Fysiek straffen in het openbaar; hoe reageer je?

11-07-2020 23:49 109 berichten
Alle reacties Link kopieren
Afgelopen week zag ik een man een "bijzonder" contact met z'n huilerige zoontje hebben. In m'n ooghoeken zag ik 'm richting kind schoppen, hij raakte 'm voor zo ver ik kon zien niet of nauwelijks. Op afstand, in de auto, heb ik het even zonder gezien te worden in de gaten gehouden. De omgang bleef vreemd, maar verder geen duidelijke mishandeling.

Ik merk dat ik in zulke situaties een knoop in m'n maag krijg, m'n hart huilt voor zo'n kind en tegelijkertijd heb ik geen flauw idee hoe ik ermee om moet gaan. Hebben jullie wel eens een kind mishandeld zien worden en hoe ging je ermee om?
Alle reacties Link kopieren
lemoos2 schreef:
12-07-2020 00:09
Instinctief. Dingen komen uit mijn mond zonder na te denken. Gelukkig geen vaak voorkomende situatie.

Een man in de parkeergarage van de Ikea met een dwarse peuter. Hij schreeuwde ineens: “Afgelopen nu!” (Op zo’n toon als zatlappen voordat ze met elkaar op de vuist gaan) en propte dat kind echt met fysiek geweld in die buggy. Mijn zoon was toen een jaar of vijf en die begon keihard te huilen van angst. Het peutertje gilde op hele hoge toon. Daar liep ik ook op af (“Ben jij nog te redden?”). Toen kwam de moeder uit de auto en die vond mij maar een zeikwijf. De peuter gilde nog steeds en toen wees ik haar erop dat die lul de behanger een stukje vel van de buik mee in die gordel had gepropt (kind had het shirtje half om de nek hangen na het geworstel). Zij vonden mij nog steeds een zeikwijf met een ‘halfzacht ei’ (verwijzing naar zoon). Toen ben ik maar doorgelopen voordat het uit de hand zou lopen met wat er allemaal in mij naar boven kwam.

Een andere omstander was slimmer en had het nummerbord genoteerd en ging de politie bellen.
Blijkbaar ben ik een vreselijke moeder, maar ik zou dit dus ook kunnen doen (minus t riempje, daar ben ik altijd heel oplettend mee geweest, nadat ik in er inderdaad een stukje vel tussen deed bij oudste die zelf rustig in de buggy ging zitten). Mijn jongste had er namelijk een handje van weg te rennen in de Parkeergarage. Dus ja dan werd ik heel boos (want gevaarlijk en uit angst reageer ik dan niet lief nee). En kan best dat ik haar na de zoveelste keer in de buggy zou proppen (en ja de jongste zou dan tegenwerken en krijsen en in een gevaarlijke omgeving heb je dan niet de mogelijkheid te negeren want dat is weer de weg van de garage op).

Ik heb haar ook wel eens heel hard bij haar arm meegesleurd de weg af voor een auto weg. Een ander ziet dan misschien dat ik hardhandig ben en een kind dat heel hard huilt.

Slaan en schoppen vind ik echt niet kunnen.
retrostar schreef:
12-07-2020 07:29
Op geregelde tijden proberen kinderen uit waar grenzen liggen. Bij ouders met natuurlijk autoriteit zal dit minder nodig zijn dan bij inconsequente, slappe, onzekere ouders die zich gauw ongeliefd en ongerespecteerd voelen. Het kind móet dit gewoon doen om te testen of hij in moeilijke tijden op je leiderschap kan vertrouwen.

Ik ben het hier volkomen mee eens. Ouders menen die menen dat ze op vriendschappelijke voet met hun (jonge) kinderen staan. Het is niet je vriend of vriendin, het is je kind.
Tegen de tijd dat ze 25 zijn gaat het wat gelijkwaardiger worden. Tot die tijd moet je grenzen stellen, corrigeren, uitleggen, handhaven en al die ander dingen waardoor pubers een pesthekel aan hun ouders hebben.
Alle reacties Link kopieren
Maar je hebt er ook wel eens 'verschrikkingen' van kinderen bij hoor!🤬
Mijn kinderen zijn uiteraard heiligen😇

Maar zonder gekheid: ik heb meegemaakt in een kinderspeeltuin dat een jongetje van een jaar of 6, echt andere kinderen terroriseerde.
Zand in gezichtjes gooien, ze onderaan de glijbaan opwachten en ze dan slaan of schoppen. Meppen met een schep.
Hij joeg de halve speeltuin leeg.
Hij was al herhaaldelijk aangesproken door ouders zonder resultaat.
Waarop een moeder hem op een gegeven moment bij zijn arm greep en hem zo bij zijn kin pakte van: "Is het nu afgelopen?!!!!"
En toen kreeg die vrouw het dus over haar heen van anderen dat ze gewelddadig was naar het kind! Ze het slechte voorbeeld gaf.
Ik heb toen wel even de wenkbrauwen gefronst.
Geen idee wie of waar de ouders van het kind waren.
Slaan mag niet. En het is ook niet nodig.

