Kinderen
alle pijlers
Bewust kindvrij sinds 2010, deel 25
woensdag 1 april 2020 om 22:08
yesss schreef: ↑01-04-2020 14:01Ik kom ook weer even aanhaken..
Familiemens, je zegt altijd hardop wat ik niet durf te zeggen
Dat gezemel inderdaad over die kinderen altijd.
Verder begin ik eigenlijk steeds meer te wennen aan de situatie
De situatie op zich natuurlijk niet.., maar de rust eromheen wel, geen verplichtingen,(niet dat ik er nu zoveel had maar toch) begin steeds meer op gang te komen met klusjes in huis, ben het hardlopen weer aan het opbouwen. Ik fiets veel.
Zo lang ik me niet teveel bezig houd met het nieuws en de zorgen over mijn ouders wat loslaat gaat het niet slecht momenteel.
Ik ben eigenlijk banger voor de periode dat het straks allemaal weer gaat draaien.. nu weten we allemaal een beetje waar we aan toe zijn dus ik hoop eigenlijk dat het qua maatregelen even zo blijft...
Nou, ik spring zo weer lekker op de fiets.
Fijne dag allemaal
Ik gun je je rust, maar mezelf nog meer een inkomen.
Such fun!1
woensdag 1 april 2020 om 22:17
Je mag tegenwoordig niks meer zeggen,.. zeker gezien de situatie heb ik het idee dat je altijd wel iemand voor zijn hoofd stoot.
Het is niet persoonlijk bedoeld naar mensen die het financieel moeilijk hebben natuurlijk want dat lijkt me uiteraard heel lastig...
woensdag 1 april 2020 om 22:29
Spelletjes-sites voor kinderen, berenjacht voor kinderen. Want die vervelen zich en zijn een doorn in het oog van de wanhopige ouders., die ooit heel bewust voor deze kinderen hebben gekozen.
Wanneer komt er een initiatief voor de eenzame single? Want die heeft het ook zwaar kan ik uit ervaring vertellen.
Wanneer komt er een initiatief voor de eenzame single? Want die heeft het ook zwaar kan ik uit ervaring vertellen.
woensdag 1 april 2020 om 22:41
SilverShadow schreef: ↑01-04-2020 22:29Spelletjes-sites voor kinderen, berenjacht voor kinderen. Want die vervelen zich en zijn een doorn in het oog van de wanhopige ouders., die ooit heel bewust voor deze kinderen hebben gekozen.
Wanneer komt er een initiatief voor de eenzame single? Want die heeft het ook zwaar kan ik uit ervaring vertellen.
Oohh dat snap ik ook zo. Ik bel mijn single vrienden sowieso om de dag. Maar heb ook wel eens afgesproken: buiten en met 2 meter afstand. Dat helpt. En ik ken single vriendinnen die een quarantaine-buddy hebben. Die alleen elkaar wel zien, als waren ze huisgenoten. Vind ik ook wel wat inzitten.
Sterkte, lijkt me echt zwaar nu alleen.
donderdag 2 april 2020 om 10:30
Ik mis de sociale contacten ook wel hoor. Ik vind het fijn om alleen te zijn, maar dan wel met de optie tot contact. Gelukkig heb ik dan nog mijn vriend, maar ik heb echt zin om gewoon met een vriendin ergens thee te drinken en slap te ouwehoeren. Of even mijn moeder knuffelen.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 2 april 2020 om 10:41
Ik mis het contact met vriendinnen ook wel. En mijn familie. We bellen (bijna) dagelijks wel, maar toch is het anders.
Ik heb ineens wel de behoefte om straks mijn verjaardag te vieren. Ik ben in de zomer jarig dus ik hoop dat tegen die tijd de regels wel versoepeld zijn, maar ik heb ook echt zin om met een clubje naar het strand te gaan ofzo. Of gewoon hier bij mij thuis te vieren. Nu woon ik vrij klein dus vandaar eerder genoemde optie
Ik heb ineens wel de behoefte om straks mijn verjaardag te vieren. Ik ben in de zomer jarig dus ik hoop dat tegen die tijd de regels wel versoepeld zijn, maar ik heb ook echt zin om met een clubje naar het strand te gaan ofzo. Of gewoon hier bij mij thuis te vieren. Nu woon ik vrij klein dus vandaar eerder genoemde optie
donderdag 2 april 2020 om 11:11
Ik herken dat ook heel erg. Ik ben ook single. Gelukkig bel ik wel veel met mijn vrienden en ouders, maar het is toch heel anders zo. Ik wil ook niet continu klagen of zo. Ben over twee weken jarig ongeveer en we hebben nu afgesproken om online maar een verjaardagsfeestje te doenSilverShadow schreef: ↑02-04-2020 10:17Ja ik vind het echt heel zwaar. Bel wel met vrienden maar is toch anders dan 1 op 1 aan tafel zitten. Mis mijn collega's, mis de vrijheid om ergens naar toe te gaan. Mis een arm om me heen.
donderdag 2 april 2020 om 11:52
Leuk deze!!
