Relaties
alle pijlers
Wanneer gaat liefdesverdriet over???
vrijdag 1 mei 2009 om 20:07
Hallo!
Ook al is mijn relatie inmiddels vijf maanden voorbij, toch heb ik het er nog steeds moeilijk mee. Vooral omdat mijn ex een superlieve man leek, die me uiteindelijk gewoon keihard heeft laten vallen.
We kenden elkaar vijf jaar voordat we een relatie kregen (van die vijf heeft hij er drie achter mij aan gelopen). Alles leek goed te gaan, we hadden het wel eens over trouwen en kinderen en waren net ingeloot voor een nieuwbouwhuis toen hij bekende gevoelens te hebben voor een vriendin van hem (december 2007). Dat was wederzijds, maar hij koos voor mij. Toch ontdekte ik met kerstmis 2007 dat hij met haar mailde. Wederom zei hij dat hij voor mij koos en dat het niks voorstelde.
Ik was al gewaarschuwd en ben zijn mail en smsjes gaan checken. Uiteindelijk kwam ik er in september achter dat ze al het hele jaar elkaar zagen en met elkaar naar bed gingen. Mijn ex heeft toen wederom voor mij gekozen en wilde nu echt het contact met die ander verbreken. Zij ging helemaal over de rooie en heeft een halve zelfmoordpoging voor zijn deur gedaan. Hij heeft toen de politie gebeld en dat was dat dacht ik. Overigens is die ander negen dagen daarna getrouwd met haar verloofde.
Ik dacht dat we daarna op de weg terug waren, maar met sinterklaas kwam mijn ex met de mededeling dat hij had gesolliciteerd aan de andere kant van het land, was aangenomen en daar naartoe verhuisde zonder mij.
Ik heb hem sindsdien niet meer gezien, maar we hadden af en toe nog contact vanwege spullen die ik nog terug kreeg. Soms waren dat leuke gesprekken, soms ook niet. Hij heeft echter wel vaak gezegd dat hij me miste als vriendin. In die tijd ben ik erachter gekomen (via zijn vrienden en door hem op de man af te vragen) dat hij het al een jaar uit wilde maken, dat hij familie en vrienden van tevoren had ingelicht over onze breuk en dat hij weer contact had met die ander. Die dacht er zelfs over om te gaan scheiden.
Deze week heb ik te horen gekregen dat hij haar wel had verteld van zijn sollicitatiegesprek, op de dag van dat gesprek is langs geweest (ze wonen nu in dezelfde provincie) en tot de conclusie waren gekomen dat ze elkaar niet konden missen. Ook heeft hij haar eerst laten weten dat hij onze relatie ging verbreken. Het voelde alsof ik weer was gedumpt. Ik heb sindsdien geen contact meer met hem en wil dat ook volhouden, maar het is echt moeilijk.
Ik kan nog steeds niet kan geloven dat hij mij zo heeft behandeld. We waren vroeger elkaars beste vrienden en hij heeft zo vaak tegen mij gezegd dat ik de ware voor hem was.
Bovendien heb ik er door dit lange weekend veel tijd voor om eraan te denken. En dat wil ik helemaal niet. Ik wil weer mijn vrolijke, gelukkige zelf zijn.
Dank je wel dat ik even mijn verhaal kwijt kon. Daardoor is er al een last van me afgevallen.
Ook al is mijn relatie inmiddels vijf maanden voorbij, toch heb ik het er nog steeds moeilijk mee. Vooral omdat mijn ex een superlieve man leek, die me uiteindelijk gewoon keihard heeft laten vallen.
We kenden elkaar vijf jaar voordat we een relatie kregen (van die vijf heeft hij er drie achter mij aan gelopen). Alles leek goed te gaan, we hadden het wel eens over trouwen en kinderen en waren net ingeloot voor een nieuwbouwhuis toen hij bekende gevoelens te hebben voor een vriendin van hem (december 2007). Dat was wederzijds, maar hij koos voor mij. Toch ontdekte ik met kerstmis 2007 dat hij met haar mailde. Wederom zei hij dat hij voor mij koos en dat het niks voorstelde.