Je kan prima grenzen stellen zonder te meppen, shoppen of als een mongool uit kwaadheid jouw kind angst aan te krijsen. Dan ben je een kutouder. Of mens, als je dat wel normaal en nodig vindt.

En voor de duidelijkheid... neeeeeeeee, daar bedoel ik dan niet uit angst een kind bij een arm pakken en wegsleuren voor een auto en dan misschien wat te hard gillen bij een onveilige situatie. Duh.

En de huidige generatie is een van de leukste en lieve generatie die er is. Gemiddeld gezien. Vind ik.
HETISDEWAARHEID schreef:
12-07-2020 00:49


De corrigerende tik (lees: nooit met de voet, die kracht is veel te groot) mag van mij echt ingevoerd worden. Sommige kinderen zoudeb er minder ontspoort door raken. Ik heb het hier niet over mishandeling maar gewoon het duidelijk aangeven van een grens als dit verbaal niet meer lukt.
Als dit verbaal niet meer lukt zegt dit vooral iets over de ouder.
Ik vind het voorbeeld van to juist iets waar je gewoonweg niet weet hoe het zit. Kind huilt, maar dat kan ook een reactie zijn op niet de zin krijgen. Die schop is zo omschreven dat het meer een por lijkt. Dat is geen mishandeling.

Soms moet je als ouder ingrijpen. Natuurlijk is dat nooit een vrijbrief om je kind te mishandelen. Maar een keer bij de arm pakken en meenemen lijkt mij toch doodnormaal. Er is niet altijd tijd voor een uitgebreide uitleg, soms is even heel duidelijk maken dat iets echt niet kan beter. Met name als ze zichzelf in een onveilige situatie brengen werkt even laten schrikken uitstekend.

Dus nee, ik zou alleen ingrijpen als er duidelijk sprake is van mishandeling.

Verder is het allemaal heel makkelijk oordelen, maar het ene kind is het andere niet. Ik heb geluk dat die van mij aan mijn stem direct horen wanneer ze de grens bereikt hebben en dan inbinden. Niet alle kinderen zijn zo makkelijk. Om dan ook nog jezelf te moeten verantwoorden aan omstanders...
Alle reacties Link kopieren
Pindakaasjes schreef:
12-07-2020 07:54
Maar je hebt er ook wel eens 'verschrikkingen' van kinderen bij hoor!🤬
Mijn kinderen zijn uiteraard heiligen😇

Maar zonder gekheid: ik heb meegemaakt in een kinderspeeltuin dat een jongetje van een jaar of 6, echt andere kinderen terroriseerde.
Zand in gezichtjes gooien, ze onderaan de glijbaan opwachten en ze dan slaan of schoppen. Meppen met een schep.
Hij joeg de halve speeltuin leeg.
Hij was al herhaaldelijk aangesproken door ouders zonder resultaat.
Waarop een moeder hem op een gegeven moment bij zijn arm greep en hem zo bij zijn kin pakte van: "Is het nu afgelopen?!!!!"
En toen kreeg die vrouw het dus over haar heen van anderen dat ze gewelddadig was naar het kind! Ze het slechte voorbeeld gaf.
Ik heb toen wel even de wenkbrauwen gefronst.
Geen idee wie of waar de ouders van het kind waren.
In dit soort situaties vind ik de corrigerende tik of bovenstaande geheel geoorloofd. Sommige kinderen hebben dat wel echt een keertje nodig voor ze het snappen.

Wel apart, ik word volgend jaar voor het eerst moeder en ik heb geen idee hoe ik het allemaal ga doen o_o ik hoop dat ze gewoon naar me luisteren als ik echt klaar er mee ben.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb het een keer de andere kant op gehad.
Dochter was boos want haar pop mocht niet in de wagen zitten (want haar broertje zat erin). Voor de supermarkt ploft ze neer en is aan het brullen. Schoenen en sokken trok ze uit (gelukkig de rest niet zoals ze thuis wel eens deed met boze bui). Ik ben er rustig naast gaan staan en heb haar even gelaten. Ondertussen vonden de mensen er wat van. Er is zelfs iemand op me afgekomen die zei 'dit kan echt niet hoor, ze is nog zo klein, dit kan thuis maar niet hier'. Ik heb haar vriendelijk bedankt voor haar zorgen en gezegd dat het prima gaat. Even laten kwam dochter weer bij me, dikke knuffel gegeven en ze vroeg 'waarom deed die vreemde mevrouw dat?'.
Dag erna boodschappen gedaan in de supermarkt, een van de medewerkers zei: zo ze is weer gekalmeerd? Het was de hele winkel rondgegaan...
Alle reacties Link kopieren
Slaan en schoppen kan natuurlijk niet. Ik weet niet hoe ik daar op zou reageren, heb ik gelukkig nog nooit gezien. Maar ik weet helaas wel uit ervaring hoe het is als je kind nogal heftig is in het openbaar. En ik zal daardoor ook niet snel andere ouders aanspreken.

