Kinderen
alle pijlers
Wel of niet aankaarten en hoe? (kinderopvang)
maandag 11 mei 2020 om 19:58
Hi,
Ik heb even een situatie waarvan ik benieuwd ben wat anderen ervan denken /vinden en mij aanraden.
Mijn dochtertje word in juli 3 jaar. Ze heeft lange tijd (vanaf 2 tot 2.5 jaar) weinig gepraat en sinds ze in november buisjes in haar oren heeft is ze enorm vooruit gegaan met praten. Ze heeft een veel grotere woordenschat en er komen telkens nieuwe woorden bij. Dat doet me erg goed want ik heb zoiets van zolang er vooruitgang is gaat het de goede kant op. Ongeacht of anderen kinderen van dezelfde leeftijd meer of beter praten. Vooruitgang is altijd beter dan stilstand.
Ze heeft ook een tijdje logopedie gehad. Maar ik vond haar daar toch wel erg jong voor. Ze had vaak geen zin om mee te doen of opdrachtjes uit te voeren (met name testjes) de logopedist was ook tevreden want ook zij zag wel vooruitgang. Haar uitspraak is soms slecht en moeilijk te verstaan maar ze maakt wel goede zinnen en kent en begrijpt veel woorden.
Nu heeft de logopedie door de corona crisis even helemaal stil gestaan en ook vraag ik me af of ze in juni nog wel een gehoortest krijgt (de kno arts adviseerde dit rond haar 3e verjaardag) dus ik ben nu nog niet helemaal zeker of ze optimaal hoort.
Met de logopedist afgesproken dat we in juli weer even opnieuw kjjken wat dan de stand van zaken is omdat ze dan ook 3 is. En of we weer logopedie moeten oppakken. Kortom :ik ben er veel mee bezig en zit er bovenop.
Nu is ze sinds vandaag ook weer naar de opvang geweest op haar eigen groep. Na alle corona maatregelen is de opvang weer open.
Het valt me op als ik haar ophaal dat er altijd iets "aangekaart" word. Maar dit gaat altijd haastig... Omdat er andere ouders ook rondlopen en m'n dochter is er dan klaar mee en wil naar huis
Gaat aan m'n benen hangen. Elke week is het iets anders. Dan is het dat ze snel boos word als iets niet lukt (schoenen aan doen of brood smeren) en dat ik haar meer moet stimuleren hierin. Dan is het weer dat ze vaak geen antwoord wil geven als ze d'r iets vragen. Dat ze soms "niet passend gedrag" heeft bij de situatie"?? (hard lachen zonder aanleiding bv) Of dat ze de kleuren niet kent. Vandaag was het dat ze haar achteruit gegaan vonden met praten. Ze verstaan haar slecht.... Ik dacht huh?! Ze is echt oprecht vooruit gegaan....
Kennelijk ervaren zij dit anders. Ik begin aan mezelf te merken dat het me irriteert dat er nooit iets leuks gezegd kan worden. Bijvoorbeeld ze kan leuk spelen, of ze heeft veel fantasie, ze kan zo lekker enthousiast zijn, ze eet en slaapt goed. Ik zeg maar wat. Of een leuke gebeurtenis van die dag. Want ze is echt niet heel lastig ofzo. Ze is met veel dingen best makkelijk.
Iedere keer denk ik: "nouja, laat maar gaan." maar heb er dan een rot gevoel bij. Nu vraag ik me af wat ik steeds moet met deze abrubte mededelingen bij het ophalen. Die mij nog onzekerder raken als moeder maar ook over de ontwikkeling van m'n kind. Vinden ze haar wel leuk?? Ze zijn nooit positief over iets. Of dat ze wat opnoemen wat leuk is aan haar...
Ik wil dit aankaarten. Maar wil er eigenlijk ook weer geen "ding" van maken... Dat ik de zeur moeder ben ofzo. En moet ik dit wel aankaarten?? Zo ja op welke manier dan?
Ik heb even een situatie waarvan ik benieuwd ben wat anderen ervan denken /vinden en mij aanraden.