Ik was al gewaarschuwd en ben zijn mail en smsjes gaan checken. Uiteindelijk kwam ik er in september achter dat ze al het hele jaar elkaar zagen en met elkaar naar bed gingen. Mijn ex heeft toen wederom voor mij gekozen en wilde nu echt het contact met die ander verbreken. Zij ging helemaal over de rooie en heeft een halve zelfmoordpoging voor zijn deur gedaan. Hij heeft toen de politie gebeld en dat was dat dacht ik. Overigens is die ander negen dagen daarna getrouwd met haar verloofde.
Ik dacht dat we daarna op de weg terug waren, maar met sinterklaas kwam mijn ex met de mededeling dat hij had gesolliciteerd aan de andere kant van het land, was aangenomen en daar naartoe verhuisde zonder mij.
Ik heb hem sindsdien niet meer gezien, maar we hadden af en toe nog contact vanwege spullen die ik nog terug kreeg. Soms waren dat leuke gesprekken, soms ook niet. Hij heeft echter wel vaak gezegd dat hij me miste als vriendin. In die tijd ben ik erachter gekomen (via zijn vrienden en door hem op de man af te vragen) dat hij het al een jaar uit wilde maken, dat hij familie en vrienden van tevoren had ingelicht over onze breuk en dat hij weer contact had met die ander. Die dacht er zelfs over om te gaan scheiden.
Deze week heb ik te horen gekregen dat hij haar wel had verteld van zijn sollicitatiegesprek, op de dag van dat gesprek is langs geweest (ze wonen nu in dezelfde provincie) en tot de conclusie waren gekomen dat ze elkaar niet konden missen. Ook heeft hij haar eerst laten weten dat hij onze relatie ging verbreken. Het voelde alsof ik weer was gedumpt. Ik heb sindsdien geen contact meer met hem en wil dat ook volhouden, maar het is echt moeilijk.
Ik kan nog steeds niet kan geloven dat hij mij zo heeft behandeld. We waren vroeger elkaars beste vrienden en hij heeft zo vaak tegen mij gezegd dat ik de ware voor hem was.
Bovendien heb ik er door dit lange weekend veel tijd voor om eraan te denken. En dat wil ik helemaal niet. Ik wil weer mijn vrolijke, gelukkige zelf zijn.
Dank je wel dat ik even mijn verhaal kwijt kon. Daardoor is er al een last van me afgevallen.
vrijdag 1 mei 2009 om 20:50
quote:fotolijstje schreef op 01 mei 2009 @ 20:07:
Hallo!
Ook al is mijn relatie inmiddels vijf maanden voorbij, toch heb ik het er nog steeds moeilijk mee. Vooral omdat mijn ex een superlieve man leek, die me uiteindelijk gewoon keihard heeft laten vallen.
We kenden elkaar vijf jaar voordat we een relatie kregen (van die vijf heeft hij er drie achter mij aan gelopen). Alles leek goed te gaan, we hadden het wel eens over trouwen en kinderen en waren net ingeloot voor een nieuwbouwhuis toen hij bekende gevoelens te hebben voor een vriendin van hem (december 2007). Dat was wederzijds, maar hij koos voor mij. Toch ontdekte ik met kerstmis 2007 dat hij met haar mailde. Wederom zei hij dat hij voor mij koos en dat het niks voorstelde.
Ik was al gewaarschuwd en ben zijn mail en smsjes gaan checken. Uiteindelijk kwam ik er in september achter dat ze al het hele jaar elkaar zagen en met elkaar naar bed gingen. Mijn ex heeft toen wederom voor mij gekozen en wilde nu echt het contact met die ander verbreken. Zij ging helemaal over de rooie en heeft een halve zelfmoordpoging voor zijn deur gedaan. Hij heeft toen de politie gebeld en dat was dat dacht ik. Overigens is die ander negen dagen daarna getrouwd met haar verloofde.
