Kinderen
alle pijlers
hoogopgeleid maar ik "moeder" liever
maandag 11 mei 2009 om 11:01
hallo allemaal
ik heb sinds een paar maandjes een superlief zoontje. bener zo blij mee.
nou is het zo dat ik best hele goede opleidingen heb gedaan, eerst vwo en daarna een universitaire opleiding waar genoeg werk in is en wat ook nog een keer erg goed betaald.
maar ik merk dat mijn omgeving drukker met mijn carriere enz. bezig is dan ikzelf. ik vind het heerlijk om te moederen en dat is nog geen procent afgenomen. het is heus niet zo dat ik geisoleerd de hele dag luiers verschoon, ik spreek regelmatig af met andere moeders en dan gaan we gezellig wat drinken of wandelen. ik ben dus zeker niet geisoleerd heb ook genoeg vriendinnen zonder kids. daarnaast heb ik enorm veel hobbies, ik naai graag kleren bv en lees veel. ook ben ik best netjes in huis en besteed dus aardig wat tijd aan het huishouden...
wat ik net schreef, ik krijg vanuit mijn omgeving nogal wat reacties van mensen, met name mijn moeder, die het nu wel hoognodig tijd vinden voor het kinderdagverblijf enz. het zou goed voor me zijn ook eens tussen de mensen te zijn enz.
ik merk aan mezelf dat ik ook echtniet veel om spullen geef. wil heus niet in een doos wonen, maar werk liever veel minder of niet dan een dure auto en wintersport enz.
het liefst zou ik twee jaar bij de baby blijven en dan twee dagen gaan werken...
wie herkent dit???
ik heb sinds een paar maandjes een superlief zoontje. bener zo blij mee.
nou is het zo dat ik best hele goede opleidingen heb gedaan, eerst vwo en daarna een universitaire opleiding waar genoeg werk in is en wat ook nog een keer erg goed betaald.
maar ik merk dat mijn omgeving drukker met mijn carriere enz. bezig is dan ikzelf. ik vind het heerlijk om te moederen en dat is nog geen procent afgenomen. het is heus niet zo dat ik geisoleerd de hele dag luiers verschoon, ik spreek regelmatig af met andere moeders en dan gaan we gezellig wat drinken of wandelen. ik ben dus zeker niet geisoleerd heb ook genoeg vriendinnen zonder kids. daarnaast heb ik enorm veel hobbies, ik naai graag kleren bv en lees veel. ook ben ik best netjes in huis en besteed dus aardig wat tijd aan het huishouden...
wat ik net schreef, ik krijg vanuit mijn omgeving nogal wat reacties van mensen, met name mijn moeder, die het nu wel hoognodig tijd vinden voor het kinderdagverblijf enz. het zou goed voor me zijn ook eens tussen de mensen te zijn enz.
ik merk aan mezelf dat ik ook echtniet veel om spullen geef. wil heus niet in een doos wonen, maar werk liever veel minder of niet dan een dure auto en wintersport enz.
het liefst zou ik twee jaar bij de baby blijven en dan twee dagen gaan werken...
wie herkent dit???
maandag 11 mei 2009 om 13:04
Sinds het ontstaan van heel de vrouwenemancipatie, lijkt de emancipatie geen rechten maar plichten te hebben.
Dus jouw emancipatieplicht is: huishouden, kinderen, carriere.
Lijkt mij veel gezonder als die plicht een recht wordt, om zelf de combinatie, of deel ervan te kiezen.
Aan iedere keuze zitten voor-en nadelen.
Aan jou de eer om te bepalen welke het zwaarts wegen.
"Kies wat je wilt en betaal ervoor"
Is je keus de prijs waard?
En zekerheden in het heden, maken geen toekomstgarantie
Dus jouw emancipatieplicht is: huishouden, kinderen, carriere.
Lijkt mij veel gezonder als die plicht een recht wordt, om zelf de combinatie, of deel ervan te kiezen.
Aan iedere keuze zitten voor-en nadelen.
Aan jou de eer om te bepalen welke het zwaarts wegen.
"Kies wat je wilt en betaal ervoor"
Is je keus de prijs waard?
