Spijt

Tsja, berouw komt altijd na de zonde.

Ik blijf erbij, ook als je relatie over is...blijf eerlijk.

Want door jouw leugentje om bestwil heb je hem misschien ook wel in de armen van een ander gedreven.



Maar wat ik me meer zit af te vragen, waarom wil je iemand terug die dominant is, kritiek levert op je werk je vrienden en je hobby's en die je het gevoel geeft dat hij eigenlijk helemaal niet bij je wil zijn???





Dus bang zijn..

Ik denk dat je blij moet zijn als zo'n onvriendelijk exemplaar de hoorn erop gooit

Als ik je verhaal zo hoor klonk je relatie niet echt leuk.

Waarom zou je hem dan terug willen? Kies voor jezelf en ga gewoon lekker door met daten. En al helemaal niets ervan aantrekken over wat hij vind.

Wees blij dat het over is, zet hem uit je hoofd en kijk niet meer om. Als hij na 6 maanden al dominant wordt en kritiek levert op alles wat met jou te maken heeft, dan kun je maar beter alleen verder, want het zal er echt niet beter op worden. En ja, hij zal ook echt z'n goeie kanten hebben, en dat mis je nu natuurlijk, maar bedenk eens hoe deze relatie verder zou lopen en of je daar echt gelukkig van wordt.



Hier op het forum lees je regelmatig verhalen van vrouwen die na een aantal jaren uit een dergelijke relatie zijn gekomen, en dat heeft meestal een enorme stempel gedrukt.

Heb je dat niet gezegd om jezelf te beschermen? Je weet waarschijnlijk wel dat je beter af bent zonder deze kwast. Klinkt als een geval 'Foute Man'.

hm, iemand die zich na 6 maanden relatie zo gedraagt tov jou? Het eerste jaar hoort een relatie toch vooral leuk te zijn?



Wees blij dat je er geen jaren van je leven aan verspild hebt! Uithuilen en doorgaan zou ik zeggen.

quote:Phoebe1977 schreef op 13 mei 2009 @ 13:51:

Hallo,



Vorig jaar leerde ik een lieve jongen kennen. Na amper 6 maanden sloeg de relatie die echt geweldig zat helemaal om. Hij werd dominant, leverde kritiek op mijn werk, vriendin en hobby's en gaf hij me het gevoel alsof hij tegen zijn zin bij me was. Hij heeft het ook verschillende malen uitgemaakt maar krabbelde daarna weer terug. Ik, dolverliefd, nam hem altijd terug. Tot onlangs de bom barstte en we definitief uit elkaar gingen. Na twee weken hebben we elkaar toch terug aan de telefoon gesproken en vertelde ik hem dat ik doorging met mijn leven en terug aan het daten was. 'Zo snel al?', reageerde ie. En het ergste van alles is: ik voel nog veel voor hem. Maar toch wilde ik hem duidelijk maken dat hij zo niet met me kan sollen. Nu heb ik spijt natuurlijk en vrees ik dat ik hem zelf in iemand anders haar armen heb geduwd. Ik zou hem willen contacteren, mijn spijt willen betuigen... maar ik ben bang. Bang dat ie ondertussen iemand anders heeft en bang dat ie gewoon de hoorn ophangt. Wat vinden jullie?



Spijt? Waarvan? Omdat je zo'n ontzettende eikel van je weg hebt geduwd? Meid, wees blij dat je verder kunt met je leven! Iemand die jou zo behandelt is jou niet waard.

Je mist nu waarschijnlijk zijn leuke kanten, maar bedenk dan waarom jij ook alweer besloten had dat je niet met hem verder wilde! Hij was dominant, had commentaar op alles en iedereen die voor jou belangrijk is, hij wilde niet graag bij je zijn...



Ga je relatie verwerken, en ga lekker genieten! Zou toch zonde zijn dat jij straks die ene echt leuke vent aan je voorbij zou laten gaan omdat je aan zo'n klojo vastzit!

hmmm klinkt mij als een kerel die je beter kwijt dan rijk kan zijn hoor. Dus geen spijt hebben, vooruit kijken en lekker verder daten!

quote:Phoebe1977 schreef op 13 mei 2009 @ 13:51:

Na amper 6 maanden sloeg de relatie die echt geweldig zat helemaal om. Hij werd dominant, leverde kritiek op mijn werk, vriendin en hobby's en gaf hij me het gevoel alsof hij tegen zijn zin bij me was.Ik zou het bovenstaande nog maar eens goed doorlezen en tot je door laten dringen voordat je contact met hem gaat opnemen.

als je het uitmaakt met iemand en daarna alleen bent ga je altijd dingetjes missen als een knuffel, een arm om je heen,een goed gesprek of een gezellig uitje samen. Maar dat is met elke ex zo! Dat wil niet zeggen dat je perse hèm mist! Na verloop van tyd 'vergeet' je ook een beetje wat je ookalweer zo stom aan hem vond en zodra je weer bij hem terug bent denk je, ohhh ja!! Dus vergeet hem en stort je lekker op een andere (echte..) leukerd!

Ik sluit me aan bij Charly, Je mist de lichamelijkheid maar meer ook niet.