Ik dacht dat we daarna op de weg terug waren, maar met sinterklaas kwam mijn ex met de mededeling dat hij had gesolliciteerd aan de andere kant van het land, was aangenomen en daar naartoe verhuisde zonder mij.
Ik heb hem sindsdien niet meer gezien, maar we hadden af en toe nog contact vanwege spullen die ik nog terug kreeg. Soms waren dat leuke gesprekken, soms ook niet. Hij heeft echter wel vaak gezegd dat hij me miste als vriendin. In die tijd ben ik erachter gekomen (via zijn vrienden en door hem op de man af te vragen) dat hij het al een jaar uit wilde maken, dat hij familie en vrienden van tevoren had ingelicht over onze breuk en dat hij weer contact had met die ander. Die dacht er zelfs over om te gaan scheiden.
Deze week heb ik te horen gekregen dat hij haar wel had verteld van zijn sollicitatiegesprek, op de dag van dat gesprek is langs geweest (ze wonen nu in dezelfde provincie) en tot de conclusie waren gekomen dat ze elkaar niet konden missen. Ook heeft hij haar eerst laten weten dat hij onze relatie ging verbreken. Het voelde alsof ik weer was gedumpt. Ik heb sindsdien geen contact meer met hem en wil dat ook volhouden, maar het is echt moeilijk.
Ik kan nog steeds niet kan geloven dat hij mij zo heeft behandeld. We waren vroeger elkaars beste vrienden en hij heeft zo vaak tegen mij gezegd dat ik de ware voor hem was.
Bovendien heb ik er door dit lange weekend veel tijd voor om eraan te denken. En dat wil ik helemaal niet. Ik wil weer mijn vrolijke, gelukkige zelf zijn.Dank je wel dat ik even mijn verhaal kwijt kon. Daardoor is er al een last van me afgevallen.Jouw liefde was als paarlen voor de zwijnen, met andere woorden: niet aan hem besteed en dat is een pijnlijke constatering. Liefdesverdriet gaat altijd over maar het duurt soms even. In tussentijd moet je afleiding zoeken en proberen te relativeren. Na een tijdje zul je zien dat het minder pijnlijk wordt en uiteindelijk zal dat gevoel helemaal gaan verdwijnen. Voor nu moet je afleiding zoeken, helemaal als je vier dagen de tijd hebt om te kunnen piekeren, en proberen jezelf af te vragen of de wereld inderdaad is vergaan. Zoja, waar blijkt dat dan uit?
Hallo!
Ook al is mijn relatie inmiddels vijf maanden voorbij, toch heb ik het er nog steeds moeilijk mee. Vooral omdat mijn ex een superlieve man leek, die me uiteindelijk gewoon keihard heeft laten vallen.
We kenden elkaar vijf jaar voordat we een relatie kregen (van die vijf heeft hij er drie achter mij aan gelopen). Alles leek goed te gaan, we hadden het wel eens over trouwen en kinderen en waren net ingeloot voor een nieuwbouwhuis toen hij bekende gevoelens te hebben voor een vriendin van hem (december 2007). Dat was wederzijds, maar hij koos voor mij. Toch ontdekte ik met kerstmis 2007 dat hij met haar mailde. Wederom zei hij dat hij voor mij koos en dat het niks voorstelde.
Ik was al gewaarschuwd en ben zijn mail en smsjes gaan checken. Uiteindelijk kwam ik er in september achter dat ze al het hele jaar elkaar zagen en met elkaar naar bed gingen. Mijn ex heeft toen wederom voor mij gekozen en wilde nu echt het contact met die ander verbreken. Zij ging helemaal over de rooie en heeft een halve zelfmoordpoging voor zijn deur gedaan. Hij heeft toen de politie gebeld en dat was dat dacht ik. Overigens is die ander negen dagen daarna getrouwd met haar verloofde.
