
Ik wil geen kind

maandag 4 januari 2021 om 07:59
Bericht van de Moderator!
Beste forummers,
Het is niet toegestaan om hier te gaan victim blamen. Ik wil jullie dan ook vragen om nu op te houden met de to de schuld geven van de situatie. Er zijn inmiddels bannen gevallen en dat is nergens voor nodig.
Met vriendelijke groet,
Moderator Viva.
Hi
Ik weet niet zo goed waar te beginnen, ik ben een man van 34 en ik heb al 10 jaar een relatie.
Maar deze relatie wankelt nu want op 1e kerstdag kwam mijn vriendin bij wijze van verassing met een positieve zwangerschapstest aanzetten. En het was zeker een verassing want ik schrok me rot, ik wil helemaal geen kinderen.
Mijn eerste reactie was of ze het nog weg kon laten halen. Vriendin werd eerst boos en ging daarna huilen.
We kregen knallende ruzie en zij is alleen bij haar ouders gaan eten en daar blijven slapen.
Een dag na kerst hebben we gepraat en kwam het hele verhaal eruit hoe al haar vriendinnen een kindje hadden of zwanger waren en dat ze toen besloot om met de pil te stoppen op eigen houtje en dacht dat ik wel bij zou draaien als ze eenmaal zwanger was en het leuk zou vinden.
Maar ik wil helemaal geen kind en ik wil het liefst dat ze het weg laat halen maar dat wil ze niet.
Wat nu?
Groetjes
N.
Beste forummers,
Het is niet toegestaan om hier te gaan victim blamen. Ik wil jullie dan ook vragen om nu op te houden met de to de schuld geven van de situatie. Er zijn inmiddels bannen gevallen en dat is nergens voor nodig.
Met vriendelijke groet,
Moderator Viva.
Hi
Ik weet niet zo goed waar te beginnen, ik ben een man van 34 en ik heb al 10 jaar een relatie.
Maar deze relatie wankelt nu want op 1e kerstdag kwam mijn vriendin bij wijze van verassing met een positieve zwangerschapstest aanzetten. En het was zeker een verassing want ik schrok me rot, ik wil helemaal geen kinderen.
Mijn eerste reactie was of ze het nog weg kon laten halen. Vriendin werd eerst boos en ging daarna huilen.
We kregen knallende ruzie en zij is alleen bij haar ouders gaan eten en daar blijven slapen.
Een dag na kerst hebben we gepraat en kwam het hele verhaal eruit hoe al haar vriendinnen een kindje hadden of zwanger waren en dat ze toen besloot om met de pil te stoppen op eigen houtje en dacht dat ik wel bij zou draaien als ze eenmaal zwanger was en het leuk zou vinden.
Maar ik wil helemaal geen kind en ik wil het liefst dat ze het weg laat halen maar dat wil ze niet.
Wat nu?
Groetjes
N.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 09-01-2021 10:35
Reden: Bericht van Moderator toegevoegd
Reden: Bericht van Moderator toegevoegd
15.69% gewijzigd

dinsdag 5 januari 2021 om 13:36
Het kind is er nog niet hoor.TheeMetChocolade schreef: ↑05-01-2021 13:22Ik jou niet. Gewoon niet meer in gesprek gaan en denken dikke doei. Terwijl er een kind komt.
TO is natuurlijk gehecht aan het waarschijnlijk integere beeld dat hij van zijn lief had. Hij zit nu in een akelige spagaat, en daar zal hij een keuze in moeten maken.
Ik zou wellicht in zo'n situatie zeggen: jij hebt mij belazerd in de zwangerschap. Het is helaas jouw juridische recht om dit zo te doen. Maar ik ga niet liegen: mensen, inclusief het kind als het daarom vraagt, mogen weten wat je gedaan hebt. Ik ga me niet laten belazeren en het ook nog eens geheim moeten houden.
Als ik die vriendin was zou ik dan misschien ontnuchteren en wellicht denken dat er beter toch maar geen kind kan komen.