En zekerheden in het heden, maken geen toekomstgarantie
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
maandag 11 mei 2009 om 13:06
druk ik me nou zo slecht uit? moet bijna wel. ik zeg niet dat ik van het ene o het andere moment bakken met vrienden en hobbies heb. ik zeg alleen dat ik sinds een paar weken zodanig mijn leven heb dat ik de boel positiever kan bekijken wat dus niet betekent dat ik in heaven ben zoals hiervoor werd beschreven.
ik merk ooknu pas wat de jaren hiervoor allemaal met me gedan hebben. ben behoorlijk kapot op bepaalde punten en juist die kleine momentjes met mijn kind maken me zo gelukkig. het soort geluk waar ik heel veel waarde aan hecht.
daarnaast is het zo dat het in mijn branche zo is dat er altijd werk voor me zal zijn. zal de branche niet noemen maar dat is 100% een feit (en nee het is niet de IT
)
ik snap soms niet de beweegreden van moeders om aan kindren te beginnen. alels met respect hoor, ik kraak het ook niet af maar wat ik probeer te zeggen is dat het toch zo heerlijk is om lekker ibj je kind te zijn dat ik het zelf abnormaler vind om na tien weken weer tegaan werken dan om na een jaar weer tegaan werken
ik merk ooknu pas wat de jaren hiervoor allemaal met me gedan hebben. ben behoorlijk kapot op bepaalde punten en juist die kleine momentjes met mijn kind maken me zo gelukkig. het soort geluk waar ik heel veel waarde aan hecht.
daarnaast is het zo dat het in mijn branche zo is dat er altijd werk voor me zal zijn. zal de branche niet noemen maar dat is 100% een feit (en nee het is niet de IT
)ik snap soms niet de beweegreden van moeders om aan kindren te beginnen. alels met respect hoor, ik kraak het ook niet af maar wat ik probeer te zeggen is dat het toch zo heerlijk is om lekker ibj je kind te zijn dat ik het zelf abnormaler vind om na tien weken weer tegaan werken dan om na een jaar weer tegaan werken
maandag 11 mei 2009 om 13:18
[quote]bambibaby schreef op 11 mei 2009 @ 13:06:
druk ik me nou zo slecht uit? moet bijna wel. ik zeg niet dat ik van het ene o het andere moment bakken met vrienden en hobbies heb. ik zeg alleen dat ik sinds een paar weken zodanig mijn leven heb dat ik de boel positiever kan bekijken wat dus niet betekent dat ik in heaven ben zoals hiervoor werd beschreven.
Ja, je drukt je best wel slecht uit. Volgens je openingspost heb je een fantastisch leven met kind, andere moedertjes en vriendinnen.
Ik heb je andere topics niet gelezen, maar ik begrijp de confuse reacties wel heel goed.
Zal nog wel met je hormonen te maken hebben...
druk ik me nou zo slecht uit? moet bijna wel. ik zeg niet dat ik van het ene o het andere moment bakken met vrienden en hobbies heb. ik zeg alleen dat ik sinds een paar weken zodanig mijn leven heb dat ik de boel positiever kan bekijken wat dus niet betekent dat ik in heaven ben zoals hiervoor werd beschreven.
Ja, je drukt je best wel slecht uit. Volgens je openingspost heb je een fantastisch leven met kind, andere moedertjes en vriendinnen.
Ik heb je andere topics niet gelezen, maar ik begrijp de confuse reacties wel heel goed.
Zal nog wel met je hormonen te maken hebben...
Dat dan weer wel..
maandag 11 mei 2009 om 13:24
ik denk dat ik wel snap hoe dat komt. ikheb me heel lang eenzaam gevoeld ook in de zwangerschap en ook met andere dingen. mijn leven wordt nu weer wat gezelliger en daar doe ik zelf ook echt genoeg moeite voor. het kan allemaal wat ambivalent overkomen maar voor mij is hoe mijn leven nu is echt even prima hoewel het natuurlijk veel beter kan. zo heb ik bv nog steeds heel erg veel pijn.
maandag 11 mei 2009 om 13:24
Bambibaby,
Volgens mij snap ik je wel, het ene moment kan ik diepongelukkig zijn over mijn leven, het andere moment voel ik me weer fantastisch. Het klinkt alsof je niet helemaal geweldig in je vel zit, ook al probeer je dat wel te bereiken.
