
Hij negeert me...frustrerend!
maandag 27 april 2009 om 10:46
Hai meiden!
Op zit moment zit ik in een nogal gefrustreerde bui achter m'n computer! Ik wil het graag even kwijt...ik voel me echt zo stom!
Sinds een paar weken ben ik (24) aan het daten met een erg leuke man (30). We hebben heerlijke dagen en ook nachten samen gehad. Het was natuurlijk nog niet zo lang, maar het voelde zo heerlijk, zo heftig en zo serieus!
Om een lang verhaal kort te maken...de laatste keer dat hij hier was (vrijdag) hebben we ruzie gekregen, behoorlijke ruzie. En eerlijk gezegd was dit al de tweede keer.
Het ging natuurlijk helemaal nergens om. Hij zou niet blijven slapen (was verstandiger aangezien mijn moeder de volgende ochtend al op tijd voor de deur zou staan) maar ik wilde wel graag dat hij bleef. Uiteindelijk zou hij blijven, wij naar mn huis gegaan, sex gehad...en erna zei hij dat hij me iets ging zeggen waar ik boos om zou worden: hij ging toch echt naar huis.
Ik werd zo boos! Ik herken mezelf echt niet in hoe ik me gedroeg! Nog steeds vind ik het erg ongepast dat hij op dat moment wegging, maar toen hij eenmaal bij de deur stond riep ik: 'als je nu weggaat hoef je niet meer terug te komen!' Bizar, Ik heb het denk ik uit een film.
Maar het is blijkbaar wat verliefdheid met me doet. Ik voel me zo'n puber! Ik ben zo bang om gekwetst te worden, dat dat juist is wat ik over mezelf afroep.
Als laatste zei hij: 'ik hoop wel dat ik je nog een keer spreek'. Ik riep: 'je belt me maar!'. En daar ging hij. Ik heb hem in mn boze bui die avond nog geprobeerd te bellen en 2 semi-boze berichtjes gestuurd. Maar hij reageerde niet meer. Ik neem aan dat ik het hier alleen maar erger mee heb gemaakt...Zaterdagavond heb ik hem nog een zeer schaamtebewust berichtje gestuurd.
En nu...nu net heb ik hem gebeld en hij nam niet op... Hier moet ik het maar bij laten. Ik ben voor mn gevoel al veel te ver gegaan in het zoeken van contact. De zet is aan hem. Maar ik ben bang dat die zet niet meer gaat komen. Het is zo frustererend om genegeerd te worden! Ongelooflijk. Als hij geen contact meer met me wil, dan kan hij me dat toch laten weten. Ik vind het ook echt absoluut niet bij hem passen om me niks meer te laten horen. Maar ja, hoe goed ken ik hem nou helemaal...Ik dacht al vrij goed... Pijnlijk hoor!
Op zit moment zit ik in een nogal gefrustreerde bui achter m'n computer! Ik wil het graag even kwijt...ik voel me echt zo stom!
Sinds een paar weken ben ik (24) aan het daten met een erg leuke man (30). We hebben heerlijke dagen en ook nachten samen gehad. Het was natuurlijk nog niet zo lang, maar het voelde zo heerlijk, zo heftig en zo serieus!
Om een lang verhaal kort te maken...de laatste keer dat hij hier was (vrijdag) hebben we ruzie gekregen, behoorlijke ruzie. En eerlijk gezegd was dit al de tweede keer.
Het ging natuurlijk helemaal nergens om. Hij zou niet blijven slapen (was verstandiger aangezien mijn moeder de volgende ochtend al op tijd voor de deur zou staan) maar ik wilde wel graag dat hij bleef. Uiteindelijk zou hij blijven, wij naar mn huis gegaan, sex gehad...en erna zei hij dat hij me iets ging zeggen waar ik boos om zou worden: hij ging toch echt naar huis.
Ik werd zo boos! Ik herken mezelf echt niet in hoe ik me gedroeg! Nog steeds vind ik het erg ongepast dat hij op dat moment wegging, maar toen hij eenmaal bij de deur stond riep ik: 'als je nu weggaat hoef je niet meer terug te komen!' Bizar, Ik heb het denk ik uit een film.
Maar het is blijkbaar wat verliefdheid met me doet. Ik voel me zo'n puber! Ik ben zo bang om gekwetst te worden, dat dat juist is wat ik over mezelf afroep.
Als laatste zei hij: 'ik hoop wel dat ik je nog een keer spreek'. Ik riep: 'je belt me maar!'. En daar ging hij. Ik heb hem in mn boze bui die avond nog geprobeerd te bellen en 2 semi-boze berichtjes gestuurd. Maar hij reageerde niet meer. Ik neem aan dat ik het hier alleen maar erger mee heb gemaakt...Zaterdagavond heb ik hem nog een zeer schaamtebewust berichtje gestuurd.
En nu...nu net heb ik hem gebeld en hij nam niet op... Hier moet ik het maar bij laten. Ik ben voor mn gevoel al veel te ver gegaan in het zoeken van contact. De zet is aan hem. Maar ik ben bang dat die zet niet meer gaat komen. Het is zo frustererend om genegeerd te worden! Ongelooflijk. Als hij geen contact meer met me wil, dan kan hij me dat toch laten weten. Ik vind het ook echt absoluut niet bij hem passen om me niks meer te laten horen. Maar ja, hoe goed ken ik hem nou helemaal...Ik dacht al vrij goed... Pijnlijk hoor!
maandag 27 april 2009 om 13:31
quote:Danielle24 schreef op 27 april 2009 @ 13:24:
Ik denk wel dat ik op dat moment heel erg aan zijn gevoelens voorbij ben gegaan ja.
Als ik éémaal boos ben...wat me eigenlijk vrijwel nooit gebeurd...behalve dus al 2x bij hem...dan is het moeilijk om nog met goede argumenten bij me aan te komen.
Dan wil ik gewoon dat hij me geruststelt...En het liefst gewoon bij me blijft in plaats van weg te lopen. Dat heeft wel met een stukje kwetsbaarheid te maken. Op dat moment kon ik me niet voorstellen waarom hij per se weg wilde. Al kwam hij echt wel met redelijke redenaties. Ik mijn hoofd spookte alleen: waarom wil je niet bij me zijn?! Ik wil bij jou zijn! Hele nacht samen praten, vrijen, slapen...
Dat was ook de reden dat hij naar mij toe kwam dacht ik...ik zou anders naar hem gegaan zijn, maar ik kon niet blijven slapen, dus was minder lang/ leuk...daarom kwam hij naar mij toe.Huh, dus jij kon niet bij hem blijven slapen vanwege te kort?!?!??! en hij mag moet wel bij jou blijven al is het maar kort?