Ik dacht dat we daarna op de weg terug waren, maar met sinterklaas kwam mijn ex met de mededeling dat hij had gesolliciteerd aan de andere kant van het land, was aangenomen en daar naartoe verhuisde zonder mij.
Ik heb hem sindsdien niet meer gezien, maar we hadden af en toe nog contact vanwege spullen die ik nog terug kreeg. Soms waren dat leuke gesprekken, soms ook niet. Hij heeft echter wel vaak gezegd dat hij me miste als vriendin. In die tijd ben ik erachter gekomen (via zijn vrienden en door hem op de man af te vragen) dat hij het al een jaar uit wilde maken, dat hij familie en vrienden van tevoren had ingelicht over onze breuk en dat hij weer contact had met die ander. Die dacht er zelfs over om te gaan scheiden.
Deze week heb ik te horen gekregen dat hij haar wel had verteld van zijn sollicitatiegesprek, op de dag van dat gesprek is langs geweest (ze wonen nu in dezelfde provincie) en tot de conclusie waren gekomen dat ze elkaar niet konden missen. Ook heeft hij haar eerst laten weten dat hij onze relatie ging verbreken. Het voelde alsof ik weer was gedumpt. Ik heb sindsdien geen contact meer met hem en wil dat ook volhouden, maar het is echt moeilijk.
Ik kan nog steeds niet kan geloven dat hij mij zo heeft behandeld. We waren vroeger elkaars beste vrienden en hij heeft zo vaak tegen mij gezegd dat ik de ware voor hem was.
Bovendien heb ik er door dit lange weekend veel tijd voor om eraan te denken. En dat wil ik helemaal niet. Ik wil weer mijn vrolijke, gelukkige zelf zijn.Dank je wel dat ik even mijn verhaal kwijt kon. Daardoor is er al een last van me afgevallen.Jouw liefde was als paarlen voor de zwijnen, met andere woorden: niet aan hem besteed en dat is een pijnlijke constatering. Liefdesverdriet gaat altijd over maar het duurt soms even. In tussentijd moet je afleiding zoeken en proberen te relativeren. Na een tijdje zul je zien dat het minder pijnlijk wordt en uiteindelijk zal dat gevoel helemaal gaan verdwijnen. Voor nu moet je afleiding zoeken, helemaal als je vier dagen de tijd hebt om te kunnen piekeren, en proberen jezelf af te vragen of de wereld inderdaad is vergaan. Zoja, waar blijkt dat dan uit?
vrijdag 1 mei 2009 om 21:29
zaterdag 2 mei 2009 om 12:02
zaterdag 2 mei 2009 om 14:24
Kunnen we ze dan niet gewoon brandmerken? Als ik nadenk dat nog zoveel vrouwen na ons dit mee moeten maken, draait mijn maag haast om.
Overigens heeft slet-van-ex gezegd dat ze precies wist hoe ik me voelde omdat ze ook eens zoiets heeft mee gemaakt (zij was toen iets van 18, ik ben 29)
En ik mocht altijd bij haar aankloppen voor vragen over de vreemdgaanperiode...(braak braak braak)
Overigens heeft slet-van-ex gezegd dat ze precies wist hoe ik me voelde omdat ze ook eens zoiets heeft mee gemaakt (zij was toen iets van 18, ik ben 29)
En ik mocht altijd bij haar aankloppen voor vragen over de vreemdgaanperiode...(braak braak braak)
zaterdag 2 mei 2009 om 17:30
En ik mocht altijd bij haar aankloppen voor vragen over de vreemdgaanperiode...(braak braak braak)
Huh???
Wat wil ze dan? jou tips geven over hoe je vreemd moet gaan?
Wat denkt ze wel niet? Denk dat zij de laatste is die je moet spreken.....
