Relaties
alle pijlers
Hij negeert me...frustrerend!
maandag 27 april 2009 om 10:46
Hai meiden!
Op zit moment zit ik in een nogal gefrustreerde bui achter m'n computer! Ik wil het graag even kwijt...ik voel me echt zo stom!
Sinds een paar weken ben ik (24) aan het daten met een erg leuke man (30). We hebben heerlijke dagen en ook nachten samen gehad. Het was natuurlijk nog niet zo lang, maar het voelde zo heerlijk, zo heftig en zo serieus!
Om een lang verhaal kort te maken...de laatste keer dat hij hier was (vrijdag) hebben we ruzie gekregen, behoorlijke ruzie. En eerlijk gezegd was dit al de tweede keer.
Het ging natuurlijk helemaal nergens om. Hij zou niet blijven slapen (was verstandiger aangezien mijn moeder de volgende ochtend al op tijd voor de deur zou staan) maar ik wilde wel graag dat hij bleef. Uiteindelijk zou hij blijven, wij naar mn huis gegaan, sex gehad...en erna zei hij dat hij me iets ging zeggen waar ik boos om zou worden: hij ging toch echt naar huis.
Ik werd zo boos! Ik herken mezelf echt niet in hoe ik me gedroeg! Nog steeds vind ik het erg ongepast dat hij op dat moment wegging, maar toen hij eenmaal bij de deur stond riep ik: 'als je nu weggaat hoef je niet meer terug te komen!' Bizar, Ik heb het denk ik uit een film.
Maar het is blijkbaar wat verliefdheid met me doet. Ik voel me zo'n puber! Ik ben zo bang om gekwetst te worden, dat dat juist is wat ik over mezelf afroep.
Als laatste zei hij: 'ik hoop wel dat ik je nog een keer spreek'. Ik riep: 'je belt me maar!'. En daar ging hij. Ik heb hem in mn boze bui die avond nog geprobeerd te bellen en 2 semi-boze berichtjes gestuurd. Maar hij reageerde niet meer. Ik neem aan dat ik het hier alleen maar erger mee heb gemaakt...Zaterdagavond heb ik hem nog een zeer schaamtebewust berichtje gestuurd.
En nu...nu net heb ik hem gebeld en hij nam niet op... Hier moet ik het maar bij laten. Ik ben voor mn gevoel al veel te ver gegaan in het zoeken van contact. De zet is aan hem. Maar ik ben bang dat die zet niet meer gaat komen. Het is zo frustererend om genegeerd te worden! Ongelooflijk. Als hij geen contact meer met me wil, dan kan hij me dat toch laten weten. Ik vind het ook echt absoluut niet bij hem passen om me niks meer te laten horen. Maar ja, hoe goed ken ik hem nou helemaal...Ik dacht al vrij goed... Pijnlijk hoor!
Op zit moment zit ik in een nogal gefrustreerde bui achter m'n computer! Ik wil het graag even kwijt...ik voel me echt zo stom!
Sinds een paar weken ben ik (24) aan het daten met een erg leuke man (30). We hebben heerlijke dagen en ook nachten samen gehad. Het was natuurlijk nog niet zo lang, maar het voelde zo heerlijk, zo heftig en zo serieus!
Om een lang verhaal kort te maken...de laatste keer dat hij hier was (vrijdag) hebben we ruzie gekregen, behoorlijke ruzie. En eerlijk gezegd was dit al de tweede keer.
Het ging natuurlijk helemaal nergens om. Hij zou niet blijven slapen (was verstandiger aangezien mijn moeder de volgende ochtend al op tijd voor de deur zou staan) maar ik wilde wel graag dat hij bleef. Uiteindelijk zou hij blijven, wij naar mn huis gegaan, sex gehad...en erna zei hij dat hij me iets ging zeggen waar ik boos om zou worden: hij ging toch echt naar huis.
Ik werd zo boos! Ik herken mezelf echt niet in hoe ik me gedroeg! Nog steeds vind ik het erg ongepast dat hij op dat moment wegging, maar toen hij eenmaal bij de deur stond riep ik: 'als je nu weggaat hoef je niet meer terug te komen!' Bizar, Ik heb het denk ik uit een film.