Mijn dochtertje word in juli 3 jaar. Ze heeft lange tijd (vanaf 2 tot 2.5 jaar) weinig gepraat en sinds ze in november buisjes in haar oren heeft is ze enorm vooruit gegaan met praten. Ze heeft een veel grotere woordenschat en er komen telkens nieuwe woorden bij. Dat doet me erg goed want ik heb zoiets van zolang er vooruitgang is gaat het de goede kant op. Ongeacht of anderen kinderen van dezelfde leeftijd meer of beter praten. Vooruitgang is altijd beter dan stilstand.
Ze heeft ook een tijdje logopedie gehad. Maar ik vond haar daar toch wel erg jong voor. Ze had vaak geen zin om mee te doen of opdrachtjes uit te voeren (met name testjes) de logopedist was ook tevreden want ook zij zag wel vooruitgang. Haar uitspraak is soms slecht en moeilijk te verstaan maar ze maakt wel goede zinnen en kent en begrijpt veel woorden.
Nu heeft de logopedie door de corona crisis even helemaal stil gestaan en ook vraag ik me af of ze in juni nog wel een gehoortest krijgt (de kno arts adviseerde dit rond haar 3e verjaardag) dus ik ben nu nog niet helemaal zeker of ze optimaal hoort.
Met de logopedist afgesproken dat we in juli weer even opnieuw kjjken wat dan de stand van zaken is omdat ze dan ook 3 is. En of we weer logopedie moeten oppakken. Kortom :ik ben er veel mee bezig en zit er bovenop.
Nu is ze sinds vandaag ook weer naar de opvang geweest op haar eigen groep. Na alle corona maatregelen is de opvang weer open.
Het valt me op als ik haar ophaal dat er altijd iets "aangekaart" word. Maar dit gaat altijd haastig... Omdat er andere ouders ook rondlopen en m'n dochter is er dan klaar mee en wil naar huis
Gaat aan m'n benen hangen. Elke week is het iets anders. Dan is het dat ze snel boos word als iets niet lukt (schoenen aan doen of brood smeren) en dat ik haar meer moet stimuleren hierin. Dan is het weer dat ze vaak geen antwoord wil geven als ze d'r iets vragen. Dat ze soms "niet passend gedrag" heeft bij de situatie"?? (hard lachen zonder aanleiding bv) Of dat ze de kleuren niet kent. Vandaag was het dat ze haar achteruit gegaan vonden met praten. Ze verstaan haar slecht.... Ik dacht huh?! Ze is echt oprecht vooruit gegaan....
Kennelijk ervaren zij dit anders. Ik begin aan mezelf te merken dat het me irriteert dat er nooit iets leuks gezegd kan worden. Bijvoorbeeld ze kan leuk spelen, of ze heeft veel fantasie, ze kan zo lekker enthousiast zijn, ze eet en slaapt goed. Ik zeg maar wat. Of een leuke gebeurtenis van die dag. Want ze is echt niet heel lastig ofzo. Ze is met veel dingen best makkelijk.
Iedere keer denk ik: "nouja, laat maar gaan." maar heb er dan een rot gevoel bij. Nu vraag ik me af wat ik steeds moet met deze abrubte mededelingen bij het ophalen. Die mij nog onzekerder raken als moeder maar ook over de ontwikkeling van m'n kind. Vinden ze haar wel leuk?? Ze zijn nooit positief over iets. Of dat ze wat opnoemen wat leuk is aan haar...
Ik wil dit aankaarten. Maar wil er eigenlijk ook weer geen "ding" van maken... Dat ik de zeur moeder ben ofzo. En moet ik dit wel aankaarten?? Zo ja op welke manier dan?
babs87 wijzigde dit bericht op 11-05-2020 19:59
Reden: Typ fout
Reden: Typ fout
0.13% gewijzigd
maandag 11 mei 2020 om 21:44
Ik ben er over uit. Ik ga een gesprek aanvragen deze week.viva-life22 schreef: ↑11-05-2020 21:22Vraag een gesprek aan. Zodat jullie beiden echt even de tijd hebben om het over deze situatie te hebben. In plaats van tijdens een snelle en onrustige overdracht.