Lieve FL, liefdesverdriet is niet zomaar over helaas, ze zeggen dat het evenveel maanden duurt als het aantal jaren dat je relatie heeft geduurd... maar dat is een indicatie natuurlijk... (het zal wel langer zijn ben ik bang...)
Hier op het forum nog veel meer 'meisjes met Liefdesverdriet"... van je af schrijven helpt ook, mij in ieder geval wel....
Doe dat sowieso maar...... alle beetjes helpen.. toch?
Sterkte
Huh???
Wat wil ze dan? jou tips geven over hoe je vreemd moet gaan?
Wat denkt ze wel niet? Denk dat zij de laatste is die je moet spreken.....
Lieve FL, liefdesverdriet is niet zomaar over helaas, ze zeggen dat het evenveel maanden duurt als het aantal jaren dat je relatie heeft geduurd... maar dat is een indicatie natuurlijk... (het zal wel langer zijn ben ik bang...)
Hier op het forum nog veel meer 'meisjes met Liefdesverdriet"... van je af schrijven helpt ook, mij in ieder geval wel....
Doe dat sowieso maar...... alle beetjes helpen.. toch?
Sterkte
zaterdag 2 mei 2009 om 18:52
Liefdesverdriet heeft sowieso ALTIJD tijd nodig. Hoelang hangt ook samen met hoe jij het verwerkt, op wat voor manier dus, en hoe jullie uit elkaar zijn gegaan. Is dat met veel gelieg en gedraai en veel onduidelijkheden gepaard gegaan, dan duurt jouw verwerking langer. Kun je met hem goede gesprekken voeren over het hoe en waarom, waarin hij heel eerlijk is, dan helpt dat bij het verwerken. Maar uit jouw verhaal op te maken is dat vast niet het geval.
Blijf je wrok koesteren, en dat proef ik, hoewel misschien logisch, een beetje, dan maak je het jezelf moeilijker. Met schelden op haar blijf je er op den duur in steken.
Vecht niet tegen het verdriet, haal herinneringen op ook al doen ze pijn, praat erover, schrijf het op, laat het komen. Huil met muziek die je aan hem doet denken. Dan zal het eerder over zijn. Het is jammer dat je er hoe dan ook doorheen moet. Je kunt er niet OM heen. Doorloop het, teveel afleiding (een beetje kan wel) zoeken is het ontvluchten, helaas.
Sterkte.
Blijf je wrok koesteren, en dat proef ik, hoewel misschien logisch, een beetje, dan maak je het jezelf moeilijker. Met schelden op haar blijf je er op den duur in steken.
Vecht niet tegen het verdriet, haal herinneringen op ook al doen ze pijn, praat erover, schrijf het op, laat het komen. Huil met muziek die je aan hem doet denken. Dan zal het eerder over zijn. Het is jammer dat je er hoe dan ook doorheen moet. Je kunt er niet OM heen. Doorloop het, teveel afleiding (een beetje kan wel) zoeken is het ontvluchten, helaas.
Sterkte.
zaterdag 2 mei 2009 om 19:44
Dank je wel voor jullie reacties en tips! Sinds ik mijn verhaal heb gedaan (ook al is dat nog maar een dag geleden) voel ik me al wel beter. Ik weet ook wel dat het z'n tijd nodig heeft, maar ik wil gewoon niet meer aan hem denken. Hij is wel fluitend doorgegaan met z'n leven.
Je hebt gelijk bitterandsweet. Ik koester wrok tegen beide en dat breekt me inderdaad soms op. Ik zou gewoon heel graag willen dat ze elkaar flink ongelukkig maakten, maar vooralsnog is het vooral kwijlen dat ze elkaar soulmates zijn.
Je hebt gelijk bitterandsweet. Ik koester wrok tegen beide en dat breekt me inderdaad soms op. Ik zou gewoon heel graag willen dat ze elkaar flink ongelukkig maakten, maar vooralsnog is het vooral kwijlen dat ze elkaar soulmates zijn.
