Kinderen
alle pijlers
waarom is stiefmoeder zijn soms zo lastig
donderdag 16 april 2020 om 10:22
Hoi Hoi,
Ik wist niet zeker of hier al een topic over is maar laatst recente zag ik in 2017 dacht ik.
Dus ik dacht ik schrijf een nieuwe... want ik heb echt adviezen nodig...
het zit zo:
Ik ben 23 jaar en mijn man ( want ik ben al twee jaar getrouwd ) is bijna 30. Hij heeft een dochter van een andere vrouw.. Hij was niet met haar in een een relatie ( okal blijft heel het verhaal een beetje vaag..) Hij kreeg zijn kind toen hij 19 was en die vrouw was al iets van 33 ofzo.. Nou heel gedoe later. De moeder van mijn stiefdochter is niet echt in beeld zij mogen elkaar niet zonder toezicht samen zien.. En mijn stiefdochter (nu 7) is eigenlijk opgevoed door mijn schoonmoeder. Mijn man heeft nooit echt interesse gehad in haar en had niet veel met haar. Ook toen wij trouwde was ze niet echt in de picture.. tot een jaar geleden .. Oppeens besloot hij er voor haar te zijn en komt ze nu elk weekend en een dag door de weeks bij ons. woww dat was even wennen...
Tot op de dag van vandaag vind ik het nog best lastig.. Ik wil hem steunen maar ook weer graag tijd samen.
Het ging soms zo ver dat er geen dag meer in de week was dat we even samen konden zijn. Hier moest ik echt voor knokken.. Mijn man vond het moeilijk zijn tijd te verdelen en ik voelde me best achter gelaten. Wij zijn naar therapie geweest allebei alleen en kunnen daardoor wel steeds beter praten. Dit is heel fijn en we begrijpen elkaar steeds meer en beter. Maar toch zijn onze enige discussies over mijn stiefdochter. Nu is het ook zo dat mijn schoonmoeder heel lastig is om mee te communiceren. Dit maakt het hele verhaal nog ietsjes lastiger. En wat ik ook lastig vind is dat de opvoeding die mijn stiefdochter krijgt van mijn schoonmoeder niet helemaal overeen komt met dat van mijn man maar al helemaal niet overeen met mij. Wat zorgt voor irritaties. Ik werk zelf in de kinderopvang en heb een radar gecreëerd voor kinderen.. waar ze zijn en wat ze doen en dat gaat niet meer uit.. Mijn man heeft dat dus helemaal niet... Soms doet mijn stiefdochter dingen die ik niet door de beugel vind gaan.. ik bespreek dat met mijn man en we maken daar afspraken over maar vervolgens let hij niet op en komt alles vanuit mij. Terwijl ik niet perse in die situatie wil zijn...
Mijn man word steeds closer en closer en mijn stiefdochter neemt gedrag over wat mijn man en ik samen hebben. Dit vind ik heel vreemd en voor mij is dat niet een juiste band tussen vader en dochter. En ik heb gemerkt dat dat jaloezie opbrengt bij mij.. wat vreselijk is en het lukt mij niet altijd die irrationele gedachtes te blokkeren.
druppel voor druppel loopt de emmer op deze manier vol en op deze manier begin ik mijn stiefdochter niet leuk te vinden. terwijl het best een lief meisje is met hier en daar wat eigenaardigheden.
Ik kon het na dat ik ontslagen werd bij de psygoloog allemaal wel laten rusten. Maar nu hebben mijn man en ik besloten dat wij aan kinderen gaan beginnen en begint voor mij alle stress weer opnieuw. Ik wil haar niet op mijn geboorte kaartje.. het is al erg genoeg dat mijn kind een kamer moet delen terwijl zij niet eens heel de week hier slaapt... Ik denk toch dat ik haar niet bij het ons vind horen. Het lukt me niet van haar te houden. En ik weet dat dat mijn man heel veel pijn doet...
Waarom is stiefmoeder zijn soms zo lastig...
Ik wist niet zeker of hier al een topic over is maar laatst recente zag ik in 2017 dacht ik.
Dus ik dacht ik schrijf een nieuwe... want ik heb echt adviezen nodig...
het zit zo:
Ik ben 23 jaar en mijn man ( want ik ben al twee jaar getrouwd ) is bijna 30. Hij heeft een dochter van een andere vrouw.. Hij was niet met haar in een een relatie ( okal blijft heel het verhaal een beetje vaag..) Hij kreeg zijn kind toen hij 19 was en die vrouw was al iets van 33 ofzo.. Nou heel gedoe later. De moeder van mijn stiefdochter is niet echt in beeld zij mogen elkaar niet zonder toezicht samen zien.. En mijn stiefdochter (nu 7) is eigenlijk opgevoed door mijn schoonmoeder. Mijn man heeft nooit echt interesse gehad in haar en had niet veel met haar. Ook toen wij trouwde was ze niet echt in de picture.. tot een jaar geleden .. Oppeens besloot hij er voor haar te zijn en komt ze nu elk weekend en een dag door de weeks bij ons. woww dat was even wennen...