Ik vraag me wel af of de oplossing is om veilig thuis te gaan zitten met je kind. Maar als het inderdaad zo is, dat je zonder problemen een tijdje kunt stoppen met werken, dan moet je dat misschien maar eens gaan doen.
En dan ook de tijd nemen om aan lastige issues te gaan werken: zoals de omgang met je moeder en je vriend; het feit dat je moeite hebt met sociale contacten. Zou een psycholoog misschien een idee zijn?
Volgens mij snap ik je wel, het ene moment kan ik diepongelukkig zijn over mijn leven, het andere moment voel ik me weer fantastisch. Het klinkt alsof je niet helemaal geweldig in je vel zit, ook al probeer je dat wel te bereiken.
Ik vraag me wel af of de oplossing is om veilig thuis te gaan zitten met je kind. Maar als het inderdaad zo is, dat je zonder problemen een tijdje kunt stoppen met werken, dan moet je dat misschien maar eens gaan doen.
En dan ook de tijd nemen om aan lastige issues te gaan werken: zoals de omgang met je moeder en je vriend; het feit dat je moeite hebt met sociale contacten. Zou een psycholoog misschien een idee zijn?
En zo is het toevallig ook nog eens een keer
maandag 11 mei 2009 om 13:28
Oh, het kan heel makkelijk switchen, je gevoel over je leven, vertel mij wat.
Is mijn punt ook niet. Mijn punt is, is dat ik Bambibaby een asociaal persoon vind; er hebben zoveel mensen meegeleefd met dat huil-topic van haar, tot een paar weken daarna hoopten mensen dat ze nog even kwam reageren/vertellen hoe het gegaan was. Mensen leefden met haar mee. En missBambi heeft nooit meer wat laten horen. Tot nu, met een topic waarin ze vertelt dat ze zo hoogopgeleid is (wat ook kan betekenen dat ze... nou ja, laat maar) en haar leven zo fijn vindt.
En ja, dat vind ik niet zo netjes. Vind het knap dat mensen hier serieus op reageren, dat ze die moeite nemen; weten kennelijk nog niet dat die moeite vergeefs is.
Is mijn punt ook niet. Mijn punt is, is dat ik Bambibaby een asociaal persoon vind; er hebben zoveel mensen meegeleefd met dat huil-topic van haar, tot een paar weken daarna hoopten mensen dat ze nog even kwam reageren/vertellen hoe het gegaan was. Mensen leefden met haar mee. En missBambi heeft nooit meer wat laten horen. Tot nu, met een topic waarin ze vertelt dat ze zo hoogopgeleid is (wat ook kan betekenen dat ze... nou ja, laat maar) en haar leven zo fijn vindt.
En ja, dat vind ik niet zo netjes. Vind het knap dat mensen hier serieus op reageren, dat ze die moeite nemen; weten kennelijk nog niet dat die moeite vergeefs is.
maandag 11 mei 2009 om 13:30
Ik sluit me aan bij Dejavu. Ik vraag me ook af of het in zo'n "conditie" goed is om veilig thuis bij je kind te gaan zitten. Daarmee zijn ten eerste je issues niet opgelost en ten tweede kan ziets heel verstikkend werken voor zo'n kind. Ik vergelijk het een beetje met mensen die een kind 'nemen' in de hoop dat de relatie dan weer beter wordt. Doorgaans zijn zulke acties gedoemd te mislukken.
Denk hier goed over na voordat je zomaar je financiële en geestelijke onafhankelijkheid opgeeft.
Denk hier goed over na voordat je zomaar je financiële en geestelijke onafhankelijkheid opgeeft.
