
Happy ending & gebonden man ???
zondag 26 april 2009 om 19:08
Rottijd achter de rug. Toen kwam ik (single) toevallig "hem" tegen en het klikte. Geen bijgedachten, tot ik een zoen kreeg nadat ik hem verteld had wat voor ellende ik had gehad. Toen dacht ik "dan is hij vast vrij", maar hij zei er nooit iets over terwijl hij wel verteld had dat hij volwassen kids had en ik vroeg het niet. Toen ik het hem op een gegeven moment pats boem vroeg antwoordde hij meteen bevestigend (dik 30 jaar getrouwd), hij had niet geweten hoe het mij te vertellen.
Toen ik hem voor het eerst ontmoette zag ik hem totaal niet als het tiep vreemdganger. Iemand die altijd in dezelfde plaats gewoond heeft, geen wilde hobbies behalve de natuur, nooit op vakantie, het tiep dat je tegenkomt op zo'n ouderwetse boerderij. Maar we hadden zoveel lol samen en we kunnen zo goed praten en hij kan zo fantastisch zoenen... Uiterlijk totaal niet mijn tiep maar van lieverlee toch veel meer gaan voelen, helemaal nadat we in mijn vakantie elke dag zowat een uur belden (hij belde mij). Een vriendin van mij zei "misschien is hij wel even de pleister op de wonde" en zo bekeek ik het eerst ook, maar na van de week...
Ik begon er zomaar over, over "de situatie". En wat hij zei dat deed me echt wat. Hij had me een zoen gegeven omdat hij het zo sneu vond dat ik zo'n klotetijd had gehad. En hij vond mij heel erg leuk, maar hij had dit nooit gepland. Hij hield zichzelf voor dat hij verkeerd bezig was, maar ik zat in zijn hart zei hij en tegelijkertijd legde hij zijn vuist op zijn hart. En weet je wat het erge is, ik weet dat hij het meent. Hij hangt net zo aan mij als ik aan hem, hij is soms jaloers (in mijn vakantie) en dat was ik van de week ook door een misverstand. En het initiatief komt vaak (ik denk vaker dan bij mij) bij hem vandaan.
En het is echt de sex niet ofzo, wij vinden beiden knuffelen en zoenen en dan het liefst heel lang superheerlijk. Hij is gewoon mijn pleister maar ik ben ook verliefd op hem, ben het liefst de hele dag in zijn armen tegen zijn borstkas aan.
Over de toekomst praten we niet. Heb hem wel goed duidelijk gemaakt dat hij gevaarlijk bezig is en dat hij een hoop heibel kan krijgen als het uitkomt, en het komt vaak uit. En dan kijkt hij mij heel hopeloos aan want dat weet hij ook wel, maar ik zit in zijn hart. En IK wil de beslissing niet nemen om te stoppen, ik vind dat dat ZIJN verantwoordelijkheid is, hoewel ik het sneu vind voor zijn vrouw, die denkt dat haar huwelijk goed is. Hij vindt zijn huwelijk ook goed, maar ik zit in zijn hart...
Wat ik hier zoek is geen zedepreken, want ik weet wel dat het niet slim is wat we doen. Ik zoek ook geen bevestiging of zoiets. Wat ik zoek is gewoon ervaringen van lotgenoten, niets meer, niets minder, misschien kan ik daar wat steun aan ontlenen. Want ik weet hoe k.t alles kan worden, omdat ik 1x eerder zoiets bij de hand heb gehad. Alleen wist ik het toen niet maar had ik ineens zijn vrouw aan de telefoon. Nou toen was het gauw over voor mij. Nu wist ik het wel, maar ik had niet verwacht dat het zover zou gaan gevoelsmatig, dat wij er beide zo diep in zouden komen te zitten.
