Relaties
alle pijlers
Verliefd op de baas...
vrijdag 6 februari 2009 om 23:37
Ja, ik weet het, dom en lastig. Dom omdat het vrij snel na mijn indiensttreding gebeurde en volgens mij iedereen van mijn gezicht af kon lezen wat er aan de hand was, wat weer een bepaald beeld van mij geeft. (Mutsje probeert meteen met de baas aan te pappen.) Lastig omdat (ik het gevoel heb dat) het niet beantwoord wordt. Wie ook? Ervaringen? Moet ik weggaan of blijven? Dit zijn gevoelens die je echt niet op je werk wilt hebben! Ik heb zoiets nog nooit eerder meegemaakt en vind het allemaal knap lastig. Dit speelt nu al een paar maanden, in het begin was het leuk maar nu ik het gevoel heb dat hij echt niets in me ziet word ik er niet echt gelukkig van om elke werkdag weer met hem geconfronteerd te worden. Zucht, waar zit toch die knop die ik om moet zetten... Mijn werk vind ik trouwens wel leuk dus ik zit er niet echt op te wachten om te verkassen. Word alleen zo onzeker van de hele situatie dat ik vanaf het begin af aan niet echt mezelf ben, en zeker niet in zijn buurt. Ik heb ook nog eens het idee dat er veel geroddeld wordt, veel vrouwen op de afdeling, en jullie weten vast wel hoe die zijn... Ach wat kan een mens het zich toch moeilijk maken. Jaren niet meer smoorverliefd geweest en dan heb ik dit!
zaterdag 7 februari 2009 om 00:17
Hmm niet zo 1,2,3 advies voor je, maar wel wat vragen:
Waarom denk je dat iedereen het van je gezicht kan lezen? Valt over het algemeen reuze mee hoor. Of heb jij je op een bepaalde manier gedragen ?
Daarnaast wil je niet verkassen... is het een groot bedrijf, waarbij je elders intern een functie kunt vervullen waardoor je hem niet meer ziet?
Waarom denk je dat iedereen het van je gezicht kan lezen? Valt over het algemeen reuze mee hoor. Of heb jij je op een bepaalde manier gedragen ?
Daarnaast wil je niet verkassen... is het een groot bedrijf, waarbij je elders intern een functie kunt vervullen waardoor je hem niet meer ziet?
zaterdag 7 februari 2009 om 00:20
Kan je niet adviseren hoe je moet handelen als het niet wederzijds is, kan je wel vertellen dat het niet over gaat en alleen maar erger wordt als je nauw met elkaar samenwerkt....
Ben ook verliefd op mijn baas. Hij was een collega, en we gingen gewoon goed met elkaar om, was altijd al bepaalde klik tussen ons. Inmiddels is het uit de hand gelopen en hebben we een fling al acht maanden
En verliefd worden overkomt je gewoon, je hebt het helaas niet voor het kiezen. Het is niet handig om verliefd te zijn op je baas, maar aan de andere kant, verliefd zijn is een heerlijk gevoel, dus probeer er vooral van te genieten, dat is het enige zinnige advies wat ik je kan geven.
Ben ook verliefd op mijn baas. Hij was een collega, en we gingen gewoon goed met elkaar om, was altijd al bepaalde klik tussen ons. Inmiddels is het uit de hand gelopen en hebben we een fling al acht maanden
En verliefd worden overkomt je gewoon, je hebt het helaas niet voor het kiezen. Het is niet handig om verliefd te zijn op je baas, maar aan de andere kant, verliefd zijn is een heerlijk gevoel, dus probeer er vooral van te genieten, dat is het enige zinnige advies wat ik je kan geven.
zaterdag 7 februari 2009 om 00:27
Normaal gesproken zou ik ook zeggen geniet van de verliefdheid. Maar in dit geval is het wel iets anders hoor! Op de werkvloer, ongelijke verhoudingen... en bovendien is baas niet geinteresseerd.