Dat dan weer wel..
maandag 11 mei 2009 om 13:30
quote:bambibaby schreef op 11 mei 2009 @ 13:06:
ik snap soms niet de beweegreden van moeders om aan kindren te beginnen. alels met respect hoor, ik kraak het ook niet af maar wat ik probeer te zeggen is dat het toch zo heerlijk is om lekker ibj je kind te zijn dat ik het zelf abnormaler vind om na tien weken weer tegaan werken dan om na een jaar weer tegaan werken
Maar die moeders, die je hier omschrijft, ervaren het moederschap misschien niet zoals jij het ervaart. Er waren blijkbaar veel gaten op te vullen in jouw leven, en veel pijn en oud zeer dat moest helen. Dat doet jouw kind blijkbaar voor jou, dit betekent jouw kind voor jou. Daar klamp je je aan vast, bij het kind zijn dat voelt goed, los laten is weer pijn hebben en weer geconfronteerd worden met alles. Je grijpt ieder momentje aan, juist omdat het daarvoor zo ellendig was allemaal. Niet iedere vrouw die moeder wordt, heeft oud zeer dat geheeld moet worden, en haalt dit niet uit het moederschap. Er zijn vrouwen, die ook van elk lachje genieten, maar dit hoeft niet hun ziel te helen of leegten in hun leven op te vullen.
Iedereen moet doen wat goed is voor zichzelf, en dat kun je uiteindelijk alleen maar voor jezelf bepalen. Ik krijg wel sterk de indruk, dat je om 'verkeerde' redenen uit je eigen leven wilt terugtrekken, en alleen maar in de wereld van het moederschap wilt leven.
ik snap soms niet de beweegreden van moeders om aan kindren te beginnen. alels met respect hoor, ik kraak het ook niet af maar wat ik probeer te zeggen is dat het toch zo heerlijk is om lekker ibj je kind te zijn dat ik het zelf abnormaler vind om na tien weken weer tegaan werken dan om na een jaar weer tegaan werken
Maar die moeders, die je hier omschrijft, ervaren het moederschap misschien niet zoals jij het ervaart. Er waren blijkbaar veel gaten op te vullen in jouw leven, en veel pijn en oud zeer dat moest helen. Dat doet jouw kind blijkbaar voor jou, dit betekent jouw kind voor jou. Daar klamp je je aan vast, bij het kind zijn dat voelt goed, los laten is weer pijn hebben en weer geconfronteerd worden met alles. Je grijpt ieder momentje aan, juist omdat het daarvoor zo ellendig was allemaal. Niet iedere vrouw die moeder wordt, heeft oud zeer dat geheeld moet worden, en haalt dit niet uit het moederschap. Er zijn vrouwen, die ook van elk lachje genieten, maar dit hoeft niet hun ziel te helen of leegten in hun leven op te vullen.
Iedereen moet doen wat goed is voor zichzelf, en dat kun je uiteindelijk alleen maar voor jezelf bepalen. Ik krijg wel sterk de indruk, dat je om 'verkeerde' redenen uit je eigen leven wilt terugtrekken, en alleen maar in de wereld van het moederschap wilt leven.
maandag 11 mei 2009 om 13:31
mijn oprechte excuus aan de mensen die zich dan tekort gedaan voelen. dat spijt me echt. het lijkt denk ik net of ik mijn hart heb willen luchten en na wat aandacht weer lekker ervandoor ben gegaan. dat is absoluut niet zo. heb een tijdje lang problemen met de computer gehad. mijn vriend heeft nu weer zijn laptop terug en die laat hij nu weleens thuis.
maandag 11 mei 2009 om 13:33
maandag 11 mei 2009 om 13:33
ik denk dat ik m snap (correct me if i'm wrong)
to heeft een rotleven achter de rug en heeft nu een doel in t leven wat haar sinds hele lange tijd een gelukkig gevoel geeft: haar kind.
Ik denk dat ze zich nu alleen op dat gelukkige gevoel wilt richten, om zich zo niet meer ongelukkig te voelen. (man, moeder)
Als je je sinds lange tijd ineens met een doel wel erg gelukkig voelt (kind), kan je misschien een beetje van de realiteit verliezen. Waak ervoor dat je er niet over een paar maanden achter komt dat je de huissloof bent geworden. Je kind is nog een baby en over een paar maanden kan je gaan denken: owwww kon ik hier maar even een dagje uitvluchten. Misschien als je een baan voor 1 of 2 dagen hebt, de combi moeder/werk dan beter lijkt.
Tis wel zo dat je nogal tegenstrijdig reageert en met de reacties op mij overkomt als iemand die regelmatig veranderd van inzicht tov je leven.
