Relaties
alle pijlers
vriend altijd te laat
zondag 19 april 2009 om 19:16
maandag 20 april 2009 om 08:54
Hihi, en zelf een halve dag te laat komen, vind ik eigenlijk ook wel een goede!
Maar dan ben ik bang, dat je in een spelletje gaat belanden, en dat hij het gebruikt om zelf ook te laat te kunnen komen.
Zo van....ja jij komt zelf ook te laat etc.
Mannen!!!!hihi.
En dat aankleden etc......aaaaaaarch....zo langzaam, met samen weg gaan.
whahaha.
Maar dan ben ik bang, dat je in een spelletje gaat belanden, en dat hij het gebruikt om zelf ook te laat te kunnen komen.
Zo van....ja jij komt zelf ook te laat etc.
Mannen!!!!hihi.
En dat aankleden etc......aaaaaaarch....zo langzaam, met samen weg gaan.
whahaha.
maandag 20 april 2009 om 09:31
Oke, veel en veel te laat vind ik ook weer helemaal niks, maar die van mij is weer zo stipt dat je er naar van wordt.
Als we ergens om 10:00 een afspraak hebben (niet bij familie of hele close vrienden) dan is dat voor mijn vent dus ook 10:00. En als je er dus om 09:50 per ongeluk al voor de deur komt rijden, dan blijf je dus in je auto zitten wachten tot het 10:00 is. Zelfs als die mensen zeggen dat je gerust eerder (of later) mag komen is voor mijn vent de afgesproken tijd de tijd dat je binnenkomt. Heel frustrerend. Als ik er bijben doet hij het niet meer omdat ik niet als een imbeciel met een auto vol kinderen (of niet) ga zitten wachten op de juiste tijd. Dus stap ik uit en ga ik er heen. Met als gevolg dat hij dan wel meegaat anders staat het stom en zich dan veronschuldigd dat we 5 minuten te vroeg zijn
...
Maar ik weet zeker dat als hij ergens alleen heen moet, hij nog steeds de overbruggende tijd in zijn auto blijft zitten wachten.
Als we ergens om 10:00 een afspraak hebben (niet bij familie of hele close vrienden) dan is dat voor mijn vent dus ook 10:00. En als je er dus om 09:50 per ongeluk al voor de deur komt rijden, dan blijf je dus in je auto zitten wachten tot het 10:00 is. Zelfs als die mensen zeggen dat je gerust eerder (of later) mag komen is voor mijn vent de afgesproken tijd de tijd dat je binnenkomt. Heel frustrerend. Als ik er bijben doet hij het niet meer omdat ik niet als een imbeciel met een auto vol kinderen (of niet) ga zitten wachten op de juiste tijd. Dus stap ik uit en ga ik er heen. Met als gevolg dat hij dan wel meegaat anders staat het stom en zich dan veronschuldigd dat we 5 minuten te vroeg zijn
...Maar ik weet zeker dat als hij ergens alleen heen moet, hij nog steeds de overbruggende tijd in zijn auto blijft zitten wachten.
maandag 20 april 2009 om 12:45
Even een heel andere reactie: mijn vriend is ook altijd te laat (ook op werk en sollicitatiegesprekken!) en ik heb er geen problemen mee, terwijl ik zelf altijd heel erg op tijd ben. Heb hem wel gevraagd op tijd te komen als we afgesproken hebben om samen te eten en anders minimaal een half uur van te voren te laten weten dat hij later is. En dat doet hij nu ook keurig. Ik vind het wel iets schattigs hebben, hij kan zo ergens in op gaan dat hij de tijd vergeet. Ik ben zo 'neurotisch' dat ik altijd een soort tijdsgevoel heb. Dat is ook wel eens vervelend.
Dus ik vind de opmerking 'respectloos' ook helemaal niet kloppen. Bij sommige mensen kan dat misschien wel zo zijn, maar in veel gevallen ook zeker niet.
Dus ik vind de opmerking 'respectloos' ook helemaal niet kloppen. Bij sommige mensen kan dat misschien wel zo zijn, maar in veel gevallen ook zeker niet.
maandag 20 april 2009 om 13:44
Hier een reactie van iemand die zelf altijd te laat komt. Niet zo erg als hier door sommigen beschreven maar toch, op zijn best kom ik exact op tijd hijgend aangeracet, meestal ben ik net te laat en soms gaat het echt mis en ben ik echt veel te laat. Niet alleen privé, ook op het werk.
