Zwanger
alle pijlers
Zwanger van een derde zoon?
dinsdag 17 november 2020 om 16:52
Hoi allemaal, ik ben momenteel (onverwacht) zwanger van mijn derde kindje. Een wonder, aangezien de eerste twee via een fertiliteitstraject geboren zijn. Ons is ooit gezegd dat wij zonder hulp van het ziekenhuis niet zwanger konden worden… nou wel dus… 
Nu heb ik de test gedaan omdat ik me zwanger voelde, en dan wel exact zoals bij mijn twee jongens (exact dezelfde klachten). Dat i.c.m. het moment van de eisprong en het moment waarop wij gevreeën hebben, vermoed ik dat het een jongen is. En daarover voel ik mij down.
Zonder dat ik het wil. Want ik wil het kindje niet tekort doen. Maar ik voel me down over het feit dat ik hoogstwaarschijnlijk nooit een meisje zal zien opgroeien. En dat gevoel maakt dat ik me down voel (waarschijnlijk ook hormonen?). Ik wil dit niet voelen, want het is een wonder dat dit zo zonder medische hulp gelukt is en ook meer dan welkom… maar toch zie ik alleen maar meisjes op straat en denk dan: dat zal ik nooit hebben… Ik ben verdrietig over het feit dat ik nooit een meid zal hebben, ook omdat ik met mijn eigen moeder een goede band heb. En ik denk dat dit met zoons op volwassen leeftijd toch anders is.
Ik wil niet balen… daarom voel ik me ook een beetje down. Ik wil alleen maar gelukkig zijn en op een roze wolk zitten. Maar dat zit ik niet…
Wie herkent dit en gaat dit gevoel nog weg? Zijn het de hormonen? 
Ik hoop dat ik snel van dit stomme gevoel af ben!
Nu heb ik de test gedaan omdat ik me zwanger voelde, en dan wel exact zoals bij mijn twee jongens (exact dezelfde klachten). Dat i.c.m. het moment van de eisprong en het moment waarop wij gevreeën hebben, vermoed ik dat het een jongen is. En daarover voel ik mij down.
Zonder dat ik het wil. Want ik wil het kindje niet tekort doen. Maar ik voel me down over het feit dat ik hoogstwaarschijnlijk nooit een meisje zal zien opgroeien. En dat gevoel maakt dat ik me down voel (waarschijnlijk ook hormonen?). Ik wil dit niet voelen, want het is een wonder dat dit zo zonder medische hulp gelukt is en ook meer dan welkom… maar toch zie ik alleen maar meisjes op straat en denk dan: dat zal ik nooit hebben… Ik ben verdrietig over het feit dat ik nooit een meid zal hebben, ook omdat ik met mijn eigen moeder een goede band heb. En ik denk dat dit met zoons op volwassen leeftijd toch anders is.
Ik wil niet balen… daarom voel ik me ook een beetje down. Ik wil alleen maar gelukkig zijn en op een roze wolk zitten. Maar dat zit ik niet…
Wie herkent dit en gaat dit gevoel nog weg? Zijn het de hormonen? 
Ik hoop dat ik snel van dit stomme gevoel af ben!
dinsdag 17 november 2020 om 17:18
adem in en adem uit.
Het gevoel wat je hebt is normaal.
Ondanks dat het nog helemaal niet zeker is wat je krijgt.
Mijn beide zwangerschappen zijn werkelijk identiek verlopen zelfs beiden op 40+ 4 geboren en beiden via een spoedkeizersnede en toch heb ik een jongen en een meisje. Dus de manier van zwanger zijn zegt helemaal niks.
Als je zo graag een meisje wil en dit blijkt over een paar weken toch een jongen te zijn dan mag je daar van balen. Je mag best even rouwen om het feit dat je graag een meisje wilde dat doet helemaal niets af aan het feit dat dit kindje gewild is of niet. Mensen denken maar dan als je liever het andere had gewild dat je dan hetgeen wat je krijgt niet waardeert. Sta echt even stil bij het feit dat die twee processen naast elkaar kunnen lopen.