Ik denk dat de meesten je willen behoeden voor stappen waar je misschien spijt van gaat krijgen.
to heeft een rotleven achter de rug en heeft nu een doel in t leven wat haar sinds hele lange tijd een gelukkig gevoel geeft: haar kind.
Ik denk dat ze zich nu alleen op dat gelukkige gevoel wilt richten, om zich zo niet meer ongelukkig te voelen. (man, moeder)
Als je je sinds lange tijd ineens met een doel wel erg gelukkig voelt (kind), kan je misschien een beetje van de realiteit verliezen. Waak ervoor dat je er niet over een paar maanden achter komt dat je de huissloof bent geworden. Je kind is nog een baby en over een paar maanden kan je gaan denken: owwww kon ik hier maar even een dagje uitvluchten. Misschien als je een baan voor 1 of 2 dagen hebt, de combi moeder/werk dan beter lijkt.
Tis wel zo dat je nogal tegenstrijdig reageert en met de reacties op mij overkomt als iemand die regelmatig veranderd van inzicht tov je leven.
Ik denk dat de meesten je willen behoeden voor stappen waar je misschien spijt van gaat krijgen.
koffie, zwart graag...
maandag 11 mei 2009 om 13:36
quote:bambibaby schreef op 11 mei 2009 @ 13:33:
en daarnaast ben ik wel degelijk opgeleid, heb eerst geneeskunde gedaan en daarna een behoorlijk pittige specialisatie incl. veelonderzoek. niet dat dat nou allemaal zo belangrijk is maar vind het wel vervelend te horen dat er nu aan getwijfeld wordtHoefde je daarvoor niet de Nederlandse taal (schriftelijk) machtig te zijn? Je taalgebruik en schrijffouten zijn nogal talrijk, mensen verwachten dit niet van afgestudeerde artsen.
en daarnaast ben ik wel degelijk opgeleid, heb eerst geneeskunde gedaan en daarna een behoorlijk pittige specialisatie incl. veelonderzoek. niet dat dat nou allemaal zo belangrijk is maar vind het wel vervelend te horen dat er nu aan getwijfeld wordtHoefde je daarvoor niet de Nederlandse taal (schriftelijk) machtig te zijn? Je taalgebruik en schrijffouten zijn nogal talrijk, mensen verwachten dit niet van afgestudeerde artsen.
maandag 11 mei 2009 om 13:36
quote:bambibaby schreef op 11 mei 2009 @ 13:32:
?????????? verstikkend op je kind werken? ik blijf toch niet naast hem zitten tot hij 33 is? het gaat om een of hooguit twee jaartjes....Met verstikkend bedoel ik dat vastklampen wat al eeder werd geschreven. Verbaasd me dat je daar zo geagiteerd op reageert!!
?????????? verstikkend op je kind werken? ik blijf toch niet naast hem zitten tot hij 33 is? het gaat om een of hooguit twee jaartjes....Met verstikkend bedoel ik dat vastklampen wat al eeder werd geschreven. Verbaasd me dat je daar zo geagiteerd op reageert!!
Dat dan weer wel..
maandag 11 mei 2009 om 13:37
Als er geen vuiltje aan de lucht zou zijn zou ik zeggen, lekker doen! Maar gezien je problemen met je relatie zou ik toch bepaalde veiligheid in acht willen nemen door wel in de arbeidsmarkt te blijven. Genieten van moederen hoeft werken niet perse uit te sluiten.
Ik heb drie kinderen en werk fulltime, voor mijn plezier maar ook omdat ik simpelweg geld moet verdienen. Maar ik herken er in zoverre iets in dat als ik kijk naar mijn moederschap en carriere en daarvan de herinneringen neem, de tijd met de kinderen het meest waardevol is geweest.