Ik weet niet wat het is, ik neem me echt voor om op tijd te komen. Ik begin ook meestal goed, maar dan zie ik bijv. de krant liggen met een interessant artikeltje, ga ik dat even lezen. Of ik bedenk ineens dat ik eigenlijk mijn schoenen nog even moet poetsen. Ondertussen denk ik dat ik nog steeds een zee van tijd heb maar dat is allang niet meer zo. En plots ontdek ik dat ik NU moet gaan rennen want anders ben ik te laat. En dan rijdt natuurlijk altijd de tram voor je neus weg, heeft de trein eens geen vertraging (anders altijd wel ), staat er een file, en ja hoor: ik ben weer te laat.
Het is denk ik een combi van snel afgeleid zijn en altijd alles veel te optimistisch plannen. Ik vind het zelf ook heel vervelend, echt waar. Het heeft me al zoveel stress bezorgd en toch blijft het een zwak punt. Ik probeer tegenwoordig een richttijd af te spreken in plaats van een exacte tijd (ik zeg dat ik kom tussen 4 en half 5, en dan haal ik meestal op het nippertje half 5). Gelukkig woon ik nu in België waar wat minder strikt wordt gepland, en daar val ik minder uit de toon.
Tot zover een verhaaltje van de andere kant. Ik zet me maar vast schrap voor de reacties (Hoi Fleurtje )......
Ik weet niet wat het is, ik neem me echt voor om op tijd te komen. Ik begin ook meestal goed, maar dan zie ik bijv. de krant liggen met een interessant artikeltje, ga ik dat even lezen. Of ik bedenk ineens dat ik eigenlijk mijn schoenen nog even moet poetsen. Ondertussen denk ik dat ik nog steeds een zee van tijd heb maar dat is allang niet meer zo. En plots ontdek ik dat ik NU moet gaan rennen want anders ben ik te laat. En dan rijdt natuurlijk altijd de tram voor je neus weg, heeft de trein eens geen vertraging (anders altijd wel ), staat er een file, en ja hoor: ik ben weer te laat.
Het is denk ik een combi van snel afgeleid zijn en altijd alles veel te optimistisch plannen. Ik vind het zelf ook heel vervelend, echt waar. Het heeft me al zoveel stress bezorgd en toch blijft het een zwak punt. Ik probeer tegenwoordig een richttijd af te spreken in plaats van een exacte tijd (ik zeg dat ik kom tussen 4 en half 5, en dan haal ik meestal op het nippertje half 5). Gelukkig woon ik nu in België waar wat minder strikt wordt gepland, en daar val ik minder uit de toon.
Tot zover een verhaaltje van de andere kant. Ik zet me maar vast schrap voor de reacties (Hoi Fleurtje )......
mahna mahna tuduuuudududu
maandag 20 april 2009 om 14:37
net als Feessie ben ik dus ook zo'n chronisch te-laat-komer.
Als het echt echt echt moet ben ik wel bijna op tijd ( vliegtuigen, bruiloften begrafenissen en sollicitatiegesprekken), maar doorgaans is het idd nog even... en dan moet je rennen.
Moet wel toegeven dat het meestal 10 minuten te laat is en hooguit een half uurtje. Maar idd als mijn partner daat en groot probleem mee zou hebben zou ik snel exit zijn. Lijkt me ook vrij zinloos om een relatie te hebben als dit soort ergernissen en ruzies steeds weer terugkomen. (Sowieso ben ik van mening dat het in een relatie nooit zin heeft om dezelfde discussie meer dan twee keer te voeren. Heb je iets twee keer aangegeven en verandert het niet, dan moet je accepteren of weggaan).
Wel kun je, als je je echt ergert duidelijke grenzen styellen aan het te laat komen van de ander door er consequenties aan te verbinden. Dus inderdaad zeggen: ik wacht maximaal 15 minuten en als je er dan niet bent ga ik weg/ begin ik al vast met eten... etc, etc. Ondanks dat ik bijna altijd te laat ben, verwacht ik van mensen niet dat ze eeuwig blijven wachten en vind ik het ook begrijpelijk als ze boos worden. Ik hoop dat mensen begrip hebben voor mijn te laat komen, maar als dat niet zo is, dan is dat mijn probleem en niet dat van hun. Dus als je vriend je een uur laat wachten mag je best boos zijn op m, en aangeven dat je de volgende keer niet meer wacht.
Als het echt echt echt moet ben ik wel bijna op tijd ( vliegtuigen, bruiloften begrafenissen en sollicitatiegesprekken), maar doorgaans is het idd nog even... en dan moet je rennen.
