en kinderen met andere (ernstige) aangeboren handicaps, en heb besloten dat ik dat mijn kind liever bespaar. Bovendien ben ik een oude moeder, dus ik heb ook meer kans en vertrouw dus niet zonder meer op mijn lichaam. Ik heb respect voor ieders keuze hierin, ik denk dat dit zo persoonlijk ligt (levensinstelling, geloof, sociaal netwerk, gezinssituatie) dat je eigenlijk nooit voor een ander kunt bepalen of dit de juiste keuze is.
Ik heb eigenlijk ook een positiekleding vraag voor degenen onder ons die al eerder zwanger zijn geweest, namelijk: hoe werkt dit? (ja, ja, beetje blonde vraag ) Koop je iets dat nu past, rekt dat dan nog een tijdje mee? Hoe schat je de juiste maat in?
dinsdag 21 april 2009 om 08:16
dinsdag 21 april 2009 om 08:27
en oja, gonien, dit is niet lullig bedoeld,m aar je avatar, is it you? kzou hem gauw even wijzigen..........hij is niet bepaald flateus... haha
*ben slechts een meelezer*
Wat een ongelovelijke k*topmerking zeg!
Gefeliciteerd allemaal met jullie zwangerschap!!!
*breekt weer uit*
*ben slechts een meelezer*
Wat een ongelovelijke k*topmerking zeg!
Gefeliciteerd allemaal met jullie zwangerschap!!!
*breekt weer uit*
Frankly my dear, I don"t give a damn
dinsdag 21 april 2009 om 08:33
*zwaait nog even naar voorbijstuivende Calvijn: "tnx, jij ook!":)*
Ik had besloten in navolging van Miss Moneypenny's post om die discussie te negeren. De enige gedachte die ik bij Gonien's avatar in combinatie met (mogelijk) haar eigen naam als nick had, is 'ben je niet bang voor herkenning irl?'.
Ik vond de opmerking van Timzalot ook niet zo kies, maar goed, hij mág gemaakt worden op basis van vrijheid van meningsuiting. En nogmaals: in die discussie ga ik niet zitten.
Ik had besloten in navolging van Miss Moneypenny's post om die discussie te negeren. De enige gedachte die ik bij Gonien's avatar in combinatie met (mogelijk) haar eigen naam als nick had, is 'ben je niet bang voor herkenning irl?'.
Ik vond de opmerking van Timzalot ook niet zo kies, maar goed, hij mág gemaakt worden op basis van vrijheid van meningsuiting. En nogmaals: in die discussie ga ik niet zitten.
dinsdag 21 april 2009 om 08:43
@timzalot. Jij maakt een niet erg vriendelijke opmerking. Erg lastig om dan niet defensief te reageren, vind je ook niet?
Ik begrijp nogmaals niet wat mijn uiterlijke verschijning te maken heeft met dit topic, en verder vind ik heel erg knap dat jij van zo'n kleine avatar kan aflezen dat ik er niet verzorgd uitzie.
Dat is het laatste wat ik hierop te zeggen heb.
Wat betreft je andere vraag. Nee, ik heb niet vertrouwd op de bv.
Ik was niet aan de pil omdat ik geen hormonen in mijn bv wilde.
We hebben dus condooms gebruikt en verder uitgerekend wanneer mijn vruchtbare dagen waren. Dit laatste bleek niet waterdicht, ik ben van 1 keer zonder condoom vrijen zwanger geraakt. Geen man over boord, we willen dolgraag een tweede kindje, maar wel even schrikken omdat we het niet zo snel hadden verwacht.
@Miss M en TD. Op het moment dat mijn kleding niet meer lekker zat ben ik eens gaan rondkijken naar een fijne spijkerbroek. Ik had er eentje van Noppies die erg lekker zat aan het einde van de zwangerschap (met zo'n band). Verder had ik nog een ribbroek van Noppies mte een soort verstelbare band, naarmate de zwangerschap vorderde kon je de elastieken wijder maken.
Bij Hennes en Mauritz ben ik ook steeds heel goed geslaagd, maar met name voor t-shirts en truien.
Broeken vond ik daar echt niet lekker zitten.
@TD, ik ben niet erg bang voor herkenning. Mocht ik wel herkend worden dan vind ik dat ook niet zo erg. Ik schrijf hier geen dingen die mijn omgeving niet mag weten (ben nogal een open boek). De kans dat mijn familie en vrienden er via dit forum achter komen dat ik zwanger ben acht ik zo klein dat ik het risico durf te nemen
En verder is die foto zo klein, dat het me zou verbazen als ze me herkennen.
En verder, ach die discussie met timzalot kan ik idd zelf wel voeren. Ik begrijp niet zo goed waar de opmerking vandaan komt, en ik begrijp ook niet waarom iemand een kwetsende opmerking wil maken, want voor mijn gevoel heb ik hier niets verkeerds gezegd. Mocht dit wel zo zijn dan hoor ik het graag.
Ik begrijp nogmaals niet wat mijn uiterlijke verschijning te maken heeft met dit topic, en verder vind ik heel erg knap dat jij van zo'n kleine avatar kan aflezen dat ik er niet verzorgd uitzie.
Dat is het laatste wat ik hierop te zeggen heb.
Wat betreft je andere vraag. Nee, ik heb niet vertrouwd op de bv.
Ik was niet aan de pil omdat ik geen hormonen in mijn bv wilde.
We hebben dus condooms gebruikt en verder uitgerekend wanneer mijn vruchtbare dagen waren. Dit laatste bleek niet waterdicht, ik ben van 1 keer zonder condoom vrijen zwanger geraakt. Geen man over boord, we willen dolgraag een tweede kindje, maar wel even schrikken omdat we het niet zo snel hadden verwacht.
@Miss M en TD. Op het moment dat mijn kleding niet meer lekker zat ben ik eens gaan rondkijken naar een fijne spijkerbroek. Ik had er eentje van Noppies die erg lekker zat aan het einde van de zwangerschap (met zo'n band). Verder had ik nog een ribbroek van Noppies mte een soort verstelbare band, naarmate de zwangerschap vorderde kon je de elastieken wijder maken.
Bij Hennes en Mauritz ben ik ook steeds heel goed geslaagd, maar met name voor t-shirts en truien.
Broeken vond ik daar echt niet lekker zitten.
@TD, ik ben niet erg bang voor herkenning. Mocht ik wel herkend worden dan vind ik dat ook niet zo erg. Ik schrijf hier geen dingen die mijn omgeving niet mag weten (ben nogal een open boek). De kans dat mijn familie en vrienden er via dit forum achter komen dat ik zwanger ben acht ik zo klein dat ik het risico durf te nemen
En verder is die foto zo klein, dat het me zou verbazen als ze me herkennen.
En verder, ach die discussie met timzalot kan ik idd zelf wel voeren. Ik begrijp niet zo goed waar de opmerking vandaan komt, en ik begrijp ook niet waarom iemand een kwetsende opmerking wil maken, want voor mijn gevoel heb ik hier niets verkeerds gezegd. Mocht dit wel zo zijn dan hoor ik het graag.