Het lijkt me dus een stuk verstandiger om de verliefdheid juist níet te voeden! En daarbij is het denk ik het handigst als je die ander zo min mogelijk ziet, vandaar mijn tip voor interne overplaatsing.
Is jullie fling trouwens openbaar caviahaar? En ben je er echt gelukkig mee, ook op de werkvloer tussen collega's?
Mijn kopje thee zou het iig niet zijn.
Het lijkt me dus een stuk verstandiger om de verliefdheid juist níet te voeden! En daarbij is het denk ik het handigst als je die ander zo min mogelijk ziet, vandaar mijn tip voor interne overplaatsing.
Is jullie fling trouwens openbaar caviahaar? En ben je er echt gelukkig mee, ook op de werkvloer tussen collega's?
Mijn kopje thee zou het iig niet zijn.
zaterdag 7 februari 2009 om 01:16
Nou Pluk, en of ik me "op een bepaalde manier gedragen heb": Blozen als een bakvis, haha. Ik gedraag me gewoon anders. Maar dat kan ik voor mezelf ook een beetje uitvergroot hebben natuurlijk. Ene, voor overplaatsing binnen het bedrijf zie ik ook geen mogelijkheden. Ik vind mijn functie en de invulling ervan binnen dit bedrijf gewoon erg leuk, en ik heb eigenlijk ook voor het eerst in een baan het gevoel dat ik mijn plekje wel gevonden heb. Maarja, als die verliefdheid nergens toe leidt wordt ik daar natuurlijk ook niet echt vrolijk van... Bovendien zie ik ook geen mogelijkheid om suptiel uit te testen wat zijn gevoeldens zijn, ik heb namelijk wel het idee dat er in het begin een vonkje of een bepaald soort nieuwschierigheid van zijn kant geweest is, maar ineens was dat ook weer weg. Kortom, ik ben er nog niet uit.
zaterdag 7 februari 2009 om 01:33
Ik ben er wel uit. Hij is je baas, niet geinteresseerd en bovendien mot hij je nog beoordelen ook. Dus neem een koude douche, huur een weekend-box met Het kleine huis op de prairie, jank een doos Kleenex vol en zorg dan GVD dat je met je bakvissen-geëmmer potdorie je baan niet kwijtraakt.
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
zaterdag 7 februari 2009 om 02:05
Heb reeds drie keer meegemaakt dat een manager (was niet altijd mijn direct leidinggevende, nou ja, 1 keer niet) toch wel meer voelde voor meer dan een werkrelatie. Alle keren ben ik erachter gekomen direct na het beeindigen van een van beider dienstverbanden. En moet eerlijk zeggen dat mijn vorige manager (zou de 4e zijn) me ook al een paar keer voor een lunch heeft uitgenogigd. Weet van de andere drie zeker dat ze wilden (wegens onmiskenbare roodkonige duidelijkheid zeg maar).
Ben er nooit op in gegaan maar als jij wel vrij bent en je wilt hem (en loopt geen gigantisch financieel risico) dan zou ik zeggen: Neem ontslag.
Ben er nooit op in gegaan maar als jij wel vrij bent en je wilt hem (en loopt geen gigantisch financieel risico) dan zou ik zeggen: Neem ontslag.
zaterdag 7 februari 2009 om 02:09
Wil daarbij absoluut niet zeggen 'Kijk mij nou eens in trek zijn bij de kerels'. Nee, is ook niet zo trouwens, ben best wel gewoon gewoon. Maar bij mijn eigen managers (er was er niet eentje wel vrij) doe ik het kennelijk goed als lustobject.
Misschien ligt het aan mijn arbeidsethos. Dat wil ik dan weer graag geloven....(dat het niet alleen maar aan het bestaan van tieten op mij ligt zeg maar).