Ik heb even wat jij wil dik gemaakt, maar ik geloof dat jou inmiddels wel duidelijk is, dat jij heeeeeel veeeeeel van hem vraagt en er eigenlijk niks tegenover plaatst.
Ik denk wel dat ik op dat moment heel erg aan zijn gevoelens voorbij ben gegaan ja.
Als ik éémaal boos ben...wat me eigenlijk vrijwel nooit gebeurd...behalve dus al 2x bij hem...dan is het moeilijk om nog met goede argumenten bij me aan te komen.
Dan wil ik gewoon dat hij me geruststelt...En het liefst gewoon bij me blijft in plaats van weg te lopen. Dat heeft wel met een stukje kwetsbaarheid te maken. Op dat moment kon ik me niet voorstellen waarom hij per se weg wilde. Al kwam hij echt wel met redelijke redenaties. Ik mijn hoofd spookte alleen: waarom wil je niet bij me zijn?! Ik wil bij jou zijn! Hele nacht samen praten, vrijen, slapen...
Dat was ook de reden dat hij naar mij toe kwam dacht ik...ik zou anders naar hem gegaan zijn, maar ik kon niet blijven slapen, dus was minder lang/ leuk...daarom kwam hij naar mij toe.Huh, dus jij kon niet bij hem blijven slapen vanwege te kort?!?!??! en hij mag moet wel bij jou blijven al is het maar kort?
Ik heb even wat jij wil dik gemaakt, maar ik geloof dat jou inmiddels wel duidelijk is, dat jij heeeeeel veeeeeel van hem vraagt en er eigenlijk niks tegenover plaatst.
maandag 27 april 2009 om 13:34
On topic: je vat het feit dat hij (om begrijpelijke praktische redenen) een keer niet bij je blijft slapen op als een algehele afwijzing... Daar hebben wij vrouwen nogal eens een handje van, is mij ook vaak genoeg gebeurd ("man zegt dat hij te moe is om langs te komen, maar eigenlijk vindt hij me vast niet leuk meer..."). Probeer een beetje te relaxen en laaaaaat het lossss...
maandag 27 april 2009 om 13:37
Maar dat een afspraak minder lang is omdat iemand niet kan blijven slapen (jij dus) wil toch niet zeggen dat het dan minder leuk is? Je kunt ook leren te genieten van de tijd samen ipv maar meer en meer willen omdat je er anders geen fijn gevoel aan over houdt.
Laat hem maar even juist door je smsjes en belletjes heb je, je nog kinderachtiger en claimeriger opgesteld. Ik zou het zeker kunnen begrijpen als hij je hierdoor laat zitten. Maar het zou ook best kunnen dat hij je nog een kans wilt geven als je positieve kanten meer wegen dan je negatieve kanten.
Waar ging die vorige ruzie eigenlijk over?
Laat hem maar even juist door je smsjes en belletjes heb je, je nog kinderachtiger en claimeriger opgesteld. Ik zou het zeker kunnen begrijpen als hij je hierdoor laat zitten. Maar het zou ook best kunnen dat hij je nog een kans wilt geven als je positieve kanten meer wegen dan je negatieve kanten.
Waar ging die vorige ruzie eigenlijk over?
maandag 27 april 2009 om 13:37
quote:eleonora schreef op 27 april 2009 @ 13:05:
[...]
Stel je voor, jij hebt je net uitgeput in tongkrullen om je vriend een pijpbeurt van heb ik jou daar te geven. Hij komt klaar, in je haar, jij komt met een zaadlozing in je pony boven en vraagt: En? Was het lekker?
Zegt jij, ja, maaaaaaaaaaaarrrrr ik kom liever klaar terwijl ik je aan kan kijken. Dan denk jij toch ook; man, zuig jij in het vervolg dan even lekker aan je eigen snikkel? Lig je daar met je goeie gedrag en je natte pony!
Kritiek op iemands seksprestaties liggen ont-zet-tend gevoelig hoor, dat kan heel hard aankomen, zo'n opmerking, omdat het zoals Bia al zegt, opgevat wordt als kritiek.
Na zijn afgang (want zo voelt dat) had hij even geen zin om knus lepeltje, lepeltje te gaan liggen. Ik kan me daar wel iets bij voorstellen eigenlijk.
Ik heb zo'n idee dat Danielle die opmerking niet had gemaakt als ze wél was klaar gekomen op dat moment. Ben je er bijna, komt die gast klaar en jij blijft gefrustreerd achter. Zoiets. Kan me wel voorstellen dat je daarna impulsief zo'n opmerking maakt.
Overigens heb ik het zelf ook wel eens beleefd dat iemand eerst zegt te blijven slapen en na de seks: ik ga toch maar naar huis.
Ik weet niet of zijn blijven slapen 'afgedwongen' was maar anders kan ík me wel voorstellen dat je daarna boos wordt. Ik heb diegene destijds getrakteerd op wat achterna vliegende bierflesjes. Dat was erg bevredigend moet ik zeggen. Maar ik had toen al besloten dat hij ook echt niet weer hoefde te komen en dan maakt het ook niet meer uit hoe je overkomt.
[...]
Stel je voor, jij hebt je net uitgeput in tongkrullen om je vriend een pijpbeurt van heb ik jou daar te geven. Hij komt klaar, in je haar, jij komt met een zaadlozing in je pony boven en vraagt: En? Was het lekker?
Zegt jij, ja, maaaaaaaaaaaarrrrr ik kom liever klaar terwijl ik je aan kan kijken. Dan denk jij toch ook; man, zuig jij in het vervolg dan even lekker aan je eigen snikkel? Lig je daar met je goeie gedrag en je natte pony!
Kritiek op iemands seksprestaties liggen ont-zet-tend gevoelig hoor, dat kan heel hard aankomen, zo'n opmerking, omdat het zoals Bia al zegt, opgevat wordt als kritiek.
Na zijn afgang (want zo voelt dat) had hij even geen zin om knus lepeltje, lepeltje te gaan liggen. Ik kan me daar wel iets bij voorstellen eigenlijk.
Ik heb zo'n idee dat Danielle die opmerking niet had gemaakt als ze wél was klaar gekomen op dat moment. Ben je er bijna, komt die gast klaar en jij blijft gefrustreerd achter. Zoiets. Kan me wel voorstellen dat je daarna impulsief zo'n opmerking maakt.
Overigens heb ik het zelf ook wel eens beleefd dat iemand eerst zegt te blijven slapen en na de seks: ik ga toch maar naar huis.
Ik weet niet of zijn blijven slapen 'afgedwongen' was maar anders kan ík me wel voorstellen dat je daarna boos wordt. Ik heb diegene destijds getrakteerd op wat achterna vliegende bierflesjes. Dat was erg bevredigend moet ik zeggen. Maar ik had toen al besloten dat hij ook echt niet weer hoefde te komen en dan maakt het ook niet meer uit hoe je overkomt.
