Werk & Studie
alle pijlers
Lekker weer een dagje werken
dinsdag 2 februari 2021 om 10:17
Er zijn hier in de straat al een paar dagen stratenmakers bezig. Momenteel moeten ze dus in de regen heen en weer rijden met kruiwagens, en een van de mannen zit op zijn knieën steentjes in te passen. Gelukkig heb ik een lieve buurvrouw die ze al koffie en koek heeft gegeven 
Wat ik me ineens afvroeg, als je zo’n baan hebt en in weer en wind zware dingen moet verplaatsen, in de modder, terwijl alle voorbijgangers opmerkingen maken, heb je dan ook het gevoel van ‘ha lekker, weer een dagje werken’?
Overigens is bij mijn dat gevoel al een tijdje weg. Momenteel heb ik zelfs een erg slechte week, nadat ik gisteren een hoop gezeik heb gekregen over iets wat niet eens mijn schuld was. En vandaag stond er een klus op mijn programma die ik al vanaf december aan het uitstellen ben omdat het te ingewikkeld is en ik er vreselijk tegenop zie om alle informatie te ordenen en daar iets slims van te vinden. Een klus die me ook eigenlijk soort van in de schoenen is geschoven omdat zogenaamd niemand anders het kon.
Het gekke is dat ik die tegenzin nooit had toen ik (als puber) vleeswaren stond te snijden bij AH. Dat was geen heel uitdagend werk, maar ik haalde wel voldoening uit stapels met pakjes keurig gesneden ham en fricandeau.
Hoe houden jullie zin in je (stomme) baan?
Wat ik me ineens afvroeg, als je zo’n baan hebt en in weer en wind zware dingen moet verplaatsen, in de modder, terwijl alle voorbijgangers opmerkingen maken, heb je dan ook het gevoel van ‘ha lekker, weer een dagje werken’?
Overigens is bij mijn dat gevoel al een tijdje weg. Momenteel heb ik zelfs een erg slechte week, nadat ik gisteren een hoop gezeik heb gekregen over iets wat niet eens mijn schuld was. En vandaag stond er een klus op mijn programma die ik al vanaf december aan het uitstellen ben omdat het te ingewikkeld is en ik er vreselijk tegenop zie om alle informatie te ordenen en daar iets slims van te vinden. Een klus die me ook eigenlijk soort van in de schoenen is geschoven omdat zogenaamd niemand anders het kon.
Het gekke is dat ik die tegenzin nooit had toen ik (als puber) vleeswaren stond te snijden bij AH. Dat was geen heel uitdagend werk, maar ik haalde wel voldoening uit stapels met pakjes keurig gesneden ham en fricandeau.
Hoe houden jullie zin in je (stomme) baan?
dinsdag 2 februari 2021 om 10:35
Nou, goed topic voor mij! Bleh, echt totaal geen zin meer in m'n huidige werkplek, door gezeur over dat ik een dag minder wil gaan werken, en m'n uren en ander soort contract, en de sfeer is ook niet lekker.
Heel soms verlang ik dan weer naar m'n kassa-baantje inderdaad (maar dat vond ik ook echt leuk om te doen, en mensen altijd vrolijk gedag te zeggen en zo!)
Heel soms verlang ik dan weer naar m'n kassa-baantje inderdaad
(maar dat vond ik ook echt leuk om te doen, en mensen altijd vrolijk gedag te zeggen en zo!)
dinsdag 2 februari 2021 om 10:40
Ik dagdroom er soms ook van om gewoon lekker bij de bakkerswinkel of achter een receptie te gaan werken ofzo. Van dat werk waarvan je 's nachts niet wakker ligt, zonder stress of deadlines.
En dan realiseer ik me dat je ook daar met zeikende klanten te maken krijgt. Het gras is niet altijd groener aan de overkant.
En dan realiseer ik me dat je ook daar met zeikende klanten te maken krijgt. Het gras is niet altijd groener aan de overkant.
dinsdag 2 februari 2021 om 10:49
Ik ben in het verleden postbezorger geweest, dat was een heerlijk ongecompliceerde baan. Lekker buiten zijn, voldoende lichaamsbeweging krijgen, geen gezeur aan je hoofd.