Misschien ligt het aan mijn arbeidsethos. Dat wil ik dan weer graag geloven....(dat het niet alleen maar aan het bestaan van tieten op mij ligt zeg maar).
zondag 8 februari 2009 om 15:11
Iemand vergeten die je elke dag zit is ontzettend moeilijk, weet ik uit ervaring. Maar een leuke baan moeten opzeggen omdat je verliefd bent is natuurlijk ook niet wat je wilt. Bovendien: hoe ga je dat uitleggen, als een toekomstige werkgever vraagt waarom je daar bent weggegaan?
Ik zou dus zeggen: bijt even door en doe een keiharde poging om over je verliefdheid heen te komen. Mijd hem zoveel mogelijk (maar niet zoveel dat het opvalt natuurlijk). Stort je op je werk. Zoek zoveel mogelijk afleiding, en liefst in manvorm natuurlijk
Ik zou dus zeggen: bijt even door en doe een keiharde poging om over je verliefdheid heen te komen. Mijd hem zoveel mogelijk (maar niet zoveel dat het opvalt natuurlijk). Stort je op je werk. Zoek zoveel mogelijk afleiding, en liefst in manvorm natuurlijk
donderdag 12 maart 2009 om 15:22
Meestal als je van iemand droomt wordt het niet beantwoord. Omdat je dan niet veel zelfzekerheid uitstraalt. En als iemand van jou droomt toont hij zich ook niet op zijn voordeligst. Tenzij je op stotterende klungels valt.
En dan kan het zomaar opeens gebeuren dat iemand het plotseling van je te pakken krijgt als mosterd na de maaltijd als jij alweer van een nieuwe vlam droomt.
Enne, hij is toch niet getrouwd hè? Niet aan beginnen, da's altijd een verliessituatie.
En dan kan het zomaar opeens gebeuren dat iemand het plotseling van je te pakken krijgt als mosterd na de maaltijd als jij alweer van een nieuwe vlam droomt.
Enne, hij is toch niet getrouwd hè? Niet aan beginnen, da's altijd een verliessituatie.
donderdag 12 maart 2009 om 15:43
Zoek toch nog beetje info...
Is hij ook verliefd? Is hij single? Ben jij single? Passen jullie beetje bij elkaar? Hoe ver zijn jullie al gegaan? Is het een heel formeel bedrijf waar het niet kan of is het echt uit den bozen?
Is hij ook verliefd? Is hij single? Ben jij single? Passen jullie beetje bij elkaar? Hoe ver zijn jullie al gegaan? Is het een heel formeel bedrijf waar het niet kan of is het echt uit den bozen?
De Wet van Wuiles: hoe langer de OP, hoe kleiner de kans op een duurzame relatie.
donderdag 16 april 2009 om 21:03
Ja, wat te doen als je verliefd bent op je baas? Is het wederzijds? Moet je verstandig zijn of eraan toegeven? Ik wou dat ik het wist..... ik heb namelijk een baas met de mooiste blauwe ogen die ik ooit gezien heb en hij kan me helemaal doen smelten. Ik probeer me normaal te gedragen, maar ik ben helemaal verliefd. Wijt het maar aan de lente als het iemand opvalt dat ik zo vrolijk ben. Hij vind mij ook wel aardig, nogal logisch anders had hij mij nooit aangenomen. Maar ja, hoe het verder gaat of moet gaan? Mijn partner en ik zijn al lang bij elkaar en zitten in een soort vriendschappelijke sleur.
Helaas Victorya, kan ik je geen advies geven, behalve dan dat je misschien eens een weekendje of vakantie weg moet om alles eens van een afstand te bekijken.
Maar ik vind het zelf wel fijn om reacties van anderen te lezen om te kijken hoe ik ermee om moet gaan.
Helaas Victorya, kan ik je geen advies geven, behalve dan dat je misschien eens een weekendje of vakantie weg moet om alles eens van een afstand te bekijken.
Maar ik vind het zelf wel fijn om reacties van anderen te lezen om te kijken hoe ik ermee om moet gaan.
vrijdag 17 april 2009 om 23:12
Jaja007, tja dat is dus het lastige. Hij woont samen en ik ook (al heel lang). Vind hij mij leuker dan gewoon? Moeilijk te zeggen, hij is wel blij met mij, maar ik doe mijn werk beter dan mijn voorgangster.... (hoor ik ook van anderen). Ik heb het ook erg gezellig met mijn andere collega's, maar daar heb ik minder gevoelens voor, ha ha.