Toen ik hem voor het eerst ontmoette zag ik hem totaal niet als het tiep vreemdganger. Iemand die altijd in dezelfde plaats gewoond heeft, geen wilde hobbies behalve de natuur, nooit op vakantie, het tiep dat je tegenkomt op zo'n ouderwetse boerderij. Maar we hadden zoveel lol samen en we kunnen zo goed praten en hij kan zo fantastisch zoenen... Uiterlijk totaal niet mijn tiep maar van lieverlee toch veel meer gaan voelen, helemaal nadat we in mijn vakantie elke dag zowat een uur belden (hij belde mij). Een vriendin van mij zei "misschien is hij wel even de pleister op de wonde" en zo bekeek ik het eerst ook, maar na van de week...
Ik begon er zomaar over, over "de situatie". En wat hij zei dat deed me echt wat. Hij had me een zoen gegeven omdat hij het zo sneu vond dat ik zo'n klotetijd had gehad. En hij vond mij heel erg leuk, maar hij had dit nooit gepland. Hij hield zichzelf voor dat hij verkeerd bezig was, maar ik zat in zijn hart zei hij en tegelijkertijd legde hij zijn vuist op zijn hart. En weet je wat het erge is, ik weet dat hij het meent. Hij hangt net zo aan mij als ik aan hem, hij is soms jaloers (in mijn vakantie) en dat was ik van de week ook door een misverstand. En het initiatief komt vaak (ik denk vaker dan bij mij) bij hem vandaan.
En het is echt de sex niet ofzo, wij vinden beiden knuffelen en zoenen en dan het liefst heel lang superheerlijk. Hij is gewoon mijn pleister maar ik ben ook verliefd op hem, ben het liefst de hele dag in zijn armen tegen zijn borstkas aan.
Over de toekomst praten we niet. Heb hem wel goed duidelijk gemaakt dat hij gevaarlijk bezig is en dat hij een hoop heibel kan krijgen als het uitkomt, en het komt vaak uit. En dan kijkt hij mij heel hopeloos aan want dat weet hij ook wel, maar ik zit in zijn hart. En IK wil de beslissing niet nemen om te stoppen, ik vind dat dat ZIJN verantwoordelijkheid is, hoewel ik het sneu vind voor zijn vrouw, die denkt dat haar huwelijk goed is. Hij vindt zijn huwelijk ook goed, maar ik zit in zijn hart...
Wat ik hier zoek is geen zedepreken, want ik weet wel dat het niet slim is wat we doen. Ik zoek ook geen bevestiging of zoiets. Wat ik zoek is gewoon ervaringen van lotgenoten, niets meer, niets minder, misschien kan ik daar wat steun aan ontlenen. Want ik weet hoe k.t alles kan worden, omdat ik 1x eerder zoiets bij de hand heb gehad. Alleen wist ik het toen niet maar had ik ineens zijn vrouw aan de telefoon. Nou toen was het gauw over voor mij. Nu wist ik het wel, maar ik had niet verwacht dat het zover zou gaan gevoelsmatig, dat wij er beide zo diep in zouden komen te zitten.
donderdag 7 mei 2009 om 18:18
quote:Graaggedaan schreef op 07 mei 2009 @ 00:31:
Ja, heerlijk hè, een man die niet bang is voor gevoelens. Dit is een van de redenen waarom ik van mijn minnaar houd. Hij is er eentje uit duizenden en past goed bij me, zoeentje vind ik niet snel weer en daar heb ik de nadelen van het minnares-zijn wel voor over. Deze en gene zullen me wel naief vinden of denken "geen-hand-vol-maar-een-land-vol en waarom nou net een gebonden man" (ter herinnering aan moraalridders: zijn vrouw weet ervan) maar in tegenstelling tot vroeger ben ik dit keer eens niet eerst verliefd geworden en daarna gaan kijken met wie ik nou eigenlijk in zee ben gegaan maar andersom. De verliefdheid kwam langzaam opzetten naarmate ik allerlei prettige eigenschappen ontdekte. Wat wij hebben is te mooi om terzijde te schuiven, we zien wel waar het schip strandt.Tsja, zo bekijk ik het dus ook. En bij ons kwam de verliefdheid ook pas opzetten naarmate ik ontdekte wie hij was, want uiterlijk is het totaal niet mijn tiep. Nog steeds niet, maar dat lijkt niet uit te maken door wie hij is. Waar ik toch nog wel eens over nadenk is hoe het zal komen als het uitkomt, want de vrouw van de mijne weet niets. Dat gaat au doen en dan ben ik deels verantwoordelijk (vind ik) en dat...