Het is mij: shaHla
(Iranian version)

maandag 27 april 2009 om 13:38
Mijn eerste reactie zonder andere posts te lezen....quote:Danielle24 schreef op 27 april 2009 @ 10:46:
Hai meiden!
Op zit moment zit ik in een nogal gefrustreerde bui achter m'n computer! Ik wil het graag even kwijt...ik voel me echt zo stom!
Sinds een paar weken ben ik (24) aan het daten met een erg leuke man (30). We hebben heerlijke dagen en ook nachten samen gehad. Het was natuurlijk nog niet zo lang, maar het voelde zo heerlijk, zo heftig en zo serieus!
Om een lang verhaal kort te maken...de laatste keer dat hij hier was (vrijdag) hebben we ruzie gekregen, behoorlijke ruzie. En eerlijk gezegd was dit al de tweede keer. Twee keer ruzie tijdens alleen het daten nog maar? Dan wil je niet weten hoe een relatie gaat worden als het al niet lekker loopt vóórdat je een relatie hebt.
Het ging natuurlijk helemaal nergens om. Hij zou niet blijven slapen (was verstandiger aangezien mijn moeder de volgende ochtend al op tijd voor de deur zou staan) maar ik wilde wel graag dat hij bleef. Waarom doorvragen/ overhalen? Nee is nee en dat is toch duidelijk? Uiteindelijk zou hij blijven, wij naar mn huis gegaan, sex gehad...en erna zei hij dat hij me iets ging zeggen waar ik boos om zou worden: hij ging toch echt naar huis. Die had je kunnen zien aankomen.
Ik werd zo boos! Ik herken mezelf echt niet in hoe ik me gedroeg! Je laat het erg extreem klinken. Jammer vinden, oke..maar boos worden?? Ik snap dat je het vervelend vond dat hij naar huis zou gaan, maar je wist dat van tevoren toch? Eigenlijk best naief dat je dacht dat hij wel zou blijven. Ik denk dat je reacties buiten proporties is geweest. Effe volwassen worden dus
Nog steeds vind ik het erg ongepast dat hij op dat moment wegging, maar toen hij eenmaal bij de deur stond riep ik: 'als je nu weggaat hoef je niet meer terug te komen!' Bizar, Ik heb het denk ik uit een film. Niet bizar, gewoon duidelijk. Jouw grens ligt daar blijkbaar, dat mag. Al had je het natuurlijk ook kunnen zeggen ipv roepen. Het klinkt echt heel claimerig, afhankelijk en wanhopig. Ik snap wel dat hij dan toch ging. Ik bedoel, dit gedrag al tijdens het daten, daar rent iedereen voor weg.
Maar het is blijkbaar wat verliefdheid met me doet. Ik voel me zo'n puber! Ik ben zo bang om gekwetst te worden, dat dat juist is wat ik over mezelf afroep. Bang om gekwetst te worden tijdens het daten al? Misschien moet je je wat minder open opstellen en wat meer aankijken hoe iets loopt. Eerst kijken of je iemand wel heel leuk vindt, ipv dat je denkt dat iemand leuk vindt voordat je er mee het bed induikt. Volgens mij kun jij daar namelijk niet zo goed tegen
Als laatste zei hij: 'ik hoop wel dat ik je nog een keer spreek'. Oh kijk, hij wil het warmhouden. Ik riep: 'je belt me maar!'. En daar ging hij. Ik heb hem in mn boze bui die avond nog geprobeerd te bellen en 2 semi-boze berichtjes gestuurd. Waarom?? In godsnaam waarom? Je wilt hem niet meer zien maar gaat er wel als een loops hondje achteraan bellen? Maar hij reageerde niet meer. Nee, die denkt ook; dankjedekoekoek (of iets in die strekking). Al dat drama, gezeur om wat sex. Dan wil je hem niet zien en hoeft ie niet meer terug te komen, dan ineens ga je er achteraan? Daar zou ik ook geen zin in hebben. Hij gedraagt zich dus wel volwassen en denkt; ze wil niet ? Dan niet. Niet raar dat hij niet luistert naar geschreeuw en "gechanteer". Zou jij dat wel doen dan? Ik neem aan dat ik het hier alleen maar erger mee heb gemaakt...Zaterdagavond heb ik hem nog een zeer schaamtebewust berichtje gestuurd. Ook dat nog
En nu...nu net heb ik hem gebeld en hij nam niet op... Hier moet ik het maar bij laten. Je had het moeten laten bij het moment dat hij over je grens heen ging. Daar had je het contact moeten stoppen. Nu kom je op hem waarschijnlijk nog als stalkster over ook, en hij heeft door dat ie voor een wip bij je terecht kan. Goed geregeld van je.
Ik ben voor mn gevoel al veel te ver gegaan in het zoeken van contact. De zet is aan hem. Maar ik ben bang dat die zet niet meer gaat komen. Je kunt beter hopen dat die niet meer gaat komen. Hier heb je toch geen zin in? Grote kans dat hij nog contact met je opneemt. Niet omdat hij zo gek op je is, maar om zijn eigen lusten. En dan moet je wél sterk staan en hem weigeren, anders ben je je eigen recept voor ongeluk aan het opbouwen. Het is zo frustererend om genegeerd te worden! Ongelooflijk. Als hij geen contact meer met me wil, dan kan hij me dat toch laten weten. Niets laten weten is ook laten weten, of denk je dat hij ondertussen een ongeluk heeft gehad en niet kán reageren? Daarbij. HIJ kan het laten weten? JIJ hebt hem toch gezegt niet meer terug te hoeven komen. Als je dat niet meende, heb je nu misschien geleerd dat je niets moet zeggen wat je niet meent, anders breng je alleen jezelf maar in een rotte positie. Niet iedereen is van 'chantage' gediend namelijk. Daarbij, op deze manier kan hij het warm houden. Over een paar dagen belt hij, of stuurt hij je een berichtje met een supersloom excuus waar jij intrapt. Wil je dat?.
Ik vind het ook echt absoluut niet bij hem passen om me niks meer te laten horen. Maar ja, hoe goed ken ik hem nou helemaal...Ik dacht al vrij goed... Pijnlijk hoor!Oke, niet al te mals commentaar zoals je ziet. Maar mijn advies; move on. Hij wil de lusten, niet de lasten. En jij komt absoluut niet over als een type die dat aankan. Dus vergeet hem (dat kun je makkelijk hoor) en ga leuke dingen doen. Verspil je energie hier niet aan want dat is het niet waard. Hij was leuk, zolang het leuk was, maar het lange leuke bewaard hij voor iemand waar hij helemaal gek op is, en dat ben jij niet.
Hai meiden!