Ik werk nu als secretaresse, de hele dag op je gat binnen zitten, gezeur om niets van alles en iedereen, collega's die constant bang zijn dat een ander ze overtroeft.
Het enige voordeel is dat ik als secretaresse meer verdien en meer uren kan draaien.
Ik werk nu als secretaresse, de hele dag op je gat binnen zitten, gezeur om niets van alles en iedereen, collega's die constant bang zijn dat een ander ze overtroeft.
Het enige voordeel is dat ik als secretaresse meer verdien en meer uren kan draaien.
dinsdag 2 februari 2021 om 10:53
Zo fantaseer ik ook vaak over een simpele schoonmaakbaan, gastvrouw rol of gewoon een honden uitlaat service. Een baan met beweging, lekker gezond.
Pff maarja, leven van veel minder inkomen zie ik mezelf ook voorlopig niet doen. Dus heis in mezelf maar weer naar mijn kantoorbaan
Pff maarja, leven van veel minder inkomen zie ik mezelf ook voorlopig niet doen. Dus heis in mezelf maar weer naar mijn kantoorbaan
- Fight for your right to party -
dinsdag 2 februari 2021 om 10:54
Jaaa dat herken ik. Dan denk ik terug aan een relaxte tijd waarin alleen maar iets hoefde af te rekenen en ik geen eindverantwoordelijkheid had. Na een dag trok ik de deur dicht en ik was klaar.
Maar ja, er was ook weinig uitdaging en een salaris waarmee ik mijn lasten niet zou kunnen betalen. Alles heeft voor- en nadelen.
Maar ja, er was ook weinig uitdaging en een salaris waarmee ik mijn lasten niet zou kunnen betalen. Alles heeft voor- en nadelen.
dinsdag 2 februari 2021 om 10:58
Ik denk ook nog wel eens aan mijn winkel-bijbaantje. De dag vloog voorbij, veel onderling grapjes uithalen met collega's. De winkel stond in Amsterdam en het was altijd superdruk en er stonden lange rijen op bepaalde tijden. We moesten koffie zetten, broodjes smeren, vakken vullen. Het was ook nog eens goed voor de lijn 
Ook het contact met klanten was (meestal) leuk.
Als ik ooit ongeschoold werk moet gaan doen, ga ik daarnaar terug.
Echter, nu ben ik verwend met mijn 'rechten' en denk ik dat ik niet meer terug zou kunnen. Als je jong bent accepteer je bepaalde dingen meer. Het was daar normaal dat je geen of weinig pauze had, altijd kleingeld te kort, je stond met te weinig mensen, soms werd je in een late dienst en de volgende dag in een vroege dienst ingepland (= maximaal 5 uur slaap), je mocht bij kassadienst niet op een stoel zitten en je kon al helemaal niet naar de wc.
Toen vond ik altijd dat de oudere medewerkers zo aan het klagen waren, maar misschien zou ik nu ook zo'n klagende medewerker zijn als ik terug ga.
Ook het contact met klanten was (meestal) leuk. Als ik ooit ongeschoold werk moet gaan doen, ga ik daarnaar terug.
Echter, nu ben ik verwend met mijn 'rechten' en denk ik dat ik niet meer terug zou kunnen. Als je jong bent accepteer je bepaalde dingen meer. Het was daar normaal dat je geen of weinig pauze had, altijd kleingeld te kort, je stond met te weinig mensen, soms werd je in een late dienst en de volgende dag in een vroege dienst ingepland (= maximaal 5 uur slaap), je mocht bij kassadienst niet op een stoel zitten en je kon al helemaal niet naar de wc.
Toen vond ik altijd dat de oudere medewerkers zo aan het klagen waren, maar misschien zou ik nu ook zo'n klagende medewerker zijn als ik terug ga.
dinsdag 2 februari 2021 om 11:03
heavydrizzle schreef: ↑02-02-2021 10:40Ik dagdroom er soms ook van om gewoon lekker bij de bakkerswinkel of achter een receptie te gaan werken ofzo. Van dat werk waarvan je 's nachts niet wakker ligt, zonder stress of deadlines.
En dan realiseer ik me dat je ook daar met zeikende klanten te maken krijgt. Het gras is niet altijd groener aan de overkant.
Eens, maar toch - ik heb als receptionist gewerkt en ik vond het een heerlijk baantje waarvan ik veel geleerd heb en waar ik destijds ook wel veel voldoening uit haalde, want je moest toch best veel weten, was voor iedereen het eerste aanspreekpunt. Soms kreeg ik 5 telefoonlijnen tegelijk binnen, drie bellen van de interne intercom, stonden er twee ongeduldige leveranciers voor m'n neus, deed de slagboom het niet en ging ook nog de lift kapot. Ik vond het heerlijk.
Of m'n bijbaantje bij de boekwinkel, waar met Sinterklaastijd de mensen 5 rijen dik stonden te wachten en alles ingepakt moest worden. Dan vloog de tijd voorbij en het was altijd gezellig.
(Maar ik denk dat ik de vervelende k(l)anten vergeten ben)
Nu als docent in het VO. Ik vind mijn werk leuk, maar dit jaar even niet met alle coronaperikelen, leerlingen met achterstanden en ouders/leidinggevenden die willen weten wat JIJ daar aan gaat doen. Alsof dat kind de tijd heeft om voor alle vakken per week 10 extra opdrachten te maken. Alsof niet elk kind in hetzelfde schuitje zit. Alsof corona geen wereldwijd probleem is maar specifiek voor onze school. Organisatorische rompslomp en chaos, twee klassen tegelijk les moeten geven en dan ook nog online als er eentje in quarantaine zit. Kleine dingen zoals niet met al je collega's in de pauze om de tafel, niet even de klas in kunnen lopen naar die belhamels die zich achterin verstoppen (want dat werkt gewoon het beste). En niet de dingen waar ik de meeste voldoending uit haal (schoolreis naar Londen, Europees Jeugdparlement) kunnen doen. Allemaal van voorbijgaande aard maar dit jaar fantaseer ik ook net weer even wat meer over 'wat als ik gewoon bij de bakker ga werken?'
maechtje wijzigde dit bericht op 02-02-2021 11:04
12.62% gewijzigd
Kijk uit malloot, een kokosnoot.
dinsdag 2 februari 2021 om 11:04
Ik heb vroeger o.a. in een broodjeszaak gewerkt. Ik vond het altijd heel leuk om 'lekkere' broodjes te maken. Ik wist wanneer er meer en minder klanten kwamen op bepaalde tijdstippen en ik probeerde het dan altijd zo te timen dat ik nog allemaal warme broodjes had. Ik wilde deze altijd mooi en 'dik' beleggen. Het was bijna een kunstvorm 
Klanten zagen dat ook wel denk ik. Ik kijk soms naar een broodje dat ik - voor coronatijd - kocht en dan zijn deze vaak zo zielig en zonder liefde belegd 
Terug wil ik echter niet... al dat schoonmaakwerk elke keer en ik had allerlei verzuurde collega's die half snauwen dat je moet gaan dweilen. Zoals iemand hierboven al zei pik je dat meer als je 18 bent. Ik ben eerlijk gezegd heel blij dat ik nu werk doe waarvoor ik ben opgeleid.
Klanten zagen dat ook wel denk ik. Ik kijk soms naar een broodje dat ik - voor coronatijd - kocht en dan zijn deze vaak zo zielig en zonder liefde belegd Terug wil ik echter niet... al dat schoonmaakwerk elke keer en ik had allerlei verzuurde collega's die half snauwen dat je moet gaan dweilen. Zoals iemand hierboven al zei pik je dat meer als je 18 bent. Ik ben eerlijk gezegd heel blij dat ik nu werk doe waarvoor ik ben opgeleid.
Emboldened by the flame of ambition
dinsdag 2 februari 2021 om 11:11
Voor de lockdown had ik mijn droombaan en ging ik met veel plezier aan het werk.
Ik heb een contactberoep dus verplicht gesloten en ik zit dus al een paar weken thuis terwijl mn rekeningen opstapelen en nee, gewoon ff een baantje zoeken is niet zo makkelijk als t lijkt want mensen nemen je gewoon niet aan als ze weten dat je weer stopt als de lockdown over is.