Ja, heerlijk hè, een man die niet bang is voor gevoelens. Dit is een van de redenen waarom ik van mijn minnaar houd. Hij is er eentje uit duizenden en past goed bij me, zoeentje vind ik niet snel weer en daar heb ik de nadelen van het minnares-zijn wel voor over. Deze en gene zullen me wel naief vinden of denken "geen-hand-vol-maar-een-land-vol en waarom nou net een gebonden man" (ter herinnering aan moraalridders: zijn vrouw weet ervan) maar in tegenstelling tot vroeger ben ik dit keer eens niet eerst verliefd geworden en daarna gaan kijken met wie ik nou eigenlijk in zee ben gegaan maar andersom. De verliefdheid kwam langzaam opzetten naarmate ik allerlei prettige eigenschappen ontdekte. Wat wij hebben is te mooi om terzijde te schuiven, we zien wel waar het schip strandt.Tsja, zo bekijk ik het dus ook. En bij ons kwam de verliefdheid ook pas opzetten naarmate ik ontdekte wie hij was, want uiterlijk is het totaal niet mijn tiep. Nog steeds niet, maar dat lijkt niet uit te maken door wie hij is. Waar ik toch nog wel eens over nadenk is hoe het zal komen als het uitkomt, want de vrouw van de mijne weet niets. Dat gaat au doen en dan ben ik deels verantwoordelijk (vind ik) en dat...
donderdag 7 mei 2009 om 18:20
donderdag 7 mei 2009 om 18:25
quote:Capibara schreef op 07 mei 2009 @ 10:29:
[...]
Tsja, ik zou liever een man hebben bij wie ik gewoon op bezoek kon gaan en war niet alles stiekem zou hoeven.
Vond zijn vrouw het trouwens niet gek, dat er een of ander mens drie keer langs hun huis kwam rijden? Of (ze zal wel niet thuis geweest zijn) ben je niet bang dat zijn vrouw er via de buren achterkomt? Ik dacht dat je zijn vrouw niet wilde kwetsen? Ik vind jullie niet heel erg discreet. Dit gaat gegarandeerd een keer mis, en reken maar dat jij dan degene bent die op de blaren mag zitten.Hij was in de tuin bezig, dus vandaar. En nee zij komt er niet via de buren achter, ze hebben niet echt naaste buren. En dit was geinen, verder niks, in het openbaar laten we niets merken en zowel hij als ik praten nergens over, dus dan kun je ook niet liegen. Excuses voor zijn weg zijn hoeft hij niet te verzinnen, want hij was anders ook wel weg, en ik ben single. Kijk de meesten in een zelfde situatie denken dat ze zich verantwoorden moeten tegenover de partner, dus als ze weg zijn allerlei omslachtige verhalen waardoor de partner juist argwaan krijgt. Hij doet gewoon niet anders als anders en gaat net als anders in bepaalde dingen zijn eigen gang, dus hij hoeft niet tegen zijn vrouw te liegen, hij zegt gewoon niets. Begrijp me niet verkeerd, ook dit klopt natuurlijk niet, maar het is in dit geval wel de beste manier denk ik.
[...]
Tsja, ik zou liever een man hebben bij wie ik gewoon op bezoek kon gaan en war niet alles stiekem zou hoeven.