Hij werkt hard, gaat na het werk meestal snel naar huis. De sfeer op het werk onder collega's is wel heel prettig en losjes, we maken wel grapjes enzo. En af en toe vraagt hij me iets waarbij hij me lang en indringend aankijkt en dan kijk ik ook lang terug in zijn mooie blauwe ogen... Dat doet hij bij anderen niet.
Ik ben gewoon als een blok gevallen voor hem. Dat is me nog nooit overkomen. Ik weet dat ik eigenlijk verstandig moet zijn en me eroverheen moet zetten, maar dat wil ik helemaal niet!
Hij werkt hard, gaat na het werk meestal snel naar huis. De sfeer op het werk onder collega's is wel heel prettig en losjes, we maken wel grapjes enzo. En af en toe vraagt hij me iets waarbij hij me lang en indringend aankijkt en dan kijk ik ook lang terug in zijn mooie blauwe ogen... Dat doet hij bij anderen niet.
Ik ben gewoon als een blok gevallen voor hem. Dat is me nog nooit overkomen. Ik weet dat ik eigenlijk verstandig moet zijn en me eroverheen moet zetten, maar dat wil ik helemaal niet!
vrijdag 17 april 2009 om 23:13
Jaja007, tja dat is dus het lastige. Hij woont samen en ik ook (al heel lang). Vind hij mij leuker dan gewoon? Moeilijk te zeggen, hij is wel blij met mij, maar ik doe mijn werk beter dan mijn voorgangster.... (hoor ik ook van anderen). Ik heb het ook erg gezellig met mijn andere collega's, maar daar heb ik minder gevoelens voor, ha ha.
Hij werkt hard, gaat na het werk meestal snel naar huis. De sfeer op het werk onder collega's is wel heel prettig en losjes, we maken wel grapjes enzo. En af en toe vraagt hij me iets waarbij hij me lang en indringend aankijkt en dan kijk ik ook lang terug in zijn mooie blauwe ogen... Dat doet hij bij anderen niet.
Ik ben gewoon als een blok gevallen voor hem. Dat is me nog nooit overkomen. Ik weet dat ik eigenlijk verstandig moet zijn en me eroverheen moet zetten, maar dat wil ik helemaal niet!
Hij werkt hard, gaat na het werk meestal snel naar huis. De sfeer op het werk onder collega's is wel heel prettig en losjes, we maken wel grapjes enzo. En af en toe vraagt hij me iets waarbij hij me lang en indringend aankijkt en dan kijk ik ook lang terug in zijn mooie blauwe ogen... Dat doet hij bij anderen niet.
Ik ben gewoon als een blok gevallen voor hem. Dat is me nog nooit overkomen. Ik weet dat ik eigenlijk verstandig moet zijn en me eroverheen moet zetten, maar dat wil ik helemaal niet!
zaterdag 18 april 2009 om 00:20
quote:Artemisia1 schreef op 17 april 2009 @ 23:13:
Jaja007, tja dat is dus het lastige. Hij woont samen en ik ook (al heel lang). Vind hij mij leuker dan gewoon? Moeilijk te zeggen, hij is wel blij met mij, maar ik doe mijn werk beter dan mijn voorgangster.... (hoor ik ook van anderen). Ik heb het ook erg gezellig met mijn andere collega's, maar daar heb ik minder gevoelens voor, ha ha.
Hij werkt hard, gaat na het werk meestal snel naar huis. De sfeer op het werk onder collega's is wel heel prettig en losjes, we maken wel grapjes enzo. En af en toe vraagt hij me iets waarbij hij me lang en indringend aankijkt en dan kijk ik ook lang terug in zijn mooie blauwe ogen... Dat doet hij bij anderen niet.