Benoem wat je hier ook zegt. Vraag of ze mee willen denken om haar ontwikkeling te stimuleren, zowel voor thuis als op de opvang.
Maar benoem ook wat het met jou doet. Want altijd een negatieve overdracht krijgen is niet leuk. Zij heeft ook haar leuke en lieve kanten.
Weten zij op de opvang een beetje hoe de ontwikkeling van jullie dochter is gegaan?
Sterkte.
Op een luchtige manier wil ik dit bespreekbaar maken. Overigens heeft ze 5 leidsters, die afwisselen. 3 doen dit telkens en de ander 2 zijn neutraal.. Dus bijvoorbeeld : geen middag dut gedaan, buiten gespeeld, geknutseld. Dat soort dingen. Verder niks bijzonders. Maar ook niet iets leuks of iets specifiek voor haar.
Nee, ze weten dit niet echt. Ook niet van mijn PPD. Omdat ik dit niet gedeeld heb. Ik heb wel eens wat dingen laten vallen tussendoor, dat ik onzeker ben en een spannende zwangerschap heb gehad, maar nooit heel expliciet in een gesprek aangegeven.
maandag 11 mei 2020 om 21:48
Oh haha, wat leuk!! Proficiat. Heb in geen maanden op het forum gekeken dus had geen idee. Spannend hoor! Via ivf?lux- schreef: ↑11-05-2020 21:20Wat fijn! Dat is je erg gegund. Kan me voorstellen dat het niet goed is voor je nog ontwakende vertrouwen om zulke opmerkingen te krijgen maar ik denk dat de meeste moeders hun kinderen heel goed zien zoals ze zijn. Jij kent haar gewoon veel beter en dat ze daar niet zien wat jij ziet is hun gebrek, niet dat van jou of je dochter.
Ik kan me voorstellen dat je het moeilijk vindt om dat aan te kaarten, maar misschien helpt het idd wel heel erg voor hen om te snappen dat jij nog iets kwetsbaarder bent dan gemiddeld en dan kunnen ze daar mssn ook beter mee omgaan.
Hoe dan ook, trots op en blij voor je dat het zo goed gaat!
En wat betreft die 2de; die is 16 weken onderweg inmiddels
Ja, ik ken haar het beste indd. En ik vertrouw ook meer op m'n eigen inzicht en oordeel nu. Als je nagaat dat ze 4 of 5 mnd geleden een paar losse woorden sprak. En nu zinnen als: "wach evuh mama, ikke ben nog tekenuh" heb ik echt wel vertrouwen dat het steeds vooruit zal gaan..
maandag 11 mei 2020 om 21:53
Zo klinkt mijn peuter die eind juli 3 wordt ook hoor! al zegt die van mij 'evu wachtu mama, ikke ben nie klaa' (de letter R vlot nog niet)Babs87 schreef: ↑11-05-2020 21:48Oh haha, wat leuk!! Proficiat. Heb in geen maanden op het forum gekeken dus had geen idee. Spannend hoor! Via ivf?
Ja, ik ken haar het beste indd. En ik vertrouw ook meer op m'n eigen inzicht en oordeel nu. Als je nagaat dat ze 4 of 5 mnd geleden een paar losse woorden sprak. En nu zinnen als: "wach evuh mama, ikke ben nog tekenuh" heb ik echt wel vertrouwen dat het steeds vooruit zal gaan..
Ik denk dat het aan de communicatie stijl ligt van de verzorgsters, en daar mag je best wat van zeggen. Fijn dat je in gesprek gaat!
maandag 11 mei 2020 om 21:53
Lijkt me heel duidelijk idd. Ik denk ook dat het wel vooruit zal gaan hoor! Komt vast goed. Opkomen voor je kleine meidBabs87 schreef: ↑11-05-2020 21:48Oh haha, wat leuk!! Proficiat. Heb in geen maanden op het forum gekeken dus had geen idee. Spannend hoor! Via ivf?