Ga eerst eens rustig zitten en laat het even tot je doordringen dat je zwanger bent en dat beide scenario's nog mogelijk zijn. En alle andere scenario's ook nog.
Misschien krijg je wel een zoon die werkelijk een meisje voelt.
Niks is uitgesloten.
Het gevoel wat je hebt is normaal.
Ondanks dat het nog helemaal niet zeker is wat je krijgt.
Mijn beide zwangerschappen zijn werkelijk identiek verlopen zelfs beiden op 40+ 4 geboren en beiden via een spoedkeizersnede en toch heb ik een jongen en een meisje. Dus de manier van zwanger zijn zegt helemaal niks.
Als je zo graag een meisje wil en dit blijkt over een paar weken toch een jongen te zijn dan mag je daar van balen. Je mag best even rouwen om het feit dat je graag een meisje wilde dat doet helemaal niets af aan het feit dat dit kindje gewild is of niet. Mensen denken maar dan als je liever het andere had gewild dat je dan hetgeen wat je krijgt niet waardeert. Sta echt even stil bij het feit dat die twee processen naast elkaar kunnen lopen.
Ga eerst eens rustig zitten en laat het even tot je doordringen dat je zwanger bent en dat beide scenario's nog mogelijk zijn. En alle andere scenario's ook nog.
Misschien krijg je wel een zoon die werkelijk een meisje voelt.
Niks is uitgesloten.
dinsdag 17 november 2020 om 17:18
1. Wacht eerst maar eens af of het daadwerkelijk een jongen is.
2. Het is blijkbaar een wonder dat überhaupt een derde kind mag krijgen. Als je niet zwanger was geweest had je ook geen meisje gehad.
3. Het geslacht van je kind zegt niks over de band die je hebt.
4. Ik begrijp werkelijk niet waarom het door de hormonen zou komen. Die hormonen zijn hetzelfde als je een jongen of meisje draagt.
2. Het is blijkbaar een wonder dat überhaupt een derde kind mag krijgen. Als je niet zwanger was geweest had je ook geen meisje gehad.
3. Het geslacht van je kind zegt niks over de band die je hebt.
4. Ik begrijp werkelijk niet waarom het door de hormonen zou komen. Die hormonen zijn hetzelfde als je een jongen of meisje draagt.
dinsdag 17 november 2020 om 17:18
Ik begrijp het helemaal (ik ben ook geen onmensLadida1981 schreef: ↑17-11-2020 17:15Ik wil je verdriet niet bagatelliseren, maar ik heb twee stellen in mijn zeer nabije omgeving die waarschijnlijk helemaal nooit ouders gaan worden na jaaaaren proberen. Ik vind het dus wel wat ingewikkeld om te lezen.
Los van dat het nog super vroeg is.
). Ik realiseer me dat ik echt allesbehalve mag klagen over het krijgen van kinderen en dan zeker niet over het geslacht. Maar het is hoe ik me nu voel... (ik wil dit ook niet voelen).
dinsdag 17 november 2020 om 17:20
Haha ja labiel ben ik zeker... pfffff...suzyqfive schreef: ↑17-11-2020 17:16Je hormonen springen op en neer. Je zit nu even een labiele zwangerschapsperiode.
Hier tien zwangerschappen gehad en alle tien voelde ik mij hetzelfde. Beetje wisselend in misselijkheid maar dat maakte niet uit of het een jongetje of meisje was. Het zijn uiteindelijk 4 meiden en een jongen geworden.
. Je zit nu even een labiele zwangerschapsperiode. Ik WEET ook dat ik onredelijk denk... maar ja...
dinsdag 17 november 2020 om 17:20
Maar je bent pas 6 weken zwanger! Dus ook al voel je je hetzelfde - wat 0,0 zegt over het geslacht - dan heb je nog heel veel weken om je anders te gaan voelen - wat ook 0,0 zegt over het geslacht trouwens.