Ik ben gewoon als een blok gevallen voor hem. Dat is me nog nooit overkomen. Ik weet dat ik eigenlijk verstandig moet zijn en me eroverheen moet zetten, maar dat wil ik helemaal niet!
Ik voel en leef met je mee!
Sommige reacties hier vind ik overdreven en sterk uitvergroot alhoewel de ene situatie de andere niet is.
Heb al tijden een relatie met mijn baas/opdrachtgever en heb ook een ongelofelijk zwak voor 'm.
Inmiddels dus ook sex op de zaak, in zijn kantoor enz.
Hoe fout maar o zo spannend is dit!
Ik ken je gevoel als geen ander.
Succes en sterkte in dit stadium!
Jaja007, tja dat is dus het lastige. Hij woont samen en ik ook (al heel lang). Vind hij mij leuker dan gewoon? Moeilijk te zeggen, hij is wel blij met mij, maar ik doe mijn werk beter dan mijn voorgangster.... (hoor ik ook van anderen). Ik heb het ook erg gezellig met mijn andere collega's, maar daar heb ik minder gevoelens voor, ha ha.
Hij werkt hard, gaat na het werk meestal snel naar huis. De sfeer op het werk onder collega's is wel heel prettig en losjes, we maken wel grapjes enzo. En af en toe vraagt hij me iets waarbij hij me lang en indringend aankijkt en dan kijk ik ook lang terug in zijn mooie blauwe ogen... Dat doet hij bij anderen niet.
Ik ben gewoon als een blok gevallen voor hem. Dat is me nog nooit overkomen. Ik weet dat ik eigenlijk verstandig moet zijn en me eroverheen moet zetten, maar dat wil ik helemaal niet!
Ik voel en leef met je mee!
Sommige reacties hier vind ik overdreven en sterk uitvergroot alhoewel de ene situatie de andere niet is.
Heb al tijden een relatie met mijn baas/opdrachtgever en heb ook een ongelofelijk zwak voor 'm.
Inmiddels dus ook sex op de zaak, in zijn kantoor enz.
Hoe fout maar o zo spannend is dit!
Ik ken je gevoel als geen ander.
Succes en sterkte in dit stadium!
zaterdag 18 april 2009 om 11:40
Ik ben het eens met Eleonora.
Je komt wel over verliefdheid heen. Dat gaat een keer over.
Verliefdheid draagt er ook bij dat je met plezier naar je werk gaat.
Artemisia geeft al aan dat ze ook goed met haar andere collegae kan opschieten zonder gevoelens. Dat is alleen maar een voordeel.
Doe niets met jouw verliefdheid zolang de baas zijn relatie nog niet over is.
Dan valt jou niets te verwijten in die zin dat jij in zijn relatie zit te stoken.
Je komt wel over verliefdheid heen. Dat gaat een keer over.
Verliefdheid draagt er ook bij dat je met plezier naar je werk gaat.
Artemisia geeft al aan dat ze ook goed met haar andere collegae kan opschieten zonder gevoelens. Dat is alleen maar een voordeel.
Doe niets met jouw verliefdheid zolang de baas zijn relatie nog niet over is.
Dan valt jou niets te verwijten in die zin dat jij in zijn relatie zit te stoken.
Autopsies tonen onomstotelijk de injectieschade aan.
dinsdag 21 april 2009 om 17:18
Kan me goed voorstellen dat dit niet in je koude kleren gaat zitten. Je kan 2 dingen doen:
- Lak hebben aan alles en iedereen, laten zien dat je de situatie aan kan. Dat je prive en werk gescheiden kunt houden. Hiervoor moet je wel stevig in je schoenen staan en zelfverzekerd zijn, dus NIET verliefd!
of
- Als je er niet mee omkan gaan, gevoelens blijft houden, gedachten je achtervolgend wat echt geen schande is een andere baan zoeken.
Ligt er natuurlijk aan in hoeverre je veel contact met hem hebt op het werk. Heb je vrijwel niets met hem te maken wordt het makkelijker om je gevoel af te sluiten en hem in elk geval de komende tijd zoveel mogelijk ontwijken.
Succes!
- Lak hebben aan alles en iedereen, laten zien dat je de situatie aan kan. Dat je prive en werk gescheiden kunt houden. Hiervoor moet je wel stevig in je schoenen staan en zelfverzekerd zijn, dus NIET verliefd!
of
- Als je er niet mee omkan gaan, gevoelens blijft houden, gedachten je achtervolgend wat echt geen schande is een andere baan zoeken.
Ligt er natuurlijk aan in hoeverre je veel contact met hem hebt op het werk. Heb je vrijwel niets met hem te maken wordt het makkelijker om je gevoel af te sluiten en hem in elk geval de komende tijd zoveel mogelijk ontwijken.
Succes!
woensdag 22 april 2009 om 16:33
Hee, wat leuk, er staan weer nieuwe reacties bij. Okee, ik zal het verhaal anders vertellen: Als hij bij ons op de kamer is, en hij maakt een grapje, kijkt hij altijd wat mijn reactie is. Ik heb het gevoel dat hij ook vaak met een geintje juist mijn aandacht probeert te trekken. Eigenlijk ALTIJD als hij een grapje maakt kijkt hij vervolgens mij lachend aan, gebeurt maar een enkele keer niet maar misschien is het gewoonte geworden... en omdat hij weet dat ik bijna altijd erop reageer. Als we elkaar ergens tegenkomen lijkt het wel of hij niet voorbij kan lopen zonder een of andere opmerking te plaatsen. Hij geeft soms een knipoogje in het voorbijgaan bij wijze van groet (als hij aan de telefoon is of ik in gesprek met anderen voorbij loop). Maar... hij doet tegen iedereen wel aardig en hij heeft ook zijn ogen niet in zijn zak zitten wat vrouwelijk schoon betreft volgens mij. Dus verlegen is ie zeker niet, maar op het gebied van relaties weet ik dat niet. Volgens mij is ie al een tijd lang vrijgezel. Bovendien komt ie als ik alleen ben bijna nooit een praatje maken, of maar heel kort. Dit kan natuurlijk ook komen omdat ik ook "mixed signals" afgeef. Ik hou soms ineens een beetje de boot af uit onzekerheid, want we zijn wel directe collega’s. Dan reageer ik bijvoorbeeld maar eens niet op zijn grapjes en kijk ik niet terug. Niet bewust, maar soms klap ik ineens een beetje dicht. Ik ben ontzettend bang dat als er iets zou zijn, ik hem uiteindelijk toch af zal stoten door dit gedrag. Vind het moeilijk om me daar overheen te zetten, maar misschien speelt bij hem hetzelfde en zo komen we nooit vooruit.... Met de onzekerheid gaat het trouwens verder wel beter, ik ben nu veel meer mezelf en heb een hoop lol met collega’s. Natuurlijk ben je in de beginfase van een baan een beetje nerveus over wat voor beeld je van jezelf neerzet, en daar kwam dit nog bij, sommige mensen gaan daar in hun reactie wel wat makkelijk aan voorbij vind ik... Het is nu voor mij een beetje de vraag van de kip en het ei: Trekt hij mijn aandacht omdat hij voelt dat ik hem leuk vind en hij daar door gevleid is of vindt hij me echt leuk... Feit blijft: Als ik "toenadering" zoek reageert hij daarop, maar doe ik dat niet dan heb ik het idee dat ik hem weer "kwijt" ben. Wat kan ik doen? Ik wil eigenlijk nog wel eens subtiel een balletje opgooien maar weet niet hoe. Wat een verhaal zeg, leest er nog iemand?
vrijdag 25 december 2009 om 11:07
quote:Very Cherry schreef op 07 februari 2009 @ 01:33:
Ik ben er wel uit. Hij is je baas, niet geinteresseerd en bovendien mot hij je nog beoordelen ook. Dus neem een koude douche, huur een weekend-box met Het kleine huis op de prairie, jank een doos Kleenex vol en zorg dan GVD dat je met je bakvissen-geëmmer potdorie je baan niet kwijtraakt.Haha, lekker cool!