Ik heb drie kinderen en werk fulltime, voor mijn plezier maar ook omdat ik simpelweg geld moet verdienen. Maar ik herken er in zoverre iets in dat als ik kijk naar mijn moederschap en carriere en daarvan de herinneringen neem, de tijd met de kinderen het meest waardevol is geweest.
maandag 11 mei 2009 om 13:41
het valt me op dat er nu al meerder malen is gezegd dat ik me aan het moederschap/mijn kind vastklamp om gelukkig te worden. ik denk dat het goed is me daarvoor te behoeden. tot nu toe ervaar ik het zelf niet zo, wel dat ik door Julian de wereld anders ga zien en daardoor nieuwe waarden en normen kan ontwikkelen...
maandag 11 mei 2009 om 13:43
quote:Rollergirl schreef op 11 mei 2009 @ 13:30:
[...]
Maar die moeders, die je hier omschrijft, ervaren het moederschap misschien niet zoals jij het ervaart. Er waren blijkbaar veel gaten op te vullen in jouw leven, en veel pijn en oud zeer dat moest helen. Dat doet jouw kind blijkbaar voor jou, dit betekent jouw kind voor jou. Daar klamp je je aan vast, bij het kind zijn dat voelt goed, los laten is weer pijn hebben en weer geconfronteerd worden met alles. Je grijpt ieder momentje aan, juist omdat het daarvoor zo ellendig was allemaal. Niet iedere vrouw die moeder wordt, heeft oud zeer dat geheeld moet worden, en haalt dit niet uit het moederschap. Er zijn vrouwen, die ook van elk lachje genieten, maar dit hoeft niet hun ziel te helen of leegten in hun leven op te vullen.
Iedereen moet doen wat goed is voor zichzelf, en dat kun je uiteindelijk alleen maar voor jezelf bepalen. Ik krijg wel sterk de indruk, dat je om 'verkeerde' redenen uit je eigen leven wilt terugtrekken, en alleen maar in de wereld van het moederschap wilt leven.Wat een goede post Rollergirl! (en ik lees regelmatige dijken van posts van je, dat terzijde).
Ik kan me vinden in de ergernis en opgetrokken wenkbrauwen van Pammie, Fleur, Q, etc.
[...]
Maar die moeders, die je hier omschrijft, ervaren het moederschap misschien niet zoals jij het ervaart. Er waren blijkbaar veel gaten op te vullen in jouw leven, en veel pijn en oud zeer dat moest helen. Dat doet jouw kind blijkbaar voor jou, dit betekent jouw kind voor jou. Daar klamp je je aan vast, bij het kind zijn dat voelt goed, los laten is weer pijn hebben en weer geconfronteerd worden met alles. Je grijpt ieder momentje aan, juist omdat het daarvoor zo ellendig was allemaal. Niet iedere vrouw die moeder wordt, heeft oud zeer dat geheeld moet worden, en haalt dit niet uit het moederschap. Er zijn vrouwen, die ook van elk lachje genieten, maar dit hoeft niet hun ziel te helen of leegten in hun leven op te vullen.
Iedereen moet doen wat goed is voor zichzelf, en dat kun je uiteindelijk alleen maar voor jezelf bepalen. Ik krijg wel sterk de indruk, dat je om 'verkeerde' redenen uit je eigen leven wilt terugtrekken, en alleen maar in de wereld van het moederschap wilt leven.Wat een goede post Rollergirl! (en ik lees regelmatige dijken van posts van je, dat terzijde).
Ik kan me vinden in de ergernis en opgetrokken wenkbrauwen van Pammie, Fleur, Q, etc.
maandag 11 mei 2009 om 13:43
Je zult vast een slimme meid zijn, maar wat Fleurtje zegt: EQ en IQ zijn niet dezelfde dingen. Je lijkt inzicht te missen in jezelf en in je omgang met anderen. Dat blijkt wel uit de reacties van degenen die ook op je andere topics hebben gereageerd en op je zwakke relaties in reallife.
Serieus, ik zou daar nu echt hard aan gaan werken, je zoontje zal daar veel baat bij hebben. Een stabiele moeder die zichzelf kent en goede banden heeft met haar omgeving, is heel belangrijk als je opgroeit. Daar kun je zelf over meepraten.
Serieus, ik zou daar nu echt hard aan gaan werken, je zoontje zal daar veel baat bij hebben. Een stabiele moeder die zichzelf kent en goede banden heeft met haar omgeving, is heel belangrijk als je opgroeit. Daar kun je zelf over meepraten.
En zo is het toevallig ook nog eens een keer