Mijn zoon (met, bleek later, meerdere etiketjes) kon als peuter echt compleet door het lint gaan in het openbaar. Krijsen, slaan, schoppen, wegrennen. Echt verschrikkelijk. En ja, heel soms lukte het mij dan ook niet meer, uit pure wanhoop, om dan altijd rustig en lief te reageren. Ik heb hem ook wel eens hardhandig in de buggy gewerkt omdat hij niet te bereiken was en compleet aan het flippen was en weg wilde rennen. Dat zag er ook niet heel gezellig en vriendelijk uit. Maar dat ging dan wel om zijn eigen veiligheid. Maar wat voelde ik me dan doodongelukkig op zo’n moment.

Zo zag ik gister in een speeltuin ook een gezin waarvan zoon compleet flipte en vader hem uiteindelijk na lang waarschuwen niet heel zachtzinnig over zijn schouder zwaaide en meenam naar de auto. Iedereen keek natuurlijk. Ik heb niks gezegd, je weet niet wat er speelt en hoe die ouders misschien al worstelen, welke diagnoses, hulp en begeleiding er al is.
In mijn werk doe ik dan een melding en in prive zeg ik er wat van. Het is de toon die de muziek maakt maar desalniettemin pik ik het echt niet als je een kind slaat. Het afschuwelijke is is dat je er wel van kunt uitgaan dat het binnenshuis nog veel erger is dan buitenshuis. Maar niks zeggen is geen optie.
Boos worden en niet altijd maar rustig en lief reageren is helemaal niks mis mee lijkt me. En soms het kind uit bepaalde sitiuaties sleuren of beetpakken ook niet.

Maar je kind de tering in schreeuwen of wel schoppen of slaan enz. is echt niet nodig. Ook een corrigerende tik niet.


En over de schouder zwaaien en meenemen bij zulke situaties, ja mensen kijken maar daar gaat echt bijna niemand wat van zeggen.
Dus je kind over je schouder zwaaien om hem uit de situatie te halen mag niet? Hoe moet je het dán oplossen?
Alle reacties Link kopieren
strings-attached schreef:
12-07-2020 01:58
Ik weet het nog zo net niet. De zachte hand jeugd doet het niet best anders. Inbraken, berovingen, ketting trekken van de nek van oudere dames. En je messen op je 15e schijnt niet meer een unicum te zijn.
De generatie die wel hier en daar een tikje op de billen kregen zijn beduidend beter opgevoed en deden het stukken beter.
Ik durf te zeggen dat de tijd ons duidelijk heeft gemaakt dat die tik zo slecht nog niet was.
Zou dat nou werkelijk alleen aan het slaan gelegen hebben, denk je ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren
Dymphnatam schreef:
12-07-2020 08:38
Dus je kind over je schouder zwaaien om hem uit de situatie te halen mag niet? Hoe moet je het dán oplossen?

Dat bedoelde ze volgens mij niet.
Het is nogal een vertoning, dus mensen kijken.
Maar er zal niet snel commentaar op komen.
Alle reacties Link kopieren
Pindakaasjes schreef:
12-07-2020 08:43
Dat bedoelde ze volgens mij niet.
Het is nogal een vertoning, dus mensen kijken.
Maar er zal niet snel commentaar op komen.
Ik bedoelde in ieder geval niet dat je je kind niet over je schouder mag zwiepen. Maar ik bedoelde wel dat iedereen daar wel naar kijkt en iets van vindt (en dat zacht of hard even uitspreekt, al dan niet met afkeurende blikken).
Lente19251003 schreef:
12-07-2020 08:45
Ik bedoelde in ieder geval niet dat je je kind niet over je schouder mag zwiepen. Maar ik bedoelde wel dat iedereen daar wel naar kijkt en iets van vindt (en dat zacht of hard even uitspreekt, al dan niet met afkeurende blikken).
Maar niemand denkt, hee dat is kindermishandeling. Eerder dat ze zich storen aan de herrie of zich graag verheven voelen als ouder. Meer niet.

Vind totaal wat anders dan een kind een tik geven of schopt omdat je het niet aankan.