Ja, een koude douche is hier wel even nodig.
Zelf ben ik ook verliefd geraakt op mijn baas, eigenlijk nadat hij mij uitnodigde om bij hem te blijven slapen (logeerbed) omdat de afstand wat te groot was. Toen was het super gezellig en ben ik bij hem in bed beland, heeft hij voetje gevreën ,en ben ik daarna in mijn tripple-bier-sfeer naar de wc gegaan en in zijn logeerbed belandt. De volgende dag reageerde hij als eerste dat hij het erg gezellig vond! En ik was nog niet fatsoenlijk wakker. Maar merkte daarna wel aan hem dat hij een beetje op zijn pik getrapt was.
En toen werd ik verliefd. Ik denk omdat ik erachter kwam dat hij me leuk vond, meer dan leuk (dus met me naar bed wilde). EN omdat hij een beroep heeft, een werksituatie heeft gecreeerd, die ik ook erg leuk vind! Ik heb een ander beroep die daarop mooi aansluit. En hij heeft mij aangenomen voor die mooie aansluiting.
Kortom, hij heeft een vrouw en kinderen. Dat is zijn probleem, denk ik soms, en soms kan ik helemaal met zijn vrouw meeleven als zij erachter komt dat hij er nog anderen op nahoudt.
Want krijg wel het gevoel van zijn collega's dat hij achter de vrouwen aan zit, maar als je die collega's vraagt of hij vreemd gaat, dan is het "nee".
Ik geloof dat dus niet.
Als mannen op het werk een rokkenjager is, dan kan hij zich dat veroorloven omdat hij een baasfuctie bekleed, en ze hem erg hard nodig hebben. Kortom ik ga zeker uitkijken met waar ik mee begin.
Aangezien ik niet mijn baan niet zo wil verliezen.
Mijn advies die ik bij mijzelf ook elke dag moet geven = geef je fantasie niet de vrije loop! Ik moet zelf kappen met die dagdromen over hem. Ik moet eens goed naar mijn intuïtie gaan luisteren die niet naar een getrouwde man verlangt.
Voor hem heeft het niet veel waarde. (denk ik)
Ik geef elke minuut met hem veel waarde. Dat is onevenwichtig!
En ik voel me het prettigst bij een gebalanceerde relatie!
Het is verdomd moeilijk , en het doet erg veel pijn, liefdesverdriet zonder dat iemand het door heeft, behalve mijn zus.
Maak er een eind aan je geile, leuke, grappige gedachtes over hem. Je voedt daarmee je verliefdheid!
In elk verlangen schuilt een zaadje van pijn.
Ik weet dat als ik helemaal weer hoteldebotel doe, en superblij ben, en fantaseer over hem.. dat ik de pijn later zal tegenkomen.
Nu zijn collega's mij dit verteld hebben, kreeg ik de pijn.
Ook al dacht ik dat ik erover heen was en verstandelijk.
Zo van: "oh, waarom kan een one night stand geen kwaad?" Ik ben dan helemaal blij, maar is dat ook zo na de one night stand??
Of raak ik dan helemaal dubbel zo verliefd, of krijg ik wraakgevoelens of? of ? of?
Om deze ingewikkelde gevoelens niet te krijgen, waak ik nu voor een one night stand met hem. Ik weet immers toch nu al dat er geen relatie in zit, en ik zeker niet wil stoken in zijn familie.
Leuk zo'n baas die blijk geeft dat hij jou eigenlijk wel ziet zitten ... DAT maakt het ook zo verdomt moeilijk.
Hoe is het eigenlijk nu met je?
(ik zie dat dit een topic is van een jaar geleden...)
Hoe ben je ermee om gegaan?