Tot op de dag van vandaag vind ik het nog best lastig.. Ik wil hem steunen maar ook weer graag tijd samen.
Het ging soms zo ver dat er geen dag meer in de week was dat we even samen konden zijn. Hier moest ik echt voor knokken.. Mijn man vond het moeilijk zijn tijd te verdelen en ik voelde me best achter gelaten. Wij zijn naar therapie geweest allebei alleen en kunnen daardoor wel steeds beter praten. Dit is heel fijn en we begrijpen elkaar steeds meer en beter. Maar toch zijn onze enige discussies over mijn stiefdochter. Nu is het ook zo dat mijn schoonmoeder heel lastig is om mee te communiceren. Dit maakt het hele verhaal nog ietsjes lastiger. En wat ik ook lastig vind is dat de opvoeding die mijn stiefdochter krijgt van mijn schoonmoeder niet helemaal overeen komt met dat van mijn man maar al helemaal niet overeen met mij. Wat zorgt voor irritaties. Ik werk zelf in de kinderopvang en heb een radar gecreëerd voor kinderen.. waar ze zijn en wat ze doen en dat gaat niet meer uit.. Mijn man heeft dat dus helemaal niet... Soms doet mijn stiefdochter dingen die ik niet door de beugel vind gaan.. ik bespreek dat met mijn man en we maken daar afspraken over maar vervolgens let hij niet op en komt alles vanuit mij. Terwijl ik niet perse in die situatie wil zijn...
Mijn man word steeds closer en closer en mijn stiefdochter neemt gedrag over wat mijn man en ik samen hebben. Dit vind ik heel vreemd en voor mij is dat niet een juiste band tussen vader en dochter. En ik heb gemerkt dat dat jaloezie opbrengt bij mij.. wat vreselijk is en het lukt mij niet altijd die irrationele gedachtes te blokkeren.
druppel voor druppel loopt de emmer op deze manier vol en op deze manier begin ik mijn stiefdochter niet leuk te vinden. terwijl het best een lief meisje is met hier en daar wat eigenaardigheden.
Ik kon het na dat ik ontslagen werd bij de psygoloog allemaal wel laten rusten. Maar nu hebben mijn man en ik besloten dat wij aan kinderen gaan beginnen en begint voor mij alle stress weer opnieuw. Ik wil haar niet op mijn geboorte kaartje.. het is al erg genoeg dat mijn kind een kamer moet delen terwijl zij niet eens heel de week hier slaapt... Ik denk toch dat ik haar niet bij het ons vind horen. Het lukt me niet van haar te houden. En ik weet dat dat mijn man heel veel pijn doet...
Waarom is stiefmoeder zijn soms zo lastig...
zaterdag 18 april 2020 om 01:10
En jij denkt dat deze papa dat vol gaat houden? Hij is net bezig om aan zijn ene kind te wennen, dan nog naar een ander adres moeten om de andere te zien is vast te veel van het goede. En ieder uur dat hij bij kind op ander adres is voelt dochter zich achtergesteld.mater_matuta schreef: ↑17-04-2020 20:54Nou ja TO is natuurlijk niet verplicht om voor haar stiefkind hetzelfde te voelen als voor haar eigen kind(eren) he. Dat zij van alles heeft meegemaakt in haar jonge leventje is de schuld van haar ouders, niet van TO. TO hoeft die schuld dus niet in te lossen of iets dergelijks.
Je kan -mocht je dus per se een kind van deze droeftoeter willen, wat ik je stellig afraad- eventueel ook gaan latten. Kan jij gewoon voor je kindje zorgen en vertroetelen zonder dat je min of meer verplicht bent om te zorgen dat je stiefkind niet wordt achtergesteld. Hij kan dan af en toe op bezoek komen om jullie te zien en met zijn kind te spelen. Voor een verzorgende rol is ie toch niet geschikt, anders had hij zijn dochter niet bij zijn moeder gedumpt.