Op zit moment zit ik in een nogal gefrustreerde bui achter m'n computer! Ik wil het graag even kwijt...ik voel me echt zo stom!
Sinds een paar weken ben ik (24) aan het daten met een erg leuke man (30). We hebben heerlijke dagen en ook nachten samen gehad. Het was natuurlijk nog niet zo lang, maar het voelde zo heerlijk, zo heftig en zo serieus!
Om een lang verhaal kort te maken...de laatste keer dat hij hier was (vrijdag) hebben we ruzie gekregen, behoorlijke ruzie. En eerlijk gezegd was dit al de tweede keer. Twee keer ruzie tijdens alleen het daten nog maar? Dan wil je niet weten hoe een relatie gaat worden als het al niet lekker loopt vóórdat je een relatie hebt.
Het ging natuurlijk helemaal nergens om. Hij zou niet blijven slapen (was verstandiger aangezien mijn moeder de volgende ochtend al op tijd voor de deur zou staan) maar ik wilde wel graag dat hij bleef. Waarom doorvragen/ overhalen? Nee is nee en dat is toch duidelijk? Uiteindelijk zou hij blijven, wij naar mn huis gegaan, sex gehad...en erna zei hij dat hij me iets ging zeggen waar ik boos om zou worden: hij ging toch echt naar huis. Die had je kunnen zien aankomen.
Ik werd zo boos! Ik herken mezelf echt niet in hoe ik me gedroeg! Je laat het erg extreem klinken. Jammer vinden, oke..maar boos worden?? Ik snap dat je het vervelend vond dat hij naar huis zou gaan, maar je wist dat van tevoren toch? Eigenlijk best naief dat je dacht dat hij wel zou blijven. Ik denk dat je reacties buiten proporties is geweest. Effe volwassen worden dus
Nog steeds vind ik het erg ongepast dat hij op dat moment wegging, maar toen hij eenmaal bij de deur stond riep ik: 'als je nu weggaat hoef je niet meer terug te komen!' Bizar, Ik heb het denk ik uit een film. Niet bizar, gewoon duidelijk. Jouw grens ligt daar blijkbaar, dat mag. Al had je het natuurlijk ook kunnen zeggen ipv roepen. Het klinkt echt heel claimerig, afhankelijk en wanhopig. Ik snap wel dat hij dan toch ging. Ik bedoel, dit gedrag al tijdens het daten, daar rent iedereen voor weg.
Maar het is blijkbaar wat verliefdheid met me doet. Ik voel me zo'n puber! Ik ben zo bang om gekwetst te worden, dat dat juist is wat ik over mezelf afroep. Bang om gekwetst te worden tijdens het daten al? Misschien moet je je wat minder open opstellen en wat meer aankijken hoe iets loopt. Eerst kijken of je iemand wel heel leuk vindt, ipv dat je denkt dat iemand leuk vindt voordat je er mee het bed induikt. Volgens mij kun jij daar namelijk niet zo goed tegen
Als laatste zei hij: 'ik hoop wel dat ik je nog een keer spreek'. Oh kijk, hij wil het warmhouden. Ik riep: 'je belt me maar!'. En daar ging hij. Ik heb hem in mn boze bui die avond nog geprobeerd te bellen en 2 semi-boze berichtjes gestuurd. Waarom?? In godsnaam waarom? Je wilt hem niet meer zien maar gaat er wel als een loops hondje achteraan bellen? Maar hij reageerde niet meer. Nee, die denkt ook; dankjedekoekoek (of iets in die strekking). Al dat drama, gezeur om wat sex. Dan wil je hem niet zien en hoeft ie niet meer terug te komen, dan ineens ga je er achteraan? Daar zou ik ook geen zin in hebben. Hij gedraagt zich dus wel volwassen en denkt; ze wil niet ? Dan niet. Niet raar dat hij niet luistert naar geschreeuw en "gechanteer". Zou jij dat wel doen dan? Ik neem aan dat ik het hier alleen maar erger mee heb gemaakt...Zaterdagavond heb ik hem nog een zeer schaamtebewust berichtje gestuurd. Ook dat nog
En nu...nu net heb ik hem gebeld en hij nam niet op... Hier moet ik het maar bij laten. Je had het moeten laten bij het moment dat hij over je grens heen ging. Daar had je het contact moeten stoppen. Nu kom je op hem waarschijnlijk nog als stalkster over ook, en hij heeft door dat ie voor een wip bij je terecht kan. Goed geregeld van je.
Ik ben voor mn gevoel al veel te ver gegaan in het zoeken van contact. De zet is aan hem. Maar ik ben bang dat die zet niet meer gaat komen. Je kunt beter hopen dat die niet meer gaat komen. Hier heb je toch geen zin in? Grote kans dat hij nog contact met je opneemt. Niet omdat hij zo gek op je is, maar om zijn eigen lusten. En dan moet je wél sterk staan en hem weigeren, anders ben je je eigen recept voor ongeluk aan het opbouwen. Het is zo frustererend om genegeerd te worden! Ongelooflijk. Als hij geen contact meer met me wil, dan kan hij me dat toch laten weten. Niets laten weten is ook laten weten, of denk je dat hij ondertussen een ongeluk heeft gehad en niet kán reageren? Daarbij. HIJ kan het laten weten? JIJ hebt hem toch gezegt niet meer terug te hoeven komen. Als je dat niet meende, heb je nu misschien geleerd dat je niets moet zeggen wat je niet meent, anders breng je alleen jezelf maar in een rotte positie. Niet iedereen is van 'chantage' gediend namelijk. Daarbij, op deze manier kan hij het warm houden. Over een paar dagen belt hij, of stuurt hij je een berichtje met een supersloom excuus waar jij intrapt. Wil je dat?.
Ik vind het ook echt absoluut niet bij hem passen om me niks meer te laten horen. Maar ja, hoe goed ken ik hem nou helemaal...Ik dacht al vrij goed... Pijnlijk hoor!Oke, niet al te mals commentaar zoals je ziet. Maar mijn advies; move on. Hij wil de lusten, niet de lasten. En jij komt absoluut niet over als een type die dat aankan. Dus vergeet hem (dat kun je makkelijk hoor) en ga leuke dingen doen. Verspil je energie hier niet aan want dat is het niet waard. Hij was leuk, zolang het leuk was, maar het lange leuke bewaard hij voor iemand waar hij helemaal gek op is, en dat ben jij niet.
maandag 27 april 2009 om 13:47
Ik ben wel blij met deze kritische kanttekeningen...mijn vriendinnen hebben het puur voor mij opgenomen (ook wel logisch) toen ik ze vrijdagavond verdrietig/ boos opbelde... 'die eikel is jou niet waard!' etc..dat zorgde alleen maar voor meer boosheid die avond!