dinsdag 5 januari 2021 om 13:39
Ik vind dat je in een vaste relatie op elkaar moet kunnen vertrouwen wat betreft anticonceptie. Zomaar op eigen houtje stoppen met de pil vind ik een schending van het vertrouwen en niet goed te praten. Het is een enorme beslissing om een kind te krijgen, die levenslang is plus een derde persoon omvat!Dopperfles schreef: ↑04-01-2021 08:02Je hebt 2 opties:
- Geen kind willen en weggaan bij je vriendin
- Wel een kind willen en blijven bij je vriendin
Je kunt en mag vriendin niet dwingen tot een abortus. Als je zo tegen kinderen bent had je bovendien ook zelf nog een condoom kunnen gebruiken.
dinsdag 5 januari 2021 om 13:42
ik weet niet hoor, of ik het zou kunnen. Maar in belang van het kind, is bepaalde zaken geheim houden wellicht wel beterCeder schreef: ↑05-01-2021 13:36Het kind is er nog niet hoor.
TO is natuurlijk gehecht aan het waarschijnlijk integere beeld dat hij van zijn lief had. Hij zit nu in een akelige spagaat, en daar zal hij een keuze in moeten maken.
Ik zou wellicht in zo'n situatie zeggen: jij hebt mij belazerd in de zwangerschap. Het is helaas jouw juridische recht om dit zo te doen. Maar ik ga niet liegen: mensen, inclusief het kind als het daarom vraagt, mogen weten wat je gedaan hebt. Ik ga me niet laten belazeren en het ook nog eens geheim moeten houden.
Als ik die vriendin was zou ik dan misschien ontnuchteren en wellicht denken dat er beter toch maar geen kind kan komen.
Het zijn natuurlijk heerlijke smeuïge roddels. Maar hoe fijn is het voor een kind, dat iedereen weet, dat zijn moeder zijn vader er ingeluisd heeft?
dinsdag 5 januari 2021 om 13:43
Heftig dit. Is het niet een enorme angst die bij jou speelt over jouw kunde als vader? Ik begrijp dat je met een dergelijke jeugd in je achterhoofd je bedenkingen hebt, maar jij bent niet je eigen vader en ziet ook de fouten in die er in jouw opvoeding gemaakt zijn. Je kunt waarschijnlijk ook hulp inschakelen op het moment dat je iets fout ziet gaan.
Wat werk betreft, schippersvrouwen krijgen ook kinderen en redden het ook. Met flexibele opvang kom je een eind. En een goed netwerk om je heen.
Wat werk betreft, schippersvrouwen krijgen ook kinderen en redden het ook. Met flexibele opvang kom je een eind. En een goed netwerk om je heen.
dinsdag 5 januari 2021 om 13:43
dinsdag 5 januari 2021 om 13:45
Het is een beetje als met ontrouw. Iedereen trapt de vreemdganger meteen de deur uit. Totdat het echt gebeurt en er meer tinten blijken te bestaan dan zwart-wit.Ceder schreef: ↑05-01-2021 13:36Het kind is er nog niet hoor.
TO is natuurlijk gehecht aan het waarschijnlijk integere beeld dat hij van zijn lief had. Hij zit nu in een akelige spagaat, en daar zal hij een keuze in moeten maken.
Ik zou wellicht in zo'n situatie zeggen: jij hebt mij belazerd in de zwangerschap. Het is helaas jouw juridische recht om dit zo te doen. Maar ik ga niet liegen: mensen, inclusief het kind als het daarom vraagt, mogen weten wat je gedaan hebt. Ik ga me niet laten belazeren en het ook nog eens geheim moeten houden.
Als ik die vriendin was zou ik dan misschien ontnuchteren en wellicht denken dat er beter toch maar geen kind kan komen.

dinsdag 5 januari 2021 om 13:45
Ja ik ook, en zeker gezien bepaald gedrag wel (volop) bestraft wordt en ander gedrag totaal niet. Vreemd beleid.Led-lampje schreef: ↑05-01-2021 09:52Ik zit met verbazing te lezen wat de moderators allemaal goed vinden.
Het is echt omgekeerde wereld.
dinsdag 5 januari 2021 om 13:48
Ik weet natuurlijk niet hoe sterk je gevoel van 'ik wil het niet doen' of 'ik ben bang om het fout te doen' uit elkaar liggen. En het 1 sluit het ander niet uit, maar de 'ik ben bang om het fout te doen' is niet een abnormale gedachte!
Dus als jij denkt dat die gedachtes voortkomen uit jouw jeugd en levenservaring: weet dat vrijwel iedereen die gedachte wel eens heeft (gehad). En niemand doet alles goed. En je hoeft ook geen perfect mens te zijn om een goede ouder te kunnen zijn.
En een goede ouder is nooit 100% van de tijd een goede ouder.
Wat ik eigenlijk wil zeggen is; als jouw onzekerheden de hoofdrol spelen in de meeweging van de beslissing of je er wel of niet gaat 'meedoen' - weet dan dat het dus normale gevoelens zijn en laat je daar niet door afschrikken.
Dus als jij denkt dat die gedachtes voortkomen uit jouw jeugd en levenservaring: weet dat vrijwel iedereen die gedachte wel eens heeft (gehad). En niemand doet alles goed. En je hoeft ook geen perfect mens te zijn om een goede ouder te kunnen zijn.
En een goede ouder is nooit 100% van de tijd een goede ouder.
Wat ik eigenlijk wil zeggen is; als jouw onzekerheden de hoofdrol spelen in de meeweging van de beslissing of je er wel of niet gaat 'meedoen' - weet dan dat het dus normale gevoelens zijn en laat je daar niet door afschrikken.
dinsdag 5 januari 2021 om 13:52
Nou dan zit je qua naaistreek wel op hetzelfde niveau als de vriendin van to, alleen naai je dan een onschuldig kind.lilalinda schreef: ↑05-01-2021 13:42ik weet niet hoor, of ik het zou kunnen. Maar in belang van het kind, is bepaalde zaken geheim houden wellicht wel beter
Het zijn natuurlijk heerlijke smeuïge roddels. Maar hoe fijn is het voor een kind, dat iedereen weet, dat zijn moeder zijn vader er ingeluisd heeft?
Ik heb er als tiener/jongvolwassene nog wel therapie voor nodig gehad. Als ik dat als jong kind al had geweten, ik denk dat ik dan niet goed terecht was gekomen.
dinsdag 5 januari 2021 om 13:54
Kind mag het wel weten, maar de buren niet. En het schoolplein etc.CHL schreef: ↑05-01-2021 13:52Nou dan zit je qua naaistreek wel op hetzelfde niveau als de vriendin van to, alleen naai je dan een onschuldig kind.
Ik heb er als tiener/jongvolwassene nog wel therapie voor nodig gehad. Als ik dat als jong kind al had geweten, ik denk dat ik dan niet goed terecht was gekomen.