Moet wel toegeven dat het meestal 10 minuten te laat is en hooguit een half uurtje. Maar idd als mijn partner daat en groot probleem mee zou hebben zou ik snel exit zijn. Lijkt me ook vrij zinloos om een relatie te hebben als dit soort ergernissen en ruzies steeds weer terugkomen. (Sowieso ben ik van mening dat het in een relatie nooit zin heeft om dezelfde discussie meer dan twee keer te voeren. Heb je iets twee keer aangegeven en verandert het niet, dan moet je accepteren of weggaan).
Wel kun je, als je je echt ergert duidelijke grenzen styellen aan het te laat komen van de ander door er consequenties aan te verbinden. Dus inderdaad zeggen: ik wacht maximaal 15 minuten en als je er dan niet bent ga ik weg/ begin ik al vast met eten... etc, etc. Ondanks dat ik bijna altijd te laat ben, verwacht ik van mensen niet dat ze eeuwig blijven wachten en vind ik het ook begrijpelijk als ze boos worden. Ik hoop dat mensen begrip hebben voor mijn te laat komen, maar als dat niet zo is, dan is dat mijn probleem en niet dat van hun. Dus als je vriend je een uur laat wachten mag je best boos zijn op m, en aangeven dat je de volgende keer niet meer wacht.
maandag 20 april 2009 om 14:42
Maar kreng, jij brengt het alweer anders, jij verwacht niet van mensen dat ze er rekening mee houden (dat zeg ik overigens ook niet over Feessie). Maar een tijd geleden was er hier ook een topic over en daar vonden de laatkomers dat de optijdkomers niet zo moesten zeuren, dat het hier in Nederland veel te strik was, mensen moesten zich niet zo aanstellen, het was het probleem van de optijdkomers en waar maakten we ons toch zo druk om? In mijn optiek is dat de boel een beetje omdraaien.
Hoe jij het nu opschrijft..... Als je heel lief bent en ook nog es goed kan koken, dan zou ik daar best mee kunnen leven (maar dan niet een tijdstip afspreken en dan, als ik bij je ben, nog boodschappen moeten doen. Daar heb ik zo'n t*fushekel aan )
Hoe jij het nu opschrijft..... Als je heel lief bent en ook nog es goed kan koken, dan zou ik daar best mee kunnen leven (maar dan niet een tijdstip afspreken en dan, als ik bij je ben, nog boodschappen moeten doen. Daar heb ik zo'n t*fushekel aan )
maandag 20 april 2009 om 15:11
Ik vind het ook irritant van mezelf hoor, niet schattig. Ben ook elke keer weer boos op mezelf. En toch, en toch, het lukt me maar niet om het af te leren. Stom hè. Het is echt wel een opluchting om nu ergens te wonen waar ik wat meer aansluit bij de heersende norm van tijdsbesef.
Bij mij overigens ook meestal max een kwartier te laat. Maar wel bijna standaard.
Bij mij overigens ook meestal max een kwartier te laat. Maar wel bijna standaard.
mahna mahna tuduuuudududu
maandag 20 april 2009 om 15:16
maandag 20 april 2009 om 16:48
Mijn vrouw komt ook regelmatig te laat, cultuurbepaald bij haar. In het begin maakte ik de meeste afspraken (taalproblemen voor haar) en loog ik gewoon dat we bijvoorbeeld om 19:00 waren uitgenodigd waarbij ik dan een uur speling had. Toen ze die truc doorhad kwamen we vaker te laat.
Nu heb ik besloten me er niet meer druk om te maken. Mijn familie/vrienden weten dat het mijn vrouw is die moeite heeft op tijd te komen en daarmee is het prima voor mij, wel zo rustig.
Mijn tip: verontschuldig je DIRECT bij binnenkomst voor het feit dat je te laat bent en geef aan waar dat aan lag. Beter nog, bel gewoon vanuit de auto al op en vertel waar hij bij is dat je vanwege je vriend wat later komt. Is best genant voor hem!
Nu heb ik besloten me er niet meer druk om te maken. Mijn familie/vrienden weten dat het mijn vrouw is die moeite heeft op tijd te komen en daarmee is het prima voor mij, wel zo rustig.
