Kinderen
alle pijlers
waarom is stiefmoeder zijn soms zo lastig
donderdag 16 april 2020 om 10:22
Hoi Hoi,
Ik wist niet zeker of hier al een topic over is maar laatst recente zag ik in 2017 dacht ik.
Dus ik dacht ik schrijf een nieuwe... want ik heb echt adviezen nodig...
het zit zo:
Ik ben 23 jaar en mijn man ( want ik ben al twee jaar getrouwd ) is bijna 30. Hij heeft een dochter van een andere vrouw.. Hij was niet met haar in een een relatie ( okal blijft heel het verhaal een beetje vaag..) Hij kreeg zijn kind toen hij 19 was en die vrouw was al iets van 33 ofzo.. Nou heel gedoe later. De moeder van mijn stiefdochter is niet echt in beeld zij mogen elkaar niet zonder toezicht samen zien.. En mijn stiefdochter (nu 7) is eigenlijk opgevoed door mijn schoonmoeder. Mijn man heeft nooit echt interesse gehad in haar en had niet veel met haar. Ook toen wij trouwde was ze niet echt in de picture.. tot een jaar geleden .. Oppeens besloot hij er voor haar te zijn en komt ze nu elk weekend en een dag door de weeks bij ons. woww dat was even wennen...
Tot op de dag van vandaag vind ik het nog best lastig.. Ik wil hem steunen maar ook weer graag tijd samen.
Het ging soms zo ver dat er geen dag meer in de week was dat we even samen konden zijn. Hier moest ik echt voor knokken.. Mijn man vond het moeilijk zijn tijd te verdelen en ik voelde me best achter gelaten. Wij zijn naar therapie geweest allebei alleen en kunnen daardoor wel steeds beter praten. Dit is heel fijn en we begrijpen elkaar steeds meer en beter. Maar toch zijn onze enige discussies over mijn stiefdochter. Nu is het ook zo dat mijn schoonmoeder heel lastig is om mee te communiceren. Dit maakt het hele verhaal nog ietsjes lastiger. En wat ik ook lastig vind is dat de opvoeding die mijn stiefdochter krijgt van mijn schoonmoeder niet helemaal overeen komt met dat van mijn man maar al helemaal niet overeen met mij. Wat zorgt voor irritaties. Ik werk zelf in de kinderopvang en heb een radar gecreëerd voor kinderen.. waar ze zijn en wat ze doen en dat gaat niet meer uit.. Mijn man heeft dat dus helemaal niet... Soms doet mijn stiefdochter dingen die ik niet door de beugel vind gaan.. ik bespreek dat met mijn man en we maken daar afspraken over maar vervolgens let hij niet op en komt alles vanuit mij. Terwijl ik niet perse in die situatie wil zijn...
Mijn man word steeds closer en closer en mijn stiefdochter neemt gedrag over wat mijn man en ik samen hebben. Dit vind ik heel vreemd en voor mij is dat niet een juiste band tussen vader en dochter. En ik heb gemerkt dat dat jaloezie opbrengt bij mij.. wat vreselijk is en het lukt mij niet altijd die irrationele gedachtes te blokkeren.
druppel voor druppel loopt de emmer op deze manier vol en op deze manier begin ik mijn stiefdochter niet leuk te vinden. terwijl het best een lief meisje is met hier en daar wat eigenaardigheden.
Ik kon het na dat ik ontslagen werd bij de psygoloog allemaal wel laten rusten. Maar nu hebben mijn man en ik besloten dat wij aan kinderen gaan beginnen en begint voor mij alle stress weer opnieuw. Ik wil haar niet op mijn geboorte kaartje.. het is al erg genoeg dat mijn kind een kamer moet delen terwijl zij niet eens heel de week hier slaapt... Ik denk toch dat ik haar niet bij het ons vind horen. Het lukt me niet van haar te houden. En ik weet dat dat mijn man heel veel pijn doet...
Waarom is stiefmoeder zijn soms zo lastig...
Ik wist niet zeker of hier al een topic over is maar laatst recente zag ik in 2017 dacht ik.
Dus ik dacht ik schrijf een nieuwe... want ik heb echt adviezen nodig...
het zit zo:
Ik ben 23 jaar en mijn man ( want ik ben al twee jaar getrouwd ) is bijna 30. Hij heeft een dochter van een andere vrouw.. Hij was niet met haar in een een relatie ( okal blijft heel het verhaal een beetje vaag..) Hij kreeg zijn kind toen hij 19 was en die vrouw was al iets van 33 ofzo.. Nou heel gedoe later. De moeder van mijn stiefdochter is niet echt in beeld zij mogen elkaar niet zonder toezicht samen zien.. En mijn stiefdochter (nu 7) is eigenlijk opgevoed door mijn schoonmoeder. Mijn man heeft nooit echt interesse gehad in haar en had niet veel met haar. Ook toen wij trouwde was ze niet echt in de picture.. tot een jaar geleden .. Oppeens besloot hij er voor haar te zijn en komt ze nu elk weekend en een dag door de weeks bij ons. woww dat was even wennen...
Tot op de dag van vandaag vind ik het nog best lastig.. Ik wil hem steunen maar ook weer graag tijd samen.
Het ging soms zo ver dat er geen dag meer in de week was dat we even samen konden zijn. Hier moest ik echt voor knokken.. Mijn man vond het moeilijk zijn tijd te verdelen en ik voelde me best achter gelaten. Wij zijn naar therapie geweest allebei alleen en kunnen daardoor wel steeds beter praten. Dit is heel fijn en we begrijpen elkaar steeds meer en beter. Maar toch zijn onze enige discussies over mijn stiefdochter. Nu is het ook zo dat mijn schoonmoeder heel lastig is om mee te communiceren. Dit maakt het hele verhaal nog ietsjes lastiger. En wat ik ook lastig vind is dat de opvoeding die mijn stiefdochter krijgt van mijn schoonmoeder niet helemaal overeen komt met dat van mijn man maar al helemaal niet overeen met mij. Wat zorgt voor irritaties. Ik werk zelf in de kinderopvang en heb een radar gecreëerd voor kinderen.. waar ze zijn en wat ze doen en dat gaat niet meer uit.. Mijn man heeft dat dus helemaal niet... Soms doet mijn stiefdochter dingen die ik niet door de beugel vind gaan.. ik bespreek dat met mijn man en we maken daar afspraken over maar vervolgens let hij niet op en komt alles vanuit mij. Terwijl ik niet perse in die situatie wil zijn...
Mijn man word steeds closer en closer en mijn stiefdochter neemt gedrag over wat mijn man en ik samen hebben. Dit vind ik heel vreemd en voor mij is dat niet een juiste band tussen vader en dochter. En ik heb gemerkt dat dat jaloezie opbrengt bij mij.. wat vreselijk is en het lukt mij niet altijd die irrationele gedachtes te blokkeren.
druppel voor druppel loopt de emmer op deze manier vol en op deze manier begin ik mijn stiefdochter niet leuk te vinden. terwijl het best een lief meisje is met hier en daar wat eigenaardigheden.
Ik kon het na dat ik ontslagen werd bij de psygoloog allemaal wel laten rusten. Maar nu hebben mijn man en ik besloten dat wij aan kinderen gaan beginnen en begint voor mij alle stress weer opnieuw. Ik wil haar niet op mijn geboorte kaartje.. het is al erg genoeg dat mijn kind een kamer moet delen terwijl zij niet eens heel de week hier slaapt... Ik denk toch dat ik haar niet bij het ons vind horen. Het lukt me niet van haar te houden. En ik weet dat dat mijn man heel veel pijn doet...
Waarom is stiefmoeder zijn soms zo lastig...
donderdag 16 april 2020 om 13:21
Dit.pennydreadful schreef: ↑16-04-2020 13:19Voor het welzijn van zijn dochter: ga weg bij hem. Zij verdient beter dan een stiefmoeder die jaloers op haar is en haar nooit even goed als haar eigen kind zal behandelen.
Je bent niet goed bezig. Doe er wat aan.
Chocolade, altijd goed!
donderdag 16 april 2020 om 13:22
Ik heb een stiefvader. Na een aantal jaar latten zijn mijn moeder en ik bij hem en zijn kinderen ingetrokken. Na 2 jaar overleed mijn moeder.
Mijn stiefvader heeft mij nooit anders behandeld dan zijn eigen kinderen en zelfs nu ik in de 40 ben is hij er nog steeds voor me.
Ik ben heel dankbaar, want als kind ben je volledig afhankelijk van je ouders of verzorgers om een fijne plek in de wereld te hebben.
Ik heb medelijden met jouw stiefdochter en ik zou jullie afraden om zelf aan kinderen te beginnen. Er is een liefdevol hart voor nodig om een kind op te voeden, alsook een bepaalde mentale volwassenheid en dat lijkt me hier helaas niet aanwezig.
Mijn stiefvader heeft mij nooit anders behandeld dan zijn eigen kinderen en zelfs nu ik in de 40 ben is hij er nog steeds voor me.
Ik ben heel dankbaar, want als kind ben je volledig afhankelijk van je ouders of verzorgers om een fijne plek in de wereld te hebben.
Ik heb medelijden met jouw stiefdochter en ik zou jullie afraden om zelf aan kinderen te beginnen. Er is een liefdevol hart voor nodig om een kind op te voeden, alsook een bepaalde mentale volwassenheid en dat lijkt me hier helaas niet aanwezig.
donderdag 16 april 2020 om 13:27
donderdag 16 april 2020 om 13:28
Ik snap best dat het lastig is als je man eerst niet naar haar omkeek en nu ineens heel veel aandacht (terecht!!) aan haar besteed maar het is echt hek oneerlijk om dat af te reageren op dat meisje. Zij kan niks doen aan deze hele situatie, haar echte moeder kan niet voor haar zorgen, haar echte vader heeft zich nooit voor haar geïnteresseerd en nu vind haar stiefmoeder haar ook maar lastig en irritant. Arm kind 
die begint al met 2-0 achter.
die begint al met 2-0 achter.
donderdag 16 april 2020 om 13:30
arm kind.
Is dus door haar oma opgevoed. De oma die de moeder is van haar vader die haar nooit heeft willen zien (Waar was de moeder?) En nu heeft ze een vader die intussen volwassen is geworden, en gaat begrijpen dat hij verantwoordelijkheden heeft voor kind. En nu heeft ze een stiefmoeder die haar eigen ongeboren kind al belangrijker vindt dan het kind wat al bestaat.
Wat een Assepoester verhaal.
O ja ik hoop dat de vader de volgende stap in het volwassen worden maakt en jou buiten zet.
Is dus door haar oma opgevoed. De oma die de moeder is van haar vader die haar nooit heeft willen zien (Waar was de moeder?) En nu heeft ze een vader die intussen volwassen is geworden, en gaat begrijpen dat hij verantwoordelijkheden heeft voor kind. En nu heeft ze een stiefmoeder die haar eigen ongeboren kind al belangrijker vindt dan het kind wat al bestaat.
Wat een Assepoester verhaal.
O ja ik hoop dat de vader de volgende stap in het volwassen worden maakt en jou buiten zet.
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
donderdag 16 april 2020 om 13:32
Zeker, ik heb daarin veel geluk gehadTheeMetChocolade schreef: ↑16-04-2020 13:23DYHP, wat fijn dat je veilig kon opgroeien en nu nog steeds een lieve vader hebt.
donderdag 16 april 2020 om 13:32
Oef.. Pittige reactie. Maar ik kan niet anders dan het eens zijn.
Arm kind.
TO: werk aan jezelf en laat dat kind met rust.
I wanna live my life with the volume full!
donderdag 16 april 2020 om 13:34
TheeMetChocolade schreef: ↑16-04-2020 13:23En daarbij klopt er ook niks van de tijdlijn: 19 toen hij vader werd, nu bijna 30. Dan is het kind 10, geen 7.
En ik vind wel meer dingen erg dubieus. Pas een jaar geleden heeft de man van TO weer wat interesse getoond in zijn dochter. En in die tijd is er een omgangsregeling opgestart, kwam TO erachter dat ze wel erg weinig aandacht kreeg, hebben ze ruzies gehad over die omgangsregeling, hebben ze relatietherapie gehad, heeft TO gezien dat zij veel beter kan opvoeden en hebben besloten zelf kinderen te krijgen. Dat is best veel voor zo'n korte tijd.
Maar goed, eerste topic en meteen een knuppel in het hoenderhok-onderwerp...
donderdag 16 april 2020 om 13:37
wauw. Echt. Wauw. Wat AFSCHUWELIJK voor dit meisje. Een probleemrelatie met moeder, een afwezige vader... Dan komt je vader eindelijk in beeld en dat krijg je een takkewijf als "stiefmoeder". Want sorry dat ik het zo bruut stel, maar wat neem jij een hork van een houding in tegenover een kind (!!!) dat al het nodig heeft meegemaakt in haar leventje. Afschuwelijk. Echt. Je beschadigt hiermee een kind!
donderdag 16 april 2020 om 13:46
Je bent 23.. je stiefdochter is 7... Ondanks dat ik het onacceptabel vind dat je man zijn eigen dochter voor jaren heeft links laten liggen. Heeft hij nu wel het besef dat hij er voor haar wilt zijn en een band wilt hebben. Jij zegt nu serieus dat je haar niet op de geboortekaart wilt hebben en om een kamer samen te delen... Wat denk je wel niet? Ik zou maar even oppassen en aan jezelf werken.. dadelijk kiest hij nog voor zijn dochter en laat jou links liggen.. Waarom is er sprake van jaloezie en waarom doe je niet beter je best? Je bent jaloers op de band die ze hebben?
donderdag 16 april 2020 om 13:56
Dit sowieso en verder hoop ik dat dit niet echt is, want wow....ik heb er eigenlijk geen woorden voor.TheeMetChocolade schreef: ↑16-04-2020 13:23En daarbij klopt er ook niks van de tijdlijn: 19 toen hij vader werd, nu bijna 30. Dan is het kind 10, geen 7.
Van iemand die in de kinderopvang werkt, zou ik enige basiskennis van pedagogiek verwachten. Maar dat is dus blijkbaar geen vereiste.
To, kom op! Echt? Jij wil op je 23e een kind van een man die de eerste zes jaar dat hij vader was niet naar zijn kind wilde omkijken? Terwijl het kind nota bene door zijn eigen moeder werd opgevoed?! En nu wil hij wél vader zijn, maar vind jij het allemaal eigenlijk maar tegen vallen. Want schoonmoeder voedt kind verkeerd op, en vader eigenlijk ook. En daardoor vind jij het kind niet meer leuk. O zo!
Kind, echt, ik hoop dat dit niet echt is, want dit is te absurd voor woorden.
donderdag 16 april 2020 om 14:02
Arm kind.
Een moeder die ze niet / nauwelijks ziet.
Een vader die 5 jaar nauwelijks naar haar heeft omgekeken.
En een stiefmoeder die duidelijk te jong is / niet klaar is om dat aan te kunnen.
Ik hoop dat ze bij oma wel een veilige thuis heeft.
En waarom is stiefmoeder zijn zo lastig?
Omdat je er duidelijk niet klaar voor was, waarschijnlijk ook te jong met je 22 vorig jaar, er ingesmeten bent als kind 6 is en al jaren opgevoed wordt door oma en omdat je denkt iets te zeggen te hebben.
Terwijl alleen pa en oma iets te zeggen hebben.
Een moeder die ze niet / nauwelijks ziet.
Een vader die 5 jaar nauwelijks naar haar heeft omgekeken.
En een stiefmoeder die duidelijk te jong is / niet klaar is om dat aan te kunnen.
Ik hoop dat ze bij oma wel een veilige thuis heeft.
En waarom is stiefmoeder zijn zo lastig?
Omdat je er duidelijk niet klaar voor was, waarschijnlijk ook te jong met je 22 vorig jaar, er ingesmeten bent als kind 6 is en al jaren opgevoed wordt door oma en omdat je denkt iets te zeggen te hebben.
Terwijl alleen pa en oma iets te zeggen hebben.