Liefs,
Animeermeisje
Ik ben er wel uit. Hij is je baas, niet geinteresseerd en bovendien mot hij je nog beoordelen ook. Dus neem een koude douche, huur een weekend-box met Het kleine huis op de prairie, jank een doos Kleenex vol en zorg dan GVD dat je met je bakvissen-geëmmer potdorie je baan niet kwijtraakt.Haha, lekker cool!
Ja, een koude douche is hier wel even nodig.
Zelf ben ik ook verliefd geraakt op mijn baas, eigenlijk nadat hij mij uitnodigde om bij hem te blijven slapen (logeerbed) omdat de afstand wat te groot was. Toen was het super gezellig en ben ik bij hem in bed beland, heeft hij voetje gevreën ,en ben ik daarna in mijn tripple-bier-sfeer naar de wc gegaan en in zijn logeerbed belandt. De volgende dag reageerde hij als eerste dat hij het erg gezellig vond! En ik was nog niet fatsoenlijk wakker. Maar merkte daarna wel aan hem dat hij een beetje op zijn pik getrapt was.
En toen werd ik verliefd. Ik denk omdat ik erachter kwam dat hij me leuk vond, meer dan leuk (dus met me naar bed wilde). EN omdat hij een beroep heeft, een werksituatie heeft gecreeerd, die ik ook erg leuk vind! Ik heb een ander beroep die daarop mooi aansluit. En hij heeft mij aangenomen voor die mooie aansluiting.
Kortom, hij heeft een vrouw en kinderen. Dat is zijn probleem, denk ik soms, en soms kan ik helemaal met zijn vrouw meeleven als zij erachter komt dat hij er nog anderen op nahoudt.
Want krijg wel het gevoel van zijn collega's dat hij achter de vrouwen aan zit, maar als je die collega's vraagt of hij vreemd gaat, dan is het "nee".
Ik geloof dat dus niet.
Als mannen op het werk een rokkenjager is, dan kan hij zich dat veroorloven omdat hij een baasfuctie bekleed, en ze hem erg hard nodig hebben. Kortom ik ga zeker uitkijken met waar ik mee begin.
Aangezien ik niet mijn baan niet zo wil verliezen.
Mijn advies die ik bij mijzelf ook elke dag moet geven = geef je fantasie niet de vrije loop! Ik moet zelf kappen met die dagdromen over hem. Ik moet eens goed naar mijn intuïtie gaan luisteren die niet naar een getrouwde man verlangt.
Voor hem heeft het niet veel waarde. (denk ik)
Ik geef elke minuut met hem veel waarde. Dat is onevenwichtig!
En ik voel me het prettigst bij een gebalanceerde relatie!
Het is verdomd moeilijk , en het doet erg veel pijn, liefdesverdriet zonder dat iemand het door heeft, behalve mijn zus.
Maak er een eind aan je geile, leuke, grappige gedachtes over hem. Je voedt daarmee je verliefdheid!
In elk verlangen schuilt een zaadje van pijn.
Ik weet dat als ik helemaal weer hoteldebotel doe, en superblij ben, en fantaseer over hem.. dat ik de pijn later zal tegenkomen.
Nu zijn collega's mij dit verteld hebben, kreeg ik de pijn.
Ook al dacht ik dat ik erover heen was en verstandelijk.
Zo van: "oh, waarom kan een one night stand geen kwaad?" Ik ben dan helemaal blij, maar is dat ook zo na de one night stand??
Of raak ik dan helemaal dubbel zo verliefd, of krijg ik wraakgevoelens of? of ? of?
Om deze ingewikkelde gevoelens niet te krijgen, waak ik nu voor een one night stand met hem. Ik weet immers toch nu al dat er geen relatie in zit, en ik zeker niet wil stoken in zijn familie.
Leuk zo'n baas die blijk geeft dat hij jou eigenlijk wel ziet zitten ... DAT maakt het ook zo verdomt moeilijk.
Hoe is het eigenlijk nu met je?
(ik zie dat dit een topic is van een jaar geleden...)
Hoe ben je ermee om gegaan?
Liefs,
Animeermeisje