Ja, ik ken haar het beste indd. En ik vertrouw ook meer op m'n eigen inzicht en oordeel nu. Als je nagaat dat ze 4 of 5 mnd geleden een paar losse woorden sprak. En nu zinnen als: "wach evuh mama, ikke ben nog tekenuh" heb ik echt wel vertrouwen dat het steeds vooruit zal gaan..
Ja, vorig jaar 2 miskramen gehad en een slecht ontdooid embryo, dus een hele nieuwe poging moeten doen, maar toen wel direct prijs
tot nu toe een heel goede zwangerschap, mentaal voel ik me vooraal veel beter dan vorige keer, dus dat is fijn.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
maandag 11 mei 2020 om 22:10
Ik ben ook een keer aangesproken door een ouder, omdat ze vond dat ik te negatief was in de overdrachten. Ik was blij dat ze het aankaartte, want ik had het zelf helemaal niet door. Nu ik zelf moeder ben, realiseer ik me pas hoe voelt als iemand iets over je kind zegt. Ik heb ervan geleerd en hoop dat de leidster bij jou er ook van leren.
maandag 11 mei 2020 om 22:15
Dit.lux- schreef: ↑11-05-2020 20:27Hee Babs, da’s even geleden. Fijn om wat van je te lezen! Hoe gaat het met je?
Ik zou eens een goed gesprek aangaan hierover en anders zelfs overwegen naar een andere opvang te zoeken. Als ze je kind stelselmatig als negatief ervaren, dan lijkt me dat voor je dochter ook niet prettig.
Ik herken het ook niet van mijn kdv, daar zeggen ze altijd gewoon dat hij een fijne dag heeft gehad en leuk heeft gespeeld met dat vriendje en goed heeft gegeten. En soms wel van ‘oh hij wordt wel ondeugend hoor’, maar ‘negatiever’ dan dat wordt het niet echt. Aangezien het bij jouw kdv iedere keer commentaar is lijkt het me terecht dat als ze echt zorgen hebben om je dochter dat ze dan een gesprek met jullie inplannen, ipv hierover te gaan lopen - pardon my french - zeiken.
En als het nu eenmaal mensen zijn die graag zeiken weet ik niet of ik mijn kind wel in zo’n omgeving zou willen, dat lijkt me namelijk nergens goed voor.
Sterkte, lijkt me heel vervelend. Maar aankaarten hoor! Je bent niet gek. Ik vind dit niet normaal.
Mijn dochter is 21 maanden en voor de coronasluiting kregen we vaak te horen dat ze een pittig karakter heeft. Maar daarvoor of daarna altijd een positief iets als ze heeft met X de boel lekker op stelten gezet of ze heeft heel lief gespeeld.
Echt, kaart het aan!
maandag 11 mei 2020 om 22:18
Fijn deze post.Mintel88 schreef: ↑11-05-2020 22:10Ik ben ook een keer aangesproken door een ouder, omdat ze vond dat ik te negatief was in de overdrachten. Ik was blij dat ze het aankaartte, want ik had het zelf helemaal niet door. Nu ik zelf moeder ben, realiseer ik me pas hoe voelt als iemand iets over je kind zegt. Ik heb ervan geleerd en hoop dat de leidster bij jou er ook van leren.
Kijk TO, gewoon doen. Wellicht zijn ze zich er niet van bewust dat het zo negatief overkomt.
maandag 11 mei 2020 om 22:20
Als het goed is heeft jouw kind een eigen mentor. Ik zou een gesprek aanvragen met die mentor en gewoon vertellen wat je hier ook zegt. Ze kunnen niet weten hoe jij je hieronder voelt als je het niet bespreekbaar maakt. Misschien gaat het bij de leidsters ongemerkt en is het helemaal niet zo bedoeld.
Het ophaal moment is geen geschikt moment omdat er dan ook altijd andere ouders binnen komen, ten eerste is er dan vrij weinig tijd en ten tweede wil je er zelf ook even de rust voor hebben een echt gesprek te voeren.