Volgens mij zitten je hormonen je dwars. Laten we het daar maar op houden.En ja, ik weet dat het voorbarig is om genderteleurstelling te voelen en nee, ik wil dit dus ook helemaal niet... maar voel me wel zo
(Een jongen is ook meer dan welkom, begrijp me niet verkeerd, het is meer het gevoel dat ik nooit een meisje zal hebben...)
tonkje wijzigde dit bericht op 17-11-2020 17:22
0.19% gewijzigd
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
dinsdag 17 november 2020 om 17:20
Het zegt echt helemaal niks. Mijn tweede zwangerschap was zo anders dan de 1e. Ik was kotsmisselijk, de eerste 3 maanden, ik kon zowat niks. Dat had ik bij de 1e helemaal niet, dus ik dacht echt dat het nu een meisje was (1e was een jongen), nou we deden de echo, je verwacht t niet, maar daar was met 17 weken al super duidelijk te zien dat het weer een jongen was.
Stressed is just desserts spelled backwards
dinsdag 17 november 2020 om 17:21
Ik bedoel dat het misschien door de hormonen komt dat ik niet normaal kan nadenken en me zo voel. Het is gewoon onredelijk en slaat nergens op, en daarnaast is een jongen helemaal welkom.Rosalind schreef: ↑17-11-2020 17:181. Wacht eerst maar eens af of het daadwerkelijk een jongen is.
2. Het is blijkbaar een wonder dat überhaupt een derde kind mag krijgen. Als je niet zwanger was geweest had je ook geen meisje gehad.
3. Het geslacht van je kind zegt niks over de band die je hebt.
4. Ik begrijp werkelijk niet waarom het door de hormonen zou komen. Die hormonen zijn hetzelfde als je een jongen of meisje draagt.
dinsdag 17 november 2020 om 17:22
Wel ooit het plan, maar niet nu. We hadden gepland volgend jaar weer contact op te nemen met het ziekenhuis voor een derde traject.PietjeBello schreef: ↑17-11-2020 17:19Was er überhaupt ooit het plan voor een derde kind? Zo nee, dan had je toch ook definitief geen meisje gehad?
dinsdag 17 november 2020 om 17:23
Nee dat is het ook. Ik waardeer het zeker als dit een ventje is. Ik zou mijn oudste twee ook voor geen goud willen inwisselen. Het zijn inderdaad twee processen die langs elkaar heen lopen.SpringDing schreef: ↑17-11-2020 17:18adem in en adem uit.
Het gevoel wat je hebt is normaal.
Ondanks dat het nog helemaal niet zeker is wat je krijgt.
Mijn beide zwangerschappen zijn werkelijk identiek verlopen zelfs beiden op 40+ 4 geboren en beiden via een spoedkeizersnede en toch heb ik een jongen en een meisje. Dus de manier van zwanger zijn zegt helemaal niks.
Als je zo graag een meisje wil en dit blijkt over een paar weken toch een jongen te zijn dan mag je daar van balen. Je mag best even rouwen om het feit dat je graag een meisje wilde dat doet helemaal niets af aan het feit dat dit kindje gewild is of niet. Mensen denken maar dan als je liever het andere had gewild dat je dan hetgeen wat je krijgt niet waardeert. Sta echt even stil bij het feit dat die twee processen naast elkaar kunnen lopen.
Ga eerst eens rustig zitten en laat het even tot je doordringen dat je zwanger bent en dat beide scenario's nog mogelijk zijn. En alle andere scenario's ook nog.
Misschien krijg je wel een zoon die werkelijk een meisje voelt.
Niks is uitgesloten.
dinsdag 17 november 2020 om 17:24
Nee, ik lees dan net de "verkeerde" verhalen op internet denk ikMaleficent schreef: ↑17-11-2020 17:20Het zegt echt helemaal niks. Mijn tweede zwangerschap was zo anders dan de 1e. Ik was kotsmisselijk, de eerste 3 maanden, ik kon zowat niks. Dat had ik bij de 1e helemaal niet, dus ik dacht echt dat het nu een meisje was (1e was een jongen), nou we deden de echo, je verwacht t niet, maar daar was met 17 weken al super duidelijk te zien dat het weer een jongen was.
dinsdag 17 november 2020 om 17:25
dinsdag 17 november 2020 om 17:26
Ja ik ben er ook bang voor. Iemand nog tips om met die stomme hormonen te dealen?tonkje schreef: ↑17-11-2020 17:20Maar je bent pas 6 weken zwanger! Dus ook al voel je je hetzelfde - wat 0,0 zegt over het geslacht - dan heb je nog heel veel weken om je anders te gaan voelen - wat ook 0,0 zegt over het geslacht trouwens.