dinsdag 5 januari 2021 om 13:57

dinsdag 5 januari 2021 om 13:58
Dat vind ik dus inderdaad het brute conflict waar TO ongevraagd in geplaatst is. Je hebt nooit kinderen gewild en nu moet je je er niet alleen voor inzetten, je moet in het belang van het kind je eigen emoties ook nog eens onderdrukken.lilalinda schreef: ↑05-01-2021 13:42ik weet niet hoor, of ik het zou kunnen. Maar in belang van het kind, is bepaalde zaken geheim houden wellicht wel beter
Het zijn natuurlijk heerlijke smeuïge roddels. Maar hoe fijn is het voor een kind, dat iedereen weet, dat zijn moeder zijn vader er ingeluisd heeft?
Of maar beperkt onderdrukken en dan krijg je zo'n soort cocon om dat kind heen: als er sommige onderwerpen ter sprake komen valt het opeens gespannen stil. Dat doet natuurlijk ook schade: er is iets, iedereen lijkt iets te weten maar jij niet...
dinsdag 5 januari 2021 om 14:02
In principe weten TO, zijn vriendin en haar ouders het. En daar kun je het bij laten. Wat de toekomst ook brengt.Ceder schreef: ↑05-01-2021 13:58Dat vind ik dus inderdaad het brute conflict waar TO ongevraagd in geplaatst is. Je hebt nooit kinderen gewild en nu moet je je er niet alleen voor inzetten, je moet in het belang van het kind je eigen emoties ook nog eens onderdrukken.
Of maar beperkt onderdrukken en dan krijg je zo'n soort cocon om dat kind heen: als er sommige onderwerpen ter sprake komen valt het opeens gespannen stil. Dat doet natuurlijk ook schade: er is iets, iedereen lijkt iets te weten maar jij niet...
En obv wat de toekomst brengt, wordt duidelijk wat je het kind, op de juiste leeftijd gaat vertellen.
Maar alsjeblieft geen buitenstaanders, in belang van het kind, KInd mag later zelf bepalen, wat hij van het verhaal aan zijn vrienden wil vertellen.

dinsdag 5 januari 2021 om 14:04
Het eerste gaat over de toekomst en de huidige situatie, het tweede gaat over een gevoel dat jij hebt. Hoe erg is het als je haar zou moeten vergeven? Want dat zou je moeten doen als je besluit om te blijven.
Verder heb ik niet echt raad voor je. Wel mijn verhaal.
Ik ben een vrouw en ik heb samen met mijn man een kind van 13 jaar. Ik ben bewust zwanger geraakt omdat hij graag een kind wilde en ik eigenlijk niet. Dat is heel erg stom geweest, want ik heb 5 jaar met een kneiter van een schuldgevoel rondgelopen tot ik uiteindelijk ben gebroken en opgenomen ben geweest op een paaz. Toen pas heb ik verteld aan mijn man waar ik mee zat. En dat was natuurlijk verschrikkelijk, want zo graag hoefde hij ook geen kind. Het heeft me heel veel tijd, moeite en energie gekost om met mezelf, mijn man en ons kind in het reine te komen. Want iets niet willen is één ding, maar als het eenmaal zo is, dan is het een voldongen feit dat op geen enkele manier is te negeren. Ik heb me dus aangepast aan de werkelijkheid en uiteindelijk heb ik daar wat therapie bij nodig gehad. Ik kan nu zeggen dat ik heel blij en met mijn leven, met ons kind en met mijn man en ik kan eerlijk zeggen dat ons kind een verrijking is gebleken.
Maar dat had me zonder therapie nooit gelukt.
Dus, resumé: jij gaat ongewenst vader worden en om daar goed mee aan de slag te gaan raad ik je aan om een goede psycholoog te zoeken, zodat jij in het reine kunt komen met je verleden, met je toekomst, met je vriendin en met je toekomstige vaderschap.
Ga naar de huisarts en leg je verhaal voor. Ga niet wachten op een ggz-psycholoog maar zoek een vrijgevestigde zonder wachtlijst waar je snel terecht kunt.