Maar goed, of ik hem nou heb weggejaagd, juist door hem op de een of andere manier bij me te houden of niet... feit is dat loslaten veeel beter is! I am trying!
@ Pom. Zo zie ik het niet. Ik heb er genoeg tegenover geplaatst. Het was overigens zijn voorstel om dan naar mij toe te komen, niet het mijne, ik wilde eigenlijk naar hem toe komen.
@ Cassie, nee klopt, minder lang is niet per se minder leuk! Maar soms ook: hoe meer hoe beter. De vorige ruzie staat in dit topic beschreven, het komt er eigenlijk op neer dat ik ook die keer iets anders wilde dan hij...en hij zich daarom van me afweek...en ik daarom pissig werd.
Maar goed, of ik hem nou heb weggejaagd, juist door hem op de een of andere manier bij me te houden of niet... feit is dat loslaten veeel beter is! I am trying!
@ Pom. Zo zie ik het niet. Ik heb er genoeg tegenover geplaatst. Het was overigens zijn voorstel om dan naar mij toe te komen, niet het mijne, ik wilde eigenlijk naar hem toe komen.
@ Cassie, nee klopt, minder lang is niet per se minder leuk! Maar soms ook: hoe meer hoe beter. De vorige ruzie staat in dit topic beschreven, het komt er eigenlijk op neer dat ik ook die keer iets anders wilde dan hij...en hij zich daarom van me afweek...en ik daarom pissig werd.
maandag 27 april 2009 om 13:56
@ Madhe... eh... pittige reactie...
Dit was iets anders dan puur sex. Zo'n relatie kan ik ook wel aan hoor... ik heb al 6 jaar een sexrelatie met iemand die naar huis gaat na afloop. Dit is --> wanneer hij niemand anders heeft en wanneer ik niemand anders heb. Dat is iemand waarmee we het lange leuke allebei voor iemand anders bewaren, puur de lusten, niet de lasten.
Met deze man was het het begin van liefde...maar goed...dat is allemaal in de andere posts al wel naar boven gekomen.
Dit was iets anders dan puur sex. Zo'n relatie kan ik ook wel aan hoor... ik heb al 6 jaar een sexrelatie met iemand die naar huis gaat na afloop. Dit is --> wanneer hij niemand anders heeft en wanneer ik niemand anders heb. Dat is iemand waarmee we het lange leuke allebei voor iemand anders bewaren, puur de lusten, niet de lasten.
Met deze man was het het begin van liefde...maar goed...dat is allemaal in de andere posts al wel naar boven gekomen.
maandag 27 april 2009 om 13:59
quote:Danielle24 schreef op 27 april 2009 @ 13:47:
@ Cassie, nee klopt, minder lang is niet per se minder leuk! Maar soms ook: hoe meer hoe beter. De vorige ruzie staat in dit topic beschreven, het komt er eigenlijk op neer dat ik ook die keer iets anders wilde dan hij...en hij zich daarom van me afweek...en ik daarom pissig werd.
Hoe meer hoe beter is wel begrijpelijk maar in een prille relatie kan dat ook killing zijn voor de relatie. Want je zit in de fase waarin je elkaar net leert kennen en om dan gelijk zoveel af te spreken doet het niet altijd even veel goeds.
Ik kan jouw pissige reactie op zich wel begrijpen. Zo reageerde ik namelijk ook toen mijn vriend en ik net wat met elkaar kregen. Maar het is wel erg kinderachtig en afhankelijk als je zo reageert. Ieder mens heeft het recht om iets anders dan jou te willen en dat zul je moeten leren accepteren. Wat als hij nou iets wil dat jij echt niet wilt? Dan vind je het toch ook onterecht als hij boos wordt op jou??? Ik kan het me wel voorstellen dat hij zich dan afwend van jou, wie heeft er nou zin in kinderachtig gedram? Daar ben je toch wel te oud voor of niet?!
@ Cassie, nee klopt, minder lang is niet per se minder leuk! Maar soms ook: hoe meer hoe beter. De vorige ruzie staat in dit topic beschreven, het komt er eigenlijk op neer dat ik ook die keer iets anders wilde dan hij...en hij zich daarom van me afweek...en ik daarom pissig werd.
Hoe meer hoe beter is wel begrijpelijk maar in een prille relatie kan dat ook killing zijn voor de relatie. Want je zit in de fase waarin je elkaar net leert kennen en om dan gelijk zoveel af te spreken doet het niet altijd even veel goeds.
Ik kan jouw pissige reactie op zich wel begrijpen. Zo reageerde ik namelijk ook toen mijn vriend en ik net wat met elkaar kregen. Maar het is wel erg kinderachtig en afhankelijk als je zo reageert. Ieder mens heeft het recht om iets anders dan jou te willen en dat zul je moeten leren accepteren. Wat als hij nou iets wil dat jij echt niet wilt? Dan vind je het toch ook onterecht als hij boos wordt op jou??? Ik kan het me wel voorstellen dat hij zich dan afwend van jou, wie heeft er nou zin in kinderachtig gedram? Daar ben je toch wel te oud voor of niet?!
maandag 27 april 2009 om 14:03
maandag 27 april 2009 om 14:05
Nee misschien ben je op andere vlakken juist heel onafhankelijk.. Dat kan best hoor. Dat was bij mij ook zo. Ik woonde op mezelf al sinds mijn 17e, deed alles zelf maar stelde me dan wel afhankelijk op van mijn vriend.
Ben je bang om hem kwijt te raken? Heb je enig idee waar dit gedrag vandaan komt? Hoe was dit bij je andere serieuze relaties (niet je scharrel of SVtjes)?
Ben je bang om hem kwijt te raken? Heb je enig idee waar dit gedrag vandaan komt? Hoe was dit bij je andere serieuze relaties (niet je scharrel of SVtjes)?
maandag 27 april 2009 om 14:19
quote:Susan schreef op 27 april 2009 @ 12:13:
[...]
Dat zou wel kunnen, maar hoe ze het beschrijft, vind ik het wel vrij doordacht overkomen, als hij direct na de seks zegt: 'Ik ga je iets zeggen wat je niet zo leuk zult vinden, ik ga toch naar huis,' dan wekt dat bij mij wel de indruk dat hij dat van tevoren had bedacht. Anders is het meer zoiets van: 'Oh, is het nog zo vroeg? Misschien kan ik toch maar beter naar huis gaan.'Leest werkelijk iedereen over het feit dat hij in eerste instantie helemaal niet zou blijven slapen heen? Klinkt mij alsof TO heel uitgekookt der scharrel heeft overgehaald om wél met haar het bed in te duiken. Of dat nou voor sex was of niet.
[...]