Volgens mij zitten je hormonen je dwars. Laten we het daar maar op houden.
dinsdag 17 november 2020 om 17:27
Ja, dit kindje heeft het zeker zelf gefixtmammezel schreef: ↑17-11-2020 17:15Ik zou het op deze manier zien: je voelt je krak hetzelfde als bij de zwangerschappen van jouw 2 zonen. Maar ..... wat aan de basis ligt is een wereld van verschil: toen werden jullie geholpen en dit kind heeft het zelf gefikst. Daarom zou ik me ook niet zo blind staren op de symptomen, misschien zou jij - als je 10 kinderen had, 5 jongens en 5 meisjes - wel 10 keer hetzelfde voelen. Dus, in mijn ogen is de kans nog even groot dat je een dochter gaat krijgen. Ik heb een zoon en een dochter en voelde twee keer identiek hetzelfde.
Dus, nog een beetje geduld en wij duimen allemaal mee voor een prachtige dochter. Mijn felicitaties op voorhand al!
Bijzonder nu al!
dinsdag 17 november 2020 om 17:28
Ik heb altijd een beetje moeite dat mensen alles maar uitgestippeld willen hebben in het leven en als het even anders gaat, dat een reden vinden om daar teleurgesteld in te zijn.
Je kiest voor kinderen en en daarbij heb je geen keuze voor geslacht, karakter, intelligentie, talent etc.
Denk even andersom, wat fijn dat je kinderen mag krijgen. Geef jezelf die schop onder je kont en wees een goede moeder.
Je kiest voor kinderen en en daarbij heb je geen keuze voor geslacht, karakter, intelligentie, talent etc.
Denk even andersom, wat fijn dat je kinderen mag krijgen. Geef jezelf die schop onder je kont en wees een goede moeder.
dinsdag 17 november 2020 om 17:28
Ik kan het me best voorstellen hoor. Het onverwacht zwanger is al iets om je wat hoteldebotel van te voelen. En het zwanger zijn zelf kan dat ook met je doen.
Geen tips helaas.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
dinsdag 17 november 2020 om 17:28
dinsdag 17 november 2020 om 17:29
Gefeliciteerd!
En wees niet te hard voor jezelf. Je mag de wens om een dochter te krijgen toch hebben? Zeker bij een derde (voor mij zou dat namelijk betekenen: absoluut de laatste) als de eerste twee jongens zijn. Dus accepteer de gevoelens die je hebt. En wacht even rustig af of je voorgevoel überhaupt klopt.
Zelf heb ik zolang ik me kan herinneren al de wens om een dochter te krijgen. Ik zag en zie mezelf echt voor me met een meisje. Nu ben ik (voor het eerst) zwanger en voel ik me daar best een beetje schuldig over.
Natuurlijk zou ik ook dolblij, dankbaar en gelukkig zijn als straks blijkt dat ik een zoon krijg. En het enige wat echt telt, is uiteraard dat een kind gezond en gelukkig word. Dus als we zoontjes krijgen, houden we heus niet minder van ze.
En wees niet te hard voor jezelf. Je mag de wens om een dochter te krijgen toch hebben? Zeker bij een derde (voor mij zou dat namelijk betekenen: absoluut de laatste) als de eerste twee jongens zijn. Dus accepteer de gevoelens die je hebt. En wacht even rustig af of je voorgevoel überhaupt klopt.
Zelf heb ik zolang ik me kan herinneren al de wens om een dochter te krijgen. Ik zag en zie mezelf echt voor me met een meisje. Nu ben ik (voor het eerst) zwanger en voel ik me daar best een beetje schuldig over.