Ik kom even inbreken alleen maar om te zeggen hoe blij ik ben dat ik geen kinderen heb in deze tijd.
Ik moet er niet aan denken.
donderdag 2 april 2020 om 11:53
Ik ben de isolatie ook wel beu aan het worden. Hoewel het tussen vriend en mij verrassend goed gaat, nu we vrijwel 24/7 op elkaars lip zitten. Dat wil zeggen; hij werkt in een andere kamer, maar met een appartement van 100 m2 zijn we nooit echt ver van elkaar vandaan, zeg maar... 
Ondertussen heb ik godsgruwelijk druk met werk. Ik ben communicatieadviseur bij een organisatie die als 'vitaal' is aangewezen (geen zorginstelling, daar is het vast nog veel drukker). En er is geen grens tussen werk en privé op het moment; zowel qua werkplek als qua dagindeling. Collega's spreek ik veel via beeldbellen en gewone telefoon... maar wat mis ik het samen lunchen en bij de koffie automaat een babbeltje maken! Ook ben ik zo moe! Maar ik las van de week ergens dat dat normaal is, als je vaste ritme wegvalt.
Vriendinnen zie ik nu niet. Familie maar heel sporadisch. Sociale media zijn mijn raam naar de buitenwereld. Volgende week ben ik jarig en vriend en ik zouden een weekendje weg om het te vieren. Not gonna happen. Baal ik van, maar ik maak me er niet te druk om. Dat geld geef ik over een tijdje wel uit. Zat mensen die hun inkomsten nu als sneeuw voor de zon zien verdwijnen. Dat is pas erg. Ziek zijn... nog erger! Dat houd ik mezelf dan maar voor...
Ondertussen heb ik godsgruwelijk druk met werk. Ik ben communicatieadviseur bij een organisatie die als 'vitaal' is aangewezen (geen zorginstelling, daar is het vast nog veel drukker). En er is geen grens tussen werk en privé op het moment; zowel qua werkplek als qua dagindeling. Collega's spreek ik veel via beeldbellen en gewone telefoon... maar wat mis ik het samen lunchen en bij de koffie automaat een babbeltje maken! Ook ben ik zo moe! Maar ik las van de week ergens dat dat normaal is, als je vaste ritme wegvalt.
Vriendinnen zie ik nu niet. Familie maar heel sporadisch. Sociale media zijn mijn raam naar de buitenwereld. Volgende week ben ik jarig en vriend en ik zouden een weekendje weg om het te vieren. Not gonna happen. Baal ik van, maar ik maak me er niet te druk om. Dat geld geef ik over een tijdje wel uit. Zat mensen die hun inkomsten nu als sneeuw voor de zon zien verdwijnen. Dat is pas erg. Ziek zijn... nog erger! Dat houd ik mezelf dan maar voor...
Ik geloof niet meer in sprookjes.
donderdag 2 april 2020 om 11:56
Doornroosje, ik ben na een werkdag ook wel afgedraaid hoor. Deels door een ander ritme, andere werkplek, meer focus (of juist meer afleiding die je moet weerstaan) en meer.
Ik las dat 6 uur thuiswerken gelijk staat aan 8 uur op kantoor qua inspanning. Niet dat je perse productiever bent.
Maar even ouwehoeren met iets lekkers en een drankje erbij, ja dat mis ik wel. Terwijl ik totaal niet outgoing ben of zo.
@madrid,
Ik las dat 6 uur thuiswerken gelijk staat aan 8 uur op kantoor qua inspanning. Niet dat je perse productiever bent.
Maar even ouwehoeren met iets lekkers en een drankje erbij, ja dat mis ik wel. Terwijl ik totaal niet outgoing ben of zo.
@madrid,
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 2 april 2020 om 15:37
yesss, dat is gewoon vervelend. Ik begrijp ook wel jouw frustratie. Het lullige is dat je in een vriendschap wat makkelijker kunt zeggen, nou dan niet, maar in een familierelatie is dat vaak toch lastiger. 