Maar ik denk dat we ons niet druk hoeven te maken, en dat TO al lang vergeten is dat ze dit topic heeft geplaatst en weer andere dingen aan het verzinnen is om een beetje te hobbyen
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
zaterdag 18 april 2020 om 10:39
Ze hoeft niet hetzelfde voor haar te voelen, maar ze heeft duidelijk een afkeer voor dat meisje, en vindt dat het meisje absoluut niet bij het gezin hoort. Dat kan voor niemand een gelukkige situatie worden, en dat meisje zal voor de rest van haar leven beschadigd raken.mater_matuta schreef: ↑17-04-2020 20:54Nou ja TO is natuurlijk niet verplicht om voor haar stiefkind hetzelfde te voelen als voor haar eigen kind(eren) he. Dat zij van alles heeft meegemaakt in haar jonge leventje is de schuld van haar ouders, niet van TO. TO hoeft die schuld dus niet in te lossen of iets dergelijks.
zaterdag 18 april 2020 om 12:47
Natuurlijk kan je iemand niet verplichten om van de stiefkinderen te houden. Ik ben erg op de volwassen kinderen van mijn man gesteld (ging tijd overheen), zij zijn mijn familie en altijd welkom, maar de liefde voor mijn dochter voelt toch anders, simpelweg omdat zij mijn dochter is en wij samen een gezin vormen/samen leven. Op mijn beurt voel ik mij thans volledig geaccepteerd als de vrouw van hun vader.mater_matuta schreef: ↑17-04-2020 20:54Nou ja TO is natuurlijk niet verplicht om voor haar stiefkind hetzelfde te voelen als voor haar eigen kind(eren) he. Dat zij van alles heeft meegemaakt in haar jonge leventje is de schuld van haar ouders, niet van TO. TO hoeft die schuld dus niet in te lossen of iets dergelijks [...]
In het geval van TO gaat het echter om een jong kind liever niet willen, eigenlijk willen uitsluiten en niet willen opnemen in het gezin. Dat vind ik egoïstisch en kan verstrekkende gevolgen hebben voor een kind dat wellicht gelet op de verdrietige voorgeschiedenis toch al wat beschadigd is. En je nu al zorgen maken om de gevolgen voor een (nog) niet bestaand laat staan verwekt kind met betrekking tot het delen van een kamer voor het bestaande kind vond ik ronduit pijnlijk, maar geeft aan dat TO alleen vanuit zichzelf wil redeneren en weinig oog lijkt te hebben voor de gevolgen voor anderen. Als je er voor kiest een relatie te hebben met iemand die een of meer kinderen heeft bij een ander, dan is dat onderdeel van de package deal. En als je dat niet wil, dan is je partner gewoon niet geschikt als partner. Meer smaken zijn er volgens mij niet...
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
zaterdag 18 april 2020 om 13:40
’Mijn man word steeds closer en closer en mijn stiefdochter neemt gedrag over wat mijn man en ik samen hebben. Dit vind ik heel vreemd en voor mij is dat niet een juiste band tussen vader en dochter’.
Wat bedoel je hiermee? Kun je voorbeelden geven?
Wat bedoel je hiermee? Kun je voorbeelden geven?
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zaterdag 18 april 2020 om 13:47
zaterdag 18 april 2020 om 14:27
ik zou je vriendelijk verzoeken weg te gaan bij die man. Je gaat dat kind beschadigen met je gedrag.. je wil haar niet op het geboorte kaartje, en je vind het afschuwelijk voor jou kind dat ze moet delen. Ja heel fijn gevoel geef je dat arme meisje. Dit gaat niet werken. Als jij niet van dit kind kan houden dan moet je de relatie afkappen en al helemaal niet zelf nog kinderen nemen met deze man
zaterdag 18 april 2020 om 19:33
Jeetje wat sneu voor dat meisje. Alleen haar oma geeft haar (hopelijk) wat ze verdient. Moeder kijkt niet naar haar om, vader minimaal, stiefmoeder vind haar zo vervelend dat ze zich een jaar te vroeg druk maakt om een naam op een geboortekaartje. 
Dat meisje hoort meer bij jouw vriend dan jij. Zij horen een gezin te zijn. Wil je echt kinderen met een man die eerst jarenlang niet naar zijn kind om kijkt. Dan nog steeds de verantwoordelijkheid voor zijn eigen kind niet naar behoren neemt. En dan ook nog een vrouw in haar leven laat zoals jij.. Wees verstandig. Jullie kunnen ook uit elkaar gaan. Geloof mij je moeder hart breekt als hij zo met jouw eigen kinderen omgaat en een stiefmoeder zoals jij in de levens van jouw kinderen laat..
Dat meisje hoort meer bij jouw vriend dan jij. Zij horen een gezin te zijn. Wil je echt kinderen met een man die eerst jarenlang niet naar zijn kind om kijkt. Dan nog steeds de verantwoordelijkheid voor zijn eigen kind niet naar behoren neemt. En dan ook nog een vrouw in haar leven laat zoals jij.. Wees verstandig. Jullie kunnen ook uit elkaar gaan. Geloof mij je moeder hart breekt als hij zo met jouw eigen kinderen omgaat en een stiefmoeder zoals jij in de levens van jouw kinderen laat..
donderdag 23 april 2020 om 16:44
Ik weet niet of to gaat antwoorden, maar ik stel me een heel sneu tafereel voor me waarbij kind het enige beetje gezellige gedrag wat ze kent nadoet.