Lijkt me prima manier om kind mee te krijgen als zo het overstuur/boos/hysterisch is.
strings-attached schreef:
12-07-2020 01:58
Ik weet het nog zo net niet. De zachte hand jeugd doet het niet best anders. Inbraken, berovingen, ketting trekken van de nek van oudere dames. En je messen op je 15e schijnt niet meer een unicum te zijn.
De generatie die wel hier en daar een tikje op de billen kregen zijn beduidend beter opgevoed en deden het stukken beter.
Ik durf te zeggen dat de tijd ons duidelijk heeft gemaakt dat die tik zo slecht nog niet was.
Ach, ik kom uit de tijd dat een corrigerende tik (en meer) nog normaal was, en mijn generatie heeft ook niet alleen maar heiligen voortgebracht hoor.
Alle reacties Link kopieren
Het is lastig, je weet niet wat er aan vooraf gegaan is.
Ik heb mijn zoon ook wel eens in de winkel wat harder aan zijn arm gepakt omdat hij totaal niet luisterde en van alles uit de schappen trok.
Nu is hij 4 en weet wat hij wel en niet mag.
Ik vind het wel een verschil of je je kind hard knijpt in zijn arm of daadwerkelijk slaat of schopt in het openbaar. Dan zal ik er zeker iets van zeggen.

Een keer bij een armpje pakken vind ik niet onder mishandeling vallen (natuurlijk ligt het eraan hoe hard het gaat)
blijfgewoonbianca schreef:
12-07-2020 08:38
Zou dat nou werkelijk alleen aan het slaan gelegen hebben, denk je ?
De jeugd van tegenwoordig houdt van luxe, heeft slechte manieren, heeft minachting voor alle gezag en heeft geen eerbied voor ouderdom. Jongeren praten als ze zouden moeten werken. Ze spreken hun ouders voortdurend tegen, kletsen in gezelschap, ze smakken bij het eten, slaan hun benen over elkaar en tiranniseren hun ouders.

Socrates, 399 v. Chr.
Alle reacties Link kopieren
Astromeria schreef:
12-07-2020 08:55
Ach, ik kom uit de tijd dat een corrigerende tik (en meer) nog normaal was, en mijn generatie heeft ook niet alleen maar heiligen voortgebracht hoor.
Kun je nagaan hoe het generaties daar voor er aan toe ging : http://www.onderwijsgeschiedenis.nl/Straffen/
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren
ikBedoelHetGoed schreef:
12-07-2020 09:02
De jeugd van tegenwoordig houdt van luxe, heeft slechte manieren, heeft minachting voor alle gezag en heeft geen eerbied voor ouderdom. Jongeren praten als ze zouden moeten werken. Ze spreken hun ouders voortdurend tegen, kletsen in gezelschap, ze smakken bij het eten, slaan hun benen over elkaar en tiranniseren hun ouders.

Socrates, 399 v. Chr.
Ja, precies.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Lente19251003 schreef:
12-07-2020 08:45
Ik bedoelde in ieder geval niet dat je je kind niet over je schouder mag zwiepen. Maar ik bedoelde wel dat iedereen daar wel naar kijkt en iets van vindt (en dat zacht of hard even uitspreekt, al dan niet met afkeurende blikken).
Schijt aan hebben. Er zijn er maar twee op de wereld wiens mening over mij als ouder doorslaggevend is en dat zijn mijn kinderen. Ik hou af en toe een soort van functioneringsgesprekje met ze. De laatste tijd zijn de klachten vooral dat ze vinden dat ik vaker snoep moet kopen of iets dergelijks. Net na de scheiding kreeg ik van mijn oudste wel een goede tip: ik was niet meer streng genoeg. ;) Nu vindt ze mij wel streng, maar het kan er nog net mee door.

Mensen vinden maar wat ze willen vinden. Ik vind ook wel eens wat. Maar in de meeste gevallen is je mening voor je houden gewoon het beste. Ieder kind is anders en denken dat je als buitenstaander beter weet hoe het moet, dat is vrij aanmatigend.
blijfgewoonbianca schreef:
12-07-2020 09:02
Kun je nagaan hoe het generaties daar voor er aan toe ging : http://www.onderwijsgeschiedenis.nl/Straffen/
Mijn vader kreeg op school nog tikken met de liniaal (begin jaren '40 ongeveer). Zelf zat ik begin jaren '60 op de basisschool en moest ik nog rechtshandig schrijven. En werd aan mijn ouders verteld dat ik dom en slordig was omdat ik mijn werk nooit af had. Dat waren echt de betere tijden hoor. Na een verhuizing kwam ik op een andere school en daar hoefde dat gelukkig niet meer.
Alle reacties Link kopieren
Slaan en schreeuwen is uiting van je eigen onmacht.
Ik hoor en zie de jeugd van nu alleen maar schreeuwen en gillen naar elkaar dat schijnt spelen te zijn de huidige ouders vinden het prima die zitten er naast en letten niet op.
Met dank aan de huidige ouders die niet durven te zeggen dat ze ook normaal kunnen spelen zonder schreeuwen en gillen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven