Relaties
alle pijlers
We gaan toch niet samenwonen
dinsdag 16 september 2025 om 00:29
Ik moet even mijn verhaal kwijt.
Situatie in het kort ik heb 3,5 jaar een lat relatie. Wij hebben beiden kinderen in de (pre) puber leeftijd 11 tot 16. We wonen 40min met de auto en 1u15min met ov bij elkaar vandaan.
We zouden gaan samenwonen in 2026 als mijn jongste maar de middelbare gaat maar dit gaat niet door.
Kind van mijn vriend wil het niet en ziet het niet zitten en mijn vriend vind het zelf toch ook lastig en is bang dat hij het niet trekt. Mijn kinderen zijn er fulltime.
Mijn oudste ziet het ook niet zitten en mijn jongste vond het wel oké maar zal toch liever in onze woonplaats blijven.
Met al mijn verstand weet ik dat het de juiste keus is om het niet te doen maar ik vind het latten zo lastig en het elkaar zien zo weinig.
We zien elkaar nu om het weekend als hij zijn kind niet heeft. Het andere weekend 1 dag. En op woensdag eet ik bij hem.
Hij heeft wel voorgesteld om op woensdag bij mij te komen en te blijven slapen en ook op de zondag in het weekend dat hij bij mij is. Ik heb altijd gezegd ik vind het latten zo lastig als we niet gaan samenwonen houdt het op. Maar ja puntje bij paaltje wil ik hem niet kwijt. Ik vind het zo moeilijk. Uit elkaar kan altijd nog natuurlijk. Maar zoals het nu is kan ik het ook niet.
Als iemand tips heeft mag altijd maar ik wilde vooral even van me af typen.
Situatie in het kort ik heb 3,5 jaar een lat relatie. Wij hebben beiden kinderen in de (pre) puber leeftijd 11 tot 16. We wonen 40min met de auto en 1u15min met ov bij elkaar vandaan.
We zouden gaan samenwonen in 2026 als mijn jongste maar de middelbare gaat maar dit gaat niet door.
Kind van mijn vriend wil het niet en ziet het niet zitten en mijn vriend vind het zelf toch ook lastig en is bang dat hij het niet trekt. Mijn kinderen zijn er fulltime.
Mijn oudste ziet het ook niet zitten en mijn jongste vond het wel oké maar zal toch liever in onze woonplaats blijven.
Met al mijn verstand weet ik dat het de juiste keus is om het niet te doen maar ik vind het latten zo lastig en het elkaar zien zo weinig.
We zien elkaar nu om het weekend als hij zijn kind niet heeft. Het andere weekend 1 dag. En op woensdag eet ik bij hem.
Hij heeft wel voorgesteld om op woensdag bij mij te komen en te blijven slapen en ook op de zondag in het weekend dat hij bij mij is. Ik heb altijd gezegd ik vind het latten zo lastig als we niet gaan samenwonen houdt het op. Maar ja puntje bij paaltje wil ik hem niet kwijt. Ik vind het zo moeilijk. Uit elkaar kan altijd nog natuurlijk. Maar zoals het nu is kan ik het ook niet.
Als iemand tips heeft mag altijd maar ik wilde vooral even van me af typen.
Terug van weggeweest
dinsdag 16 september 2025 om 00:35
Fijn dat je vriend gehoor geeft aan de wens van zijn kind. Jammer voor jou natuurlijk maar ik kan dit eigenlijk alleen maar toejuichen.
Ter nuance.
In mijn kring zijn een hoop 2e relaties en daar zitten ook samenwonende stellen tussen. Gek genoeg zijn al die stellen nu op zoek naar een 2e huisje in de vorm van iets chaletachtigs... juist omdat het samenwonen tegenvalt, ze hun me time missen en de relatie begint te vervelen. Ze willen elkaar eindelijk weer eens wat te vertellen hebben, de seks is saai geworden en meestal afwezig en nemen de relatie van mijn vriend en mijzelf vaak als voorbeeld.
Wij latten nu bijna 8 jaar en zijn daar nog steeds dagelijks blij mee. Wij wonen trouwens veel verder bij elkaar vandaan dan jullie.
Waarom is samenwonen zaligmakend voor jou? Wat mis je als niet constant bij elkaar bent?
Hoe leuk denk je dat het écht is om een samengesteld gezin te vormen? Voor jullie én voor de kinderen?
Ter nuance.
In mijn kring zijn een hoop 2e relaties en daar zitten ook samenwonende stellen tussen. Gek genoeg zijn al die stellen nu op zoek naar een 2e huisje in de vorm van iets chaletachtigs... juist omdat het samenwonen tegenvalt, ze hun me time missen en de relatie begint te vervelen. Ze willen elkaar eindelijk weer eens wat te vertellen hebben, de seks is saai geworden en meestal afwezig en nemen de relatie van mijn vriend en mijzelf vaak als voorbeeld.
Wij latten nu bijna 8 jaar en zijn daar nog steeds dagelijks blij mee. Wij wonen trouwens veel verder bij elkaar vandaan dan jullie.
Waarom is samenwonen zaligmakend voor jou? Wat mis je als niet constant bij elkaar bent?
Hoe leuk denk je dat het écht is om een samengesteld gezin te vormen? Voor jullie én voor de kinderen?
.
dinsdag 16 september 2025 om 01:18
Daar heb je zeker gelijk in Rooss. En ik maak mijn kinderen ook gelukkiger als ik het niet doe en misschien ook uiteindelijk mezelf want gelukkige kinderen gelukkige moeder.
Dat hij 2 nachten extra bij mij komt zou voor mijn gevoel wel schelen. Dan zijn we effectief eigenlijk maar weinig dagen niet bij elkaar. En die zijn misschien wel fijn.
Mijn ex vaart en die was er ook de helft vd tijd niet dat vond ik best lekker. Maar in het begin ook heel moeilijk. Maar goed de relatie was ook niet zo best.
Goede terechte vragen. Ik ben het regelen en heen en weer reizen zat en dat als 1 van ons iets heeft in het weekend dat je elkaar dan gelijk weer zo weinig ziet. Mijn vriend is een stuk strenger en strikter dus uiteindelijk ga ik me daar ws ook aan ergeren. En ik erger me ook wel eens aan zijn kind alleen ik zeg er niet zo snel wat van. Maar zoals op vakantie vond ik het heel fijn om iedere avond naast hem te liggen en niet te hoeven videobellen voor contact. Dat het samen zijn vanzelfsprekend is. Maar voor de kinderen zal het fijner zijn om niet samen te wonen. Ik heb me er zo lang op gefocust. Het voelt minder als een volwaardige relatie. En misschien mis ik wel erg een kern gezin wat het nooit gaat worden natuurlijk.Waarom is samenwonen zaligmakend voor jou? Wat mis je als niet constant bij elkaar bent?
Hoe leuk denk je dat het écht is om een samengesteld gezin te vormen? Voor jullie én voor de kinderen?
Dat hij 2 nachten extra bij mij komt zou voor mijn gevoel wel schelen. Dan zijn we effectief eigenlijk maar weinig dagen niet bij elkaar. En die zijn misschien wel fijn.
Mijn ex vaart en die was er ook de helft vd tijd niet dat vond ik best lekker. Maar in het begin ook heel moeilijk. Maar goed de relatie was ook niet zo best.
Terug van weggeweest
dinsdag 16 september 2025 om 07:26
dinsdag 16 september 2025 om 07:26
Je haalt van tenminste 1 gezin de kinderen uit hun omgeving weg. Hoe denk je dat voor dat kind het regelen en heen en weer rijden zal zijn? Want op die leeftijd wil je je vrienden gewoon graag zien.Ditishet25 schreef: ↑16-09-2025 01:18Ik ben het regelen en heen en weer reizen zat en dat als 1 van ons iets heeft in het weekend dat je elkaar dan gelijk weer zo weinig ziet.
(Ja, ze maken vast en zeker weer nieuwe vrienden, maar dat is anders dan die vrienden die je al zo heel lang kent).
Ik denk dat het een hele goede keuze is van je vriend. Helemaal als ik je reactie in de bovenstaande post lees.
dinsdag 16 september 2025 om 07:38
Wij hebben beiden kinderen in de (pre) puber leeftijd 11 tot 16. We zouden gaan samenwonen in 2026 als mijn jongste maar de middelbare gaat maar dit gaat niet door. Kind van mijn vriend wil het niet Mijn oudste ziet het ook niet zitten en mijn jongste vond het wel oké maar zal toch liever in onze woonplaats blijven.
Wat ontzettend fijn dat jouw vriend deze keuze maakt, in het belang van alle kinderen. Ik begrijp dat het voor jou nu heel rot voelt dat (weer) de kinderen voorop staan en jouw droom/focus daar de dupe van is. Maar zijn keuze klinkt voor werkelijk alle partijen het beste en zoals je zelf al aangeeft: inclusief voor jou dus, uiteindelijk. Nu even rot, omdat je je er zo lang aan vastgehouden hebt, dat jouw wens eindelijk uit zou gaan komen. Neem daar ook gewoon even de tijd voor, voor het balen van de gehele situatie (geen kerngezin meer, relatie met allebei kinderen voor wie het niet goed is om alles bij elkaar te brengen en daardoor minder vrijheid/keuzemogelijkheden). En daarna door, met wat er wel allemaal fijn en mogelijk is.
Hij heeft wel voorgesteld om op woensdag bij mij te komen en te blijven slapen en ook op de zondag in het weekend dat hij bij mij is.
Als dat voor zijn kind ook echt okee is (en de jouwe) dan is dit iets wat voor jou denk ik heel erg fijn is. Dan zijn de 'gaten' niet zo groot en slaapt hij altijd minimaal twee keer per week bij jou. Hopelijk pakt dit voor iedereen echt fijn uit en dan heb je eigenlijk al het beste van twee werelden.
dinsdag 16 september 2025 om 07:50
Goed dat je vriend dit heeft besloten. Ik snap je wel hoor. Uit een tas leven en altijd net de trui aan willen die in het andere huis ligt is niet fijn. Maar het belang van je kinderen telt ook mee toch? Ik vind het eigenlijk wel bijzonder dat jullie eerder bedacht hadden dat samenwonen een goed idee was. Ik zou eerst eens gaan ervaren hoe de nieuwe situatie is. Dan zien jullie elkaar veel vaker, misschien vind je dat straks wel genoeg en ben je blij met de overige dagen alleen met je kinderen.
dinsdag 16 september 2025 om 08:02
dinsdag 16 september 2025 om 08:24
Dankje dit is wel helpend.S-Groot schreef: ↑16-09-2025 07:38Wat ontzettend fijn dat jouw vriend deze keuze maakt, in het belang van alle kinderen. Ik begrijp dat het voor jou nu heel rot voelt dat (weer) de kinderen voorop staan en jouw droom/focus daar de dupe van is. Maar zijn keuze klinkt voor werkelijk alle partijen het beste en zoals je zelf al aangeeft: inclusief voor jou dus, uiteindelijk. Nu even rot, omdat je je er zo lang aan vastgehouden hebt, dat jouw wens eindelijk uit zou gaan komen. Neem daar ook gewoon even de tijd voor, voor het balen van de gehele situatie (geen kerngezin meer, relatie met allebei kinderen voor wie het niet goed is om alles bij elkaar te brengen en daardoor minder vrijheid/keuzemogelijkheden). En daarna door, met wat er wel allemaal fijn en mogelijk is.
Als dat voor zijn kind ook echt okee is (en de jouwe) dan is dit iets wat voor jou denk ik heel erg fijn is. Dan zijn de 'gaten' niet zo groot en slaapt hij altijd minimaal twee keer per week bij jou. Hopelijk pakt dit voor iedereen echt fijn uit en dan heb je eigenlijk al het beste van twee werelden.
Ik ben ook maar een mens en soms zou ik eens zo graag willen dat iets gaat zoals ik het graag zou willen. Misschien egoïstisch en weet ik met mijn verstand wat anders.
Zijn kind merkt geen verschil als hij hier 2x vaker slaapt die is dan bij de moeder.
Terug van weggeweest
dinsdag 16 september 2025 om 08:32
Nu niet. Ooit gaan de kinderen het huis uit natuurlijk. Of zijn ze oud genoeg om hun leven zelf te leiden ook al wonen ze iets verder.
Maar het benauwd me wel dan denk ik hoe lang moet het dan nog zo.
Omdat ik altijd mijn kinderen heb vind ik het latten ook stress en onrust. Iedere week maar weer opnieuw afstemmen of we elkaar zien. Het leek mij zo fijn als dat niet meer hoeft. Dat je elkaar sws ziet omdat je samenwoont.
Terug van weggeweest
dinsdag 16 september 2025 om 08:35
Oh, ik vind latten heerlijk. Rust en ruimte heb ik juist als hij en zijn kinderen er niet zijn.Ditishet25 schreef: ↑16-09-2025 08:32Nu niet. Ooit gaan de kinderen het huis uit natuurlijk. Of zijn ze oud genoeg om hun leven zelf te leiden ook al wonen ze iets verder.
Maar het benauwd me wel dan denk ik hoe lang moet het dan nog zo.
Omdat ik altijd mijn kinderen heb vind ik het latten ook stress en onrust. Iedere week maar weer opnieuw afstemmen of we elkaar zien. Het leek mij zo fijn als dat niet meer hoeft. Dat je elkaar sws ziet omdat je samenwoont.
Ik moet er niet aan denken, aan een samengesteld gezin.
dinsdag 16 september 2025 om 08:46
Dat kan iedereen is daar anders in. Ik vind het niet heerlijk en ik heb geen behoefte aan die rust en ruimte. Ik ben altijd afhankelijk of hij naar mij kan komen want andersom kan bijna nooit.Ben-ik-weer schreef: ↑16-09-2025 08:35Oh, ik vind latten heerlijk. Rust en ruimte heb ik juist als hij en zijn kinderen er niet zijn.
Ik moet er niet aan denken, aan een samengesteld gezin.
Terug van weggeweest
dinsdag 16 september 2025 om 08:57
Als je daar twee vaste nachten van maakt, dan hoef je ook niet steeds af te stemmen. Dan weten jouw kinderen ook: op maandag en donderdag slaapt Piet hier. En met een eigen sleutel voor het vriend hoef je dan ook niet per se thuis te zijn op het moment dat hij er is.
Als je kinderen dit ok vinden natuurlijk.
Zorg dat je van alle belangrijke spullen twee stuks hebt, zodat je in beide huizen deo, tandpasta, mascara, ondergoed etc hebt. Je kunt zelfs een paar outfits daar standaard hebben. Daar scheelt sjouwen.
Als je kinderen dit ok vinden natuurlijk.
Zorg dat je van alle belangrijke spullen twee stuks hebt, zodat je in beide huizen deo, tandpasta, mascara, ondergoed etc hebt. Je kunt zelfs een paar outfits daar standaard hebben. Daar scheelt sjouwen.
dinsdag 16 september 2025 om 09:22
Ditishet25 schreef: ↑16-09-2025 08:46Dat kan iedereen is daar anders in. Ik vind het niet heerlijk en ik heb geen behoefte aan die rust en ruimte. Ik ben altijd afhankelijk of hij naar mij kan komen want andersom kan bijna nooit.
Ik denk dat het heel verstandig is om niet te gaan samenwonen zolang de kinderen er niet achter staan.
Misschien is er een tussenweg en kunnen jullie dichter bij elkaar gaan wonen?
Als jouw uiteindelijk doel toch samenwonen is, dan is het misschien beter om te kijken of deze relatie nog wel bij jou past.
I wanna live my life with the volume full!
dinsdag 16 september 2025 om 09:55
Maar tja, hij wil het niet, en de kinderen ook nietDitishet25 schreef: ↑16-09-2025 08:32Nu niet. Ooit gaan de kinderen het huis uit natuurlijk. Of zijn ze oud genoeg om hun leven zelf te leiden ook al wonen ze iets verder.
Maar het benauwd me wel dan denk ik hoe lang moet het dan nog zo.
Omdat ik altijd mijn kinderen heb vind ik het latten ook stress en onrust. Iedere week maar weer opnieuw afstemmen of we elkaar zien. Het leek mij zo fijn als dat niet meer hoeft. Dat je elkaar sws ziet omdat je samenwoont.
Dan kun je de relatie verbreken, en dat mag he? Als dit niet JOUW beeld is van een relatie.
Of jezelf herpakken en kijken welke afspraken je kunt maken, die jou meer brengen. En je mag echt eerst wel even balen hoor
dinsdag 16 september 2025 om 09:58
TO, ik kan je uit ervaring zeggen dat het went, dat latten. Op een gegeven moment weet je niet meer beter en kan je gewoon berusten in de situatie zoals hij is.
En samenwonen komt heus wel een keer. Als de kinderen ouder zijn en het prima vinden, of als ze uit huis zijn.
Ik denk altijd zo: je kinderen heb je voor een jaar of 20 bij je in huis. Dan ben je (in mijn geval) rond de 50. En dan heb je als het je gegeven is nog 30 jaar om te wonen met wie je maar wil. Dat is langer dan je je kinderen bij je hebt gehad!
En samenwonen komt heus wel een keer. Als de kinderen ouder zijn en het prima vinden, of als ze uit huis zijn.
Ik denk altijd zo: je kinderen heb je voor een jaar of 20 bij je in huis. Dan ben je (in mijn geval) rond de 50. En dan heb je als het je gegeven is nog 30 jaar om te wonen met wie je maar wil. Dat is langer dan je je kinderen bij je hebt gehad!
dinsdag 16 september 2025 om 10:11
Ditishet25 schreef: ↑16-09-2025 08:46Dat kan iedereen is daar anders in. Ik vind het niet heerlijk en ik heb geen behoefte aan die rust en ruimte. Ik ben altijd afhankelijk of hij naar mij kan komen want andersom kan bijna nooit.
Ik snap best dat je dit vervelend vindt. Maar ga alsjeblieft geen gezin samenvoegen met kinderen die dat eigenlijk niet willen. Het gaat bijna altijd gegarandeerd mis en hoogstwaarschijnlijk ook ten koste van je relatie. Echt, dit heb ik al zó vaak om me heen zien gebeuren.
Heel cliché dit hoor, maar probeer te kijken naar wat je hebt en niet naar wat je mist.
En als het gemis te groot blijkt, kun je daar conclusies aan verbinden.
dinsdag 16 september 2025 om 10:20
Volgens mij hebben jullie een ramp weten te voorkomen hoor. Samen gaan wonen met andermans pubers die eigenlijk niet echt willen. Dan had je helemaal geen relatie meer gehad wrs . Eerlijk gezegd klink je best behoeftig,heb je daar nog iets in te onderzoeken? Is de vader van jouw kinderen niet in beeld? Geen contact met vader of mogelijk een vader die overleden is? Dat sowieso al heel wat voor kinderen, waarom ben jij dan bezig met nastreven van samenwonen en een gezin vormen? Het lijkt nl alsof de ingrediënten daarvoor helemaal niet aanwezig zijn. Jouw kind gaat naar de middelbare, dat is een hele stap. Voelt kind zich daar fijn, maakt hij of zij vrienden, past de school, lukt het met zelf huiswerk maken etc. Het lijkt me heel wat als je dan ook nog gaat verhuizen en samen gaat wonen met kinderen waar je niet mee opgegroeid bent.
Het leest alsof je de niet uitgekomen verwachtingen van je vorige relatie hebt meegenomen naar deze relatie?
Het leest alsof je de niet uitgekomen verwachtingen van je vorige relatie hebt meegenomen naar deze relatie?
dinsdag 16 september 2025 om 10:34
Ik lees ook bij jullie alleen maar latvoordelen eerlijk gezegd. Alleen al het feit dat jouw partner een andere opvoedstijl heeft gaat beslist wringen. En dan erger jij je ook nog eens aan zijn kind.
(en hij zich waarschijnlijk aan de jouwe omdat die van hem strenger opgevoed is) en je wil het niet tegen hem zeggen (en hij waarschijnlijk niet tegen jou) dus samenwonen gaat ervoor zorgen dat er frustraties op gaan lopen.
Maar goed, dat is allemaal praktisch, jij wil in de kern eigenlijk iets anders, namelijk altijd samen zijn en vanzelfsprekendheid ervaren. Misschien is hij dan toch iets minder de partner voor jou dan je graag zou willen? Net als LilaLinda zegt, dat mag ook.
Je schrijft dat je afhankelijk bent van zijn agenda vwb de weekenden, valt daar nog wat in te winnen? Dat je bv een maand van tevoren weet hoe het eruit gaat zien en evt andere afspraken kunt maken in de weekenden dat hij niet of maar gedeeltelijk kan?
Zien jouw kinderen hun vader niet?
(en hij zich waarschijnlijk aan de jouwe omdat die van hem strenger opgevoed is) en je wil het niet tegen hem zeggen (en hij waarschijnlijk niet tegen jou) dus samenwonen gaat ervoor zorgen dat er frustraties op gaan lopen.
Maar goed, dat is allemaal praktisch, jij wil in de kern eigenlijk iets anders, namelijk altijd samen zijn en vanzelfsprekendheid ervaren. Misschien is hij dan toch iets minder de partner voor jou dan je graag zou willen? Net als LilaLinda zegt, dat mag ook.
Je schrijft dat je afhankelijk bent van zijn agenda vwb de weekenden, valt daar nog wat in te winnen? Dat je bv een maand van tevoren weet hoe het eruit gaat zien en evt andere afspraken kunt maken in de weekenden dat hij niet of maar gedeeltelijk kan?
Zien jouw kinderen hun vader niet?
.
dinsdag 16 september 2025 om 10:38
Hele goede opmerking. To uit onderzoek blijkt dat bijna 70% van de samengestelde gezinnen uit elkaar gaan. En de mensen die wel samenblijven hebben het ook niet altijd makkelijk. Een samengesteld gezin is gewoon ingewikkeld. Je hebt te maken met andere kinderen en hun opvoeding. Kinderen die het trauma van een scheiding hebben doorgemaakt. En niet hebben gevraagd om een nieuwe man of vrouw in hun huis. Of om samen te wonen met andere kinderen. En zeker niet om te verhuizen! Daarnaast zijn er altijd exen op de achtergrond.
Voor de kinderen is dit uiteindelijk beter. Die zouden hun hele leven op moeten geven vanwege een verhuizing. Andere school, vrienden niet meer zien weg bij sport en familie in jullie eigen woonplaats. Ik vind dat niet in hun belang.
En samenwonen met zoveel pubers ?
dinsdag 16 september 2025 om 10:52
Het is een beetje veel om op iedereen apart te reageren maar ik ga mijn best doen.
Wij zijn 3,5 jaar samen dus spullen liggen al een tijd over en weer. We hebben al een gezamenlijke agenda. Mijn vriend kan niet garanderen dat hij altijd de afgesproken dagen bij mij is en juist dat onzekere stuk vind ik moeilijk. Maar snap ook dat het leven niet altijd zekerheid biedt. Er kunnen altijd situaties voordoen.
Ik denk wat Lila Linda en Rooss zeggen het punt is waar ik het op dit moment heel moeilijk mee heb. Is dit dan de relatie voor mij. Alleen samen hebben we het ook heel leuk en vind ik het zonde om dit dan op te geven. Wie weet is het met iemand anders ook leuk of leuker of makkelijker maar de leuke mannen liggen ook niet voor het oprapen. En ja alleen red ik mij ook dat heb ik 5 jaar gedaan.
Mijn kinderen zien hun vader bijna nooit hij kan niet voor ze zorgen.
Ik heb door mijn relatie met mijn ex en dingen die ik de andere dingen die ik de afgelopen jaren heb meegemaakt een (lichte) angststoornis gekregen. Heb ik therapie voor gehad dat gaat beter maar is niet weg.
Wij zijn 3,5 jaar samen dus spullen liggen al een tijd over en weer. We hebben al een gezamenlijke agenda. Mijn vriend kan niet garanderen dat hij altijd de afgesproken dagen bij mij is en juist dat onzekere stuk vind ik moeilijk. Maar snap ook dat het leven niet altijd zekerheid biedt. Er kunnen altijd situaties voordoen.
Ik denk wat Lila Linda en Rooss zeggen het punt is waar ik het op dit moment heel moeilijk mee heb. Is dit dan de relatie voor mij. Alleen samen hebben we het ook heel leuk en vind ik het zonde om dit dan op te geven. Wie weet is het met iemand anders ook leuk of leuker of makkelijker maar de leuke mannen liggen ook niet voor het oprapen. En ja alleen red ik mij ook dat heb ik 5 jaar gedaan.
Mijn kinderen zien hun vader bijna nooit hij kan niet voor ze zorgen.
Ik heb door mijn relatie met mijn ex en dingen die ik de andere dingen die ik de afgelopen jaren heb meegemaakt een (lichte) angststoornis gekregen. Heb ik therapie voor gehad dat gaat beter maar is niet weg.
Terug van weggeweest
dinsdag 16 september 2025 om 10:55
Mijn kinderen zijn allebei thuis vandaag en ik heb het hun verteld ook omdat ik niet in de beste stemming ben. En beiden vinden ze het uiteraard prima en fijn om hier met mij te blijven maar ze waren ook beiden wel verbaasd en hadden er niet zoveel moeite mee als we wel zouden gaan samenwonen.
Terug van weggeweest
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