Dat zou wel kunnen, maar hoe ze het beschrijft, vind ik het wel vrij doordacht overkomen, als hij direct na de seks zegt: 'Ik ga je iets zeggen wat je niet zo leuk zult vinden, ik ga toch naar huis,' dan wekt dat bij mij wel de indruk dat hij dat van tevoren had bedacht. Anders is het meer zoiets van: 'Oh, is het nog zo vroeg? Misschien kan ik toch maar beter naar huis gaan.'Leest werkelijk iedereen over het feit dat hij in eerste instantie helemaal niet zou blijven slapen heen? Klinkt mij alsof TO heel uitgekookt der scharrel heeft overgehaald om wél met haar het bed in te duiken. Of dat nou voor sex was of niet.
maandag 27 april 2009 om 14:20
Ja wel bang om hem kwijt te raken...dat was eigenlijk het laatste wat ik wilde bereiken. Het is lang geleden dat ik een man ben tegengekomen waar in vertrouwen in had en die zo oprecht voor me ging. Bij 90% van de mannen heb ik daar zware twijfels over. Ik denk wel dat het daar vandaan komt. Ik wilde hem bij me houden. Dit was quite a catch!
In vorige relaties merk ik wel dat ik toch altijd bang ben dat ik diegene leuker vind dan hij mij...en dat ik mn gevoel erin verlies terwijl hij gebruik van me maakt. Niet dat dit ooit echt gebeurd is eigenlijk. Maar het is wel wat ik om me heen zie. Ik wil niet naief zijn...terwijl ik dat van huize uit wel ben! Daar ben ik dan erg mee bezig...
In vorige relaties merk ik wel dat ik toch altijd bang ben dat ik diegene leuker vind dan hij mij...en dat ik mn gevoel erin verlies terwijl hij gebruik van me maakt. Niet dat dit ooit echt gebeurd is eigenlijk. Maar het is wel wat ik om me heen zie. Ik wil niet naief zijn...terwijl ik dat van huize uit wel ben! Daar ben ik dan erg mee bezig...
maandag 27 april 2009 om 14:30
quote:Danielle24 schreef op 27 april 2009 @ 12:34:
@ Wohman, diezelfde avond heb ik hem die 2 smsjes gestuurd en geprobeerd te bellen...Thank god niet z'n voicemail ingesproken de volgende dag was mn boosheid gezakt en voelde ik me erg schuldig over m'n gedrag en heb ik hem hier een sms over gestuurd (een hele lieve!). Maar verloren...tja...
@ blijfgewoonbianca, hahaha ehhh... nou okee komt ie:
Hij vroeg (na 3x) : vond je t fijn?
Ik: Eh, jawel...maaaaaaaaaar...je kunt het beter even aangeven voordat je klaarkomt...dan kunnen we daar allebei naartoe werken...
Fout fout, gebiedende wijs.
Had dat toch anders aangepakt. Zo klinkt het inderdaad als een aanval.
" Jawel hoor, was wel oke, maar eh... doe het de volgende keer anders". Kon je niet iets antwoorden in de trand van; Hmmm heerlijk, weet je wat ik ook erg lekker vind? Tegelijk klaarkomen.
Zoiets? Klinkt al meer alsof je iets opbouwt, ipv afkraakt, vind je niet?
@ Wohman, diezelfde avond heb ik hem die 2 smsjes gestuurd en geprobeerd te bellen...Thank god niet z'n voicemail ingesproken de volgende dag was mn boosheid gezakt en voelde ik me erg schuldig over m'n gedrag en heb ik hem hier een sms over gestuurd (een hele lieve!). Maar verloren...tja...
@ blijfgewoonbianca, hahaha ehhh... nou okee komt ie:
Hij vroeg (na 3x) : vond je t fijn?
Ik: Eh, jawel...maaaaaaaaaar...je kunt het beter even aangeven voordat je klaarkomt...dan kunnen we daar allebei naartoe werken...
Fout fout, gebiedende wijs.
Had dat toch anders aangepakt. Zo klinkt het inderdaad als een aanval.
" Jawel hoor, was wel oke, maar eh... doe het de volgende keer anders". Kon je niet iets antwoorden in de trand van; Hmmm heerlijk, weet je wat ik ook erg lekker vind? Tegelijk klaarkomen.
Zoiets? Klinkt al meer alsof je iets opbouwt, ipv afkraakt, vind je niet?
maandag 27 april 2009 om 14:57
quote:Danielle24 schreef op 27 april 2009 @ 13:12:
Of zoals hij het zegt: allebei erg koppig...
Ik denk dat hij net zo hard zijn zin wil, als ik mijn zin...wellicht een lastige combinatie.Volgens mij is er niets mis met twee koppige personen bij elkaar, of twee personen die allebei net zo graag hun zin willen.
MITS de twee personen ook een nee kunnen accepteren, zich kunnen gedragen als volwassenen en niet gaan drammen. Respect voor de ander hebben en dat tonen Mits de twee personen ook moeite doen om de ander te begrijpen en zich in willen leven in de ander, rekening met de ander willen houden. Zelfs iets voor de ander willen doen zonder eigenbelang. Mits er ook echt gevoel zit voor de ander en je de ander zo ontzettend leuk vindt dat je die persoon zijn/haar geluk ook gunt.
Als je verwent bent en je zo gedraagt heb je een (groot) probleem, want dan kun je beter een slaaf nemen. Die doet alles voor je zonder dat je rekening met de slaaf hoeft te houden (mits je goed betaalt natuurlijk). Als de wereld om jou moet draaien moet je wakker worden.
Of zoals hij het zegt: allebei erg koppig...
Ik denk dat hij net zo hard zijn zin wil, als ik mijn zin...wellicht een lastige combinatie.Volgens mij is er niets mis met twee koppige personen bij elkaar, of twee personen die allebei net zo graag hun zin willen.
MITS de twee personen ook een nee kunnen accepteren, zich kunnen gedragen als volwassenen en niet gaan drammen. Respect voor de ander hebben en dat tonen Mits de twee personen ook moeite doen om de ander te begrijpen en zich in willen leven in de ander, rekening met de ander willen houden. Zelfs iets voor de ander willen doen zonder eigenbelang. Mits er ook echt gevoel zit voor de ander en je de ander zo ontzettend leuk vindt dat je die persoon zijn/haar geluk ook gunt.
Als je verwent bent en je zo gedraagt heb je een (groot) probleem, want dan kun je beter een slaaf nemen. Die doet alles voor je zonder dat je rekening met de slaaf hoeft te houden (mits je goed betaalt natuurlijk). Als de wereld om jou moet draaien moet je wakker worden.
maandag 27 april 2009 om 15:04
quote:Danielle24 schreef op 27 april 2009 @ 13:24:
Ik denk wel dat ik op dat moment heel erg aan zijn gevoelens voorbij ben gegaan ja.