Mijn tip: verontschuldig je DIRECT bij binnenkomst voor het feit dat je te laat bent en geef aan waar dat aan lag. Beter nog, bel gewoon vanuit de auto al op en vertel waar hij bij is dat je vanwege je vriend wat later komt. Is best genant voor hem!
donderdag 23 april 2009 om 11:37
Mijn vader is een verschrikkelijke laatkomer. Ik weet niet hoe hij het altijd op zijn werk deed - hij draaide onregelmatige diensten vroeger - ik weet wel dat hij daar ook altijd veel later vandaan kwam, want ook daar bleef hij hangen. Voor mijn moeder is het verschrikkelijk lastig: zij heeft geen rijbewijs en is dus best afhankelijk van hem. De gebruikelijke handleiding is inderdaad roepen dat dingen standaard een half uur eerder beginnen dan ze feitelijk beginnen. En ik heb nog iets geleerd: ik wacht niet, nooit, never op hem. Op niemand, trouwens. Daar ben ik helemaal allergisch voor geworden.
vrijdag 24 april 2009 om 12:28
Een man waar ik 7 jaar een relatie mee heb gehad was altijd te laat bij al onze afspraken. Als hij een half uur te laat was was hij heel trots hoe mooi op tijd hij was. Ik vond dat geen leuk grapje en het hele te laat komen erg irritant. Na afloop heb ik bedacht dat ik meer mijn eiegn plan had moeten trekken in de vorm van weer weggaan en dingen doen, alvast gaan eten etc. Vooral het weggaan had waarschijnlijk wel effect gehad, want dan zagen we elkaar niet en dat had misschien meer indruk gemaakt dan de ruzies en het mopperen dat ik deed.
Hij deed het zelf af met tijd te positief inschatten, maar ik kwam er op een gegeven moment achter dat hij op een werkplek waar er consequenties aan te laat komen zaten (taart tracteren) altijd op tijd was en zelfs bij variabele starttijden in zijn eigen bedrijf wist hij precies hoeveel hij te laat kon komen in combinatie met de afspraak. Hij was dus wel goed met tijd en tijd inschatten, maar de consequenties bij mij waren niet ernstig genoeg. Uiteindelijk wel, want ik heb de relatie mede hierom verbroken. Dat hij mijn verdriet en frustratie hierover niet belangrijk genoeg vond om hier iets mee te doen vond ik knap pijnlijk.
Hij deed het zelf af met tijd te positief inschatten, maar ik kwam er op een gegeven moment achter dat hij op een werkplek waar er consequenties aan te laat komen zaten (taart tracteren) altijd op tijd was en zelfs bij variabele starttijden in zijn eigen bedrijf wist hij precies hoeveel hij te laat kon komen in combinatie met de afspraak. Hij was dus wel goed met tijd en tijd inschatten, maar de consequenties bij mij waren niet ernstig genoeg. Uiteindelijk wel, want ik heb de relatie mede hierom verbroken. Dat hij mijn verdriet en frustratie hierover niet belangrijk genoeg vond om hier iets mee te doen vond ik knap pijnlijk.
vrijdag 24 april 2009 om 12:43
Maareh chicatoe, hoe ga je het oplossen? Denk je dat het gaat veranderen. Want ja ik kan ook wel zeggen dat ik er niet van hou, is trouwens ook zo. Ik ben dan ook altijd op tijd en mijn partner ook. Maar denk dat het niet iets is wat je veranderd. Want zelf te laat komen of weggaan, ja agh is dat hoe je wilt leven met hem?!?!
vrijdag 24 april 2009 om 13:02
quote:twompie schreef op 19 april 2009 @ 23:26:
jaaa dat inschatten herken ik: "spring éven 3 minuten onder de douche. Jaaa maar we moeten over 10 minuten weg!
Weet iiik maar red ik makkelijk.
Neeehee dat red jij niet makkelijk, jij kunt niet kort douchen.
Jaa 3 minuten, ben zo klaar".
Mja..20 minuten of langer duurt dat dan.
Het gekke is dat als hij mij bv ergens op komt halen en we spreken af bv 20.00uur, dan staat hij er ook echt.
Maar als we samen ergens heen moeten gaat het standaard mis. Ik sta dan beneden te huppelen dat hij op moet schieten en dat lukt dan dus niet. Hmz.. conclusie "mijn gehuppel geeft de vertraging bij hem?"
Maar vervelend is het inderdaad TO
dit herken ik zooo goed! ik word er altijd ontzettend chagrijnig en gestesst van en ga Boomkater enorm lopen opjagen. Op de een of andere manier zet dat altijd een mechanisme in werking waardoor hij nóg trager wordt Ik ben ook wel eens zonder hem naar een feestje vertrokken omdat ik met een hele groep vrienden buiten in de kou op hém stond te wachten en hij het gewoon vertikte om een beetje op te schieten.