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 2 april 2020 om 15:59
Dankjewel voor jullie reacties... Ik denk niet echt dat het iets zal opleveren als ik het aangeef. Misschien ook wel een stukje trots hoor maar ik denk niet dat er echt iets zal veranderen.. maar inderdaad met periodes vermoeiend en frustrerend 
yesss wijzigde dit bericht op 02-04-2020 16:06
11.86% gewijzigd
donderdag 2 april 2020 om 16:05
Ja ik vind het soms ook echt moeilijk om mee om te gaan. Ook wat betreft complimenten bijvoorbeeld.
Dat klinkt van mijn kant misschien heel onaardig.. maar alsof de kinderen dan toch altijd bijzonderder zijn ofzo, op een soort voetstuk staan en daar dan automatisch de complimenten naartoe gaan.
Alsof ik dan harder moet vechten voor mijn plekje. Ik ben alleen en heb al niet super veel mijlpalen of dat het even om mij draait en als dan de kleine dingen die voor mij belangrijk zijn ook wat onopgemerkt voorbij gaan voelt dat niet altijd even fijn..
Sorry ik heb geloof ik mijn dag niet, voel me even een beetje een zeur
yesss wijzigde dit bericht op 02-04-2020 16:08
7.07% gewijzigd
donderdag 2 april 2020 om 16:20
Yesss, als je ergens je niet hoeft te verontschuldigen, is dat wel hier.
Ik denk dat we hier allemaal wel eens in de situatie gezeten hebben dat je je afvroeg waarom het zo ge-wel-dig is wat een kind (of desnoods een volwassene). Alsof het middel tegen een ernstige ziekte werd gepresenteerd...
Sowieso is het complimenten geven van volwassene naar volwassene iets dat niet veel gebeurd. Veel complimenten worden daarnaast zelden eerlijk gegeven, toch vaker met een ondertoon of met een maar (leuk jurkje hoor, maar...). Ik denk dat dát ook de reden is dat je toch snel in de verdediging schiet als je wel een compliment krijgt.
Geef een kind een compliment, dan zal het veel vaker gewoon: wat heb je een leuke jurk aan. Zo'n kind zegt dan meestal iets van: ja hè. Of ik vind de bloemen ook zo mooi.
Het lullige is gewoon, dat je iets als volwassene doet is vaak minder bijzonder dan wanneer een kind iets doen. Net zo goed dat een kind dat moeite heeft met leren meer complimenten krijgt, dan een kind dat het wel goed doet. Het lijkt erop alsof we liever mensen complimenten geven die minder goed zijn/hebben, dan mensen die vergelijkbaar of beter zijn.
Enfin, ik dwaal af.
Yesss, ik vind het heel knap dat je het gewoon durft te zeggen.
Ik denk dat we hier allemaal wel eens in de situatie gezeten hebben dat je je afvroeg waarom het zo ge-wel-dig is wat een kind (of desnoods een volwassene). Alsof het middel tegen een ernstige ziekte werd gepresenteerd...
Sowieso is het complimenten geven van volwassene naar volwassene iets dat niet veel gebeurd. Veel complimenten worden daarnaast zelden eerlijk gegeven, toch vaker met een ondertoon of met een maar (leuk jurkje hoor, maar...). Ik denk dat dát ook de reden is dat je toch snel in de verdediging schiet als je wel een compliment krijgt.
Geef een kind een compliment, dan zal het veel vaker gewoon: wat heb je een leuke jurk aan. Zo'n kind zegt dan meestal iets van: ja hè. Of ik vind de bloemen ook zo mooi.
Het lullige is gewoon, dat je iets als volwassene doet is vaak minder bijzonder dan wanneer een kind iets doen. Net zo goed dat een kind dat moeite heeft met leren meer complimenten krijgt, dan een kind dat het wel goed doet. Het lijkt erop alsof we liever mensen complimenten geven die minder goed zijn/hebben, dan mensen die vergelijkbaar of beter zijn.
Enfin, ik dwaal af.
Yesss, ik vind het heel knap dat je het gewoon durft te zeggen.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 2 april 2020 om 16:21
Dankjewel Kwebbeltje..Kwebbeltje91 schreef: ↑02-04-2020 16:07Je hoeft geen sorry te zeggen Yesss. Blijf gewoon van je afschrijven als je wilt
Heb echt even een dip... 
Fijn dat ik het hier in ieder geval even kwijt kan, loop zo vaak alleen rond met dit soort frustraties.
yesss wijzigde dit bericht op 02-04-2020 16:42
2.40% gewijzigd
donderdag 2 april 2020 om 16:49
Gewoon lekker spuien hoor yesss, daar is dit topic juist voor.
Those who can make you believe absurdities can make you commit atrocities.