Als ik éémaal boos ben...wat me eigenlijk vrijwel nooit gebeurd...behalve dus al 2x bij hem...dan is het moeilijk om nog met goede argumenten bij me aan te komen.
Dan wil ik gewoon dat hij me geruststelt...En het liefst gewoon bij me blijft in plaats van weg te lopen. Als jij nou eens begint (in een volgende relatie) met zorgen dat een ander niet hoeft weg te lopen, en dat jij niet gerustgestelt hoeft te worden? Is dat een idee?
Het klinkt alsof je hem test.. blijf je bij me als ik dit of dat doe? Maar jullie waren net samen, dan hoeft hij dat nog helemaal niet te weten. Al is hij 10 jaar met je, dan nog hoeft hij dit gedrag niet te accepteren. Hij klinkt eigenlijk erg verstandig, want dit gedoe in het prille begin al... Dat heeft wel met een stukje kwetsbaarheid te maken. Op dat moment kon ik me niet voorstellen waarom hij per se weg wilde. Ook aan je inlevingsvermogen werken dus. Jouw verwachtingen moet je bij jou houden. Die kun je hem niet gaan opleggen. Al kwam hij echt wel met redelijke redenaties. Ik mijn hoofd spookte alleen: waarom wil je niet bij me zijn?! Ik wil bij jou zijn! Hele nacht samen praten, vrijen, slapen...
Dat was ook de reden dat hij naar mij toe kwam dacht ik...Ook hier ga je de mist in met je verwachtingen. Je vult in voor een ander, en als die dan anders reageert dan jij zou doen trek je daar extreme conclusies uit. ik zou anders naar hem gegaan zijn, maar ik kon niet blijven slapen, dus was minder lang/ leuk...daarom kwam hij naar mij toe.En dadelijk ga ik even op je reacties op mijn eerdere post reageren.
Ik denk wel dat ik op dat moment heel erg aan zijn gevoelens voorbij ben gegaan ja.
Als ik éémaal boos ben...wat me eigenlijk vrijwel nooit gebeurd...behalve dus al 2x bij hem...dan is het moeilijk om nog met goede argumenten bij me aan te komen.
Dan wil ik gewoon dat hij me geruststelt...En het liefst gewoon bij me blijft in plaats van weg te lopen. Als jij nou eens begint (in een volgende relatie) met zorgen dat een ander niet hoeft weg te lopen, en dat jij niet gerustgestelt hoeft te worden? Is dat een idee?
Het klinkt alsof je hem test.. blijf je bij me als ik dit of dat doe? Maar jullie waren net samen, dan hoeft hij dat nog helemaal niet te weten. Al is hij 10 jaar met je, dan nog hoeft hij dit gedrag niet te accepteren. Hij klinkt eigenlijk erg verstandig, want dit gedoe in het prille begin al... Dat heeft wel met een stukje kwetsbaarheid te maken. Op dat moment kon ik me niet voorstellen waarom hij per se weg wilde. Ook aan je inlevingsvermogen werken dus. Jouw verwachtingen moet je bij jou houden. Die kun je hem niet gaan opleggen. Al kwam hij echt wel met redelijke redenaties. Ik mijn hoofd spookte alleen: waarom wil je niet bij me zijn?! Ik wil bij jou zijn! Hele nacht samen praten, vrijen, slapen...
Dat was ook de reden dat hij naar mij toe kwam dacht ik...Ook hier ga je de mist in met je verwachtingen. Je vult in voor een ander, en als die dan anders reageert dan jij zou doen trek je daar extreme conclusies uit. ik zou anders naar hem gegaan zijn, maar ik kon niet blijven slapen, dus was minder lang/ leuk...daarom kwam hij naar mij toe.En dadelijk ga ik even op je reacties op mijn eerdere post reageren.
maandag 27 april 2009 om 15:35
quote:Danielle24 schreef op 27 april 2009 @ 13:56:
@ Madhe... eh... pittige reactie...
Dit was iets anders dan puur sex. Zo'n relatie kan ik ook wel aan hoor... ik heb al 6 jaar een sexrelatie met iemand die naar huis gaat na afloop. Dit is --> wanneer hij niemand anders heeft en wanneer ik niemand anders heb. Dat is iemand waarmee we het lange leuke allebei voor iemand anders bewaren, puur de lusten, niet de lasten.
Met deze man was het het begin van liefde...maar goed...dat is allemaal in de andere posts al wel naar boven gekomen.
Jullie waren net aan het daten, vandaar dat ik nog niet over liefde dacht. Maar dan is zo'n sexrelatie misschien juist meer voor je, omdat je nogal tegen dingen aanloopt om het zo te zeggen als je de "lasten" erbij krijgt (iemand die een andere mening of wil heeft die niet strookt met de jouwe, en je daar wel rekening mee moet houden).
Nogmaals, in een volgende relatie zou ik het heel anders aanpakken, en ik hoop werkelijk dat je hier van leert. Want voor jou voelt het natuurlijk ook allerminst fijn. En dat is niet wat een relatie moet opleveren.
Maar in hoeverre hadden jullie al een relatie eigenlijk? Jullie waren net aan het daten toch?
@ Madhe... eh... pittige reactie...
Dit was iets anders dan puur sex. Zo'n relatie kan ik ook wel aan hoor... ik heb al 6 jaar een sexrelatie met iemand die naar huis gaat na afloop. Dit is --> wanneer hij niemand anders heeft en wanneer ik niemand anders heb. Dat is iemand waarmee we het lange leuke allebei voor iemand anders bewaren, puur de lusten, niet de lasten.
Met deze man was het het begin van liefde...maar goed...dat is allemaal in de andere posts al wel naar boven gekomen.
Jullie waren net aan het daten, vandaar dat ik nog niet over liefde dacht. Maar dan is zo'n sexrelatie misschien juist meer voor je, omdat je nogal tegen dingen aanloopt om het zo te zeggen als je de "lasten" erbij krijgt (iemand die een andere mening of wil heeft die niet strookt met de jouwe, en je daar wel rekening mee moet houden).
Nogmaals, in een volgende relatie zou ik het heel anders aanpakken, en ik hoop werkelijk dat je hier van leert. Want voor jou voelt het natuurlijk ook allerminst fijn. En dat is niet wat een relatie moet opleveren.