Het ophaal moment is geen geschikt moment omdat er dan ook altijd andere ouders binnen komen, ten eerste is er dan vrij weinig tijd en ten tweede wil je er zelf ook even de rust voor hebben een echt gesprek te voeren.
maandag 11 mei 2020 om 22:59
Je kan het helaas niet aankaarten en er geen ding van maken. Want dan is het een ding. Eigenlijk is het nu al een ding want anders hadden we het er niet over. Als niemand het erover had, was het dan wel een ding? vraag ik mij wel eens af.
Ik denk het niet. Althans, niemand zou het weten want het bestond dan niet. Het is dus eigenlijk al een ding als meerdere mensen ervan weten, en dan hoef je het niet eens uit te spreken. Persoonlijk denk ik dat het niet per se een ding is als je er zelf van weet. Want stel dat het niet zo is, en je je alleen maar bedenkt. Hoe weet je wat echt is, en wat niet, ik weet het niet. Misschien ben ik niet eens echt, maar gewoon een Vivaforum gebruiker zonder persoon achter dit account. Dan zou ik een robot zijn. Het viel me al op dat bij het aanmaken van dit account ik niet hoefde aan te geven dat ik een robot ben. MEestal hoef je dan alleen maar een vakje aan te klikken, en dan draait iets een paar keer rond, en dan beslist die blijkbaar of je dan een robot bent of niet. Dus je hoeft niet eens vertekende cijfers en letters uit een raar plaatje te achterhalen. Alsof de website het weet. Soms ben ik dan wel eens bang om door de mand te vallen, ook al denk ik zelf geen robot te zijn. Zo denk ik er over.
Ik zou het aankaarten.
Ik denk het niet. Althans, niemand zou het weten want het bestond dan niet. Het is dus eigenlijk al een ding als meerdere mensen ervan weten, en dan hoef je het niet eens uit te spreken. Persoonlijk denk ik dat het niet per se een ding is als je er zelf van weet. Want stel dat het niet zo is, en je je alleen maar bedenkt. Hoe weet je wat echt is, en wat niet, ik weet het niet. Misschien ben ik niet eens echt, maar gewoon een Vivaforum gebruiker zonder persoon achter dit account. Dan zou ik een robot zijn. Het viel me al op dat bij het aanmaken van dit account ik niet hoefde aan te geven dat ik een robot ben. MEestal hoef je dan alleen maar een vakje aan te klikken, en dan draait iets een paar keer rond, en dan beslist die blijkbaar of je dan een robot bent of niet. Dus je hoeft niet eens vertekende cijfers en letters uit een raar plaatje te achterhalen. Alsof de website het weet. Soms ben ik dan wel eens bang om door de mand te vallen, ook al denk ik zelf geen robot te zijn. Zo denk ik er over.
Ik zou het aankaarten.
dinsdag 12 mei 2020 om 00:33
Zit hier ook niet een groot ‘ding’? Wordt je dochter ook wel eens door iemand anders opgehaald? En ervaart diegene de feedback dan ook als negatief?Babs87 schreef: ↑11-05-2020 21:04Wat leuk Lux dat je m'n nick herkent en nog weet wie ik benNa vallen en opstaan als nieuwe moeder en het overwinnen van een PPD kan ik na bijna 3 jaar zeggen dat het eigenlijk best wel goed gaat! En daar ben ik wel trots op. Ik heb wel een knal gehad.. En ben dus nog steeds onzeker hoor... Let dus ook extra goed op mijn dochter. Maar ze is zo vooruit gegaan... Op zoveel vlakken. En dat zie ik. Daar hou ik me aan vast. En ook als moeder sta ik steviger in mijn schoenen. Ze kan zo grappig en lief zijn, ik ervaar nu een band met haar en ben mentaal stabieler. Daarom vind ik het extra lastig ( denk ik) dat ik weinig positieve feedback krijg vanuit de opvang. Ergens heb ik meer bevestig nodig.. En ook neem ik bepaalde dingen daardoor misschien "heftiger" op dan een andere moeder zou doen. Soms denk ik wel eens misschien moet ik dit delen met haar mentor leidster... Zodat ze wat meer achtergrondinformatie hebben en wat meer begrip misschien. Maar dat is toch wel moeilijk en dan stel ik me te kwetsbaar op... Voor mijn gevoel.