dinsdag 5 januari 2021 om 14:07
Dat is voor het eventuele kind inderdaad het beste en rechtvaardigste scenario.lilalinda schreef: ↑05-01-2021 14:02In principe weten TO, zijn vriendin en haar ouders het. En daar kun je het bij laten. Wat de toekomst ook brengt.
En obv wat de toekomst brengt, wordt duidelijk wat je het kind, op de juiste leeftijd gaat vertellen.
Maar alsjeblieft geen buitenstaanders, in belang van het kind, KInd mag later zelf bepalen, wat hij van het verhaal aan zijn vrienden wil vertellen.
Maar dat moet je dan als belazerde wel waar kunnen maken!
"Gefeliciteerd met je kind, wat leuk! Heb je eigenlijk altijd al kinderen willen hebben?"
Probeer het maar eens. Mij zou het niet lukken.

dinsdag 5 januari 2021 om 14:09
Vergeet zijn ouders en eventuele broers en zussen niet.lilalinda schreef: ↑05-01-2021 14:02In principe weten TO, zijn vriendin en haar ouders het. En daar kun je het bij laten. Wat de toekomst ook brengt.
En obv wat de toekomst brengt, wordt duidelijk wat je het kind, op de juiste leeftijd gaat vertellen.
Maar alsjeblieft geen buitenstaanders, in belang van het kind, KInd mag later zelf bepalen, wat hij van het verhaal aan zijn vrienden wil vertellen.
Voor het kind is het natuurlijk heel triest maar die heeft het recht om zo zorgeloos mogelijk op te groeien. Die heeft er geen enkel belang bij te beseffen hoe alles gegaan is.

dinsdag 5 januari 2021 om 14:10
lilalinda schreef: ↑05-01-2021 14:02In principe weten TO, zijn vriendin en haar ouders het. En daar kun je het bij laten. Wat de toekomst ook brengt.
En obv wat de toekomst brengt, wordt duidelijk wat je het kind, op de juiste leeftijd gaat vertellen.
Maar alsjeblieft geen buitenstaanders, in belang van het kind, KInd mag later zelf bepalen, wat hij van het verhaal aan zijn vrienden wil vertellen.
Moet een kind dit wel weten? Als zo weinig mensen het weten en er verder over zwijgen is dat nergens voor nodig vind ik. Daar kun je verder niets mee behalve anders tegen je ouders aan gaan kijken als je kind bent. Denk dat het probleem eerder is dat mensen hun verhaal toch willen delen, wat op zich ook logisch is als het op deze manier gaat.
dinsdag 5 januari 2021 om 14:10
ik begon ook met: ik weet niet of ik het zou kunnenCeder schreef: ↑05-01-2021 14:07Dat is voor het eventuele kind inderdaad het beste en rechtvaardigste scenario.
Maar dat moet je dan als belazerde wel waar kunnen maken!
"Gefeliciteerd met je kind, wat leuk! Heb je eigenlijk altijd al kinderen willen hebben?"
Probeer het maar eens. Mij zou het niet lukken.
Vrienden van mij gingen uit elkaar, 1 van beiden ging vreemd. Ik weet dat, en ook wie de 3e persoon was.
Verder denkt de buitenwereld, dat ze "uit elkaar gegroeid zijn". Gewoon omdat ze geen meningen willen van anderen.

dinsdag 5 januari 2021 om 14:11
Ik heb nog nooit aan iemand die vader is geworden gevraagd of het gewenst was en/of of hij altijd al kinderen had willen hebben. Lijkt me een tamelijk impertinente vraag.Ceder schreef: ↑05-01-2021 14:07Dat is voor het eventuele kind inderdaad het beste en rechtvaardigste scenario.
Maar dat moet je dan als belazerde wel waar kunnen maken!
"Gefeliciteerd met je kind, wat leuk! Heb je eigenlijk altijd al kinderen willen hebben?"
Probeer het maar eens. Mij zou het niet lukken.