Vond zijn vrouw het trouwens niet gek, dat er een of ander mens drie keer langs hun huis kwam rijden? Of (ze zal wel niet thuis geweest zijn) ben je niet bang dat zijn vrouw er via de buren achterkomt? Ik dacht dat je zijn vrouw niet wilde kwetsen? Ik vind jullie niet heel erg discreet. Dit gaat gegarandeerd een keer mis, en reken maar dat jij dan degene bent die op de blaren mag zitten.Hij was in de tuin bezig, dus vandaar. En nee zij komt er niet via de buren achter, ze hebben niet echt naaste buren. En dit was geinen, verder niks, in het openbaar laten we niets merken en zowel hij als ik praten nergens over, dus dan kun je ook niet liegen. Excuses voor zijn weg zijn hoeft hij niet te verzinnen, want hij was anders ook wel weg, en ik ben single. Kijk de meesten in een zelfde situatie denken dat ze zich verantwoorden moeten tegenover de partner, dus als ze weg zijn allerlei omslachtige verhalen waardoor de partner juist argwaan krijgt. Hij doet gewoon niet anders als anders en gaat net als anders in bepaalde dingen zijn eigen gang, dus hij hoeft niet tegen zijn vrouw te liegen, hij zegt gewoon niets. Begrijp me niet verkeerd, ook dit klopt natuurlijk niet, maar het is in dit geval wel de beste manier denk ik.
donderdag 7 mei 2009 om 18:27
donderdag 7 mei 2009 om 22:39
quote:Joenohoe schreef op 07 mei 2009 @ 18:20:
Dat is niet eerlijk.Kap er dan gewoon mee! Je gaat bewust door met iets waarmee je mensen heel veel pijn doet. Wil je zo iemand zijn, zo'n egoïstisch mens wat niet aan anderen denkt? Ik denk het niet, want je zegt zelf dat je het niet eerlijk vindt als je zijn vrouw en kinderen zou kwetsen. Ik snap niet waarom je dan toch dat risico zou nemen dat dat vroeg of laat een keer gebeurt.
Dat is niet eerlijk.Kap er dan gewoon mee! Je gaat bewust door met iets waarmee je mensen heel veel pijn doet. Wil je zo iemand zijn, zo'n egoïstisch mens wat niet aan anderen denkt? Ik denk het niet, want je zegt zelf dat je het niet eerlijk vindt als je zijn vrouw en kinderen zou kwetsen. Ik snap niet waarom je dan toch dat risico zou nemen dat dat vroeg of laat een keer gebeurt.
donderdag 7 mei 2009 om 23:51
Joenohoe: heeft jouw vriend eigenlijk de intentie om het ooit te vertellen? Wij zijn destijds ook stiekem begonnen maar toen het er serieus en langdurig begon uit te zien, vonden we beiden dat hij het zijn vrouw moest vertellen. Inmiddels had hij het zo vaak over mij dat ze hem heeft laten weten dat ze niet elke keer met haar neus op de feiten gedrukt wil worden. Het mag, punt, als hij haar maar niet in de steek laat.
A dirty mind is a joy forever. (Oscar WIlde)
vrijdag 8 mei 2009 om 00:42
zaterdag 9 mei 2009 om 13:21
Meds, wat ongenuanceerd nou weer. Tuurlijk zouden zijn kinderen het niet leuk vinden als ze erachter kwamen (een van de verzoeken van zijn vrouw is dan ook discreet te werk te gaan). Maar eventuele relatieproblemen van ouders zijn voor kinderen die afhankelijk en nog volop in ontwikkeling zijn veel indringender dan voor kinderen die het nest al zijn uitgevlogen en een eigen leven hebben.
A dirty mind is a joy forever. (Oscar WIlde)
zondag 10 mei 2009 om 20:17
quote:Graaggedaan schreef op 07 mei 2009 @ 23:51:
Joenohoe: heeft jouw vriend eigenlijk de intentie om het ooit te vertellen? Wij zijn destijds ook stiekem begonnen maar toen het er serieus en langdurig begon uit te zien, vonden we beiden dat hij het zijn vrouw moest vertellen. Inmiddels had hij het zo vaak over mij dat ze hem heeft laten weten dat ze niet elke keer met haar neus op de feiten gedrukt wil worden. Het mag, punt, als hij haar maar niet in de steek laat.Dat weet ik niet. Zo lang is het nog niet aan de gang (dat er meer gebeurde was in het nieuwe jaar) dus daar heb ik eerlijk gezegd niet over na gedacht. Eerst maar eens afwachten hoe alles loopt.