Dus, even een liefdevolle schop onder je kont van mij, wees blij dat je nog mag werken.
Ik heb een contactberoep dus verplicht gesloten en ik zit dus al een paar weken thuis terwijl mn rekeningen opstapelen en nee, gewoon ff een baantje zoeken is niet zo makkelijk als t lijkt want mensen nemen je gewoon niet aan als ze weten dat je weer stopt als de lockdown over is.
Dus, even een liefdevolle schop onder je kont van mij, wees blij dat je nog mag werken.
dinsdag 2 februari 2021 om 11:17
Je hebt gelijkstellar schreef: ↑02-02-2021 11:11Voor de lockdown had ik mijn droombaan en ging ik met veel plezier aan het werk.
Ik heb een contactberoep dus verplicht gesloten en ik zit dus al een paar weken thuis terwijl mn rekeningen opstapelen en nee, gewoon ff een baantje zoeken is niet zo makkelijk als t lijkt want mensen nemen je gewoon niet aan als ze weten dat je weer stopt als de lockdown over is.
Dus, even een liefdevolle schop onder je kont van mij, wees blij dat je nog mag werken.
dinsdag 2 februari 2021 om 11:23
Soms verlang ik ook terug naar mijn bijbaantje als vakkenvuller bij de AH. Iedereen die daar destijds werkte was van dezelfde leeftijd en het was altijd een dolle/gezellige boel.
Als ik kijk naar wat mijn droombaan zou zijn, dan zou ik werken met dieren. Heb ik een grote (woon)boerderij met een dierenpension. Maar ach, daar heb je wel geld voor nodig. Toch blijf ik dromen dat ik ooit mijn droombaan ga verwezenlijken.
Voor nu duik ik weer achter de computer in mijn kantoorbaan. En ben ik toch, als ik de situatie lees van Stellar (wat rot voor je
) dankbaar met mijn baan.
Als ik kijk naar wat mijn droombaan zou zijn, dan zou ik werken met dieren. Heb ik een grote (woon)boerderij met een dierenpension. Maar ach, daar heb je wel geld voor nodig. Toch blijf ik dromen dat ik ooit mijn droombaan ga verwezenlijken.
Voor nu duik ik weer achter de computer in mijn kantoorbaan. En ben ik toch, als ik de situatie lees van Stellar (wat rot voor je
) dankbaar met mijn baan.
dinsdag 2 februari 2021 om 11:26
Hoe naar ik jouw situatie ook voor je vind, die laatste opmerking vind ik echt een rotopmerking.stellar schreef: ↑02-02-2021 11:11Voor de lockdown had ik mijn droombaan en ging ik met veel plezier aan het werk.
Ik heb een contactberoep dus verplicht gesloten en ik zit dus al een paar weken thuis terwijl mn rekeningen opstapelen en nee, gewoon ff een baantje zoeken is niet zo makkelijk als t lijkt want mensen nemen je gewoon niet aan als ze weten dat je weer stopt als de lockdown over is.
Dus, even een liefdevolle schop onder je kont van mij, wees blij dat je nog mag werken.
dinsdag 2 februari 2021 om 11:30
Wat is er rot aan “wees blij dat je mag werken”?
Het is toch zo, ook als je de hele Corona buiten beschouwing laat. Genoeg mensen die graag een baan zouden willen maar niet kunnen door ziekte of door de economische staat van het land waarin ze wonen.
dinsdag 2 februari 2021 om 11:35
Heb je gelezen dat mensen er slapeloze nachten om hebben, net zolang totdat ze stoïcijns dan maar hun werkdag proberen te overleven?
Er zijn mensen die hun boterham moeten verdienen en noodgedwongen bovenstaande moeten ondergaan/ doorstaan.