Maar het is blijkbaar wat verliefdheid met me doet. Ik voel me zo'n puber! Ik ben zo bang om gekwetst te worden, dat dat juist is wat ik over mezelf afroep.
Als laatste zei hij: 'ik hoop wel dat ik je nog een keer spreek'. Ik riep: 'je belt me maar!'. En daar ging hij. Ik heb hem in mn boze bui die avond nog geprobeerd te bellen en 2 semi-boze berichtjes gestuurd. Maar hij reageerde niet meer. Ik neem aan dat ik het hier alleen maar erger mee heb gemaakt...Zaterdagavond heb ik hem nog een zeer schaamtebewust berichtje gestuurd.
En nu...nu net heb ik hem gebeld en hij nam niet op... Hier moet ik het maar bij laten. Ik ben voor mn gevoel al veel te ver gegaan in het zoeken van contact. De zet is aan hem. Maar ik ben bang dat die zet niet meer gaat komen. Het is zo frustererend om genegeerd te worden! Ongelooflijk. Als hij geen contact meer met me wil, dan kan hij me dat toch laten weten. Ik vind het ook echt absoluut niet bij hem passen om me niks meer te laten horen. Maar ja, hoe goed ken ik hem nou helemaal...Ik dacht al vrij goed... Pijnlijk hoor!
maandag 27 april 2009 om 20:32
quote:Danielle24 schreef op 27 april 2009 @ 18:59:
En dan is het aan hem om contact te zoeken, of dit nou is om het echt te beeindigen of
Lieverd, je vergeet dat jij het al beëindigt hebt. Voor mensen die normaal communiceren en reageren is ; Als je nu weggaat hoef je niet meer terug te komen" een nog duidelijkere dan duidelijke beëindiging. Er zijn mensen die anderen serieus nemen, en er vanuitgaan dat als iemand ergens klaar mee is, dat diegene er klaar mee is.
Je kunt terugkrabbelen en gaan stalken vervelen met nieuwe smsjes of hem bellen terwijl hij niet op wilt nemen, maar dan toon je niet eens respect voor jezelf. Hoe wil je dat hij dat dan ooit toont?
En dan is het aan hem om contact te zoeken, of dit nou is om het echt te beeindigen of
Lieverd, je vergeet dat jij het al beëindigt hebt. Voor mensen die normaal communiceren en reageren is ; Als je nu weggaat hoef je niet meer terug te komen" een nog duidelijkere dan duidelijke beëindiging. Er zijn mensen die anderen serieus nemen, en er vanuitgaan dat als iemand ergens klaar mee is, dat diegene er klaar mee is.
Je kunt terugkrabbelen en gaan stalken vervelen met nieuwe smsjes of hem bellen terwijl hij niet op wilt nemen, maar dan toon je niet eens respect voor jezelf. Hoe wil je dat hij dat dan ooit toont?
maandag 27 april 2009 om 20:52
Klopt Madhe...het was een duidelijke zin. Ik meende er alleen geen snars van. Tuurlijk nam hij het serieus...dat zou ik ook wel doen als iemand zoiets tegen me zou zeggen...
Mijn poging tot goedmaken was zaterdag zoals ik ook wel eerder geschreven heb. Dat was via sms... dat is vast laf oid van me, maar voor mij voelde dat als een goed idee. Bellen leek me geen optie aangezien hij me de avond ervoor ook niet wilde spreken (logisch). Via een lange sms heb ik mijn welgemeende excuses aangeboden voor mijn gekke gedrag en gemene woorden... en dat ik snap dat ik hem hiermee wegjaag, terwijl dat juist hetgeen is dat ik absoluut niet wilde bereiken.
Ik zie dat niet als stalken. Ik zie dat als een 'sorry'.
Ook al was mijn reactie vrijdagavond nogal labiel...ik ben niet het type dat hem achterna gaat lopen. Wel wilde ik hem laten weten dat ik baal van mn eigen gedrag.
Wat een heftige reacties af en toe...