Natuurlijk zou ik ook dolblij, dankbaar en gelukkig zijn als straks blijkt dat ik een zoon krijg. En het enige wat echt telt, is uiteraard dat een kind gezond en gelukkig word. Dus als we zoontjes krijgen, houden we heus niet minder van ze.
dinsdag 17 november 2020 om 17:30
Ja, ik weet dat het super is dat wij überhaupt kinderen hebben mogen krijgen. Ik vind mijzelf ook geen slechte moeder door dit te voelen. Ik baal ook van mezelf dat ik dit überhaupt voel. Geloof me, ik weet als geen ander dat het leven niet maakbaar is. En waarom voel ik dit dan toch zo? Ik heb geen idee...Because schreef: ↑17-11-2020 17:28Ik heb altijd een beetje moeite dat mensen alles maar uitgestippeld willen hebben in het leven en als het even anders gaat, dat een reden vinden om daar teleurgesteld in te zijn.
Je kiest voor kinderen en en daarbij heb je geen keuze voor geslacht, karakter, intelligentie, talent etc.
Denk even andersom, wat fijn dat je kinderen mag krijgen. Geef jezelf die schop onder je kont en wees een goede moeder.
dinsdag 17 november 2020 om 17:30
dinsdag 17 november 2020 om 17:30
Wij hebben 4 zoons. Ik vind ze stuk voor stuk geweldig en zou ook niet anders willen dan deze kinderen.
Ik ben wel eens eventjes jaloers op mijn man wanneer ik zie hoe hij bepaalde dingen uit zijn jeugd (vooral speelgoed zoals Lego) mag herbeleven met ze.
Maar het is natuurlijk helemaal niet gezegd dat als er wel een meisje bij was geweest dat ze zin had gehad om met mij een barbiehuis in te richten, mooie jurkjes te dragen, en poppenkleren te naaien (om maar wat stereotypisch te noemen).
En gefeliciteerd met deze bijzondere zwangerschap
Ik ben wel eens eventjes jaloers op mijn man wanneer ik zie hoe hij bepaalde dingen uit zijn jeugd (vooral speelgoed zoals Lego) mag herbeleven met ze.
Maar het is natuurlijk helemaal niet gezegd dat als er wel een meisje bij was geweest dat ze zin had gehad om met mij een barbiehuis in te richten, mooie jurkjes te dragen, en poppenkleren te naaien (om maar wat stereotypisch te noemen).
En gefeliciteerd met deze bijzondere zwangerschap
dinsdag 17 november 2020 om 17:32
Dankjewel!Lotus90 schreef: ↑17-11-2020 17:29Gefeliciteerd!
En wees niet te hard voor jezelf. Je mag de wens om een dochter te krijgen toch hebben? Zeker bij een derde (voor mij zou dat namelijk betekenen: absoluut de laatste) als de eerste twee jongens zijn. Dus accepteer de gevoelens die je hebt. En wacht even rustig af of je voorgevoel überhaupt klopt.
Zelf heb ik zolang ik me kan herinneren al de wens om een dochter te krijgen. Ik zag en zie mezelf echt voor me met een meisje. Nu ben ik (voor het eerst) zwanger en voel ik me daar best een beetje schuldig over.
Natuurlijk zou ik ook dolblij, dankbaar en gelukkig zijn als straks blijkt dat ik een zoon krijg. En het enige wat echt telt, is uiteraard dat een kind gezond en gelukkig word. Dus als we zoontjes krijgen, houden we heus niet minder van ze.
Ja, de derde is absoluut de laatste hier ook
Wij hebben nu twee zoontjes en zou ze voor geen goud inwisselen voor een meisje. Hou ook zeker niet minder van ze en als de derde een jongen is... helemaal welkom. Maar toch voel ik me rot... en daar ben ik dan weer boos over. Pfff maak het mezelf zo lastig
dinsdag 17 november 2020 om 17:32
Maar... Dat hoeft niet. Je hebt nog een week of 10 geen flauw idee of het een jongen of meisje is. Echt niet. Er helemaal vanuit gaan dat je kunt 'aanvoelen' dat het weer een jongen is en daarmee emotioneel ook nog eens aan de haal gaan is echt hormonaal denk ik. Daarvoor helaas geen tips... Maar wel veel sterkte gewenst.