Joenohoe: heeft jouw vriend eigenlijk de intentie om het ooit te vertellen? Wij zijn destijds ook stiekem begonnen maar toen het er serieus en langdurig begon uit te zien, vonden we beiden dat hij het zijn vrouw moest vertellen. Inmiddels had hij het zo vaak over mij dat ze hem heeft laten weten dat ze niet elke keer met haar neus op de feiten gedrukt wil worden. Het mag, punt, als hij haar maar niet in de steek laat.Dat weet ik niet. Zo lang is het nog niet aan de gang (dat er meer gebeurde was in het nieuwe jaar) dus daar heb ik eerlijk gezegd niet over na gedacht. Eerst maar eens afwachten hoe alles loopt.
zondag 10 mei 2009 om 20:19
quote:meds schreef op 08 mei 2009 @ 00:42:
[...]
Jij bent dus niet eerlijk, niet t.o.v zijn vrouw, niet t.o.v zijn kinderen en ook niet t.o.v jezelf. Je kiest er dus bewust voor om oneerlijk te zijn en anderen te ontwrichten en pijn te doen.Nee, maar dat kan uiteindelijk wel het gevolg zijn. Al hun kids zijn trouwens al lang uit huis.
[...]
Jij bent dus niet eerlijk, niet t.o.v zijn vrouw, niet t.o.v zijn kinderen en ook niet t.o.v jezelf. Je kiest er dus bewust voor om oneerlijk te zijn en anderen te ontwrichten en pijn te doen.Nee, maar dat kan uiteindelijk wel het gevolg zijn. Al hun kids zijn trouwens al lang uit huis.
maandag 11 mei 2009 om 19:43
quote:Liv schreef op 10 mei 2009 @ 20:41:
Herstel: dat ís het gevolg... niet: dat kán het gevolg zijn.Nee hoor, zolang niemand er achter komt is er niets aan de hand. En stel dat voor mij een heleboel gaat veranderen (en dan bedoel ik workwise, want dat is heel goed mogelijk...) dan kan het ook wel zijn dat het nooit gebeurt omdat we elkaar dan veel minder kunnen zien en misschien vervaagt het dan langzaam.
Herstel: dat ís het gevolg... niet: dat kán het gevolg zijn.Nee hoor, zolang niemand er achter komt is er niets aan de hand. En stel dat voor mij een heleboel gaat veranderen (en dan bedoel ik workwise, want dat is heel goed mogelijk...) dan kan het ook wel zijn dat het nooit gebeurt omdat we elkaar dan veel minder kunnen zien en misschien vervaagt het dan langzaam.
dinsdag 12 mei 2009 om 20:06
donderdag 14 mei 2009 om 20:29
quote:Liv schreef op 12 mei 2009 @ 21:59:
Ik help het je hopen....
Lees nog eens de post van Meds over oneerlijkheid anders....Waarom zou ik, ik ben niet degene die niet helemaal eerlijk is. Heel eerlijk gezegd vind ik niet dat ik verantwoordelijk ben, want ik ben niet degene die een partner heeft (ook al pieker ik er soms wel over). En ik ben zijn moeder/hoeder niet, die nee tegen hem zegt omdat dat het beste is voor hem en zijn partner. Al zou ik het wel rot vinden voor haar als er hommeles van komt, hij weet dat wat hij doet niet deugt tegenover haar en (zei hij zelf) tegenover mij. En ja, ik kan nee zeggen, maar dat wil ik niet.
Ik help het je hopen....
Lees nog eens de post van Meds over oneerlijkheid anders....Waarom zou ik, ik ben niet degene die niet helemaal eerlijk is. Heel eerlijk gezegd vind ik niet dat ik verantwoordelijk ben, want ik ben niet degene die een partner heeft (ook al pieker ik er soms wel over). En ik ben zijn moeder/hoeder niet, die nee tegen hem zegt omdat dat het beste is voor hem en zijn partner. Al zou ik het wel rot vinden voor haar als er hommeles van komt, hij weet dat wat hij doet niet deugt tegenover haar en (zei hij zelf) tegenover mij. En ja, ik kan nee zeggen, maar dat wil ik niet.