Mijn poging tot goedmaken was zaterdag zoals ik ook wel eerder geschreven heb. Dat was via sms... dat is vast laf oid van me, maar voor mij voelde dat als een goed idee. Bellen leek me geen optie aangezien hij me de avond ervoor ook niet wilde spreken (logisch). Via een lange sms heb ik mijn welgemeende excuses aangeboden voor mijn gekke gedrag en gemene woorden... en dat ik snap dat ik hem hiermee wegjaag, terwijl dat juist hetgeen is dat ik absoluut niet wilde bereiken.
Ik zie dat niet als stalken. Ik zie dat als een 'sorry'.
Ook al was mijn reactie vrijdagavond nogal labiel...ik ben niet het type dat hem achterna gaat lopen. Wel wilde ik hem laten weten dat ik baal van mn eigen gedrag.
Wat een heftige reacties af en toe...
maandag 27 april 2009 om 21:04
Eens met Madhe en met de meeste vorige posters die je relatie uitstekend hebben ontleed.
Ik zou alles nog maar enkele keren overlezen en op je in laten werken, vooral op momenten dat je zwak wordt, hopelijk zal je dat weerhouden van verdere acties die je alleen maar zullen vernederen en je prijs zullen verlagen. Een echte relatie zal hier niet meer van komen.
Ik zou alles nog maar enkele keren overlezen en op je in laten werken, vooral op momenten dat je zwak wordt, hopelijk zal je dat weerhouden van verdere acties die je alleen maar zullen vernederen en je prijs zullen verlagen. Een echte relatie zal hier niet meer van komen.
maandag 27 april 2009 om 21:21
Ik weet dat ik heftige reacties kan geven Danielle, maar misschien gaan daar wel je ogen van open. Dit gedrag, dat jij blijkbaar vertoont in relaties, of tijdens daten (ik heb nog niet helemaal duidelijk of het uberhaupt een relatie was) kun je gewoon niet maken. Daar kun je ook niet simpelweg 'sorry' voor zeggen en verwachten dat de ander hier overheen stapt.
En het lijkt me niet dat je dit nog een keer wilt, wel dan?
En het lijkt me niet dat je dit nog een keer wilt, wel dan?
maandag 27 april 2009 om 21:34
Ik heb mijn gedrag ook wel zwaar onder de loep genomen...Vandaag heb ik zoveel lieve en kritische reacties gekregen dat ik er echt wel wat mee opgeschoten ben.
Van de laatste reacties wordt ik alleen niet zo vrolijk. Niet alleen van jou hoor. Maar ik denk dat ik nu wel heb aangegeven dat ik het ook oerstom van mezelf vind...
En ik heb ook niet gezegd dat ik verwacht dat iemand hier zo overheen stapt...Ik krijg van de laatste posts nogal de behoefte om mezelf te verdedigen en dat vind ik jammer...
Van de laatste reacties wordt ik alleen niet zo vrolijk. Niet alleen van jou hoor. Maar ik denk dat ik nu wel heb aangegeven dat ik het ook oerstom van mezelf vind...
En ik heb ook niet gezegd dat ik verwacht dat iemand hier zo overheen stapt...Ik krijg van de laatste posts nogal de behoefte om mezelf te verdedigen en dat vind ik jammer...
maandag 27 april 2009 om 21:41
maandag 27 april 2009 om 21:41
Mmmm... niet zo handig
Ik denk niet dat je reactie te maken heeft met je zin willen krijgen, koppigheid, verwendheid of whatever. Alles met onzekerheid. Je wil bevestiging. Je wil dat hij bij je is, van je houdt, om je heeft, er voor je is. Je bent bang om hem te verliezen, bang om los te laten, om er te laten zijn wat er is.
Uit angst om gekwetst te worden schop je maar van je af, en kwets je een ander. Dat is altijd gemakkelijker dan je kwetsbaar opstellen en het risico lopen dat hij niet voor je gaat.
Je hebt zelf al door dat je actie niet slim, kinderachtig en nog vanalles is. Maar goed, ik hoop dat je de kans krijgt om het uit te leggen. Als hij je niet meer wil, inderdaad erg begrijpelijk.
Je reactie was er volgens mij een uit angst. Uit je reacties op de mensen hier blijkt dat je voldoende in staat bent om naar jezelf te kijken, dat je wéét dat het niet goed was wat je deed, en dat je hem daarmee afstoot. De consequenties accepteer je ook. Ik denk dat je best mild voor jezelf mag zijn. Je kan het niet terugdraaien, maar er wel van leren. Zo slecht doe je het volgens mij niet. Succes!