Hoe gaat het met jou? Nog geen kriebels voor een tweede?? (vreselijke vraag he haha.. ) of geen behoefte aan opnieuw medisch traject in/happy met 1
Misschien is het wel goed om een gesprek te plannen met een leidster die veel voor jouw dochter zorgt, en bovenstaande (eventueel beknopt) te bespreken. Waarschijnlijk geeft dat een hoop extra begrip over en weer. En zo niet: dan zou ik andere opvang overwegen.
dinsdag 12 mei 2020 om 09:26
WowKunstVanCarina schreef: ↑11-05-2020 22:59Je kan het helaas niet aankaarten en er geen ding van maken. Want dan is het een ding. Eigenlijk is het nu al een ding want anders hadden we het er niet over. Als niemand het erover had, was het dan wel een ding? vraag ik mij wel eens af.
Ik denk het niet. Althans, niemand zou het weten want het bestond dan niet. Het is dus eigenlijk al een ding als meerdere mensen ervan weten, en dan hoef je het niet eens uit te spreken. Persoonlijk denk ik dat het niet per se een ding is als je er zelf van weet. Want stel dat het niet zo is, en je je alleen maar bedenkt. Hoe weet je wat echt is, en wat niet, ik weet het niet. Misschien ben ik niet eens echt, maar gewoon een Vivaforum gebruiker zonder persoon achter dit account. Dan zou ik een robot zijn. Het viel me al op dat bij het aanmaken van dit account ik niet hoefde aan te geven dat ik een robot ben. MEestal hoef je dan alleen maar een vakje aan te klikken, en dan draait iets een paar keer rond, en dan beslist die blijkbaar of je dan een robot bent of niet. Dus je hoeft niet eens vertekende cijfers en letters uit een raar plaatje te achterhalen. Alsof de website het weet. Soms ben ik dan wel eens bang om door de mand te vallen, ook al denk ik zelf geen robot te zijn. Zo denk ik er over.
Ik zou het aankaarten.
dit is of heel diepzinnig of je was een beetje teut
dinsdag 12 mei 2020 om 11:22
Wat goed van je!Babs87 schreef: ↑11-05-2020 21:44Ik ben er over uit. Ik ga een gesprek aanvragen deze week.
Op een luchtige manier wil ik dit bespreekbaar maken. Overigens heeft ze 5 leidsters, die afwisselen. 3 doen dit telkens en de ander 2 zijn neutraal.. Dus bijvoorbeeld : geen middag dut gedaan, buiten gespeeld, geknutseld. Dat soort dingen. Verder niks bijzonders. Maar ook niet iets leuks of iets specifiek voor haar.
Nee, ze weten dit niet echt. Ook niet van mijn PPD. Omdat ik dit niet gedeeld heb. Ik heb wel eens wat dingen laten vallen tussendoor, dat ik onzeker ben en een spannende zwangerschap heb gehad, maar nooit heel expliciet in een gesprek aangegeven.
En luchtig is prima, geef de informatie waarvan jij denkt wat nodig is en het beste is voor jouw kind. En houd het bij jezelf.
Bijv. de laatste tijd merk ik tijdens de overdracht dat ... en dat voelt voor mij zo omdat ... daarom zou ik graag iets meer over mijn dochter willen vertellen. Etc.
Hebben jullie vanuit de opvang ook een app? Bij ons wel, er is een algemene groeps app waar dingen in komen te staan die iedereen aan gaat. Maar ze appen ons ook apart als ik kind bijvoorbeeld huilend achter heb gelaten. Dat ze na een paar minuten rustiger werd en nu lekker aan het spelen is.
Of misschien een schriftje meegeven en vragen of ze daar iets in willen schrijven?
Merk je aan dochter wel dat ze het naar haar zin heeft?