Gelukkig is hij bij echt belangrijke dingen, of als we bijvoorbeeld in de stad hebben afgesproken, wél altijd op tijd of maar een paar minuutjes later (en dat ben ik zelf ook regelmatig). Daardoor kan ik er wel mee leven; ik weet dat het niet ligt aan een gebrek aan respect voor mij, maar aan zijn af en toe iets té relaxte levenshouding.
Maar TO: ik sluit me aan velen voor mij. Jouw vriend laat je echt wel asociaal lang wachten. Gewoon weggaan idd, of iets anders gaan doen waardoor je geen tijd meer voor hem hebt. Dan moet de boodschap toch wel overkomen...
jaaa dat inschatten herken ik: "spring éven 3 minuten onder de douche. Jaaa maar we moeten over 10 minuten weg!
Weet iiik maar red ik makkelijk.
Neeehee dat red jij niet makkelijk, jij kunt niet kort douchen.
Jaa 3 minuten, ben zo klaar".
Mja..20 minuten of langer duurt dat dan.
Het gekke is dat als hij mij bv ergens op komt halen en we spreken af bv 20.00uur, dan staat hij er ook echt.
Maar als we samen ergens heen moeten gaat het standaard mis. Ik sta dan beneden te huppelen dat hij op moet schieten en dat lukt dan dus niet. Hmz.. conclusie "mijn gehuppel geeft de vertraging bij hem?"
Maar vervelend is het inderdaad TO
dit herken ik zooo goed! ik word er altijd ontzettend chagrijnig en gestesst van en ga Boomkater enorm lopen opjagen. Op de een of andere manier zet dat altijd een mechanisme in werking waardoor hij nóg trager wordt Ik ben ook wel eens zonder hem naar een feestje vertrokken omdat ik met een hele groep vrienden buiten in de kou op hém stond te wachten en hij het gewoon vertikte om een beetje op te schieten.
Gelukkig is hij bij echt belangrijke dingen, of als we bijvoorbeeld in de stad hebben afgesproken, wél altijd op tijd of maar een paar minuutjes later (en dat ben ik zelf ook regelmatig). Daardoor kan ik er wel mee leven; ik weet dat het niet ligt aan een gebrek aan respect voor mij, maar aan zijn af en toe iets té relaxte levenshouding.
Maar TO: ik sluit me aan velen voor mij. Jouw vriend laat je echt wel asociaal lang wachten. Gewoon weggaan idd, of iets anders gaan doen waardoor je geen tijd meer voor hem hebt. Dan moet de boodschap toch wel overkomen...
vrijdag 24 april 2009 om 13:16
quote:Thila schreef op 24 april 2009 @ 13:03:
Ik herken het zeker.
Ik heb 8 jaar een relatie gehad met mijn ex en van die 8 jaar heb ik ongeveer 2 jaar zitten wachten...
Was een chronische laatkomer.
Tijdens de sex probeerde ie het goed te maken.
Dan kwam ie steevast te vroeg!
Haha, dat laatste is best een steek onder de gordel, maar wél grappig.
Ik ben ook zo'n chronische te laat komer. Niks persoonlijks naar diegene met wie ik heb afgesproken, maar op tijd komen is gewoon elke keer weer een probleem. Mijn vriend maakt daar gelukkig nooit een probleem van, want die is (bijna) net zo erg als ik. Ik ga me trouwens altijd vreselijk haasten en stressen om de schade zo beperkt mogelijk te houden, hij maakt zich niet eens een klein beetje druk.
Ik herken het zeker.
Ik heb 8 jaar een relatie gehad met mijn ex en van die 8 jaar heb ik ongeveer 2 jaar zitten wachten...
Was een chronische laatkomer.
Tijdens de sex probeerde ie het goed te maken.
Dan kwam ie steevast te vroeg!
Haha, dat laatste is best een steek onder de gordel, maar wél grappig.
Ik ben ook zo'n chronische te laat komer. Niks persoonlijks naar diegene met wie ik heb afgesproken, maar op tijd komen is gewoon elke keer weer een probleem. Mijn vriend maakt daar gelukkig nooit een probleem van, want die is (bijna) net zo erg als ik. Ik ga me trouwens altijd vreselijk haasten en stressen om de schade zo beperkt mogelijk te houden, hij maakt zich niet eens een klein beetje druk.