Dus bepaalde koosnaampjes, grapjes etc.
Maar daar kan ik naast zitten.
donderdag 23 april 2020 om 18:47
Ik heb een zelfde situatie gehad.
Welk gedrag vond jij ongepast en werd je jaloers op?
Ik vond het lastig dat je 2 verschillende manieren van opvoeden hebt. En ik vond het soms heel leuk maar soms voelde ik mij echt te gast in mijn eigen huis.
Buiten dat probeerde ik haar een zoveel mogelijke leuke tijd te geven als zij kwam, want dan draaide het niet om mij maar om haar vond ik.
Maar wow niet op het geboorte kaartje en een kamer moeten delen. Hoe zou jij dat zelf vinden als je zo'n stiefmoeder vroeger had.
Ik zit totaal niet meer op een kerel met kinderen te wachten. Maar je kon weten dat zijn dochter weer ooit terug in beeld zou komen. En ja je kan inderdaad vooraf niet inschatten waar aan je begint. Maar verkloot die tijd voor dat meisje niet, zij kan er ook niks aan doen. Stop er zelf mee voor je zwanger word. Want ik kan echt wel beamen dat het leven in sommige opzichten als stiefmoeder je zwaar te kort doen betekent. Maar jij kan weg dat meisje niet en haar vader hoort in haar leven.
Welk gedrag vond jij ongepast en werd je jaloers op?
Ik vond het lastig dat je 2 verschillende manieren van opvoeden hebt. En ik vond het soms heel leuk maar soms voelde ik mij echt te gast in mijn eigen huis.
Buiten dat probeerde ik haar een zoveel mogelijke leuke tijd te geven als zij kwam, want dan draaide het niet om mij maar om haar vond ik.
Maar wow niet op het geboorte kaartje en een kamer moeten delen. Hoe zou jij dat zelf vinden als je zo'n stiefmoeder vroeger had.
Ik zit totaal niet meer op een kerel met kinderen te wachten. Maar je kon weten dat zijn dochter weer ooit terug in beeld zou komen. En ja je kan inderdaad vooraf niet inschatten waar aan je begint. Maar verkloot die tijd voor dat meisje niet, zij kan er ook niks aan doen. Stop er zelf mee voor je zwanger word. Want ik kan echt wel beamen dat het leven in sommige opzichten als stiefmoeder je zwaar te kort doen betekent. Maar jij kan weg dat meisje niet en haar vader hoort in haar leven.
donderdag 23 april 2020 om 20:08
TO, ik neem aan dat je van zijn dochter wist toen jullie een relatie begonnen en trouwden. Of er op dat moment contact was tussen vader en dochter maakt niet uit, je kunt erop rekenen dat ouder en kind elkaar vroeg of laat op gaan zoeken, en zeer terecht ook.
Doe dit jezelf niet aan, dit moet je gewoon echt niet willen voor jezelf en niet voor je man en zijn dochter. Je bent nog jong, er zijn nog genoeg mannen op de wereld, vast en zeker zonder kinderen en met wie je samen een gezin kan stichten.
Je man en zijn dochter zijn samen een gezin, jij bent degene die er niet bij hoort. En dat je er niet bij wil horen snap ik hoor, ik moet er zelf ook niet aan denken, met andermans kind. Maar laat dat kind daar niet de dupe van zijn, zij heeft hier niet om gevraagd. Jij hebt voor je man gekozen, zijn dochter heeft niet voor jullie/jou gekozen.
Gun jezelf een leuker en fijner leven met een leuke man zonder kind en bijbehorende bagage, en gun het vader en dochter dat ze samen de ouder-kind band op kunnen bouwen.
Je moet nooit tussen ouder en kind in willen komen staan en ze nooit bij elkaar weg willen houden/uit elkaars leven wensen. Maak zelf pas op de plaats.
Doe dit jezelf niet aan, dit moet je gewoon echt niet willen voor jezelf en niet voor je man en zijn dochter. Je bent nog jong, er zijn nog genoeg mannen op de wereld, vast en zeker zonder kinderen en met wie je samen een gezin kan stichten.
Je man en zijn dochter zijn samen een gezin, jij bent degene die er niet bij hoort. En dat je er niet bij wil horen snap ik hoor, ik moet er zelf ook niet aan denken, met andermans kind. Maar laat dat kind daar niet de dupe van zijn, zij heeft hier niet om gevraagd. Jij hebt voor je man gekozen, zijn dochter heeft niet voor jullie/jou gekozen.
Gun jezelf een leuker en fijner leven met een leuke man zonder kind en bijbehorende bagage, en gun het vader en dochter dat ze samen de ouder-kind band op kunnen bouwen.
Je moet nooit tussen ouder en kind in willen komen staan en ze nooit bij elkaar weg willen houden/uit elkaars leven wensen. Maak zelf pas op de plaats.
