Hoe jong duidelijkheid over seksuele geaardheid

Groen_Druifje schreef: ↑

25-05-2020 17:03

Hoi WildRiver,

Ik ben geen ouder, maar wel "ervaringsdeskundige". Ik val op mannen en vrouwen. Mijn ouders hebben altijd gezegd dat ik met allebei mocht thuis komen, echt al vanaf heel klein af aan. Waar mijn zusje altijd zei "ik ga later met een man trouwen!" zei ik "ik weet het nog niet". Ik ben er tot ik echt veel ouder was altijd vanuit gegaan dat ik met een man zou eindigen, waarschijnlijk omdat je toch zo opgevoed wordt met dat heteronormatieve beeld. Maar ik ben nu al jaren samen met een vrouw, en dat bevalt uitstekend.

Omdat ik echt een meisjes-meisje was denk ik dat ik zelf, en ook mijn omgeving, altijd verwacht had dat het een man zou worden. Maar als ik terugkijk naar de basisschool dan had ik wel heel erg dat ik meisjes heeeeeeel mooi kon vinden. En dat dat ik nooit jaloers was op het uiterlijk van die meisjes, zoals meisjes onderling dat nog wel eens hebben. Maar dat ik echt naar hun lange haren kon kijken vol adoratie enzo haha.
En ik heb echt een obsessie gehad voor een juf op school, dat ik haar brieven en kaarten wilde sturen en dat ik heel graag bij haar wilde zijn.
Ondertussen had ik constant verkering met de jongens uit de klas haha.

Ik zou inderdaad tegen je dochter blijven zeggen dat alles mag en kan. En dat het niet uitmaakt waar ze mee thuis komt. En vooral: dat ze er vanzelf achter komt wie het beste bij haar past. Dat dit als het goed is vooral ook een leuke spannende zoektocht is. Op een gegeven moment vind ze iemand zo leuk dat ze er heel vaak en veel tijd mee door wil brengen. En als dat zo ver is, dan moet ze het gevoel hebben dat ze die persoon aan jou kan voorstellen.

Ik denk wel dat je moet oppassen met het hele "dat hoeft niet zo benoemd te worden". Je kan hierdoor namelijk ook onbewust uitdragen dat haar gevoelens nu nog niet zo serieus zijn. Terwijl kinderen echt heel verliefd kunnen worden. Misschien kun je meer denken of vertellen uit: je mag meenemen naar huis wie jij mee wil nemen, allemaal leuk en geweldig. En gewoon zelf niet zoveel aandacht geven aan die stempels als biseksueel, hetero of lesbisch.

Het is namelijk echt dapper van je dochter dat ze dit zo zegt. Of ze komt uit een heel vrije omgeving, maar ik ken weinig kinderen die dit zo zeggen. Het kan zijn dat het benoemen van "ik ben bi", hoe serieus of niet serieus dat ook is, haar ook een soort van veiligheid geeft, of dat ze jouw reactie aan het peilen is.

Kwabbernoot schreef: ↑

25-05-2020 17:35

Lekker makkelijk wel dat je de norm niet verteld ik wist het zeker al met een jaar of 6 en ik vind het label wel belangrijk zo identificeer ik mij en ik ben trots

pejeka schreef: ↑

25-05-2020 17:34

Ik zou het bij een 9-jarige luchtig houden. Dus als ze zou vertellen verliefd te zijn op Janneke, gewoon antwoord "Goh, wat leuk, en heb je nou verkering met Janneke?" Daar hoef je het hele hetero/homo/bi-verhaal nog niet eens bij te halen. En heeft ze twee weken later opeens weer een crush op Sander, nou, ook prima. Het is allemaal nog in ontwikkeling, ik zou me er niet druk over maken. Je ziet vanzelf wat eruit komt.

Kwabbernoot schreef: ↑

25-05-2020 20:22

Waarom zou dat niet geuit mogen worden zelf acceptatie is een mooi ding en pas toen ik het label durfde te gebruiken kon ik mijn trots over mijzelf uiten. Ik heb veel pijn gehad door iedereen die vond dat het labeltje overbodig was. Hoezo mag en kan ik niet zeggen dit ben ik en dit voel ik.

Of iemand wil labelen is aan die persoon zelf en ik vind als queer persoon het labeltje dus wel een ding en velen met mij ik voel mij enorm in de kast geduwd als mensen zeggen dat ik ook mijzelf ben zonder label

_horizon_ schreef: ↑

25-05-2020 17:52

Geen ervaringen. Maar ik zou voorzichtig zijn met jouw uitspraak over “een labeltje is niet nodig”. Ik snap je gedachtengang, maar onbedoeld kan je daarmee toch een ander signaal uitzenden naar je dochter.

Ik zou zelf luchtig en enthousiast reageren (en me ook zo voelen). Super leuk dat ze verliefd is en dat ze dit ook nog aan je verteld! En vooral geïnteresseerde vragen over het meisje stellen.

Groen_Druifje schreef: ↑

26-05-2020 10:22

Ik denk dat het helemaal goed komt WildRiver, als ik kijk hoe je hier op iedereen reageert en dingen meeneemt dan zal je dochter je denk ik in vertrouwen blijven nemen .

Ik ben het inderdaad ook eens met Horizon. Laat haar zelf de woorden of labels geven aan haar gevoelens. Het mooie is, en dat zal ze zelf ook wel merken, voor veel mensen is seksuele oriëntatie niet iets statisch. Dat kan en mag veranderen . Dus als zij tzt "het label" ook weer wil veranderen dan kan dat ook.

Ik denk dat je kan zien aan de reactie Kwabbernoot dat het hebben van een bepaald label, het behoren tot een groep, en daar uiting aan kunnen geven door middel van dat label toch heel belangrijk kan zijn. Lijkt me inderdaad nu al wat grote gedachtes voor je dochter, maar wie weet voor later .

Afwijken van de norm vergt voor veel mensen moed. Ik denk dat daar die trots ook voor een deel vandaan komt. Meer "kijk waar ik nu sta!" dan trots op de seksuele voorkeur zelf.