Maar in hoeverre hadden jullie al een relatie eigenlijk? Jullie waren net aan het daten toch?
maandag 27 april 2009 om 17:01
quote:Danielle24 schreef op 27 april 2009 @ 10:46:
toen hij eenmaal bij de deur stond riep ik: 'als je nu weggaat hoef je niet meer terug te komen!' Volgens mij zou mijn vriend (3 jaar relatie) ook niet meer terugkomen als ik zoiets zou durven schreeuwen. Sommige mensen zijn erg gesteld op respect. Verder ben ik het eens met de groep dat twee ruzie's in je korte relatie weinig goeds is. Blijkbaar heb je je tweede kans verspeeld. Het lijkt trouwens ook wel alsof je over hem heen loopt en hij hierom afstand neemt.
toen hij eenmaal bij de deur stond riep ik: 'als je nu weggaat hoef je niet meer terug te komen!' Volgens mij zou mijn vriend (3 jaar relatie) ook niet meer terugkomen als ik zoiets zou durven schreeuwen. Sommige mensen zijn erg gesteld op respect. Verder ben ik het eens met de groep dat twee ruzie's in je korte relatie weinig goeds is. Blijkbaar heb je je tweede kans verspeeld. Het lijkt trouwens ook wel alsof je over hem heen loopt en hij hierom afstand neemt.
maandag 27 april 2009 om 17:14
[quote]Danielle24 schreef op 27 april 2009 @ 13:47:
Zo zie ik het niet. Ik heb er genoeg tegenover geplaatst. Het was overigens zijn voorstel om dan naar mij toe te komen, niet het mijne, ik wilde eigenlijk naar hem toe komen.
quote]
Ja maar zie het nou in, hij wilde niet blijven slapen. Dus als jij naar hem was gekomen had hij er niet onderuit kunnen komen. Dus dacht hij, ik ga wel naar haar toe, dan kan ik altijd zelf nog weggaan.
Zie nou in dat je niet altijd je zin kan krijgen als iemand niet wil.
Zo zie ik het niet. Ik heb er genoeg tegenover geplaatst. Het was overigens zijn voorstel om dan naar mij toe te komen, niet het mijne, ik wilde eigenlijk naar hem toe komen.
quote]
Ja maar zie het nou in, hij wilde niet blijven slapen. Dus als jij naar hem was gekomen had hij er niet onderuit kunnen komen. Dus dacht hij, ik ga wel naar haar toe, dan kan ik altijd zelf nog weggaan.
Zie nou in dat je niet altijd je zin kan krijgen als iemand niet wil.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
maandag 27 april 2009 om 17:58
Ik heb hier twee gedachtes over.
1. Je enige kans om dit goed te maken, als je hem echt de moeite waard vindt, is het Groots aan te pakken. Koop een giga bos bloemen en bel bij hem aan. Verstop je achter de bloemen en als hij open doet zeg je: "Ik weet niet wat er in me vaart als ik bij jou ben. Zo stom als ik vorige keer gedaan heb, herken ik mezelf helemaal niet. Ik vind je gewoon leuk. Ik wil juist leuk doen. Mag ik je uitnodigen voor een wijntje in het park/kop koffie om de hoek om het een beetje uit te leggen?"
Niks van smeken om een tweede kans ofzo. Gewoon een bakkie doen en excuses aanbieden. Dan mag hij bepalen of jij leuk genoeg bent om er nog een keer in te springen.
2. Jullie hebben in je prille relatie al 2 x ruzie gehad, en in mijn wereld is het dan eigenlijk per definitie kansloos. Maar misschien in jouw wereld niet.
succes!
1. Je enige kans om dit goed te maken, als je hem echt de moeite waard vindt, is het Groots aan te pakken. Koop een giga bos bloemen en bel bij hem aan. Verstop je achter de bloemen en als hij open doet zeg je: "Ik weet niet wat er in me vaart als ik bij jou ben. Zo stom als ik vorige keer gedaan heb, herken ik mezelf helemaal niet. Ik vind je gewoon leuk. Ik wil juist leuk doen. Mag ik je uitnodigen voor een wijntje in het park/kop koffie om de hoek om het een beetje uit te leggen?"
Niks van smeken om een tweede kans ofzo. Gewoon een bakkie doen en excuses aanbieden. Dan mag hij bepalen of jij leuk genoeg bent om er nog een keer in te springen.
2. Jullie hebben in je prille relatie al 2 x ruzie gehad, en in mijn wereld is het dan eigenlijk per definitie kansloos. Maar misschien in jouw wereld niet.
succes!
maandag 27 april 2009 om 18:59
Thanks! Dat met die bos bloemen, vind het een leuk idee...maar of ik het durf...Ik denk er normaal gesproken net zo over als jij Nijntje...2x ruzie...voorspelt weinig goeds! Maar als je zelf in zo'n situatie zit voelt het toch wel wat anders. Ik heb me ook wel anders gedragen dan ik een ander zou aanraden!
Bedankt voor alle reacties! In de meeste kon ik me goed vinden..! Zijn kant die belicht werd, en mijn kant...!
Wat me duidelijk is geworden is dat ik wel even goed na moet denken over mezelf. Dat ik mijn zin doordrijf en me daarmee zo kinderachtig heb opgesteld is geen mooie eigenschap. Met vriendinnen is zoiets nooit aan de orde. Maar ik denk nu dat ik naar een man toe wel die eigenschap heb. Dit is iets om goed in de gaten te houden.
Wat ga ik nu doen: ik ga er van uit dat ik de hele situatie in het 100 heb laten lopen. Het was een interactie probleem. Hij reageerde op een bepaalde manier, waarop ik weer reageerde en hij weer op mij...etc.
Toch blijf ik ergens wel hopen dat hij de tijd nodig heeft om dit te laten bezinken. En dan is het aan hem om contact te zoeken, of dit nou is om het echt te beeindigen of om te zeggen dat dit heeel klote was en hoe nu verder.
Als er iets in de situatie veranderd, zal ik jullie op de hoogte houden!
Nogmaals, bedankt voor de kritiek en het begrip... en vooral voor wat steun!
Bedankt voor alle reacties! In de meeste kon ik me goed vinden..! Zijn kant die belicht werd, en mijn kant...!
Wat me duidelijk is geworden is dat ik wel even goed na moet denken over mezelf. Dat ik mijn zin doordrijf en me daarmee zo kinderachtig heb opgesteld is geen mooie eigenschap. Met vriendinnen is zoiets nooit aan de orde. Maar ik denk nu dat ik naar een man toe wel die eigenschap heb. Dit is iets om goed in de gaten te houden.
Wat ga ik nu doen: ik ga er van uit dat ik de hele situatie in het 100 heb laten lopen. Het was een interactie probleem. Hij reageerde op een bepaalde manier, waarop ik weer reageerde en hij weer op mij...etc.
Toch blijf ik ergens wel hopen dat hij de tijd nodig heeft om dit te laten bezinken. En dan is het aan hem om contact te zoeken, of dit nou is om het echt te beeindigen of om te zeggen dat dit heeel klote was en hoe nu verder.
Als er iets in de situatie veranderd, zal ik jullie op de hoogte houden!
Nogmaals, bedankt voor de kritiek en het begrip... en vooral voor wat steun!