Blijkbaar kun jij je er niets bij indenken omdat je zelf een baan had waar je het heel erg naar je zin had. Des te begrijpelijker hoe rot het voor jou moet zijn om die leuke baan nu kwijt te zijn.
dinsdag 2 februari 2021 om 11:40
Dan nog mag je blij zijn dat je een baan hebt en dus een inkomen. Dat die baan je zo tegenstaat is verschrikkelijk en ik beweer ook niet dat het niet erg is maar wat houdt je tegen om het roer om te gooien. (Ja nu Corona maar ooit is dit voorbij)Theamuts schreef: ↑02-02-2021 11:35Heb je gelezen dat mensen er slapeloze nachten om hebben, net zolang totdat ze stoïcijns dan maar hun werkdag proberen te overleven?
Er zijn mensen die hun boterham moeten verdienen en noodgedwongen bovenstaande moeten ondergaan/ doorstaan.
Blijkbaar kun jij je er niets bij indenken omdat je zelf een baan had waar je het heel erg naar je zin had. Des te begrijpelijker hoe rot het voor jou moet zijn om die leuke baan nu kwijt te zijn.
dinsdag 2 februari 2021 om 11:41
Dat begrijp ik helemaal. Ik denk dat je bij aardig weer nog wel kunt genieten van een mooi gelegd straatje, maar nu in de kou en regen de hele dag in de herrie op je knieën op straat, dan is alles leuker dan dat, denk ik.
dinsdag 2 februari 2021 om 11:42
Euh, een gebrek aan vacatures? Leeftijd? Voor je eigen boterham moeten zorgen omdat je anders inderdaad je rekeningen niet kunt betalen?
dinsdag 2 februari 2021 om 11:45
Ja, ik weet het. Ik ben ook vooral geïrriteerd naar mezelf toe dat ik me het in de schoenen heb laten schuiven. Vlaag van overmoedigheid, tijdens een online overleg waarin 16 hoofden op postzegelformaat me aanstaarden en waarschijnlijk stiekem blij waren dat zij op mute stonden en iemand anders werd gevraagd.Nummer*Zoveel schreef: ↑02-02-2021 11:37Elke dag dat je een rotklus uitstelt, stel je ook de voldoening uit dat je het toch maar even hebt geflikt. Het gaat steeds zwaarder op je drukken des te langer je er tegenop blijft zien.
dinsdag 2 februari 2021 om 11:45
Wat grappig om te lezen dat mensen terug verlangen naar hun bijbaantje. Ik heb dat helemaal niet. Ik vond het toen prima maar ben nu blij niet meer dat simpele werk te hoeven doen. Ik zou wel graag wat meer bewegen maar nu met thuiswerken kan ik tussen de middag wel een blokje om. Het enige wat ik zou willen veranderen is de stapels e-mail en de vele videocalls.
dinsdag 2 februari 2021 om 12:04
Ik denk dat men het niet moet zien als een wedstrijd. Ik ben blij dat wij gewoon ons inkomen nog hebben. Ik ben ook blij dat ik mijn werk nog kan doen. Ik vind het oprecht kut voor mensen die hun inkomen/baan/zaak kwijt zijn.
Neemt niet weg dat ik evengoed kan balen van alle nadelen die corona nu met zich meebrengt. Dat mag toch gewoon?
Kijk uit malloot, een kokosnoot.
dinsdag 2 februari 2021 om 12:07
Ik heb een hele tijd in de retail gewerkt, achter de kassa en in de winkel. Dat was vaak best wel leuk tot heel leuk (tijdens Sint), maar soms ook echt heeeeel saai. Ik denk dat dat ook komt omdat ik toen veel jonger was dan de andere mensen die daar werkten en dus wel een generatiekloof ervoer.
Het werk wat ik nu doe is het werk waarvan ik het vroeger heel stoer en gaaf zou hebben gevonden. Dat is het ook, en ik heb het erg naar m'n zin, maar met corona loopt alles heel traag en heb ik moeite met mezelf echt nuttig voelen. Het is mentaal ook een uitdagende baan, dus soms verlang ik wel terug naar mijn tijd achter de kassa
Het werk wat ik nu doe is het werk waarvan ik het vroeger heel stoer en gaaf zou hebben gevonden. Dat is het ook, en ik heb het erg naar m'n zin, maar met corona loopt alles heel traag en heb ik moeite met mezelf echt nuttig voelen. Het is mentaal ook een uitdagende baan, dus soms verlang ik wel terug naar mijn tijd achter de kassa