Ik denk niet dat je reactie te maken heeft met je zin willen krijgen, koppigheid, verwendheid of whatever. Alles met onzekerheid. Je wil bevestiging. Je wil dat hij bij je is, van je houdt, om je heeft, er voor je is. Je bent bang om hem te verliezen, bang om los te laten, om er te laten zijn wat er is.
Uit angst om gekwetst te worden schop je maar van je af, en kwets je een ander. Dat is altijd gemakkelijker dan je kwetsbaar opstellen en het risico lopen dat hij niet voor je gaat.
Je hebt zelf al door dat je actie niet slim, kinderachtig en nog vanalles is. Maar goed, ik hoop dat je de kans krijgt om het uit te leggen. Als hij je niet meer wil, inderdaad erg begrijpelijk.
Je reactie was er volgens mij een uit angst. Uit je reacties op de mensen hier blijkt dat je voldoende in staat bent om naar jezelf te kijken, dat je wéét dat het niet goed was wat je deed, en dat je hem daarmee afstoot. De consequenties accepteer je ook. Ik denk dat je best mild voor jezelf mag zijn. Je kan het niet terugdraaien, maar er wel van leren. Zo slecht doe je het volgens mij niet. Succes!
maandag 27 april 2009 om 21:49
quote:pom508 schreef op 27 april 2009 @ 21:41:
Goed dat je tot inzicht bent gekomen en goed naar jezelf onder de loep hebt genomen. Fijn dat je er nu op een betere manier naar kan kijken en daardoor ook wat meer rust vindt.
Geef hem de ruimte nu, wie weet krijg je nog de mogelijkheid voor een laatste gesprek.
Sterkte
Eens!
Pfff geef ik eens een positieve reactie en dan is die niet van mezelf
Danielle, je hoeft jezelf niet te verdedigen. Daar schiet je niets mee op ook. Het is gebeurt en je leert ervan. Dat is het belangrijkste. Mijn posts zijn ook niet aanvallend maar confronterend en kritisch bedoelt. Jammer als je het anders oppakt, dat is niet de intentie.
Goed dat je tot inzicht bent gekomen en goed naar jezelf onder de loep hebt genomen. Fijn dat je er nu op een betere manier naar kan kijken en daardoor ook wat meer rust vindt.
Geef hem de ruimte nu, wie weet krijg je nog de mogelijkheid voor een laatste gesprek.
Sterkte
Eens!
Pfff geef ik eens een positieve reactie en dan is die niet van mezelf
Danielle, je hoeft jezelf niet te verdedigen. Daar schiet je niets mee op ook. Het is gebeurt en je leert ervan. Dat is het belangrijkste. Mijn posts zijn ook niet aanvallend maar confronterend en kritisch bedoelt. Jammer als je het anders oppakt, dat is niet de intentie.
maandag 27 april 2009 om 22:05
Hahahaha Nijntje, I had that one coming.
Maar bedankt voor deze laatste reacties! Kan ik rustig gaan slapen
Het is een goed idee geweest om hier eens mn verhaal te doen en zoveel reacties te krijgen. Best overweldigend! Kost een dagje... maar dan heb je ook wat...Ik heb wat om over na te denken.
Meiden, mocht de man in kwestie de behoefte voelen om nog contact op te nemen...dan laat ik het hier weten... zo niet... dan komt het vast allemaal wel goed en zal ik het in een volgende situatie noooit meer zo laten gebeuren
We lezen vast nog van elkaar.
Maar bedankt voor deze laatste reacties! Kan ik rustig gaan slapen
Het is een goed idee geweest om hier eens mn verhaal te doen en zoveel reacties te krijgen. Best overweldigend! Kost een dagje... maar dan heb je ook wat...Ik heb wat om over na te denken.
Meiden, mocht de man in kwestie de behoefte voelen om nog contact op te nemen...dan laat ik het hier weten... zo niet... dan komt het vast allemaal wel goed en zal ik het in een volgende situatie noooit meer zo laten gebeuren
We lezen vast nog van elkaar.
